Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dietary intake" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Health risk assessment of heavy metals in irrigation water, soil and vegetables from different farms in Riyadh district, Saudi Arabia
Autorzy:
Alturiqi, A.S.
Albedair, L.A.
Ali, M.H.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192504.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
heavy metal
vegetables
dietary intake
health risk
HQ
THQ
ILCR
Opis:
The safety and security of different foodstuffs are considered important and have a high priority in global sustainable development. The contents of Fe, Mn, Cu, Zn, Ni, Pb and Cd were estimated in edible parts of 60 vegetable samples, irrigation water and agricultural soil collected from 5 farms in suburban areas around Riyadh district, Saudi Arabia. Also, soil pollution indices, pollution load index and contamination factor (PLI, CF), bioaccumulation factor (BAF), non-carcinogenic and carcinogenic risk indices (HQ, THQ, and ILCR) were estimated. The content of heavy metals in irrigation water and soil was within the recommended permissible levels, except for Cd in soil, which exceeds permissible levels. The trend of metal concentrations in both agricultural soil and vegetables was found in the order: Fe > Mn > Zn > Cu > Ni > Pb > Cd. Cluster analysis of the metal content in vegetables showed a tendency towards the accumulation of heavy metals in the order of leaves > roots > fruits > flowers > tuber. The BAFs values found were < 1.0, HQs values for Fe, Mn, Cu, Zn and Ni were found to be < 1, while the estimated HQs for Pb and Cd were > 1, posing greater risk to the health of adults and children. THQ values were higher for children compared to adults. ILCR values for Cd showed a serious issue, as it exceeds the threshold risk limit (>10−4) in all parts of the investigated vegetables in all sampling sites.
Źródło:
Journal of Elementology; 2020, 25, 4; 1269-1289
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deficiency of long-chain polyunsaturated fatty acids in phenylketonuria: a cross-sectional study
Autorzy:
Drzymała-Czyż, Sławomira
Kałużny, Łukasz
Krzyżanowska-Jankowska, Patrycja
Walkowiak, Dariusz
Mozrzymas, Renata
Walkowiak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038407.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
phospholipids
docosahexaenoic acid
dietary intake
inborn error of metabolism
metabolic diseases
desaturase
Opis:
The etiology of altered blood fatty acid (FA) profile in phenylketonuria (PKU) is understood only partially. We aimed to determine whether FAs deficiency is dependent on the diet or metabolic disturbances. The study comprised 40 PKU patients (20 female, 20 male; aged 11 to 35 years; 12 children and 28 adults) and 40 healthy subjects (HS; 20 female, 20 male, aged 18 to 33 years). We assessed the profile of FAs (gas chromatography/mass spectrometry) and analyzed the 72-hour dietary recalls. The amount of C14:0, C16:0 and C16:1n-7, C18:1n-9 did not differ between the analyzed groups. The percentage of C18:0 was higher, while C20:3n-9, C18:2n-6, C20:2n-6, C20:4n-6, C22:4n-6, C22:5n-6 and C22:6n-3 was lower in PKU than in HS. However, C18:3n-6, C18:3n-3 and n-6/n-3 ratio were higher in PKU patients. The C20:4n-6/C20:3n-6 ratio (reaction catalyzed by Δ5-desaturase), the C22:5n-6/C22:4n-6 and the C22:6n-3/C22:5n-3 ratio (both reactions catalyzed by Δ6 desaturase) were significantly lower in PKU patients. Therefore, the deficiency of long-chain polyunsaturated fatty acids in PKU patients may result not only from inadequate supply but also from metabolic disturbances.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 2; 303-308
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Energy expenditure and nutrition status of ballet, jazz and contemporary dance students
Autorzy:
Rossiou, D.
Papadopoulou, S.
Pagkalos, I.
Kokkinopoulou, A.
Petridis, D.
Hassapidou, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918521.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
Energy balance
dietary intake
Body Media SenseWear
dance
Opis:
Purpose: To evaluate of the energy expenditure in 3 types of dance classes (ballet, Jazz, and contemporary), as well as of the daily energy balance depending on dance type. Materials and methods: 40 females attending dance classes with a median age of 21.0 (19.0-25.0) and 10 males with a median age of 27.0 (20.0-28.0) participated in this study. The energy cost of each dance class was measured using the BodyMedia SenseWear Sensor and total daily energy expenditure was evaluated using a 3-day recording of physical activity. The dietary intake was evaluated with a 3-day food diary recording. Statistical analysis was performed using the SPSS software. Results: Median energy expenditure varied from 306 (277-328) Kcals/class for contemporary dance to 327 (290-355) Kcals/class for ballet and 369 (333-394) Kcals/class for jazz for females with significant differences between contemporary and jazz classes. For males, energy expenditure was 508 (447-589) Kcals/class and 564 (538-593) Kcals/class for ballet and jazz classes, respectively. Females had lower values for all anthropometric measurements, energy intake, macronutrient intakes, and energy expenditure, compared with males. The anthropometric characteristics did not differ between dance types. Both female and male dance students were in a negative energy balance. Conclusions: The use of sensors such as BodyMedia SenseWear together with keeping daily diaries make measurement of physical activity in dancing reliable and accurate. Exercise expenditure differs across types of dance in females but not in males. Both sexes had inadequate energy and carbohydrate intakes.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2017, 7(1); 31-38
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estimation of dietary supplements intake in a selected group of women over 50 and the risk assessment of interactions between the ingredients of dietary supplements and drugs
Autorzy:
Sadowska, J.
Bruszkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873493.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
estimation
dietary supplement
intake
woman
human nutrition
risk assessment
interaction
ingredient
drug
Opis:
Background. Concurrent use of dietary supplements and drugs may result in complications of pharmacotherapy due to possible interactions between their ingredients. Objectives. The aim of the survey was to estimate the intake of dietary supplements in a group of women over 50 and to analyse the risk of interactions between the ingredients of dietary supplements and drugs taken by the women. Material and Methods. The study was carried out among 146 women over 50 years of age. Questionnaire included detailed questions on the type of prescription drugs, OTC (over-the-counter) drugs, and dietary supplements taken. The risk of interactions was determined on the basis of chemical composition of the drugs and supplements specified by the manufacturer, by comparing the obtained data with literature reports on known interactions. Results. The analysis has shown that 88.4% of respondents constantly took prescription drugs, 44.5% of them took OTC drugs, and 66.4% of respondents took dietary supplements throughout the survey period. It has been found that 71.3% of surveyed women taking prescription drugs, took dietary supplements as well. Among women taking supplements and drugs, 36.9% of respondents were taking them concurrently, 60.9% kept such an interval, but only 21.8% of them waited for at least two hours. It has been found that the drug-supplement interactions might occur in 35.8% women under the survey. Conclusions. The analysis of the obtained results has revealed that taking dietary supplements by the group under survey was frequent, and the risk of interactions between dietary supplements and drugs was significant. It is recommended that doctors ask their patients about taken supplements during regular check-ups, and inform them about possible interactions between dietary supplements and drugs. Moreover, appropriate would be to change the labelling of dietary supplements, so that the packaging provides information on possible interactions between their ingredients and drugs.
Wprowadzenie. Jednoczesne spożywanie suplementów diety i leków może być przyczyną powikłań farmakoterapii, ze względu na możliwość wystąpienia interakcji pomiędzy ich składnikami. Cel. Celem przeprowadzonych badań była ocena spożycia suplementów diety w wybranej grupie kobiet po 50 roku życia oraz analiza ryzyka wystąpienia interakcji pomiędzy składnikami suplementów diety a przyjmowanymi przez te kobiety lekami. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 146 kobiet po 50 roku życia. W ankietach zawarto szczegółowe pytania dotyczące rodzaju zażywanych leków przepisanych przez lekarza, przyjmowanych leków bez recepty oraz spożywanych suplementów diety. Ryzyko wystąpienia interakcji określono na podstawie składu stosowanych przez badane leków oraz suplementów, odnosząc uzyskane dane do informacji o interakcjach podanych w literaturze. Wyniki. Analizując uzyskane wyniki stwierdzono, że 88,4% badanych przyjmowało na stałe leki przepisane przez lekarza 44,5% stosowało leki bez recepty, a 66,4% badanych w okresie badania zażywało suplementy diety. Stwierdzono, że 71,3% badanych kobiet, przyjmujących leki przepisane przez lekarza, stosowało także suplementy diety. Spośród kobiet stosujących suplementy i leki 36,9% przyjmowało je w jednym czasie, przerwę stosowało 60,9% badanych, jednak tylko u 21,8% badanych była ona co najmniej 2 godzinna. Stwierdzono, że interakcja lek - suplement mogła zachodzić u 35,8% badanych kobiet. Wnioski. Analizując uzyskane wyniki stwierdzono, że przyjmowanie suplementów diety w badanej grupie osób było częste, a ryzyko wystąpienia interakcji pomiędzy przyjmowanymi suplementami diety a lekami było znaczne. Wskazane byłoby wprowadzenie rutynowych pytań podczas wizyty lekarskiej o stosowaniu suplementacji i informowanie pacjenta o możliwości interakcji pomiędzy składnikami suplementów diety a lekami. Celowa wydaje się także zmiana oznakowania na opakowaniach suplementów diety, uwzględniająca informacje o możliwości zajścia interakcji pomiędzy składnikami suplementów i przyjmowanymi lekami.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of dietary intake of vitamins and minerals in 13-15-years-old boys from a sport school in Warsaw
Autorzy:
Szczepanska, B.
Malczewska-Lenczowska, J.
Wajszczyk, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873291.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human nutrition
evaluation
dietary intake
vitamin
mineral
sport school
13-15-year-old child
child
male
micronutrient
adolescent
physical activity
Warsaw city
Opis:
Background. Insufficient intake of vitamins and minerals, in teenagers engaged in physical activity increases the risk of health disorders. Objective. The aim of this study was to evaluate selected vitamins and minerals intake in 13-15 -year-old boys from sport school. Material and methods. The study of dietary intake was conducted among 44 boys from the School of Sport Championship (SSC). Nutritional data was collected using 24-hour recall for 3 days of week. Daily intake of minerals: sodium, potassium, calcium, phosphorus, magnesium, iron, zinc, copper, iodine and vitamins: A, E, D, B1, B2, B6, B12, C, folate and niacin was estimated. The probability of insufficient intake of nutrients in relation to the standard levels: Estimated Average Requirement (EAR) or Adequate Intake (AI) as well as excessive intake of them in relation to the Tolerable Upper Intake Level (UL) were assessed. Results. The highest percentage of insufficient intake concerned vitamin D (100%), potassium (69%), folate (53%), and calcium (50%), slightly lower of magnesium (27%), vitamins C (24%) and E (15%). The risk of inadequate intake of other minerals: sodium, copper, iron, zinc, phosphorus, iodine and vitamins: B6, B1, B2, A, B12, niacin, was relatively lower and amounted from 0.3% to 5.4%. The disturbingly high probability of exceeding the UL for sodium (99.5%) was observed. Conclusions. A significant disproportion between the mean intake and the percentage of inadequate diets indicates a large diversity in the intake of vitamins and minerals in the group of studied boys, what was the reason of unbalanced diet. The insufficient intake concerns especially vitamin D, potassium, folate, calcium and a lesser extent magnesium, vitamins C and E. Sodium intake was disturbingly high. In order to avoid nutritional mistakes in the future education on the rational nutrition among students, their parents, and teachers is necessary.
Wprowadzenie. Niewystarczające spożycie witamin i składników mineralnych wśród, nastoletniej młodzieży obciążonej wysiłkiem fizycznym zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń w stanie zdrowia. Cel. Ocena spożycia witamin i składników mineralnych przez trenujących chłopców w wieku gimnazjalnym. Materiał i metody. Badaniami objęto 44 chłopców w wieku 13-15 lat ze szkoły mistrzostwa sportowego. Dane o spożyciu zebrano na podstawie wywiadów z ostatnich 24 godzin poprzedzających badanie, z 3 dni tygodnia. Obliczono spożycie składników mineralnych: sodu, potasu, wapnia, fosforu, magnezu, żelaza, cynku, miedzi, jodu oraz witamin: A, E, D, B1, B2, B6, B12, C, niacyny i folianów. Ponadto oceniono prawdopodobieństwo niedoborowego spożycia składników pokarmowych w relacji do poziomów norm średniego zapotrzebowania grupy (EAR) lub wystarczającego spożycia (AI), oraz nadmiernego ich spożycia w stosunku do najwyższego tolerowanego poziomu spożycia (UL). Wyniki. Najwyższe ryzyko niedostatecznego spożycia dotyczyło witaminy D (100%), potasu (69%), folianów (53%) i wapnia (50%), natomiast nieco niższe, magnezu (27%), witamin: C (24%) i E (15%). Ryzyko niedostatecznego spożycia pozostałych składników mineralnych: sodu, miedzi, żelaza, cynku, fosforu, jodu i witamin: B6, B1, B2, A, B12, niacyny było stosunkowo niższe i mieściło się w zakresie od 0,3% do 5,4%. W badanej grupie stwierdzono niepokojąco wysokie prawdopodobieństwo przekroczenia normy UL na sód (99,5%). Wnioski. Znaczna dysproporcja między średnim spożyciem a odsetkiem diet niedoborowych, świadczy o dużym zróżnicowaniu spożycia witamin i składników mineralnych w badanej grupie chłopców co było przyczyną niezbilansowania diety. Ryzyko niedostatecznego spożycia dotyczyło w szczególności witaminy D, potasu, folianów, wapnia, a w mniejszym stopniu magnezu, witaminy C i E. Niepokojąco wysokie było spożycie sodu. W celu uniknięcia błędów żywieniowych w przyszłości, istnieje potrzeba edukacji uczniów oraz ich rodziców i nauczycieli w zakresie racjonalnego żywienia.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The need for modifying energy intake in preschool children from Pila, Poland
Autorzy:
Merkiel, S.
Chalcarz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876687.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
need
energy intake
dietary intake
macronutrient
human nutrition
pre-school child
child
gender
Pila town
Polska
Opis:
Background. Monitoring energy intake in preschool children is the basis for planning intervention programmes. The published articles in which energy intake in Polish preschool children was reported are still very few. Objective. The objective was to assess energy intake in preschool children from Piła, including energy intake and intake of energy from macronutrients. Material and Methods. Energy intake was assessed from weighed food records kept over seven consecutive days by preschool staff and parents of 122 children, 61 girls and 61 boys, aged 4 to 6 years. Energy intake was calculated using Dieta 4.0 and Microsoft Excel computer programmes. Weight and height were measured and BMI was calculated. Statistical analysis was carried out using the IBM SPSS Statistics 21 computer programme. Results. Energy intake was the lowest in underweight children, 1286 kcal, and the highest in obese children, 1636 kcal. Energy intake (kcal, kJ, kcal/kg body weight, kJ/kg body weight) and intake of energy from sucrose (%) were statistically significantly higher in boys compared to girls, 1546 vs 1428 kcal, 6477 vs 5985 kJ, 77 vs 71 kcal/kg body weight, 322 vs 298 kJ/kg body weight, and 21.2 vs 19.7%, respectively. Intake of energy from starch was statistically significantly higher in girls compared to boys, 24.8 vs 23.4%. It is noteworthy that energy intakes from fat and saturated fatty acids were above the recommendations in 71.3% and 98.4% of the studied preschool children, respectively. Energy intakes from polyunsaturated fatty acids and available carbohydrates were below the recommendations in 98.4% and 57.4% of the studied preschool children, respectively. Conclusions. Energy intakes from macronutrients in the studied preschool children need urgent modification to prevent the risk of future diet-related diseases. Preschoolers’ parents and preschool staff should be educated about nutrition recommendations for children, especially about dietary risks of diseases and impaired neurodevelopment.
Wprowadzenie. Monitorowanie spożycia energii przez dzieci w wieku przedszkolnym jest podstawą planowania programów interwencyjnych. Do tej pory opublikowano niewiele prac poświęconych ocenie spożycia energii przez polskie dzieci w wieku przedszkolnym. Cel. Celem badań była ocena spożycia energii przez dzieci w wieku przedszkolnym z Piły, z uwzględnieniem spożycia energii i spożycia energii z makroskładników. Materiał i metody. Spożycie energii oceniono na podstawie bieżącego notowania spożywanych produktów, potraw i napojów przez siedem kolejnych dni przez personel przedszkolny i rodziców 122 dzieci, 61 dziewczynek i 61 chłopców, w wieku 4 do 6 lat. Spożycie energii obliczono przy użyciu programów komputerowych Dieta 4.0 oraz Microsoft Excel. Zmierzono masę ciała i wysokość ciała oraz obliczono BMI. Statystyczną analizę wyników przeprowadzono przy pomocy programu komputerowego IBM SPSS Statistics, wersja 21. Wyniki. Spożycie energii było najniższe u dzieci z niedowagą, 1286 kcal, a najwyższe u dzieci otyłych, 1636 kcal. Spożycie energii (kcal, kJ, kcal/kg masy ciała, kJ/kg masy ciała) oraz spożycie energii z sacharozy (%) były statystycznie istotnie wyższe u chłopców niż u dziewczynek, odpowiednio, 1546 vs 1428 kcal, 6477 vs 5985 kJ, 77 vs 71 kcal/kg masy ciała, 322 vs 298 kJ/kg masy ciała, i 21,2 vs 19,7%. Spożycie energii ze skrobi było statystycznie istotnie wyższe u dziewczynek niż u chłopców, 24,8 vs 23,4%. Warto zwrócić uwagę, że spożycie energii z tłuszczu i nasyconych kwasów tłuszczowych było wyższe niż zalecane u, odpowiednio, 71,3% i 98,4% badanych dzieci. Spożycie energii z wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i węglowodanów przyswajalnych było niższe niż zalecane u, odpowiednio, 98,4% i 57,4% badanych dzieci. Wnioski. Spożycie energii z makroskładników przez badane dzieci wymaga pilnej modyfikacji, aby zapobiec wystąpieniu chorób dietozależnych w przyszłości. Rodzice badanych dzieci oraz personel przedszkolny powinni być objęci edukacją z zakresu zaleceń żywieniowych dla dzieci, a zwłaszcza z zakresu żywieniowych czynników ryzyka chorób oraz zaburzonego rozwoju układu nerwowego.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2016, 67, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Consumption of black and green teas as a dietary source of polyphenols in Polish inhabitants of the Mazovian region
Autorzy:
Drywien, M.
Podkowska, J.
Frackiewicz, J.
Gornicka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875494.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
beverage
consumption
black tea
green tea
dietary source
polyphenol
intake
Polska
inhabitant
Mazovian voivodship
Opis:
Background. Tea is a very popular drink throughout many parts of the world, that includes Poland. The tea infusion (cup of tea) itself contains phenolic compounds with anti-oxidant properties that constitute 30% of the dry mass of tea leaves responsible for a health promoting effect on the human body. Objectives. To estimate the determinants and amounts of black and green tea consumed by a selected population group, along with their polyphenols intake from tea. Material and Methods. A survey was conducted of 281 subjects in 2012 from the Mazovian region of Poland, recruited from social-networking sites which had been sent a web application questionnaire (Mini-ankiety.pl). Results. Subjects were aged 18-56 years, of whom the majority (73%) were aged 21-30 years. City dwellers constituted 86%, whilst those remaining were from small towns (14%). Black tea was drunk by 80% of whom 39% did so daily, whilst green tea was drunk by 72% of whom 17% did so daily. Determinants affecting the amounts of tea drinking were principally gender, education, place of residence and number of household members. Women significantly drank more than one cup of green tea daily compared to men. Those with a higher education significantly drank more than one cup of black tea daily compared to those with lower education levels. Homeowning subjects with 2 household members significantly drank more than one cup of green tea daily than the others. The average daily intakes of polyphenols from black tea in those who drank so regularly was 503 mg and that for green tea was 361 mg. Conclusions. The main source of tea polyphenols was found to be black tea as this was drunk more often than green tea. There is a need for promoting more green tea to be drunk as a source of polyphenols.
Wprowadzenie. Herbata jest bardzo popularnym napojem spożywanym w wielu rejonach świata, w tym w Polsce. Zawarte w składzie naparów herbacianych związki fenolowe wykazują antyoksydacyjne działanie. Stanowią one ponad 30% suchej masy liści i to właśnie im herbata zawdzięcza swój prozdrowotny wpływ na organizm. Cel badań. Celem badań było oszacowanie poziomu i uwarunkowań spożycia herbaty czarnej oraz zielonej w wybranej populacji, a także szacunkowa ocena spożycia polifenoli wraz z herbatą. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w 2012 roku wśród 281 osób za pośrednictwem aplikacji internetowej Mini- ankiety.pl, do której adres internetowy został rozpowszechniony na portalach społecznościowych. Wyniki. W badaniach udział wzięły osoby w wieku od 18 do 56 roku życia, przy czym najliczniejszą grupę (73%) stanowiły osoby w wieku 21-30 lat. Wśród badanych 86% osób pochodziło z dużego miasta, a pozostałe (14%) zamieszkiwały małe miasta. Uzyskane wyniki wskazały, że 80% badanej populacji spożywało herbatę czarną, z czego 39% codziennie. Herbatę zieloną spożywało 72% badanych z czego codziennie -17%. Czynniki mające wpływ na ilość spożywanej herbaty to przede wszystkim płeć oraz wykształcenie, a także miejsce zamieszkania i liczba osób w gospodarstwie domowym. Kobiety istotnie częściej w ilości 1 szklanki/dzień pijały napar z zielonej herbaty w porównaniu do mężczyzn. Respondenci z wykształceniem wyższym istotnie częściej (codziennie) spożywali herbatę czarną i zieloną w porównaniu z osobami z niższym wykształceniem. Ankietowani zamieszkujący mieszkanie własne w gospodarstwie dwuosobowym istotnie częściej pijali 1 szklankę/dziennie naparu z zielonej herbaty. Średnia ilość polifenoli przyjmowana dziennie z herbatą czarną wśród osób deklarujących jej regularne spożycie wyniosła 503 mg, natomiast z herbatą zieloną 361 mg. Wnioski. W badanej populacji, ze względu na wyższe spożycie, lepsze źródło polifenoli stanowiła herbata czarna niż zielona. Istnieje konieczność większego propagowania picia herbaty zielonej, jako źródła polifenoli.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dietary intake of vitamin D in obese children aged 1-3 years with simple obesity
Autorzy:
Strucinska, M.
Rowicka, G.
Dylag, H.
Riahi, A.
Bzikowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/878047.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
dietary intake
human nutrition
vitamin D
obesity
child
simple obesity
diet
Opis:
Background. Obese children are predisposed to vitamin D deficiency. Most of the findings suggest that requirement for vitamin D is increased in obese children due to this vitamin sequestration in adipose tissue. Objective. The aim of the study was to evaluate dietary intake of vitamin D in children with simple obesity in relation to nutritional standards. Materials and Methods. The study included 73 children aged 1-3 years: 38 with simple obesity (group I) and 35 non-obese ones (group II - control). The inclusion criterion for the obese group was BMI z-score > +2.0, for the control group BMI z-score between -1.0 and +1.0.The intake of vitamin D was estimated using the Dieta 5.0 software on the basis of 3-days dietary record. Outcomes were related to nutritional standards. Differences in intake of energy and nutrients between both groups were assessed using the Mann-Whitney test (statistical significance was set at p = 0.05). Results. Vitamin D intake in both groups was below the nutritional standards (10 μg/400 IU). Median values / interquartile ranges of results were 2.0 / 1.3-5.9 μg and 4.0 / 1.1-7.6 μg daily, for obese and non-obese children, respectively. The risk of deficient vitamin D intake was observed in 94.7% of obese children and in 82.4% of control group. The main dietary source of vitamin D in both groups was growing-up milk/Junior formula. The median intake of energy, protein, fat and carbohydrates in the obese children were significantly higher than in the control group (p<0.05). Conclusions. In obese children aged 1-3 years adequate dietary intake of vitamin D was not achieved. Similarly, the intake of vitamin D by normal weight children was lower than recommended. Consequently, it is necessary to provide products rich in vitamin D in the diet of toddlers, particularly obese.
Wstęp. Dzieci z otyłością są szczególnie narażone na niedobór witaminy D. Wiele badań wskazuje, że jednym z czynników mogących niekorzystnie wpływać na biodostępność witaminy D jest jej sekwestracja w tkance tłuszczowej. Cel badań. Celem badania była ocena podaży witaminy D w dietach dzieci z otyłością prostą w odniesieniu do norm żywienia. Materiał i metody. Badaniem objęto 73 dzieci w wieku 1-3 lat, w tym 38 dzieci z otyłością prostą (grupa I) i 35 dzieci z prawidłową masą ciała (grupa II/ grupa kontrolna). Kryterium włączenia dzieci do grupy I było BMI z-score > +2,0, do grupy II BMI z-score od -1,0 do +1,0. Spożycie witaminy D oceniono na podstawie 3-dniowego zapisu jadłospisu wykorzystując program żywieniowy Dieta 5.0. Uzyskane wyniki odniesiono do norm żywienia. Do oceny różnic w wartości energetycznej diet i spożyciu składników pokarmowych pomiędzy grupami posłużono się testem Manna-Whitneya (za poziom istotności statystycznej przyjęto p = 0,05). Wyniki. Zawartość witaminy D w dietach dzieci z obu grup była zbyt mała w odniesieniu do norm spożycia (10 μg/400 j.m.). Wartości mediany i zakresu 1.-3. kwartyla wynosiły w dietach dzieci otyłych i z prawidłową masą ciała, odpowiednio: 2,0 μg (1,3-5,9 μg) i 4,0 μg (1,1-7,6 μg). Ryzyko niewystarczającego spożycia witaminy D obserwowano u 94,7% dzieci otyłych i u 82,4% dzieci z prawidłową masą ciała. Głównym źródłem witaminy D w dietach z obu grup było mleko modyfikowane typu Junior. Mediany wartości energetycznej diet oraz zawartości białek, tłuszczów i węglowodanów w dietach dzieci otyłych były istotnie większe w porównaniu z grupą dzieci z prawidłową masą ciała (p<0,05). Wnioski. U dzieci otyłych jak i z prawidłową masą ciała w wieku 1-3 lat spożycie witaminy D z całodzienną dietą było mniejsze od zalecanego. Dzieci w wieku 1-3 lat, w tym dzieci otyłe, wymagają modyfikacji diety pod względem doboru produktów bogatych w witaminę D.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Health effects of changes in the structure of dietary macronutrients intake in Western societies
Autorzy:
Okreglicka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874868.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
healthy effect
structural change
dietary macronutrient
macronutrient intake
Western-type diet
human nutrition
nutritional disease
human disease
kidney disease
obesity
metabolic disorder
Opis:
A Western-type diet, characterized by a significant share of highly processed and refined foods and high content of sugars, salt, fat and protein from red meat, has been recognized as an important factor contributing to the development of metabolic disorders and the obesity epidemic around the world. Excessive body fat causes metabolic pathologies, such as insulin resistance, type 2 diabetes, dyslipidemia, cardiovascular diseases, hypertension, non-alcoholic fatty liver disease and cancer. According to the World Health Organization 1.5 billion adults are overweight, nearly 500 million are obese and 220 million suffer from type 2 diabetes. The Western-type diet is also associated with an increased incidence of chronic kidney disease. It is known that a combination of nutrients typical for this diet contributes to impaired renal function, renal steatosis and inflammation, hypertension and dysfunctional renal hormonal regulation. The Western diet is also associated with a chronic inflammatory process that is involved in all stages of atherosclerosis development and is increasingly recognized as a universal mechanism of various chronic degenerative diseases, such as autoimmune diseases, some neoplasms or osteoporosis. The present article is focused on the results of the most recent research investigating the effects of dietary macronutrients and the type of fatty acids on selected mechanisms associated with the occurrence of the most common diet-related diseases.
Dieta typu zachodniego tzw. Western diet, charakteryzująca się wysoką zawartością produktów wysokoprzetworzonych, cukrów prostych, tłuszczu i białka pochodzącego z czerwonego mięsa oraz soli, została uznana za istotny czynnik przyczyniający się do powstawania zaburzeń metabolicznych i szerzenia się epidemii otyłości na świecie. Nadmierna masa tkanki tłuszczowej prowadzi do patologii metabolicznych, takich jak insulinooporność, cukrzyca typu 2, dyslipidemia, choroby sercowo-naczyniowe, nadciśnienie, niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby czy nowotwory. Światowa Organizacja Zdrowia oszacowała, że 1,5 miliarda ludzi dorosłych ma nadwagę, blisko 500 milionów jest otyłych i 220 milionów choruje na cukrzycę typu 2. Dieta typu zachodniego wiąże się także ze zwiększoną częstością występowania przewlekłej choroby nerek. Wiadomo, że połączenie składników pokarmowych charakteryzujące tę dietę przyczynia się do zmniejszenia czynności nerek, ich stłuszczenia i powstawania stanów zapalnych, nadciśnienia tętniczego i zaburzeń nerkowej regulacji hormonalnej. Dietę zachodnią łączy się ponadto z toczącym się przewlekle stanem zapalnym, który bierze udział we wszystkich etapach rozwoju miażdżycy i jest coraz częściej uznawany za uniwersalny mechanizm powstawania różnych przewlekłych chorób degeneracyjnych, takich jak choroby autoimmunologiczne, niektóre nowotwory, osteoporoza. Artykuł poświęcony jest przede wszystkim przedstawieniu wyników najnowszych badań dotyczących wpływu makroskładników diety i rodzaju kwasów tłuszczowych na wybrane mechanizmy odpowiedzialne za procesy związane z występowaniem najczęstszych chorób dietozależnych.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mineral supplements’ effect on total nutrient intake in Warsaw adult population; cross-sectional assessment
Autorzy:
Waskiewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872513.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human nutrition
dietary supplement
mineral supplement
nutrient intake
intake level
Warsaw city
adult population
assessment
Opis:
Background. Mineral supplementation is important whenever any dietary deficiencies of these nutrients occur. However, an excessive consumption of such products can lead to the negative health consequences. Objectives. To estimate the mineral supplements contribution to total dietary intake for adults living in Warsaw. Materials and Methods. Within the frame of the EHES JA Poland and WAW-KARD Projects a representative sample of Warsaw population aged 20 years and above was screened in years 2011/2012. Nutrient intake and supplements use were available for 573 men and 497 women. The minerals levels were analyzed in reference to the Recommended Dietary Allowance (RDA) and the Tolerable Upper Intake Level (UL). Results. In Warsaw population the intake of calcium, magnesium and potassium were lower than RDA, and supplementation didn’t eliminate deficiency of these nutrients (except for magnesium in a group of women). Phosphorus intakes were somewhat higher than those recommended. Enriching the diet with zinc and copper supplements in both sexes were unnecessary, as was iron in men, as their daily dietary intakes closely met the recommended standards. Iron supplementation in women however proved effective, as their daily dietary intakes were rather low. Conclusions. The effectiveness of supplementing the diets of adults living in Warsaw with minerals depends on their type.
Wprowadzenie. Suplementy składników mineralnych odgrywają ważną rolę w zmniejszaniu ryzyka niedoborów tych składników odżywczych. Jednocześnie nadmierne spożycie tych produktów może prowadzić do negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Cel badań. Ocena zasadności przyjmowania suplementów składników mineralnych wśród dorosłych mieszkańców Warszawy. Materiał i metody. W roku 2011/12, w ramach projektów EHES JA- Polska oraz WAW-KARD, przebadano reprezentatywną próbę populacji Warszawy w wieku 20 lat i powyżej. Ocenę sposobu żywienia oraz przyjmowania suplementów przeprowadzono u 573 mężczyzn i 497 kobiet. Poziomy pobranych składników mineralnych analizowano w odniesieniu do wartości zalecanego spożycia (RDA) oraz najwyższego tolerowanego poziomu spożycia (UL). Wyniki. Wśród mieszkańców Warszawy średnie spożycie wapnia, magnezu i potasu było niższe niż RDA i niedoborów tych nie uzupełniła zastosowana suplementacja (z wyjątkiem magnezu w grupie kobiet). Pobranie fosforu było zbyt wysokie w stosunku do zaleceń. Wzbogacanie diety suplementami cynku i miedzi u obu płci oraz żelaza u mężczyzn nie miało uzasadnienia, ponieważ średnia zawartość w dziennej racji pokarmowej tych składników mineralnych była zbliżona do zalecanych norm. Suplementacja żelazem w grupie kobiet była efektywna, ponieważ podaż żelaza z dzienną racją pokarmową była zbyt niska. Wnioski. W dorosłej populacji Warszawy skuteczność stosowanej suplementacji diety składnikami mineralnymi zależała od ich rodzaju.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profiles of selected nutrients affecting skin condition in children with atopic dermatitis
Autorzy:
Strucinska, M.
Rowicka, G.
Riahi, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873353.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human nutrition
child
nutrient
human disease
atopic dermatitis
skin
cow milk
allergy
dietary intake
Opis:
Background. Atopic dermatitis (AD) is a chronic inflammation of the skin recognised to be one of the first clinical signs of allergy. In the first years of life, epidemiological evidence has demonstrated that common causative foods of a child’s diet are: cow’s milk, hen’s eggs, wheat and soya. Children with AD being treated with elimination diets are at risk of nutritional deficiencies that include those nutrients required for ensuring proper skin structure and function. Objective. The aim of the study was to assess dietary intake of nutrients which affect skin condition in children with AD being treated with a milk-free diet. Materials and Methods. Subjects were 25 children aged 4-6 years with AD undergoing the milk exclusion diet and 25 age-matched healthy controls. The energy and nutritional value of diets were evaluated that included those components affecting skin condition; ie. vitamins A, D, E, B2 and C; minerals iron (Fe) and zinc (Zn); polyunsaturated fatty acids (PUFAs). The Dieta 5.0 programme was used for dietary assessment and outcomes were then related to dietary recommendations. Results. There were no significant differences between groups in mean energy values and mean intakes of protein, fats and carbohydrates (p>0.05). The percentage of subjects with low energy value were 44% and 36% in respectively Groups I and II. Deficiencies of fat intake were observed in 60% in Group I and 44% in Group II. There were however no risks in the dietary intakes of protein, carbohydrate, vitamins A, B2 and C nor of Fe and Zn. Deficiencies of dietary intakes were observed in respectively Groups I and II in the following; vitamin E (24% vs 64%), vitamin D (36% vs 92%), linoleic acid (36% vs 72%), α-linolenic acid (36% vs 40%) and long chain PUFAs (96% in both groups). Conclusions. Ensuring recommended dietary supply of those nutrients affecting skin condition is required for both groups of children. Children with AD had better balanced diets in respect of the studied nutrients that may reflect the influence of continuous healthcare received from physicians and dieticians.
Wprowadzenie. Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna skóry będąca jedną z pierwszych manifestacji klinicznych alergii. Z danych epidemiologicznych wynika, że pokarmami, które najczęściej uczulają dziecko w pierwszych latach życia są: mleko krowie, jajo kurze, pszenica i soja. Dzieci z AZS leczone dietą eliminacyjną znajdują się w grupie ryzyka wystąpienia niedoborów pokarmowych, w tym także niedoborów składników niezbędnych do prawidłowej budowy i funkcjonowania skóry. Cel badań. Ocena spożycia wybranych składników odżywczych wpływających na stan skóry przez dzieci z atopowym zapaleniem skóry leczonych dietą bezmleczną. Materiał i metody. Badaniami objęto 50 dzieci w wieku 4-6 lat. Grupę I (n=25) stanowiły dzieci z AZS leczone dietą bezmleczną, grupę II – kontrolną (n=25) dzieci zdrowe. Oceniono wartość energetyczną i odżywczą ich diet, w tym podaż składników wpływających na stan skóry: witamin A, D, E, B2 i C, składników mineralnych: Fe, Zn oraz niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Do oceny diet wykorzystano program żywieniowy Dieta 5.0, a uzyskane wyniki odniesiono do zaleceń żywieniowych. Wyniki. Diety obu grup nie różniły się istotnie pod względem średniej wartości energetycznej oraz średniego spożycia białka, tłuszczu i węglowodanów (p>0.05). Odsetek dzieci o niskiej, w stosunku do normy, podaży energii w grupie z AZS i kontrolnej wyniósł odpowiednio 44% i 36%. U 60% dzieci z grupy I i u 44% z grupy II zaobserwowano niedoborowe spożycie tłuszczu. Nie stwierdzono ryzyka niedoboru białka, węglowodanów, witamin A, B2, C oraz żelaza i cynku. Zaobserwowano deficyty spożycia: witaminy E (u 24% dzieci z AZS vs 64% w grupie kontrolnej), D (u 36% dzieci z AZS vs 92% w grupie kontrolnej), kwasu linolowego (u 36% dzieci z AZS vs 72% w grupie kontrolnej) i α-linolenowego (u 36% dzieci z AZS vs 40% w grupie kontrolnej) oraz długołańcuchowych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych – u 96% dzieci w obu grupach. Wnioski. Konieczne jest zapewnienie prawidłowej podaży niedoborowych składników wpływających na stan skóry w dietach obu grup dzieci. Diety dzieci z AZS były lepiej zbilansowane pod względem większości ocenianych składników odżywczych, na co wpływ mogła mieć stała opieka zarówno pediatry jak i dietetyka.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Risk assessment for pesticides’ MRL non-compliances in Poland in the years 2011-2015
Autorzy:
Strucinski, P.
Ludwicki, J.K.
Goralczyk, K.
Czaja, K.
Hernik, A.
Liszewska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877714.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
risk assessment
pesticide
maximum residue level
dietary intake
food safety
Polska
2011-2015 period
Opis:
Background. Human exposure to trace levels of pesticide residues present in food of plant origin is inevitable as long as pesticides continue to be applied in agriculture. Since Maximum Residue Levels (MRL) are not toxicological endpoint values, their violation is not by default equivalent to health risk for consumers. However, its essential to provide a healthbased risk assessment for each case of MRL non-compliance reported during monitoring and official control of foodstuffs. Objective. To assess the potential short-term risk associated with consumption of food products of plant origin containing pesticide residues above MRL values based on notifications forwarded by the National Contact Point for RASFF in Poland during 2011-2015. Material and Methods. 115 notifications including 127 analytical results non-compliant with respective MRL values were forwarded to provide risk assessment. An internationally accepted deterministic approach based on conservative model assumptions for short-term exposure assessment was applied. The risk was characterized by comparing an estimated dietary intake with respective acute reference dose (ARfD). Results. Black currant, tea, lettuce, Chinese cabbage and carrot were among the most frequently notified products in years 2011-2015. Among pesticides exceeding respective MRL values, over 90% belonged to fungicides and insecticides/acaricides such as acetamiprid, chlorpyrifos, dimethoate, imidacloprid, dithiocarbamates and procymidone. For 15 and 6 results noncompliant with respective MRL value, a predicted short-term intake exceeded ARfD for children and adults, respectively. Conclusions. Residue levels that could potentially pose a health threat are found incidentally. The science-based and transparent risk assessment process with regard to the data, methods and assumptions that are applied is essential to risk management authorities.
Wprowadzenie. Narażenie człowieka na śladowe poziomy pozostałości pestycydów obecnych w żywności pochodzenia roślinnego jest nieuniknione tak długo jak środki ochrony roślin są stosowane w rolnictwie. Ponieważ wartości najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności (NDP) nie są toksykologicznymi wartościami odniesienia, ich przekroczenie nie jest równoznaczne z zagrożeniem dla zdrowia konsumentów. Jednakże dla każdego przypadku niezgodności z NDP stwierdzonej w monitoringu i urzędowej kontroli żywności należy dokonać naukowej oceny ryzyka zdrowotnego. Cel badań. Ocena potencjalnego ryzyka związanego z krótkoterminowym narażeniem na pozostałości pestycydu na poziomie powyżej wartości NDP na podstawie powiadomień przekazywanych przez Krajowy Punkt Kontaktowy system RASFF w Polsce w latach 2011-2015. Materiał i metody. Do oceny ryzyka przekazano 115 powiadomień zawierających 127 wyników powyżej wartości NDP. W celu oszacowania wielkości narażenia krótkoterminowego zastosowano model deterministyczny wykorzystujący konserwatywne scenariusze najgorszego przypadku. Ryzyko charakteryzowano porównując oszacowaną dawkę pozostałości pestycydu z odpowiednią wartością ostrej dawki referencyjnej (ARfD). Wyniki. W latach 2011-2015 najczęściej zgłaszanymi produktami z powodu przekroczenia wartości NDP były czarna porzeczka, herbata, sałata, kapusta pekińska i marchew. Ponad 90% przypadków przekroczenia NDP dotyczyło fungicydów oraz insektycydów/akarycydów takich jak np. acetamipryd, chlorpiryfos, dimetoat, imidaklopryd, ditiokarbaminiany czy procymidon. W przypadku 15 przekroczeń NDP, oszacowane krótkoterminowe pobranie pozostałości przekraczało wartość ARfD dla dzieci. Dla dorosłych odnotowano 6 takich przypadków. Wnioski. Poziomy pozostałości pestycydów, które mogą teoretycznie zagrażać zdrowiu konsumentów stwierdza się bardzo rzadko. Transparentny i oparty na wynikach badań naukowych proces oceny ryzyka dostarcza niepodważalne argumenty urzędom odpowiedzialnym za zarządzanie ryzykiem.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparing diabetic with non-diabetic overweight subjects through assessing dietary intakes and key parameters of blood biochemistry and haematology
Autorzy:
Gajda, A.
Sulich, A.
Hamulka, J.
Bialkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874381.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human nutrition
overweight
diabetic overweight
non-diabetic overweight
dietary intake
blood parameter
blood biochemistry
hematology
obesity
diabetes type 2
lipid profile
C-reactive protein
adult
Opis:
Introduction. An important way of preventing type 2diabetes is by adopting a proper diet by which means appropriate control over blood glycaemia and lipids can be achieved. Objectives. To assess selected biochemical and haematological markers in overweight subjects or those suffering from type 2 diabetes in relation to their estimated dietary intake. Material and methods. The study was conducted in 2012 on n=86 overweight or obese subjects living in Warsaw or its environs, of whom n=43 had type 2 diabetes. Dietary intakes were compared between non-diabetics (control group) and diabetics (test group) by 3 day records, whilst the relevant blood biochemistry and haematology results were obtained from medical records; with patient consent. Results. Diabetic subjects had significantly higher serum glucose and CRP levels than controls, respectively; 190 vs 98 mg/ dl and 1.4 vs 1.1 mg/dl. Lipid profiles were however more significantly abnormal in controls, compared to diabetics with respectively; total cholesterol 220 vs 194 mg/dl, LDL-cholesterol 131 vs 107 mg/dl and triglycerides 206 vs 157 mg/dl. There were no significant differences in HDL-cholesterol; respectively 55 vs 51 mg/dl. In the diabetics, calorific intakes from carbohydrates, especially sugars, were significantly lower than controls i.e. 9% vs 13%. The proportional share of calories derived from dietary fats did not differ between groups, nevertheless a positive correlation was observed between dietary fat content with blood cholesterol concentrations in diabetics. Conclusions. Disorders of carbohydrate metabolism were confirmed in both overweight and diabetic (type 2) subjects. In addition, both groups demonstrated untoward lipid profiles that correlated with their improper nutrition.
Wprowadzenie. Prawidłowe żywienie, którego celem jest wyrównanie glikemii oraz profilu lipidowego odgrywa zasadniczą rolę w profilaktyce cukrzycy typu 2. Cel pracy. Ocena wybranych wskaźników biochemicznych krwi (glukoza, lipidogram, białko CRP) u osób z nadmierną masą ciała oraz cukrzycą typu 2 w aspekcie ich sposobu żywienia. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w 2012 roku, wśród 86 mieszkańców Warszawy i okolic, z nadwaga i otyłością, w tym u 43 osób z cukrzycą. Do oceny sposobu żywienia wykorzystano metodę trzydniowego bieżącego notowania. Dane dotyczące wskaźników biochemicznych krwi, za zgodą badanych uzyskano z ich kart zdrowia. Wyniki. U pacjentów z cukrzycą odnotowano istotnie wyższe średnie stężenie glukozy w surowicy krwi (190 vs. 98 mg/dl), jak również wyższe stężenie białka CRP (1,4 vs. 1,1 mg/dl). Biorąc pod uwagę wskaźniki gospodarki lipidowej stwierdzono większe nieprawidłowości w grupie kontrolnej (cholesterol ogółem 220 vs. 194 mg/dl; cholesterol LDL 131 vs. 107 mg/dl; triacyloglicerole 206 vs. 157 mg/dl). Stężenie cholesterolu frakcji HDL nie różniło się istotnie w obydwu grupach (55 vs. 51 mg/dl). Spożycie energii z węglowodanów, zwłaszcza prostych u chorych na cukrzycę było istotnie statystycznie niższe niż w grupie kontrolnej (9 vs. 13%). Procentowy udział tłuszczu w dostarczeniu energii nie różnił się znacząco pomiędzy grupami, przy czym w grupie z cukrzycą odnotowano dodatnią korelację pomiędzy ilością tłuszczu w diecie, a stężeniem cholesterolu we krwi. Wnioski. Uzyskane wyniki potwierdzają występowanie zaburzeń gospodarki węglowodanowej u pacjentów z nadmierną masą ciała oraz cukrzycą typu 2. Ponadto w badanych grupach zaobserwowano niekorzystny profil lipidowy korelujący z ich nieprawidłowym sposobem żywienia.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparing of nutrients content and calorific value in the diets of Poles and Greeks living in Athens
Autorzy:
Bronkowska, M.
Wtyklo, M.
Bator, E.
Orzel, D.
Biernat, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871652.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
comparison
nutrient content
calorific value
human nutrition
nutritional habit
diet
daily dietary intake
saturated fatty acid
polyunsaturated fatty acid
Pole
Greek
Athens city
Opis:
Background. Diet is generally defined as a set of behaviors, on the choice of certain foods, their consumption, and it is conditioned by various factors. Each model is shaped feeding in a given place and time by repeated regularly eating and dietary habits. Polish migration to Greece contributed not only to change their place of residence, but also forced them to adapt to a new country. In the literature, foreign language is used for this purpose, the concept of acculturation, which can be distinguished in many aspects of life as well as on the diet. Acculturation related to a diet is called acculturation nutritional and can cause desirable or undesirable effects on nutrition. Objective. To compare calorific intakes and core nutritional components in the daily diets of Poles and native Greeks, residing in Athens. Materials and methods. Three repeats of completing a 24-hour food questionnaire were performed for the study. Results were compared with known nutritional requirements and recommendations (according to weighted means). Subjects: These were recruited at the turn of 2010/2011 in Athens and consisted of 66 persons aged 19-26, 31-50 and 51-65 years of whom 31 were Polish and 35 Greek. In the former, 18 (58%) were women and 13 (42%) men, whilst in the latter 19 were women (54%) and 16 men (46%). Results. Daily dietary intakes of calories were 1832 kcal for the Poles but 1628 kcal for the Greeks. Significant differences were observed between the subject groups for daily dietary intakes of calories, total carbohydrate, fibre, saturated fatty acids (SFA) and poly-unsaturated fatty acids (PUFA). In women subjects, both Polish and Greek, these significant differences were seen in calorific and carbohydrate intakes, whereas for Polish and Greek men such differences were limited only to dietary fibre. Conclusions. The daily diets of Poles and Greek subjects living in Athens did not meet recommended standards of proper nourishment.
Wprowadzenie. Sposób żywienia jest na ogół definiowany jako zbiór zachowań, dotyczących wyboru określonych produktów spożywczych, ich konsumpcji i jest on uwarunkowany różnymi czynnikami. Każdy model żywienia kształtowany jest w danym miejscu i czasie przez powtarzające się regularnie nawyki oraz zwyczaje żywieniowe. Migracja Polaków do Grecji przyczyniła się nie tylko do zmiany ich miejsca zamieszkania, ale również zmusiła ich do adaptacji w nowym kraju. W literaturze obcojęzycznej używa się do tego celu pojęcia akulturacji, które może być rozróżniane w wielu aspektach życia, również dotyczących diety. Akulturacja związana z dietą nazywana jest akulturacją żywieniową i może wywołać pożądane, bądź niepożądane skutki w odżywianiu. Cel. Celem pracy było porównanie podaży energii i składników podstawowych w całodziennych racjach pokarmowych Polaków mieszkających w Grecji, jak i rdzennych Greków, mieszkańców Aten. Materiał i metody. Przeprowadzono wywiady żywieniowe z ostatnich 24 godzin przed badaniem, powtórzone trzykrotnie. Wyniki porównano z wymaganiami i zaleceniami żywieniowymi. W badaniach wykonanych w latach 2010/2011 w Atenach uczestniczyło 66 osób w wieku 19-26, 31-50 and 51-65 lat, z których 31 stanowili Polacy i 35 Grecy. Wyniki. W całodziennych racjach pokarmowych Polaków podaż energii wynosiła 1832 kcal, natomiast Greków - 1628 kcal. Nie stwierdzono istotnych różnic statystycznych w całodziennych racjach pokarmowych Polaków (n = 31) i Greków (n = 35), w zakresie podaży energii, węglowodanów ogółem, błonnika, SFA oraz PUFA. Jeśli chodzi o całodzienne racje pokarmowe polskich (n = 18) i greckich (n = 19) kobiet to nie zaobserwowano istotnych różnic w podaży energii i węglowodanów ogółem, podczas gdy wśród polskich (n = 31) i greckich (n = 16) mężczyzn stwierdzono istotne różnice w podaży błonnika. Wnioski. Całodzienne racje pokarmowe zarówno osób pochodzenia polskiego, mieszkających w Grecji jak i greckiego – mieszkańców Aten nie realizowały przyjętych norm i zaleceń prawidłowego odżywiania.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of daily diet on ascorbic acid supply to students
Autorzy:
Szczuko, M.
Seidler, T.
Stachowska, E.
Safranow, K.
Olszewska, M.
Jakubowska, K.
Gutowska, I.
Chlubek, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874326.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human nutrition
vitamin
daily diet
diet
ascorbic acid
supply
plasma
dietary intake
student
Opis:
Background. Researchers suspect that the accepted adequate ascorbic acid plasma concentration is not being met even after dietary intake of the recommended amount of vitamin C. Current dietary intake recommendation in Poland is 60 mg per day for women and 75 mg per day for man (EAR), while in Western Europe and North America is higher and amounts to 75-90 mg per day. Objective. The paper aimed at studying a correlation between composition of nutrients in daily diet and plasma vitamin C levels in university students. Materials and methods. This study examined diet composition and the nutritional status of ascorbic acid in plasma of 120 university students in Szczecin, Poland. Ascorbic acid was determined in blood plasma using HPLC method. The information concerning diet composition was collected using the method of “7-days food record” prior to blood collection. Results. Plasma ascorbic acid deficiency (<40 μmol/L) was observed in 23% of women and 28% of men. The average plasma ascorbic acid concentration was 48.65 μmol/L in women and 45.61 μmol/L in men. The average intake of vitamin C in women with observed deficiency was average 46.55 mg/day, whereas in men it was 48.56 mg/day. Conclusions. The recommendation of dietary intake of vitamin C in Poland is low in comparison to other countries. Population- based studies are necessary to determine the actual demand for vitamin C in various population groups in Poland.
Wprowadzenie. Badacze podejrzewają, że przyjęte odpowiednie stężenie kwasu askorbinowego w osoczu nie jest spełnione nawet po spożyciu zalecanej ilości witaminy C. Aktualna norma spożycia witaminy C w Polsce wynosi 60 mg/dzień dla kobiet i 75 mg/dzień dla mężczyzn (EAR), podczas gdy w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej jest większa i wynosi 75-90 mg dziennie. Cel badań. Celem pracy było zbadanie korelacji między składnikami pokarmowymi całodziennej racji pokarmowej a witaminą C u studentów. Materiał i metody. Badano skład diety oraz zawartość witaminy C w osoczu 120 studentów ze Szczecina. Stężenie kwasu askorbinowego oznaczano w surowicy krwi za pomocą HPLC. Informacje dotyczące żywienia zebrano stosując metodę 7 dniowego zapisu żywieniowego przed pobraniem krwi. Wyniki. Niedobór kwasu askorbinowego w osoczu (< 40 μmol/L) wystąpił u 23% kobiet i 28% mężczyzn. Średnie stężenie kwasu askorbinowego w osoczu wynosiło 48.65 μmol/L u kobiet i 45,61 μmol/L u mężczyzn. U kobiet, u których stwierdzono niedobór witaminy C, jej średnie spożycie z dietą wynosiło 46,55 mg/dzień, podczas gdy u mężczyzn 48,56 mg/dzień. Wnioski. Zalecana w Polsce norma dziennego spożycia witaminy C jest niska w porównaniu z innymi krajami. Konieczne są badania populacyjne w celu określenia rzeczywistego zapotrzebowania na witaminę C wśród różnych grup społecznych w Polsce.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2014, 65, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies