Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "diagnoza kliniczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Kompetencja w diagnozowaniu, czyli o konieczności ustawicznego kształcenia
Autorzy:
Oleś, Piotr K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127338.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
badanie i diagnoza kliniczna
permanentne kształcenie
Opis:
Szybki postęp wiedzy dotyczącej procesu postępowania diagnostycznego wymusza konieczność permanentnego kształcenia (się) diagnostów. Powinno ono dotyczyć wszystkich etapów procesu diagnostycznego i zawierać trening umiejętności alternatywnego myślenia zwłaszcza w zakresie stawiania hipotez i teoretycznej interpretacji wyników; ważna jest też dyskusja przypadków i ocena wartości klinicznego doświadczenia. Jest to możliwe w ramach otwartej dyskusji akademików reprezentujących aktualną wiedzę i doświadczonych praktyków posiadających wiedzę proceduralną i umiejętności dotyczące prowadzenia badań diagnostycznych oraz ich interpretacji.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2015, 18, 2; 205-210
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza doświadczenia zawodowego w diagnozie klinicznej. Komentarz do Trzebińska i Filipiak (2015)
Autorzy:
Cierpiałkowska, Lidia
Soroko, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127881.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diagnoza kliniczna
postępowanie diagnostyczne
doświadczenie zawodowe
superwizja kliniczna
Opis:
Komentarz porusza zagadnienia dotyczące znaczenia doświadczeń zawodowych dla różnego rodzaju diagnozowania prowadzonego w obszarze psychologii klinicznej. Wpływ doświadczenia zawodowego jest rozumiany szeroko i został odniesiony do postępowania diagnostycznego ukierunkowanego na diagnozę różnicową i strukturalno-funkcjonalną, ze szczególnym uwzględnieniem kontekstu osobowościowego diagnosty. Poruszone zostały też ograniczenia wynikające z monitorowania skoncentrowanego wyłącznie na procesach poznawczych.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2015, 18, 1; 97-102
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samouszkodzenia jako symptom prodromalny schizofrenii. Opis przypadku
Self-mutilations as prodromal schizophrenia symptom. A case study
Autorzy:
Tsirigotis, Konstantinos
Gruszczyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945272.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
clinical diagnosis
diagnoza kliniczna
diagnoza psychometryczna
objawy prodromalne
osobowość przedchorobowa
preschizophrenic personality
prodromal symptoms
psychometric diagnosis
samouszkodzenia
schizofrenia
schizophrenia
self-mutilation
Opis:
The aim of this case study was the presentation of a schizophrenic outpatient case, who has been committing self-mutilations prior to the schizophrenia diagnosis. The patient was a young student (23 years), and the reason of coming to the clinical psychologist was self-mutilation. He came with his mother, who was worried with about his behaviour. Patient’s orientation about the place, time and his own person was proper, and the communication with him was apparently good. A cutting wound was on his left arm. He feels aggression and that’s why he commits self-mutilations. He leads a night way of life because other people don’t embarrass him. His statements were logical, coherent and lacking of thinking disorders signs. He didn’t make any impression of being worrying about his experiences and what was happening with him; his expressed emotions were not adequate to his statements. His profile in the MMPI was “neurotic”, but other indices (clinical, diagnostic and differentiating ones) aroused suspicion of psychotic (schizophrenic) disorders. Data derived from the interview, observation and the MMPI caused his sending to the psychiatrist with suspicion of schizophrenia. The patient began telling about his positive (productive) psychotic symptoms not before the MMPI critical positions content analysis. The psychiatric diagnosis confirmed the suspicion of schizophrenia; the patient was admitted to a psychiatric clinic and treated with a diagnosis of paranoid schizophrenia. In this case the outset of psychosis was insidious, lacking of acute symptoms. The preschizophrenic outpatients personality had traits of schizothymia, autistic withdrawal, and probably it was a schizoid personality. The issue of withdrawal one can consider in terms of stimulation needs and stimulation optimum. A separate issue is the relation between self-mutilation and substances (endorphins, enkephalins etc.) being secreted while such a type of self-stimulation. The statements above once more confirm the significance of cooperation between clinical psychologist and psychiatrist, the importance of clinical diagnosis (vs. the psychometric one), as well as of the content clinical interpretation of psychometric and test data.
Celem pracy było przedstawienie przypadku chorego na schizofrenię, który przed ostatecznym zdiagnozowaniem schizofrenii dokonywał samouszkodzeń. Pacjentem był student w wieku 23 lat, a powodem zgłoszenia do psychologa samouszkodzenie. Zgłosił się z matką, zaniepokojoną jego czynem. Pacjent był zorientowany prawidłowo co do miejsca, czasu i własnej osoby, w kontakcie pozornie dobrym. Na lewym ramieniu widać było ranę ciętą. Odczuwał stany agresji, co było powodem dokonywania samouszkodzeń. Prowadził nocny tryb życia, wówczas inni ludzie nie przeszkadzali mu. Jego wypowiedzi były logiczne, zborne, brak było oznak zaburzeń myślenia. Nie sprawiał wrażenia przejętego swoimi przeżyciami i tym, co się z nim dzieje; wyrażane przez niego emocje nie były dostosowane do treści jego wypowiedzi. Jego profil w MMPI był „nerwicowy”, ale inne wskaźniki (kliniczne, diagnostyczne i różnicowe) nasuwały podejrzenie psychozy. Dane z wywiadu, rozmowy, obserwacji i MMPI sprawiły, że pacjent został skierowany do psychiatry z podejrzeniem zaburzeń schizofrenicznych. O objawach pozytywnych (produktywnych) zaczął mówić dopiero przy analizie treściowej pozycji krytycznych MMPI. Rozpoznanie psychiatryczne potwierdziło podejrzenia schizofrenii; został hospitalizowany i był leczony z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej. W tym przypadku początek schizofrenii był powolny, ubogoobjawowy, bez objawów ostrych. Przedchorobowa osobowość pacjenta nosiła cechy schizotymii, autystycznego izolowania się – najprawdopodobniej była to już osobowość schizoidalna. Zagadnienie izolowania się można rozpatrywać również w kategoriach zapotrzebowania na stymulację i optimum stymulacji. Odrębnym zagadnieniem są związki samouszkodzeń z substancjami (endorfiny, encefaliny itp.) wydzielanymi podczas tego typu autostymulacji. Powyższe dane potwierdzają jeszcze raz znaczenie diagnozy klinicznej (w odróżnieniu od psychometrycznej) i wagę jakościowej, klinicznej interpretacji danych psychometrycznych, testowych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 2; 120-124
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O osobliwościach metodologicznych badań naukowych i diagnostycznych prowadzonych przez psychologów klinicznych
Autorzy:
Brzeziński, Jerzy Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127743.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diagnoza psychologiczna
teoria psychologiczna
proces badawczy
EBA
EBPP
trafność wewnętrzna
trafność zewnętrzna
psychologia kliniczna
Opis:
Artykuł skupia się na metodologicznych osobliwościach praktyki badawczej (badania naukowe i badania diagnostyczne) psychologii klinicznej. Autor wskazuje na typowe odstępstwa tej praktyki od standardów metodologicznych współczesnej psychologii – zwłaszcza tych, które wpisane zostały we wzorzec diagnozy opartej na dowodach empirycznych i praktyki psychologicznej opartej na dowodach empirycznych: lekceważenie prymarnej roli empirycznych teorii psychologicznych, zbyt częste odstępstwa od standardów psychometrycznych w procedurach konstruowania i stosowania testów psychologicznych (bywa, że są to pseudotesty, jak np. Test Drzewa Kocha). W artykule podkreślono ważność trafności teoretycznej testu psychologicznego. Podniesiono też problem zapewniania badaniom naukowym prowadzonym przez klinicystów trafności wewnętrznej i zewnętrznej.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2016, 19, 3; 437-452
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza logopedyczna dziecka z zaburzeniami w rozwoju mowy i języka uwarunkowanymi padaczką. Studium przypadku
Speech therapy diagnosis of a child with epilepsy-induced speech and language development disorders: A case study
Autorzy:
Kurowska, Marlena Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098229.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
zespół Landaua-Kleffnera
mózgowe zaburzenia rozwoju mowy i języka
kliniczna diagnoza logopedyczna
badanie jakościowe i ilościowe
Landau-Kleffner syndrome
cerebral disorders of speech and language development
clinical speech therapy diagnosis
qualitative and quantitative assessment
Opis:
W opracowaniu prezentuję proces logopedycznej diagnozy przeprowadzony u dziewięcioletniego chłopca z zespołem padaczkowym Landaua- Kleffnera. Jego celem było sformułowanie rozpoznania nieprawidłowości obserwowanych u dziecka. Podjęte działania miały charakter kliniczny. Polegały one przede wszystkim na  rejestracji charakterystycznych zachowań werbalnych i pozajęzykowych dziecka oraz ustaleniu podstaw biopsychicznych  rozwoju jego mowy. Przeprowadzone próby przyjęły formę badania całościowego i zostały opisane w sposób jakościowy. W procesie precyzowania diagnozy podjęto również próbę oceny poziomu kompetencji językowej dziecka w sposób ilościowy przy użyciu Testu Rozwoju Językowego - TRJ. Uzyskane wyniki pozwoliły na sformułowanie refleksji dotyczącej zastosowanych w diagnozie narzędzi.
In this study, I present the process of speech therapy diagnosis carried out in a nine-year-old boy with Landau-Kleffner epilepsy syndrome. Its aim was to formulate a diagnosis of abnormalities observed in the child. The actions taken were of a clinical nature. They consisted primarily in recording the child's characteristic verbal and non-linguistic behaviors and establishing the biopsychological basis for the development of his speech. The tests carried out took the form of a comprehensive study and were described in a qualitative manner. In the process of specifying the diagnosis, an attempt was also made to assess the child's level of language competence in a quantitative manner using the Language Development Test - TRJ. The obtained results allowed for the formulation of a reflection on the tools used in the diagnosis.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2024, 811, 2; 11-25
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies