Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "defects of consent" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Uzależnienia jako przyczyny nieważności małżeństw w prawie kanonicznym. Obraz na podstawie akt sądowych
Addictions as a cause of invalidity of marriages in canon law. Picture based on tribunal records – summary
Autorzy:
Karsten, Kinga
Kroczek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204912.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
uzależnienia
orzeczenie nieważności małżeństwa
małżeństwo
prawo kanoniczne
wady zgody małżenskiej
addiction
annulment of marriage
marriage
canonical law
defects of marriage consent
Opis:
W prawie kanonicznym istnieje instytucja orzeczenia nieważności małżeństwa. Powodem takiego orzeczenia może być jakaś wada zgody małżeńskiej, zaś do kategorii wady zgody małżeńskiej zalicza się psychiczną niezdolności do podjęcia podstawowych obowiązków małżeńskich (kan. 1095 nr 3 Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 r.). Z kolei w tej grupie umieszcza się różnego rodzaju uzależnienia. W artykule zaprezentowano przypadki spraw sądowych związane z uzależnieniami od alkoholu, hazardu, Internetu, gier komputerowych, seksu, pornografii, pracy, osób, które doprowadziły do orzeczenia nieważności małżeństwa. Celem takiej prezentacji jest pokazanie przykładów zachowań, które będąc z punk-tu widzenia medycznego uzależnieniami, były jednocześnie kanonicznymi przesłankami do orzeczenia nieważności małżeństwa.
In canon law, there is the institution of annulment of marriage. The reason for such a decision may be a defect in marital consent, and the category of a defect in marital consent includes many causes of a psychic nature to assume the essential obligations of marriage (can. 1095 No. 3 of the Code of Canon Law of 1983). The group in question includes various types of addictions. The article presents tribunals cases related to addictions to alcohol, gambling, Internet, computer games, sex, pornography, work, people which led to the annulment of the marriage. The aim of such a presentation is to show examples of behaviours which, being from the medical point of view addictions, were at the same time canonical prerequisites for the declaration of annulment.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2018, 22, 4(49); 137-153
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieważność matrimonium per procura w prawie Kościoła łacińskiego
Invalidity of Matrimonium per Procura in the Law of the Latin Church
Autorzy:
Świto, Lucjan
Tomkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1752837.pdf
Data publikacji:
2020-05-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
zgoda małżeńska
wady zgody małżeńskiej
nieważność małżeństwa
matrimonium per procura
marriage
matrimonial consent
defects of matrimonial consent
invalidity of marriage
Opis:
Zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika w obowiązującym powszechnym prawie kanonicznym reguluje expressis verbis głównie kan. 1105 KPK/83. Stanowi on, że do ważnego matrimonium per procura wymaga się, aby było specjalne upoważnienie zawarcia go z określoną osobą oraz aby pełnomocnik był wyznaczony przez samego zleceniodawcę i osobiście wypełniał swoje zadanie. Pełnomocnictwo, by było ważne, powinno być podpisane przez zleceniodawcę i ponadto przez proboszcza lub ordynariusza miejsca, w którym wystawia się pełnomocnictwo, albo przez kapłana delegowanego przez jednego z nich, albo przynajmniej przez dwóch świadków, lub też winno być sporządzone w formie autentycznego dokumentu, zgodnie z wymogami prawa państwowego (kan. 1105 § 2 KPK/83). Jeżeli zleceniodawca nie może pisać, należy to zaznaczyć w samym pełnomocnictwie i dodać jeszcze jednego świadka, który również podpisuje dokument. W przeciwnym razie pełnomocnictwo jest nieważne (kan. 1105 § 3 KPK/83). Jeżeli zleceniodawca, przed zawarciem w jego imieniu małżeństwa, odwołał upoważnienie lub popadł w chorobę umysłową, małżeństwo jest nieważne, chociaż pełnomocnik lub druga strona o tym nie wiedzieli (kan. 1105 § 4 KPK/83). Sytuacja w której konsens małżeński nie jest wyrażany osobiście przez nupturientów lecz przez pełnomocnika (lub pełnomocników) skłania do refleksji, jak w tego rodzaju przypadku przedstawia się kwestia nieważności tak zawartego małżeństwa? Czy specyfika, która towarzyszy zawarciu matrimonium per procura przekłada się również na aspekt jego nieważności? A inaczej mówiąc: czy w przypadku zawierania małżeństwa przez pełnomocnika zachowują swoją aktualność wszystkie przesłanki nieważności, które generalnie odnoszą się do małżeństw, ewentualnie, czy przesłanki te, w przypadku małżeństwa zawieranego per procura, nie nabierają rysu właściwego sobie? A może, w matrimonium per procura występują takie elementy nieważności, które są charakterystyczne tylko dla tej formuły, a jeśli są, to czy nie budzą żadnych wątpliwości? Artykuł poprzez analizę rozwiązań obowiązujących we współczesnym prawie wewnętrznym Kościoła Rzymskokatolickiego oraz poglądów doktryny kanonicznej zawiera próbę odpowiedzi na te pytania; próbę, która w odniesieniu do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. jak dotychczas nie była podejmowana w literaturze przedmiotu.
Entering into marriage through proxy according to the currently valid canon law is regulated expressis verbis mainly by canon 1105 CCL. It states that for a valid matrimonium per procura it is required that a special power of attorney should be issued for a designated person and that the proxy should be designated by the principal and that they should perform the act by themselves. For the power of attorney to be valid, it has to be signed by the principal as well as by the parish priest or the bishop competent for the place where the power of attorney is issued, or by a priest delegated by either of them, or at least by two witnesses, or it should be drawn up as an authentic document, as required by the state law (canon 1105 § 2 CCL). If the principal cannot write, this must be stated in the document itself and there must be another witness who also signs the document. Otherwise, the power of attorney is invalid (canon 1105 § 3 CCL). If, before entering into marriage on their behalf, the principal revokes the power of attorney or develops a mental disease, the marriage is invalid, although the proxy or the other party may not have known about it (canon 1105 § 4 CCL). The situation in which the matrimonial consent is not expressed personally by the future spouses, but by a proxy (or proxies), makes one ponder on the issue of invalidity of such a marriage. Does the specificity of matrimonium per procura also spread to its invalidity? In other words, do all the factors which make a marriage invalid remain in force in marriage per procura, as such factors generally apply to marriages, or do the factors acquire certain specific features? Or perhaps there are certain elements of invalidity in matrimonium per procura which are typical only to this formula, and if there are, do they not raise any doubts? By analysing the solutions contained in the contemporary internal law of the Roman Catholic Church and the canonical doctrine, the article attempts to answer such questions. Such an attempt has never been made with respect to the 1983 Code of Canon Law.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 2; 139-162
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy zaburzenie osobowości typu borderline może stanowić przyczynę nieważności małżeństwa kanonicznego? Analiza w oparciu o orzecznictwo Roty Rzymskiej
Could borderline personality disorder may be the cause of nullity of a canonical marriage? Analysis based on the jurisprudence of the Roman Rota
Autorzy:
Olejnik, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151041.pdf
Data publikacji:
2022-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
zaburzenie osobowości typu borderline
orzecznictwo Roty Rzymskiej
niezdolność konsensualna
wady zgody małżeńskiej
borderline personality disorder
Roman Rota jurisprudence
consensual incapacity
defects of marital consent
Opis:
Zaburzenie osobowości typu borderline jest jedną z dysfunkcji psychicznych powodujących niezdolność do dobrowolnego zawarcia małżeństwa kanonicznego. Jest to zaburzenie trudne do zdiagnozowania, a jednocześnie coraz częściej występujące w populacji. Z tego powodu wątki związane z występowaniem zaburzeń z pogranicza obecne są również w praktyce sądów kościelnych. Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest orzecznictwo Roty Rzymskiej w sprawach o nieważność małżeństwa z powodu wad zgody małżeńskiej, które spowodowane były występowaniem osobowości z pogranicza. Analizowane wyroki pochodzą z lat 1983-2020. Celem analizy jest ukazanie orzecznictwa Roty Rzymskiej, które ma mieć praktyczne zastosowanie dla sądów niższych instancji przy orzekaniu w sprawach, w których jedna ze stron procesowych ma zaburzenia graniczne.
Borderline personality disorder is one of the mental dysfunctions that causes inability to consensually enter into marriage. It is a disorder that is difficult to diagnose and, at the same time, it occurs more and more frequently in the population. For this reason, the threads related to the occurrence of borderline disorder are also present in the practice of church courts. The subject of the analysis in this article is the jurisprudence of the Roman Rota in cases of nullity of marriage due to defects in matrimonial consent, which were caused by the presence of borderline personality disorder. The analyzed judgments come from 1983-2020. The aim of the analysis is to show the jurisprudence of the Roman Rota, which is to be of practical use to lower courts in adjudicating in cases in which one of the litigants has borderline disorder.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2022, 33, 2; 33-89
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o koncepcji wad oświadczenia woli w prawie polskim i francuskim
Remarks on the Concept of Defects of Consent in Polish and French Law
Autorzy:
Dziedzic, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50362721.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wady oświadczenia woli
pojęcie oświadczenia woli
aksjologia regulacji wad oświadczenia woli
reforma francuskiego prawa zobowiązań z 2016 r.
komparatystyka prawnicza
defects of consent
concept of a declaration of will
axiology of the regulation of defects of consent
2016 reform of French contract law
comparative law
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie podstawowych założeń ustawodawców polskiego i francuskiego, które zadecydowały o ukształtowaniu regulacji wad oświadczenia woli w każdym z porządków prawnych. W pierwszej kolejności zaprezentowane zostały zapatrywania obu systemów na pojęcie oświadczenia woli, bez którego rozważenia nie sposób zrozumieć konstrukcji wad oświadczenia woli. Następnie przedstawione zostały koncepcje wad oświadczenia woli przyjęte w dwu systemach: normatywna w prawie polskim i psychologiczna w prawie francuskim. Zidentyfikowane i omówione zostały również wartości chronione przez konstrukcję wad oświadczenia woli. Wyjaśnione zostały nadto ogólne różnice w kodeksowym unormowaniu tych wad w obu systemach. Asumpt do podjęcia rozważań nad tytułowym zagadnieniem stanowi reforma francuskiego prawa zobowiązań dokonana ordonansem z 2016 r., która objęła również regulację wad oświadczenia woli. Towarzyszyła jej żywa dyskusja, która wzbogaciła dorobek doktryny francuskiej o nowe wypowiedzi dotyczące unormowania wad oświadczenia woli.
The aim of the article is to present the basic principles of the Polish and French law which determined the regulation of defects of consent in each of the legal orders. Firstly, the views of both systems on the concept of declaration of will, without which it is impossible to understand the construction of defects of consent, are presented. Next, the concepts of defects of consent adopted by the two systems are presented: normative in Polish law and psychological in French. The values protected by the construction of defects of consent are also identified and discussed. The general differences between the two systems in terms of the code regulation of such defects are explained. The reason for the consideration of the title issue is the reform of the French law of obligations made by the 2016 ordonnance which also included the regulation of defects of consent. It has been accompanied by a lively discussion that has enriched the body of French academic writings with new statements regarding the regulation of defects of consent.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 105; 167-183
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies