Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "doświadczanie architektury" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Ramy miejsc
Framework of Places
Autorzy:
Kalenik, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147683.pdf
Data publikacji:
2022-08-19
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
architektura miasta
przestrzeń publiczna
krawędź
granica
miejsce
doświadczanie przestrzeni architektonicznej
odczuwanie architektury
urban architecture
public space
edge
boundary
place
experiencing architectural space
feeling architecture
Opis:
Mur, ściana, ogrodzenie – elementy będące pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem, często postrzegane na planach jako liniowe elementy o sile ochrony, są jednak strefami zwieńczającymi i obramowującymi dzieło, jakim jest zaprojektowana przestrzeń. Odpowiednio zaprojektowane, o namacalnej miąższości, mogą rozwarstwiać się i stawać same w sobie przestrzenią wnęk, nisz, zagłębień, a nawet korytarzy i przejść. Solidne, grube i ciężkie lub też wręcz przeciwnie – lekkie, ażurowe, wypełnione powietrzem ujmują w ramy wnętrza budynków i miejską przestrzeń. Działają dwukierunkowo, choć przynależą do jednego obiektu. Mówią jednocześnie o wewnętrzności i zewnętrzności obiektu architektonicznego. Na planie i w wielkiej skali odbierane jako granice, bariery, po bliższym przyjrzeniu się i zrozumieniu – mogą stać się miękkimi obrzeżami stanowiącymi obszycie delikatnej materii budynku lub fragmentu miasta. Artykuł podejmuje temat krawędzi i skrajów w kontekście architektury budynków i miasta, zagadnień ram fragmentów miejskiej przestrzeni. Zarówno w odniesieniu do budynków, jak i rejonów miasta wydają się istotnymi elementami przestrzennymi, a często traktowane są niedostatecznie uważnie. W artykule rozpatrzono kilka przykładów miejskich ram, by zilustrować ich rolę w kreowaniu miejsc.
A wall, an inner wall, a fence: elements that are between the inside and the outside, often seen on plans as linear elements with a protective force, are nevertheless zones that crown and frame the work, i.e. the designed space. Properly designed, with a tangible thickness, they can stratify and become on their own spaces of recesses, niches, hollows and even corridors or passages. Solid, thick and heavy or, on the contrary, light, openwork and filled with air, they frame the interiors of buildings and the urban space. They operate bi-directionally, although they belong to a single object. They speak of the interiority and exteriority of an architectural object at the same time. On a plan and in a large scale they are perceived as boundaries, barriers, but in closer perspective and deeper understanding they can become soft edges enclosing the delicate matter of a building or a part of a city. The article deals with the theme of edges and verges in the context of the architecture of buildings and the city, the issues of the framework of parts of urban space. In relation to both buildings and city districts, they appear to be important spatial elements, yet which are often treated with insufficient attention. The article considers several examples of urban frameworks to illustrate their role in creating places.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2022, 1; 6-19
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siła miejskiej pustki
Autorzy:
Kalenik, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811494.pdf
Data publikacji:
2021-06-13
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
przestrzeń publiczna
miejsce
architektura miasta
doświadczanie przestrzeni architektonicznej
odczuwanie architektury
Opis:
„W czasie zarazy” życie miasta toczy się dalej, zmieniając swój rytm i dostosowując się do trudnych okoliczności i ograniczeń. Wycofuje się do strefy prywatnej, do wnętrz ukrytych za grubymi murami. Balkony, niczym łączniki między wnętrzem i zewnętrzem, stają się przestrzeniami o nieocenionej wartości. Tak jak rozedrgania fasad, schody, nisze, podcienie i arkady, rozwarstwienia w warstwie architektonicznej, które pozwalają uznać przestrzeń miasta za przyjazną, bo dającą się dotknąć, poczuć, pozwalają przysiąść i odpocząć, pobyć. Nawet wtedy, gdy nie oferuje atrakcji, nie migocze światłami kawiarni, nie zaprasza do galerii sztuki ani na wieczorne spektakle teatralne. Miasto dotknięte pandemią zamyka miejsca spotkań – restauracje, galerie sztuki, kina. Jednocześnie kryzys obnaża siłę miejskiej pustki – przestrzeni ulic, placów, formowanych fasadami budynków oraz odsłania potencjał otwartych miejsc spotkań, przestrzeni spacerów i miejskich włóczęg. Jeśli nie są inspirujące, nie poruszają, miasto cichnie i obumiera, mieszkańcy nie mają dokąd pójść, nie mogą spotkać się i poczuć „w mieście”. Są jednak takie, które nie oferując nic poza swoją formą, wciąż są odwiedzane, nie tracą życia, przyciągają mieszkańców. W czym tkwi sekret ich niezwykłej jakości? Jak warstwa architektoniczna przestrzeni publicznych wpływa na zachowania mieszkańców? Czy pozbawiona „eventów” i komercyjnych atrakcji przestrzeń może zachęcać do bycia w niej?Artykuł podejmuje temat przestrzeni jako miejsca spotkań i zawiera analizę oraz interpretację obserwacji kilku wybranych przestrzeni miejskich pod kątem ich potencjału bycia przestrzeniami spotkań.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2021, 2, 1; 164-181
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozawzrokowe doświadczanie przestrzeni a problem deprywacji sensorycznej współczesnego środowiska zurbanizowanego
Non-visual experience of space and the problem of sensory deprivation in contemporary urbanized environment
Autorzy:
Wronkowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293431.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
pozawzrokowe doświadczanie przestrzeni
deprywacja sensoryczna
zaangażowanie estetyczne
emocjonalny odbiór przestrzeni
dźwięki architektury
non-visual experience of space
sensory deprivation
aesthetic involvement
emotional reception of space
sounds of architecture
Opis:
Niniejszy artykuł omawia problem współczesnej kultury, jakim jest dominująca rola wizualnej reprezentacji rzeczywistości. Architekturę i urbanistykę oceniamy powierzchownie na podstawie aspektów wizualnych, zapominając o bogactwie doznań pozawzrokowych. Takie podejście do projektowania architektury i przestrzeni zurbanizowanej skutkuje dziś przesyconym pejzażem sensorycznym miasta, zanieczyszczeniem powietrza oraz miejskiej przestrzeni sonicznej. Problem okulocentryzmu we współczesnej kulturze szczególnie ujawnia się w przypadku osób niewidomych. Na podstawie studiów literatury przedmiotu z pogranicza architektury, psychologii percepcji, tyflologii, a także filozofii podjęto próbę zarysowania tła kulturowego ponowoczesnej rzeczywistości przesyconej informacją, by następnie opisać rolę zmysłów i ich potencjał w tworzeniu przestrzeni nie tylko dostępnej dla osób niewidomych, ale także bogatszej estetycznie dla wszystkich jej użytkowników. Analizę uzupełniono o własne obserwacje oraz wizje lokalne pod kątem odbioru pozawzrokowego. Zarówno z literatury przedmiotu, jak i obserwacji własnych wynika, że rola zmysłów oraz emocji w architekturze i urbanistyce jest jeszcze niedostatecznie zbadana. W opinii autorki wszelkie badania podejmujące ten temat mogą okazać się niezwykle cenne, gdyż spojrzenie na przestrzeń przez pryzmat wszystkich zmysłów miałoby szansę stać się ważnym narzędziem projektowym służącym walce z problemem współczesnej okulocentrycznej rzeczywistości.
This article discusses the problem of contemporary culture which is the dominant role of the visual representation of reality. We evaluate architecture and urban planning superficially based on visual aspects, forgetting about the wealth of non-visual experiences. This approach to designing architecture and urban space results in a suffused sensory landscape of the city, pollution of air and the urban sonic space. This problem manifests itself particularly in the case of blind people. Based on the study of literature with the subject of architecture, psychology of perception, typhlology, as well as philosophy, an attempt was made to outline the cultural background of postmodern reality suffused with information, then to describe the role of the senses and their potential in creating space not only accessible to blind people, but also wealthier in terms of aesthetics for all its users. The analysis of the literature on the subject has been supplemented with own observations and local visions for non-visual reception. Both from the literature on the subject and from own observations, it appears that the role of the senses and emotions in architecture and urban planning is still insufficiently researched. In the author’s opinion, any research on this topic may turn out to be extremely valuable, because looking at the space through the prism of all senses would have a chance to become an important design tool to tackle the problem of contemporary oculocentric reality.
Źródło:
Architectus; 2019, 2 (58); 147-162
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekci i nie-architekci oceniają architekturę
Architects and non-architects assess architecture
Autorzy:
Dębek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293477.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
ewaluacja budynków
spostrzeganie architektury
preferowana architektura
doświadczanie architektury
psychologia środowiskowa
assessment of buildings
perception of architecture
preferred architecture
experiencing architecture
environmental psychology
Opis:
Wyniki podejmowanych w minionych latach badań prowadzonych m.in. przez psychologów środowiskowych wskazują, że architekci i nie-architekci często różnią się w ocenach architektury. To, co podoba się architektom, niekoniecznie podoba się tysiącom odbiorców kształtowanej przez tychże architektów codziennej rzeczywistości. Architekci i nie-architekci inaczej myślą o architekturze, tworzą swoje spostrzeżenia obiektów architektonicznych na bazie różnych wskazówek, w końcu różnią się m.in. w ocenie estetyki spostrzeganych obiektów. W artykule przedstawiono autorskie, ilościowe i jakościowe, badania postaw wobec obiektu architektonicznego przeprowadzone wśród 40 studentów wydziału architektury i praktykujących architektów oraz 36 studentów i osób niezwiązanych w żaden sposób z projektowaniem. Wyniki omówionych tu badań potwierdzają wcześniejsze doniesienia publikowane w literaturze przedmiotu, wskazują bowiem, że różnica w spostrzeganiu i ocenach architektury między osobami wykształconymi w projektowaniu architektonicznym i osobami niezwiązanymi profesjonalnie z architekturą może być znacząca.
The results of the research that has been carried out recently by, e.g. environmental psychologists, indicate that architects and non-architects frequently differ in their assessments of architecture. Things which are liked by architects are not necessarily liked by thousands of recipients of the everyday reality that is shaped by these architects. Architects and non-architects think about architecture in a different way, they make their perceptions of architectural structures on the basis of different indications, fi nally they also differ, e.g. in assessing aesthetics of the observed buildings. The article constitutes original quantitative and qualitative studies on attitudes towards architectural structures carried out among 40 students of the faculty of architecture and practicing architects as well as 36 students and persons who were not connected with designing in any way. The results of the discussed research confi rm earlier reports published in the literature of the subject on this issue, namely that differences in perceiving and assessing architecture between persons who are educated in architectural design and persons who are not professionally connected with architecture may be signifi cant.
Źródło:
Architectus; 2013, 4(36); 67-81
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies