Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "divine image" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Formy kultu Miłosierdzia Bożego w wizjach siostry Faustyny Kowalskiej
    Worship Forms of the Divine Mercy in the Visions of Sister Faustyna Kowalska
    Autorzy:
    Czaplicka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52158061.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Faustyna Kowalska
    kult Bożego Miłosierdzia
    święto Miłosierdzia Bożego
    obraz Jezusa Miłosiernego
    modlitwy do Bożego Miłosierdzia
    Divine Mercy cult
    the Feast of Divine Mercy
    the image of Merciful Jesus
    prayers to Divine Mercy
    Opis:
    Ludzie wierzący od zarania biblijnych dziejów wielbili Miłosierną Miłość Boga, gdy poznawali ją i realnie doświadczali jej w Bożych dziełach, od stworzenia wszechświata i człowieka aż po odkupienie całej ludzkości w Jezusie Chrystusie. Od tego wydarzenia Jego Miłosierna Miłość doznaje uwielbienia w Kościele, szczególnie w sprawowanej w nim liturgii oraz kulcie. Jednak dopiero mistyczne objawienia, których doświadczyła Faustyna Kowalska, wywołały ożywioną dyskusję w kwestii odrębnego od dotychczasowych form i oficjalnego w całym Kościele rzymskokatolickim kultu Miłosierdzia Bożego oraz nowych sposobów jego sprawowania. W artykule zostanie przedstawiona treść orędzia o Bożym Miłosierdziu oraz opis form jego kultu (święto Miłosierdzia, obraz Jezusa Miłosiernego, koronka i inne modlitwy). Zostaną one omówione chronologicznie zgodnie z przesłaniem, jakie otrzymała Faustyna w licznych wizjach i rozmowach z Jezusem. Jako Apostołka Bożego Miłosierdzia wybrana przez Niego i powołana do głoszenia wiecznej prawdy o Miłosierdziu Stwórcy i Zbawiciela, okazała się nadzwyczaj ubogacona poznaniem i doświadczeniem tej tajemnicy i głęboko przekonana o osobistej misji. Dlatego też należy nieustannie przypominać ludzkości owo orędzie.
    Since the dawn of biblical history believers have worshiped God’s Merciful Love when they got to know it and really experienced it in God’s works, from the creation of the universe and man, to the redemption of all humanity in Jesus Christ. From this moment His Merciful Love has been worshiped in the Church especially in the liturgy and worship celebrated there. However, it was only because of the mystical manifestations experienced by Faustyna Kowalska that induced a lively discussion about the worship of Divine Mercy distinct from the previous and official forms in the entire Roman Catholic Church and new forms of its celebration. The article presents the message of the Divine Mercy and a description of the forms of its worship (the Feast of Mercy, the image of Merciful Jesus, the chaplet and other prayers). They are discussed chronologically according to the messages Faustyna received in numerous visions as well as conversations with Jesus. Being chosen an Apostle of Divine Mercy and called to proclaim the eternal truth about the Mercy of the Creator and Saviour she turned out to be extraordinarily enriched with the knowledge and experience of this mystery and deeply convinced about her personal mission. Therefore, mankind should be constantly reminded of this message.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2022, 1; 186-202
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Una città dai mille volti. L’immagine di Napoli nelle opere di Zygmunt Krasiński
    A city with many faces. The image of Naples in Zygmunt Krasiński’s works
    Miasto o wielu twarzach. Obraz Neapolu w twórczości Zygmunta Krasińskiego
    Autorzy:
    De Carlo, Andrea F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365242.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Zygmunt Krasiński
    Naples
    Wild South
    ambivalent image
    Divine Comedy
    Neapol
    dzikie południe
    ambiwalentny wizerunek
    Boska komedia
    Opis:
    Już wielu badaczy zauważało, że choć Krasiński był przywiązany do Włoch, to jego związek z italską ziemią nie zawsze miał jednakowe natężenie i podlegał on wielu wahaniom i zmianom. Artykuł ma na celu pokazanie tego złożonego związku, pogłębiając szczególnie rozumienie niejednoznacznej relacji poety z Włochami, a zwłaszcza z Neapolem – miastem o wielu twarzach, gdzie mieszkała jego ukochana Delfina Potocka. Ten trudny „związek z miastem” uwidacznia się w korespondencji i twórczości Krasińskiego. Neapol pozostawał emblematyczny, bo to miasto, które z jednej strony jawiło się jako tło rajskiego, idealnego do życia i tworzenia miejsca, pozwalającego odczuwać miłość do ukochanej kobiety, z drugiej zaś strony było miejscem nie do zniesienia, w którym poeta niechętnie przebywał. Najprawdopodobniej na ten dualistyczny obraz Włoch wpłynęły ówczesne problemy społeczno-polityczne miasta, ale przede wszystkim kwestie osobiste – wewnętrzne uczucia i nastroje samego Krasińskiego.
    As many researchers have noted, although Krasiński felt a special affinity for Italy, his relationship to the Italian soil was subjected to emotional variations and changes. The article aims to analyze the complicated and ambiguous relationship between the poet and Naples: a city of many different shades and faces, where Krasiński’s lover Delfina Potocka lived. This ambivalent relationship to Italy is reflected in the poet’s correspondence and works.Naples remains an emblematic city for Krasiński, because in his work it appears, on the one hand, as a perfect backdrop for an ideal place where he can set his love, and on the other hand, as unbearable place, where the poet was reluctant to stay. Most likely, this Krasiński’s dualistic picture of Italy was influenced not only by the socio-political problems of the city, but also, above all, by personal feelings, moods and uneasiness for his suffering homeland.
    Źródło:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2021, 3; 13-32
    2658-185X
    Pojawia się w:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Natura Boga a płeć człowieka
    The Divine Nature and the Human Sex
    Autorzy:
    Kunka, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040626.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    natura Boga
    obraz Boży w człowieku
    płeć człowieka
    analogiczność języka teologii
    ojcostwo i macierzyństwo
    Bóg Ojciec
    Boże ojcostwo
    divine nature
    image of God in man
    human sex
    analogical sense of theological language
    fatherhood and the motherhood
    God the Father
    divine fatherhood
    Opis:
    Mężczyzna i kobieta są określeni przez swoją płeć nie tylko na poziomie biologicznym, ale osobowym. Dzięki niej mają zdolność tworzenia communio personarum. Na tej zasadzie także ludzka płciowość uczestniczy w obrazie i podobieństwie człowieka do Boga. Poprzez płeć zostaje udzielony ludziom dar macierzyństwa lub ojcostwa, który swe źródło ma w Bogu. Człowiek jest obrazem swego Stwórcy, ale natura Boga przewyższa wszelkie stworzenia. W Starym i Nowym Testamencie Bóg objawia się człowiekowi, posługując się ludzkim językiem, pojęciami i obrazami. Także język teologii często posługuje się analogią. Gdy Pismo św. nadaje Bogu cechy męskie lub żeńskie, kiedy porównuje miłość Boga do miłości ojca lub matki, to czyni to przez analogię. Użyte porównanie idzie w parze z nie-podobieństwem, gdyż Bóg zawsze jest Inny. Boże ojcostwo i macierzyństwo nie są tego samego poziomu co ludzkie rodzicielstwo. Bóg jest ponad płciowością. Język Biblii, a za nim język teologii, posługuje się kategoriami antropomorficznymi. Mówi się zatem w teologii o odwiecznym rodzeniu, które stanowi element wewnętrznego życia Boga. Jest to rodzenie ponadpłciowe. Nie jest ani męskie, ani kobiece. Jest Boskie ze swej natury. Również o Bożym ojcostwie mówi się w nadludzkim sensie. Chrystus, Syn Boży, objawia Boga jako Ojca właśnie w znaczeniu ponadcielesnym, całkowicie Bożym. W Biblii są także obrazy miłości Boga porównane do miłości macierzyńskiej. Biblia jednak nie nazywa Boga Matką, ale właśnie Ojcem. Tak jest w tekstach modlitw Starego Testamentu i w przekazie Ewangelii (zob. Mk 14, 36). Bóg jest czystym duchem, w którym nie ma miejsca na różnicę płci (KKK 370), ale człowiek, będąc obrazem Boga, realizuje go osobowo poprzez swoją płciowość: jako matka albo ojciec. W związku małżeńskim poprzez communio personarum kobieta i mężczyzna najwyraźniej ujawniają, że są stworzeni na obraz i podobieństwo Jedynego Boga w Trójcy Świętej. Ojcostwo Boga jest źródłem ludzkiego bycia matką czy ojcem. Dlatego dziecko jest przede wszystkim dzieckiem samego Boga, bo wszelkie życie pochodzi jedynie od Boga, a każdy człowiek jest bezpośrednio na Jego obraz. Genealogia każdej osoby ludzkiej w Bogu znajduje swe źródło i tylko w Jego Ojcowskich ramionach może znaleźć dopełnienie (zob. Łk 23, 46 i Ef 1, 20). Człowiek świadomie czerpie z miłości Trójcy Świętej, gdy w Duchu, z pokorą i ufnością, woła do Boga: Ojcze nasz... Tego nauczył człowieka Boży Syn.
    The man and woman are expressed by their sex, not only on the biological level, but personal level. They by their sex may form communio personarum. On this principle also the human sexuality participates in image and likeness of man to God. By their sex is given to people the gift of motherhood and fatherhood that originates in God. The man is the image of his Creator, but the divine nature transcends all creatures. In the Old and the New Testament God reveals himself to man, using the human language, terms and images. The theological language often uses an analogy. The Sacred Scriptures give the attributes masculine or feminine to God and compare God's love to a love of father or of mother, doing that by the analogy. This likeness accompanies a no-likeness, because God always is a Different One. The divine fatherhood and motherhood is not the same level as the human procreation. God is among a man's sexuality. The biblical language, and also the language of theology, uses the anthropomorphic categories. The theology says about the eternal generating, that is an element of the interior God's life. This generating among sexuality is not masculine nor feminine. This generating in its very nature is divine. Also the divine fatherhood is among human things. Christ, the Son of God, reveals God as Father in ultra-corporeal meaning. That is the divine meaning. In Sacred Scriptures, too, the God's love is compared to a mother's love. The Sacred Scriptures don't call God Mother, but Father. That is in the text of prayers in the Old Testament and in the Gospel (cf. Mk 14:36). God is pure spirit in which there is no place for the difference between the sexes (CCC 370). However the man, being the image of God, realizes that as the person by his sex: as mother or as father. In marriage by communio personarum the male and the female most clearly show that they are created in the image and likeness of the One God in the Holy Trinity. The divine fatherhood is the source of human being mother or father. This is why the child as a priority is the child of God, because only God gives the life and each man is created directly in His divine image. The genealogy of each human person has the source in God and only in His fatherly arms can be perfection (cf. Lk 23:46 and Eph 1:20). The man possesses knowingly the love from the Holy Trinity, when in Spirit, with a humility and a trust, calls God: our Father... The man has learned it through the Son of God.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 207-226
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz Boga w apoftegmatach ojców pustyni
    The image of God in the Apophthegmata of the Desert Fathers
    Autorzy:
    Nocoń, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613418.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    antropomorfizm
    apoftegmaty
    obraz Boga
    Ojcowie Pustyni
    Jan Kasjan
    anthropomorphism
    apophthegmata
    Desert Fathers
    divine image
    John Cassian
    Opis:
    It is often said today that the current religious crisis is caused by a false image of God. The question therefore is how is He to be presented, so that with all the limitations of the human intellect and language in the face of the apophatic character of the Divine Majesty, God will be expressed in a way that will be the least “detrimental” to Him (and also to man)? It seems that the Egyptian Desert Fathers may be qualified teachers, even masters in this matter, not only, because the “semblance of God” was an issue that greatly engaged their community which had to deal with the heresy of anthropomorphism, but even more so, because as men of deep faith and prayer, often great mystics, they had an experience of God and so they continue to be for us unrivalled “experts” in this field. Analysing therefore their teaching on the image of God contained in the Apophthegmata of the Desert Fathers, we have arrived at the following conclusions. The Desert Fathers were fully aware how important the image of God is in the process of faith, knowing that a false image may lead not only to personal tragedies, but even to social unrest, and that it always leads to an atrophy of prayer and is an obstacle on the way to perfection. In spite of this, even though the word “God” appears in the Apophthegmata very often, the search for some uniform image of God and even clauses of the type: “God is…” that are extremely rare, would be in vain. What could be the reasons for the “silence” of the Desert Fathers in this matter? In our view, first of all the fundamental reason was their humility and the fact that they did not see themselves as teachers of others, and second, their suspicion as to their own visions that could in fact hide the ruses of Satan. However, the most important reason for the “omission” of the image of God in the Apopthegmata is, in our view, Eastern spirituality which treated every endeavour to define God and to demonstrate His image as an attempt to limit His divine nature. The ineffable and infinite God in the understanding of the Desert Fathers was also a God who is unique and unspeakable, to such an extent that each individual has to arrive alone, in his own heart, as far as this is possible, at His true image. Thus, in the Apophthegmata we do not find univocal statements declaring what is the true image of God, and the only thing that the Desert Fathers have conveyed to us is that approaching God is something of a process, at the beginning of which, yes certainly, some even infantile imagination of God may be admissible (hence a “leniency” towards anthropomorphism), but then it has to be subjected to a progressive purification, in the knowledge that “that which is perfect will come later”. This will come, not so much as a result of hearing about God or the acquisition of knowledge about Him, but through the practice of prayer, pe-nance and almsgiving.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 70; 93-105
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The religious knowledge and mystical experience by Origen
    Poznanie religijne oraz doświadczenie mistyczne u Orygenesa
    Autorzy:
    Popa, Irineu
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394567.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Origen
    divine communion
    image of God
    religious knowledge
    mystical experience
    Orygenes
    wspólnota z Bogiem
    obraz Boży
    poznanie religijne
    doświadczenie mistyczne
    Opis:
    In this study we shall attempt to discover the most important aspects from Origen’s doctrine and his mysticism. Also, we aim to give some solution, from the orthodox point of view, to the problem of the doctrinal errors of Origen. Therefore, in our first part we have made a short analysis about the problem of God and man in the experience of divine communion. Here we can find the anthropological terminology used by Origen in his writings. The second part of our study follows the progress of man from image to the resemblance with God. In this respect, Origen says that “the Father is the Light which reflects the Son, like the Psalmist says: «in your light we will see light»”. Man experience in the inner living of grace is the third part of our research. In the last chapter, we address the question: “Is Origen a heretic?” This way, we emphasize his doctrinal contribution to the start of the Church’s teaching through his anthropological terminology. On the other hand, Origen had made some doctrinal errors, which are identified in the memory of the Christian Church.
    W niniejszym studium autor podjął się próby dotarcia do najważniejszych aspektów mistycznej nauki Orygenesa. Jednocześnie wskazał pewne rozwiązania dotyczące jego błędów doktrynalnych widziane z perspektywy prawosławnej. W pierwszej części opracowania dokonano krótkiej analizy kwestii Boga i człowieka w doświadczeniu boskiej komunii, co pozwoliło ukazać terminologię antropologiczną obecną w pismach Orygenesa. Z kolei część druga artykułu dotyczy ewolucji postrzegania człowieka z „bycia obrazem” do „bycia podobnym Bogu”. W tym kontekście Orygenes zauważa, że „Ojciec jest światłem, które oświeca Syna, zgodnie ze słowami psalmisty: «w Twoim świetle oglądamy światło»”. Trzecią część opracowania streszczają słowa: „w swym wnętrzu człowiek doświadcza życia łaski”. W ostatnim paragrafie autor podjął się próby odpowiedzi na pytanie: Czy Orygenes był heretykiem?, gdzie dowartościował doktrynalny wkład tego wielkiego pisarza w początkową naukę Kościoła, wskazując jednocześnie na szereg błędów, jakich się Orygenes nie ustrzegł.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 67-82
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie miłosierdzia w „Dzienniczku” św. Faustyny Kowalskiej (część I)
    The concept of mercy in the “Diary” by saint Faustina Kowalska (part I)
    Autorzy:
    Rutkowska, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502981.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    leksem „miłosierdzie” w Dzienniczku św. Faustyny
    obraz miłosierdzia
    wysławianie miłosierdzia Bożego
    transgresje semantyczne
    tekst religijny
    tekst mistyczny
    lexeme “mercy” in the “Diary” by saint Faustina
    image of mercy
    worshipping the Divine Mercy
    semantic transgressions
    religious text
    mystical texts
    Opis:
    All the contexts of the usage of the lexeme “mercy” in the “Diary” by saint Faustina give it a new semantic field and they stretch the term “mercy” onto all types of God’s activity – from the creation of the world to the salvation of mankind. It shows that the author anticipated the intuitions of the Second Vatican Council and contemporary research on this Christian notion, which has not been fully presented and understood yet. For theologians many phrases can be clear evidence that the massage of this text must have come from the revelation, for example such expressions as “depths of tenderness”, “the bosom of the Father”. For a theologian and biblical scholar it is a clear reference to Hebrew rahamīm, about which Faustina could not know. The expression “the bosom of the Father” is rarely used in religious texts even mystical ones. The image of mercy and attitudes one can adopt in relation to it point out mainly to one notion – worshipping the Divine Mercy. This image is proven by the research of key words – they focus on the priority of worshipping over other attitudes, even over the attitude of trust which is so often mentioned. Semantic transgressions can be noticed in the texts – shifts of the meaning, which are a particular characteristic of mystical writings. In this research those shifts refer to a semantic field of a lexeme “worship”. They also show that phrases describing a relationship of “mercy” “man – man” where included to a semantic field describing the relationship “man – God” and they mainly refer to the semantic scope of a lexeme “mercy”. The “Diary” clearly breaks with a common dictionary-based negative image of a situation of humiliating inequality which could be generated by showing mercy. According to Faustina’s text lowering of God to man and, similarly, of man to another man is aimed at making those people and their positions equal, entering into deep mutual participation and experiencing the same situation. Thus, showing mercy does not create a chasm between the giver and recipient but it annuls it. Such a wide semantic field exceeds a stereotypical (or prototypical) Christian image of mercy, which is mostly limited to a model of the merciful Samaritan or the father of a prodigal son, of Caritas foundation or religious orders which help the sick and the poor. According to the “Diary” every God’s activity demonstrates mercy, every action of Jesus as presented in the gospels, every healing, every meeting with people (with Nicodemus, Mary Magdalene, with a young man from Nain), a selection of disciples and the sermon on the mountain. We should include there a description of the creation of the world, events with the Babel tower and the flood. However if we made a survey and presented three images: of Christmas, of the Samaritan leaning over a dying man on the way from Jericho and the scene of Resurrection and if we asked which picture illustrated the Divine Mercy, people would most often point out the second image. For Faustina, however, there is no greater manifestation of mercy than the incarnation and resurrection. The issue of sacraments is treated in a similar way. The “Diary” points out that one should not look for the elements of mercy in the Eucharist but that the whole Eucharist should be interpreted as a gift of the Divine Mercy. It cannot be said, for example, that confession is more the image of mercy that baptism, confirmation or Eucharist. Undoubtedly, it can be perceived in this way due to existing stereotypes. This research, though it seems vast, is only an introduction to a more detailed analysis (hence a note at the title – part 1)
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2015, 24, 4; 71-89
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz Boga w 2 Liście św. Piotra
    Autorzy:
    Suszko, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950538.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Divine Trinity
    eternity
    faith
    glory
    grace
    image of God
    Jesus Christ
    knowledge
    Kyrios
    perfection
    recognition
    Savior
    virtue
    chwała
    cnota
    doskonałość
    Jezus Chrystus
    łaska
    obraz Boga
    powołanie
    poznanie
    rozpoznanie
    Trójca Święta
    wiara
    wieczność
    Zbawiciel
    Opis:
    An analysis of this text reveals the two essential issues handled in the epistle: (1) the constant presence of the theme of God considered from the viewpoint of His glory and (2) an ultimate Christocentrism of all content references in the image of God. The word “glory” (δόξα) appears five times, always in key places of the inspired text under study. The epistle exposes the theology of faith from the aspects of knowledge and calling, so as to successively reveal the mystery of Jesus Christ being the Divine Person – in the context of the Divine Trinity – and, furthermore, to disclose His subsequent Christological titles leading to a complete revelation in the expression: “Our Lord and Savior, Jesus Christ” (κύριος ἡμῶν καὶ σωτήρ Ἰησοῦς Χριστός). At the same time, the epistle describes the main practical goal, i.e. “partaking of the divine nature” (cf. 2 Peter 1 : 4) through “God and Jesus, our Lord” (θεός καὶ Ἰησοῦς κύριος ἡμῶν), and the method of reaching this goal; it also warns against going a different way by contrasting the two dimensions of reality: the earthly and the eternal.
    Analiza przebiegu treści 2 Listu św. Piotra ujawnia poruszane w tekście dwie zasadnicze kwestie: (1) ciągła obecność tematu Boga w aspekcie Jego chwały i (2) ostateczny chrystocentryzm wszystkich odniesień treściowych w obrazie Boga. Pięciokrotnie pojawiające się słowo „chwała” (δόξα) można znaleźć zawsze w kluczowych miejscach omawianego tekstu natchnionego. List, przedstawiając teologię wiary w aspekcie poznania i powoływania, odsłania sukcesywnie tajemnicę Jezusa Chrystusa jako Osoby Boskiej – w kontekście Trójcy Świętej – na drodze ujawniania Jego kolejnych tytułów chrystologicznych aż po pełne tego objawienie w określeniu: „Pan nasz i Zbawiciel Jezus Chrystus” (κύριος ἡμῶν καὶ σωτήρ Ἰησοῦς Χριστός). Kreśli przy tym główny cel praktyczny i metodę jego osiągnięcia, jakim jest „uczestnictwo w Boskiej naturze” (por. 2 P 1, 4) dzięki „Bogu i Jezusowi Panu naszemu” (θεός καὶ Ἰησοῦς κύριος ἡμῶν) – z równoczesnym przestrzeganiem przed pójściem inną drogą – przeciwstawiając sobie dwa wymiary rzeczywistości: doczesny i wieczny.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 3
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Blessed Michael Sopocko: A Closer Look at the Mystery of Divine Mercy
    Błogosławiony Michał Sopoćko : przybliżający tajemnicę Bożego Miłosierdzia
    Autorzy:
    Zabielski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950605.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Boże Miłosierdzie
    bł. ks. Michał Sopoćko
    kult Bożego Miłosierdzia
    obraz Najmiłosierniejszego Zbawiciela
    formy kultu Bożego Miłosierdzia
    divine mercy
    bl. michael sopocko
    worship of divine mercy
    divine
    mercy image
    devotions to divine mercy
    Opis:
    Divine Mercy is that which ensures human happiness. In the 20th century, Bl. Fr. Michael Sopocko was a special apostle of Divine Mercy who proclaimed its message to the world. This article presents the person and activities of Fr. Michael Sopocko by focusing on: 1) the source and the validity of worshiping Divine Mercy; 2) Fr. Sopocko’s biblical and theological explanations of Divine Mercy; and 3) the image of the Merciful Jesus as the “manifestation” of Divine Mercy.
    Gwarantem ludzkiej szczęśliwości jest Boże Miłosierdzie. W ostatnim stuleciu szczególnym Apostołem Bożego Miłosierdzia i osobą zaangażowaną w Jego przybliżenie światu był bł. ks. Michał Sopoćko. Ukazując jego postać i aktywność w tym względzie w niniejszych analizach skupiono się na następujących zagadnieniach: 1. Geneza i aktualność kultu Bożego Miłosierdzia; 2. Biblijno-teologiczne uzasadnienie kultu Bożego Miłosierdzia w ujęciu ks. Michała Sopoćki; 3. Obraz Najmiłosierniejszego Zbawiciela jako „objawienie” Bożego Miłosierdzia.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 2
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies