Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "disciples of Jesus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Význam Mt 28, 16-20 v Matoušově evangeliu
    The Meaning of Matt 28:16-20 in The Gospel of Matthew
    Autorzy:
    Mareček, Petr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35162690.pdf
    Data publikacji:
    2024-07
    Wydawca:
    Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
    Tematy:
    Matoušovo evangelium
    Ježíš Kristus
    učedníci
    misijní činnost
    Mt 28,16-20
    Gospel of Matthew
    Jesus Christ
    disciples
    missionary activity
    Matt 28:16-20
    Opis:
    Text Mt 28,16-20, který je závěrečnou perikopou Matoušova evangelia a který poskytuje líčení zjevení vzkříšeného Ježíše jedenácti učedníkům na hoře v Galileji, je jeho vyvrcholením, kde jsou všechny hlavní teologické výpovědi tohoto evangelia spojeny dohromady do formy Ježíšovy „závěti“. V Mt 28,16-20 můžeme nalézt nejméně třináct hlavních témat či motivů, které odkazují na předchozí úryvky Matoušova evangelia a které zde dochází svého vrcholu: Galilea, hora, klanění spojené s pochybnostmi, Ježíšovo přiblížení se k učedníkům, prohlášení o obdržení veškeré moci na nebi i na zemi, pověření k získávání za učedníky, příkaz k vydání se na cestu, udílení křtu ve jménu Otce i Syna i Ducha Svatého, učitelská činnost učedníků, zachovávání všech Ježíšových „přikázání/nařízení“, zmínka o všech národech, příslib Ježíšovy přítomnosti, časový údaj „konec věku/světa“. Perikopa Mt 28,16-20, kterou lze považovat za vrchol Matoušova evangelia, shrnuje hlavní teologické výpovědi z předchozích jeho částí a představuje pokyny a záruky pro dobu Církve.
    The text of Matthew 28:16-20, which is the final pericope of Matthew’s Gospel, and which provides the account of the appearance of the risen Jesus to the eleven disciples on the mountain in Galilee, is its climax, where all the major theological statements of this Gospel are brought together in the form of Jesus’ “testament.” In Matt 28:16-20 we find at least thirteen major themes or motifs that refer to the previous passages of Matthew’s Gospel and which reach their climax here: Galilee, the mountain, the adoration associated with doubt, Jesus’ approach to the disciples, the declaration of receiving all power in heaven and on earth, the commission to make disciples, the command to set out on a journey, the conferring of baptism in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit, the teaching activity of the disciples, the keeping all of Jesus’ “commandments/directives”, the mention of all nations, the promise of Jesus’ presence, the time indication “the end of the age”. The pericope of Matt 28:16-20, which may be regarded as the climax of Matthew’s Gospel, summarizes the main theological statements of the preceding sections, and presents guidelines and safeguards for the time of the Church.
    Źródło:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2024, 1; 19-39
    1335-8081
    2644-6928
    Pojawia się w:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sens bycia dzieckiem (Mt 18,1-4)
    The Implications of Being Like a Child (Mt 18:1-4)
    Autorzy:
    Malina, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622091.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    paterologia
    Ewangelia wg św. Mateusza
    uczniowie Jezusa
    dzieci
    paterology
    Gospel of Matthew
    Jesus' disciples
    children
    Opis:
    Jesus’ answer to the question of the disciples about the hierarchy in the kingdom of heaven concerns the issue of fundamental importance for the understanding of their relationship to God. The Lord asserts that the issue more important than hierarchy is the condition for entering this kingdom. The attitude of little children towards their father and their dependence on him should be imitated by the disciples. They are encouraged to have trust in God, their Father, and to experience His paternal love. This way they can also build the proper relationship with their neighbors.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2013, 24; 97-116
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radość zapisanych w niebie. Łk 10, 20 w interpretacji patrystycznej
    The joy of the disciples of Jesus (Luc 10: 20) in the patristic interpretation
    Autorzy:
    Nieścior, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613367.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    radość
    uczniowie Jezusa
    Łk 10, 20
    joy
    disciples of Jesus
    Luc 10: 20
    Opis:
    In this article the author presents patristic interpretation of Luc 10: 20 about the joy of Christ’s disciples, whose names are written in the heaven. The author portrayed the thought both of Latin, as well as Greek authors, dating back until the exegesis of the Bede the Venerable. The thought of Fathers is concentrated on such aspects as: 1. priorities of the internal attitude, especially of the faith and love, before making miracles; 2. metaphors of „the Book of the Living” and of „the Book of the Just”; 3. theological meaning of Jesus’ promise; 4. parenetic aspect, and in this case – encouragement to the humility and joy.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2012, 58; 239-260
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od kerygmatu Jezusa do kerygmatu Kościoła w Ewangelii według św. Marka
    Autorzy:
    Kotecki, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178451.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia św. Marka
    początki przepowiadania
    uczniowie Jezusa
    Gospel of St. Mark
    beginning of the preaching
    disciples of Jesus
    Opis:
    L’autore del saggio propone uno studio sul tema della proclamazione nel Vangelo secondo Marco. L’ordine dei paragrafi è seguente: I. Il kerygma di Gesù; II. Il kerygma dei guariti; III. Il kerygma dei Dodici; IV. Il kerygma della Chiesa; V. Discepolato – una forma del kerygma. In Mc si nota la vera intensificazione temporale, geografica ed oggettiva della proclamazione. L’oggetto del kerygma nel secondo vangelo è molto ampio: l’avvicinamento della signoria di Dio; Gesù come Messia e Figlio di Dio, che tramite la sua proclamazione e le opere, morte e risurrezione, aveva confermato, che in Lui ed attraverso di Lui, Dio si è reso veramente e pienamente vicino all’uomo. La risposta adeguata al kerygma è il seguire Gesù, che suppone un’entrata alla comunione con Lui e una realizzazione di tutto ciò essa richiede. Solo così il kerygma in quanto è creduto diventa anche proclamato.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2003, 50, 1; 51-66
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La prière des disciples à la transfiguration de Jésus. Une leçon de Mc 9,2c
    The Prayer of Disciples at the Transfiguration of Jesus. The Reading of Mc 9,2c
    Autorzy:
    Oktaba, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053577.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia według św. Marka
    przemienienie Jezusa
    modlitwa Jezusa
    modlitwa uczniów
    Jezus
    krytyka tekstu
    Gospel according to st. Marc
    transfiguration of Christ
    Jesus’ prayer
    prayer of the disciples
    Christ
    textual criticism
    Opis:
    There are two variants of the text of Mk 9:2, which relate that the Transfiguration of Jesus occurred during prayer. One of these versions, which is attested to by papyrus P 45 among others, adds three disciples, witnesses to the Transfiguration, to this prayer. Another version, however, states that only Jesus himself was praying at that time (which concurs with the Lucan account of the Transfiguration, Lk 9:28-29). The version of Mk 9:2 which recounts of the prayer of the disciples with Jesus is hard to reconcile with the parallel account in Luke. This fact casts doubt upon the veracity of the generally-accepted view, which holds that both versions of Mk 9:2 are in accord with the text of the Gospel of Luke. This article looks at how the process of harmonization itself may have led to the removal of words from Mark's account that describe the prayer of the disciples.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2011, 1, 1; 157-163
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus wychowuje swoich uczniów w Mk 1,35-39
    Jesus Educates His Disciples in Mark 1:35-39
    Autorzy:
    Kotecki, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622272.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia wg św. Marka
    Mk 1
    35-39
    uczniowie
    Jezus - Wychowawca
    formacja
    wychowanie
    Gospel of Mark
    Mark 1
    disciples
    Jesus - Educator
    formation
    education
    Opis:
    The article focuses on the issue of Jesus as the master educator of his disciples in Mark 1:35-39. The study provided is based on the principles of narrative and contextual analysis. The article consists of three parts: (1) Analysis of Mark 1:35-39; (2) Mk 1:35-39 in the context of 1:14-20; (3) Jesus master educator in 1:35-39 in the context of the Gospel of Mark. The pericope shows a certain tension between what Jesus must accomplish in terms of his mission given by the Father and what his disciples expect from him. The attitude of Simon and his companions (Andrew, Jacob and John) is expressed in Peter’s actions (“pursued him [Jesus]”) and in the apostles’ common words: ““Everyone is looking for you” (1:37). He shows that they have not yet reached the ideal personality as proposed by Jesus, which should be expressed in the attitude of repentance and faith (cf. 1:15). Their attempt to limit Jesus’ mission to Capernaum shows also that they are not yet ready to meet the goal of their vocation i.e. become fishers of men. In such context, through his command “Let us go somewhere  else to the towns nearby, so that I may preach there also; for that is what I came for” (1:38), Jesus corrects their attitude and invites them to strengthen their bond with him in the perspective of a universal mission. In this way Jesus reveals himself as an educator, who encourages his disciples by his own example and his own words (encouragement, commands, reproaches, prohibitions and questions) to absolute clinging to him.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2012, 21; 107-137
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Godzina uczniów Jezusa (J 16,32; 18–19) okazją do objawiania się Mistrza
    The Hour of Jesus’ Disciples (Jn 16:32; 18–19) as an Opportunity for the Revelation of the Master
    Autorzy:
    Grochowski, Zbigniew Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043870.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia wg świętego Jana
    narracja o Męce Pańskiej
    uczniowie Jezusa
    „godzina” Jezusa
    „godzina” uczniów Jezusa
    objawienie Jezusa
    Fourth Gospel
    Passion Narrative
    discipleship
    the hour of Jesus
    the hour of Jesus’s disciples
    revelation of Jesus
    Opis:
    Pojęcie „godzina próby w Czwartej Ewangelii” najczęściej kojarzy się z męką Pańską. Okazuje się, że jest to moment trudnego doświadczenia, jaki będą przeżywać także uczniowie Jezusa, zarówno podczas pojmania Mistrza (por. J 16,32), jak i później, gdy przyjdą prześladowania chrześcijan (por. J 16,2.4.21). Niniejszy artykuł prezentuje sześć typów postaw uczniów Jezusa opisanych w „Męce Pańskiej” (J 18–19), ale także – aby nie zaniedbać chrystologii – pokazuje, w jaki sposób stają się oni przy tej okazji „lustrem” dla objawienia Jezusa. Chrystus objawia się bowiem nie tylko za pośrednictwem własnych verba et facta, lecz czyni to także dzięki interakcji ze swymi uczniami lub w zestawieniu (σύγκρισις) własnej postawy z ich zachowaniem. W ten sposób stają się oni locus theologicus objawienia Jezusa. Godzina uczniów staje się więc okazją, w której objawienie Mistrza wybrzmiewa jeszcze dobitniej i w sposób bardziej zrozumiały.
    The term “the hour of trial” in the Fourth Gospel is most often associated with the Passion of the Lord. The present work reminds us that Jesus’ disciples lived through and reacted to this difficult and pivotal experience as well, both during the arrest of the Master (cf. Jn 16:32) and later, when the persecution of Christians comes (cf. Jn 16:2.4.21). This article presents six types of attitudes exhibited by Jesus’ disciples as described in the Passion Narrative (Jn 18–19). In addition, from a  Christological perspective, it demonstrates how the disciples’ various responses become a “mirror” for Jesus’ own revelation on this occasion. Christ gives his revelation not only through his own verba et facta, but also through interaction with his disciples, or in the juxtaposition (σύγκρισις) of his own attitude with their behavior. In this way, they become the locus theologicus of Jesus’ revelation. Thus the hour of the disciples becomes an occasion in which the revelation of the Master resounds even more forcefully and in a more understandable way.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 149-177
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dobry Pasterz, pojmany w Ogrójcu, daje życie swoim uczniom (J 10,1 – 18; 18,1 – 14)
    The Good Shepherd, Arrested in the Garden, Gives a New Life to His Disciples (Jn 10:1 – 18; 18:1 – 14)
    Autorzy:
    Grochowski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148599.pdf
    Data publikacji:
    2017-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    dobry pasterz
    pojmanie Jezusa
    uczniowie
    zbawienie
    nowe życie
    good shepherd
    arrest of Jesus
    disciples
    salvation
    new life
    Opis:
    Perykopa J 18,1–14, mówiąca o „Pojmaniu Jezusa w Ogrójcu” – nawet jeśli położona jest w Czwartej Ewangelii w dość dużej odległości w stosunku do J 10,1–18 i nie występują w niej takie terminy, jak „pasterz”, „owce”, „brama”, owczarnia”, itp. – stanowi relekturę „Przypowieści o Dobrym Pasterzu”. Niniejszy artykuł prezentuje siedem elementów (motywów, idei, słów) wspólnych obu tekstom, co stanowi mocny link łączący je ze sobą. Paralelna lektura obu perykop przekonuje, że to, co Jezus zapowiedział w J 10,1–18, doskonale zrealizowało się na początku Jego Męki (J 18,1–14). Dlatego uzasadnionym jest stwierdzenie, że „Dobry Pasterz, pojmany w Ogrójcu, daje życie swoim uczniom”.
    The pericope Jn 18:1 – 14, speaking of „The arrest of Jesus in the garden” – even though its location in the Fourth Gospel is rather far from Jn 10:1 – 18 and there are no terms like „shepherd”, „sheep”, „pasture”, „gate” ecc. in it – constitutes a rereading of „The parable of the Good Shepherd”. The article presents seven elements (motives, ideas, words) common to both texts which are strong links connecting them and showing that what is foretold byJesus in Jn 10:1 – 18, in the beginning of His Passion (Jn 18:1 – 14) is perfectly fulfilled. This is why it is legitimate to say that „The Good Shepherd, arrested in the garden, gives a new life to His disciples”.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2017, 18; 323-350
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ,,Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? - czynienie uczniów jako gwarancja pozytywnej odpowiedzi na pytanie Jezusa
    Will the Son of Man Find Faith on the Earth when He Comes? - Making Disciples as a Guarantee of a Positive Answer to the Question of Jesus
    Autorzy:
    Kolberg, Anna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047853.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    disciple
    making disciples
    strategy
    the school of Jesus
    faith
    mission
    new evangelization
    formation of successors teacher
    disciples' mentality
    uczeń
    czynienie uczniami
    strategia
    szkoła Jezusa
    wiara
    misja
    nowa ewangelizacja
    formacja następców
    nauczyciel
    mentalność ucznia
    Opis:
    Misja głoszenia Ewangelii poprzez czynienie uczniów jest nakazem, który dotyczy Kościoła i każdego z jego członków, którzy na mocy chrztu mają udział w prorockiej, kapłańskiej i królewskiej misji Chrystusa. Apostołowie nie powołali „szkoły uczniów”, ale dla wspólnot, które zakładali, stali się nauczycielami. Czyniąc uczniami następne pokolenie, przekroczyli granice miejsca i czasu.Człowiek staje się uczniem Jezusa, odpowiadając natychmiast na zaproszenie Jezusa do pójścia za Nim, jedynym Nauczycielem, pozostawiając wszystko, co przeszkadza i biorąc swój krzyż. Proces formacji obejmuje poznanie treści wiary, prowadzi do przyjęcia wobec nich konkretnej postawy i weryfikuje się w postępowaniu zgodnym z wyborem. W szkole Jezusa formacja ucznia nie ogranicza się jedynie do przemiany osobistej, ale prowadzi do odkrycia swego miejsca we wspólnocie uczniów – Kościele i uzdalnia do podjęcia odpowiedzialności za formowanie następców. Nieuwzględnienie tego wymiaru formacji prowadzi zawsze do kryzysu wiary.Czynienie uczniów jest nie tylko zaproszeniem do głoszenia Dobrej Nowiny, ale strategią ewangelizacji, którą realizował Jezus w czasie swej publicznej działalności. Odkąd przywrócił człowiekowi godność dziecka Bożego, Jego uczniowie realizują podstawowe powołanie do bycia płodnymi matkami i ojcami rodząc do nowego życia w Chrystusie uczniów – synów i córki Boga – i, podobnie jak ich Mistrz, oddają za nich życie. �ynącą z wiary.
    The mission of proclaiming the Gospel by making disciples is an imperative that applies to the Church and each of its members who, by virtue of Baptism participate in the Priestly, Prophetic and Kingly Mission of Christ. The apostles did not set up a „school of disciples", but they became teachers for the communities they established. By making disciples of the next generation, they crossed the boundaries of time and  place.A man becomes a disciple of Jesus by responding immediately to the invitation of Jesus to follow him - an only Teacher, leaving everything that hinders us and taking up our cross. The formation process involves learning the content of faith, leads to the adoption of a particular attitude towards it and is verified by behaviour in accordance with the choice made. Forming disciples in the school of Jesus is not limited only to a personal transformation, but it leads to the discovery of their place in the community of disciples - the Church, and enables them to take responsibility for the formation of successors. Failure to take account of this dimension of formation always leads to a crisis of faith.Making disciples is not only an invitation to preach the Good News, but the strategy of evangelization which Jesus put into practice during his public ministry. Since he has restored human dignity as a child of God, his disciples fulfill a basic vocation to be fertile mothers and fathers giving birth to a new life in Christ of disciples - sons and daughters of God - and, like their Master, give their life for them.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 117-124
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowieczeństwo i bóstwo Syna Człowieczego w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Trzy pouczenia Jezusa o swej pasji w ujęciu Markowym
    Humanity and Divinity of the Son of Man in His Passion, Death and Resurrection. Three Teachings of Jesus on His Passion from Mark’s Perspective
    Autorzy:
    Witkowski MS, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571313.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    człowieczeństwo Jezusa
    los Syna Człowieczego
    poniżenie Jezusa
    niezrozumienie przez uczniów
    „dać swoje życie”
    powstanie z martwych Jezusa
    Humanity of Jesus
    destiny of the Son of Man
    humiliation of Jesus
    lack of understanding from the disciples
    „give his life”
    Resurrection of Jesus
    Opis:
    Jezus, pouczając trzykrotnie uczniów o swoim dramatycznym losie oraz ukazując cel swojego życia, posługiwał zawsze się tytułem „Syn Człowieczy”. Zawarł w nim swoje człowieczeństwo naznaczone wyjątkowym cierpieniem. Ukazał w ten sposób swoim uczniom, że Jego mesjańskość wyrazi się nie w triumfie, ziemskiej chwale, lecz przejdzie przez ekstremalne poniżenie, wzgardę i śmierć. Jezus – człowiek zmierzał do swego kresu w sposób zdecydowany i umotywowany. Klęska Syna Człowieczego, chociaż miała swoją widzialną przyczynę w ludzkich sprawcach, to jednak wypływała z planu Bożego, w którym zostały przewidziane zastępcza śmierć Jezusa za wszystkich ludzi oraz powstanie z martwych Syna Człowieczego. Wszystkie trzy pouczenia Jezusa podkreślają, że ostateczne zwycięstwo jest właśnie Jego dziełem. W ten sposób ewangelista Marek, który wyeksponował w losie Syna Człowieczego przede wszystkim cierpienia Jezusa, zwrócił także uwagę na Jego bóstwo. Tym samym ukazał, że człowieczeństwo i bóstwo Syna człowieczego łączą się ze sobą w sposób nierozerwalny.
    The article refers to Mark’s Christology, that has a primitive character and expresses itself, inter alia, under the title “Son of Man”. The author presents it as a specific aspect referring to three teachings of Jesus on his dramatic fate (Mark 8, 31–32, 9, 30–32, 10, 32–34) and also in the statement of Jesus where He speaks about the giving of his life as a ransom for many (cf. Mark 10, 45). The analysed title “Son of Man” combines humiliation and glory. Mark indeed stresses in each of the three teachings that the Son of Man will resurrect by his own power. His death is a liberation of man – the slave of sin. Therefore, the Evangelist showed indirectly that in the title „Son of Man” are hidden both the humanity and divinity of Jesus, despite the fact that Mark put more emphasis on Jesus’ tormented humanity.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2015, 19, 3(40); 141-153
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cinque discepoli, radunati ai piedi della croce, accompagnano Gesù morente come il vero e autentico Maestro (Gv 19, 24h-27)
    Five Disciples, gathered at the Foot of the Cross, accompany dying Jesus as the true and authentic Master (John 19:24h-27)
    Autorzy:
    Grochowski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/512219.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
    Tematy:
    disciples of Jesus
    rabbi
    women
    Jn 19,25-27
    Opis:
    The episode of the division of Jesus’ garments (Gv 19,23-24g) and the scene of the “testament from the cross” (Jn 19:24h-27) is strongly contrasted by the correlative and antithetical particles μέν-οὖν-δέ (Jn 19:24h.25a). It suggests, among other things, to see precisely four women below the cross of Christ (and the disciple whom Jesus loved). Other arguments also lead to this conjecture. The importance concerning the number of Jesus’ followers, accompanying their dying Master, is connected with a rabbinical tradition that says: to deserve the title of a true and authentic master it was necessary to have at least five disciples around him. The inclusion of the whole Fourth Gospel, obtained thanks to the pericopes Jn 1:35-51 and Jn 19:24h-27, where five disciples appear – first called by Jesus to follow him, then present at the foot of the cross – leads to the conclusion that Jesus, from the beginning of his activity on earth until his last breath, appears as the true and authentic Master, always ac-companied by his disciples, whose number was incessantly sufficient to ascribe to Jesus the title of the Rabbi.
    Źródło:
    Studia Ełckie; 2019, 21, 1; 11-26
    1896-6896
    2353-1274
    Pojawia się w:
    Studia Ełckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies