Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diecezja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 626
Tytuł:
Адміністрацыйныя рэарганізацыі Мінскай рымска-каталіцкай дыяцэзіі ў канцы XVIII – пачатку ХХ ст.
Administrative and territorial reorganisations of the Minsk Roman Catholic Diocese between the late eighteenth and early twentieth centuries
Autorzy:
Антановіч, Зінаіда Васільеўна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18055674.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
diecezja
Kościół rzymskokatolicki
Imperium Rosyjskie
Białoruś
mińska diecezja rzymskokatolicka
reorganizacja administracyjno-terytorialna
diocese
Roman Catholic Church
Russian Empire
Belarus
Minsk Roman Catholic diocese
administrative-territorial reorganisation
Opis:
Artykuł analizuje stosunek ludności i duchowieństwa mińskiej diecezji rzymskokatolickiej do zmian administracyjno-terytorialnych, które miały miejsce po wcieleniu tych terenów do Imperium Rosyjskiego. Autorka wyodrębniła cztery okresy zmian podporządkowania administracyjnego ziemi mińskiej. W przeciwieństwie do reorganizacji jednostek diecezjalnych innych wyznań chrześcijańskich, zmiany administracyjno-terytorialne mińskiej diecezji rzymskokatolickiej zależały nie tylko od decyzji władz państwowych, lecz musiały być również uzgadniane z papieżem. Inną cechą szczególną było przekazanie diecezji w administrowanie innym podmiotom bez jej terytorialnego rozdrobnienia, co umożliwiło wznowienie działalności rzymskokatolickiej diecezji mińskiej.
The article examines the attitude of the clergy of Minsk’s Roman Catholic Diocese and the population to the administrative-territorial reorganisations that took place during the entry of these territories into the Russian Empire. The author has identified four periods of the changes in the subordination of the Minsk region. Compared with the reorganisation of diocesan units of other Christian denominations, changes in the administrative-territorial obedience of the Minsk Roman Catholic diocese depended not only on the decisions of state authorities but also had to agree with the Pope. Another feature was the transfer of the diocese to the administration of others without its territorial fragmentation. This positively affected the possibility of resuming the activities of the Roman Catholic diocese of Minsk.
Źródło:
Studia Geohistorica; 2022, 10; 86-99
2300-2875
Pojawia się w:
Studia Geohistorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Prałat Tadeusz Szetela (1925-2008)
Rev. Msgr Tadeusz Szetela (1925-2008)
Autorzy:
Zych, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047843.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
ks. Tadeusz Szetela
duszpasterstwo
diecezja rzeszowska
diecezja przemyska
kapłan w czasach PRL
rev. Tadeusz Szetela
priesthood
Rzeszów diocese
Przemyśl diocese
a priest in Polish People’s Republic
Opis:
Te article describes the life of rev. Tadeusz Szetela (1925-2008) priest of Przemyśl and Rzeszów dioceses. His older brothers, Jan Bolesław and Stanisław Kazimierz who devoted themselves to God had an unquestionable impact on life path choice by young Tadeusz. Te author presents also difcult reality during T. Szetela’s seminary years, as well as work as a priest and catechist when he had to deal with laicization and antichurch tendencies among Polish society. Moreover, Tadeusz Szetela during his life participated in many national and patriotic events, as well as ministry activities (e.g. he worked as a prison pastor). Humble and priesthood devoted, rev. Tadeusz Szetela was awarded by Church authorities, e.g. he was promoted to a Chaplain of His Holiness rank in 1998.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 433-443
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terytorium i granice diecezji przemyskiej obrządku łacińskiego w latach II wojny światowej
Das Territorium und die Grenzen der Diözese Przemyśl lateinischen Ritus´ in den Jahren des 2. Weltkrieges
Autorzy:
Zych, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039805.pdf
Data publikacji:
2008-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Diözese Przemyśl
2. Weltkrieg
Grenze
Geschichte
diecezja przemyska
II wojna światowa
granica
historia
diocese of Przemyśl
World War II
line
history
Opis:
In altpolnischer Zeit umfasste diese Diözese die Regionen Przemyśl und Sanok in der Wojewodschaft Lemberg (Lwów) und den Kreis Lubaczów (Wojewodschaft Bełz). Się zählte 18 100 Quadratkilometer und war in territorialer Hinsicht die kleinste Diözese in der Kirchenprovinz Lemberg. Den größten Einfl uss auf die Grenzen der Diözese Przemyśl hatten im Berichtszeitraum die Jahre der nationalen Unfreiheit. Seit 1821 umfasste das Territorium der Diözese Przemyśl fünf politische Kreise: Jasło, Przemyśl, Rzeszów, Sambor und Sanok. Vor dem Ausbruch des 2. Weltkrieges umfasste das Territorium der Diözese Przemyśl etwa 21 000 Quadratkilometer. Auf diesem Gebiet funktionierten die Verwaltungsstrukturen des griechisch-katholischen und des armenischen Ritus. Przemyśl war ostkirchlicher Bistumssitz und in Sanok residierte die Apostolische Administratur für das Lemkenland. Im Herbst 1939 fi elen die formalen Entscheidungen über die staatliche Zugehörigkeit der von der Sowjetunion okkupierten Gebiete. Am 27. Oktober 1939 beschloss die sogenannte Volksversammlung der Westukraine den Anschluss der besetzten Gebiete an die UdSSR. Bischof W. Tomaka zufolge befanden sich folgende Dekanate unter sowjetischer Okkupation: Dobromil, Drohobycz, Jaworów, Mościska, Rudki, Sambor, Wisznia und ein Teil des Dekanats Lesko mit 75 Pfarreien. Zur UdSSR gehörten außerdem ein Teil der Dekanate Przemyśl-Stadt, Jarosław und Sieniawa. Zunächst unterstanden die unter deutscher Besatzung stehenden Gebiete westlich des San dem Oberbefehlshaber Ost. Nachdem am 26.Oktober 1939 das „Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete” entstanden war, wurden diese Gebiete dem GG einverleibt, und die Grenze am San war jetzt de facto die Grenze Deutschlands. Der westliche Teil der Diözese gehörte zum Distrikt Krakau, der eine Fläche von 26 150 Quadratkilometern einnahm, und die nördlichen Randgebiete der Diözese befanden sich nun in den Grenzen des Distrikts Lublin. Die Grenze zwischen den beiden Besatzungszonen wurde erst am 1. November 1941 auf Befehl von Hans Frank aufgehoben. Eine tragische Folge des 2. Weltkrieges für die lateinische Diözese Przemyśl bestand im Verlust eines beträchtlichen Teils ihres Territoriums. Infolge der Entscheidungen der „Großen Drei” in Teheran sollte die Nachkriegsgrenze Polens entlang der Curzon-Linie verlaufen. Den defi nitiven Verlauf der polnisch-sowjetischen Grenze auf dem Territorium der Diözese Przemyśl regelte der am 16. August 1945 in Moskau unterzeichnete „Vertrag zwischen der UdSSR und Polen über die Staatsgrenzen”. Infolge dieser Verschiebung der Staatsgrenze verlor die Diözese Przemyśl de facto ungefähr ein Drittel ihres Territoriums (etwa 7000-8000 Quadratkilometer). Außerhalb ihrer Grenzen verblieben 74 Pfarreien (4 von ihnen kehrten 1951 zu Polen zurück) und 646 Ortschaften. Auf dem Gebiet der Sowjetukraine befanden sich folgende Dekanate und Pfarreien der lateinischen Diözese Przemyśl. Die Absteckung der Ostgrenze Polens an der sogenannten Curzon-Linie hatte auch Einfl uss auf die staatliche Verwaltungsstruktur. Nachdem Lwów (Lemberg) für Polen verloren war, begann Rzeszów den Rang der Wojewodschaftshauptstadt anzustreben. Von diesem Augenblick an befand sich das gesamte Territorium der Diözese auf polnischem Gebiet in der Wojewodschaft Rzeszów.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2008, 90; 316-329
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwum Diecezjalne w Częstochowie
Autorzy:
Związek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044007.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
diecezja częstochowska
katalog diecezjalny
archiwum diecezjalne
diocese of Częstochowa
catalogue of dioceses
diocesan archive
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1986, 53; 43-56
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Recenzja]: ks. Sławomir Zych, Diecezja przemyska obrządku łacińskiego w warunkach okupacji niemieckiej i sowieckiej 1939-1944/1945, Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, Przemyśl 2011, ss. 284
[Review]: ks. Sławomir Zych, Diecezja przemyska obrządku łacińskiego w warunkach okupacji niemieckiej i sowieckiej 1939-1944/1945, Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej, Przemyśl 2011, ss. 284
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784096.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Przemyśl
diecezja
okupacja
diocese
occupation
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 465-469
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz kościoła parafialnego w Kiwatyczach z 1853 roku
The inventory of the Parish Church in Kiwatycze of 1853
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023835.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ukraina
diecezja łucka
inwentarz
Ukraine
diocese od Luck
inventory
Opis:
Prużana (now the Republic of Belarus) dates back to the early sixteenth century. For over four centuries the parish was part of several dioceses. First it was in the Diocese of Lutsk. In 1798, as a result of the Tsarist Russian legislation it was moved to the Diocese of Vilnius. When in 1925 the Diocese of Pinsk came into existence under the edict of Pope Pius XI Vixdum Poloniae unitas , the parish Kiwatycze became part of it. The inventory of the church in Kiwatycze, made due to the fact that the parish was taken over by Rev. Tomasz Lenczewski, after the death of Rev. Mikołaj Bogdanowicz, illustrates the history of the parish church, its interior décor, sacred vessels and vestments, registry books, the state of the parish library, parish presbytery and farm buildings, a landed estate and the population residing in the parish. The facts included in the inventory were consistent with the actual state of the parish, which was confirmed by the signature and stamp of Rev. Witalis Gąsiewski – the Dean of Prużana.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 99; 317-333
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół parafialny we Włodzimierzu Wołyńskim 1851-1856
ПРИХОДСКОЙ ХРАМ ВО ВЛАДИМИРЕ ВОЛЫНСКОМ 1851-1856
ПАРАФІЯЛЬНЫ КАСЦЁЛ ВА УЛАДЗІМІРЫ ВАЛЫНСКІМ 1851-1856
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545157.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Historia Kościoła
diecezja łucko-żytomierska
inwentarz
beneficjum parafialne
история Католической Церкви
история Луцко-Житомирской католической епархии
инвентари приходских костелов
приходские бенефиции
гісторыя Касцёла
гісторыя Луцка-Жытомірскай дыяцэзіі
інвентары парафіяльных касцёлаў
парафіяльныя бенефіцыі
history of the Church
history of the diocese of Lutsk and Zhyto-myr
inventory
parish benefice
Opis:
Murowany parafialny kościół farny pw. Świętych Joachima i Anny we Włodzimierzu Wołyńskim stanął na miejscu kościoła drewnianego, fundacji księżnej Anny Zabarskiej z 1554 roku, który w 1736 roku spłonął. Fundatorem nowej świątyni był biskup Adam Woyna Orański, sufragan kamieniecki i przez niego konsekrowany. Po kolejnym pożarze w 1800 roku spłonął dach kościoła, a staraniem proboszcza ks. Tomasza Zdebińskiego został odbudowany i pokryty gątem. W 1833 roku w pożarze miasta dach świątyni z probostwem i zabudowaniami kościelnym ponownie spłonął. W 1836 roku z pomocą biskupa łucko-żytomierskiego Michała Jana Piwnickiego i ze skromnych ofiar parafian kościół farny został odbudowany. Kolejny remont dachu i murów kościelnych miał miejsce w 1853 roku staraniem ówczesnego proboszcza i dziekana włodzimierskiego w latach 1850-1886 – ks. Jana Piotrowskiego. W 1856 roku gąta dachowe na świątyni zostały zastąpione blachą. Na podstawie sporządzonego opisu kościoła parafialnego w we Włodzimierzu Wołyńskim dowiadujemy się o historii parafii, jej proboszczach, o świątyni, jej odbudowach, wyposażeniu i konserwacji wystroju. Opisane dobra materialne przynależne da parafii ukazują stan beneficjum kościelnego w tamtych czasach.
Каменный приходской фарный костел во имя св. Иоакима и Анны во Владимире Волынском возник на месте деревянного, построенного на средства княгини Анны Збарской в 1554 г., который сгорел в 1736 г. Средства на постройку нового храма дал епископ Адам Война Оранский, каменецкий суфраган, который и освятил данный храм. После очередного пожара в 1800 г. кровля костела сгорела, но старанием настоятеля о. Фомы Здебиньского она была восстановлена и покрыта дранкой. После пожара города в 1833 г. кровля храма вновь сгорела вместе с домом настоятеля и приходскими строениями. В 1936 г. с помощью епископа Луцко-Житомирского Михаила Иоанна Пивницкого и скромных пожертвований прихожан костел был восстановлен. Следующий ремонт кровли имел место в 1853 г. старанием о. Иоанна Пиотровского, тогдашнего настоятеля и декана владимирского в 1850-1886 гг. В 1856 г. дранка на крыше костела была заменена жестяным покрытием. На основании составленного описания приходского храма во Владимире Волынском можно ознакомиться с историей прихода, его настоятелях, самом храме, его восстановлениях, оборудовании и консервации внутреннего убранства. Описанное материальное имущество, принадлежащее приходу, отображает состояние бенефиция костела в то время.
Мураваны парафіяльны фарны касцёл св. Яўхіма і Ганны ва Уладзіміры Валынскім узнік на месцы драўлянага, пабудаванага на сродкі княгіні Ганны Збарской ў 1554 г., які згарэў ў 1736 г. Сродкі на пабудову новага храма даў біскуп Адам Вайна Аранскі, камянецкі суфраган, які і асвяціў гэты храм. Пасля чарговага пажару ў 1800 г. дах касцёла згарэў, але намаганнямі пробашча а. Тамаша Здэбіньскага ён быў адноўлены і пакрыта гонтам. Пасля пажару горада у 1833 г. касцельны дах зноў згарэў разам з будынкам пробашча і парафіяльнымі пабудовамі. У 1936 г. з дапамогай епіскапа Луцка- Жытомірскага Міхала Яна Піўніцкага і сціплых ахвяраванняў парафіянаў касцёл быў адноўлены. Наступны рамонт даху меў месца ў 1853 г. дзякуючы намаганням а. Яна Пятроўскага, тагачаснага пробашча і дэкана ўладзімірскага ў 1850-1886 гг. У 1856 г. гонтавае пакрыццё даху было заменена бляшаным. На падставе складзенага апісання парафіяльнага касцёла ва Уладзіміры Валынскім можна даведацца пра гісторыю парафіі, яе пробашчаў, аб самой святыні, яе адбудовах, абсталяванні і кансервацыі яе ўнутранага строю. Апісаная матэрыяльная маёмасць, якая належыць парафіі, адлюстроўвае стан бенефіцыяў касцёла ў той час.
A brick parish church dedicated to Saints Joachim and Anne was built in place of a wooden church, founded by Duchess Anna Zabarska in 1554 (the wooden church burnt down in 1736). Bishop Adam Woyna Orański, a suffragan bishop of Kamieniec, founded and consecrated the new church. In another fire of 1800, the roof of the church burnt down, but thanks to the parish priest Tomasz Zdebiński’s efforts, it was reconstructed and shingled. However, the roof of the church along with the presbytery and other parish buildings burnt down again in a town fire in 1833. In 1836 the parish church was rebuilt with the help of the Bishop of Lutsk and Zhyto-myr, Michał Jan Piwnicki. In addition, parishioners made modest offerings for this purpose. In 1853 another renovation of the church, including the roof, was initiated by the then parish priest and the dean of Włodzimierz (1850-1886), Rev. Jan Piotrowski. In 1856 the shingled church roof was replaced with a metal one. All information about the history of the parish, parish priests, the church, its renovation, equipment and interior conservation are included in the description of the parish church in Włodzimierz Wołyński. This description of the tangible goods which belonged to the parish reveals the condition of the church benefice at the time.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 203-227
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kołkach w diecezji łuckiej w świetle inwentarza z 11 VI 1937 roku
The Parish of the Assumption of the Blessed Virgin Mary in Kołki in the diocese of Lutsk based on the inventory of 11 June 1937
Парафія Успіння Пресвятої Діви Марії в Колках, Луцької Дієцезії, на підставі інвентаря від 11 червня 1937 року
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022787.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia
Kołki
diecezja łucka
inwentarz
Wołyń
II Rzeczpospolita
parish
Kolki
Lutsk diocese
inventory
Volyn
Second Republic of Poland
Opis:
Kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kołkach na Wołyniu pochodził z drugiej połowy XVII wieku. Był on fundacją Samuela Kazimierza Leszczyńskiego, urzędnika dworskiego. Uległ on pożarowi w czasie działań pierwszej wojny światowej. Odbudowany został w latach 1929-1930 przez proboszcza kołkowskiego ks. Edwarda Zajączkowskiego i konsekrowany w lipcu 1930 roku przez sufragana łuckiego biskupa Stefana Walczykiewicza. Decyzją ordynariusza łuckiego biskupa Adolfa Szelążka w 1937 roku nastąpiła zmiana proboszcza w parafii Kołki. Stąd dotychczasowy proboszcz ks. Antoni Skrzypkowski sporządził 24 maja 1937 roku protokół zdawczo-odbiorczy parafii Kołki oraz dwa oddzielne protokoły: pierwszy dotyczył obliczenia ilości blachy cynkowej użytej do pokrycia dachu kościelnego przy budowie nowego kościoła i drugi zawierający dokładne zestawienia finansowe, które wyjaśniły szczegółowo zgłaszane pretensje wykonawców prac budowlanych wobec inwestora, jakim był ówczesny proboszcz – ks. Edward Zajączkowski. Do powyższych zostały dołączone dwa sporządzone inwentarze: kościoła parafialnego i domu plebańskiego, przekazane dnia 11 czerwca 1937 roku swemu następcy - ks. Konradowi Moszkowskiemu. Sprawował swoje obowiązki pastoralne w Kołkach jako ostatni proboszcz tej parafii.
The parish church of the Assumption of the Blessed Virgin Mary in Kołki in Volhynia dates back to the second half of the 17th century. It was founded by Samuel Kazimierz Leszczyński, a court official. The church was burnt during the First World War and rebuilt in the years 1929-1930 by the parish priest of Kołki, Rev. Edward Zajączkowski, and then consecrated in July 1930 by the suffragan of Lutsk, Bishop Stefan Walczykiewicz. In 1937, the parish priest in the Kołki parish, Rev. Antoni Skrzypkowski, was dismissed by the decision of the bishop of Lutsk, Adolf Szelążek. The outgoing parish priest prepared, on 24 May 21937, the protocol of delivery and acceptance of the Kołki parish and two additional protocols: the one concerned the calculation of the quantity of zinced sheets used to cover the church roof during the construction of the new church, and the other contained detailed financial statements that explained the claims of the contractors of the construction works towards the investor, the then parish priest – Rev. Edward Zajączkowski. Additionally, two inventories, concerning the parish church and the presbytery, were attached to the protocols mentioned above. On 11 June 1937, the documents were given to Rev. Skrzypkowski’s successor – Rev. Konrad Moszkowski, who was the last parish priest in the Kołki parish.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 473-492
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki parafii Matki Bożej Królowej Korony Polskiej na Kijowskim Przedmieściu w Brześciu nad Bugiem
The origins of the Parish of Our Lady Queen of the Polish Crown in the Kiev Suburb in Brześć on the Bug
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023511.pdf
Data publikacji:
2014-06-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Brześć nad Bugiem
parafia Matki Bożej Królowej Korony Polskiej
diecezja pińska
II wojna światowa
ks. Wacław Piątkowski
Brest on the Bug
the Parish of Our Lady Queen of the Polish Crown
the Diocese of Pińsk
the Second World War
Rev. Wacław Piątkowski
Opis:
Grassroots initiatives of the faithful of the city of Brześć, supported by the clergy, have been approved by the Ordinary of the Diocese of Pińsk - Bishop Zygmunt Łoziński, who on 16 October 1938 erected the parish in the Kiev Suburb in Brześć. For a growing number of the inhabitants of Brześć in the interwar period of the Second Polish Republic, the above- mentioned parish was established to meet the religious needs of the local Catholics. In August 1937, Rev. Wacław Piątkowski was mandated, by the Bishop of Pińsk, to create a parish with an indication of the Kiev Suburb, where he soon began celebrating daily liturgy in a temporary chapel. Organized in November 1937, the Church Social Construction Committee undertook the care of raising funds for the implementation of a costly venture. A temporary chapel was consecrated on 14 August 1938 by Rev. Wacław Piątkowski, a parish priest. On 30 July 1939 the Bishop of Pińsk consecrated the foundation stone of the church, and next day the construction of the foundations began. Until the outbreak of World War II, a concrete footing under the foundation of the church was made along with the necessary excavations. War and occupation: the Soviet and German prevented the implementation of the initiated project. During those years, priests performed pastoral service, not only in their own parishes but often helped other parishes which were deprived of priests because of the arrests of clergy and their deportation to concentration camps, as well as due to the moving of many priests to the west of the created in 1945 Polish-Soviet frontier on the Bug. Thanks to the clergymen who, despite everything, stayed after the war in the Diocese of Pińsk within the borders of Byelorussian SSR, the continuity of the hierarchical authority of the Church was preserved. That authority was exercised by the vicars general until the church administration had been organized within the borders of the Republic of Belarus.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2014, 101; 329-363
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizytacja kościoła parafialnego w Dywinie z 1844 roku
The visitation of the parish church in Dywin from 1844
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023840.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kresy
Kobryń
diecezja wileńska
Eastern Borderlanda
diocese of Vilnius
Opis:
The borderland town of Dywin (now in the Republic of Belarus) in the district of Kobryn had a church dedicated to the Assumption of the Blessed Virgin Mary which was founded in the second half of the seventeenth century. The parish, having the royal patronage, dates back to 1700. It was included in the Diocese of Lutsk, in 1798 was moved to the Diocese of Vilnius, and after the establishment of the Diocese of Pinsk in 1925, it became the part of this diocese. Since 1945, the town of Dywin has been outside Poland. The visitation of the parish church in Dywin was conducted in 1844 by the Dean of Kobryn - Rev. Antoni Kisielewski.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 99; 295-315
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizytacja kościoła parafialnego w Kroszynie w diecezji wileńskiej z 1820 roku
The visitation of the parish church in Kroszyn in the Diocese of Vilnius of 1820.
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019673.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia Kroszyn
diecezja wileńska
historia Kresów Wschodnich
wizytacja kościoła
the parish of Kroszyn
the Diocese of Vilnius
the history of the Polish Eastern Borderlands
church visitations
Opis:
The manuscript of the general visitation in the parish of Kroszyn of 20 November 1820,  conducted by the canon of Mińsk, the dean of Nowogródek, the parish priest in Iszkołdź - Rev. Walenty Zan, contains all historical data, personal information and statistics on the parish church and its equipment, church ministry, parishioners, church property, the description of the parish priest’s land and census of the parishioners. Valuable information relates to organizing, by the then parish priest Rev. Magnuszewski, the parish school in 1810 in Kroszyn with the exact description of its students, their age and gender. The parish of  Kroszyn also boasted a newly built hospital for the poor. The same text of the general visitation of 1820 was reviewed and signed by the person who conducted the next general visitation in 1825.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 389-414
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół świętego Michała Archanioła w Iwańcu w diecezji pińskiej w 1933 roku
КАСЦЁЛ СВЯТОГА МІХАЛА АРХАНЁЛА Ў ІВЯНЦЫ Ў ПІНСКАЙ ДЫЯЦЭЗІІ Ў 1933 Г.
КОСТЕЛ СВЯТОГО МИХАИЛА АРХАНГЕЛА В ИВЕНЦЕ В ПИНСКОЙ ЕПАРХИИ В 1933 Г.
The church of St. Miachael the Archangel in Iwaniecc inthe diocese of Pińsk in 1933
Autorzy:
Żurek SDB, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545212.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Kresy Wschodnie
historia
parafia
diecezja pińska
Kościół
Iwieniec
Польскія Ўсходнія Крэсы
гісторыя Касцёла
гісторыя парафіі Івянец,
Пінская дыяцэзія
Польские Восточные Окраины
история католической Церкви
история прихода Ивенец
Пинская епархия
Opis:
Decyzją biskupa pińskiego Kazimierza Bukraby dotychczasowego proboszcza w Iwieńcu ks. Leona Bujnowskiego, od połowy grudnia 1933 roku zastąpił ks. Wincenty Frankiewicz. Przekazanie beneficjum iwienieckiego odbyło się w obecności dziekana iwienieckiego – ks. Waleriana Mackiewicza. W czasie tego aktu miała miejsce procedura przekazania swemu następcy świątyni parafialnej i kaplicy w Starzynkach. Tak więc sporządzony inwentarz wyszczególnia: przedmioty i paramenty liturgiczne służące do sprawowania kultu, plebanię i budynki gospodarcze, archiwum parafialne i grunty kościelne.
Па рашэнні Пінскага біскупа Казіміра Букрабы, пробашча ў Івянцы кс. Лявона Буйноўскага ў палове снежня 1933 г. замяніў новы пробашч кс. Вінцэнт Франкевіч. Перадача івянецкіх бенефіцыяў адбылася ў прысутнасці івянецкага дзекана кс. Валер’яна Мацкевіча. Падчас гэтага акту мела месца працэдура перадачы пераемніку парафіяльнай святыні і капліцы ў Старынках. Такім чынам, складзены інвентар уключае ў сябе: прадметы і літургічныя параменты, якія служаць дзеля адпраўлення культу, плябанію і гаспадарчыя будынкі, парафіяльны архіў і касцельную зямлю.
По решению епископа Пинского Казимира Букрабы, настоятеля в Ивенце о. Леона Буйновского в середине декабря 1933 г. заменил новый настоятель о. Викентий Францкевич. Передача ивенецких бенефиций состоялась в присутствии ивенецкого декана о. Валериана Мацкевича. Во время этого акта состоялась процедура передачи преемнику приходского храма и часовни в Старинках. Таким образом, составленный инвентарь включает в себя: предметы и литургическую утварь, которые служат для совершения культа, приходской дом и хозяйственные постройки, приходской архив и наделы костельной земли.
By the decision of the Bishop of Pińsk Kazimierz Bukraba, the parish priest in Iwieniec, Rev. Leon Bujnowski was replaced with Rev. Wincenty Frankiewicz in the middle of December 1933. The benefice of Iwieniec was given in the presence of the Dean of Iwieniec – Rev. Walerian Mackiewicz. At this ceremony the parish church and the chapel in Starzynki were handed over to the successor. The inventory prepared then details: liturgical objects and paraments used for worship, a presbytery and outbuildings, a parish archive and church land.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 187-201
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wojenny na terenie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej
Martial law in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Kriegsrecht in der Diözese Koszalin-Kołobrzeg
Autorzy:
Żuchowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570798.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
stan wojenny
komunizm
opozycja
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Ignacy Jeż
Tadeusz Werno
Jan Borzyszkowski
Bolesław Jewulski
Gabriela Cwojdzińska
Paweł Michalak
martian law
communism
opposition
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Opis:
Stan wojenny to jeden ze stanów nadzwyczajnych polegających na przejęciu władzy przez wojsko. Został wprowadzony 13 grudnia 1981 r. Zniesiono go 22 lipca 1983 r. Polska Rzeczpospolita Ludowa była w tym czasie zarządzana przez Wojskową Radę Ocalenia Narodowego. Celem wprowadzenia takiego stanu rzeczy było stłumienie antykomunistycznej opozycji. Artykuł jest poświęcony sytuacji panującej w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w tamtym czasie. Są w nim przedstawione postawy osób duchownych i świeckich wobec władzy, która podniosła rękę na własny naród. Ludzie ukazani w artykule wykazali się odwagą i patriotyzmem. Mieli ufność w Bogu i rozumieli, że wolności nie mogą oddać bez walki. Stanęli w tym trudnym czasie na wysokości zadania.
Martial law is one of the extraordinary states when the army takes power in the country. It was introduced on December 13, 1981. It was abolished on July 22, 1983. The People’s Republic of Poland was at that time administered by the Military Council for National Salvation (WRON). The purpose of introducing this state of affairs was to destroy the anti-communist opposition. The article is about the situation in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese at that time. Described are attitudes of clergy and laity to the authorities who raised their hands on their own people. The people described in the article showed courage and patriotism. They had confidence in God and understood that they could not give up freedom without a fight. They stood up to the challenge during this difficult time.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 273-302
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propozycje realizacji duszpasterstwa pielgrzymkowego w okresie między pieszymi pielgrzymkami
Proposals for the realization of pilgrimage pastoral care in periods between foot pilgrimages
Autorzy:
Żochowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019524.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pilgrimage
pastoral care
continual formation
diocese
pielgrzymka
duszpasterstwo
stała formacja
diecezja
Opis:
W chrześcijańskiej duchowości – w zasadzie od początków istnienia chrześcijaństwa – ważne miejsce zajmuje praktyka pielgrzymowania do miejsc świętych. Wyraża ona między innymi fakt bycia na ziemi pielgrzymem, który nie ma tu swojego trwałego i ostatecznego miejsca. Podejmowanie pielgrzymek wiązało się także z praktykami pokutnymi, z decyzjami o nawróceniu, zmianie życia. W latach 80. i 90. XX wieku w Polsce nastąpiło ożywienie praktyki pielgrzymowania. Duszpasterze dość szybko zauważyli, że to jednorazowe wydarzenie powinno znaleźć kontynuację w różnych inicjatywach duszpasterskich realizowanych w czasie między pielgrzymkami. Niniejsze opracowanie – oparte na doświadczeniach pielgrzymowania z lat przełomu XX i XXI wieku – prezentuje sposoby ciągłej formacji pielgrzymów na płaszczyznach: ogólnopolskiej, diecezjalnej i grupy pielgrzymkowej.
From the beginning of Christianity, the practice of pilgrimaging to holy places has been an important factor of Christian spirituality. It expresses, among other things, the fact that all men are pilgrims in this world without a permanent and ultimate place here. The undertaking of pilgrimages was also connected with penitential practices, decisions of conversion and change of life. In the 1980s and 1990s there was a revival of the practice of pilgrimaging. Pastors soon realized that this one-time event should find a continuation in various pastoral initiatives realized in the period between pilgrimages. The present study is based on the experiences of pilgrimaging in the years at the turn of the 21st century and describes ways of a continual formation of pilgrims on the following planes: national, diocesan and the pilgrim group.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2019, 20; 177-187
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane wspomnienie o biskupie Adamie Prosperze Burzyńskim
The unknown memoirs about Bishop Adam Prosper Burzyński
Autorzy:
Ziółek, Ewa M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022023.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Diocese of Sandomierz
Bishop Adam Prosper Burzyński
, the Church in the Kingdom of Poland
diecezja sandomierska
bp Adam Prosper Burzyński
Kościół w dobie Królestwa Polskiego
Opis:
The published source is Rev. Jan Chryzostom Dąbrowski’s memoirs about the Bishop of Sandomierz Adam Prosper Burzyński (1755-1830). It is a hitherto unknown and newly discovered manuscript in the collection of the Library of the Catholic University of Lublin (KUL). It presents an interesting person, a missionary in Egypt in his youth and from 1820 onwards the bishop and organizer of the Diocese of Sandomierz. It includes both Burzynski’s memoirs about missions in the Middle East, which were told to his seminarians by him, as well as a description of the life of the seminarians in the 1820s. The author, Rev. Dabrowski, was also an interesting person. His clerical career was interrupted by the January Uprising, as he was exiled to stay in Siberia for supporting it; and after his return to the country in 1870, the tsarist authorities did not allow him to perform any function in the diocese.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 355-370
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 626

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies