Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "diplomatic service" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wydarzenia we Francji w pierwszych miesiącach rewolucji (maj–październik 1789 roku) w świetle doniesień ambasadora Szwecji w Paryżu (Wersalu) Erika Magnusa Staëla von Holsteina
Events in France during first months of the Revolution (May–October of 1789) in the light of reports of the Swedish Ambassador to Paris (Versailles) Erik Magnus Staël von Holstein
Ereignisse in Frankreich in den ersten Monaten der Grossen Revolution (Mai–Oktober 1789) im Lichte der Berichte vom schwedischen Botschafter in Paris (Versailles) Erik Magnus Staël von Holstein
Evénements en France dans les premiers mois de la révolution (Mai–Octobre 1789) à la lumière des rapports de l’ambassadeur de Suède à Paris (Versailles) Erik Magnus Stael von Holstein
События во Франции в первые месяцы революции (май – октябрь 1789 года) по сообщениям посла Швеции в Париже (Версале) Эриха Магнуса Сталя фон Гольштейна
Autorzy:
Anusik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968116.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sweden–France in 18th century
Swedish diplomatic service
French revolution 1789–1799
Erik Magnus Staël von Holstein
szwecja–francja w xviii wieku
szwedzka służba dyplomatyczna
rewolucja francuska 1789–1799
erik magnus staël von holstein
Opis:
Erik Magnus Staël von Holstein (1749–1802) był szwedzkim żołnierzem i dyplomatą. W listopadzie 1783 r. został mianowany ambasadorem na dworze francuskim. W styczniu 1786 r. poślubił Annę Louisę Germaine Necker, córkę szwajcarskiego bankiera i jednego z najbogatszych ludzi we Francji – Jacquesa. Po ślubie z córką wpływowego polityka, jakim był Necker, pozycja ambasadora Szwecji we Francji była zupełnie wyjątkowa. Był on bowiem bardzo dobrze widziany zarówno w Wersalu, gdzie cieszył się sympatią Ludwika XVI, Marii Antoniny, książąt krwi, szlachty i dworzan, jak i w Paryżu, gdzie przez swojego teścia nawiązał kontakty ze środowiskiem finansistów, kupców i szlachty urzędniczej. Staël von Holstein był także znakomitym obserwatorem francuskiej sceny politycznej. Jego poglądy polityczne skłaniały go do popierania koncepcji monarchii konstytucyjnej. Z tego powodu potępiał despotyzm zarówno Ludwika XVI, jak i swojego króla – Gustawa III. Przez współczesnych był uważany za arystokratycznego liberała. Po objęciu funkcji oficjalnego reprezentanta interesów króla Szwecji na dworze wersalskim Erik Magnus Staël von Holstein przesyłał do Sztokholmu bardzo interesujące raporty dyplomatyczne, w których odnotowywał wszystkie ważniejsze wydarzenia polityczne zachodzące we Francji. W okresie, kiedy absolutna monarchia Ludwika XVI zaczęła się chwiać w posadach, jako arystokratyczny liberał i zięć Neckera sympatyzował z opozycją szlachty i parlamentów skierowaną przeciwko poczynaniom rządu królewskiego. Na podstawie bardzo szczegółowych raportów szwedzkiego dyplomaty można też prześledzić przebieg tzw. rewolty uprzywilejowanych z lat 1787–1788. W pierwszych miesiącach rewolucji Staël von Holstein przesyłał do Sztokholmu pełne głębi i politycznej przenikliwości raporty dyplomatyczne ze szczegółowym opisem wypadków zachodzących we Francji. Przedstawiany przez Staëla obraz francuskiej sceny politycznej nie różni się w zasadzie od tego, co można znaleźć w pracach współczesnych badaczy dziejów rewolucji francuskiej. Relacjom Staëla von Holsteina nie sposób też zarzucić jakiejkolwiek nierzetelności. Ambasador był bowiem na ogół znakomicie poinformowany o wszystkim, co rozgrywało się wówczas we Francji, a jeśli nawet czasami mylił się w jakichś drobnych szczegółach, to i tak najważniejszy wydaje się fakt, że był w stanie przeniknąć istotę i atmosferę przemian dokonujących się w kraju, który zwykł był uważać za swoją drugą ojczyznę.
Erik Magnus Staël von Holstein (*1749) became an Ambassador of Sweden to Paris (Versailles) in November of 1783. In January of 1786 he married Anne Louise Germaine Necker, the daughter of a Swiss banker and one of the richest men in France – Jacques. After a wedding with the daughter of Jacques Necker the position of the Swedish Ambassador in France was quite unique. He was well seen both in Versailles, where he enjoyed the sympathy on the part of Louis XVI, Marie Antoinette, princes of the blood, nobility and courtiers, and in Paris, where through his father-in-law he had established contacts with the environment of financiers, merchants and noblesse de robe. Staël also proved to be an excellent observer of the French political scene. In terms of political beliefs he was a supporter of the constitutional monarchy. For this reason, he condemned despotism of Louis XVI as well as of his own monarch. He was generally regarded as an aristocratic liberal. After having taken an office of the representative of the interests of the King of Sweden at the court of Versailles, Erik Magnus Staël von Holstein was sending to Stockholm very interesting diplomatic reports which recorded all current events taking place in France. At a time when the absolute monarchy of Louis XVI began to waver in its foundations, as an aristocratic liberal and son-in-law of Necker, he sympathised with the opposition of nobles and parliaments against actions of the Royal Government. On the basis of Staël von Holstein’s very detailed reports we have the possibility of keeping trace of the „revolt of the privileged”. During first months of the Revolution he was sending to Stockholm full of depth and political insight reports with a detailed description of events taking place in France. Presented by Staël image of the French political scene does not differ in principle from the way modern historians are writing about it. It is also impossible to find fault in his reports. The Ambassador was usually fairly informed about events taking place in France and even if he was wrong in some small details, he was able to penetrate an essence and atmosphere of change of which he was an eyewitness.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2016, 15, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The European Model of Diplomacy and National Features of the Foreign Service of Spain, Italy and France Concerning the Early Time of Modern Period (XVI-XVIII centuries)
ЄВРОПЕЙСЬКА МОДЕЛЬ ДИПЛОМАТІЇ ТА НАЦІОНАЛЬНІ ОСОБЛИВОСТІ ДИПЛОМАТИЧНИХ СЛУЖБ ІСПАНІЇ, ІТАЛІЇ ТА ФРАНЦІЇ ДОБИ РАННЬОГО НОВОГО ЧАСУ (ХVІ-ХVІІІ ст.)
Autorzy:
Tsivatyi, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894287.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
foreign policy, diplomacy, institutionalization, diplomatic service, diplomacy model, the early New Period (XVI-XVIII centuries), Spain, Italy, France
зовнішня політика, дипломатія, інституціоналізація, дипломатична служба, модель дипломатії, ранній Новий час (ХVІ-ХVІІІ ст.), Іспанія, Італія, Франція
Opis:
У статті проаналізовано основні напрями зовнішньої політики та особливості формування моделей дипломатії Франції, Італії та Іспанії у добу раннього Нового часу (ХVІ-ХVІІІ ст.). Особливу увагу приділено інституціональному розвитку, здобуткам, проблемам та перспективам французької, італійської та іспанської дипломатичних служб у контексті загальноєвропейського розвитку досліджуваного періоду. Увага акцентується на національних особливостях дипломатії та зовнішній політиці Іспанії, Італії та Франції, які мають багатовікові історичні традиції та етапи інституційного розвитку. В історії дипломатичних служб цих держав та історії інституційного розвитку їх органів зовнішніх відносин дипломатія завжди розглядалася як частина політичної культури суспільства, як один з найголовніших засобів захисту інтересів держави у процесі державного будівництва та соціокультурного розвитку суспільств.
The basic directions of foreign policy and diplomacy features of formation models in France, Italy and Spain in the early Modern period (XVI-XVIII century) are analyzed in the article. Particular attention is given to institutional development, achievements, problems and prospects of French, Italian and Spanish diplomatic services in the context of European development of the studying period. Attention is paid to the peculiarities of national diplomacy and foreign policy of Spain, Italy and France, which have centuries-old historical traditions and stages of institutional development. In the history of the diplomatic services of these States and institutional development in the history of their external relations diplomacy has always been regarded as part of the political culture, as one of the most important means of protecting the state’s interests in the process of state building and socio-cultural development of societies.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2017, 4; 66-79
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skład, kwalifikacje i liczebność poselstw uczestniczących w kongresie westfalskim
Autorzy:
Kamieński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608098.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historia dyplomacji
traktaty międzynarodowe
pokój westfalski
kadry dyplomatyczne państw europejskich
history of diplomacy
international treaties
Peace of Westphalia
diplomatic service of European countries
Opis:
W kongresie westfalskim (1643-1648) wzięły udział 194 oficjalne przedstawiciel-stwa dyplomatyczne, z czego 178 pochodziło z Rzeszy Niemieckiej, a pozostałe z 16 innych państw europejskich. Uczestnicy rokowań pokojowych odznaczali się wysokim profesjonali-zmem i posiadali często wykształcenie prawnicze (nawet doktoraty i profesury). Największe doświadczenie w prowadzeniu negocjacji mieli reprezentanci państw europejskich, wśród których można było spotkać osoby zatrudnione w służbie dyplomatycznej od ponad 20 lat.
There were 194 official delegations participating in the Congress of Westphalia (1643-1648), 178 of which came from the German Reich, while the remaining 16 from other European states. The participants of the peace negotiations were highly professional and often were well educated lawyers (even doctors and professors of law). The most experienced negotiators were the representatives of European states, among whom there were persons who had been employed in diplomatic service for more than 20 years.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2019, 85
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwszy okres istnienia polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych 1918–1921 (koncepcje, organizacja, kadry)
The Earliest Period of the Polish Ministry of Foreign Affairs 1918–1921 (concepts, organisation, cadre)
Autorzy:
Skóra, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478393.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
dyplomacja, stosunki dyplomatyczne
stosunki konsularne
odrodzenie Polski
Ministry of Foreign Affairs
diplomacy
diplomatic service
consular service
rebirth of Poland
Entente
Opis:
The article discusses the first two years of the Polish Ministry of Foreign Affairs’ existence, although it does not include analyses and summaries of Polish foreign policy. The topic is the ministry, its organisational structure, the underlying legal regulations, the development of the cadre, and its changing everyday workings. In other words, it is about the several hundred people who were responsible for the foreign relations of the country in its earliest period: from October 1918, when the Ministry of the Exterior was formally established in Warsaw, until the spring of 1921, when the first organisational structure of the Ministry of Foreign Affairs was adopted and the structure matured, which in general survived until World War II. The Polish Ministry of Foreign Affairs was built from scratch. Inspiration was taken from Germany and France, but only to a limited degree. The method consisted in experimenting with various approaches until a solution was adopted that had no simple analogy anywhere in the world. In the latter half of 1921, there were 26 embassies and 4 delegations under the authority of the Ministry. the mission of the General Commissariat of the Republic of Poland in Danzig was accorded special status. The network of consulates was improved and consisted of 49 independent missions, 17 consular departments within embassies, and 19 honorary consulates. In the latter half of 1921, the Ministry employed 632 public servants. After the restoration of independence, the creation of the Polish diplomatic cadre proceeded in two ways as a consequence of there being two centres of foreign policy – the Paris-based Polish National Committee, and the Warsaw-based Ministry of Foreign Affairs. Both used various reserves. Their recruitment methods also differed (they were merged in the spring of 1919). One of the officials taking part in the establishment of the Ministry stated that 90% of the candidates who satisfied the requirements were “counts and Jews”. They were also accepted. The former part of the statement was not far from the truth, but only in the case of principal posts in diplomacy. The Ministry in fact accepted many members of noble and aristocratic families. However, not many Jews were employed.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 31; 224-261
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doręczenia zagraniczne w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym – problemy praktyczne
Service of letters abroad in the administrative and court proceedings
Autorzy:
Lewicka, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685846.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
doręczanie pism
doręczenia zagraniczne
obrót zagraniczny
pełnomocnik do doręczeń
prawo konsularne
serving letters
serving letters abroad
foreign legal turnover
a service agent
diplomatic and consular law
Opis:
The issues connected with service of letters in the administrative and court proceedings beyond the Republic of Poland under the European Union law and particularly under the case law of the Court of Justice, establishing standards of the letter service become more and more important. The source of significant practical problems is the fact that there are no regulations concerning the service of letters in general administrative proceedings both between the EU states (with the exception of tax and customs issues which are regulated) and to the states which are not members of the European Union. Apart from a classic way of serving a letter upon somebody by a postal operator which is unfortunately not always effective, some other ways of service are applied in an auxiliary way. However, it must be noted that there are no regulations normalizing consistently methods of a letter service in  arious types of the proceedings which leads to unjustified diversity in standards in the range of serving letters depending on a subject matter of the proceedings.
Problematyka doręczania pism w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym dokonywanych poza granicę Rzeczypospolitej Polskiej, w kontekście prawa Unii Europejskiej, a w szczególności orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, wyznaczających standardy doręczania pism, nabiera coraz większego znaczenia. Źródłem istotnych problemów praktycznych jest brak unormowań dotyczących doręczania pism w ogólnym postępowaniu administracyjnym zarówno między państwami UE (z wyjątkiem spraw podatkowych i celnych, w odniesieniu do których obowiązują stosowne regulacje), jak i do państw niebędących członkami UE. Poza klasycznym sposobem doręczenia za pośrednictwem operatora pocztowego, które niestety nie zawsze jest skuteczne, zastosowanie znajdują posiłkowo stosowane inne sposoby doręczeń. Stwierdzić jednak należy, iż brakuje regulacji jednolicie normujących sposoby doręczania w różnych rodzajach postępowań, co prowadzi do nieuzasadnionego zróżnicowania standardów w zakresie doręczeń w zależności od przedmiotu postępowania.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2016, 77
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies