Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "discourse practice" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Pragmatics, discourse and philosophy
Autorzy:
Cap, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762701.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
philosophy of language
philosophy of linguistics
pragmatics
discourse analysis
discourse practice
discourse data
speech act
macro speech act
presupposition
Proximization Theory
Opis:
Following the linguistic turn in analytical philosophy, concern for language underlies some of the most important strands of philosophical practice, making issues of mind, language and discourse virtually inseparable elements of scientific inquiry. Just as philosophy looks to language and linguistics to endorse different ontological and epistemological postulates, linguistics looks to philosophy in addressing its key questions of meaning, function and use. In this paper I argue that pragmatics and discourse analysis are areas where the relation between language, linguistics and philosophy is particularly salient. Crucially, philosophy, its conceptions and frameworks, should never be viewed as ‘external’ to discourse. Rather, discourse and discourse study involving pragmatic tools are, in themselves, areas of intense philosophical practice. Results of this practice are relevant and of interest to not only language philosophers, but also to those exploring ontological and epistemological matters of general philosophy.
Źródło:
Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2022, 13; 123-141
2084-1302
Pojawia się w:
Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внесок Харківської лінгвістичної школи у становлення й розвиток теорії невербальної комунікації
Contribution of the Kharkiv Linguistic School to the Formation and Development of Theory of Non-Verbal Communication
Wkład charkowskiej szkoły językoznawczej w powstanie i rozwój teorii komunikacji niewerbalnej
Autorzy:
Осіпова, Тетяна Федорівна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38661035.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
non-verbal communication
non-verbal communication theory
Kharkiv linguistic school
periodisation of the development of non-verbal communication theory
pragmalinguistics
discourse practice
Opis:
This article describes contribution of the Kharkiv linguistic school to the formation of theory of non-verbal communication (NVC) and indicates the periods of its development in Ukrainian linguistics: from the psycholinguistic research of Oleksandr Potebnia (the late nineteenth century) to modern pragmalinguistic studies. The article aims to familiarise the European scholarly community with theoretical achievements of world-class Ukrainian linguists: Oleksandr Potebnia, Leonid Bulakhovs′kyĭ, Iuriĭ Shevel′ov (Iuriĭ Sherekh, George Shevelov), who directly or indirectly formed a theory of non-verbal communication (its methodological postulates, typology of non-verbal parameters, terminology), as well as with achievements of their followers, representatives of the pragmalinguistic branch of the Kharkiv linguistic school, exploring issues of NVC theory in the framework of discourse theory. Modern Ukrainian linguists actively develop non-verbal communication theory in relation to discourse practice (theoretical, terminological, stylistic, ethnocultural, idiolectic, gender and lexicographic aspects) and declare to have worked out a methodology for a comprehensive analysis of the non-verbal communication system on the basis of oral and written Ukrainian material. However, the article draws attention to the lack of a national Ukrainian theoretical platform, uniform NVC metalanguage and research methods, and identifies this issue as the most pressing research challenge. Based on the presented conceptualisations, the article identifies five periods of the formation and development of the Ukrainian theory of NVC, as reflected in the achievements of the most well-known and the strongest school in Ukrainian linguistics: (1) the initial period: late 19th – early 20th centuries; (2) the avant-garde period: 1920s–1930s; (3) the Soviet period: 1930s–1960s; (4a) the (“post-Soviet”) diaspora period (1970s); (4b) the post-Soviet period (1990s); (5) the current period: since the early 2000s. The article also outlines research prospects in this study area.  
Niniejszy artykuł opisuje wkład charkowskiej szkoły językoznawczej w powstanie i rozwój teorii komunikacji niewerbalnej oraz nakreśla etapy rozwoju tej teorii w ukraińskim językoznawstwie, począwszy od psycholingwistycznych badań Ołeksandra Potebni pod koniec XIX wieku aż po współczesne badania pragmalingwistyczne. Artykuł ma na celu zapoznanie europejskich badaczy z teoretycznymi osiągnięciami ukraińskich językoznawców światowej klasy: Ołeksandra Potebni, Leonida Bułachowskiego, Jurija Szewelowa (Jurija Szerecha, George’a Shevelova), którzy bezpośrednio lub pośrednio przyczynili się do sformułowania teorii komunikacji niewerbalnej (jej postulatów metodologicznych, typologii parametrów niewerbalnych, terminologii), jak również z osiągnięciami ich następców, przedstawicieli nurtu pragmalingwistycznego charkowskiej szkoły językoznawczej, badających zagadnienia teorii komunikacji niewerbalnej w ramach teorii dyskursu. Dzisiejsi językoznawcy ukraińscy aktywnie rozwijają teorię komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do praktyki dyskursu (w aspekcie teoretycznym, terminologicznym, stylistycznym, etnokulturowym, idiolektalnym, genderowym i leksykograficznym) i deklarują stosowanie opracowanej na bazie ukraińskiego materiału ustnego i pisemnego metodologii wszechstronnej analizy systemu komunikacji niewerbalnej. Artykuł zwraca jednak uwagę na brak ogólnokrajowej platformy teoretycznej, jednolitego metajęzyka i metod badawczych, wskazując przy tym, że jej stworzenie stanowi najpilniejsze zadanie stojące przed badaczami. Na podstawie przedstawionych konceptualizacji artykuł wyróżnia pięć okresów rozwoju ukraińskiej teorii komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do osiągnięć charkowskiej szkoły językoznawczej, najbardziej znanej i najlepszej szkoły ukraińskiego językoznawstwa: 1) okres początkowy (schyłek XIX i początek XX wieku); 2) okres awangardy (lata 20. i 30. XX wieku); 3) okres radziecki (od lat 30. do 60. XX wieku); 4a) okres „postradzieckiej” diaspory (lata 70. XX wieku); 4b) okres postradziecki (lata 90. XX wieku); 5) okres współczesny (od początku XXI wieku). Artykuł przedstawia również perspektywy badawcze na tym polu.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2020, 55
0081-7090
2392-2435
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Иосиф Сталин и Владимир Путин: практики конструирования образаполитического лидера в дискурсесоветских и российских медиа
Joseph Stalin & Vladimir Putin: practices of the image construction of a political leader in the discourse of Soviet and Russian media
Autorzy:
Kablukov, Evgenii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374181.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
image
discourse
discursive practice
media
Stalin
Putin
Opis:
The image of a political leader is considered as a discursive phenomenon, structured by a set of practices. Two practices bring together the images of Stalin and Putin: 1) use of specific nominations of a leader; 2) reproduction of laudatory slogans addressed to a leader. The gatekeeping practices and the content of leaders’ images in considered discourses are fundamentally different. The modern Russian media select the most spectacular breaking news with the participation of Putin and construct the star image, well sold to the Russian consumer. Soviet media refuse any sensationalism, covering only official and routine events with the participation of Stalin. So the contradiction is revealed between the ordinary actions of the leader and the endless praise for Stalin as a deified father.
Źródło:
Przegląd Wschodnioeuropejski; 2020, XI, 2; 73-84
2081-1128
Pojawia się w:
Przegląd Wschodnioeuropejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobiografia. Gatunek – Dyskurs – Praktyka
Autobiography. Genre – Discourse – Practice
Autorzy:
Madejski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374933.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
genre
discourse
practice
autobiografia
gatunek
dyskurs
praktyka
Opis:
W „Autobiografii” będziemy śledzić, jak ewoluują stare przekazy autobiograficzne (list, autobiografia, silva rerum, dziennik, pamiętnik…); a także rejestrować to, co dzieje się z ich współczesnymi wariantami (e-mailem, blogiem, internetowym komiksem autobiograficznym, autorską stroną internetową, profilem na FB, kroniką rodzinną w sieci…). Będziemy pytać, jak te nowe formy wypowiedzi oddziałują na dotychczasowe narracje osobiste i jak modyfikują dzisiejsze sposoby ekspresji, również poprzez wprowadzanie do pisma elementów innych sztuk. Krótko rzecz ujmując – zamierzamy opisywać rozmaite warianty coraz częściej uprawianej autobiografii multimedialnej.
In Autobiography we will be tracing the evolution of traditional autobiographical texts (such as letter, autobiography, silva rerum, journal, memoir etc.) as well as comment on their contemporary versions (e-mail, blog, autobiographical webcomics, personal webpages, facebook profile, family online chronicle etc.). We will be asking about the influence these forms have on the hitherto personal narratives and the way they modify today’s forms of expression, including the way the written forms incorporate other forms. In brief: we will be researching various modes of the evergrowing trend of multimedia autobiography.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2013, 1, 1; 7-11
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laughing along? Negotiating belonging as a workplace newcomer
Autorzy:
Marra, Meredith
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098457.pdf
Data publikacji:
2022-08-11
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
workplace discourse analysis
belonging
laughter
Community of Practice
group identity
Opis:
Successfully joining a new workplace community is demanding, especially when this involves crossing national boundaries in addition to team boundaries. For outsiders, humour is an area that arguably presents a challenge to full participation, particularly when local understandings are not shared, nor even recognized as distinctive. Newcomers face the challenge of navigating the trajectory from legitimate peripheral member towards core status (adopting the terms of the Community of Practice model). This involves cooperating with others in interaction, including engaging with humour and laughter as a way of indicating belonging. Here belonging is operationalized using the two dimensions proposed by Antonsich (2010), namely (1) a sense of belonging and (2) the politics of belonging as evidenced through negotiation with others. Applying an Interactional Sociolinguistic approach, I offer analysis of naturally occurring workplace interactions and reflections from skilled migrant interns in New Zealand workplaces. I discuss the place of laughter in attempts to demonstrate team membership, arguing that these attempts at belonging require the cooperation and endorsement of insiders. The findings indicate that, however benevolently intentioned, the local colleagues’ use of humour, and their reactions to the humour and laughter produced by the skilled migrant interns, often results in a sense of othering and exclusion. This is keenly felt by the interns who note the difficulties that taken for granted practices create in their acceptance and progress. In many cases the result is laughing along, as an outward signal of fit, rather than laughing with which suggests a deeper sense of belonging. 
Źródło:
The European Journal of Humour Research; 2022, 10, 2; 135-151
2307-700X
Pojawia się w:
The European Journal of Humour Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs instytucjonalny w Polsce – dobre i złe praktyki komunikacyjne
Institutional discourse in Poland– good and bad communicative practices
Autorzy:
Malinowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954391.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
dyskurs instytucjonalny
kompetencja komunikacyjna
zasady dobrego komunikowania
bariery komunikacyjne
institutional discourse
communicative competence
good practice
communicative barriers
Opis:
W niniejszym szkicu interesuje mnie językowy wymiar użycia władzy w polskim urzędzie. Chcę pokazać zarówno dobre, jak i złe praktyki komunikacyjne, wskazać, jak zmieniały się (i zmieniają nadal) pod wpływem nowych okoliczności społeczno-politycznych i technologicznych. Ponieważ dyskurs instytucjonalny jest bardzo wrażliwy na czynniki pozajęzykowe, duży wpływ na działania podmiotu instytucjonalnego ma zarówno kontekst polityczny, jak i kulturowo-cywilizacyjny. Artykuł zawiera omówienie szeregu nadal istniejących barier komunikacyjnych oraz wskazuje inicjatywy działań naprawczych w zakresie poprawienia jakości komunikacji instytucjonalnej (Europejski Kodeks Dobrej Administracji, Kongres Języka Urzędowego, kampania „Język urzędowy przyjazny obywatelom”).
This synthetic article is devoted to the linguistic dimensions of administrative power. It surveys current good and bad communicative practices and indicates how they have been changing under the evolving social, political and technological circumstances in Poland. Since institutional discourse is largely shaped by extra-linguistic circumstances, the actions of administrative communicators are constrained by the political, cultural and civilizational factors. The article discusses various communicative barriers in institutional discourse and mentions initiatives oriented towards increasing the quality of administrative communication.
Źródło:
Res Rhetorica; 2016, 3, 3; 33-43
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza narrację, poza lokalność. Dyskursywne funkcjonowanie postaci Beksińskich w Sanoku
Autorzy:
Raczkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/597210.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
pl: Beksiński Tomasz
Beksiński Zdzisław
Sanok
dyskurs
retoryka
praktyka dyskursywna
lokalność
miejsce
Beksiński Tomasz
discourse
rhetoric
discursive practice
Opis:
Artykuł przybliża zagadnienie współczesnego funkcjonowania postaci Zdzisława i Tomasza Beksińskich w Sanoku, będącym ich rodzinną miejscowością. Na podstawie badań empirycznych autor proponuje spojrzenie na specyficzną sytuację komunikacji i wymiany symbolicznej zachodzącej pomiędzy przyjezdnymi turystami i wytwarzającymi lokalną tożsamość mieszkańcami Sanoka. Kluczową rolę odgrywa w tym ujęciu formacja dyskursywna wytwarzana na podstawie biografii Beksińskich w sferze kultury popularnej, która następnie wchodzi w relacje z odwiedzanym miejscem. Po przybliżeniu problematyki dyskursu wytwarzanego wokół Beksińskich i miejsca Sanoka w jego ramach, autor proponuje w artykule ujęcie obserwowanego zjawiska jako specyficznego mediowania pomiędzy płaszczyzną symboliczną a lokalno-praktyczną, odbywającego się za pośrednictwem dyskursywnie uformowanych figur Beksińskich, wskazując przy tym na wpływ tej sytuacji na konceptualizację przestrzeni społeczno-kulturowej. 
The article discusses the functioning of Zdzisław and Tomasz Beksiński figures in their hometown Sanok. On the base of conducted fieldwork the author offers the view on specific situation of social communication and symbolic exchange happening between visiting tourists and Sanok’s inhabitants, who make local idenity of the place. Key role in this process is played by the discursive formation created around Beksiński family biography in popular culture and furtherly interacting with visited place. After the overview of the subject regarding discourse build around figures of Beksiński family and Sanok’s place in it, author proposes to see the phenomennon as a unique mediation between the levels of symbolic conceptualization and local practices, in which Beksiński discursive figures take part. The article points at the influence of such situation has on shaping of socio-cultural space.
Źródło:
Lud; 2019, 103
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Horizontal discourses in adult art and design education
Dyskursy horyzontalne w edukacji dorosłych studentów sztuki i wzornictwa
Autorzy:
Broadhead, Samantha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950343.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
adult students
art and design
horizontal discourse
studio practice
higher education
dorośli studenci
sztuka i wzornictwo
dyskurs horyzontalny
praktyka w studio
edukacja wyższa
Opis:
This article draws upon research from a longitudinal study (2011-2014) that sought to capture the experiences of adult students as they studied their degrees in art and design in the United Kingdom. Due to the entry qualifications to higher education held by these students they were perceived by their institutions as being ‘non-traditional’. They also tended to be mature students with a variety of backgrounds and life experiences. The project entailed the participants meeting with the researcher twice a year for the duration of their higher education. The methodological approach that was used is based on narrative inquiry. Bernstein’s (1999) theories that relate to horizontal discourse (everyday talk that is informal and specific to the context in which it is enacted) informed the analysis of the participants’ stories. It is suggested that informal, day-to-day dialogue is as important as the formal, specialist discourse about art and design in the studio. The sense of belonging seems of particular importance for those learning in an art and design studio where the students are diversified due to their age. It prevents a sense of exclusion among ‘mature’ students who stand out with their appearance, clothes and behaviour. In conclusion, the author suggests establishing a relevant curriculum and developing a strategy for fostering better social integration of “mature” students, which can greatly affect their sense of belonging to the group as well as educational experience directly related to the studied subject matter.
Artykuł opiera się na wynikach badań podłużnych przeprowadzanych w latach 2011-2014, skoncentrowanych na doświadczeniach dorosłych osób studiujących sztukę i wzornictwo w Wielkiej Brytanii. Ze względu na to, że osoby te posiadały wstępne kwalifikacje do uczestnictwa w edukacji wyższej, postrzegane były w swoich uczelniach jako studenci „nietradycyjni”. Byli to zazwyczaj dojrzali ludzie pochodzący z różnych środowisk i mający różnorodne doświadczenia życiowe. Projekt wymagał od nich spotkania z badaczem dwa razy w roku w trakcie trwania studiów. Zastosowane podejście metodologiczne opierało się na badaniach narracyjnych. Do analizy opowieści uczestników badań wykorzystano teorie Bernsteina (1999), dotyczące dyskursu horyzontalnego (codziennej rozmowy, nieformalnej i specyficznej dla kontekstu, w którym została przeprowadzona). Uważa się, że ten nieformalny, codzienny dialog jest równie ważny jak formalny, specjalistyczny dyskurs o sztuce i projektowaniu w studio. Dla osób uczących się w studiu artystycznym, gdzie studenci są zróżnicowani ze względu na wiek, szczególnie ważne wydaje się być poczucie przynależności. Przynależność zapobiega poczuciu wykluczenia wśród „dojrzałych” studentów, wyróżniających się wyglądem, ubraniem i zachowaniem. W podsumowaniu autorka proponuje stworzenie odpowiedniego programu kształcenia i opracowanie strategii sprzyjającej lepszej integracji społecznej „dojrzałych” studentów. Mogłoby to w znacznym stopniu wpłynąć na ich poczucie przynależności do grupy, a także na doświadczenia edukacyjne bezpośrednio związane ze studiowanym przez nich przedmiotem.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2019, 20; 139-155
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość, tożsamość i edukacja
Spirituality, Identity and Education
Autorzy:
Marzec, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137948.pdf
Data publikacji:
2012-11-27
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
integralna praktyka życiowa
kultura terapeutyczna
pedagogiczny dyskurs psychologii humanistycznej
techniki siebie
integral life practice
pedagogical discourse of humanistic psychology
technologies of the self
therapeutic culture
Opis:
Prezentowany tekst zmierza do opisania istotnych zagadnień społeczeństwa samorealizującego. Istotne dla autora było ukazanie specyfiki kultury współczesnej zwanej terapeutyczną i uchwycenie kilku znaczących momentów kultury indywidualizmu. Wychodząc z twórczości późnego Foucault autor śledzi wyłanianie się imperatywu naszych czasów, by „brać odpowiedzialność za własną autokreację”. Obok genealogii kultury indywidualizmu tekst zmierza również w kierunku ukazania możliwości wykorzystania humanistycznej technologii podmiotu w postaci rozwijanej przez Kena Wilbera koncepcji Integralnej Praktyki Życiowej jako podstawy teoretycznej w poszukiwaniach współczesnych andragogów. W końcowej części tekstu autor wskazuje na ważny trop w śledzeniu pedagogicznego dyskursu psychologii humanistycznej oraz fenomen zawłaszczania języka psychologii humanistycznej przez dyskurs zarządzania zasobami ludzkimi.
Presented text tends to describe crucial issues of selfrealisation society. For the author there was important to show the specific of temporary culture called therapeutic culture and to grasp some of the important moments of the culture of individualism. To come out from the late works of Michel Foucault author follows how the imperative of our times to „ take responsibility for the self-creation” has come out. Besides of drawing the genealogy of individualism culture text tends also into direction to show the possibilities of use the humanistic technology of self on the example of Ken Wilber’s concept of Integral Life Practice. I argue to use this conception to build the theoretical frame for the inquiry of contemporary andragogy. In the ending section of the text author indicate important trail in the search for the pedagogical discourse of humanistic psychology. The intention tends to describe the issue how the language of humanistic psychology is subdued by the human resources discourse.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2012, 24, 2(47); 61-78
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies