Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "defendant" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-28 z 28
    Tytuł:
    „Osoba podejrzana”, „podejrzany” i „oskarżony” w polskim procesie karnym – zakres pojęciowy
    “A Person of Interest”, “a Suspect” and “a Defendant” in Polish Criminal Law Proceedings – Conceptual Apparatus
    Autorzy:
    Kucharczyk, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035794.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    defendant
    suspect
    person of interest
    Opis:
    The subject of this article is nomenclatural interpretation of the notions of “a person of interest”, “a suspect” and “a defendant” in Polish Code of Criminal Procedure – the parties in criminal proceedings who are suspected of committing a crime or who are charged with a crime. The article discusses the legal definitions of the word “suspect” according to Article 71 § 1 of the Code of Criminal Procedure (i.e. a person against whom a statement of objections has been issued and a person who has been charged on the grounds of examination of the person in question as a suspect) as well as the word “defendant” according to Article 71 § 2 and 3 of the Code of Criminal Procedure (sensu stricto and sensu largo). Moreover, the article provides an overview of the available definitions of “a suspect” and “a person of interest” – parties named directly in the Code of Criminal Procedure. In addition to that, the article discusses the notion of “actual suspect” (whose definition and understanding varies in the doctrine), which emerged from the previously effective Code of Criminal Procedure. The article analyses the legal standing of such an “actual suspect” in the context of Article 233 § 1a of the Criminal Code (a regulation which is considered potentially unconstitutional). While discussing the figure of the “suspect”, the author analyzes terms such as “issuing” and “preparation” – in connection with Article 71 § 1 and 313 § 1 of the Criminal Code and the lack of agreement within the discipline regarding the precise time at which the statement of objections has been issued (which is connected with obtaining the position of the passive party to proceedings in criminal procedure).Moreover, the article discusses in some detail the legal standing of a person against which a motion has been presented, according to Article 354 of the Code of Criminal Procedure, regarding the discontinuation of proceedings and issuing preventive measures protecting the person of an insane perpetrator – in the context of nomenclature.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2017, 27, 1; 133-171
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lawyer of defendant and his role in the criminal process from the viewpoint of the European Convention on Human Rights and the Albanian criminal procedural legislation
    Autorzy:
    Skenderaj, Klodjan
    Mëngjesi, Sokol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036329.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Academicus. International Scientific Journal publishing house
    Tematy:
    code of criminal procedure
    the Constitution
    the defendant
    the defendant's lawyer
    the defendant tried in absentia
    the European Convention on Human Rights
    preliminary investigations
    the appeal of the defendant
    in the first trial
    trial in Appeal Court
    trial in Supreme Court
    human rights
    Opis:
    A guarantee for real ensuring of defendant’s rights is the qualified legal assistance by the side of the lawyer, chosen or assigned by the proceeding body. Providing legal protection to defendants was an important achievement in the long and difficult efforts to democratize the criminal proceedings. It was initially achieved in developed countries which promulgated the fundamental rights and freedoms and on this basis the major laws of activity of justice’s bodies were enforced. The role of lawyer in the criminal proceeding gradually increased and became an important factor in the fight against violations of law and injustice. The lawyer became a respected procedural figure, standing in front of prosecution, as the opposing party able to develop a cross-examination and to influence in a fair solution of case. However in practice, it is not rare the violation of rights of defendants by proceeding organs. So, it is right to make this question: What will be done with their rights and how will they be protected? In practice there were different opinions in terms of guaranteeing the rights of these defendants and how far the rights of lawyers of the defendants are extended. This is the reason why this paper will bring in attention the position, procedural guarantees of lawyers, the actions that can take and the exercise of their main rights in defending the interest of defendant, taking into account the main phases of criminal proceedings. Special attention will be devoted to case law of European Court of Human Rights (ECHR) in terms of guaranteeing the rights of defendants, the orientations of the Albanian Constitutional Court and that of Supreme Court. At the end, this paper will reach in some conclusions through which proposals and amendments will be made to the code of criminal procedure, starting from the principle that the rights and procedural guarantees of defendants should be guaranteed at the maximum, because it’s the only way to achieve the highest degree of democratization of the criminal proceedings.
    Źródło:
    Academicus International Scientific Journal; 2014, 09; 200-212
    2079-3715
    2309-1088
    Pojawia się w:
    Academicus International Scientific Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GENEZA INSTYTUCJI ŚWIADKA W STAROŻYTNOŚCI
    THE GENESIS OF A WITNESS
    Autorzy:
    Dytkowski, Adam Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546597.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    witness,
    law,
    institution,
    security,
    order,
    deposition,
    responsibility,
    punishment,
    crime,
    defendant
    Opis:
    The article concerns the genesis of bearing witness in the oldest court proceedings. It answers the question of who and when could act as a witness according to the Mesopotamian and Roman laws. Moreover, it explains the circumstances in which witnesses were used and by under what rigour, as well as determines their legal position in the analyzed legal systems of antiquity.
    Źródło:
    Civitas et Lex; 2019, 2(22); 55-65
    2392-0300
    Pojawia się w:
    Civitas et Lex
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W sprawie realizacji zasady lojalności procesowej w stosunku do stron procesowych biorących udział w postępowaniu mediacyjnym w sprawach karnych uwagi na tle art. 23a § 1 I § 4 oraz art. 300 § 1- 2 I § 4 K.P.K.
    On the Implementation of the Principle of Procedural Loyalty Towards Litigants Participating in Mediation Proceedings in Criminal Cases. Remarks in Accordance with Articles 300 §1 - §2, §4, Articles 23a §1 - § 2 and §4 of the Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Sowiński, Piotr Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29551722.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mediation
    criminal trial
    victim
    suspect
    defendant
    caution
    principle of loyalty
    Opis:
    W tekście poruszono kwestie dotyczące realizacji obowiązku pouczania stron procesu karnego o przysługujących im uprawnieniach związanych z ich udziałem w mediacji. Wskazano na źródła normatywne tego obowiązku, zakres tego obowiązku oraz organy odpowiedzialne za jego realizację. Podniesiono wątpliwości odnośnie do treści wzoru pouczenia pokrzywdzonego i podejrzanego opracowanego przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie artykułu 300 § 4 kodeksu postępowania karnego oraz niedookreśloności treści pouczenia dokonywanego na podstawie artykułu 23a § 1 i § 4 tego kodeksu w zakresie, w jakim dotyczy ono „celów i zasad postępowania mediacyjnego”.  
    The text concerns the obligation to instruct the parties to a criminal trial about their rights related to their participation in mediation. This obligation has its statutory source and is incumbent on procedural authorities such as the prosecutor and the court. Statutory provisions indicate not only the addressees of this instruction, but also the material scope of such instruction. The text notes that the ministerial model instructions to the victim and to the suspect were drawn up on the basis of Article 300 § 4 of the Code of Criminal Procedure, exceeding the limits of the statutory delegation. The text points out the imprecise content of the instructions under Article 23a(1) and (4) of the Code. Indeed, this provision refers to "the objectives and principles of mediation proceedings", although none of these elements has been specified in the law.   
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 2; 77-89
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polemicznie o obronie obligatoryjnej oskarżonego w polskim procesie karnym
    Polemic on the Obligatory Defence of the Defendant in Polish Criminal Proceedings
    Autorzy:
    Sowiński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29551784.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    criminal trial
    obligatory defence
    defendant
    defence attorney
    proces karny
    obrona obligatoryjna
    oskarżony
    obrońca
    Opis:
    W tekście podjęto próbę przedstawienia niektórych kontrowersji związanych z instytucją obrony obligatoryjnej. Przedstawiono założenia podstawowe, które legły u podstaw tej obrony, źródła obrony obligatoryjnej, a także zwrócono uwagę na brak rozróżnienia pomiędzy obroną fakultatywną a obligatoryjną w niektórych konwencjach międzynarodowych, których stroną jest Polska. W tekście wskazano na pewne braki regulacji dotyczących obrony obligatoryjnej, a także przedstawiono propozycję zmian przepisów. Jest to publikacja o charakterze polemicznym.
    The text attempts to present some controversies related to the institution of obligatory defence. The basic assumptions underlying this defence, the sources of obligatory defence are presented, and attention is drawn to the lack of distinction between optional and obligatory defence in some international conventions, to which Poland is a party. The text points out certain deficiencies in the regulation of obligatory defence and proposes amendments to the provisions. It is a polemical publication.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 3; 43-59
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Translating and Interpreting the Letter of Rights
    Autorzy:
    Klip, André
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40455089.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Directive 2012/13
    Letter of Rights
    defendant’s right to fair trial
    translation
    Opis:
    This article focuses on the implementation of Directive 2012/13 on the Right to Information with reference to foreigners arrested in the Member State of the EU. In particular, the Author analyses whether foreigners provided with a Letter of Rights receive the same information despite their handicap of not understanding the language. Special attention is given to how the Netherlands and Poland deal with the Letter of Rights for foreigners. The picture that emerges concerning foreigners is that providing them with a Letter of Rights in their language is seriously handicapped in almost all aspects: the timing (availability), the linguistic quality, the accessibility and simplicity. This situation creates severe risks concerning the right to a fair trial for foreigners. They may not invoke rights because they do not know them. They may not come to their own trial because they did not understand.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2023, 54, 3; 73-88
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Interwencja uboczna samoistna po stronie pozwanego a przekształcenie podmiotowe w trybie art. 194 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego
    Secondary independent intervention on the part of the defendant and subjective transformation in the mode of art. 194 § 3 of the Code of Civil Procedure
    Autorzy:
    Woś, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046836.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    interwencja uboczna
    dopozwanie
    przekształcenia podmiotowe
    proces
    pozwany
    secondary intervention
    additional summons
    subjective transformation
    proceedings
    defendant
    Opis:
    Może się zdarzyć, że po wszczęciu procesu cywilnego okazuje się, że w zainicjowanym postępowaniu nie występują wszystkie podmioty bezpośrednio zainteresowane jego rozstrzygnięciem. Kodeks postępowania przewiduje dwie różne, choć w istocie swojej podobne, instytucje, które pozwalają wejść do toczącego się już postępowania innym podmiotom aniżeli wskazane pierwotnie w powództwie strony postępowania. Zarówno instytucja interwencji ubocznej, jak i przekształcenia podmiotowe, są instytucjami przewidzianymi przez Kodeks postępowania cywilnego wyłącznie dla procesu. W zależności od sposobu zainicjowania wejścia do procesu, osoba do niego wstępująca staje się interwenientem ubocznym albo pozwanym współuczestnikiem postępowania. Niniejsze opracowanie dotyka problematyki interwencji ubocznej samoistnej (kwalifikowanej), występującej po stronie pozwanej oraz jednego z kilku rodzajów przekształceń podmiotowych w procesie – dopozwania w trybie art. 194 § 3 K.p.c. Celem niniejszej pracy jest omówienie i próba konfrontacji obu instytucji w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie o sens zgłoszenia interwencji ubocznej w kontekście możliwości dopozwania osoby trzeciej do procesu.
    It may happen that after initiating a civil trial, it turns out that in the initiated proceedings there are not all entities directly interested in its resolution. The Code of Conduct provides for two different, albeit essentially similar, institutions that allow access to proceedings already pending to other entities than originally indicated in the action of a party to the proceedings. Both the institution of the secondary intervention and the subjective transformations are the institutions provided for by the Code of Civil Procedure only for a trial. Depending on the mode of initiating entry into the process, the person joining it becomes a secondary intervenient or a defendant co-participant in the proceedings. This study deals with the issue of independent (qualified) secondary intervention and one of several types of subjective transformations in the proceedings - additional summons in accordance with art. 194 § 3 Kp.c. The aim of this paper is to discuss and attempt to confront both institutions in order to answer the question about the meaning of reporting secondary intervention in the context of the possibility of adding a third party to the proceedings.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2019, 1; 135-156
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zgoda skazanego na orzeczenie kary ograniczenia wolności – fikcja czy prawda?
    Consent of a convict to pass on them a custodial sentence – fiction or reality?
    Autorzy:
    Mucha, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/697530.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    defendant
    convict
    custodial sentence
    consent of the convict
    consent of the defendant
    hearing the defendant
    substitutive custodial sentence
    personal background data
    rights and obligations of a person on whom a custodial sentence was imposed
    serving a custodial sentence
    cumulative obligations and deductions in the case of a custodial sentence
    Opis:
    In the introductory part, the paper refers briefly to the historical interpretation of the provision of article 35 § 3 of the Polish Penal Code on the basis of further amendments to the Polish Penal Code of 1997 as well as contradictory ideas concerning its interpretation. Further on, the issue concerning the interpretation of the legal norm of article 35 of the Polish Penal Code is described on the basis of its current wording, taking into consideration the legal doubts connected with it that may come about when applying this regulation in practice. The paper also attempts to explain the role of the possible consent of a convict to pass on them a custodial sentence from the perspective of not only the court, but also and mainly the defendant themselves as well as their defence counsel. This issue is discussed taking into account the situation both before and after the custodial sentence has been imposed on a given perpetrator.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2016, 14, 1; 77-89
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przyznanie się oskarżonego do winy w rzymskim procesie karnym
    Defendant’s Confession in the Roman Criminal Procedure
    Autorzy:
    Chmiel, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046492.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    rzymski proces karny
    oskarżony
    wyjaśnienia
    przyznanie się do winy
    tortury
    Roman criminal procedure
    defendant, testimony
    confession
    tortures
    Opis:
    Przyznanie się oskarżonego do winy przez cały okres republiki aż do II wieku n.e. było traktowane jako wystraczająca podstawa do wydania skazującego wyroku w rzymskim procesie karnym. Takie postępowanie było przede wszystkim wynikiem tego, iż czyn sprawcy postrzegano tylko z punktu widzenia jego skutków, a nie motywacji oskarżonego. Dopiero w okresie cesarstwa confessio zostało poddane kontroli początkowo samego cesarza, a następnie jego urzędników. W czasach pryncypatu sędzia, w którego rolę wcielał się cesarski urzędnik, został wyposażony w stosowne narzędzie, które miało umożliwić mu dotarcie do prawdy. Tym ostatnim stały się tormenta. Wydaje się, iż to właśnie pojawienie się tortur wymusiło zwłaszcza na rzymskiej jurysprudencji zainteresowanie, zarówno problematyką zawinienia sprawcy czynu, ale także, psychologiczną oceną wiarygodności jego wyjaśnień. W efekcie, to tormenta doprowadziły do tego, iż przyznanie się do winy przestało być traktowane w rzymskim procesie karnym jako regina probationum.
    During the whole period of the Roman Republic until the second century AD, defendant’s confession was regarded as a sufficient basis for conviction in the Roman criminal procedure. This approach resulted mostly from the fact that the perpetrator’s act was viewed only from the perspective of its effects and not the defendant’s motives. Only during the Roman Empire period confessio came under the supervision of first the Caesar himself and then his officials. During the Principate period, a judge, whose role was fulfilled by a Caesar’s official, was granted certain tools which were supposed to help him find out the truth. These tools were tormenta. It seems that the introduction of torture forced especially the Roman jurisprudence to become interested in the problem of the perpetrator’s guilt and also in psychological evaluation of credibility of the culprit’s testimony. Consequently, it was due to tormenta that confession ceased to be regarded as regina probationum in the Roman criminal procedure.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 465-483
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona praw oskarżonego w Kościele, w szczególności w kanonicznym procesie karnosądowym
    Protection of the Defendant’s Rights in the Church, Especially in a Penal Judicial Trial
    Autorzy:
    Miziński, Artur Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806964.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    proces karny
    ochrona praw
    prawo do obrony
    oskarżony
    defendant
    penal trial
    protection of rights
    right to defence
    Opis:
    The primary goal of the Church as a community is leading the faithful to the fulfilment of their vocation, Therefore, the salvation of souls appears to be the supreme right of the Church (salus animarum suprema lex). The Church has been aware of this mission since its beginnings. The governing function, apart from the educational and sanctifying functions, plays a significant role through enactment and execution of legal norms. Generally, the judicial power of the Church is of a pastoral character due to its very nature. Settlement of disputes should proceed in the spirit of Christian love. However, because of human nature, some disputes must be taken to court. The judicial (and penal) apparatus of the Church is founded on respect for human dignity and rights, including those of the defendant. The need to give the defendant, who is a side in a trial, all due powers is extremely important. The current code gives priority to the defendant's right to defence, which encompasses all other rights that he or she has at a trial. Appropriate protection of the defendant's rights is necessary due to the severity of the administered or declared penalty. A fair judgment, to which the faithful always have a right, should be passed in accordance with the letter of law, but also with canonical rightness. The norms of the canonical penal judicial trial include detailed regulations that demonstrate the considerable level of protection of the defendant's rights in this type of action. The application of these norms significantly influences the defence itself, which is full and active. In order to provide the defendant with a full protection of his rights, the legislator indicates the special rights of the defendant on trial (obligatory presence of a defence lawyer; the necessity for the defendant to accept the counsel's decision not to appeal; the defendant's right to the last word in a dispute; presumption of innocence; no obligation to confess to crime and swear an oath) and the possibility to use the discretionary powers of the judge, who can mitigate the penalty measured, or even replace it with a penance. The ecclesiastical legislator makes it permissible for the defendant to appeal the sentence which they deem unjust or invalid. All these regulations demonstrate the full range of protection provided to the indicted person who belongs to the ecclesiastical community.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 1; 141-165
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność świadka składającego fałszywe zeznania w obawie przed grożącą mu odpowiedzialnością karną – glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. akt I KZP 5/21
    Liability of a witness giving false testimony in fear of criminal responsibility – commentary on the I KZP 5/21 resolution of the Supreme Court
    Autorzy:
    Dołęgowski, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409328.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    false testimony given by a witness
    right to defense
    false statements given by a defendant
    Opis:
    The commentary pertains to the problem of witnesses giving false testimony in fear of criminal responsibility, which was the subject of the Supreme Court resolution pronounced by 7 Supreme Court judges on 9.11.2021, bearing the signature I KZP 5/21. Due to the fact that it is given the force of a legal principle, the resolution will be of utmost importance for both defense attorneys and prosecutors. The Supreme Court issued the aforementioned resolution in order to normalize its case law regarding Article 233 § 1a of the Polish Penal Code and in doing so the Supreme Courts supports verdict I KZP 19/10. Side notes on the commentary contain a discussion on false testimony, false explanation and the right to defense and the scope of these, in addition to a review of the legal doctrine in this scope. In the commentary, the author attempts to clarify and interpret Article 233 § 1a of Polish Penal Code, due to this point having been omitted in the resolution. The commentary approves the Supreme Court’s stance, mainly because of convincing arguments and conclusions drawn from interpreting the aforementioned article, especially the fact that the article does not extend the range of subjects expressed in Article 233 § 1 of the Polish Penal Code. The resolution in question contradicts the interpretation of the aforementioned provisions as advocated by the National Prosecutor’s Office, yet giving it the force of a legal principle should clarify the interpretative doubts of Article 233 § 1a of the Criminal Code.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2023, 3 (43); 193-206
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozprawa zdalna na gruncie art. 374 kodeksu postępowania karnego
    Remote trial under the article 374 of the code of criminal procedure
    Autorzy:
    Grubalska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055526.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-16
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    zdalna rozprawa
    postępowanie karne
    zasady procesowe
    oskarżony
    prokurator
    remote trial
    criminal procedure
    procedural rules
    defendant
    prosecutor
    Opis:
    Przeprowadzanie zdalnych rozpraw sądowych podczas pandemii COVID-19 stało się nową rzeczywistością. W postępowaniu karnym, mocą tarczy antykryzysowej 4.0., umożliwiono organizowanie rozpraw za pośrednictwem urządzeń zapewniających komunikację na odległość. Artykuł dotyczy zdalnej rozprawy organizowanej na gruncie zmienionego art. 374 Kodeksu postępowania karnego. W opracowaniu zostały przedstawione nieścisłości pojawiające się na gruncie regulacji, dotyczące przebiegu zdalnej rozprawy, jak również zasady procesu karnego doznające ograniczenia na skutek jej organizacji. Analiza tematu doprowadziła do stwierdzenia, że nowelizacja rozwiązań jawi się jako konieczna.
    Conducting remote trials during the COVID-19 pandemic has become a new reality. In Polish criminal proceedings, under the anti-crisis shield 4.0., it was possible to organise trials by using devices that ensure remote communication. The article concerns a remote trial organised on the basis of the amended article 374 of the Code of Criminal Procedure. The study presents inaccuracies appearing on the basis of regulations, concerning the conduct of a remote trial, as well as the principles of a criminal trial that are limited due to its organisation. The analysis of the topic has led to a conclusion that the amendment of solutions appears to be necessary
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 99-109
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Domniemanie niewinności w ujęciu prawa krajowego i pozakrajowego
    Presumption of Innocence under National and International Law
    Autorzy:
    Sowiński, Piotr K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083726.pdf
    Data publikacji:
    2024-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    presumption of innocence
    Constitution
    criminal procedure
    repressive procedure
    accused
    defendant
    domniemanie niewinności
    Konstytucja
    postępowanie karne
    postępowanie represyjne
    oskarżony
    obwiniony
    Opis:
    The principle of the presumption of innocence is one of the fundamental assumptions according to which Polish criminal procedure has been constructed. In the domestic reality, this presumption is declared both by constitutional and code regulations, however, the manner in which the presumption is guaranteed there is not the same, which affects the different scope of its application. The text depicts the common and differentiating elements of these regulations. In addition, the material and subjective scope of the principle of the presumption of innocence in terms of the Convention and certain legal acts of the European Union has been analysed.
    Zasada domniemania niewinności stanowi jedno z zasadniczych założeń, według których skonstruowano polskie postępowanie karne. W realiach krajowych domniemanie to jest przedmiotem regulacji zarówno konstytucyjnej, jak i kodeksowej, jednak sposób w jaki domniemanie to zostało tam przedstawione nie jest tożsamy, co wpływa na różny zakres jej stosowania. W tekście podjęto próbę przedstawienia elementów wspólnych i różnicujących te regulacje. Ponadto przeanalizowano zakres przedmiotowy i podmiotowy zasady domniemania niewinności w ujęciu konwencyjnym oraz niektórych aktów prawnych Unii Europejskiej.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 103-116
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niestawiennictwo strony pozwanej w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa
    La incomparecencia del demandado en el proceso de nulidad matrimonial
    Autorzy:
    Majer, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663063.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    niestawiennictwo strony pozwanej
    proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa
    contumacy of a defendant in litigation
    nullity of marriage
    Opis:
    El presente articulo contiene un comentario al can. 1592 del CIC que regula la ausencia del demandado en el proceso. Esta situación puede verse desde dos ángulos: como una crisis procesal y respecto a la valoración de la ausencia del demandado cara a la sentencia definitiva en una causa matrimonial. El autor se detiene en algunos puntos problemáticos que crean ciertas dificultades en la practica forense: el desconocimiento del paradero actual de la parte demandada, la posibilidad de declarar la ausencia de la parte que solamente contesta la demanda por escrito, pero no quiere comparacer personalmente ni declarar. El autor se opone frente a quienes in tentan explicar la incomparacencia dei demandado como una situación favorable a la prueba de algunos capítulos de nulidad matrimonial. La incomparecencia es la renuncia del demandado al ejercicio del derecho de defensa, sin que pueda valorarse esta postura como una ventaja para el actor. La ausencia del demandado no disminuye la obligación del actor de probar la nulidad. No puede fácilmente considerarse un síntoma de la incapacidad psíquica ni tampoco un indicio de la simulación dei matrimonio.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2002, 13, 7; 167-190
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The involvement of consuls and consular officers in evidence gathering under articles 177 § 1b(2), 586 § 1, and article 177 § 1 in conjunction with articles 582 § 1 and 581 § 1 of the polish Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Sowiński, Piotr Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806658.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    consular officers
    consular secrecy
    consular immunity
    declining to give evidence
    criminal proceedings
    interrogation
    witness
    defendant
    expert witness
    Opis:
    This article explores the involvement of members from both Polish and foreign consular posts in the process of taking evidence in criminal proceedings. Specifically, it examines the participation of Polish consular officers in the interrogation of witnesses and defendants, as outlined in Article 177 § 1b(2) of the Polish Code of Criminal Procedure. Additionally, the article discusses interrogation of these parties by consuls acting on behalf of Polish courts. Governed by both Polish and international law, this process is situated within the realm of international criminal proceedings and consular law. The article also delves into the right to decline to give evidence, a privilege granted to members of consular posts based on their official functions. In this context, we introduce the concept of ‘consular secrecy’, which can be likened to professional secrecy or secrecy associated with the official roles of certain individuals.
    Źródło:
    Ius Novum; 2023, 17, 4 ENG; 40-59
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Conviction without a Trial in the Perspective of Changes Adopted and Planned in the Criminal Procedure
    Autorzy:
    Gil, Damian Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618683.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    conviction without a trial
    consensus decision-making
    defendant
    aggrieved party
    criminal procedure
    amendments
    skazanie bez rozprawy
    konsensualizm
    oskarżony
    pokrzywdzony
    proces karny
    nowelizacje
    Opis:
    The subject of the following study is to show the institution of conviction without a trial in time perspective and the impact of the regulations of other countries on the current nature of this institution. Similarity of conviction without a trial to Italian pattegiamento has been presented. The original regulation of Art. 335 of the Code of the Criminal Procedure differs significantly from the current wording and subject scope of conviction without a trial. In view of the adopted and planned changes, the attention has been paid to the protection of aggrieved party’s rights which should also be respected in modified proceedings. Changes introduced by means of the amendment of September 2013 and February 2015 have been evaluated. Changes which are currently the subject of a legislative process have been positively evaluated.
    Przedmiotem artykułu jest ukazanie instytucji skazania bez rozprawy w perspektywie czasowej oraz wpływu regulacji innych państw na obecny charakter tej instytucji. Przedstawiono podobieństwo skazania bez rozprawy do włoskiego pattegiamento. Pierwotna regulacja art. 335 k.p.k. znacząco odbiega od obecnego brzmienia i zakresu przedmiotowego skazania bez rozprawy. W perspektywie zmian uchwalonych i projektowanych zwrócono uwagę na ochronę praw pokrzywdzonego, które powinny być respektowane również w postępowaniach zmodyfikowanych. Oceniono zmiany wprowadzone nowelą z września 2013 r. i lutego 2015 r. Pozytywnie oceniono zmiany projektowane, które obecnie są przedmiotem procesu legislacyjnego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część I)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part I)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054686.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-26
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    gwarancje procesowe
    nowelizacja
    procedural criminal law
    defendant
    fair criminal process
    procedural guarantees
    amendment
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W pierwszej części artykułu przedstawiono ewolucję regulacji poświęconej kwestii obecności oskarżonego na rozprawie na przestrzeni historycznego rozwoju polskiego procesu karnego, jak również omówiono istotę prawa oskarżonego do udziału w rozprawie. Pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 117 § 3a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 117 § 3a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). The first part of the article depicts the evolution of the legal regime governing the defendant’s presence at the trial throughout the history of the Polish criminal process, and discusses the essence of the defendant’s right to participate in the trial. An in-depth analysis was devoted to the provision of Art. 117 § of the Code of Criminal Procedure, introduced in the Code by the amendment of 2019. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 117 § 3a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 167-177
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do obrony obwinionego o popełnienie wykroczenia z perspektywy art. 42 ust. 2 Konstytucji RP
    The Right to Defence of an Offence Defendant in the Light of Art. 42 sec. 2 of the Polish Constitution
    Autorzy:
    Sowiński, Piotr K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/6567766.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    obwiniony
    prawo do obrony
    wykroczenie
    zasada procesowa
    Konstytucja
    prawa procesowe
    defendant
    right to defence
    offence
    procedural rule
    Constitution
    procedural rights
    Opis:
    W artykule przedstawiono zagadnienia związane z określeniem gospodarstwa rodzinnego jako konstytucyjnej podstawy ustroju rolnego w Polsce. Przedstawiono główne założenia doktrynalne art. 23 Konstytucji, a także odniesiono się do różnych możliwych interpretacji tego przepisu Konstytucji. Dokonano analizy ewolucji definicji gospodarstwa rodzinnego w polskim prawie konstytucyjnym i ustrojowym na tle regulacji europejskich. Przedstawiono znaczenie gospodarstwa rodzinnego we współczesnym obrocie nieruchomościami rolnymi i jego zgodność z Konstytucją. Trzonem rozważań uczyniono ocenę nowej propozycji definicji gospodarstwa rodzinnego w projekcie Kodeksu rolnego w świetle art. 23 Konstytucji oraz jej wpływu na system prawa. Ocena ta jest krytyczna dla analizowanej definicji. W podsumowaniu wskazano wnioski de lege ferenda.
    The text presents the problem of autonomy of proceedings in misdemeanour cases, with particular emphasis on the situation of the accused and their right to defence. The author puts forward a thesis concerning the necessity to recognise that the provision of Art. 42 of the Constitution of the Republic of Poland should be applied to the accused, even though this provision refers to guarantees of the right to defence for persons appearing in criminal proceedings, and not literally for persons against whom proceedings in misdemeanour cases are conducted. The extension of constitutional guarantees to defendants is important for the defendants themselves, but also for the coherence of the justice system and court procedures, as only in this way does the constitutional benchmark of a fair trial become feasible.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 155-167
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Immediacy principle in the Roman criminal procedure
    Zasada bezpośredniości w rzymskim procesie karnym
    Autorzy:
    Chmiel, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2006914.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    Roman criminal procedure
    immediacy principle
    evidentiary proceedings
    witness
    defendant
    testimony
    explanations
    interrogation report
    rzymski proces karny
    zasada bezpośredniości
    postępowanie dowodowe
    świadek
    oskarżony
    zeznania
    wyjaśnienia
    protokół przesłuchania
    Opis:
    In analysing the historical development of the Roman criminal procedure it should be observed that it followed the immediacy principle from the earliest times until the Justinian period. Adherence to this rule is best confirmed by the manner in which particular evidence was taken in the Roman criminal procedure, as well as by its judicial evaluation. The significance attached by Romans to the principle in question is corroborated primarily by an example of evidence obtained from a witness’s testimony. Already in the Republic period, testimony given personally by a witness before the court was preferred to testimony in the form of a document. Adherence to the immediacy principle in the Roman criminal procedure was manifested by the fact of preparing reports, initially comprising only certain decisions, e.g. judgements, and later all procedural actions. In the Empire period, the Roman criminal procedure was also ominated by the immediacy principle. The fact that the principle was adhered to is explicitly confirmed by the rescripts issued by Emperor Hadrian, expressing the demand that direct evidence be taken before the court, the reform of the irenarchae’s office implemented by Antoninus Pius, as well as a ban on legal assistance in criminal cases, confirmed by Justinian. Certain exceptions to the immediacy principle were allowed, such as submitting at a trial written laudationes prepared out of court and reports on interrogation of witnesses compiled during the proceedings, as well as admissibility of circumstantial evidence.
    Analizując historyczny rozwój rzymskiego procesu karnego, należy stwierdzić, iż zasada bezpośredniości towarzyszyła mu niemalże od najdawniejszych czasów, aż do Justyniana. Fakt przestrzegania tej zasady najlepiej potwierdza zarówno sposób przeprowadzania określonych dowodów w rzymskim procesie karnym, jak również ich sądowa ocena. O tym, jak dużą wagę przywiązywali Rzymianie do omawianej zasady, może świadczyć przede wszystkim przykład dowodu z zeznań świadka. Zeznania składane osobiście przez świadka przed sądem były już w czasach republiki przedkładane ponad zeznanie złożone w postaci dokumentu. Wyrazem przestrzegania zasady bezpośredniości w rzymskim procesie karnym był fakt sporządzania protokołów, początkowo jedynie z określonych rozstrzygnięć np. wyroków, a w późniejszym okresie już z wszystkich czynności procesowych. Także w okresie cesarstwa rzymski proces karny był zdominowany przez zasadę bezpośredniości. Fakt przestrzegania tejże zasady w wyraźny sposób potwierdzają zarówno reskrypty wydane przez cesarza Hadriana, wyrażające postulat bezpośredniego przeprowadzania dowodów przed sądem, reforma urzędu irenarchae dokonana przez Antoninusa Piusa, jak również potwierdzony przez Justyniana zakaz pomocy sądowej w sprawach karnych. Dopuszczalne były pewne wyjątki od zasady bezpośredniości, zwłaszcza przedstawianie podczas rozprawy przygotowanych poza procesem pisemnych laudationes oraz sporządzonych w trakcie postępowania protokołów przesłuchań świadków, jak również możliwość wykorzystywania dowodów poszlakowych.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 2; 2-16
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykonanie zobowiązania sądu na podstawie art. 1391 k.p.c.
    Performance of an obligation towards the court pursuant to Article 1391 of the Code of Civil Procedure
    Autorzy:
    Lipińska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30097935.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    service by a court enforcement officer
    service of summons
    service in civil proceedings
    current place of residence of defendant
    place of residence of the defendant that is the same as that given in the summons
    doręczenie komornicze
    doręczenie pozwu
    doręczenia w postępowaniu cywilnym
    aktualny adres zamieszkania pozwanego
    przebywanie pozwanego pod adresem wskazanym w pozwie
    Opis:
    Niniejsze opracowanie poświęcono szczegółowym zagadnieniom w przedmiocie przebiegu doręczenia pozwu lub innego pisma procesowego przez komornika na podstawie art. 1391 k.p.c. Omówiono, w jaki sposób powód może wykonać zobowiązanie, jeśli sąd wdroży procedurę określoną w art. 1391 k.p.c. W pierwszej części artykułu omówiono problem przedstawienia przez powoda dowodów przebywania pozwanego pod adresem wskazanym w pozwie. Wskazano, jakimi środkami dowodowymi powód ma możliwość udowodnienia, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Wyjaśniono również, jakie dalsze czynności podejmie sąd, jeśli wyda postanowienie o stwierdzeniu braku podstaw do uznania doręczenia za skuteczne z uwagi na nieudowodnienie przez powoda okoliczności przebywania pozwanego pod adresem wskazanym w pozwie. W dalszej części opracowania wyjaśniono drugie z możliwych zachowań powoda, umożliwiających wykonanie zobowiązania sądu poprzez wskazanie innego adresu przebywania pozwanego. Trzecią część artykułu poświęcono doręczeniu pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę obrony praw pozwanego za pośrednictwem komornika sądowego. Omówiono, jakie wymagania musi spełniać wniosek złożony do komornika sądowego, by nie został przez niego zwrócony. Na zakończenie wyjaśniono wszystkie możliwe warianty przebiegu czynności doręczenia pozwu za pośrednictwem komornika sądowego i omówiono konsekwencje każdego z wariantów. Wskazano również na możliwość zlecenia komornikowi sądowemu poszukiwania aktualnego adresu zamieszkania pozwanego. Niniejszy artykuł stanowi analizę obowiązujących regulacji prawnych zawartych w ustawie Kodeks postępowania cywilnego, a także dorobku literatury, w szczególności aktualnych opracowań komentarzowych.
    This paper focuses on the detailed issues regarding the course of service of summons or other pleadings by a court-enforcement officer pursuant to Article 1391 of the Code of Civil Procedure. It discusses the manner in which the plaintiff may perform their obligation when the procedure specified in Article 1391 of the Code of Civil Procedure has been implemented by the court. The first part of the article focuses on the plaintiff presenting evidence that the place of residence of the defendant is the same as that given in the summons. The author discusses the types of evidence by means of which the plaintiff may prove so. Moreover, the study specifies further measures the court undertakes if it issues a decision on lack of grounds to consider the service effective due to the fact that the plaintiff has failed to prove the circumstances of the defendant’s residing at the address provided in the summons. The further part of the article focuses on another possible solution through which the plaintiff may choose to perform their obligation towards the court, namely providing a different place of residence of the defendant. The third part of the article discusses the question of serving summons or other pleadings as a result of which the defendant’s rights must be defended by a court enforcement officer. It details the requirements that a petition filed with a court enforcement officer must meet to avoid dismissal on formal grounds. In the final part the author discusses all possible courses of service of summons by a court enforcement officer along with their consequences. It is noted that the court enforcement officer may be ordered to find out the current place of residence of the defendant. It would be worth devoting a separate paper to the discussion of the question of the terms and sanctions for failure to meet the obligation stipulated in Article 1391 of the Code of Civil Procedure.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2023, 42; 63-83
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część II)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part II)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055518.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-16
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    rozprawa
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    Konstytucja RP
    normy konwencyjne
    postępowanie dowodowe
    procedural criminal law
    trial
    defendant
    fair criminal process
    Constitution
    Convention norms
    evidentiary proceedings
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W drugiej części artykułu pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 378a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 378a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji. Dokonano także oceny unormowań z art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk przez pryzmat standardu konstytucyjnego i konwencyjnego, wynikającego w szczególności z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 i 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). In the second part of the article, in-depth considerations were devoted to the provision of Art. 378a of the Code of Criminal Procedure, introduced to the Code by the 2019 amendment. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 378a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision. The study also involves assessment of the provisions of Art. 117 § 3a and Art. 378a of the Code of Criminal Procedure through the prism of the constitutional and conventional standards, especially under Art. 42(2) and Art. 45(1) of the Constitution of the Republic of Poland as well as Art. 6(1) and (3) of the European Convention on Human Rights.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 111-126
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doręczenie pozwanemu wyroku zaocznego w sposób określony w art . 139 § 1 k.p.c. a ochrona jego praw. Zagadnienia wybrane
    Autorzy:
    Świeczkowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788168.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    wyrok zaoczny
    doręczenie wyroku
    kodeks postępowania cywilnego
    postępowanie cywilne
    pozwany
    judgment by default
    to serve the judgment
    deliver a judgment
    the Code of Civil Procedure
    civil law procedure
    defendant
    Opis:
    The article undertakes to analyze the problem of delivery of the judgment by default with particular emphasis on the issue of the subsequent submission of the statement of opposition that judgment. In view of the fact that often plaintiff deliberately indicates an incorrect address of the defendant, which means that he has no knowledge of the judgment by default and his right to a court is then significantly reduced the author proposes to introduce sanctions for the plaintiff acting in this way.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2016, 4 (208); 103-116
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Time limits for raising a set-off defence in a civil trial
    Autorzy:
    Skrodzki, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369396.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    potrącenie
    zarzut potrącenia
    obrona pozwanego w procesie
    deduction
    set-off defence
    defence of the defendant in the trial
    course of action
    amendment to the Code of Civil Procedure
    Opis:
    The article discusses the regulation of the provision of Art. 2031 § 2 of the K.p.c. [CCP], establishing time limits in raising a set-off defence in a civil trial. The analysis focuses in particular on three issues. Understanding (definition) of the set-off defence, which is reflected in the scope of application of time limits resulting from Art. 2031 § 2 of the K.p.c. [CCP]. This provision excludes the possibility of invoking a set-off where it occurred after getting into a dispute as to the merits of the case. In addition, the article points to interpretation problems arising from the connection between the time limit for raising a defence of set-off and the defendant’s due date. The considerations made finally allow for the submission of proposals for the interpretation of Art. 2031 § 2 of the K.p.c. [CCP] and making de lege ferenda postulates.
    Artykuł omawia regulację przepisu art. 2031 § 2 K.p.c., ustanawiającą ograniczenia czasowe w podnoszeniu zarzutu potrącenia w procesie cywilnym. Analiza koncentruje się w szczególności wokół trzech kwestii. Rozumienia (definicji) zarzutu potrącenia, co przekłada się na zakres zastosowania ograniczeń czasowych wynikających z art. 2031 § 2 K.p.c. Wyłączenia przez ten przepis możliwości powoływania się na potrącenie w sytuacji, gdy miało ono miejsce po wdaniu się w spór co do istoty sprawy. Ponadto artykuł wskazuje na problemy interpretacyjne wynikające z powiązania terminu na podniesienie zarzutu potrącenia z wymagalnością wierzytelności pozwanego. Przeprowadzone rozważania pozwalają końcowo na przedstawienie propozycji interpretacji art. 2031 § 2 K.p.c. oraz wysunięcie postulatów de lege ferenda.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 4; 81-97
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wewnętrzna jawność postępowań rehabilitacyjnych z perspektywy oskarżonego i jego obrońcy
    Internal Transparency of Rehabilitation Proceedings from the Perspective of the Defendant and Their Defender
    Autorzy:
    Sychta, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035788.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    internal transparency of rehabilitation proceedings
    the defendant
    the defender
    cassation
    revision
    rule of directness
    rules of directness
    rule of equality
    rule of orality
    the right to defense rule of fair trial
    Opis:
    The article touches upon the issue of internal transparency of rehabilitation proceedings and reinvestigations which take place following the annulment of the final judgment. Depending on the rehabilitation prerequisites, it is possible to obtain an acquittal or a judgment equal to an acquittal in three exceptional and appeal modes, i.e. cassation, revision and annulment with regard to persons who experienced repression on the grounds of their involvement in actions aimed at maintaining the independence of the Republic of Poland. The full inclusion of the defendant and their defender in the court proceedings guarantees that the efforts to expunge the defendant’s criminal record will be carried out in accordance with the rules of directness, contradictoriness, equality, orality, the right to defense and broadly understood rule of conscientiousness. This type of procedure upholds the possibility of voluntary participation of the defendant in proceedings aimed at establishing the probability or certainty of the emergence of grounds for employing exceptional appeal modes, while the restrictions, exclusion or expansion of the involvement of the defendant are regulated according to particular exceptions.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2017, 27, 1; 13-86
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PRAWO DO OBRONY JAKO PUBLICZNE PRAWO PODMIOTOWE
    The Right of Self-defence as a Public Subjective Right
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096766.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    proces karny; prawo podmiotowe; prawo do obrony; uprawnienie procesowe; strona bierna; oskarżony; prawo represyjne; prawo publiczne.
    criminal process; subjective right; right of self-defence; procedural rights; defending party; defendant; repressive law; public law.
    Opis:
    Artykuł poświęcono możliwości wykorzystania konstrukcji publicznych praw podmiotowych w dogmatyce prawa karnego procesowego, na przykładzie instytucji prawa do obrony. W opracowaniu zdefiniowano pojęcie prawa podmiotowego, jak również przedstawiono podstawowe założenia teoretyczne, prezentowane w prawoznawstwie na gruncie koncepcji praw podmiotowych. Odrębne rozważania poświęcono sposobowi definiowania w piśmiennictwie karnoprocesowym pojęć obrony, prawa do obrony oraz zasady prawa do obrony. W dalszej części publikacji przedstawiono argumenty przemawiające za uznaniem prawa do obrony za publiczne prawo podmiotowe, jak również wykazano teoretycznoprawne oraz praktyczne implikacje, wynikające z zakwalifikowaniaprawa do obrony do kategorii publicznych praw podmiotowych.
    This article examines the possibility of applying the construction of public subjective rights in the dogma of procedural criminal law, as exemplified by the institution of the right of self-defence. The article gives a definition of the concept of subjective rights and outlines the basic theoretical principles presented in jurisprudence with regard to subjective rights. It also considers the way the terms defence, right of self-defence and the principle of the right of self defence are defined in publications on procedural criminal law. Te article then goes on to present arguments in favour of the recognition of the right of self-defence as a public subjective right, and shows what the theoretical and practical legal implications would be if the right of self-defence were qualified as a public subjective right.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 1; 195-222
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postępowanie szczególne w postepowaniu karnym skarbowym w świetle noweli z dnia 27 września 2013 r.
    Autorzy:
    Tużnik, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393808.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    pecial proceeding
    plea bargain proceeding
    proceeding by writ
    proceeding
    in the of absence the defendant
    fine proceeding
    postępowania szczególne
    postępowanie w przedmiocie udzielenia
    zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
    postępowanie nakazowe
    postępowanie w stosunku do nieobecnych
    postępowanie mandatowe
    Opis:
    W artykule przedstawiono problematykę postępowań szczególnych w postępowaniu karnym skarbowym, związaną ze zmianami w tym zakresie dokonanymi na mocy ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. W związku z uchwaleniem tej ustawy znacznemu przemodelowaniu uległo postępowanie karne oraz postępowanie karne skarbowe, co miało wpływ na konstrukcję postępowań szczególnych występujących w procesie karnym skarbowym (art. 117 § 1 i 2 k.k.s.). Zaprezentowano te zmiany, eksponując w szczególności konsekwencje likwidacji postępowania uproszczonego, stanowiącego zasadniczy tryb rozpatrywania spraw zarówno o przestępstwa skarbowe, jak i wykroczenia skarbowe. Rozważania miały na celu przeanalizowanie, czy zgodnie z zamierzeniami projektodawców zachowano właściwą równowagę pomiędzy realizacją takich zasad procesowych, jak zasada kontradyktoryjności, bezpośredniości oraz ekonomiki i szybkości postępowania.
    The article presents the issue of special proceedings in the penal-fiscal procedure in connection with the changes in the field resulting from the Act of 27 September 2013 amending the Act – the Code of Criminal Procedure and some other acts. The new Act remodelled criminal and penal-fiscal proceedings and this affected the construction of special proceedings of the penal-fiscal procedure system (Article 117 § 1 and 2 of the Penal-Fiscal Code). The presented changes in particular expose the consequences of the abolishment of a simplified procedure, which used to be the main mode of dealing with both fiscal crimes and offences. The considerations aim to analyse whether the adequate balance between the implementation of such principles as contradictoriness, directness, and economic and fast proceeding has been maintained in compliance with the intentions of the authors of the legislative initiative.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 3; 56-69
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Układ części ogólnej postępowania nieprocesowego
    Autorzy:
    Grzegorz, Harla, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902940.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    civil case
    court
    code of civil procedure
    code of non-contentious proceedings
    structure of the act
    procedural proceedings
    non-contentious proceedings
    general part of proceedings
    detailed part of the proceedings
    principle of bilateral (parties
    claimant/plaintiffs – defendant)
    principle of participation (interested person
    applicant ‒ participant)
    sprawa cywilna
    sąd
    Kodeks postępowania cywilnego
    Kodeks postępowania niespornego
    struktura ustawy
    postępowanie procesowe
    postępowanie nieprocesowe
    część ogólna postępowania
    część szczegółowa postępowania
    zasada dwustronności (strony
    powód – pozwany)
    zasada uczestnictwa (zainteresowany
    wnioskodawca – uczestnik)
    Opis:
    The article presents the problems of the arrangement of the part of general non-contentious proceedings (art. 506–525 of the Code of Civil Procedure of 1964 ‒ abbreviation: „c.c.p.”). The scope of this issue includes three issues: the structure (internal division) of this part; the nature of the provisions of this part and their order. Previously, in the Code of Non-Contentious Procedure of 1945, the general part of this procedure had an internal division and contained only general provisions. De lege lata, in the Code of Civil Procedure of 1964, the general part of this procedure has no internal division and also contains provisions that are not general norms. These provisions should be transferred to the part of detailed non-contentious proceedings (art. 526 et seq. of the Code of Civil Procedure).
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2018, 75; 93-114
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo odmowy złożenia zeznań przez świadka z powołaniem się na art. 182 § 3 Kodeksu postępowania karnego a wykorzystanie tego dowodu w postępowaniach podatkowych
    The right to refuse to testify by a witness in accoradance to article 182 § 3 of the Code of Criminal Procedure and the use of this evidence in tax proceedings
    Autorzy:
    Charkiewicz, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762106.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-28
    Wydawca:
    Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
    Tematy:
    odmowa złożenia zeznań
    świadek
    inna tocząca się sprawa
    procedura podatkowa
    prawo do obrony
    ocena uprawnionej odmowy złożenia zeznań
    oskarżony w innym toczącym się postępowaniu
    odczytanie protokołu zeznań świadka
    organy podatkowe
    nadużycie prawa
    refusal to testify
    witness
    other pending case
    tax procedure right to defense
    assessment of a legitimate refusal to testify
    defendant in other pending proceedings
    reading the witness’s testimony report
    tax authorities
    abuse or thretened abuse of law or legal process
    Opis:
    Opracowanie dotyczy problematyki prawa odmowy złożenia zeznań przez świadka z powołaniem się na art. 182 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego1. Celem artykułu jest przybliżenie instytucji odmowy złożenia zeznań przez świadka w sytuacji, gdy jest on oskarżonym w innym toczącym się postępowaniu, kwestii oceny, czy taka odmowa złożenia zeznań przez świadka jest uprawniona i tego, kto dokonuje powyższej oceny. Autor skupia się również na wpływie aktualnego brzmienia art. 182 § 3 k.p.k. na toczące się postępowanie, na zasadę prawa do obrony oskarżonego oraz porusza kwestię możliwości odczytania protokołu zeznań świadka w toczących się postępowaniach przed sądami i organami podatkowymi.
    The study compares to the issue of the right to refuse to testify by a witness in accordance to article 182 § 3 of the Code of Criminal Procedure. The aim of the article is to present the institution of a witness’s refusal to testify in a situation where he is the accused in another pending proceeding, the question of whether such refusal to testify by a witness is entitled and who makes such an assessment. The study also focuses on the impact of the current meaning of article 182 § 3 of the Code of Criminal Procedure on the pending proceedings, on the principle of the defendant’s right to defense, and addresses the issue of the possibility of reading the testimony of a witness in the pending court proceedings.
    Źródło:
    Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2022, 9(313); 14-18
    1427-2008
    2449-7584
    Pojawia się w:
    Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-28 z 28

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies