Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dialogowe Ja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wspieranie rozwoju mądrości. Perspektywa dialogowa
Autorzy:
Borawski, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127557.pdf
Data publikacji:
2019-04-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mądrość
wewnętrzna dialogowość
dialogowe Ja
myślenie dialektyczne
Opis:
Artykuł przedstawia wewnętrzną aktywność dialogową jako jedną z potencjalnych dróg rozwijania mądrości rozumianej przede wszystkim w kategoriach myślenia dialektycznego. Autor dokonuje próby wyjaśnienia związków między wewnętrzną dialogowością a myśleniem dialektycznym oraz opisuje towarzyszące wewnętrznym dialogom procesy poznawcze związane z aktywnością wyobrażeniową, zarządzaniem uwagą, metapoznaniem i posługiwaniem się wiedzą pojęciową o treści wieloznacznej. Aktywny udział tych procesów wydaje się niezbędny do uzyskiwania w ramach aktywności dialogowej dialektycznych efektów, w tym przede wszystkim: akceptowania kontradykcji i integrowania różnych punktów widzenia. W końcowej części artykułu zostały opisane praktyczne sposoby wspierania mądrości odwołujące się do trzech przejawów wewnętrznej dialogowości: dialogów tożsamościowych, dialogów temporalnych oraz dialogów symulujących społeczne interakcje.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2017, 20, 3; 545-561
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proweniencja, rozwój i specyfika „dialogowego ja” psychologii pastoralnej
Provenance, development and specificity of “dialogical self” in the pastoral psychology
Autorzy:
Pankalla, Andrzej
Wieradzka-Pilarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139245.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
dialogical self
religion
interdisciplinary dialogue
pastoral theology
pastoral psychology
dialogowe ja
religia
interdyscyplinarny dialog
teologia pastoralna
psychologia pastoralna
Opis:
Historia psychologii pastoralnej, od jej powstania na gruncie dziewiętnastowiecznego protestantyzmu, aż do czasów współczesnych, uwidacznia pewien problem z umiejscowieniem jej pośród dyscyplin naukowych. Przyczyn tej rozmytej tożsamości upatruje się w ciągłej nieumiejętności pogodzenia relacji psychologii i religii, przechodzącej od etapów jawnej wrogości (freudyzm, marksizm), poprzez redukcjonizm z prostym utożsamianiem zjawisk psychicznych i duchowych czy wzajemną obojętność, po otwartość i wzajemne korzystanie ze swych osiągnięć. Artykuł ukazuje aktualnie uprawianą psychologię pastoralną jako swoisty obszar "wpomiędzy" psychologią (religii) a teologią pastoralną. Uwzględniając historię tej młodej dyscypliny, autorzy zarysowują związek psychologii pastoralnej z innymi dziedzinami wiedzy, wskazując, że niejasna tożsamość na styku teologii i psychologii może stanowić w swej istocie jej wielki zasób budowany na zdolności interdyscyplinarnego dialogu oraz elastycznym wpisywaniu się w potrzeby współczesnego człowieka z jego polifoniczną naturą.
History of pastoral psychology, since its inception on the basis of nineteenth-century Protestantism, up to the present, reveals a problem with the placement among disciplines. The reasons for the fuzzy identity is seen in the ongoing inability to reconcile the relationship of psychology and religion, passing from overt hostility stages (Freudianism, Marxism), by equating reductionism with a simple psychic phenomena and spiritual, or mutual indifference, the openness and sharing of their achievements. The article presents the current pastoral psychology as a specific area “in-between” psychology (of religion) and pastoral theology. Given the history of this young discipline, outlines the relationship of pastoral psychology and other disciplines, indicating that the unclear identity “at the crossroads” of theology and psychology, may constitute in essence its a great resource built on the ability of interdisciplinary dialogue and writing flexible to the needs of modern man with his polyphonic nature.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 2; 191-208
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog i monolog wewnętrzny u osób z zespołem Aspergera
Autorzy:
Gałkowski, Tadeusz
Siedler, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606875.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Asperger syndrome, narration psychology, dialogical ego, dialogue and monologue, autobiographies
Zespół Aspergera, , psychologia narracji, dialogowe Ja, dialog i monolog, autobiografie.
Opis:
The internal dialogues were mostly related in various studies with the pathological aspects. For many years, problems of dialogical ego has been systematically described and analyzed by many researchers. The aim of the study is to evaluate the preference expressed by the persons with Asperger syndrome (AS) toward dialogues and monologues. Another purpose of the study was connected with eventual prevalence of ego in the internal dialogues which can be directed to one’s own ego or to the representations of others. This study comprised 22 young persons within the age range 12–19. There was applied modified version of inventory constructed by Puchalska-Wasyl. This method was adapted to the possibilities of subjects with AS. In conclusion, young people with AS more often are ready to realize the dialogues and monologues concerning external relations of their ego. In the case of internal engagement of ego, there was declared more often prevalence of internal monologues in opposite to dialogues. Autobiographies of people with AS can be a very helpful supplement for the analysis of narrations presented by persons with AS.
Dialogi wewnętrzne jeszcze do niedawna kojarzone były przede wszystkim z patologią. W publikacjach dotyczących koncepcji dialogowego „Ja” temat ten jest systematycznie rozwijany oraz pogłębiany. Celem badań było przeprowadzenie dokładnej analizy dialogów oraz monologów wewnętrznych u osób z zespołem Aspergera (ZA) oraz określenie, czy w grupie tej istnieje preferencja używania formy dialogu lub monologu. Badanie miało na celu również rozstrzygnięcie, czy monologi oraz dialogi wewnętrzne są kierowane przez osoby z ZA częściej do pozycji „Ja” czy do reprezentacji innych osób. Badania objęły 23 osoby w wieku od 12 do 19 lat ze zdiagnozowanym ZA. Zastosowano zmodyfikowaną wersję ankiety eksperymentalnej Puchalskiej-Wasyl, którą dostosowano do możliwości osób z ZA. Okazało się, że osoby z ZA częściej prowadziły dialog  jak i monolog w odniesieniu do zewnętrznych niż do wewnętrznych pozycji „Ja”. W odniesieniu do wewnętrznych pozycji „Ja” wystąpiła przewaga monologu wewnętrznego nad dialogiem. Autobiografie osób z ZA mogą stanowić cenne źródło uzupełniające analizy narracyjne.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies