Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dialogism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Is that intertext ‘singing’?! ‘Plultiplied’ multivoicedness in Joyce’s Ulysses and its amplification in Italian (re)translations: A case study
Autorzy:
Paulis, Monica
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520333.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
James Joyce
dialogizm
intertekstualność
retranslacja
wielogłosowość
: James Joyce
dialogism
intertextuality
retranslation
multivoicedness
Opis:
Although Mikhail Bakhtin never used the term intertextuality in any of his writings, the dialogic concept that every utterance echoes other utterances and, analogously, every text also echoes other texts, provided the basis for Kristeva’s (1966) theory of intertextuality and has proved to be of fundamental importance for the study of literature ever since. The presence of intertextual elements in a literary text (such as citations of and allusions to other literary works) always represents a challenge to the translator. In this article we explore different types of intertextuality in James Joyce’s Ulysses. During our analysis, we describe how the source text, the first Italian translation, and no less than six subsequent retranslations interact with one another from a dialogic perspective, in the presence of such elements. Because of the abundance of intertextuality, stylistic and linguistic variety, and multivoicedness, Joyce’s masterpiece is a well-known example of apolyphonic novel. While analyzing dialogic interactions taking place within the “macrotext” constituted by the 36 source text and its Italian (re)translations, we therefore also discuss the effects generated by the way in which intertextuality is rendered in (re)translation. The specific ways in which translations recreate the original’s multivoicedness orient the dialogic experience of the recipients of the (re)translations.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 113-132
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Congruence de deux théories polyphoniques dans l’analyse stylistique des textes romanesques : intertextualité et dialogisme dans L’état z’héros ou la guerre des gaous de Maurice Bandaman
Congruence of two polyphonic theories in the stylistic analysis of novelistic texts: intertextuality and dialogism in Maurice Bandaman’s L’état z’héros ou la guerre des gaous
Autorzy:
Coulibaly, Daouda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142063.pdf
Data publikacji:
2022-10-13
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
stylistics
dialogism
intertextuality
polyphony
literarity
stylistique
dialogisme
intertextualité
polyphonie
littérarité
Opis:
L’état z’héros est une œuvre dans laquelle Maurice Bandaman intègre le conte dans la structure du roman. Sa discursivité repose sur un certain nombre d’intertextes oraux dont les chants rituels, les stances, les opus et des références intégrées sous la forme d’un collage littéraire. Au niveau de la narration, la voix des narrateurs interagit avec celles des personnages dans les dialogues et les monologues autonomes des personnages ou des narrateurs. Ces relations dialogiques mettent en relief des métalepses narratives qui ressortent de la polyphonie. Celle-ci est l’une des marques de la littérarité, principal moteur de l’analyse stylistique. À travers un double objectif, primo, il s’agit de montrer que le dialogisme et l’intertextualité sont deux approches qui se font écho dans l’analyse stylistique des textes romanesques, en l’occurrence de ce texte de Maurice Bandaman. Secondo, il est question de prouver que les relations intertextuelles débouchent sur la polyphonie et mettent au premier plan la littérarité.
L’état z’héros is a work in which Maurice Bandaman integrates the tale into the frame structure of the novel. Its discursivity is based on a number of oral intertexts including ritual songs, stanzas, opuses and references integrated in the form of a literary collage. At the narrative level, the voices of the narrators interact with those of the characters in dialogues and autonomous monologues by characters or narrators. These dialogic relationships highlight narrative metalepses that are polyphonic. It is one of the marks of literarity, the main driving force of stylistic analysis. The aims of this article are, firstly, to show that dialogism and intertextuality are two approaches echoing each other in the stylistic analysis of novelistic texts and, secondly, to prove that intertextual relations lead to polyphony and bring literarity to the fore.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2022, 10; 1-12
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Композиционная роль диалога в книге Чернобыльская молитва
The Composition Role of the Dialogue in Chernobyl Prayer: A Chronicle of the Future
Autorzy:
Штранц-Никитина, Вероника
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890731.pdf
Data publikacji:
2021-02-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dialogue
dialogism
polyphony
stylistics
the composition of the text
Svetlana Alexievich
Opis:
The paper deals with some specific features of dialogism in the book Chernobyl Prayer: A Chronicle of the Future by the Belarusian Nobel Laureate Svetlana Alexievich. As the title implies the article investigates typology of the dialogue in the text which is based on the Bakhtin’s analysis of the concept of the dialogue and polyphony. The article describes some principles of dialogism in relation to the composition of the text.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 19; 321-347
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bakhtin’s Dialogism, Intertextual Theories and Neo-Victorian Fiction
Dialogiczność Bachtina, teorie intertekstualne i literatura neowiktoriańska
Autorzy:
Tryniecka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366848.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
dialogism
intertextuality
Victorian literature
neo-Victorian literature
Mikhail Bakhtin
Gérard Genette
Ryszard Nycz
dialogiczność
intertekstualność
literatura wiktoriańska
literatura neowiktoriańska
Michaił Bachtin
Opis:
The article analyzes varying approaches to intertextuality in the light of the recurring interest in neo-Victorian literature. It places a special emphasis on Mikhail Bakhtin’s dialogism and Gérard Genette’s treatment of intertextuality, which appear to constitute suitable tools for studying the relations between the Victorian and neo-Victorian texts. Essentially, Genette’s intertextual perspective offers a stable classification of texts based on the notion of “architextual network” and, at the same time, is not confined to a “closed system”. While discussing the issue of intertextuality, I also briefly introduce the work done by such Polish scholars as: Michał Głowiński, Ryszard Nycz or Henryk Markiewicz. I especially draw on Nycz’s division of intertextual relations: “text–text”, “text–genre” and “text–reality”. Nycz’s theoretical proposal seems to be appropriate for the study of the Victorian and neo-Victorian novel, as intertextuality in the neo-Victorian texts can be found not only on the textual, but also on the generic and cultural level. It seems that neo-Victorian fiction deserves a special place in modern literary studies: not only does it offer a literary vision of the Victorian world, but also verifies the current, socio-cultural portrayals of this bygone era, thus, providing a commentary on our present-day world as well.
Celem artykułu jest omówienie podejścia do intertekstualności w świetle zainteresowania literaturą neowiktoriańską. Szczególna uwaga poświęcona zostaje pojęciu dialogiczności Michaiła Bachtina oraz teorii intertekstualności Gérarda Genette’a, która wydaje się najbardziej odpowiednim narzędziem do studiowania relacji między tekstami wiktoriańskimi i neowiktoriańskimi, oferując stabilną klasyfikację tekstów opartą na pojęciu „architekstualnej sieci” i nie ograniczając jej do „zamkniętego systemu”. Omawiając zagadnienie intertekstualności, zwracam również uwagę na wkład polskich naukowców, takich jak: Michał Głowiński, Ryszard Nycz czy Henryk Markiewicz. Wśród polskich badań nad intertekstualnością szczególnie wyróżniam teorię Ryszarda Nycza, która skupia się na trzech relacjach: „tekst–tekst”, „tekst–gatunek” oraz „tekst–rzeczywistość”. Propozycja Nycza wydaje się najwłaściwsza w studiuowaniu powieści wiktoriańskich i neowiktoriańskich, jako że umożliwia ich analizę nie tylko na poziomie tekstowym, ale również gatunkowym i kulturowym. Wydaje się, iż literatura neowiktoriańska zdecydowanie zasługuje na zainteresowanie współczesnych studiów literackich, jako że nie tylko ukazuje literacką wizję wiktoriańskiego świata, lecz weryfikuje także obecne społeczno-kulturowe obrazowanie tejże przeszłości, oferując tym samym komentarz dotyczący współczesności.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 1; 171-185
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Esej filmowy: dialektyka słowa i obrazu
Film Essay: Dialectic of Word and Image
Autorzy:
Korczarowska-Różycka, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068881.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
essay film
voice-of-god
heteroglosia
dialogism
dialectic
Opis:
This article concentrates on various types of relation between essay film and literature. Far from representing a traditional logocentric approach, I try to explore the position and function of a word (generally in the form of voice-of-God commentary and written text) within essayistic structure. I try to highlight the dialectic between image and sound as an aspect of essayistic self-reflexivity. I also focus on Bakhtin’s philosophy of language and apply two terms: “dialogism” and “heteroglossia” to analyze most representative examples. In my research, I have chosen a case study method, following Laura Rascaroli who claims that essay cinema is not generalizable, because each text must create the conditions of its own form.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2020, 63, 2; 13-26
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le rôle des noms propres dans les détournements : Le cas des bandeaux dans un journal télévisé satiriqu
The Role of Proper Names in Detournements: The Case of Lower-Thirds in a Satirical News Broadcast
Autorzy:
Davis, Laura
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2020908.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
proper name
detournement
dialogism
satirical news broadcast
Opis:
The figure of detournement can be defined as a dialogic phenomenon resulting from the embedding of two utterances into a single utterance. This study is focused on a specific use of this figure: the case of the lower-third in the satirical news broadcast genre. Using a corpus of 56 occurrences from the French TV show, Les Guignols de l’Info, we investigate the role of proper names in the construction of the implicit dialogic meaning inherent to detournements. Our hypothesis is that the spatially hierarchical structure of the two segments which form the lower-third, i.e. a spatially higher segment containing a proper name and a spatially lower one containing an utterance, corresponds to an enunciative hierarchy, in which the interpretation of the second segment relies on the first. We explore two functions that arise from this distinct structure: the nomination of the habitual user(s) of the proper name(s) and the attribution of direct reported speech to the said individual(s). Our aim is to show how these two functions are the result of a dialogic interaction between multiple discourses, activated by the different elements of which the lower-thirds are composed.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 79-90
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Life experiences and transitions of adult migrant learners through a biographical learning perspective.
Przemiany i doświadczenia życiowe uczących się dorosłych migrantów z perspektywy uczenia się biograficznego
Autorzy:
Barkoglou, Georgia
Gravani, Maria N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130666.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
adult migrant learners
biographical learning theory
life experiences and transitions
’perspective struggles’
‘identity struggles’
Bakhtinian dialogism
uczący się dorośli migranci
teoria uczenia się biograficznego
życiowe doświadczenia
i tranzycje
„zmagania z perspektywą”
„zmagania z tożsamością”,
dialogiczność bachtinowska
Opis:
The purpose of this paper is to explore adult migrants’ learning in light of their life experiences and transitions, drawing from the narratives of two migrant learners who attended ‘Odysseus’ solidarity school in Greece. The presented research harnesses the biographical learning theory and adopts a Bakhtinian, dialogical way of presenting the data under three themes: wars and identity struggles, religious beliefs, migration and language learning in the host country. The findings revealed that adult migrants’ life experiences and transitions constitute a learning process, which enhances transformative learning of ‘being’, through a process of ‘perspective and identity struggles’. It is also found that the accumulated experiences and transitions as well as adult migrant learners’ previous educational capital are in constant relation to the way they experience language learning in the programme.
Celem niniejszego artykułu jest zbadanie procesu uczenia się dorosłych migrantów w świetle ich życiowych doświadczeń i tranzycji, opierając się na narracji dwóch uczących się osób, które uczęszczały do szkoły solidarnościowej „Odysseus” w Grecji. W przedstawionych badaniach wykorzystano teorię uczenia się biograficznego, a także przyjęto bachtinowski, dialogiczny sposób prezentowania danych, w ramach trzech wątków: wojny i zmagania się z tożsamością, przekonań religijnych, migracji i nauki języka w kraju przyjmującym. Na podstawie wyników ustalono, że życiowe doświadczenia i tranzycje dorosłych migrantów stanowią proces uczenia się, który wzmacnia transformatywne uczenie się „bycia” poprzez proces „zmagań z perspektywą i tożsamością”. Stwierdzono również, że zgromadzone doświadczenia oraz tranzycje, a także wcześniejszy kapitał edukacyjny uczących się dorosłych migrantów, pozostają w stałym związku ze sposobem, w jaki doświadczają oni nauki języków w ramach programu.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2020, 21; 125-139
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pour une étude linguistique du sens en discours - Jacques Bres, Aleksandra Nowakowska, Jean-Marc Sarale, Petite grammaire alphabétique du dialogisme (2019).Éditions Classiques Garnier Paris, Collection Domaines Linguistiques, 420 pages
In Support of the Linguistic Study of Meaning in Discourse: Jacques Bres, Aleksandra Nowakowska, Jean-Marc Sarale, Petite Grammaire Alphabétique du Dialogisme (2019). Classic Garnier Paris Editions, Collection Domaines Linguistiques, pp. 420
Autorzy:
Biardzka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016207.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
dialogism
praxematics
enunciation (énonciation)
Opis:
The work presented by Jacques Bres, Aleksandra Nowakowska and Jean-Marc Sarale entitled Petite grammaire alphabétique du dialogisme, published in 2019 by Éditions Classiques Garnier, is in line with so-called praxematic research. The praxematics developed in France in the end of the 1970s following a critical analysis of structuralist approaches. Inspired by enunciative research applauded in France, she questioned the fundamental Saussurian dichotomies: langue/parole (language / speech), signifié/signifiant (signifier / signified), synchronie/diachronie (synchrony / diachrony), as well as the principle of language autonomy in relation to its conditions of production. Praxematic research focuses on meaning understood as a conflicting, historical and dynamic social production leading to conceptual shifts. La Petite grammaire... has a clear, operative and convenient alphabetical presentation. The publication fills a gap in the field of discourse analysis, offering a reference tool in research which is, by the nature of things, very large and heterogeneous. In addition, while the concept of “dialogism” has been very popular in different disciplines for years, it is for the first time, in the presented publication of the PRAXILING laboratory, when its functioning is analysed in linguistic details.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 23-26
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogue-based school practices as a means of reducing conceptual fossilisation in language learning
Autorzy:
Michał, Daszkiewicz,
Laura, Kerslake,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892163.pdf
Data publikacji:
2019-05-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
dialogic education
dialogism
fossilisation
interlanguage
shared construction of meanings
Opis:
In language studies, fossilization is associated with the formation of permanent intermediate systems and subsystems. The interlanguage that develops between L1 and L2 (Selinker 1972) becomes embedded, rather than the learner continuing to develop increasing proficiency in the L2. As a language learner remains deficient in the target language (TL), it is important to attempt to mitigate this process and its negative effects. From this perspective, a task of the language teacher is to identify pedagogies which can prevent students from becoming lexically entrenched. In this paper, we advocate dialogic pedagogy as one which can reduce the likelihood of fossilisation occurring and which emphasises collaboration between learners, making their learning experiences meaningful. A core element of dialogic teaching and learning is the role of talk in the classroom in stimulating and advancing students’ learning and understanding. We propose that prioritising the oral component of language learning through dialogic pedagogy can reduce fossilisation because misconceptions do not remain unchallenged and become ingrained. A culture of dialogue in which the voices of all learners and teachers are heard and responded to is one in which learners’ exchanges contribute to extended understanding for all of those taking part in the dialogue.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2019, 64(1(251)); 183-194
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Non-Casual Responsibility as a priori of Human Condition
Беспричинная ответственность как априори истины человечества
Autorzy:
Sarabun, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969410.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
asymmetrical relation
“entre-nous” space
non-causal responsibility
Emanuel Lévinas
indifference
anti-dialogism
vain suffering
Other
nieprzyczynowa odpowiedzialność
relacje asymetryczne
anty-dialogizm
Inny
próżne cierpienie
strach
obojętność
асимметричное отношение
«между нами» пространство
беспричинная от-ветственность
Эмануэль Левинас
безразличие
анти-диалогизм
тщетные страдание
Другой
Opis:
Цель этого эссе - в первую очередь приблизить мысль Эммануила Левинаса о беспричинной ответственности, исследуя различные явления до того, что Левинас оспаривает границы между онтологией, феноменологией и этикой. Идея «беспричинной ответственности» в работах Э. Левинаса не основана на принципах взаимности, диалога и симметрии, потому что ее интерпретация, по-видимому, является, в первую очередь, своего рода внешним характером этого события. Первый вопрос, который Левинас задает себе в своих иссле-дованиях, касается сущности этики и существующего положения асиммет-ричных отношений с Другим. Как Другой выходит за пределы своей соб-ственной субъективности и (seracine) укореняется в пространстве «между нами»? Ответственность за инаковость Другого является источником этиче-ского отношения, а также разрушения безразличия субъекта в его глазах, которое закреплено в этическом понятии "souci" (беспокойство). Ответ-ственность как контр-метафизический парадокс априори отражает разрыв между моей субъективностью и уникальностью человеческого достоинства.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 1; 103-114
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uruchamianie pamięci osobistej w epistolarnych ujęciach literatury dziecięcej
Launching personal memory in epistolary fragments of the childrens literature
Autorzy:
Niesporek-Szamburska, Bernadeta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615048.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
memorystudies
a letter as a genre
personalmemory
viewpoint
dialogism
Opis:
At the beginning of her article, the author briefly presents the assumptions of memorystudies. She indicates that literature and written forms create some kind of “traces” of memory and shows, among written genres, the letter as a genre particu- larly associated with life and as an auto-narrative personal document. The use of the letter genre in the function of a special medium activating the personal memory of the intra-textual recipient in literature for children and adolescents is the subject of further analysis. In two novels for youth: “Dziewczyna z pomarańczami” (Girl with oranges by Jostein Gaarder) and “Moja droga Aleksandro”(My dear Aleksandra by Krystyna Siesicka), the author analyses the following categories: communicative situation, time variability (experiencing the past, present and future), view point with change ability of focus, perspective change and pronouns, as well as signs of dialogism in texts of literary letters.
Źródło:
Stylistyka; 2019, 28; 175-191
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ja-świat: Romany Miller dialogowa i dialogiczna koncepcja socjalizacji i wychowania. W stronę osobowości zaangażowanej
I-World: Romana Miller’s Dialogic and Dialogical Concept of Socialisation and Upbringing. Towards an Engaged Personality
Autorzy:
Kożyczkowska, Adela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140771.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Romana Miller
ja-świat
socjalizacja
wychowanie
dialogowość
dialogiczność
Romana Mille
I-world
socialisation
ubbringing
dialogism
dialogicality
Opis:
W artykule podejmuję próbę rekonstrukcji myśli pedagogicznej Romany Miller, której dorobek naukowy stanowi jeden z filarów gdańskiej pedagogiki. Punktem wyjścia jest wyodrębnieniei metodologiczne rozpoznanie konstruktu ja-świat, który został przeze mnie rozpoznany jakoistotny dla pedagogicznej koncepcji socjalizacji. Konstrukt ja-świat pozwala odsłonić dialogowei dialogiczne właściwości związku socjalizacji i wychowania, dzięki czemu bardziej wyrazistastaje się koncepcja człowieka działającego w kulturze, ujmowanego przez Romanę Miller (za Bogdanem Suchodolskim) jako osobowość zaangażowana, która (współ)tworzy siebie przez formowanie swej relacji ze światem.
The article attempts to reconstruct Romana Miller’s pedagogical thought, whose scientific output isone of the pillars of the Gdansk Pedagogy. The departure point is the separation and methodological recognition of a construct of I-world, which was recognised by me as crucial for the pedagogical conceptof socialisation. The construct of I-world allows to show dialogue and dialogic properties of the relationof socialisation and upbringing. Thanks to this, what becomes clearer is the concept of a human beingthat acts in culture, perceived by Romana Miller (after Bogdan Suchodolski) as an engaged personality,who (co)creates themselves by the means of forming their relation with the world.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 2(82); 31-44
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Nie można obejść się bez teatru»: O poziomach metateatralności w «Mewie» Antona Czechowa
‘We Can’t Do Without a Theatre’: On the Levels of Metatheatricality in ‘The Seagull’ by Anton Chekhov
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520120.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Anton Czechow
Mewa
metateatr
teoria dialogowego Ja
dialogiczność
Anton Chekhov
The Seagull
metatheater
Dialogical Self Theory
dialogism
Opis:
Mewa (1896) zajmuje szczególne miejsce w twórczości Antoniego Czechowa ze względu na bogactwo zastosowanych w niej środków metateatralnych. Jest to jedyny jego dramat, w którym można odnaleźć wszystkie rodzaje metateatralności wyróżnione przez Sławomira Świontka. Warto być może dodać jeszcze czwarty rodzaj, który przejawia się na poziomie kompozycji formy dramatycznej i został określony jako "gry genologiczne" (Ewa Partyga) lub "cytowanie struktur" (Danuta Danek). Niniejsze studium typów metateatralności ujawnia, że Czechow kładzie nacisk na wielość sposobów, w jakie publiczność może odgrywać twórczą rolę w doświadczeniu teatralnym i przywraca wartość postawom dotychczas uważane za drugorzędne, pasywne i słabe. Jednocześnie Czechow wykorzystuje obraz teatru życia codziennego, aby obnażyć wewnętrzne mechanizmy opresji społecznej, która miażdży najbardziej wrażliwe jednostki. Sytuacja ta staje się zwierciadłem dla procesów zachodzących wewnątrz jaźni (zgodnie z teorią dialogicznego ja Huberta Hermansa). Dysfunkcyjność świata przedstawionego w dramacie wskazuje na pęknięcia w ludzkiej psychice, gdzie słabsze pozycje osobiste muszą zostać stłumione lub wykorzenione. Celem metateatralnych środków zastosowanych w Mewie jest zbudowanie wielopoziomowej reprezentacji rzeczywistości oraz ukazanie wielości i zmienności osobistych perspektyw na rzeczywistość, które wzajemnie się oświetlają. Z tej wielości punktów widzenia i różnorodności osobistych głosów Czechow konstruuje na wskroś nowoczesną reprezentację świata, której naczelną zasadą jest połączenie dialogiczności i teatralności.
The Seagull (1896) holds a special place in the oeuvre of Anton Chekhov for the richness of metatheatrical devices deployed in it. It is the only drama by the playwright where one can find all the kinds of metatheatricality distinguished by Sławomir Świontek. It may be worth to add a fourth kind that manifests itself at the level of composition of the dramatic form and has been defined as “a play with genres” (Ewa Partyga) or “quoting of structures” (Danuta Danek). The present study of kinds of metatheatricality reveals Chekhov’s emphasis on the multitude of ways in which the audience can play a creative part in the theatre experience. The dramatist vindicates some elements hitherto considered to be secondary, passive, and weak. At the same time, Chekhov uses the image of the theatre of everyday life in order to expose the inner workings of society’s oppression that crushes its most sensitive individuals. This situation becomes a mirror for the processes going on within the self (as conceived of by the Dialogical Self Theory by Hubert Hermans). The disfunctionality of the world presented in the drama indicates fractures within the human psyche, where weaker personal positions must be suppressed or eradicated. The aim of the metatheatrical devices utilised in The Seagull is to construct a multi-level representation of reality and to display the multitude and changeability of personal perspectives on the reality, which illuminate one another. Out of this multitude of points of view and diversity of personal voices, Chekhov constructs a thoroughly modern representation of the world, whose governing principle combines dialogicality and theatricality.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 151-168
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Menażeria osobowości i kakofonia głosów warszawskiej ulicy w prozie Sylwii Chutnik i Krzysztofa Vargi
Menagerie of personalities and cacophony of voices of the Warsaw street in the prose of Sylwia Chutnik and Krzysztof Varga
Autorzy:
Tryksza, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615512.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
alcohol
market place
dialogue
dialogism
storyline
humour
hybrid
irony
woman
comedy
references
narration
pop culture
Warsaw
Opis:
The analysis covered interesting, in terms of kind, fiction, language, and above all narration, prose texts of Sylvia Chutnik and the last novel by Krzysztof Varga. The winner of the “Polityka Passport” combines the high with the low – what is full of acute seriousness and authenticity with what is gaudy, vulgar, cheap and sensational. From the collision of contradictions arise portraits of women, people of Warsaw streets, daily and festive situations, sketched with humor and seriousness, distance and irony. Whereas “Massacre” by Varga in a satirically-ironic form, feature as to its spirit and marked with distance, diagnoses contemporary Polish afflictions focused as in a lens in the Warsaw area. The main context are poetic issues of the literary work, which is why the centre of gravity was placed on the most interesting, in the case of these novels, way of telling the story and presenting the main characters. It is clearly visible, on the one hand, that they are rooted in traditional storytelling techniques, mainly Bakhtin’s dialogism, but on the other hand, the novels, within the meaning of the author, set new trails, new possibilities of organising the narrator’s and characters’ utterances. Technical measures, involving the combination of “voices”, their partial merger, mutual influence and other trans- formations result, paradoxically, in a breakup. The predominant effect, resulting from the application of these measures, related to the use of “someone else’s speech”, is even greater stratification of consciousness and languages, their atomisation and separation, without the possibility of participating in the real, not illusory dialogue. In effect, an image is created of a socio-linguistic magma with separated, although apparently linked consciousnesses – a cacophony of voices.
Źródło:
Stylistyka; 2016, 25; 389-407
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Let’s Talk”: Promoting Dialogue and Answerability in Critical Humanities Education with Permeable Curriculum and an Adda-Based Pedagogy
Autorzy:
Dutta, Ritam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644972.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
critical humanities education
permeable curriculum
answerability
dialogism
funds-of-knowledge
Adda-based pedagogy
Opis:
Building on Moje et al and Dyson’s work within a Bakhtinian framework of dialogism and ethics of answerability, the paper argues the need for a critical humanities educator to create dialogic learning spaces within classrooms that would be engaging for students and where students would be encouraged to draw from their various ‘funds of knowledge’ in order to connect their ‘school-world’ with their other social worlds. The paper points out the interconnected nature of our knowing-in-the-world and suggests that all teachers, but especially teachers of critical humanities or social sciences adopt an adda-based pedagogy through a permeable curriculum for promoting wholesome, student-cantered learning in colleges and universities that would harness students’ various ‘funds of knowledge’ both in and outside classrooms. The paper argues that even though the use of adda in the classroom, like other similarly negotiated curricula, does generate some challenges for educators, yet the benefits of using an adda-based pedagogy in the classroom far out-weigh its disadvantages in the creation of a democratic, equitable and engaging learning environment in classrooms.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2015, 7, 1; 35-59
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies