Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dobra doczesne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Podstawy prawne odpowiedzialności wiernych za materialne potrzeby Kościoła
    The Legal Basis of Responsibility of the Christian Faithful for the Material Needs of the Church
    Autorzy:
    Słowikowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010875.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przynależność do Kościoła Katolickiego
    kościelne prawo konstytucyjne
    Lex Ecclesiae Fundamentalis
    cele Kościoła
    dobra doczesne Kościoła
    the enrollment to the Catholic Church
    constitutional Church law
    purposes of the Church
    the temporal goods of the Church
    Opis:
    Obowiązek zabezpieczenia materialnych potrzeb Kościoła ściśle dotyczy możliwości wykonywania przez niego celów, którymi są: sprawowanie kultu, prowadzenie dzieł apostolstwa i miłości oraz godziwe utrzymanie szafarzy. Podstawy prawne odpowiedzialności wiernych w tym zakresie stanowią przepisy Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Ustawodawca przypomina wrodzone prawo Kościoła (ius nativum) domagania się od wiernych wszystkiego, co konieczne dla osiągnięcia właściwych mu celów (kan. 1260) i zarazem zobowiązuje wszystkich wiernych do troski o środki materialne na ich realizację (kan. 222 § 1). W analizowanej dziedzinie istotne są także źródła wskazane przez Papieską Komisję ds. Autentycznej Interpretacji Kodeksu Prawa Kanonicznego, zwłaszcza: kan. 1496 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., dekrety Soboru Watykańskiego II: Apostolicam actuositatem, Ad gentes divinitus, Presbyterorum ordinis. Za podstawy prawne należy również uznać dokumenty źródłowe, do których odwołano się przy tworzeniu pierwszej kodyfikacji prawa kanonicznego.
    The duty safeguard of the material needs of the Church is precisely related to the possibility of executing purposes by him, which are: celebrating of the divine worship, exercising works of the sacred apostolate and of charity and decent sustenance of the ministers. The legal basis of responsibility of the Christian faithful in this regard are regulations of the 1983 Code of Canon Law. The legislator reminds an innate right of Church (ius nativum) to require from the Christian faithful those things which are necessary for the purposes proper to it (can. 1260) and at the same time obliges all the faithful to care for material means for realization this purposes (can. 222 § 1). In the analyzed area the sources indicated by the Pontifical Commission for the Authentic Interpretation of the Code of Canon Law are also relevant, especially: can. 1496 of the 1917 Code of Canon Law, decrees of the Second Vatican Council: Apostolicam actuositatem, Ad gentes divinitus, Presbyterorum ordinis. The source documents referred to the first codification of canon law should be also recognized as legal basis.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 123-141
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Realizacja prawa duchownych do godziwego utrzymania przy okazji wizyty duszpasterskiej według polskiego ustawodawstwa partykularnego
    Implementation of the Clergy’s Right to Decent Support on the Occasion of a Pastoral Visit According to Polish Particular Legislation
    Autorzy:
    Lewandowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1803171.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duchowieństwo
    wynagrodzenie
    dobra doczesne Kościoła
    podatek na rzecz parafii
    podatek na rzecz diecezji
    clergy
    remuneration
    temporal goods of the Church
    diocesan tax
    parish tax
    Opis:
    Przy okazji wizyty duszpasterskiej wierni składają dobrowolne ofiary. Część zgromadzonych środków odprowadza się na potrzeby diecezjalne i parafialne, pozostałą kwotę przekazuje się do dyspozycji duchownych. Chociaż szczegółowe rozwiązania różnią się w poszczególnych diecezjach, ofiary składane przy okazji wizyty duszpasterskiej są dużą pomocą materialną dla prezbiterów, przez co stanowią realizację prawa duchownych do godziwego utrzymania.
    During the pastoral visit, the faithful make voluntary offerings. Part of the collected funds is paid for diocesan and parish needs, the remaining amount is transferred to the clergy. Although specific solutions vary from one diocese to another, offerings made on a pastoral visit are substantial material support for presbyters, and thus constitute the implementation of the clergy’s right to decent support.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 2; 109-127
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spolupráce při správě majetku řeholního institutu na území místní církve
    Autorzy:
    Menke, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2086088.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    instytuty religijne
    zarządzanie majątkiem
    dobra doczesne
    kościół lokalny
    wspwspółpraca między instytutami
    ekonomista
    kościół katolicki
    restytucja
    religious institutes
    property management
    temporary good
    local church
    cooperation between institutes
    economist
    catholic church
    restitution
    Opis:
    Dokumenty Stolicy Apostolskiej z ostatniego okresu reflektują mocniej znaczenie odpowiedzialnego zarządzania majątkiem w instytutach zakonnych, zaś nadzór nad jego transparentnością i jego znaczenie zostały włączone nawet w sferze formacji zakonnej. Artykuł rekapituluje pozycję instytutów zakonnych w ramach Kościoła lokalnego, ich współpracę w zakresie zarządzania majątkiem oraz dotychczasowe kroki w zarządzaniu majątkiem zakonnym w RCz przez kilka pierwszych lat realizacji ustawy nr 428/2012 ZU o wyrównaniu majątkowym z Kościołami i związkami wyznaniowymi. Ustawa przewiduje restytucje naturalne oraz kompensacje finansowe. Pieniądze z rekompensat za niezwrócony majątek instytuty zakonne częściowo deponują, a część inwestują. Celem ma być przyszłe zupełne oddzielenie majątkowe Kościołów (a więc i zakonów) od państwa i umożliwienie samowystarczalności finansowej Kościołów.
    Recent documents of the Apostolic See more strongly reflect the importance of responsible property management in religious institutes, the supervision and transparency of such administration and even incorporated its importance in the field of religious formation. The article recapitulates the position of religious institutes within the local church, their cooperation in the area of property management and finally also concrete steps in the management of religious institutes in the Czech Republic after the first few years of implementation of Act No. 428/2012 Coll., on proeprty settlement with churches and religious societies. The law includes physical restitution in kind with financial compensation. Religious institutes partially deposit and partially invest money from financial compensation for unreleased property. The aim of these steps in the future should be the economic separation of churches (including religious orders) from the state, which enable financial self-sufficiency of churches.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 1; 57-72
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawa Jana Wiklifa w orzeczeniach Soboru w Konstancji
    The Case of John Wycliffe in the Decisions of the Council of Constance
    Autorzy:
    Medwid, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595254.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    John Wycliffe, Council of Constance, sacraments, Pope, Church, temporal goods
    Jan Wiklif, Sobór w Konstancji, sakramenty, papież, Kościół, dobra doczesne
    Opis:
    The article concerns the case of English theologian and reformer John Wycliffe Church at the Council of Constance. They were sacred to him two conciliar sessions. The Council issued a condemnation of his teaching, books and theses and presented his thesis selected and declared him a heretic. The primary authority for him it was the Scriptures, not the Magisterium of the Church. He was of the view that poverty, humility and patience in suffering disappeared in the Church. As soon as the clerics wrong fulfill their functions right thing would be to deprive them of the property by the civil authorities and to give to the man who will be in a manner acceptable to serve God. The Oxford theologian claimed that the head of the Church is Christ, not the pope. The church consists of the selected people of God, without the need for a priest to mediate between him and God. The most significant of John Wycliffe was making inspiring translations of the Bible into English. As for the topics that emerges in the presented thesis, it may be mentioned areas such as: the sacraments, especially the Eucharist, the Pope and the authority of the Pope, the approach to temporal goods, the monks, the question of excommunication, sin, Church, prayer and indulgences. Book Wycliffe decision of the Council must be burned, and which would remain – do not read them. The target point efforts was to declare the Council Fathers him a heretic.
    Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób sobór w Konstancji rozwiązał problem angielskiego teologa i reformatora Kościoła Jana Wiklifa. Zostały mu poświęcone dwie sesje soborowe. Wydano wyrok potępiający jego naukę, księgi i tezy. Przedstawiono jego wybrane tezy oraz ogłoszono go heretykiem. Pierwszorzędnym autorytetem dla niego było Pismo Święte, a nie Magisterium Kościoła. Nauczając o ubóstwie Chrystusa oraz o pokorze i cierpliwości w cierpieniu był zdania, że zanikły one w Kościele. W momencie, gdy duchowni źle spełniali swoje funkcje, słuszną rzeczą byłoby odebrać im własność przez władze cywilne i dać człowiekowi, który będzie służył Bogu w sposób możliwy do zaakceptowania. Dla teologa z Oxfordu głową Kościoła był Chrystusa, nie papież. Kościół składa się z wybranego Ludu Bożego, bez konieczności kapłana, który by pośredniczył między nim a Bogiem. Najbardziej znaczącym dokonaniem Jana Wiklifa było zainspirowanie tłumaczenia Biblii na język angielski. Jeśli chodzi o tematykę, która wyłania się w przedstawionych tezach, to można wymienić takie obszary, jak: sakramenty, szczególnie Eucharystia, papież i władza papieska, podejście do dóbr doczesnych, zakonnicy, kwestia ekskomuniki, grzech, Kościół, modlitwa i odpusty. Księgi Wiklifa decyzją Soboru muszą być spalone, a które by pozostały – nie wolno ich czytać. Punktem docelowym starań ojców soborowych było ogłoszenie go heretykiem.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 181-201
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Watykańskie instytucje finansowe
    Financial Institutions of the Vatican
    Autorzy:
    Romanko, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    Kuria Rzymska
    Stolica Apostolska
    Państwo-Miasto Watykan
    Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
    dobra doczesne Kościoła
    Roman Curia
    Holy See
    Vatican City State
    Administration of the Patrimony of the Apostolic See
    temporal goods of the Church
    Opis:
    Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
    The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies