Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dedykacje" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
ВІРШОВАНІ ПРИСВЯТИ ЯК РІЗНОВИД УКРАЇНСЬКВІРШОВАНІ ПРИСВЯТИ ЯК РІЗНОВИД УКРАЇНСЬКОЇ ПАНЕГІРИЧНОЇ ПОЕЗІЇ ДОБИ БАРОКООЇ ПАНЕГІРИЧНОЇ ПОЕЗІЇ ДОБИ БАРОКО
VERSE DEDICATIONS AS A KIND OF UKRAINIAN PANEGYRIC POETRY OF THE BAROQUE ERA
Autorzy:
ЖУРАВЛЬОВА, СВІТЛАНА
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041643.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
verse dedication
panegyric
baroque
poetry
wierszowane dedykacje
panegiryk
barok
poezja
Opis:
Barokowe wierszowane dedykacje, których najwcześniejszymi przykładami są wiersze Herasyma Smotryckiego wysławiające księcia Konstantego z Biblii Ostrogskiej, były popularne w ХVІІ i ХVІІІ wieku. Świadczą o tym m.in. utwory Hawryiła Dorofijewicza, Pamwy Beryndy, Łazarza Baranowicza, Jana Armaszenki, Jana Maksymowicza i innych twórców barokowych. Wspomniane wiersze, które umieszczane były na początku ksiąg, nie tylko pełniły funkcję swoistego wprowadzenia, lecz także wysławiały darczyńców oraz magnaterię. Właśnie tym patronom utwory były poświęcone, a sponsorowane przez nich księgi darowane. Istotny jest fakt, że dedykacje panegiryczne często miały podłoże polityczne i odzwierciedlały tendencje ideologiczne sztuki ukraińskiej. Obecnie barokowe wierszowane dedykacje pozostają w literaturoznawstwie ukraińskim poza kontekstem poezji panegirycznej. Jednocześnie wykorzystanie podniosłej topiki oraz sformułowań wysławiających pozwala określić wierszowane dedykacje jako odmianę ukraińskiej poezji panegirycznej okresu baroku.
Baroque verse dedications, the earliest examples of which are Herasym Smotrytskyi’s poems in honor of Prince Constantine in the Ostrih Bible, remained popular during the 17th and 18th centuries. This is evidenced, in particular, by Havryil Dorofiievych’s, Pamvo Berynda’s, Lazar Baranovych’s, Ioan Armashenko’s, Ioan Maksymovych’s texts etc. These poems were placed at the beginning of books to glorify patrons or rulers who donated money to have the books published. In addition, panegyric dedications often had a political background and reflected the ideological vector of the Ukrainian art. Today in the Ukrainian literary criticism Baroque verse dedications largely remain outside the context of panegyric poetry. However, the use of the majestic topic and glorifying formulas makes it possible to classify these dedications as a kind of Ukrainian baroque panegyric poetry.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 1; 297-305
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Woluminy z nieznanymi rękopiśmiennymi dedykacjami dla prymasa Wojciecha Baranowskiego
Volumes with unidentified hand-written dedications for Primate Wojciech Baranowski
Autorzy:
Bartoszak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912381.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Archdiocesan Archives in Gniezno
Wojciech Baranowski
hand-written dedications
Riga
Johann Tastius
Michael Giese
Cezar Baroniusz
Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie
rękopiśmienne dedykacje
Ryga
Opis:
Wskazane już w 1930 roku w Katalogu druków polskich XVI-go wieku Bibljoteki Kapitulnej w Gnieźnie ks. Leona Formanowicza dziewięć woluminów kryjących rękopiśmienne wpisy dedykacyjne dla Wojciecha Baranowskiego uzupełnione zostały w trakcie projektu grantowego kierowanego przez doktora Piotra Pokorę o następne cztery księgi zawierające rękopiśmienne dedykacje od trzech osób. Omówione chronologicznie w tekście książkowe dary wójta ryskiego Johanna Tastiusa, sekretarza elektora brandenburskiego Michaela Giese oraz kardynała Cezara Baroniusza, które dostarczają informacji o zasięgu i kierunku nawiązywanych przez Baranowskiego relacji społecznych, zanalizowano na płaszczyźnie tegumentologicznej. Szczególną uwagę poświęcono próbie określenia charakteru dedykacji.
The nine volumes, registered in the Catalogue of Polish prints from the 16th c. held in the Chapter Library in Gniezno by Rev. Leon Formanowicz and indicated as early as 1930, include hand-written dedication inscriptions dedicated to Wojciech Baranowski. These dedications have been complemented during a grant project headed by Dr. Piotr Pokora with four books that include hand- written dedications by three other persons. The gift books, discussed in a chronological order in the article, were donated by the Riga alderman Johann Tastius, secretary to the Brandenburg Elector Michael Giese and Cardinal Cezary Baroniusz and provide some additional information on the scope and directions of Primate Baranowski’s social relations. These relations, however, are analysed from the perspective of bookbinding studies. A particular attention is given to an attempt to define the nature of these dedications.
Źródło:
Biblioteka; 2018, 22(31); 49-64
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolekcja Joachima Lelewela w Dziale Druków Rzadkich Biblioteki Uniwersytetu Wileńskiego
The collection of Joachim Lelewel in the Rare Book Department of the Vilnius University Library
Autorzy:
Vaitkevičiūtė, Viktorija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472402.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Joachim Lelewel (1786-1861)
rzadkie książki
biblioteka prywatna
proweniencje
dedykacje
Biblioteka Uniwersytetu Wileńskiego
Litwa
rare books
private library
provenances
dedications
Vilnius University Library
Lithuania
Opis:
Historyk, kartograf, teoretyk księgoznawstwa Joachim Lelewel (1786-1861) swoją bibliotekę prywatną zapisał w testamencie Uniwersytetowi Wileńskiemu. Dział Druków Rzadkich Biblioteki UW przechowuje kolekcję książek i broszur uczonego, liczącą 3684 pozycje (5400 tomów). Jest ona ciekawa ze względu na tematykę oraz zachowane proweniencje. W artykule zostały przedstawione dzieje powstania zbioru i okoliczności włączenia go do Biblioteki Uniwersytetu Wileńskiego, a także krótka charakterystyka tematyczna. Najwięcej uwagi poświęcono jednak różnym wpisom, pieczęciom i ekslibrisom. Sporą część kolekcji stanowią książki z dziedziny geografii, kosmografii, dziejów antycznych i czasów najnowszych oraz relacje z podróży do różnych krajów. Ważne miejsce zajmują też prace samego historyka. Zachowane na książkach notatki J. Lelewela ukazują go jako badacza o rozległych zainteresowaniach oraz świetnego bibliografa. Natomiast dedykacje potwierdzają, że był on naprawdę znanym i cenionym naukowcem. Proweniencje wielu osób i instytucji z różnych okresów wskazują na to, że J. Lelewelowi nie zależało na nabywaniu wyjątkowych, cennych książek, a zwracał on uwagę przede wszystkim na treść publikacji.
Historian, cartographer, bibliographer, book scientist Joachim Lelewel (1786-1861) devised and bequeathed his private library to the Vilnius University. This collection, preserved in the Rare Book Department of the VU Library, consists of 3684 titles (5400 volumes). Though Lelewel was not a bibliophile, his book collection is interesting and valuable thematically and for the extant provenances in the books. The article reveals the history of its formation and eventual arrival at the Vilnius University, shortly discusses book topics and brings into focus all the different inscriptions, stamps and exlibrises. The majority of books deal with geography, cosmography, Antique, history of modern times, descriptions of travels in different countries. Works of Lelewel himself form a significant part of this collection as well. Lelewel’s own notes in the books themselves reveal that he was not only a researcher interested in a lot of areas of science, but also a great bibliographer. Moreover, the dedications to J. Lelewel paint him as a famous or appreciated scientist who intensively cooperated with the other researchers. The varied persons’ and institutions’ provenances from different times not only provide significant information about the former readers, their reading habits and interests, but also confirm that for Lelewel the content of the books – not the goal to aquire special or exclusive publications – was the most important thing.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, Polonika w zbiorach obcych, tom specjalny; 109-120
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patron Saints in the times of Christianization. Some reflections about Great Moravian dedications
Wezwania w czasach chrystianizacji. Kilka uwag o patrociniach wielkomorawskich
Autorzy:
Jokeš, Petr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560475.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Middle Ages
Moravia
Great Moravia
church history
cult of saints
patron saints
dedications
Średniowiecze
Morawy
Wielkie Morawy
historia Kościoła
kult świętych
święci patronowie
dedykacje – patrocinia
Opis:
The study sums up previous research of Great Moravian dedications. The research of this issue is rather challenging – mainly because a lot of then churches existed only for a short period of time. Many of Great Moravian churches were built during the 9th century and perished around 900 AD which means that they were in existence only for several decades and only few of them “managed“ to leave some traces in historical sources during such short time. Nevertheless, the presented data proves that to a certain extent, reconstruction of Great Moravian dedications is possible. Obviously, this is a difficult task. Without a doubt, dedications of some sacral objects will never be found out. The text focuses mainly on 22 sacral objects, which have – surely or very likely – Great Moravian origin. Dedications of 12 objects are unknown (it concerns mainly the churches of destroyed hillforts in Mikulčice and Pohansko). Dedications of remaining 10 sacral objects are either known or we can reconstruct them with some degree of probability. Thus, in Great Moravia existed cults of most common Christian saints there – Mary, John (probably the Baptist), perhaps also Peter, George and Michael, but also cults connected with some specific missions – that from Diocese of Passau (Hippolytus, probably connected with missionaries from Austrian Benedictine abbey in Sankt Pölten ) and that of Cyril and Methodius (Clement). Dedications to Hippolytus and Clement are particularly interesting, also because in Moravia there are some later medieval churches dedicated to those saints. The possible connection between Great Moravian and post-Great-Moravian cults of those saints is one of the most interesting tasks for future research in this respect.
Autor podsumowuje dotychczasowe badania nad wezwaniami kościołow wielkomorawskich. Badanie wezwań z tego okresu jest trudnym wyzwaniem, ponieważ wiele wielkomorawskich obiektow sakralnych istniało tylko przez krotki okres – obiekty te powstawały w ciągu IX wieku, a już na początku X wieku w wyniku najazdu węgierskiego wiele z nich przestało istnieć, nie pozostawiając śladow w źrodłach pisanych. Mimo to w części przypadkow można poznać patrocinia, z reguły wykorzystując ich ślady w źrodłach poźniejszych. Przedmiotem zainteresowania autora są 22 obiekty sakralne, ktore z pewnością lub dużą dozą prawdopodobieństwa powstały w czasach wielkomorawskich. Patrocinium 12 obiektow nie udało się określić (chodzi głownie o kościoły z grodow w Mikulčicach i Pohansku), natomiast w przypadku pozostałych 10 albo wezwanie jest znane, albo można go określić z pewnym prawdopodobieństwem. Z badań wynika, że w państwie wielkomorawskim nadawano patrocinia Najświętszej Marii Panny oraz św. Jana (najprawdopodobniej Chrzciciela), stosunkowo prawdopodobne są rownież wezwania św. Jerzego, św. Michała Archanioła oraz św. Piotra. Na Wielkich Morawach istniało rownież patrocinium św. Hipolita, związane najpewniej z działalnością misjonarską austriackich benedyktynów z klasztoru Sankt Polten, oraz dość prawdopodobnie św. Klemensa, związane z misją świętych Cyryla i Metodego, ktorzy relikwie tego świętego przynieśli na Morawy.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 77-89
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мастацкая рэпрэзентацыя вобраза Элiзы Ажэшкi ў сучаснай беларускай паэзii
Reprezentacja artystyczna obrazu Elizy Orzeszkowej we współczesnej poezji białoruskiej
Artistic image of Eliza Ozheshkova in modern Belarusian poetry
Autorzy:
Русiлка, Вольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109955.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
dziedzictwo ideowo-artystyczne
konceptualny sens obrazu
narodowa odmienność
wiersze-dedykacje
poetycka reprezentacja utworów
podstawa dokumentalna
idea-artistic heritage
conceptual meaning of the image
national distinctness
poems-dedications
poetic representation
historical documents
Opis:
W artykule omówiono artystyczną specyfikę kreślenia obrazu klasyka literatury polskiej Elizy Orzeszkowej we współczesnej białoruskiej poezji. Eliza Orzeszkowa miała białoruskie pochodzenie i wywarła znaczący wpływ na historię i życie kulturalne obu narodów. Na podstawie analizy literaturoznawczej wierszy Danuty Biczel, Aly Nikiporczyk, Jurki Gołuba, Wiktora Sznipa, poematu Lubowi Rusiłki i dzieł innych autorów sformułowano wniosek, że obraz Elizy Orzeszkowej ma dla literatury białoruskiej wartość koncepcyjną, zawiera ideę wierności korzeni ideałom wolności i sprawiedliwości społecznej. Ustalono, że utwory, w których pojawia się obraz Elizy Orzeszkowej, są zróżnicowane pod względem gatunku i rodzaju obrazu. Są to wiersze-inicjacje, poetyckie monologi pisarki, ballady i poemat. Reprezentacja artystyczna obrazu znanej pisarki nie byłaby możliwa bez szerokiego stosowania technik intertekstualności: cytowania, reminiscencji i aluzji, odwoływania się do dokumentacji historycznej, co wyróżnia przeanalizowane utwory współczesnych autorów.
The author of the article discusses artistic features in the image of Polish writer Eliza Ozheshkova in modern Belarusian poetry. Ozheshova, who was of Belarusian origin, influenced the history and culture of both nations. The poems by Danuta Bichel, Ala Nikiporchyk, Jurka Golub, Viktor Shnip, Lubova Rusylki and other writers have been analyzed, which enabled to conclude that the image of Eliza Ozheshkova has conceptual value in Belarusian literature. It contains loyalty to the principles of freedom and social justice. The works in which the image of Eliza Ozheshkova appears are different in terms of genre and type. These are poems-initiations, a writer’s poetic monologues, ballads and narrative poems. A variety of intertextual devices such as quotations, reminiscences, allusions, reference to historical documents have been employed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017; 75-87
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мастацкая рэпрэзентацыя вобраза Элiзы Ажэшкi ў сучаснай беларускай паэзii
Reprezentacja artystyczna obrazu Elizy Orzeszkowej we współczesnej poezji białoruskiej
Artistic image of Eliza Ozheshkova in modern Belarusian poetry
Autorzy:
Русiлка, Вольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945037.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
dziedzictwo ideowo-artystyczne
konceptualny sens obrazu
narodowa odmienność
wiersze-dedykacje
poetycka reprezentacja utworów
podstawa dokumentalna
idea-artistic heritage
conceptual meaning of the image
national distinctness
poems-dedications
poetic representation
historical document
Opis:
W artykule omówiono artystyczną specyfikę kreślenia obrazu klasyka literatury polskiej Elizy Orzeszkowej we współczesnej białoruskiej poezji. Eliza Orzeszkowa miała białoruskie pochodzenie i wywarła znaczący wpływ na historię i życie kulturalne obu narodów. Na podstawie analizy literaturoznawczej wierszy Danuty Biczel, Aly Nikiporczyk, Jurki Gołuba, Wiktora Sznipa, poematu Lubowi Rusiłki i dzieł innych autorów sformułowano wniosek, że obraz Elizy Orzeszkowej ma dla literatury białoruskiej wartość koncepcyjną, zawiera ideę wierności korzeni ideałom wolności i sprawiedliwości społecznej. Ustalono, że utwory, w których pojawia się obraz Elizy Orzeszkowej, są zróżnicowane pod względem gatunku i rodzaju obrazu. Są to wiersze-inicjacje, poetyckie monologi pisarki, ballady i poemat. Reprezentacja artystyczna obrazu znanej pisarki nie byłaby możliwa bez szerokiego stosowania technik intertekstualności: cytowania, reminiscencji i aluzji, odwoływania się do dokumentacji historycznej, co wyróżnia przeanalizowane utwory współczesnych autorów.
The author of the article discusses artistic features in the image of Polish writer Eliza Ozheshkova in modern Belarusian poetry. Ozheshova, who was of Belarusian origin, influenced the history and culture of both nations. The poems by Danuta Bichel, Ala Nikiporchyk, Jurka Golub, Viktor Shnip, Lubova Rusylki and other writers have been analyzed, which enabled to conclude that the image of Eliza Ozheshkova has conceptual value in Belarusian literature. It contains loyalty to the principles of freedom and social justice. The works in which the image of Eliza Ozheshkova appears are different in terms of genre and type. These are poems-initiations, a writer’s poetic monologues, ballads and narrative poems. A variety of intertextual devices such as quotations, reminiscences, allusions, reference to historical documents have been employed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paul Cazin (1881–1963). Dialogi z Polską
Paul Cazin (1881–1963). Dialogues with Poland
Autorzy:
Knysz-Tomaszewska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690205.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
stosunki kulturalne polsko-francuskie
przekłady
związki osobiste
listy
dedykacje
Polish-French cultural relations
translations
personal relationships
letters; dedications
Opis:
The purpose of this essay is to present Paul Cazin and his important role in the cultural relations between Poland and France from the early years of the XXth century. He discovered Polish language and literature through the contact with the great protector of artists Raczyński’s family. From the very beginning relationship and friendship were the base of his literary intrest and fascination. He managed to introduce Polish works into literary awarness of French readers. Cazin was the translator of Polish novels during three periodes — the “Young Poland” (before the I world war), the Independent Poland (1918–1939) and then the difficult time of the Soviet domination after 1945. In his lectures and critical studies he wanted to present to the French public the latin tradition and european origines of Polish civilisation. His greatest achievement was the Frech version of romantic masterpiece Pan Tadeusz (1934) and his last works concerning Breza’s novels (1962–1963).
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2015, LXX; 129-156
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Об отношении писателя к власти (на материале предисловий к книгам второй половины XVIII века)
О stosunku pisarza do władzy (na materiale wstępów do książek drugiej połowy XVIII wieku)
Autorzy:
Warda, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22649338.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
literatura rosyjska
XVIII w.
dedykacje
antydedykacje
Opis:
Artykuł poświęcono mało zbadanemu problemowi stosunku pisarzy do władzy w jednym aspekcie: dedykacji zawartych w ich książkach dla przedstawicieli władzy świeckiej czy kościelnej. Dedykacje te były bardzo rozpowszechnione w drugiej połowie XVIII w. i odznaczały się zróżnicowanym charakterem. Przeważały jednak panegiryczne teksty, co wiązało się z niskim w sensie materialnym statusem pisarza oraz z chęcią znalezienia mecenasa-„sponsora”. Ale były także polemiczne dedykacje (antydedykacje) świadczące o wzroście samoświadomości autorów i chęci uniezależnienia się od kaprysów możnych tego świata.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 1999, 1; 15-23
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies