Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "delicta graviora" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Przestępstwo profanacji postaci eucharystycznych w kanonicznym prawie karnym
    Delict of the Profanation of the Eucharistic Species in Canon Penal Law
    Autorzy:
    Zaleski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806686.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    delicta graviora
    profanatio
    Eucharystia
    kara
    sprawowanie
    Eucharist
    punishment
    celebration
    Opis:
    Najbardziej czcigodnym sakramentem jest Najświętsza Eucharystia, w której sam Chrystus Pan jest obecny, ofiaruje się oraz jest spożywany i dzięki której Kościół ustawicznie żyje i wzrasta. Wierni powinni z największym szacunkiem odnosić się do Najświętszej Eucharystii. Pomimo tego faktu, ludzie dopuszczają się przewinień wobec niej. Artykuł traktuje o jednym przestępstwie wobec Najświętszej Ofiary: profanacji postaci eucharystycznych. Jest to czynność zabroniona. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1983 r., kto postacie konsekrowane porzuca albo w celu świętokradczym zabiera lub przechowuje, podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa, zarezerwowanej Stolicy Apostolskiej; duchowny może być ponadto ukarany inną karą, nie wyłączając wydalenia ze stanu duchownego. Krótki opis profanacji znajduje się w normach Kongregacji Nauki Wiary De delictis reservatis. Dokument ten był promulgowany w 2010 r.. W artykule znajdują się szczegółowe opisy sprawcy, czynności wykonawczej, znamion subiektywnych oraz kary za to przestępstwo.
    The most August sacrament is the Most Holy Eucharist in which Christ the Lord himself is contained, offered, and received and by which the Church continually lives and grows. The Christian faithful are to hold the Most Holy Eucharist in highest honor. In spite of this fact, people commit crimes against it. The article dealing with one delict against Holy Eucharist: a profanation of the Eucharistic species. It is forbidden act. According to 1983 Code of Canon Law, a person who throws away the consecrated species or takes or retains them for a sacrilegious purpose incurs a latae sententiae excommunication reserved to the Apostolic See; moreover, a cleric can be punished with another penalty, not excluding dismissal from the clerical state. A brief synopsis of profanation is in norms of the Congregation for the Doctrine of the Faith De delictis reservatis. This document was promulgated in 2010. In the article are detailed descriptions of perp, executive function, subjective aspect and punishment for this delict.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 4; 163-182
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kary zastrzeżone Stolicy Apostolskiej
    Autorzy:
    Iwańczak, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554738.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    delict
    penalty
    excommunication
    delicta graviora
    criminal law
    przestępstwo
    kara
    ekskomunika
    prawo karne
    Opis:
    The object of this paper are penalties, which are reserved to the Apostolic See. As well the actual Code of Canon Law as the documents of the Congregation for the Doctrine of the Faith present six delicts, for which one is a latae sententiae excommunication, and this penalty can remit only the Apostolic See. To the category of the delicts delicta graviora, which at the same time are delicta reservata, in other words, delicts reserved to the Apostolic See, belong: the profanation of the consecrated species (can. 1367), the physical force against the Roman Pontiff (can. 1370 § 1), the absolution of an accomplice in a sin against the sixth commandment of the Decalogue (cann. 1378 § 1, 977), the consecration of someone a bishop without of a pontifical mandate (can. 1382), direct betrayal of the sacramental seal (can. 1388 § 1), the attempt of conferring of the holy orders on a woman. The petitions of remission of penalties for the above-mentioned delicts one should always apply to the Apostolic See according to the presented indications.
    Celem niniejszego opracowania są kary, które są zarezerwowane Stolicy Apostolskiej. Zarówno aktualny Kodeks prawa kanonicznego, jak i dokumenty Kongregacji Nauki Wiary wymieniają sześć przestępstw, za które przewidziana jest kara ekskomuniki latae sententiae (wiążącej mocą samego prawa), z której może zwolnić jedynie Stolica Apostolska. Do kategorii przestępstw delicta graviora, które są równocześnie delicta reservata, czyli przestępstwami zarezerwowanymi dla Stolicy Apostolskiej, należą: profanacja postaci konsekrowanych (kan. 1367), czynna zniewaga papieża (kan. 1370 § 1), rozgrzeszenie wspólnika w grzechu przeciwko VI przykazaniu Dekalogu (kan. 1378 § 1, 977), udzielenie sakry biskupiej bez upoważnienia papieskiego (kan. 1382), bezpośrednia zdrada tajemnicy spowiedzi (kan. 1388 § 1), usiłowanie udzielenia święceń kapłańskich kobiecie. Prośby o zwolnienie z kar za wyżej wymienione przestępstwa należy zawsze kierować do Stolicy Apostolskiej zgodnie z podanymi wskazaniami.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2018, 14, 2
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sexual Abuse of Minors in Currently Applicable Canon Law – Selected Issues
    Wykorzystywanie seksualne małoletnich w obowiązującym prawie kanonicznym – wybrane zagadnienia
    Autorzy:
    Dunaj, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339286.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    harassment
    paedophilia
    delicta graviora
    child pornography
    canonical criminal law
    molestowanie
    pedofilia
    pornografia dziecięca
    kanoniczne prawo karne
    Opis:
    Acts contra sextum with minors are one of the most serious ecclesiastical crimes. For this reason, they have always been a subject matter of ecclesiastical law and have been punished in various ways. The article discusses selected aspects of sexual abuse concerning minors in the current canon law, especially in the light of Book VI of the Code of Canon Law of 1983 reformed by Pope Francis. It presents what sexual abuse is in terms of canon law and discusses the active subject (the offender) and the passive subject (the victim) of a criminal act as well as the issue of child pornography. The article outlines the characteristics of the canonical and criminal liability of the clergy. The analysis of the literature clearly indicates that the penalty imposed on a clergyman in the canonical system neither relieves nor replaces the penalty imposed in the penitential system of state law, hence the clergyman is somehow subject to double responsibility. First under canon law and then under state law.
    Czyny contra sextum z osobami małoletnimi stanowią jedne z najcięższych przestępstw kościelnych. Z tej racji zawsze stanowiły materię prawa kościelnego i były w różny sposób karane. W artykule omówiono wybrane aspekty wykorzystywania seksualnego małoletnich w obowiązującym prawie kanonicznym, zwłaszcza w świetle zreformowanej przez papieża Franciszka Księgi VI Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Przedstawiono, czym jest wykorzystywanie seksualne w ujęciu prawa kanonicznego oraz omówiono podmiot czynny (sprawcę) i podmiot bierny (ofiarę) czynu przestępnego, a także problematykę pornografii dziecięcej. W artykule nakreślono charakterystykę odpowiedzialności kanonicznej oraz karnej duchownych. Analiza literatury jednoznacznie wskazuje, że kara, którą ponosi duchowny w porządku kanonicznym, nie zwalnia ani nie zastępuje kary wymierzonej w karnym systemie prawa państwowego, stąd duchowny podlega niejako podwójnej odpowiedzialności. Pierwszej w ramach prawa kanonicznego oraz drugiej w ramach prawa państwowego.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 215-228
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola środków zapobiegawczych w kanonicznym prawie karnym. Czy możliwy jest od nich rekurs?
    The role of preventive measures in canonical criminal law. Is it possible to appeal against them?
    Autorzy:
    Kiełpiński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14976254.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    preventive measures
    administrative acts
    decrees
    pedophilia
    delicta graviora
    preliminary investigation
    środki zapobiegawcze
    akty administracyjne
    dekrety
    pedofilia
    dochodzenie wstępne
    Opis:
    Kanoniczna procedura administracyjno-karna ma zapewnić sprawiedliwy proces (podejrzany – oskarżony) o przestępstwa delicta contra mores. Dlatego w postępowaniu przygotowawczym ordynariusz nakłada środki zapobiegawcze, które mają służyć osiągnięciu określonego celu. Nie są one karami, lecz aktami administracyjnymi, które służą wielu podmiotom. Doktryna w tej materii dokonała swoistej ewolucji. Regulacje zawarte w kodeksie z 1917 r. zabraniały odwoływania się do dekretu, który zawierał takie środki. Obecne regulacje prawne pozwalają na złożenie regresu w tym zakresie. Powinien on być oparty na przepisach dotyczących rekursów hierarchicznych. Kompetentnym przełożonym w tej dziedzinie jest Kongregacja Nauki Wiary, gdyż to ona definitywnie rozstrzyga wszystkie kwestie związane z wykroczeniami delicta graviora. Niestety, są one podejmowane bardzo rzadko, ponieważ często na poziomie postępowania przygotowawczego adwokat lub radca prawny nie ma prawa sugerować podejrzanemu tego typu rozwiązań.
    The purpose of the canonical administrative and criminal procedure is to ensure a fair trial (suspect - accused) of cases concerning delicta contra mores offenses. Therefore, in the course of the preliminary investigation, an ordinary imposes preventive measures, which are supposed to achieve a specific purpose. They are not punishments, but administrative acts which serve many entities. The doctrine in this matter has undergone a specific evolution. The regulations contained in the Code of 1917 forbade appealing against a decree which contained such measures. The current legal regulations allow the submission of a recourse in this area. It should be based on the rules concerning hierarchical recourses. The Congregation for the Doctrine of the Faith is the competent superior in this area, because it makes final decisions in relation to all the issues connected with delicta graviora offenses. Unfortunately, they are very rare, because lawyers or solicitors are not allowed to suggest this type of solution to suspects at the preliminary investigation level.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 2; 267-291
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzech przeciwko VI przykazaniu Dekalogu popełniony z małoletnimi – aktualne wyzwanie kanonicznego prawa karnego Uwagi de lege ferenda w związku ze spotkaniem na szczycie w Watykanie w dniach 21–24 lutego 2019 roku*
    Autorzy:
    Skonieczny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554751.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    paedophilia
    delicts against the Sixth Commandment of the Decalogue
    delicta graviora
    2010 Sacramentorum sanctitatis tutela
    art. 6 SST/2010
    Opis:
    The author analyzes the binding canon law in relation to the offenses against the Sixth Commandment of the Decalogue with minors or to the detriment of minors (article 6 of the SST/2010). He points out the problems with the application of these provisions. Then he proposes some changes in Penal Canon Law in this area.
    Autor dokonuje analizy obowiązującego prawa kanonicznego w odniesieniu do przestępstw przeciwko VI przykazaniu Dekalogu z małoletnimi lub na szkodę małoletnich (art. 6 SST/2010). Wskazuje na problemy, które rodzą te przepisy. Następnie postuluje szereg zmian w kanonicznym prawie karnym w tym zakresie.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2019, 15, 1
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo cięższe pornografii dziecięcej. Komentarz do art. 6 § 1 n. 2 Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r.
    The more grave delict of child pornography. A commentary on Art. 6 § 1 n. 2 of the 2010 Sacramentorum sanctitatis tutela
    Autorzy:
    SKONIECZNY, PIOTR
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662633.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    pornografia dziecięca
    delicta graviora
    Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r. art. 6 § 1 n. 2 SST/2010
    child pornography
    2010 Sacramentorum sanctitatis tutela art. 6 § 1 n. 2 SST/2010
    Opis:
    The Author comments on the constitutive elements (objective, subjective and legal) of the offence specified in Art. 6 § 1 n. 2 SST/2010. He calls for the extension of the term 'child pornography' to include the so-called pseudo child pornography according to international law. He criticises the wording of the norm (e.g. the 'turpe' element), and the limitation of child pornography to minors under the age of fourteen. He calls for a return to the punishment of child pornography on the basis of Art. 6 § 1 n. 1 SST/2010, changing the norm as follows: “delictum contra sextum Decalogi praeceptum cum minore vel in fraudem minoris infra aetatem duodeviginti annorum a clerico commissum”.
    Autor komentuje poszczególne znamiona – przedmiotowe, podmiotowe i legalne – przestępstwa z art. 6 § 1 n. 2 SST/2010. Postuluje rozszerzenie pojęcia pornografii dziecięcej również na tzw. pornografię wirtualną w myśl postanowień prawa międzynarodowego. Krytykuje sformułowanie przepisu (np. znamię turpe) i ograniczenie pornografii dziecięcej do małoletnich do 14 lat. Proponuje powrót do karania pornografii dziecięcej na podstawie art. 6 § 1 n. 1 SST/2010, zmieniając ten przepis: “delictum contra sextum Decalogi praeceptum cum minore vel in fraudem minori"
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 109-138
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwa contra mores a misja Kościoła w sytuacji zgorszenia
    The delicts contra mores and the mission of the Church faced with scandals
    Autorzy:
    Skonieczny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554130.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Suprema sanctitatis tutela 2010 art. 6
    delicta graviora
    przestępstwa kanoniczne nadużyć seksualnych wobec małoletnich i pornografii dziecięcej
    art. 6 of the 2010 Suprema sanctitatis tutela
    canonical delicts of sexual abuse of minors and child-pornography
    Opis:
    Artykuł przedstawia problematykę przestępstw kanonicznych contra mores, uregulowanych w art. 6 Suprema sanctitatis tutela z 2010 r. Autor komentuje dwa przestępstwa – przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu popełnionego przez duchownego z małoletnim (art. 6 § 1, 1°) oraz tzw. pedo-pornografię (art. 6 § 1, 2°). Porządek komentarza przebiega według znamion każdego przestępstwa kanonicznego: najpierw znamiona przedmiotowe (sprawca przestępstwa i jego czyn), podmiotowe (dolus) i w końcu legalne (sankcja kanoniczna). Przestępstwa są ukazane w świetle polskiego kodeksu karnego, jeśli to konieczne, oraz wytycznych Konferencji Episkopatu Polski z 2014 r. Ta metoda pozwala na przedstawienie niektórych trudności w obowiązującym prawie kościelnym, które powinny być rozwiązane.
    This article deals with questions concerning the delicts contra mores governed by Art. 6 of Suprema Sanctitatis Tutela of 2010. The Author comments on two delicts: that against the Sixth Commandment of the Decalogue committed by a cleric with a minor (Art. 6 § 1, 1°), and the delict of so-called pedo-pornography (Art. 6 § 1, 1°). The order followed in this comment corresponds to that of the elements of every canonical delict: first, the objective ones (the author of the delict and his act); then the subjective ones (the dolus); and finally the legal one (the canonical sanction). The delicts are presented in the light of the Polish criminal Code, when necessary, and the 2014 norms of the Polish Conference of Bishops. This method makes possible the presentation of some difficulties to be resolved in the existing ecclesial law.
    Źródło:
    Sympozjum; 2016, 2(31); 73-96
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usunięcie z urzędu kościelnego według motu proprio papieża Franciszka Come una madre amorevole
    Removal from the ecclesiastical office according to the motu proprio of Pope Francis’s As a loving mother
    Autorzy:
    Stokłosa, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553737.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    papież Franciszek
    motu proprio Come una madre amorevole
    usunięcie z urzędu kościelnego
    delicta graviora
    nadużycia seksualne wobec małoletnich
    biskup diecezjalny
    eparcha
    pope Francis
    motu proprio As a loving mother
    removal from the ecclesial office
    sexual abuse of minors
    diocesan bishop
    eparchy
    Opis:
    Papież Franciszek 4 czerwca 2016 roku ogłosił motu proprio Come una madre amorevole. W dokumencie tym precyzuje już istniejące normy dotyczące usunięcia osoby z urzędu kościelnego z poważnych przyczyn, które są zawarte odpowiednio w kan. 193 KPK/83 i kan. 975 KKKW. Zgodnie z jego postanowieniami przyczynę tę stanowią zaniedbania w sprawowaniu urzędu przez biskupów diecezjalnym i innych podmiotów wymienionych w motu proprio, które przyniosły poważną krzywdę osobie fizycznej lub określonej wspólnocie wiernych. Wśród tych poważnych przyczyn jest niedbałość sprawujących określone urzędy w reagowaniu na przypadki nadużyć seksualnych wobec małoletnich oraz osób dorosłych, które mają habitualne upośledzenie używania rozumu. Ponadto nowe przepisy regulują, w jaki sposób mogą oni zostać usunięci z zajmowanego stanowiska. Jeśli wystąpią poważne oznaki zaniedbania w sprawianiu powierzonego urzędu, to jedna z upoważnionych Kongregacja Kurii Rzymskiej, po otrzymaniu takich informacji, przeprowadza administracyjne dochodzenie zgodnie ze wskazaniami zawartymi w papieskim dokumencie. Po jego zakończeniu, w przypadku uznania usunięcia tytulariusza z urzędu za stosowne, Kongregacja może wydać odpowiedni dekret o usunięciu lub zachęcić piastującego urząd do złożenia rezygnacji w ciągu piętnastu dni. Jeśli zainteresowany nie przedłoży rezygnacji w przewidzianym terminie, to dykasteria będzie mogła wydać dekret o usunięciu. Decyzja Kongregacji o usunięciu z urzędu wymaga szczególnego zatwierdzenia przez biskupa Rzymu.
    Pope Francis proclaimed motu proprio As a loving mother on the 4th of June 2016. In the document, the Pope specifies the already existing norms for the removal of a person from the Church office for serious reasons, which are contained in can. 193 CIC/83 and can. 975 of the CCEO. According to the document, this failure is seen in the negligence in exercising the office by diocesan bishops and other subjects mentioned in the motu proprio, which have caused serious harm to the physical person or specific community of the faithful. Among these serious causes is the negligence on the part of those who exercise certain authority to respond to cases of sexual abuse of minors and adults who have a habitual impairment in the use of reason. In addition, the new regulations govern how they can be removed from their posts. If there are serious signs of negligence in the performance to the assigned office, one of the authorized Congregations of the Roman Curia, upon receiving such information, shall carry out administrative inquiries in accordance with the indications contained in the papal document. Upon its conclusion, if the removal of the titular from the office is considered appropriate, the Congregation may issue a suitable decree of removal or encourage the one who holds the authority to resign within fifteen days. If the person concerned fails to submit the resignation within the prescribed time, then the dicastery will be permitted to issue a decree of removal. The decision of the Congregation to remove one from the office requires a special approval of the Bishop of Rome.
    Źródło:
    Sympozjum; 2017, 2(33); 231-247
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo cięższe przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu z małoletnim – uwagi de lege lata i de lege ferenda
    The more grave delict against the Sixth Commandment of the Decalogue with a minor: some observations de lege lata and de lege ferenda
    Autorzy:
    SKONIECZNY, PIOTR
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661361.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    pedofilia
    przestępstwo przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu
    delicta graviora
    Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r.
    art. 6 § 1 n. 1 oraz § 2 SST/2010
    paedophilia
    delict against the Sixth Commandment of the Decalogue
    2010 Sacramentorum sanctitatis tutela
    art. 6 § 1 n. 1 and § 2 SST/2010
    Opis:
    The Author comments on the constituent elements (objective, subjective and legal) of the offence specified in Art. 6 § 1 n. 1 SST/2010. He indicates the change in the aim of penal protection: from the celibate’s duty in can. 1395 § 2 CIC to mores in Art. 6 SST/2010. Following the canonical tradition, he calls for the extension to the lay Christian faithful of the element concerning the agent. He approves of the extended and theological meaning of the offence (‘the commission of the delict against the Sixth Commandment of the Decalogue’). The ecclesiastical legislator, however, has needlessly specified that a minor is someone below the age of eighteen years. In fact, this definition accords with the legal definition of a minor specified in can. 97 § 1 CIC. On the other hand, it would be a good idea to distinguish a paedophile sensu stricto from an ephebophile, and to determine the punishment accordingly. Moreover, according to the Author the habitu element is not justified in the case of the delict’s other kind of victim (‘habitually lacks the use of reason’). With reference to the subjective element, the Author notes the difference between the Latin code (the delict is only cum dolo) and the Eastern one (the delict can also be cum culpa), and the secular criminal codes with their so-called ‘eventual intention’ (dolus eventualis, e.g. the Polish criminal code). With regard to penal sanctions, the Author calls for a penalty latae sententiae, an impediment to ordination in the case of the paedophile sensu stricto, and the adaptation of can. 695 CIC to Art. 6 SST/2010. Finally, he suggests the abandonment of derogation from prescription, and the application of imprescriptibility to delicta graviora.
    Autor komentuje poszczególne znamiona – przedmiotowe, podmiotowe i legalne – przestępstwa z art. 6 § 1 n. 1 SST/2010. Wskazuje na zmianę przedmiotu ochrony: od obowiązku celibatu w kan. 1395 § 2 CIC do mores w art. 6 SST/2010. Postuluje, zgodnie zresztą z tradycją kanoniczną, rozszerzenie znamiona sprawcy na na świeckich. Pochwala szerokie i teologiczne rozumienie znamienia czasownikowego („popełnienie przestępstwa przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu”). Ustawodawca kościelny jednak niepotrzebnie precyzował, że chodzi o małoletniego do 18. roku życia, gdyż jest to zgodne z definicją legalną małoletniego w kan. 97 § 1 CIC. Z drugiej strony należy rozważyć rozróżnienie pedofilii w sensie ścisłym od efebofilii i od tego uzależnić karę. Ponadto zdaniem Autora nie ma uzasadnienia znamię trwałości co do innej ofiary przestępstwa, tj. osoby trwale ograniczonej w używaniu rozumu. Co do znamienia podmiotowego Autor zauważa różnicę między kodeksem łacińskim (przestępstwo tylko cum dolo) a wschodnim (także cum culpa) i kodeksami karnymi świeckimi, znającymi zamiar ewentualny (dolus eventualis, jak np. kodeks polski). Odnośnie do sankcji karnych Autor postuluje karę latae sententiae i przeszkodę do święceń za pedofilię sensu stricto oraz dostosowanie kan. 695 CIC do regulacji art. 6 SST/2010. W końcu proponuje rezygnację z instytucji derogacji terminów przedawnienia na rzecz instytycji nieprzedawnialności delicta graviora.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 135-175
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Penalty of Lifelong Prayer and Penance According to Sacramentorum sanctitatis tutela and the Essential Norms
    Kara dożywotniej modlitwy i pokuty według Sacramentorum sanctitatis tutela oraz Norm Podstawowych
    Autorzy:
    Podwysocki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792474.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    kara dożywotniej modlitwy i pokuty
    graviora delicta
    nieletni
    przestępstwa duchownych
    delikty
    aplikacja kary
    life of prayer and penance
    minors
    crimes of the clerics
    application of the penalty
    delicts
    offenders
    Opis:
    Artykuł dotyczy kary wymierzanej w przypadku molestowania nieletnich przez duchownych w kontekście dwóch dokumentów: motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela promulgowanego przez Jana Pawła II oraz Norm Podstawowych promulgowanych przez Konferencję Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych. Pierwszy punkt to analiza kontekstu współczesnego rozumienia tejże kary. W związku z wybuchem skandalu w 2002 r. zaistniała konieczność właściwego podejścia do karania tych duchownych, którzy molestowali nieletnich, ale wobec których nie jest możliwe bądź wskazane usunięcie ze stanu duchownego. Autor skupia się na wybranych kościelnych dokumentach prawnych, które mają odniesienie do tej kary począwszy od Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. do stanu obecnego. Autor podkreśla również, iż kara ta, aczkolwiek pod inną nazwą, zawsze istniała w życiu Kościoła. Punkt 2 to spojrzenie na ogólną strukturę kary dożywotniej modlitwy i pokuty. Autor skupia się na praktycznych aspektach tejże kary biorąc pod uwagę szczególnie kan. 384 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., jak również kan. 1350 § 1-2. Duchowni, na których nałożona jest ta sankcja kanoniczna, pozostają inkardynowani do swoich instytutów i diecezji w związku z czym, to na ich przełożonych spoczywa odpowiedzialność czuwania nad wykonaniem kary. Punkt 3 to komentarze oraz praktyczne wskazówki autora odnośnie do aplikacji i wdrażania kary w kontekście amerykańskim. Dynamika Kościoła w Stanach Zjednoczonych oraz prawa cywilne, federalne bądź stanowe muszą być każdorazowo wzięte pod uwagę przy nakładaniu tej kary. Istotne jest również to, czy diecezja bądź instytut posiadają praktyczne możliwości do wypełnienia warunków tejże kary czy też mimo wszystko w duchu sprawiedliwości chrześcijańskiej wobec wspólnoty Kościoła oraz duchownego, który dopuścił się takiego czynu z nieletnim, wykluczenie ze stanu duchownego jest jedyną opcją.
    The article deals with a penalty which is applied in cases of clerics molesting minors in the context of two major regulatory documents: motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela by John Paul II and the Essential Norms of the United States Conference of Catholic Bishops. The first section provides an analysis of the modern understanding of the penalty. Due to the 2002 scandal involving sex abuse of minors perpetrated by Catholic priests in the USA, it became obvious that this issue needs to be addressed urgently. The author focuses his attention on the penalty that is applied when it is not possible to dismiss a cleric from the clerical state. Selected legal documents are examined, starting with the 1917 Code of Canon Law until the present time. The second section provides an analysis of the structure of the penalty, in particular with respect to can. 384 and can. 1350 § 1-2 of the 1983 Code of Canon Law. The third section provides comments and some examples of the practical application of the penalty within the context of the Church in the United States of America.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2019, 14, 16 (1); 199-213
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązek powiadomienia o przestępstwie w prawie i praktyce Kościoła
    The obligation of making a delict denunciation in the law and practice of the Church
    Autorzy:
    Borek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762009.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    prawo karne
    przestępstwo
    doniesienie o przestępstwie
    przeszkody do święceń
    przeszkody małżeńskie
    przestępstwo solicytacji
    Ofiara eucharystyczna
    delicta graviora
    obowiązek denuncjacji
    tajemnica papieska
    tajemnica urzędowa
    delict
    penal canon law
    penal canon process
    penal responsibility
    denunciation of the delict
    obligation to denounce
    canon obligation
    liturgical and moral abuse
    impediments to marriage
    impediments to sacred orders
    denunciation in the civil law
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na obowiązku powiadomienia o przestępstwie w prawie i praktyce Kościoła. W sposób szczególny chodzi o udzielenie odpowiedzi na pytanie dotyczące tego, czy w aktualnym prawie Kościoła nadal istnieje obowiązek powiadamiania o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, o nadużyciach dyscyplinarnych, liturgicznych oraz moralnych (nie tylko w zakresie przestępstwa pedofilii). W tym celu poruszane są następujące zagadnienia: doniesienie według kodeksu z 1983 roku; doniesienie według najnowszych przepisów kanonicznych; państwowy obowiązek denuncjacji. Z przeprowadzonej analizy wynika, że Kościół także dzisiaj stara się dostosować swoje przepisy do wyzwań, przed jakimi stawia go współczesny człowiek i świat. W sposób szczególny jest to widoczne w materii przestępstw popełnianych przeciwko osobom małoletnim i tym, które są z nimi zrównane. W tym kontekście należy bardzo pozytywnie ocenić wprowadzenie państwowego i kanonicznego obowiązku denuncjacji. Trzeba jednak zauważyć, że pewnym mankamentem kanonicznego obowiązku denuncjacji jest brak jakiejkolwiek (określonej lub nieokreślonej) sankcji (karnej i/lub administracyjnej) na wypadek ewentualnego niewywiązania się z takiego obowiązku. Nie oznacza to, że Kościół nie posiada narzędzi prawnych pozwalających na pociągnięcie do odpowiedzialności za niewywiązanie się z kanonicznego obowiązku denucjacji, zwłaszcza wtedy, gdy jest to związane z powstaniem jakiejś szkody. Wystarczy w tym miejscu przywołać treść kan. 128, 1389 czy listu apostolskiego papieża Franciszka Come una madre amorelove z 2016 roku. Należy stwierdzić, że sama denuncjacja, a szczególnie jej obowiązek, powinna być spostrzegana jako przejaw świadomej współodpowiedzialności za dobro wspólne i cel ostateczny, jakim jest salus animarum każdego człowieka, nie wyłączając sprawcy naruszeń. Wprowadzenie kanonicznego obowiązku denucjacji jest jedynie wypełnieniem i doprecyzowaniem owego modus procedendi, jaki został podany przez Pana Jezusa (Mt 18, 15–17).
    The present article focuses on the obligation of making a delict denunciation in the law and practice of the Church. The particular attention is paid to finding an answer to the question whether the current Church law still encompasses the obligation to denounce any suspicion of committing a delict and of any disciplinary, liturgical and moral abuse (not only paedophilia). Thus the following issues are mentioned: a denunciation according to the Canon Law Code of 1983, a denunciation according to the latest canon regulations, and a state obligation of denunciation. The analysis suggests that the Church is trying to adapt its regulations to the challenges of the modern world. It is particularly seen in the field of delicts against minors and their equals. The introduction of both state and Church obligation of making a denunciation should be highly evaluated here. However, it must be noticed that there are some shortcomings of the canon obligation as it does not determine any sanctions (criminal or/and administrative) in case of default on the denunciation obligation. It should be clearly stated that denunciation itself should be considered as a sign of conscious co-responsibility for the common good and the ultimate goal, which is salus animarum of each man, the perpetrator included. The introduction of a canon obligation to make a denunciation is only a fulfilment and clarification of the modus procedendi established by Jesus Christ (Mathew 18:15–17). Keywords: delict, penal canon law, penal canon process, penal responsibility, denunciation of the delict, obligation to denounce, canon obligation, liturgical and moral abuse, impediments to marriage, impediments to sacred orders, denunciation in the civil law
    Źródło:
    Annales Canonici; 2022, 18, 1; 5-48
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies