Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dekspantenol" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Dexpanthenol in the treatment of corneal disorders and injuries
    Dekspantenol w leczeniu schorzeń i urazów rogówki
    Autorzy:
    Szumny, Dorota
    Misiuk-Hojło, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2159014.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    dexpanthenol
    cornea
    disease
    injury
    treatment
    dekspantenol
    rogówka
    choroba
    uraz
    leczenie
    Opis:
    Dexpanthenol - a precursor to vitamin B5 - is a compound of natural origin that has a long-known beneficial effect on skin and mucous membrane hydration and epithelial healing. Its anti-inflammatory activity is also used in treatment. Its effects on superficial tissues have been observed in numerous in vitro and in vivo studies, but the exact mechanism of action has not yet been understood. In ophthalmology, dexpanthenol is a well-known and widely used drug in patients with acute and chronic diseases of the ocular surface, as well as for treating the sequelae of corneal injuries.
    Dekspantenol – prekursor witaminy B5 – jest związkiem pochodzenia naturalnego, który ma znany od dawna dobroczynny wpływ na nawilżenie skóry i błon śluzowych oraz na gojenie się nabłonków. W leczeniu wykorzystuje się również jego aktywność przeciwzapalną. Wpływ dekspantenolu na tkanki powierzchowne był obserwowany w licznych badaniach in vitro i in vivo, jednak dokładny mechanizm działania nie został do tej pory poznany. W okulistyce dekspantenol jest znanym i szeroko stosowanym lekiem u pacjentów z ostrymi i przewlekłymi chorobami powierzchni oka oraz następstwami urazów rogówki.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2022, 9, 3; 195-199
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie nieinwazyjnych i inwazyjnych metod diagnostycznych do oceny skuteczności trzech preparatów sztucznych łez w leczeniu zespołu suchego oka
    The use of non-invasive and invasive diagnostic methods to evaluate the effectiveness of three artificial tear preparations in the treatment of dry eye syndrome
    Autorzy:
    Szczęsna-Iskander, Dorota
    Muzyka-Woźniak, Maria
    Osęka, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035013.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    czas przerwania filmu łzowego
    dekspantenol
    hydroksypropyloceluloza
    kwas hialuronowy
    trehaloza
    zespół suchego oka
    dry eye syndrome
    tear film break-up time
    dexpanthenol
    hyaluronic acid
    trehalose
    hydroxypropylcelulose
    Opis:
    Objectives: The assessment of three commercially available artificial tear formulations for dry eye disease (DED) treatment. Material and methods: This 4-week, randomised prospective study enrolled 30 patients with DED symptoms. Patients received (in scheme 1 : 1 : 1): group 1 – dexpanthenol 2% and hydroxypropylcelulose 0.5%; group 2 – trehalose 3% and sodium hyaluronate 0.15%; group 3 – sodium hyaluronate 0.24%. All assessments were performed before and 28 days after treatment and included Ocular Surface Disease Index (OSDI), subjective symptoms, non-invasive imaging using a cone- and a bowl-type videokeratoscope, Schirmer test and slit lamp exam including fluorescein and lissamine green ocular surface staining. T-test was used for statistical analysis of the results. Results: All groups had significantly lower OSDI. Four subjective symptoms improved in group 1 and only two subjective symptoms improved in groups 2 and 3. Non-invasive break-up time (NIBUT) was significantly longer after treatment in groups 1 and 3 (p < 0.05). The ratio of tear film surface quality distortion was lower only in group 1 (p < 0.05). Corneal fluorescein staining was reduced in all groups after treatment (p < 0.05). There were no statistically significant changes in Schirmer test, tear meniscus height and NIBUT measured with a bowl-type videokeratoscope after treatment. Conclusions: All preparations reduced the subjective and objective symptoms of DED. The corneal epithelium and general subjective comfort improved regardless of used artificial tear formulation. Nonetheless, the tear film break-up time change depended on the diagnostic method and treatment type.
    Cel: Ocena skuteczności 3 powszechnie stosowanych preparatów sztucznych łez u pacjentów z objawami zespołu suchego oka. Materiał i metody: W 4-tygodniowym badaniu uczestniczyło 30 osób z objawami suchego oka. Badani w schemacie 1 : 1 : 1 otrzymywali: grupa 1. – dekspantenol 2% i hydroksypropylocelulozę 0,5%; grupa 2. – trehalozę 3% i hialuronian sodu 0,15%; grupa 3. – hialuronian sodu 0,24%. Badania wykonano przed rozpoczęciem leczenia i po 28 dniach. Zastosowano kwestionariusz OSDI wskaźnika choroby powierzchni oka, ocenę objawów subiektywnych, nieinwazyjne obrazowe badania diagnostyczne 2 wideokeratoskopami z dużą i małą czaszą projekcyjną, test Schirmera oraz badania w lampie szczelinowej z barwieniem fluoresceiną i zielenią lizaminy. W analizie statystycznej użyto testu t-Studenta dla prób zależnych. Wyniki: Wszystkie preparaty doprowadziły do poprawy OSDI. W grupie 1. redukcji uległy cztery, a w grupach 2. i 3. – dwa subiektywne objawy suchego oka (p < 0,05). Nieinwazyjny czas przerwania filmu łzowego (NIBUT) był znacząco dłuższy w grupach 1. i 3. (p < 0,05) jedynie w pomiarach wideokeratoskopem z małą czaszą. Tempo postępującego pogarszania się jakości powierzchni filmu łzowego po mrugnięciu uległo spowolnieniu tylko w grupie 1. (p < 0,05). Stopień barwienia rogówki fluoresceiną zmniejszył się we wszystkich grupach (p < 0,05). Nie zaobserwowano istotnych zmian w teście Schirmera, wysokości menisku łzowego i w NIBUT mierzonym wideokeratoskopem z dużą czaszą. Wnioski: Badane preparaty zmniejszyły subiektywne i obiektywne objawy zespołu suchego oka. Znacząco polepszyły komfort pacjenta i stan nabłonka rogówki. Poprawa stabilności filmu łzowego zależała od rodzaju kropli i metody badawczej.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2019, 6, 2; 95-104
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies