Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dignity of a person" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Media Representation of the Moment of Death: Dying Person’s Dignity in the Teaching of the Church and Journalistic Practice
Medialny sposób prezentowania momentu śmierci: godność osoby umierającej w nauczaniu Kościoła a praktyka dziennikarska
Autorzy:
Podlewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597264.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
etyka dziennikarska
godność człowieka umierającego
intymność momentu śmierci
relacjonowanie wydarzeń tragicznych
szacunek dla zwłok
journalistic ethics
dignity of a dying person
intimacy of the moment of death
reporting on tragic events
respect for corpses
Opis:
The author of the article poses the question repeatedly asked in the world of media, culture and science, concerning the limits of journalistic integrity and informational necessity in the media coverage of human death, especially in relation to how the moment of a tragic death and its immediate consequences are presented. He considers the teachings of the Church and John Paul II on the necessity of respecting human dignity in journalism, with particular focus on the dignity of the dying person, in addition to the respect towards the body of the deceased person. The author analyzes selected media messages with content of interest from the years 2017–2020, and referring to the reactions of some representatives of foreign media, he makes an attempt to construct a list of postulates for increasing the degree of sensitivity in the area of the discussed issues. In the preparation of this article, which is essentially a case study in journalistic ethics, the method of content analysis was used primarily in relation to the examined media presentations and the analytical‑synthetic method when it comes to extracting ethical guidelines from the analyzed texts and in constructing the conclusions.
Autor artykułu ponawia zadawane po wielokroć w świecie mediów, kultury i nauki pytanie o granice dziennikarskiej rzetelności oraz konieczności informacyjnej w medialnych przekazach dotyczących ludzkiej śmierci, szczególnie w odniesieniu do prezentowania momentu śmierci tragicznej i jej bezpośrednich następstw. Uwzględnia nauczanie Kościoła, w tym samego Jana Pawła II, nt. konieczności poszanowania godności człowieka w publikacjach dziennikarskich, ze szczególnym uwzględnieniem godności człowieka umierającego oraz szacunku względem ciała osoby zmarłej. Analizie poddaje wybrane przekazy medialne o adekwatnej treści z lat 2017–2020, a odnosząc się do reakcji niektórych przedstawicieli zagranicznych mediów, dokonuje próby skonstruowania listy postulatów dotyczących podwyższenia stopnia wrażliwości w obszarze omawianych zagadnień. W przygotowaniu niniejszego artykułu, stanowiącego zasadniczo studium przypadków z etyki dziennikarskiej, posłużono się przede wszystkim metodą analizy zawartości w stosunku do badanych prezentacji medialnych oraz metodą analityczno‑syntetyczną, gdy idzie o wyodrębnianie wskazań etycznych z analizowanych tekstów i przy konstruowaniu wniosków.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 33, 2; 91-108
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cielesność osoby a samowychowanie
Leib von Person und Selbsterziehung
Autorzy:
Hiszpańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835134.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
osoba
godność osoby
cielesność osoby
wychowanie
samowychowanie
odpowiedzialność
truth
person
dignity of a person
corporality of a person
education
self-education
responsibility
Opis:
Dieser Beitrag ist ein Versuch, eine personalistische Interpretation der Erziehung und Selbsterziehung von Prof Wojciech Chudy zu nähern. Ein Kontext für das unternommene Problem ist körperliche Dimension von einem Menschen und ihre Bedeutung im Prozess der Personenpubertät. Zwei erste Teile des Beitrags haben (inhaltlichen) einen sachlichen Charakter; der dritte Teil ist ein Zeugnis von Wojciech Chudy – von dem Menschen, der in des Wortes voller Bedeutung, sich selbst erzogen hat. Im ersten Teil mit dem Titel Die Person und Selbsterziehung wurde Entwicklungsleistungsfähigkeit der Person gezeigt, in der moralische Pflicht der Erziehung des Menschen eingewurzelt ist. Man hat das Wesen von Erziehung und seinen Zusammenhang mit der Selbsterziehung aus der Sicht des ethischen Personalismus dargestellt. Als Schlussfolgerung hat man eine Definition der Selbsterziehung bestimmt, die den Kontext der Verantwortung des Menschen für sich sowie in der weiteren Bedeutung – für erkannte Güte zeigt. Im zweiten Teil mit dem Titel Verantwortung für die Dimension des Leibes hat man Integrationsrolle des Körpers im Prozess der Personenpubertät beschrieben und den Wert des Leibes als Strukturelement des Menschen betont. Problem der Selbsterziehung als Verantwortung für Körper hat man sowohl im positiven Aspekt analysiert, diese Elemente betonend, die entwickelt werden sollen, als auch im negativen Aspekt, diese Elemente zeigend, die Beherrschung und Disziplin brauchen. Im Zusammenfassung des sachlichen Teils hat man Zusammenhang der Selbsterziehung mit dem ganzen Leben des Menschen dargestellt. Es ist eine Konsequenz der Personenweise der Existenz des mit der Würde gekennzeichneten Menschen.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2008, 36, 2; 43-62
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo w służbie humanizacji życia
Law in The Service of Humanization of Life
Autorzy:
Stasiak, Ks. Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046655.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
proces humanizacji
godność człowieka
jednakowa i niezbywalna godność osoby
wyzwalająca funkcja prawa
demokratyczny system
zasady wolności i równości
regulator życia społecznego
wypisywanie recept
świat bardziej sprawiedliwy
humanization process
human dignity
equal and inalienable dignity of the person
liberating function of law
democratic system
principles of freedom and equality
social life regulator
writing prescriptions
a more just world
Opis:
Artykuł zamierza wykazać wpływ prawa na procesy humanizacji życia w wymiarze osobowym i społecznym. Prawo to powszechne doświadczenie wszystkich ludzi, jest tworzone przez człowieka i dla człowieka: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. Fundament prawa opiera się na jednakowej i niezbywalnej godności osoby ludzkiej. Człowiek posługuje się prawem w wysiłku realizacji swego człowieczeństwa i lepszej przyszłości. Prawo to także kluczowy regulator życia społecznego, prawo konsoliduje więzi społeczne, wzmacnia struktury państwa, tworzy wspólnotę narodów. Humanizację prawa objawia jego wyzwalająca funkcja. Prawo stanowi oparcie dla słabszych, człowiek swojej pozycji nie musi bronić siłą, jego miejsce w społeczeństwie gwarantuje mu prawo. Dzięki prawu w sytuacjach konfliktowych został wygaszony dźwięk broni. Człowiekowi w poszukiwaniu procedur organizacji życia przyświeca idea zawarta w twierdzeniu Anaksymandera z Miletu, iż człowiek pragnie być sobą, człowiek zabiega o kształt swego losu. Prawo dąży do realizacji sprawiedliwości, chce oddać każdemu to, co mu się należy. Prawo nie utożsamia się z moralnością – to jednak nie może uznać za słuszne tego, co jest złem z punktu widzenia moralnego. Prawo odwołuje się do prawdy, choć prawdy nie dekretuje, to jednak prawo oparte na kłamstwie byłoby destrukcją samego prawa. W demokratycznym państwie o tym, co jest prawem, stanowi większość obywateli. Większość głosów nie orzeka o prawdzie, nie stanowi o tym, co dobre, a co złe etycznie. Decyzja większości stanowi o tym, co jest legalne. System demokracji opiera się na zasadach wolności i równości wszystkich obywateli. Dzięki tym zasadom respektuje się zarazem zdania tych, którzy są w mniejszości. Tworzenie prawa jest sztuką „ars legesferendi”. Prawo nie jest fotografią społeczeństwa, prawo nie mówi, jak jest, lecz jak być powinno; stąd „lex respicit futura”. Prawo liczy na szansę przemiany człowieka, na budowę świata o bardziej ludzkim wizerunku. Prawnika można porównać z powołaniem lekarza. Lekarz staje nad chorym, aby go leczyć, a nie zajmować się wypisywaniem recept, choć proces leczenia następuje poprzez wypisywanie recept. Podobnie prawnik nie może ograniczać swojej uwagi do świata norm, lecz poprzez normy i ich aplikację czynić świat bardziej sprawiedliwym i godnym człowieka.
The article intends to demonstrate the impact of law on humanization processes of life in the personal and social dimension. The law, this universal experience of all people, is created by man and for man: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. The foundation of law is based on the equal and inalienable dignity of the human person. Man uses the law in the effort to realize his humanity and a better future. The law is also a key regulator of social life, the law consolidates social bonds, strengthens the structures of the state, creates a community of nations. Humanization of the law is revealed by its liberating function. The law can be the support for the weak, a man does not have to defend his position, his place in society guarantees him the law. Thanks to the law, the weapon’s sound was muted in conflict situations. Man in search of procedures for organizing life is guided by the idea contained in the theorem of Anaximander of Miletus that man desires to be himself, man strives to shape his fate. The law strives for justice and wants to give everyone its due. The law does not identify with morality – but this cannot be considered as right what is evil from a moral point of view. The law refers to the truth, although it does not decree the truth, but the law based on lies would be the destruction of the law itself. In a democratic state, what is the law is up for the decision the majority of citizens. Most voices do not rule in accordance with the truth, they do not determine what is good and what is ethically wrong. The majority’s decision is what is legal. The democracy system is based on the principles of freedom and equality of all citizens. Thanks to these principles, the opinions of those who are in the minority are respected. Creating the law is the art of “ars legesferendi”. The law is not a reflection of society, the law does not say how it is, but how it should be; hence the “lex respicit futura”. The law counts on the chance of human transformation and building a world with a more human image. A lawyer’s mission can be compared to vocation of a doctor. The doctor stands over the patient to treat him and not deal with writing prescriptions, although the treatment process is done by writing prescriptions. The comparison with the role of the doctor emphasizes this idea: the doctor writes a prescription, but it is not the prescription that heals, but the drug. Similarly, in a legal norm, it is not about the letter, the spirit of the law. The Scriptures say that the letter kills and the spirit gives life. Hence we are talking about the spirit of the law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 333-357
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku sądowemu stosowaniu praw człowieka
Towards a Judicial Application of Human Rights
Autorzy:
Andrzejczuk, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844555.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
sa˛downictwo
ochrona
godność osoby
dignity of a person
Universal Declaration of Human Rights
the judiciary
protection
Opis:
The article constitutes an attempt at describing the evolution of human rights, a process that began when the idea was born and culminated when a binding decision concerning an individual was made by a competent body. We deal, then, with a process that led to a presentation of human rights in terms of values that are protected much as subjective law.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 4; 7-24
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność jako logos życia
Dignity as a life logos
Autorzy:
Kozłowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048266.pdf
Data publikacji:
2017-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
godność
transcendencja
fenomenologia godności
człowiek jako osoba
dignity
transcendence
phenomenology of dignity
human as a person
Opis:
The text concerns the issue of dignity, which is the source of human rights as well as the particular freedoms: freedom of religion, conscience and thought. Because dignity is “absolute inner value” (I. Kant), it can be considered as the logos of human life – the immanent principle of his moral attitudes, duties, faith and the development of interpersonal relationships. For these reasons, we analyze the philosophical and theological contexts of dignity, in order to indicate also its transcendent foundations and determinants.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2017, 14; 141-155
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ETYCZNE IMPIKACJE (NIE)OSOBOWEGO TRAKTOWANIA CZŁOWIEKA
ETHICAL IMPLICATIONS OF (IN)HUMAN TREATMENT OF A HUMAN BEING
Autorzy:
Gryżenia, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550246.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
koncepcja osoby, kryteria bytu osobowego, tożsamość, godność, prawa
osoby, aborcja, eutanazja
The concept of a person, criteria of being a person, identity, dignity,
common human rights, abortion, euthanasia
Opis:
Boecjusza definicję osoby: Individua substantia rationalis naturae, uznano za klasyczną i nie straciła ona nic ze swego znaczenia, choć w ciągu wieków dostrzegano ciągle to nowe elementy, wskazujące na wyjątkowość i złożoność bytu osobowego. Podkreślano, że człowiek jako osoba góruje nad naturą i każdą społecznością. Współcześnie następuje ścieranie się dwóch radykalnie odmiennych stanowisk. Jedno, reprezentowane przez myśl klasyczną, metafizyczną, w której człowiek jest osobą z samego faktu istnienia. Zawsze, od początku do końca – niezależnie od wieku, posiadanych sprawności, kwalifikacji i wykonywanych funkcji – człowiek jest osobą, niezmiennie jest tym, czym jest, i dlatego przysługuje mu niepodważalny kanon praw, a z naszej strony obowiązek szacunku i miłości. Przedstawiciele drugiego stanowiska mnożą kryteria, które wyłączają z grona osób coraz więcej ludzi. Osobami nie są dzieci w okresie prenatalnym i noworodki oraz ludzie starsi, chorzy, dotknięci niepełnosprawnością i pozostający w obliczu śmierci. Pierwsza grupa istot ludzkich, to „jeszcze nie osoby”, a druga, to „byłe osoby”. Jakość ich życia jest niższa niż w przypadku życia zdrowego zwierzęcia. Status bycia osobą przysługuje jedynie ludziom sprawnym, samodzielnym, aktywnie i twórczo uczestniczącym w życiu społecznym. Likwidacja najsłabszych, czyli aborcja i eutanazja, jest wymogiem wręcz niezbędnym, aby zapewnić wysoką jakość życia osobom „lepszym” i „silniejszym”. Wynika stąd jasno, że przy takim podejściu występuje realne niebezpieczeństwo „nieludzkiego” traktowania człowieka, dehumanizacji i barbarzyństwa.
Boethius’ definition of a person: Individua substantia rationalis naturae was recognized as classical and has not lost anything of its meaning, although throughout centuries many new elements showing uniqueness and complexity of personal existence have been noticed. It was highlighted that a human being as a person predominates nature and any community. Recently there has been a clash of two totally diverse standpoints. One of them represented by classical, metaphysical thought according to which a human being is a person from the very fact of existence. Always, from the beginning till the end - regardless of age, acquired skills, qualifications and functions performed – a human being is a person, invariably he/she is what he/she is and therefore he/she is entitled to unquestionable canon of rights and on our part to the duty to respect and love. Representatives of the other standpoint multiply criteria which exclude more and more people from the circle of persons. Persons are not children in prenatal period, newborns, old, sick and disabled people as well as those facing death. The former group of human beings are ‘not yet persons’ and the latter are ‘ex persons’. The quality of their life is lower than the quality of a healthy animal’s life. The status of being a person is reserved only to people who are fit, self-reliant and participate in social life in an active and creative way. Liquidation of the weakest that is abortion and euthanasia is an indispensable requirement to ensure high quality of life to the’ better ‘and ‘stronger’ ones. It can be easily concluded that such attitude may bring about real danger of ‘inhuman’ treatment of a human being, dehumanization and savagery.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2011, 2; 71-96
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkrywanie własnej godności formą wspierania rozwoju osoby
Discovering One’s Own Dignity as a Form of Supporting the Development of a Person
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340337.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rozwój osoby
godność osoby
poznanie naturalne i religijne
światopogląd religijny
development of a person
dignity of a person
natural and religious cognition
religious view of the world
Opis:
Supporting the development of a person is done by undertaking manifold educational activities. One kind of them are activities tending to show the pupil his dignity. In looking for explanations of the problem one may be based on the acceptance of two orders of cognition: the natural one and the religious one. On the basis of the presented explanations it may be said that the religious view of the world may significantly support the processes of personal development, of achieving human maturity, and the abilities to take over responsibility in social life that are connected with them. This statement does not have the features of an absolute value, as cases that are contrary to this thesis may appear in these issues. Nevertheless, the fact that the religious (Christian) view of the world opens a more complete access to Transcendence – the source of the ultimate truth, including the truth about himself – to a person weighs in favor of the possibility that religion may support such development. It may also be assumed that in education referring to religious principles and norms we can see man and the world, in which he has to develop and live, in a different, more complete way. And what is more, the Christian view of the world envisions a person’s new meaning of his or her life.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2011, 3; 79-89
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies