Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dializa otrzewnowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Mathematical models for evaluation, optimization, and control of artificial kidney therapy
    Autorzy:
    Waniewski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/332857.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
    Tematy:
    dializa otrzewnowa
    modelowanie kinetyczne
    phemodialysis
    peritoneal dialysis
    kinetic modeling
    Opis:
    Renal replacement therapy involves the control of body pools of water and electrolytes, and removal of small metabolites (urea, creatinine). The correct estimation of "the dose of therapy" and optimisation of the procedure needs quantification of fluid and solute transport during dialysis as well as evaluation of the distribution and exchange of water and solutes within the body. Mathematical models can combine the general physiological knowledge with information about individual patients yielded by clinical measurements. Many of these models (urea model, sodium model, models of peritoneal transport) have been presented to the community of clinical nephrologists in the form of computer programs often supplemented with on-line measuring devices. However, the debate about their meaning and the search for better methods of their application are still vivid.
    Źródło:
    Journal of Medical Informatics & Technologies; 2002, 3; IP27-39
    1642-6037
    Pojawia się w:
    Journal of Medical Informatics & Technologies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nawracające krwawienia dootrzewnowe w przebiegu przewlekłej dializy otrzewnowej u dzieci
    Recurrent hemoperitoneum in chronic peritoneal dialysis in children
    Autorzy:
    Makulska, Irena
    Zwolińska, Danuta
    Kubicki, Dominik
    Jungiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032470.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    children
    hemoperitoneum
    peritoneal dialysis
    prognosis
    treatment
    dializa otrzewnowa
    krwawienie dootrzewnowe
    dzieci
    leczenie
    rokowanie
    Opis:
    Introduction: Bleeding into the peritoneal cavity (hemoperitoneum) is one of the complications of chronic peritoneal dialysis (PD). Its occurrence varies from 6.1 to 8.4% of patients receiving this treatment. This complication always causes lot of anxiety, but is usually benign. On the other hand it might be also a sign of a serious pathology. Materials and methods: The analysis of records of PD patients with at least one incident of intraperitoneal bleeding, treated in the Department of Pediatric Nephrology Wrocław Medical University between 2001 and 2007 year, was performed. We analysed such the parameters like: sex, cause of the disease, age of the PD beginning, the first hemoperitoneum incident, its cause, frequency and intensity. The patient’s prognoses were also analysed. Results: In analysed time, PD was performed in 44 patients (21 girls, 23 boys) aged from 10 days to 21 years, mean 10.5 years. In our population of children on PD, hemoperitoneum occurred in 9.3% of patients. All of those cases were girls and all incidents were associated with menstruation. Conclusion: Recurrent intraperitoneal bleeding is benign in most cases. This type of bleeding is not associated with frequency of peritonitis, course of PD, does not impair filtration ability of the peritoneal membrane or influence survival of renal replacement therapy method or patients survival.
    Jednym z powikłań dializy otrzewnowej jest krwawienie do jamy otrzewnowej (hemoperitoneum). Występuje ono u 6,1–8,4% pacjentów dializowanych tą metodą. Budzi zawsze niepokój pacjenta i otoczenia, jednakże w większości przypadków jest powikłaniem łagodnym. Może być również objawem poważnej patologii. Materiał i metoda: Poddano analizie historie chorób pacjentów leczonych przewlekle dializą otrzewnową w Klinice Nefrologii Pediatrycznej Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego w okresie 2001–2007 roku, u których wystąpiło chociaż jedno krwawienie do jamy otrzewnowej. Analizowano takie dane, jak: płeć, przyczyna schyłkowej niewydolności nerek, wiek rozpoczęcia dializy otrzewnowej, czas wystąpienia pierwszego incydentu krwawienia i jego przyczyna, częstość występowania i natężenie krwawienia do jamy otrzewnowej, metody diagnostyczne i zastosowane leczenie, oraz prześledzono losy tych chorych. Wyniki: W analizowanym okresie dializą otrzewnową było leczonych 44 pacjentów (21 dziewczynek, 23 chłopców), w wieku od 10 dni do 21 lat (średnia 10,5 roku). U 9,3% chorych wystąpiło krwawienie do jamy otrzewnowej. W grupie tej były tylko dziewczynki i każde zdarzenie miało związek z cyklem miesięcznym. Wnioski: Krwawienie do jamy otrzewnowej, w większości przypadków, ma charakter łagodny. Krwawienie tego typu nie ma istotnego wpływu na częstość występowania zapalenia otrzewnej, przebieg dializy, nie zaburza zdolności filtracyjnej błony otrzewnowej oraz nie wpływa na przeżycie metody leczenia i przeżycie pacjentów.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 69-72
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Schyłkowa niewydolność nerek w przebiegu wad układu moczowego w zespole Wolfa-Hirschhorna - opis przypadku
    End-stage renal disease in the course of urinary tract defects in Wolf-Hirschhorn syndrome - case report
    Autorzy:
    Jungiewicz, Katarzyna
    Makulska, Irena
    Medyńska, Anna
    Zwolińska, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033450.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Wolf–Hirschhorn syndrome
    congenital defects
    dysmorphia
    peritoneal dialysis
    renal dysplasia
    zespół wolfa–hirschhorna
    dializa otrzewnowa
    dysplazja nerek
    wady wrodzone
    cechy dysmorficzne
    Opis:
    Wolf-Hirschhorn syndrome is a complex development disorder containing facial dysmorphy, development retardation, growth impairment, muscular hypotonia and occurrence of paroxysmal disorders. Characteristic dysmorphic features are hypertelorism, oblique eyelids, prominent high forehead, wide nose, short philtrum, micrognathia, low set dysplastic ears and gothic palate, in some cases cleft palate. Those features are described as “Greek warrior helmet”. Dysmorphia can be accompanied by various congenital defects, such as growth impairment, heart defects, coloboma, urogenital and skeletal abnormalities, deafness, and in 20% of patients kidney defects, which could lead in some cases to end of stage renal disease. Observed disorders are resulting from deletion of short arm of 4th chromosome and their severity, clinical outcome and intensity of  development retardation depend on deletion size. In our article we present a  boy with severe case of Wolf-Hirschhorn syndrome accompanied by renal dysplasia of his only kidney, which lead to end of stage renal disease during his infancy. He has been treated with peritoneal dialysis since then. In our patient's case variety of congenital defects and severe development retardation cause bad clinical outcome and serious prognosis. Patient like that requires multidisciplinary medical care. Decision about initiation of renal replacement therapy in such a patient is still an important ethical dilemma.
    Zespół Wolfa-Hirschhorna jest złożonym zaburzeniem rozwojowym cechującym się: dysmorfią twarzy, upośledzeniem rozwoju psychoruchowego, zaburzeniami wzrostu, hipotonią mięśniową oraz występowaniem objawów napadowych. Do charakterystycznych cech dysmorficznych, które mogą prowadzić do wysunięcia podejrzenia zespołu Wolfa-Hirschhorna, należą: hiperteloryzm, skośne ustawienie szpar powiekowych, wydatne, wysokie czoło, szeroki, dziobiasty nos, skrócenie rynienki nosowej, niedorozwój żuchwy, nisko osadzone, dysplastyczne małżowiny uszne oraz podniebienie gotyckie, któremu może towarzyszyć rozszczep podniebienia. Cechy te opisywane są jako obraz „hełmu wojownika greckiego”. Towarzyszyć temu mogą różnorodne wady rozwojowe, takie jak zaburzenia wzrastania, wady serca, coloboma tęczówki, anomalie zewnętrznych narządów moczowo-płciowych i kośćca oraz głuchota, a u około 20% pacjentów wady nerek, mogące w niektórych przypadkach doprowadzić do ich schyłkowej niewydolności. Obserwowane zaburzenia zwiazane są z delecją krótkiego ramienia chromosomu 4., a ich nasilenie, obraz kliniczny zespołu i głębokość zaburzeń rozwoju psychoruchowego zależą od wielkości delecji. W prezentowanej pracy przedstawiamy przypadek chłopca z zespołem Wolfa-Hirschhorna o ciężkim przebiegu klinicznym, z towarzyszącą dysplazją jedynej nerki, która doprowadziła do schyłkowej niewydolności nerek w okresie niemowlęcym, leczonego nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej. U naszego pacjenta wielonarządowy charakter zaburzeń i głębokie upośledzenie rozwoju psychoruchowego wiążą się z trudnym przebiegiem klinicznym i złym rokowaniem. Taki chory wymaga wielospecjalistycznej opieki medycznej. Decyzja o kwalifikacji pacjenta z zespołem Wolfa-Hirschhorna do leczenia nerkozastępczego pozostaje istotnym problemem etycznym.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 3; 322-328
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postępowanie diagnostyczno-lecznicze u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w okresie przeddializacyjnym
    Diagnosis and treatment of children with chronic kidney disease in predialytic period
    Autorzy:
    Szczepańska, Maria
    Olesik-Śmietana, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039305.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    dzieci
    przewlekła choroba nerek
    predializa
    białkomocz
    dializa otrzewnowa
    hemodializa
    przeszczep nerki
    children
    chronic kidney disease
    predialysis
    proteinuria
    peritoneal dialysis
    hemodialysis
    kidney transplantation
    Opis:
    Chronic Kidney Disease (CKD) in children could be initially maintained on conservative treatment but at the end it leads unavoidably to renal replacement therapy application. Disease progression in children not exclusively affects renal function but also causes systemic complications (proteinuria consequences, cardiovascular complications, anemia, calcium-phosphate metabolism disorders, metabolic acidosis, hypostature, hypertension, chronic systemic inflammation and malnutrition). Psychological aspect of CKD should not be forgotten because as other chronic illnesses, it affects both the quality of life of a child and the whole family. Early diagnosis of CKD gives a chance for the effective control of disease symptoms and for the prolongation of the period on conservative treatment. During the predialytic period the child and the family could be better prepared for renal replacement therapy or pre-emptive transplantation. In conclusion, diagnostic and treatment procedures require an achievement of good cooperation and close contact with the child and its family by the specialized team (pediatrician, nephrologist, dialysis nurse, psychologist, dietetician and social worker) at each treatment stage. Predialytic period is the time when child and his family inevitably experience the harmful consequences of CKD. The important task for the medical staff is the optimalization of the methods of treatment.
    Przewlekła choroba nerek (PChN) u dzieci, początkowo leczona zachowawczo w konsekwencji prowadzi do rozpoczęcia leczenia nerkozastępczego. Zaawansowanie procesu chorobowego wpływa nie tylko na czynność nerek, ale ma także u dzieci skutki ogólnoustrojowe, m.in. następstwa białkomoczu, powikłania w układzie sercowo - naczyniowym, niedokrwistość, zaburzenia gospodarki wapniowo - fosforanowej, kwasicę metaboliczną, niedobór wzrostu, nadciśnienie tętnicze, stan zapalny oraz zaburzenia odżywiania. Nie można także pominąć aspektu psychologicznego, gdyż jak każda choroba przewlekła wpływa zarówno na życie dziecka, jak i pozostałych członków rodziny. Wczesne wykrycie choroby to szansa na jej skuteczniejszą kontrolę, wydłużenie czasu leczenia zachowawczego a w okresie predializy lepsze przygotowanie młodego pacjenta i jego rodziny do podjęcia terapii nerkozastępczej lub przeprowadzenia przeszczepu wyprzedzającego nerki. Cały proces diagnostyczno - leczniczy wymaga dobrej współpracy z dzieckiem i jego rodziną na poszczególnych etapach leczenia poczynając od lekarza pierwszego kontaktu – pediatry poprzez specjalistę nefrologa, pielęgniarkę nefrologiczną, psychologa, dietetyka oraz pracownika socjalnego. Okres predializy to czas, w którym dziecko wraz z rodziną doświadcza nieuchronności następstw PChN, a zadaniem personelu medycznego jest konsolidacja działań w celu optymalizacji sposobu leczenia.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 1-2; 66-74
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Objaw pseudoguza ośrodkowego układu nerwowego u pacjentki dializowanej otrzewnowo
    Peritoneally dialysed patient with pseudotumour cerebri
    Autorzy:
    Krakowska, Anna
    Jander, Anna
    Tkaczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032311.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    children
    end stage renal disease
    idiopathic intracranial hypertension
    peritoneal dialysis
    pseudotumour cerebri
    pseudoguz ośrodkowego układu nerwowego
    idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe
    dializa otrzewnowa
    schyłkowa niewydolność nerek
    dzieci
    Opis:
    Introduction: Pseudotumour cerebri (idiopathic intracranial hypertension) is diagnosed when several symptoms coexist: headaches, papilledema, increased cerebrospinal fluid pressure (without any cytologic or chemical abnormalities in it). Neuroimaging shows no pathology either. Aim: The aim of this work is to present a case of 16‑year‑old girl who has been receiving peritoneal dialysis. End stage renal disease developed on the basis of focal segmental glomerulosclerosis. Despite of many therapeutic methods used (steroids, cyclophosphamide, angiotensin convertase inhibitors, plasmapheresis), after three years she required dialysis. Few month after commencing dialysis, in ophthalmologic consultation (routine one, which was required for renal transplantation qualification), papilledema was diagnosed. The patient did not report any symptoms that could suggest intracranial hypertension. The magnetic resonance did not reveal any focal pathology. Neurologist suggested the diagnosis of pseudotumour cerebri and applied acetazolamide with increased dose of antihypertensives. The papilledema resolved after 3 months. Conclusions: Pseudotumour cerebri symptoms are rare but can be the reason for such pathology as papilledema or headaches among dialysed children. There are single cases in the literature. Poorly regulated hypertension or fluid overload can be risk factors for idiopathic intracranial hypertension.
    Wprowadzenie: Pseudoguz ośrodkowego układu nerwowego (idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe) charakteryzuje się współwystępowaniem bólów głowy, obrzęku tarczy nerwu wzrokowego, wzmożonego ciśnienia płynu mózgowo‑rdzeniowego (przy jego prawidłowym składzie) oraz braku jakichkolwiek zmian w badaniach obrazowych ośrodkowego układu nerwowego, które mogłyby tłumaczyć występujące zjawiska. Cel pracy: Przedstawiamy przypadek 16‑letniej dziewczynki dializowanej otrzewnowo od 2011 roku z powodu przewlekłej choroby nerek na podłożu ogniskowego segmentalnego szkliwienia kłębuszków nerkowych rozpoznanego w 2008 roku. Mimo zastosowanego leczenia (steroidoterapia, cyklofosfamid, inhibitory konwertazy angiotensyny, plazmaferezy) u dziewczynki mniej więcej po 3 latach rozwinęła się schyłkowa niewydolność nerek. W trakcie rutynowych badań wymaganych do kwalifikacji do przeszczepu nerki w konsultacji okulistycznej stwierdzono u dziewczynki obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Nie prezentowała ona żadnych objawów mogących sugerować nadciśnienie śródczaszkowe. W wykonanym rezonansie magnetycznym głowy nie uwidoczniono zmian ogniskowych. Po konsultacji z neurologiem, który zasugerował rozpoznanie pseudoguza ośrodkowego układu nerwowego, wdrożono leczenie przeciwobrzękowe acetazolamidem oraz obniżono ciśnienie tętnicze. Objaw obrzęku tarczy nerwu wzrokowego ustąpił po 3 miesiącach. Wnioski: Objawy pseudoguza mózgu dzieci dializowanych występują rzadko, ale mogą być przyczyną zmian na dnie oczu w badaniu okulistycznym i bólów głowy. Opisywane są pojedyncze przypadki w piśmiennictwie. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi tego powikłania mogą być nieuregulowane nadciśnienie i przewodnienie.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 172-175
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A mathematical model for fluid-glucose-albumin transport in peritoneal dialysis
    Autorzy:
    Cherniha, R.
    Stachowska-Piętka, J.
    Waniewski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/907934.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    fluid transport
    transport in peritoneal dialysis
    nonlinear partial differential equations
    ordinary differential equation
    steady-state solution
    transport płynu
    dializa otrzewnowa
    nieliniowe równanie różniczkowe
    równanie różniczkowe zwyczajne
    Opis:
    A mathematical model for fluid and solute transport in peritoneal dialysis is constructed. The model is based on a three-component nonlinear system of two-dimensional partial differential equations for fluid, glucose and albumin transport with the relevant boundary and initial conditions. Our aim is to model ultrafiltration of water combined with inflow of glucose to the tissue and removal of albumin from the body during dialysis, by finding the spatial distributions of glucose and albumin concentrations as well as hydrostatic pressure. The model is developed in one spatial dimension approximation, and a governing equation for each of the variables is derived from physical principles. Under some assumptions the model can be simplified to obtain exact formulae for spatially non-uniform steady-state solutions. As a result, the exact formulae for fluid fluxes from blood to the tissue and across the tissue are constructed, together with two linear autonomous ODEs for glucose and albumin concentrations in the tissue. The obtained analytical results are checked for their applicability for the description of fluid-glucose-albumin transport during peritoneal dialysis.
    Źródło:
    International Journal of Applied Mathematics and Computer Science; 2014, 24, 4; 837-851
    1641-876X
    2083-8492
    Pojawia się w:
    International Journal of Applied Mathematics and Computer Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rhabdomyolysis induced by lipid-lowering therapy in patients with end-stage renal failure maintained on continuous ambulatory peritoneal dialysis – clinical implications
    Rabdomioliza indukowana lekami hipolipemizującymi u chorych z terminalną niewydolnością nerek leczonych ciągłą ambulatoryjną dializą otrzewnową – wnioski kliniczne
    Autorzy:
    Żywiec, Joanna
    Tomaszewski, Maciej
    Żukowska-Szczechowska, Ewa
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038909.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    rhabdomyolysis
    lipid-lowering therapy
    end-stage renal failure
    continuous ambulatory peritoneal dialysis
    side effects
    rabdomioliza
    terapia hipolipemizująca
    objawy uboczne
    terminalna niewydolność nerek
    ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa
    Opis:
    The cases of rhabdomyolysis induced by lipid-lowering therapy in three patients with end-stage renal failure undergoing continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) are presented. In most of the cases, the diagnosis of rhabdomyolysis was not problematic regarding their typical clinical symptoms and laboratory examinations. One patient, presumably due to diabetic neuropathy, did not experience typical muscle pain but only asthenia, abdominal pain and an enhanced serum kinase creatine level. Lipid-lowering drug cessation and intensification of the CAPD scheme were effective in all the cases. In certain cases LDL-apheresis was required. The high frequency of lipid disturbances and an enhanced cardio-vascular risk among CADO patients are reasons for the wide-spread use of lipid-lowering agents in this group of patients. Analysis of potential drug interactions, and diagnostic alertness (with watchful observation of atypical symptoms) are required because of the possibility of rhabdomyolysis occurrence as a side effect of this method. Interruption of lipid-lowering therapy with intensification of the peritoneal dialysis scheme are sufficiently effective treatment of iatrogenic rhabdomyolysis among CAPD patients. Persistent hyperlipidaemia with an individual’s predisposition to myolysis after different lipid-lowering agents remain a therapeutic problem.
    Praca przedstawia przebieg rabdomiolizy wywołanej stosowaniem farmakoterapii hipolipemizującej u trzech chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, leczonych nerkozastępczo metodą ciągłej ambulatoryjnej dializy otrzewnowej (CADO). Dwóch chorych prezentowało klasyczne objawy kliniczne rabdomiolizy, co w połączeniu z wynikami badań laboratoryjnych stanowiło oczywistą podstawę rozpoznania. W przypadku trzeciego chorego, prawdopodobnie w efekcie współistniejącej neuropatii cukrzycowej, nie występowały typowe bóle mięśniowe, a jedynie osłabienie mięśni, bóle brzucha i podwyższony poziom kinazy kreatynowej w surowicy. U wszystkich chorych uzyskano poprawę w wyniku odstawienia leku hipolipemizującego i intensyfi kacji schematu dializy otrzewnowej. W wybranych przypadkach w dalszej obserwacji konieczne było zastosowanie LDL-aferezy. Duża częstość występowania zaburzeń lipidowych oraz zwiększone ryzyko schorzeń sercowo-naczyniowych wśród chorych leczonych nerkozastępczo są powodem szerokiego stosowania leków hipolipemizujących w tej grupie osób. Możliwość wystąpienia rabdomiolizy jako powikłania takiego leczenia wymaga od lekarza analizy potencjalnych interakcji lekowych oraz czujności diagnostycznej, w tym bacznej obserwacji atypowej symptomatologii. Przerwanie leczenia hipolipemizującego oraz intensyfi kacja dializy otrzewnowej są wystarczająco efektywnym sposobem leczenia jatrogennej rabdomiolizy u chorych CADO. Problemem terapeutycznym nadal pozostaje utrzymująca się hiperlipidemia, przy równoczesnej osobniczej skłonności do występowania miolizy po różnych preparatach z grupy leków hipolipemizujących.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 4; 71-75
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies