Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "decyzja organu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Aspekty prawne związane z przedawnieniem zobowiązań wynikających z decyzji o przeniesieniu na członków zarządu odpowiedzialności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne
Legal aspects related to limitation liabilities resulting from the decision to transfer responsibility for social security contributions to members of the management board
Autorzy:
Charkiewicz, Mariusz
Chilimoniuk, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761964.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
przedawnienie
egzekucja
dochodzenie należności
zawieszenie biegu terminu przedawnienia
umowa
rozłożenie należności na raty
hybrydowe stosowanie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o ubezpieczeniach społecznych oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
decyzja administracyjna
czynność jednostronna
czynność dwustronna
odpowiedzialność osób trzecich za zobowiązania organu
doręczenie decyzji
of receivables into installments
hybrid application of the provisions of the Social Insurance Act and the Tax Ordinance
administrative decision
unilateral action
bilateral action
third party liability for the authority’s obligations
delivery of the decision
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie zagadnienia przedawnienia możliwości egzekucji przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, wynikających z decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej, z uwagi na hybrydowe stosowanie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych1 oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa2 w zakresie uregulowań dotyczących terminu przedawnienia, zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia w świetle art. 118 Ordynacji podatkowej i ustawy z dnia 13 października 1998 r. Omówiony zostanie również wpływ przedawnienia zobowiązania wobec pierwotnego dłużnika na odpowiedzialność osoby trzeciej, a także roli i znaczenia umowy, o której mowa w art. 29 ust. 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r., oraz podniesienia zarzutu przedawnienia na etapie postępowania egzekucyjnego.
The purpose of this study is to present the issue of the statute of limitations for the possibility of enforcing social security contributions by the Social Insurance Institution resulting from the decision on third party liability due to the hybrid application of the Act of 13 October 1998 on the social insurance system (i.e. Journal of Laws of 2022, item 1009, as amended) – hereinafter „u.s.u.s” and the Act of August 29, 1997, the Tax Ordinance (i.e. Journal of Laws 2021, item 1540, as amended) – hereinafter „op” in the scope of regulations regarding the limitation period, suspension and interruption of the course in the light of art. 118 op. and u.s.u.s. The impact of the statute of limitations on the obligation towards the original debtor on the liability of a third party will also be discussed, as well as the role and significance of the contract referred to in Art. 29 section 1 a u.s.u.s and raising the plea of limitation at the stage of enforcement proceedings.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2022, 12(316); 9-14
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne organów administracji publicznej dotyczące instytucji zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania – glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 marca 2021 r., II sa/sz 808/20
Information obligations of public administration bodies regarding the institution of waiving the right to appeal – gloss to the judgment of the voivodship administrative court in Szczecin from march, 25 2021, II sa/sz 808/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055581.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
odwołanie
obowiązki informacyjne organu administracji publicznej
waiver of the right to appeal
final and validity of the decision
administrative decision
appeal
information obligations of a public administration body
Opis:
Niniejsza glosa ma charakter aprobujący i dotyczy kwestii realizacji obowiązku informacyjnego wobec stron postępowania administracyjnego przez organy administracji publicznej w związku z instytucją zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania. Należy zauważyć, że instytucja ta, lapidarnie uregulowana w art. 127a Kodeksu postępowania administracyjnego, od momentu swojego obowiązywania budzi szereg wątpliwości interpretacyjnych. Dotyczą one nie tylko samego oświadczenia stron o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania, ale również terminu na jego złożenie czy możliwości jego cofnięcia przed upływem terminu na wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej. Wątpliwości te doprowadziły do rozbieżnych poglądów w doktrynie i judykaturze. To z kolei wywołuje stan niepewności prawnej stron postępowania. Sądownictwo administracyjne próbuje naprawić ten stan, czego dobrym przykładem jest glosowane orzeczenie. W wyroku tym trafnie wywiedziono, że w przypadku, gdy rozwój psychiczny (umysłowy) czy też stan zdrowia wskazuje na to, że powzięta przez stronę informacja o możliwości i skutkach zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania nie dotarła w odpowiedni sposób, to po stronie organów administracji publicznej aktualizuje się obowiązek podjęcia wszelkich dostępnych kroków, które spowodują przyjęcie informacji przez stronę. W glosie zwrócono uwagę na to, że organ, pouczając stronę o przysługującym jej uprawnieniu do zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania, nie może poprzestać tylko na ogólnym wskazaniu skutków w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności, ale też winien ją poinformować, że złożenie takiego oświadczenia pozbawia ją możliwości do wniesienia skargi do sądu administracyjnego
This gloss is of an approving nature and concerns the fulfillment of the information obligation towards the parties to administrative proceedings by public administration bodies in connection with the waiver of the right to appeal. This institution, concisely regulated in art. 127a of the Code of Administrative Procedure, from the moment it becomes effective, it raises a number of interpretation doubts. They refer not only to the parties’ declaration of waiver of the above-mentioned right, but also the deadline for its submission or the possibility of withdrawing it before the deadline for appeal. These doubts led to divergent views in the doctrine and judicature. This, in turn, creates a state of legal uncertainty for the parties to the proceedings. The administrative judiciary is trying to rectify this, a good example of which is the voted judgment. In this judgment it was rightly argued that if the mental development or health condition indicates that the information obtained by a party about the possibility and consequences of waiving the right to appeal did not arrive in an appropriate manner, the public administration authorities are obligated to take all steps which will cause the party to accept the information. The gloss emphasises that the authority, instructing the party about its right to waive the right to appeal, may not limit itself to the general indication of the effects of the decision obtaining the final and validity of the decision, but should also inform the party that the submission of such a declaration they deprive it of the possibility to lodge a complaint to an administrative court.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 277-284
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W KIELCACH Z DNIA 21 LUTEGO 2019 R., SYGN. AKT: II SA/KE 72/19 (POSTĘPOWANIE ODWOŁAWCZE, OCENA DZIAŁANIA URZĘDÓW)
Commentary judgment of Wojewódzki Sąd Administracyjny in Kielce of 21 february 2019, nr ref.: II SA/KE 72/19
Autorzy:
Majewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444064.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
postępowanie dowodowe
postępowanie odwoławcze
odwołanie od decyzji
decyzja organu II instancji
ocena urzędów i urzędników
evidence proceeding
appeal proceedings
appeal against the decision
decision of the second instance authority
evaluation of the offices and officials
Opis:
prawa zakończona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 21 lutego 2019 r. dotyczy przede wszystkim obowiązków organu II instancji, w tym w szczególności w zakresie postępowania dowodowego. W związku z tym, że w skardze podniesiono również inne aspekty, WSA odniósł się do nich, w tym do regulacji art. 14a k.p.a. Autor poddaje szczegółowej analizie wydany wyrok w zakresie postępowania odwoławczego, w tym obowiązków organu II instancji i zakresu merytorycznego rozpatrywanej sprawy oraz wniosków sformułowanych na gruncie regulacji art. 14a k.p.a., jako nowej regulacji tej ustawy
The case, concluded with the judgment of the Wojewódzki Sąd Administracyjny in Kielce of 21 February 2019, concerns primarily the duties of the second instance authority, including, in particular, the scope of evidence proceedings. Due to the fact that other aspects were also raised in the complaint, the Wojewódzki Sąd Administracyjny in Kielce referred to them, including the regulation of art. 14a k.p.a. The author submits a detailed analysis of the judgment issued in the scope of appeal proceedings, including the duties of the second instance authority and the substantive scope of the case under consideration as well as the conclusions formulated in the provisions of art. 14a k.p.a., as a new regulation of this act.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 2, XIX; 325-335
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokalizacja cmentarza wyznaniowego w świetle przepisów prawa polskiego o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
Location of religious cemetery on the basis of the Polish law provisions of the spatial planning and land use management
Autorzy:
Starzecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043657.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religious cemetery
local spatial management plan
public
purpose investment
decision on the location of the public purpose investment
complaint on the inactivity of the authority
cmentarz wyznaniowy
miejscowy plan zagospodarowania
przestrzennego
inwestycja celu publicznego
decyzja w sprawie lokalizacji
inwestycji celu publicznego
skarga na bezczynność organu
Opis:
Kościoły i inne związki wyznaniowe w Polsce mają zagwarantowane prawo do posiadania i zakładania cmentarzy, co stanowi jeden ze sposobów prowadzenia ich misji. Teren, na którym ma zostać założony cmentarz, zgodnie z przepisami dotyczącymi planowania i zagospodarowania przestrzennego, musi zostać przeznaczony na ten cel. Zakładanie cmentarzy, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami stanowi cel publiczny. Przepisy prawa polskiego przewidują dwa sposoby lokalizacji inwestycji celu publicznego, mianowicie w drodze decyzji w sprawie lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Są to dwa zupełnie odmienne tryby, wydawane w drodze dwóch odmiennych procedur. W przypadku decyzji organ nie może odmówić jej wydania po spełnieniu przez wnioskodawcę określonych warunków, ani też uzależniać jej wydania od spełnienia warunków nieprzewidzianych przepisami prawa. Natomiast w procedurze uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego organ gminy, korzystając z tzw. władztwa planistycznego, ma większą swobodę w ustalaniu przeznaczenia terenu i rozmieszczaniu inwestycji. Choć lokalizacja cmentarzy w drodze decyzji w sprawie lokalizacji inwestycji celu publicznego jest niezgodna z ustawą o cmentarzach i chowaniu zmarłych, była trybem powszechnie stosowanym w praktyce wielu gmin. Pomimo braku legalności takiego postępowania, należy stwierdzić że jest ono nie tylko bardziej przychylne związkom wyznaniowym, ale stanowi pełniejszą gwarancję realizacji ich praw. Przedmiotem niniejszego opracowania jest ustalenie kwestii obligatoryjności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla lokalizacji cmentarzy wyznaniowych, ocena obowiązującego stanu prawnego w tym zakresie, oraz rozstrzygnięcie o dopuszczalności skargi na bezczynność organu w przedmiocie nieuchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w sprawie lokalizacji cmentarza wyznaniowego.
Churches and other religious organisations in Poland have the right to possess and establish religious cemeteries, which constitutes one of the methods of conducting their mission. Territory on which the cemetery is to be established, in accordance with the provisions on the spatial planning and land development, has to be intended for this purpose. Establishment of cemeteries, in accordance with the act of the real estate economy, is public purpose. Provisions of the Polish law provide two ways of investment location of the public purpose, namely by a decision on the location of the public purpose investment and in the local spatial management plan. These are completely different methods, conducted under two different procedures. In case of the decision, the authority cannot neither refuse to issue positive decision after satisfaction of certain terms and conditions by the applicant, nor make the decision dependent on fulfilment of the conditions, which are not provided by the law. In the procedure of adoption of the local spatial management plan on the other hand, commune authority, using the so called planning power, has greater freedom in designing areas and investments location. Though establishment of the cemeteries by issuing a decision on the location of the public purpose investment is not consistent with the act on cemeteries and burying the dead, it has been used in practice by a lot of authorities. Despite the lack of legality of this practice, it should be noted that it is not only more favourable to the religious organisations, but also constitutes a better guarantee of the implementation of their rights. The subject of this elaboration is the determination of the issue of the obligatory the local spatial management plan for location of religious cemeteries, evaluation of the current legal status in this area, and the settlement of the issue of the admissibility of the complaint on the inactivity of the authority in case of lack of adoption of local spatial management plan for religious cemetery.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2014, 17; 173-191
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elektroniczny wniosek o udostępnienie informacji publicznej
Electronic request for public information
Autorzy:
Stefaniak, Arleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003108.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
elektroniczny wniosek
informacja przetworzona
informacja publiczna
sygnatura akt
prawa wnioskodawcy
forma odpowiedzi organu
decyzja o odmowie udzielenia informacji publicznej
electronic request
processed information
public information
Opis:
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej jest jednym z elementów warunkującym demokratyczne społeczeństwo. Niniejszy akt prawny daje prawo społeczeństwu zadawania pytań w celu uzyskania informacji będącej informacją publiczną w świetle art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W artykule poruszono problematyczne kwestie, które pojawiają się w momencie złożenia wniosku o udzielenie informacji publicznej w formie elektronicznej. Kwestie te są związane z formą i treścią elektronicznego wniosku, informacją przetworzoną, sygnaturą akt sprawy jako informacji publicznej oraz dotyczą formy i sposobu odpowiedzi organu na wniosek elektroniczny, w tym również decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej.
The Act of 6 September 2001. Access to public information is one of the prerequisites for a democratic society. This act gives the public the right to ask questions to obtain information which is public information under Art. 1 par. 1 of the Act on the access to public information. The article pointed out the problematic issues that arise at the time the request for public information in electronic form. These issues are related the form and content of electronic application, information processed, the signature file as public information and the form and how to respond to the request electronic body including a decision to refuse public information.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 4; 122-136
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrola instancyjna postępowania habilitacyjnego : Podstawy prawne, przebieg i weryfikacja procedur
Instance Audit of Habilitation Procedure – Legal Basis, Course and Verification Procedures
Autorzy:
Tabernacka, Magdalena
Klat-Górska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042191.pdf
Data publikacji:
2020-10
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
postępowanie habilitacyjne
nadanie stopnia doktora habilitowanego
kontrola postępowania
ocena dorobku naukowego
decyzja organu
habilitation proceedings
post-doctoral degree granting
audit standards
evaluation of scientific achievements
decision of the body
Opis:
Postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego jest szczególnym rodzajem postępowania administracyjnego o odrębnej procedurze. Ma ona wpływ na specyfikę kontroli jego przebiegu oraz wyniku. W praktyce rysuje się wiele wątpliwości prawnych związanych z poszczególnymi stadiami postępowania. Dotyczą one m.in. prawa wypowiedzi, wpływu wyniku etapów wcześniejszych na kolejne, a także zakresu uzasadnienia decyzji w sprawie nadania lub odmowy nadania tego stopnia naukowego. Ostatnia reforma szkolnictwa wyższego wprowadziła istotne zmiany, mające wpływ także na postępowania prowadzone na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów.
As a result of the latest reform of higher education, post-doctoral degree granting is proceeded in accordance with two legal regulations. One of them follows the “old” proceedings – based on the Act of 14th March 2003 on scientific degrees and titles and those related to arts, as well as the Act of 27th July 2005 – Law on higher educa tion. The other follows the “new” way which is compliant with the Act of 20th July 2018 – Law on higher education and science. Since post-doctoral proceedings that follow the “old” manner are still audited, and due to the lack of provisions, in the new reform, on the cases where significant changes have been introduced as for scientific areas qualification, numerous legal issues may arise in auditing of post-doctoral de grees granting or rejecting. Furthermore, regardless of the manner of post-doctoral degree proceedings, it is a procedure with special organisational and legal conditions. It seems worthwhile analysing these conditions, and the audit instruments for proce dural standards application in such cases, as imposed by the legislator.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2020, 65, 5 (394); 14-32
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brak możliwości wypowiadania się przez organ odwoławczy w decyzji kasacyjnej wydanej na podstawie art. 138 § 2 K.p.a. o ewentualnym naruszeniu prawa materialnego lub interesu prawnego strony skarżącej
Inability to make an appeal by the appeal body in a cassation decision issued pursuant to art. 138 § 2 of the Code of Administrative Procedure of a possible violation of the substantive law or the legal interest of the party to administrative proceedings.
Autorzy:
Zdyb, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1730109.pdf
Data publikacji:
2021-09-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postępowanie administracyjne
decyzje organu odwoławczego
decyzja kasacyjna
administrative proceedings
decisions of the appeal body
cassation decision
Opis:
W glosowanym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego poruszono problem wypowiadania się przez organ odwoławczy w decyzji kasacyjnej wydanej na podstawie art. 138 § 2 K.p.a. w przedmiocie ewentualnego naruszenia prawa materialnego lub interesu prawnego strony skarżącej przez organ pierwszej instancji. NSA słusznie zauważył, że na podstawie tego artykułu organ odwoławczy nie rozstrzyga o meritum sprawy, nie przeprowadza merytorycznej kontroli decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji, gdyż wydając decyzję kasacyjną (która ma charakter formalny), wskazuje na konieczność przeprowadzenia w określonym zakresie lub w całości postępowania wyjaśniającego, celem poczynienia ustaleń niezbędnych do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. W tej sytuacji organ odwoławczy nie może wypowiadać się o ewentualnym naruszeniu prawa materialnego lub interesu prawnego strony skarżącej. Decyzja kasacyjna nie może bowiem spowodować niekorzyści „materialnej” dla strony.
The commentary presents the analysis of the judgment of the Supreme Administrative Court of 17 April 2018, II OSK 1781/17, which concerns the pronounce making an appeal by the appeal body in a cassation decision issued pursuant to art. 138 § 2 of the Code of Administrative Procedure on the possible violation of the substantive law or the legal interest of the party to administrative proceedings by the first-instance decision-maker. The Supreme Administrative Court rightly noted that on the basis of this article, the appeal body does not decide on the merits of the case and does not carry out substantive control of the decision issued by the first instance body because by issuing a cassation decision (which has a formal nature) it indicates the necessity to carry out explanatory proceedings in a given scope or in its entirety, in order to make the necessary arrangements for the correct settlement of the case. In this situation, the appeal body cannot comment on a possible violation of the substantive law or the legal interest of the party to administrative proceedings. A cassation decision may not cause material disadvantage for the party.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 3; 307-320
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies