Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diaspora rosyjska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Rosyjska diaspora religijna w Paryżu
    The Russian Religious Diaspora in Paris
    Русская религозная эмиграция в Париже
    Autorzy:
    Kucy, Aleksy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892035.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diaspora rosyjska
    odrodzenie religijne
    Paryż
    historia rosyjskiej duchowości
    Russian diaspora
    religious revival
    Paris
    history of the Russian spirituality
    Opis:
    The Russian diaspora played an important role in the 20th century religious and spiritual revival. The French capital was the main centre of the Russian religious and cultural renaissance of in the 1920s and 1930s. In Paris, there were dozens of Orthodox churches and chapels. Religious life flourished, accompanied by intellectual revival. This led to the rise of what can be legitimately called a separate Orthodox, emigrational school of theology.
    Русская диаспора в изгнании сыграла важную роль в возрождении русской духовности XX века. Столица Франции в этом процессе являлась ключевым центром религиозной и культурной жизни россиян, ведь здесь в 20е и 30е годы функционировало несколько десятков православных церквей и часовен. Религиозная жизнь развивалась в паре с интеллектуальной, благодаря которой сегодня можно уже говорить об отдельной богословской и исторической школе, возникшей в эмиграции.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 7; 161-175
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Defenders of an Imagined Empire. The Russian Diaspora as a Tool of Propaganda and Anti-Democratic Politics in the Central and Southeast Asian Region
    Obrońcy wyobrażonego imperium. Diaspora rosyjska jako narzędzie propagandy i polityki antydemokratycznej w rejonie Azji Środkowej i Południowo-Wschodniej
    Autorzy:
    Lachowicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32305192.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian diaspora in the world
    Coordinating Council of Compatriots
    Russkiy Mir
    diaspora rosyjska w świecie
    Rada Koordynacyjna Rodaków
    Russkij Mir
    Opis:
    The article analyzes the role of the Russian diaspora in the policy of the Russian Federation authorities during Russia’s war in Ukraine. The author analyzes the mechanisms of centralization, consolidation and instrumentalization of organizations of so-called compatriots outside Russia, in the area of Central and Southeast Asia. The process of institutionalization of the diaspora and the creation of a coherent system of economic, cultural and repatriation policy management by the central authorities of the Russian Federation are critically analyzed. Russia, working with the diaspora, is extremely effective in exploiting the potential of its human capital, which, according to UN reports, is estimated at 11 million people, the second largest diaspora in the world after the Indian diaspora.
    Artykuł analizuje rolę diaspory rosyjskiej w polityce władz Federacji Rosyjskiej w okresie wojny Rosji w Ukrainie. Autorka dokonuje analizy mechanizmów centralizacji, konsolidacji i instrumentalizacji organizacji zrzeszających tzw. rodaków poza granicami Rosji, na obszarze Azji Środkowej i Południowo-Wschodniej. Analizie krytycznej poddano proces instytucjonalizacji diaspory i wykreowanie spójnego systemu zarządzania polityką ekonomiczną, kulturalną i repatriacyjną przez władze centralne Federacji Rosyjskiej. Rosja, współpracując z diasporą, niezwykle efektywnie wykorzystuje potencjał kapitału ludzkiego, który według raportów ONZ szacuje się na 11 mln osób, co stanowi drugą po hinduskiej diasporę na świecie.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2023, 2; 23-38
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Становление Школы славянских исследований (1915-1919) и российское зарубежье
    Russia Abroad and the Establishment of the School of Slavonic Studies
    Autorzy:
    Tribunskiy, Pavel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754065.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rosjoznawstwo
    Szkoła Studiów Slawistycznych
    King’s College
    diaspora rosyjska
    Russian Studies
    School of Slavonic Studies
    Russia Abroad
    Opis:
    This article is dedicated to the activities of Russia Abroad while The School of Slavonic Studies was coming into being (1915-1919). I propose that representatives of Russia Abroad played a pivotal role in the establishment of Russian Studies at The School of Slavonic Studies, which became the prevailing part of the curriculum. The teaching of the Russian language at King’s College London was part of the training of Oriental language specialists who took part in the exams for official positions in the Indian Civil Service, as well as in the British army. A radical change in the teaching of “Russian” and, more broadly, “Slavic” subjects occurred in 1915, when The School of Slavonic Studies was established at the college. During the formation of the School, the boundaries of the curriculum were outlined, the first teachers recruited, and classes and public lectures begun. Representatives of Russia Abroad, the most numerous of the teachers, turned out to be the most active figures of the new School, according to the results of their activities. Their valuable work at the School in the early years was overshadowed by Bernard Pares’ larger-scale projects.
    Zagraniczna Rosja i powstanie szkoły studiów slawistycznych Artykuł poświęcony jest aktywności diaspory rosyjskiej podczas tworzenia Szkoły Studiów Slawistycznych (1915-1919). Sądzę, że reprezentanci Zagranicznej Rosji odegrali kluczową rolę w powstawaniu rosjoznawstwa w Szkole Studiów Slawistycznych, które stanowiło przeważającą część programu nauczania. Nauczanie języka rosyjskiego w King’s College London było częścią przygotowania specjalistów-orientalistów, którzy brali udział w egzaminach na oficjalne stanowiska w indyjskiej służbie cywilnej oraz w armii brytyjskiej. Radykalna zmiana w nauczaniu przedmiotów z zakresu „rosyjskiego”, lub szczerzej – „słowiańskiego”, miała miejsce w 1915 r., kiedy w King’s College została założona Szkoła Studiów Slawistycznych. W momencie powstawania Szkoły określono ramy programu nauczania, przyjęto pierwszych nauczycieli, rozpoczęto prowadzenie zajęć i wykładów otwartych. Przedstawiciele rosyjskiej diaspory, stanowiący największą część wykładowców, stali się najbardziej aktywnymi postaciami nowej Szkoły, jak wskazują rezultaty ich działalności. Ich cenna praca na rzecz Szkoły, w pierwszych latach jej działalności, została potem przyćmiona przez większe projekty Bernarda Paresa.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 49-63
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POETYCKI ŚWIAT LIDII SIENICKIEJ
    THE POETICAL WORLD OF LIDYA SENITSKAYA
    ПОЭТИЧЕСКИЙ МИР ЛИДИИ СЕНИЦКОЙ
    Autorzy:
    Brzykcy, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604067.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    поэзия русской эмиграции «первой волны», русская диаспора в Польше, русская женская поэзия XX века, Лидия Сеницкая
    poezja
    rosyjska diaspora w Warszawie
    rosyjska poezja kobieca XX wieku
    Lidia Sienicka
    Russian poetry of the „first wave” of Russian emigration, Russian diaspora in Warsaw, Russian women's poetry of the 20th century, Lidya Senitskaya
    Opis:
    Настоящая статья посвящена Лидии Сеницкой (Волынцевой, 1890?-1975), поэтессе, писательнице, переводчику и литературному критику, представительнице «первой волны» русской эмиграции, которая до 1939 года жила в городе Ровно на Волыни, затем в Варшаве (1939-1964) и в США. Воспринимаемая и своими ровесниками, и современными исследователями как одна из самых интересных фигур литературы русской эмиграции в межвоенной Польше, Сеницкая в принципе забыта, а ее творчество неизвестно сегодняшним читателям. В статье предпринята попытка приблизить поэзию Сеницкой, определить ее тематику и основные свойства поэтики.
    This article concerns Lidya Senitskaya (Volyntseva, 1890?-1975), poet, writer, playwright, translator and literary critic, representative of the „first wave” of the Russian emigration, living until 1939 in Równe, then (1939-1964) in Warsaw, and later on in the USA. Considered by her contemporaries as one of the most interesting creators of the Russian diaspora in pre-war Poland, she is now regarded by contemporary researchers as an unquestionable poetic individuality. Today Senitskaya is a completely forgotten figure, and her work is unknown to the contemporary readers. The article is an attempt to present the poet’s creative silhouette, determine and discuss the subject matter and poetics of her poems.      
    Artykuł poświęcono Lidii Sienickiej (Wołyncewej, 1890?-1975), poetce, pisarce, tłumaczce i krytykowi literackiemu, przedstawicielce "pierwszej fali" emigracji rosyjskiej, mieszkającej do 1939 roku w Równem na Wołyniu, natępnie w Warszawie (1939-1964) i USA. Postrzegana przez sobie współczesnych i dzisiejszych badaczy jako jedna z najciekawszych postaci rosysjkiej emigracji w międzywojennej Polsce, Sienicka jest twórczynią niemal zupełnie zapomnianą, a jej dorobek artystyczny nieznany polskim czytelnikom. W artykule podjęto próbę przybliżenia poezji Sienickiej, omówienia jej tematyki i poetyki.  
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Творческая стратегия Гизеллы Лахман в контексте литературнo-социологических механизмов русского зарубежья
    Gisella Lakhman’s creative strategy in the context of literary and social mechanisms of Russian emigration
    ТStrategia twórcza Gizelli Lachman w kontekście społeczno-literackich mechanizmów rosyjskiej emigracji
    Autorzy:
    Brzykcy, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311883.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    русская эмигрантская поэзия
    русская женская поэзия
    литературная жизнь русской диаспоры
    rosyjska poezja emigracyjna
    rosyjska poezja kobieca
    życie literackie rosyjskiej diaspory
    Russian emigre poetry
    Russian female poetry
    Russian diaspora literary life
    Opis:
    The article concerns Gisella Lakhman (1895-1969), forgotten poet of the first wave of Russian emigration. Its aim is to discuss Lakhman’s creative strategy in the context of main mechanisms and processes for the literary life of Russian interwar and post-Second World War diaspora, such as: extremely difficult living conditions, deprofessionalization of the writer’s profession, a sharp reduction in the reading market, loss of ties with the native culture and language, and geographical fragmentation of the literary community. The new conditions of Russian literature abroad influenced Lakhman’s creative strategy, above all her late debut in the 1940s. Reasons and results of her decision are presented, as well as her position on the literary scene of the Russian diaspora, and reception of her work.
    Статья посвящена Гизелле Лахман (1895-1969), забытой поэтессе первой волны русской эмиграции. Ее цель – рассмотреть творческую стратегию Лахман в контексте основных механизмов и процессов литературной жизни русской межвоенной и послевоенной диаспоры, таких как крайне тяжелые условия жизни, депрофессионализация писательской профессии, резкое сокращение читательского рынка, потеря связи с родной культурой и языком, географическая раздробленность литературной среды. Новые условия функционирования русской литературы за рубежом повлияли на художественную деятельность  Лахман, прежде всего на ее поздний дебют, состоявшийся в 1940-х годах. Представлены причины и результаты ее решения, а также положение поэтессы на литературной сцене русского зарубежья и рецепция ее творчества.
    Celem artykułu jest omówienie strategii twórczej Gizelli Lachman (1895-1969), zapomnianej poetki pierwszej fali rosyjskiej emigracji, w kontekście głównych mechanizmów i procesów zachodzących w życiu literackim rosyjskiej diaspory międzywojennej i powojennej. Przedstawiono wpływ nowych uwarunkowań, w jakich funkcjonowała emigracyjna literatura rosyjska (takich jak: skrajnie trudne warunki bytowe, deprofesjonalizacja zawodu pisarza, gwałtowna redukcja rynku czytelniczego, utrata więzi z rodzimą kulturą i językiem oraz geograficzna fragmentacja środowiska literackiego) na twórcze wybory poetki, przede wszystkim na jej późny debiut, mający miejsce w latach 40. XX wieku. Podjęto próbę wyjaśnienia przyczyn i skutków tej decyzji Lachman, jej pozycję na scenie literackiej diaspory rosyjskiej oraz recepcję jej twórczości.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 197-210
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Józefa Czapskiego spotkania z rosyjskimi pisarzami emigrantami
    Józef Czapski’s Encounters with Russian Emigrant Writers
    Встречи Юзефа Чапского с русскими писателями эмигрантами
    Autorzy:
    Woźniak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887642.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Józef Czapski
    kontakty z pisarzami rosyjskimi
    D. Mereżkowski
    D. Fiłosofow
    A. Riemizow
    A. Sołżenicyn
    literacka emigracja rosyjska w Warszawie
    contacts with Russian writers
    D. Merezhkovsky
    D. Filosofov
    A.Remisov
    A. Solzhenitsyn
    Russian literary diaspora in Warsaw
    Opis:
    W artykule poruszone zostały zagadnienia bezpośrednich spotkań i znajomości Józefa Czapskiego z rosyjskimi pisarzami emigrantami, oraz recepcji ich twórczości w eseistyce polskiego twórcy, tworzonej głównie na emigracji w Paryżu. J. Czapski, malarz i eseista, zawarł znajomości z pisarzami rosyjskimi jeszcze w Petersburgu, tutaj poznał D. Mereżkowskiego, Z. Gippius i D. Fiłosofowa, z którymi kontynuował znajomość, a nawet przyjaźń już w Warszawie, w latach 20. z Mereżkowskimi, a w latach 30. nadal z Fiłosofowem. Rosyjskie kontakty to także spotkanie z A. Tołstojem i A. Achmatową. Dzięki Mereżkowskim i Fiłosofowi polski twórca mógł wnikać głębiej w literaturę rosyjską o określonym etycznym wymiarze, m.in. twórczość W. Rozanowa, czy A. Riemizowa, którego osobiście poznał i odwiedzał już w Paryżu w latach 40. i 50. XX w. Relacje ze spotkań z pisarzami, jak też refleksję hermeneutyczną nad ich twórczością, zwłaszcza Rozanowa i Riemizowa, utrwalił w wielu esejach, szkicach i prozie wspomnieniowej. Czapski poznał również A. Sołżenicyna w listopadzie 1974 r. w Zurychu, występując jako reprezentant, obok J. Giedroycia, środowiska „Kultury” paryskiej. Czapski jako pisarz sumienia i poszukiwacz prawdy, zasłużył się w relacjach z rosyjskimi przyjaciółmi emigrantami w odkrywaniu Rosji przede wszystkim innej, nie tylko nieludzkiej i okrutnej, ale odsłaniania jej oblicza związanego z religią, duchowością i humanizmem chrześcijańskim.
    In the article issues connected with Józef Czapski’s personal acquaintances and meetings with Russian emigrant writers, as well as with ones concerning the reception of their work in the Polish writer’s essays are tackled. J. Czapski, an artist and essayist, made his acquaintance with Russian writers even in St Petersburg, where he met Dmitry Merezhkovsky, Zinaida Gippius and Dmitry Filosofov with whom he kept up acquaintance, or even friendship in Warsaw – in the 1920s with the Merezhkovskys, and in the 1930s with D. Filosofov. Czapski’s Russian contacts also involve meeting Aleksey Tolstoy and Anna Akhmatova. Owing to the Merezhkovsys and D. Filosofov the Polish writer was able to penetrate deeper into Russian literature with a definite ethical dimension, among others into works by Vasily Rosanov and Aleksey Remisov, whom he met personally and visited in Paris in the 1940s and 1950s. He contained his hermeneutic reflection on the writers’ works as well as accounts of his encounters with them in numerous essays, sketches and in his memorial fiction. Czapski also met Aleksandr Solzhenitsyn in Zürich in November 1974, where he represented, besides Jerzy Giedroyc, the circle of the Paris “Kultura”. As a writer of conscience and a searcher for the truth Czapski made a great contribution to the relations with Russian friend-emigrants; together with them he discovered, first of all, a different Russia, not only inhuman and cruel, but also one that has a face that is connected with religion, spirituality and Christian humanism.
    В статье рассматривается проблема непосредственных и личных встреч Ю. Чапского с русскими писателями эмиграции, а также видение их творчества Чапским в его эссеистике, которая создавалась преимущественно в эмиграции. Чапский, польский художник, писатель и эссеист, познакомился еще в Петербурге с такими писателями, как Д. Мережковсий, З. Гиппиус, Д. Философов, с которыми он встречался и дружил в дальнейшем также в Варшаве, где они пребывали уже как эмигранты. С Мережковскими он общался в20-е гг., с Философовым еще и в 30-е гг. вплоть до его смерти. Русские контакты Чапского - это еше и встречи с А. Ахматовой и А. Н. Толстым. Благодаря Мережковскому, он смог познакомиться с творчеством В. Розанова и А. Ремизова, прозу которых он очень высоко ценил. Лично с Ремизовым Чапский общался в 40-е и 50-е годы в Париже. Вноябре 1974 г. Чапский познакомился также с А. Солженицыным во время пресс-конференции в Цюрихе, в которой принимал участие вместе с Е. Гедройчем как представитель среды парижской «Культуры». Ю. Чапский, писатель совести и правдоискатель, положил огромные заслуги для указания посредством личных встреч с писателями-эмигрантами, атакже своих эссе и очерков, иную Россию, не только страшную и нечеловеческую, но обнаружил ее облик связанный с религией, духовностью и христианским гуманизмом.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 109-128
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies