Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dialogiczność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    „Kamień na smętarzu, karta w imionniku…” (Uwagi o sztambuchu romantycznym)
    A Stone in the Cemetery, A page in the Album... Remarks about the Romantic Album
    Autorzy:
    Beinek, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945473.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sztambuch
    Romantyzm
    semiotyka
    pamięć
    dialogiczność
    album
    Romanticism
    semiotics
    memory
    dialogism
    Opis:
    The article is concerned with Romantic albums and is an introduction into their complex semiotics. The author indicates categories that are key ones for the poetics of the album, she subjects to analysis the labile structure of the album and suggests the directions in which to interpret „the album practice”. The destination point of the discussion is the thesis saying that the album is one of the borders of modern literature and the sensibility underlying it.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 1; 289-297
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg i człowiek w teologii zorientowanej dialogicznie
    God and Human Beings in a Dialogically Oriented Theology
    Autorzy:
    Składanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607291.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    dialogue
    dialogicity
    philosophy of dialogue
    dialogical theology
    dialog
    dialogiczność
    filozofia dialogu
    teologia dialogiczna
    Opis:
    The idea of dialogue in philosophical and theological anthropology emphasizes the dignity proper to each human being as a person, and also the human social nature. In the 20th century many humanists rediscovered the idea of interpersonal dialogue. In the philosophical thought this idea is present in the works of Jewish thinkers: Martin Buber, Franz Rosenzweig and Emmanuel Levinas. But the notion of dialogue can also be useful in Chrisitian theological language.The article looks at the notion of dialogue in the definition of the relationship between God and human beings from the perspective of Christian Personalism. A “dialogically oriented theology” shows the relationship between God and man as a dialogue based on divine grace. The dignity of every human person is rooted in the vocation to dialogue with the persons of the Holy Trinity. This dialogue with God defines human beings in their relation to the world. The dialogue goes far beyond everyday life and finds its fulfillment in eternal dialogue with God and with the community of the redeemed.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 149-165
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Нейтрализация границы грамматических значений в разговорной речи
    The Neutralization of Grammar Meanings’ Board in the Conversational Speech
    Neutralizacja granic znaczeń gramatycznych w mowie potocznej
    Autorzy:
    Kilewaja, Ludmiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/523627.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
    Tematy:
    spontaneity
    dialogicity
    cognitive capabilities
    speech facilities
    syncretism of semantics
    spontaniczność
    dialogiczność
    predyspozycje kognitywne
    synkretyzm semantyki
    Opis:
    Extralinguistic factors of colloquial speech, foremost rashness, spontaneous character of flowing, verbalness, unofficialness, the dialogicity communications, its constructivity, predetermine two opposite tendencies in the process of her functioning. The unfolded character of plan idea of maintenance, conditioned by the cognitive capabilities of modern human, enters into contradiction with the tendency of speech cost effectiveness talking plan of expression. The conducted analysis testifies, however, that formed on the base of it the semantic compression of grammatical constructions not at all corrects the intension of talking. The remaining after borders verbalization components of grammatical constructions are represented to listening in the process of flowing of speech. The article is based on the analysis of Russian colloquial speech of Belarussian intelligentsia of Mogilev city. It is educed during an analysis that in the process of spontaneous communication of semantic compression numerous grammatical codificated literary language constructs appear liable. Nascent certain syncretism of semantics shows up in colloquial speech as original constructions.
    Czynniki ekstralingwistyczne mowy potocznej, takie jako nierozważność, mimowolny, ustny charakter istnienia, nieoficjalność, dialogiczność komunikowania, jej konsytuatywność, determinują dwie przeciwległe tendencje w trakcie jej funkcjonowania. Rozwinięty charakter planu treści (znaczenia) uwarunkowany kognitywnymi możliwościami współczesnego człowieka wstępuje w sprzeczności z tendencją mównego oszczędnego używania środków językowych (plan wyrażenia). Przeprowadzona analizabadań wskazuje, jednak, na to, że uksztaltowana za pomocą podanych czynników semantyczna kompresja konstrukcji gramatycznych nie poprawia zamysłu wypowiedzi nadawcy aktu komunikatywnego. Pozostałe za granicą werbalizacji komponenty konstrukcji gramatycznych są przekazywane do nadawcy w procesie obcowania. Niniejszy artykuł jest opracowany na podstawie analizy rosyjskiej mowy potocznej wykorzystywanej przez inteligencję białoruską miasta Mohylew. Przeprowadzona analiza pokazuje, że wykorzystanie mowy potocznej powoduje kompresję semantyczną odpowiednio dużej ilości konstrukcji gramatycznych rosyjskiego języka literackiego. Powstający pewny synkretyzm semantyki wyjawia się w mowie potocznej jako konstrukcje samoistne.
    Źródło:
    humanistica 21; 2017, 1; 53-66
    2544-1345
    Pojawia się w:
    humanistica 21
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W świecie nawiązań: o czytaniu Madame Antoniego Libery
    Autorzy:
    Gajowiak, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607856.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Antoni Libera, Gérard Genette, Madame, intertrextuality, transtextuality, dialogicality
    Antoni Libera, Madame, intertekstualność, transtekstualność, dialogiczność
    Opis:
    The article is an attempt to identify and explain the various types of references presented in Madame by Antoni Libera, as well as reflections about the model of novel proposed by this writer. The subject is, on the one hand, the theoretican’s opinions about the phenomenon of intertextuality and, on the other, the reader’s and critic’s reactions to the book which requires involved reading. A main tool used by authorness is Gérard Genette’s transtextological typology. This conception raises the doubts of many researchers due to the separation of paratexuality and metatextuality, but in the context of multilevel dialogue in Libera’s book seems to be extremely helpful and allows to recognize the network of textual references which are important to the recipient of the novel. Furthermore, in the discussion about the intertextuality or transtextuality, the role of intersemiotic references – forgotten by Genette – is underlined.
    Artykuł jest próbą wskazania i wyjaśnienia różnego typu nawiązań obecnych w Madame Antoniego Libery, a także refleksją nad modelem powieści zaproponowanym przez pisarza. Punkt odniesienia stanowią z jednej strony ustalenia teoretyków zajmujących się zjawiskiem intertekstualności, z drugiej zaś reakcje czytelnicze i głosy krytyki. Jako narzędzie obrana została typologia transtekstualności Gérarda Genette’a, która budzi wątpliwości wielu badaczy ze względu na wydzielenie zjawisk paratekstualności i metatekstualności, jednak w kontekście wielopoziomowej dialogiczności dzieła Libery wydaje się niezwykle pomocna i pozwala szerzej spojrzeć na sieć nawiązań tekstowych ważnych dla odbiorcy powieści. Jednocześnie jednak w dyskusji nad zjawiskiem intertekstualności czy też transtekstualności podkreślona została waga pominiętych przez Genette’a nawiązań o charakterze intersemiotycznym, bez uwzględnienia których nie sposób w pełni odczytać powieść Libery.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2017, 35, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Coding and Transferring or Actions and Interactions? An Alternative Approach to Understanding Language
    Autorzy:
    Grzegorczyk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/523682.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
    Tematy:
    language
    dialogicality
    interactivity
    co-action
    distributed perspective
    embodiment
    język;
    dialogiczność;
    interakcyjność;
    współdziałanie;
    perspektywa rozproszona; ucieleśnienie
    Opis:
    The article undertakes the new emerging perspective of language as a dynamic form of activity between interacting human agents and redefines it as “an activity in which wordings play a part” (Cowley). Drawing on the views of Maturana, Bottineau, Harris, Thibault, Cowley and others, the author situates the concept of language in the vast field of ecology, agency and interactivity. Language thus conceived is not a code-like denotational structure but an aspect of sense-saturated communicative coordination and a result of human actions and co-actions. On this view we describe a conversation as an unfolding process of two or more interactants entering the cognitive dynamics which allows them to connect to each other and to their environments thus pursuing their individual and shared goals. This can be referred to as sense-making through dialogicality.
    Niniejszy tekst proponuje przyjęcie nowej perspektywy na język jako dynamiczną formę działania zachodzącego pomiędzy jednostkami ludzkimi, czyli jako „czynność, w której swoją rolę odgrywają elementy słowne [wordings]” (Cowley). W tym ujęciu język przestaje być denotacyjną strukturą o charakterze kodu, ale aspektem sensopełnej [sense-saturated] koordynacji komunikacyjnej powstającej na gruncie ludzkich (współ)działań. Korzystając z badań Maturany, Bottineau, Harrisa, Thibaulta, Cowleya i innych, autor umieszcza język w dyskusji na polu ekologii, sprawczości i interakcyjności [interactivity]. W rozmowie następuje wejście dwojga osób w taki rodzaj dynamiki poznawczej, który pozwala im łączyć się ze sobą nawzajem oraz ze swoim środowiskiem w procesie realizacji własnych i wspólnych celów, co można nazwać dialogiczną sensotwórczością.
    Źródło:
    humanistica 21; 2017, 1; 17-40
    2544-1345
    Pojawia się w:
    humanistica 21
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Nie można obejść się bez teatru»: O poziomach metateatralności w «Mewie» Antona Czechowa
    ‘We Can’t Do Without a Theatre’: On the Levels of Metatheatricality in ‘The Seagull’ by Anton Chekhov
    Autorzy:
    Hasiuk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520120.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Anton Czechow
    Mewa
    metateatr
    teoria dialogowego Ja
    dialogiczność
    Anton Chekhov
    The Seagull
    metatheater
    Dialogical Self Theory
    dialogism
    Opis:
    Mewa (1896) zajmuje szczególne miejsce w twórczości Antoniego Czechowa ze względu na bogactwo zastosowanych w niej środków metateatralnych. Jest to jedyny jego dramat, w którym można odnaleźć wszystkie rodzaje metateatralności wyróżnione przez Sławomira Świontka. Warto być może dodać jeszcze czwarty rodzaj, który przejawia się na poziomie kompozycji formy dramatycznej i został określony jako "gry genologiczne" (Ewa Partyga) lub "cytowanie struktur" (Danuta Danek). Niniejsze studium typów metateatralności ujawnia, że Czechow kładzie nacisk na wielość sposobów, w jakie publiczność może odgrywać twórczą rolę w doświadczeniu teatralnym i przywraca wartość postawom dotychczas uważane za drugorzędne, pasywne i słabe. Jednocześnie Czechow wykorzystuje obraz teatru życia codziennego, aby obnażyć wewnętrzne mechanizmy opresji społecznej, która miażdży najbardziej wrażliwe jednostki. Sytuacja ta staje się zwierciadłem dla procesów zachodzących wewnątrz jaźni (zgodnie z teorią dialogicznego ja Huberta Hermansa). Dysfunkcyjność świata przedstawionego w dramacie wskazuje na pęknięcia w ludzkiej psychice, gdzie słabsze pozycje osobiste muszą zostać stłumione lub wykorzenione. Celem metateatralnych środków zastosowanych w Mewie jest zbudowanie wielopoziomowej reprezentacji rzeczywistości oraz ukazanie wielości i zmienności osobistych perspektyw na rzeczywistość, które wzajemnie się oświetlają. Z tej wielości punktów widzenia i różnorodności osobistych głosów Czechow konstruuje na wskroś nowoczesną reprezentację świata, której naczelną zasadą jest połączenie dialogiczności i teatralności.
    The Seagull (1896) holds a special place in the oeuvre of Anton Chekhov for the richness of metatheatrical devices deployed in it. It is the only drama by the playwright where one can find all the kinds of metatheatricality distinguished by Sławomir Świontek. It may be worth to add a fourth kind that manifests itself at the level of composition of the dramatic form and has been defined as “a play with genres” (Ewa Partyga) or “quoting of structures” (Danuta Danek). The present study of kinds of metatheatricality reveals Chekhov’s emphasis on the multitude of ways in which the audience can play a creative part in the theatre experience. The dramatist vindicates some elements hitherto considered to be secondary, passive, and weak. At the same time, Chekhov uses the image of the theatre of everyday life in order to expose the inner workings of society’s oppression that crushes its most sensitive individuals. This situation becomes a mirror for the processes going on within the self (as conceived of by the Dialogical Self Theory by Hubert Hermans). The disfunctionality of the world presented in the drama indicates fractures within the human psyche, where weaker personal positions must be suppressed or eradicated. The aim of the metatheatrical devices utilised in The Seagull is to construct a multi-level representation of reality and to display the multitude and changeability of personal perspectives on the reality, which illuminate one another. Out of this multitude of points of view and diversity of personal voices, Chekhov constructs a thoroughly modern representation of the world, whose governing principle combines dialogicality and theatricality.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 151-168
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ja-świat: Romany Miller dialogowa i dialogiczna koncepcja socjalizacji i wychowania. W stronę osobowości zaangażowanej
    I-World: Romana Miller’s Dialogic and Dialogical Concept of Socialisation and Upbringing. Towards an Engaged Personality
    Autorzy:
    Kożyczkowska, Adela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140771.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Romana Miller
    ja-świat
    socjalizacja
    wychowanie
    dialogowość
    dialogiczność
    Romana Mille
    I-world
    socialisation
    ubbringing
    dialogism
    dialogicality
    Opis:
    W artykule podejmuję próbę rekonstrukcji myśli pedagogicznej Romany Miller, której dorobek naukowy stanowi jeden z filarów gdańskiej pedagogiki. Punktem wyjścia jest wyodrębnieniei metodologiczne rozpoznanie konstruktu ja-świat, który został przeze mnie rozpoznany jakoistotny dla pedagogicznej koncepcji socjalizacji. Konstrukt ja-świat pozwala odsłonić dialogowei dialogiczne właściwości związku socjalizacji i wychowania, dzięki czemu bardziej wyrazistastaje się koncepcja człowieka działającego w kulturze, ujmowanego przez Romanę Miller (za Bogdanem Suchodolskim) jako osobowość zaangażowana, która (współ)tworzy siebie przez formowanie swej relacji ze światem.
    The article attempts to reconstruct Romana Miller’s pedagogical thought, whose scientific output isone of the pillars of the Gdansk Pedagogy. The departure point is the separation and methodological recognition of a construct of I-world, which was recognised by me as crucial for the pedagogical conceptof socialisation. The construct of I-world allows to show dialogue and dialogic properties of the relationof socialisation and upbringing. Thanks to this, what becomes clearer is the concept of a human beingthat acts in culture, perceived by Romana Miller (after Bogdan Suchodolski) as an engaged personality,who (co)creates themselves by the means of forming their relation with the world.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 2(82); 31-44
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podwojony dialog — przekładu i twórczości własnej — ujęcie komparatystyczne?
    Dvojni dialog: dialog prevoda in lastne ustvarjalnosti — komparativistični pogled?
    Doubled dialogue of the translation and own artistic work — comparative perspective?
    Autorzy:
    Gawlak, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487015.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    przekład literacki
    komparatystyka
    Adam Wiedeman
    Primož Čučnik
    dialogiczność
    literarni prevod
    komparativistika
    Adam Wiedemann
    dialoškost
    literary translation
    comparative study
    dialogism
    Opis:
    Prispevek obravnava problematiko prevoda, kadar je prevajalec sicer tudi sam pisec literature. V takšnem primeru sta pomembna tako dialog poetike avtorja primarnega besedila s poetiko prevajalčeve lastne literarne ustvarjalnosti, kot tudi relacije, v katere se zapleta konkretni prevod s prevajalčevimi (lastnimi) literarnimi besedili. Ti vprašanji odpirata široko področje prevodoslovnih in komparativističnih raziskav. Prevajanje in prevod, razumljen kot interpretacija, sta tu obravnavana v skladu s postulati sodobne komparativistike, torej kot dialog kultur, dialog literatur, ki vodi v nadaljnje dialoške odnose v okviru ciljne kulture in prevajalčeve lastne literarne ustvarjalnosti. Na Poljskem je to vprašanje mdr. aktualno v ustvarjalnosti (avtorski in prevajalski) Stanisława Barańczaka, Juliana Tuwima in Czesława Miłosza. Če gre za prevajanje slovenske literature na Poljskem in poljske v Sloveniji (po letu 1990), je glede tega zanimivo vzajemno prevajanje dveh pesnikov — Adama Wiedemanna in Primoža Čučnika. Funkcija njunih prevodov je bolj dopolnjujoča kot polemična. Pesnika eksplicitno opozarjata na medbesedilne relacije med svojimi teksti. Podobnost njunih avtorskih poetik in izbori besedil, ki (si) jih prevajata, pa pričajo o idejni, svetovnonazorski in estetski sorodnosti.
    The subject of this article is concerning the area of translation created by an author, a writer. In such case not only the dialogue between poetics of an author’s primary texts and the poetics of self-translated texts is at importance. The relation in which particular translation is involved with the original author’s passages also cannot be diminished. Those problems open a wide space for the translation and comparative studies research. The translation is perceived as an interpretation seen accordingly to the postulates of modern comparative studies — so as an intercultural dialogue, the dialogue of literature, opening itself for further relations in the sphere of ultimate culture and the own artwork of the author of the translation. In Poland it applies to works (original and translational) of — among others — Stanisław Barańczak, Julian Tuwim or Czesław Miłosz. In reference to the translations of Slovenian literature in Poland and Polish literature in Slovenia (after year 1990) one of the fascinating phenomenon in this context would be mutual translation of their own texts of two poets — Adam Wiedemann and Primož Čučnik. Their translations function as a complement rather than polemic factor. The authors explicitly point to initiating the intertextual relations between their texts. The resemblance of the poetics and choices made in the scope of translation unveil the relationship in terms of an idea, outlook on the world and aesthetics.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 200-214
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na ugorach czasu. Pamięć kultury i idylla w eseju Jerzego Stempowskiego W dolinie Dniestru
    On Time’s Fallow Lands. Cultural Memory and Idyll in Jerzy Stempowski’s essay In Dniester Valley
    Autorzy:
    Zemła, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52918764.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Jerzy Stempowski
    pamięć kultury
    dialogiczność
    idylla bukoliczna
    laus ruris
    esej wergiliański
    cultural memory
    dialogicality
    bucolic idyll
    laus ruris
    Vergilian essay
    Opis:
    Kluczem do interpretacji eseju Jerzego Stempowskiego W dolinie Dniestru są zdaniem autorki artykułu uwagi programowe Hostowca, który pragnął nadać antycznej formie idylli bukolicznej gatunkową formę eseju wergiliańskiego. Autor posługuje się konwencją idylli, aby przedstawić idealny model współżycia narodów na obszarach wielokulturowych; ich poczucie wspólnoty opierać się zaś może na fundamencie pamięci kultury, stanowiącej przeciwwagę dla tragicznej często przeszłości historycznej regionu.
    According to the author of the article, the key to the interpretation of Jerzy Stempowski’s essay In Dniester Valley are the programmatic remarks of Hostowiec, who wanted to impart the generic form of Vergilian essay onto the ancient form of bucolic idyll. The author uses the convention of idyll to present the ideal coexistence model for nations living in multicultural areas, where their sense of communal identity should be based on the fundament of cultural memory presented as the counterweight to oftentimes tragic historic past of the region.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2023, 20, 3; 276-301
    2083-7658
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bakhtin’s Dialogism, Intertextual Theories and Neo-Victorian Fiction
    Dialogiczność Bachtina, teorie intertekstualne i literatura neowiktoriańska
    Autorzy:
    Tryniecka, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366848.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    dialogism
    intertextuality
    Victorian literature
    neo-Victorian literature
    Mikhail Bakhtin
    Gérard Genette
    Ryszard Nycz
    dialogiczność
    intertekstualność
    literatura wiktoriańska
    literatura neowiktoriańska
    Michaił Bachtin
    Opis:
    The article analyzes varying approaches to intertextuality in the light of the recurring interest in neo-Victorian literature. It places a special emphasis on Mikhail Bakhtin’s dialogism and Gérard Genette’s treatment of intertextuality, which appear to constitute suitable tools for studying the relations between the Victorian and neo-Victorian texts. Essentially, Genette’s intertextual perspective offers a stable classification of texts based on the notion of “architextual network” and, at the same time, is not confined to a “closed system”. While discussing the issue of intertextuality, I also briefly introduce the work done by such Polish scholars as: Michał Głowiński, Ryszard Nycz or Henryk Markiewicz. I especially draw on Nycz’s division of intertextual relations: “text–text”, “text–genre” and “text–reality”. Nycz’s theoretical proposal seems to be appropriate for the study of the Victorian and neo-Victorian novel, as intertextuality in the neo-Victorian texts can be found not only on the textual, but also on the generic and cultural level. It seems that neo-Victorian fiction deserves a special place in modern literary studies: not only does it offer a literary vision of the Victorian world, but also verifies the current, socio-cultural portrayals of this bygone era, thus, providing a commentary on our present-day world as well.
    Celem artykułu jest omówienie podejścia do intertekstualności w świetle zainteresowania literaturą neowiktoriańską. Szczególna uwaga poświęcona zostaje pojęciu dialogiczności Michaiła Bachtina oraz teorii intertekstualności Gérarda Genette’a, która wydaje się najbardziej odpowiednim narzędziem do studiowania relacji między tekstami wiktoriańskimi i neowiktoriańskimi, oferując stabilną klasyfikację tekstów opartą na pojęciu „architekstualnej sieci” i nie ograniczając jej do „zamkniętego systemu”. Omawiając zagadnienie intertekstualności, zwracam również uwagę na wkład polskich naukowców, takich jak: Michał Głowiński, Ryszard Nycz czy Henryk Markiewicz. Wśród polskich badań nad intertekstualnością szczególnie wyróżniam teorię Ryszarda Nycza, która skupia się na trzech relacjach: „tekst–tekst”, „tekst–gatunek” oraz „tekst–rzeczywistość”. Propozycja Nycza wydaje się najwłaściwsza w studiuowaniu powieści wiktoriańskich i neowiktoriańskich, jako że umożliwia ich analizę nie tylko na poziomie tekstowym, ale również gatunkowym i kulturowym. Wydaje się, iż literatura neowiktoriańska zdecydowanie zasługuje na zainteresowanie współczesnych studiów literackich, jako że nie tylko ukazuje literacką wizję wiktoriańskiego świata, lecz weryfikuje także obecne społeczno-kulturowe obrazowanie tejże przeszłości, oferując tym samym komentarz dotyczący współczesności.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 1; 171-185
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O kilku cechach języka i stylu felietonów Jacka Podsiadły
    On Several Properties of the Language and Style of Jacek Podsiadło’s Features
    Autorzy:
    Brasse, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945437.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jacek Podsiadło
    felieton
    dialogiczność tekstu
    intertekstualność
    synkretyzm gatunkowy
    opis świata dziecięcego
    dialogical character of the text
    intertextual character
    genre syncretism
    description of the child’s world
    Opis:
    The paper seeks to define some properties of the language and style of Jacek Podsiadło’s feature articles in “Tygodnik Powszechny.” The columnist manifests his interest in language and its infinite capacities in lexical innovations and his work on the transformations of set phrases. The author’s vocabulary is marked with emotions, colloquialism, and borrowings. Numerous intertextual references and various literary genres in one text create a unique and specific character of the features. What deserves our attention is his description of the child’s world.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 6; 5-19
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homo orans. Między mową a milczeniem
    Homo orans. Between speech and silence
    Autorzy:
    Klimowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/426623.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    M. Nédoncelle
    B. Welte
    A. J. Heschel
    G. Marcel
    homo orans
    prayer
    polarity
    speech
    silence
    happening
    distance
    closeness
    contemplation
    modlitwa
    biegunowość
    mowa
    milczenie
    wydarzenie
    dystans
    bliskość
    skupienie
    kontemplacja
    dialogiczność
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie aktu modlitwy jako wydarzenia, które dokonuje się na dwóch podstawowych biegunach, jakimi są mowa i milczenie. W pierwszej kolejności artykuł analizuje fenomen mowy, określa jej warunki, wskazując przede wszystkim na dystans i bliskość. Analizuje również skupienie i kontemplację oraz poczucie tego, co niewysłowione, jako różne warianty modlitewnego milczenia. W artykule został również podkreślony paradoks, iż modlitewny dialog może opierać się na wzajemnym milczeniu Boga i człowieka. Artykuł wskazuje ponadto, że dialektyka mowy i milczenia określa w modlącym się człowieku sposób samorozumienia oraz sposób rozumienia Boga. Z jednej strony Bóg jest Kimś niewysłowionym, z drugiej strony istnieje religijna konieczność wysławiania Boga.
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2015, 2(39); 137-154
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Life experiences and transitions of adult migrant learners through a biographical learning perspective.
    Przemiany i doświadczenia życiowe uczących się dorosłych migrantów z perspektywy uczenia się biograficznego
    Autorzy:
    Barkoglou, Georgia
    Gravani, Maria N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130666.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    adult migrant learners
    biographical learning theory
    life experiences and transitions
    ’perspective struggles’
    ‘identity struggles’
    Bakhtinian dialogism
    uczący się dorośli migranci
    teoria uczenia się biograficznego
    życiowe doświadczenia
    i tranzycje
    „zmagania z perspektywą”
    „zmagania z tożsamością”,
    dialogiczność bachtinowska
    Opis:
    The purpose of this paper is to explore adult migrants’ learning in light of their life experiences and transitions, drawing from the narratives of two migrant learners who attended ‘Odysseus’ solidarity school in Greece. The presented research harnesses the biographical learning theory and adopts a Bakhtinian, dialogical way of presenting the data under three themes: wars and identity struggles, religious beliefs, migration and language learning in the host country. The findings revealed that adult migrants’ life experiences and transitions constitute a learning process, which enhances transformative learning of ‘being’, through a process of ‘perspective and identity struggles’. It is also found that the accumulated experiences and transitions as well as adult migrant learners’ previous educational capital are in constant relation to the way they experience language learning in the programme.
    Celem niniejszego artykułu jest zbadanie procesu uczenia się dorosłych migrantów w świetle ich życiowych doświadczeń i tranzycji, opierając się na narracji dwóch uczących się osób, które uczęszczały do szkoły solidarnościowej „Odysseus” w Grecji. W przedstawionych badaniach wykorzystano teorię uczenia się biograficznego, a także przyjęto bachtinowski, dialogiczny sposób prezentowania danych, w ramach trzech wątków: wojny i zmagania się z tożsamością, przekonań religijnych, migracji i nauki języka w kraju przyjmującym. Na podstawie wyników ustalono, że życiowe doświadczenia i tranzycje dorosłych migrantów stanowią proces uczenia się, który wzmacnia transformatywne uczenie się „bycia” poprzez proces „zmagań z perspektywą i tożsamością”. Stwierdzono również, że zgromadzone doświadczenia oraz tranzycje, a także wcześniejszy kapitał edukacyjny uczących się dorosłych migrantów, pozostają w stałym związku ze sposobem, w jaki doświadczają oni nauki języków w ramach programu.
    Źródło:
    Dyskursy Młodych Andragogów; 2020, 21; 125-139
    2084-2740
    Pojawia się w:
    Dyskursy Młodych Andragogów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies