Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "decorative arts" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Kolor w weneckim rzemiośle artystycznym XVI wieku
Colour in Venetian Artistic Handicraft in the 16th Century
Autorzy:
Białonowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106512.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rzemiosło artystyczne
Wenecja
szkło
emalia
majolika
Decorative Arts
Venice
glass
email
majolica
Opis:
Weneckie wyroby rzemiosła artystycznego z XVI wieku ze względu na drogocenne materiały, kunszt technologiczny, a także wysoki poziom artystyczny były towarem eksportowym na całą Europę. Odnoście do kilku grup weneckiego rzemiosła artystycznego (szkła, majoliki, miedzianych wyrobów zdobionych emalią czy tkanin jedwabnych) można rozpatrywać zagadnienie walorów kolorystycznych, które wpływały na odbiór tych luksusowych dóbr. Weneccy sprzedawcy barwników – vendicolori – posiadali w swoich sklepach składniki, których używali rzemieślnicy tacy jak: malarze ceramicy, malarze na szkle oraz farbiarze tkanin. W wyrobach weneckiego rzemiosła artystycznego tego okresu dominowały takie barwy jak: czerwień i jej różne odcienie, kobalt oraz żółć.
16th-century Venetian decorative arts from, due to their precious materials, technological craftsmanship, and high artistic level, were an export commodity all over Europe. With regard to several groups of Venetian artistic craftsmanship (glass, majolica, enameled copper or silk fabrics), we can consider the issue of color values that influenced the perception of these luxurious goods. Venetian dye sellers—vendicolori—had ingredients in their stores that were used by craftsmen such as ceramic painters, glass painters and fabric dyers. Red and its various shades, cobalt, and yellow were the colors that dominated the products of Venetian artistic craftsmanship of that period.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 18-31
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trendy dekoracyjne podlaskich strojów i tkanin użytkowych w pierwszej połowie XX wieku na bazie zbiorów muzealnych „Baćkauszczyny”
Дэкарацыйныя накiрункi падляскiх строяў i тканiн, ужываных у першай палове хх стагоддзя, на базе музейных збораў “Бацькаўшчыны”
Decorative trends of Podlasie outfit and trade fabric in the first half of the 20th century based on museum collection Baćkauszczyna
Autorzy:
Matus, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944910.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
аздабленне
тэхнiкi аздаблення
дэкарацыйныя тканiны
ручнiк
абрус
дыванок
adornment
techniques of decorative arts
towels
ornamental mat
Opis:
У арганiзаваным айцом i матушкай Соснамi Музеi “Бацькаўшчына” ў Рыбалах сабраны багаты збор, якi датычыцца штодз¨eннага жыцця мясцовых беларусаў. Ручныя вырабы даюць магчымасць выказацца аб iх знешнiм выглядзе. Узнiклi характэрныя арнамент i аздабленне сялянскiх строяў, асаблiва жаночых, i арыгiнальныя дэкарацыйныя тканiны. Казачныя каляровыя ручнiкi, дыванкi, накiдкi, абрусы, пасцель i дробныя дэталi дэкору хат дасюль захоўваюць мастацкую своеасаблiвасць.Дэкарацыйныя тканiны надавалi святочнасць i шматфарбнасць сялянскаму жыллю. У выпадку дэкарацыйных тканiн i строяў стасавалiся падобныя накiрункi i тэхнiкi аздаблення, ад гафту крыжыкавага праз гафт атласны да мярэжкi i гафту рышэлье. Фактура саматканак, незвычайна багатае i каляровае аздабленне, цiкавыя фасоны дасюль захапляюць высокiм майстэрствам i адчуваннем прыгажосцi iх стваральнiкаў.
Baćkauszczyna museum opened by an Orthodox priest Sosna and his wife in Ryboly has a rich collection of everyday objects that belonged to local Belarusians. Handwork made it possible to perceive objects as visually appealing creations. Peasant attire made from unique decorative fabrics had a specific design and adornment. Fabulous colorful towels, ornamental mats, coverlets, tablecloths, linen, and small details of the decor have been an object of fascination. Tapestry introduced glamour and color into peasant interior. Similar trends and embroidery techniques such as cross-stitch, fishnet stitch, hemstitch and richelieu stitch were used for both tapestry and outfit. Today people are delighted with the texture of homespun cloth, rich and colorful adornment, interesting cuts.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 411-420
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trendy dekoracyjne podlaskich strojów i tkanin użytkowych w pierwszej połowie XX wieku na bazie zbiorów muzealnych „Baćkauszczyny”
Дэкарацыйныя накiрункi падляскiх строяў i тканiн, ужываных у першай палове хх стагоддзя, на базе музейных збораў “Бацькаўшчыны”
Decorative trends of Podlasie outfit and trade fabric in the first half of the 20th century based on museum collection Baćkauszczyna
Autorzy:
Matus, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108326.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
аздабленне
тэхнiкi аздаблення
дэкарацыйныя тканiны
ручнiк
абрус
дыванок
adornment
techniques of decorative arts
towels
ornamental mat
Opis:
У арганiзаваным айцом i матушкай Соснамi Музеi “Бацькаўшчына” ў Рыбалах сабраны багаты збор, якi датычыцца штодз¨eннага жыцця мясцовых беларусаў. Ручныя вырабы даюць магчымасць выказацца аб iх знешнiм выглядзе. Узнiклi характэрныя арнамент i аздабленне сялянскiх строяў, асаблiва жаночых, i арыгiнальныя дэкарацыйныя тканiны. Казачныя каляровыя ручнiкi, дыванкi, накiдкi, абрусы, пасцель i дробныя дэталi дэкору хат дасюль захоўваюць мастацкую своеасаблiвасць.Дэкарацыйныя тканiны надавалi святочнасць i шматфарбнасць сялянскаму жыллю. У выпадку дэкарацыйных тканiн i строяў стасавалiся падобныя накiрункi i тэхнiкi аздаблення, ад гафту крыжыкавага праз гафт атласны да мярэжкi i гафту рышэлье. Фактура саматканак, незвычайна багатае i каляровае аздабленне, цiкавыя фасоны дасюль захапляюць высокiм майстэрствам i адчуваннем прыгажосцi iх стваральнiкаў.
Baćkauszczyna museum opened by an Orthodox priest Sosna and his wife in Ryboly has a rich collection of everyday objects that belonged to local Belarusians. Handwork made it possible to perceive objects as visually appealing creations. Peasant attire made from unique decorative fabrics had a specific design and adornment. Fabulous colorful towels, ornamental mats, coverlets, tablecloths, linen, and small details of the decor have been an object of fascination. Tapestry introduced glamour and color into peasant interior. Similar trends and embroidery techniques such as cross-stitch, fishnet stitch, hemstitch and richelieu stitch were used for both tapestry and outfit. Today people are delighted with the texture of homespun cloth, rich and colorful adornment, interesting cuts.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016; 411-420
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dydaktyka uniwersytecka w przestrzeni muzeum religijnego. Zajęcia praktyczne Dokumentacja obiektów i Rzemiosło artystyczne dla studentów Muzeologii UKSW w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej
Decorative arts and Documentation classes for museology students at the Warsaw Archdiocese Museum
Autorzy:
Wiśnicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783817.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
muzealnictwo
rzemiosło artystyczne
sztuka dekoracyjna
dokumentacja obiektów
sztuka religijna
muzeum wyznaniowe
dydaktyka
museum studies
decorative arts
artefact documentation
religious art
religious museum
didactics
Opis:
The article presents the Decorative arts and Documentation classes for museology students of the Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw. The main focal point has been the aspects of the course which were taken at the Warsaw Archdiocese Museum. The theoretical background of decorative arts history, combined with the in-depth course on how to prepare proper artefact documentation, is an integral part of BA Museology studies. Due to the lack of a university museum, it was particularly important to provide students with the opportunity to put theory into practice in a real museum, using techniques and artefacts not available at the university. The text analyses particular questions which were beneficial for museum studies adepts as performed in the professional environment. 
Niniejszy tekst prezentuje zajęcia praktyczne z przedmiotów Rzemiosło artystyczne oraz Dokumentacja obiektów dla studentów UKSW, które odbywały się w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Wyszczególnione zostały szczególnie aspekty kursu, który odbywał się w muzeum, jako, że treści teoretyczne wykładane były w warunkach akademickich. Niezwykle ważne okazało się skonfrontowanie wiedzy nabytej podczas wykładów i ćwiczeń z praktycznym kursem dokumentacji obiektów, który w założeniu stanowi integralną część studiów licencjackich na kierunku Muzeologia. Z uwagi na brak muzeum uniwersyteckiego, było kwestią kluczową by zapewnić studentom środowisko, w którym wiedza teoretyczna zostałaby skonfrontowana z praktyką muzealniczą. Tekst analizuje najważniejsze aspekty zajęć w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, które pozwoliły studentom na pracę w profesjonalnym środowisku muzealnym.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 112; 439-452
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Sprawa realizmu w plastyce kształtującej”. Design i jego krytyka wobec realizmu socjalistycznego
Autorzy:
Kal, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186590.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
design
social realism
decorative arts 1950–1956
formative art
industrial design
The Exhibition of Interior Architecture and Decorative
Art in 1952
design critique
Janusz Bogucki
Cepelia
Nowa Huta
Aleksander Wojciechowski
Wanda Telakowska
Opis:
This text concerns itself with Polish design and its criticism in the period of socialist realism (1949/50–1955). The title refers to a terminological proposal by Janusz Bogucki who looked for new terms for his work in the new system. The division into ‘pure’ and ‘usable’ arts was considered as an anachronism in socialism in which all artistic fields were to fulfil social functions. As optimal, the critic considered a division of arts into the ‘imaging’ (painting, sculpture, and graphic) and ‘formative’ (shaping human surroundings and public space – architecture, decoration and interior fittings, and objects of everyday usage). An intermediate ‘semi-imaging’ form was, for example, represented with a fabric or scenography. Bogucki defined the realism of a masterpiece as something that reflects reality by the use of means other than an image – it shapes and expresses reality. By avoiding unwanted associations with functionalism or constructivism, he showed ‘realistic’ features of objects and things: perspicuity, simplicity of composition, purposefulness and the appropriate usage of material and tools, breaking away from the pre-war ornamentation and avant-garde restraint of shapes. Masterpieces of ‘formative’ art were to fulfil the postulate of a national form; hence, the inspiration with a native tradition, folk art and handcraft was recommended. Crucial propagandistic slogans concerned popularization and ‘democratization’ of art connected with both creation and reception; industrial production pursuant to the models of professional artists as well as the working class, and folk and teen ‘collectives’ managed by them. Chosen institutions served popularization and democratization of socialist art. The 1952 Exhibition of Interior Architecture and Decorative Art and especially the criticism linked with it, regarding the assumptions of socialist realism and gradual abandoning the criteria of the doctrine from around 1954, are presented in this text. Reckoning with the method: during the public thaw (1956–1957), when categories of realism and national form were replaced with the imperative of modernity, constitutes a recapitulation.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2019, 6; 121-154
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Vienna to Mentorella. Empress Maria Theresa’s gift to the Sanctuary of Our Lady
Z Wiednia do Mentorelli. Dar cesarzowej Marii Teresy dla sanktuarium Matki Bożej
Da Vienna a Mentorella. Il dono dell’imperatrice Maria Teresa al Santuario di Nostra Signora
Autorzy:
Jamska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850601.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Mentorella
Sanktuarium Matki Bożej na Mentorelli
cesarzowa Maria Teresa
wzornictwo tekstylne
inwentarz Mentorelli
sztuka dekoracyjna
Sanctuary of Our Lady of Mentorella
Empress Maria Theresa
textile design
Mentorella inventory
decorative arts
Santuario di Nostra Signora della Mentorella
Imperatrice Maria Teresa
design tessile
inventario Mentorella
arti decorative
Opis:
Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej na Mentorelli (region Lacjum, około 50 km na wschód od Rzymu), jedno z najstarszych we Włoszech i na świecie, zostało zbudowane w miejscu nawrócenia św Eustachego. W pierwszym tysiącleciu opiekowali się nim benedyktyni, którzy spopularyzowali tam kult maryjny i prawdopodobnie w XII wieku umieścili wewnątrz świątyni drewnianą figurę Matki Bożej z młodym Jezusem. Opuszczenie miejsca przez mnichów (przypuszczalnie pod koniec XIV wieku) spowodowało spadek ruchu pielgrzymkowego i znaczne zaniedbanie miejsca, które odzyskało dawną świetność dopiero po 1661 roku, tj. po „odkryciu” Mentorelli przez jezuitę Atanazego Kirchera. Wówczas rozpoczął się nowy etap w historii kościoła: projekt renowacji wspierany przez cesarza Leopolda I Habsburga i książęta niemieckie, a następnie misja jezuicka (prowadzona aż do kasaty zakonu), która podniosła Mentorellę do rangi ważnego sanktuarium maryjnego w Europie. Sanktuarium mogło też liczyć na wsparcie rodziny Habsburgów w XVIII wieku – znana z nabożeństwa do Matki Bożej cesarzowa Maria Teresa ofiarowała cenną szatę dla figury Madonny z Mentorelli. Gdy kościół i klasztor przejęli ojcowie zmartwychwstańcy, podczas renowacji budynków i rearanżacji wnętrza świątyni z figury zdjęto szaty, a z podarowanej przez cesarzową tkaniny uszyto ornat (lub ornaty). W 2023 roku przeprowadzono inwentaryzację wyposażenia kościoła i klasztoru na Mentorelli. Wśród zachowanych szat liturgicznych udało się wybrać ornat skomponowany z sukienek fundacji cesarzowej Marii Teresy i potwierdzić jego pochodzenie po porównaniu haftowanej tkaniny z grafiką przedstawiającą Matkę Boską z Mentorelli w sukienkach, wykonaną przez Giuseppe Mochettiego „dal vero” w pierwszej połowie XIX wieku. Chociaż nie można ustalić, czy cesarzowa Maria Teresa sama wykonała haft (sama zaprojektowała, wyhaftowała i ozdobiła aplikacjami wiele paramentów liturgicznych, które ufundowała), artefakt ma wielką wartość artystyczną i historyczną, świadcząc o silnych związkach sanktuarium z monarchią Habsburgów.
Il Santuario di Nostra Signora delle Grazie della Mentorella (Lazio, circa 50 km a est di Roma), uno dei più antichi d’Italia e del mondo, fu costruito sul sito della conversione di Sant’Eustachio. Nel primo millennio fu curato dai Benedettini, che vi divulgarono il culto di Maria e, probabilmente nel XII secolo, collocarono una statua di legno della Madonna con il giovane Gesù all’interno del tempio. L’abbandono del sito da parte dei monaci (presumibilmente alla fine del XIV secolo) comportò un declino del traffico di pellegrini e un notevole abbandono del luogo, che riacquistò il suo antico splendore solo dopo il 1661, ossia dopo che il gesuita Athanasius Kircher ‘scoprì’ Mentorella. Da quel momento iniziò una nuova fase nella storia della chiesa: il progetto di restauro sostenuto dall’imperatore Leopoldo I d’Asburgo e dai principi tedeschi, seguito dalla missione dei Gesuiti (portata avanti fino alla soppressione dell’ordine), che elevò Mentorella al rango di importante santuario mariano in Europa. Il santuario poté contare anche sul sostegno della famiglia Asburgo nel XVIII secolo – l’imperatrice Maria Teresa, nota per la sua devozione alla Madre di Dio, donò una preziosa veste per la statua della Madonna della Mentorella. Quando la chiesa e il monastero furono presi in consegna dai Padri Resurrezionisti, durante la ristrutturazione degli edifici e la riorganizzazione degli interni del tempio, gli abiti furono rimossi dalla statua e fu cucita una casula (o casule) dal tessuto donato dall’Imperatrice. Nel 2023, fu realizzato un inventario degli arredi della chiesa e del monastero di Mentorella. Tra i paramenti liturgici conservati, è stato possibile selezionare una casula composta dagli abiti della fondazione dell’Imperatrice Maria Teresa e confermare la sua provenienza dopo aver confrontato il tessuto ricamato con una grafica raffigurante la Madonna della Mentorella in abiti, realizzata da Giuseppe Mochetti ‘dal vero’ nella prima metà del XIX secolo. Anche se non si può stabilire se l’Imperatrice Maria Teresa abbia realizzato lei stessa il ricamo (lei disegnava, ricamava e decorava con applicazioni molti dei paramenti liturgici che finanziava), il manufatto è di grande valore artistico e storico – testimoniando il forte legame del santuario con la monarchia asburgica.
The Sanctuary of Our Lady of Graces on Mentorella (Lazio region, about 50 km east of Rome), one of the oldest in Italy and the world, was built on the site of the conversion of St. Eustace. In the first millennium it was taken care of by the Benedictines, who popularized the cult of Mary there and probably in the 12th century placed a wooden statue of Our Lady with the young Jesus inside the temple. The monks’ abandonment of the site (presumably in the late 14th century) resulted in the decline of pilgrimage traffic and considerable neglect of the place, which regained its former glory only after 1661, i.e., after the Jesuit Athanasius Kircher “discovered” Mentorella. At that time, a new phase in the history of the church began: the restoration project supported by Emperor Leopold I of Habsburg and the German princes, followed by the Jesuit mission (carried out until the order’s suppression), which elevated Mentorella to the rank of an important Marian sanctuary in Europe. The shrine could also count on the support of the Habsburg family in the 18th century – Empress Maria Theresa, known for her devotion to the Mother of God, donated a valuable robe for the statue of the Mentorella Madonna. When the church and monastery were taken over by the Resurrectionist Fathers, during the renovation of the buildings and rearrangement of the temple’s interior, the garments were removed from the statue and a chasuble (or chasubles) was sewn from the fabric donated by the Empress. In 2023, an inventory of the furnishings of the church and monastery on Mentorella was made. Among the preserved liturgical vestments, it was possible to select a chasuble composed from the dresses of Empress Maria Theresa’s foundation and confirm its provenance after comparing the embroidered fabric with a graphic depicting Our Lady of Mentorella in dresses, made by Giuseppe Mochetti “dal vero” in the 1st half of the 19th century. While it cannot be determined that Empress Maria Theresa made the embroidery herself (she herself designed, embroidered, and decorated with appliqués many of the liturgical paraments she funded), the artifact is of great artistic and historical value – bearing witness to the sanctuary’s strong ties to the Habsburg monarchy.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 3; 221-241 (eng); 41-60 (pol)
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metalowe aplikacje w formie szat z przedstawieniami fundatorów
Metal appliqué in the form of vestments with representations of founders
Autorzy:
Wojtacha, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887850.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polski barok
sztuka baroku XVII i XVIII w.
rzemiosło artystyczne
złotnictwo
aplikacje na obrazy
metalowe aplikacje
Polish Baroque
Baroque art of the 17th and 18th century
decorative arts
goldsmithery
apliqué in paintings
metal apliqué
Opis:
The article depicts a votive character of a appliqué in the form of vestments, deriving them from the XVth century popular votive badges, which- according to the founders- were to be tokens of gratitude for the miracles and graces, as well as help to gain intercession expected by the founders. The author describes four forms of increasing of the appliqué in paintings. There are also four preserved metal appliqué with fundato representation shown here. They are presented chronologically starting from the appliqué from the painting of Mother of God from the monastery attached to the church of St. John in Cracow from 1683 (ilustr. 1-5), on the appliqué from the painting of Mary of God with an Infant from the church of St. Peter and Paul in Stare Miasto from 1773 (ilustr. 6, 7), the appliqué from the painting of Rosary Mother of God from the church of St. John the Baptist in Parczew from 1744 (ilustr. 8-10), and finishing with the appliqué from the painting of Mother of God with an Infant from church in the village of Ulan from 1758 (ilustr. 11-13). The way of placing the founders in the lower part of the vestment was to provide them with protection ensured by the robe of Mary of God – a popular and widely used motif in the art of Polish Baroque.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 291-312
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projektant Julian Pietrzyk i jego współpraca z Fabryką Mebli Artystycznych Szczepana Łojka
The Designer Julian Pietrzyk and his Cooperation with the Artistic Furniture Factory of Szczepan Łojek
Autorzy:
Wójcik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38710629.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
furniture
Art Déco
Julian Pietrzyk
School of Decorative Arts and Artistic Industry in Cracow
Szczepan Łojek’s Artistic Furniture Factory in Kalwaria Zebrzydowska
Mazovian Museum in Płock
meble
art déco
Szkoła Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie
Fabryka Mebli Artystycznych Szczepana Łojka w Kalwarii Zebrzydowskiej
Muzeum Mazowieckie w Płocku
Opis:
Artykuł jest próbą scharakteryzowania twórczości Juliana Pietrzyka w dziedzinie projektowania mebli. Podstawą analizy są sprzęty atrybuowane projektantowi, a także materiały dotyczące jego edukacji pozyskane w Archiwum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Celem artykułu jest wpisanie twórczości Pietrzyka w nurty w meblarstwie polskim w dwudziestoleciu międzywojennym, jak również pokazanie jej w szerszym kontekście edukacji projektanta w krakowskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Kariera Pietrzyka w dziedzinie projektowania mebli była związana z firmą Szczepana Łojka. Kwerendy archiwalne w Archiwum Akt Nowych w Warszawie, Archiwum Narodowym w Krakowie oraz Archiwum Państwowym w Katowicach (oddział w Bielsku-Białej) pozwoliły odtworzyć historię Fabryki Mebli Artystycznych Szczepana Łojka.
This article is an attempt to characterise Julian Pietrzyk’s output in the field of furniture design. The basis for the analysis are pieces of furniture attributed to the designer, as well as materials relating to his education obtained from the Archives of the Academy of Fine Arts in Cracow. The aim of the article is to place Pietrzyk’s work within the currents in Polish furniture-making in the interwar period, as well as to show it in the broader context of his education at the School of Decorative Arts and Artistic Industry in Cracow. Pietrzyk’s career in furniture design was associated with Szczepan Łojek’s company. Archival query at the Archive of New Records in Warsaw, the National Archive in Cracow, and the State Archive in Katowice (Bielsko-Biała branch) made it possible to establish the history of the Artistic Furniture Factory owned by Szczepan Łojek.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 149-170
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forming of future technology teachers preparation for using decorative and applied art in professional activity
Formacja przyszłych nauczycieli technologii i ich wdrożenie do korzystania ze sztuki dekoracyjnej i użytkowej w działalności zawodowej
Autorzy:
Kurach, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166755.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
a technology teacher
readiness
requirements for a profession
knowledge
skills
decorative and applied arts
aesthetic taste
nauczyciel technologii
gotowość
wymagania do zawodu
wiedza
umiejętności
sztuki dekoracyjne i użytkowe
smak estetyczny
Opis:
The article is devoted to the issue of highlighting the requirements for the professional qualities of a modern technology teacher. In particular, attention is focused on the psychological and pedagogical requirements for the knowledge and skills of the specified category of specialists. In the process of generalization and systematization of scientific data, the requirements for the formation and development of such qualities of the future teacher as visual memory, spatial and creative imagination, visual-figurative thinking, artistic abilities, artistic culture, aesthetic taste, as well as a special way of knowing surrounding world, the basis of which is determined by the artistic and design thinking are revealed.
Artykuł poświęcony jest zagadnieniu podkreślenia wymagań dotyczących umiejętności zawodowych nowoczesnego nauczyciela technologii. W szczególności zwraca się uwagę na psychologiczne i pedagogiczne wymagania dotyczące wiedzy i umiejętności określonej kategorii specjalistów. W procesie uogólniania i usystematyzowania danych naukowych wymagania dotyczą kształtowania i rozwijania takich cech przyszłego nauczyciela jak pamięć wzrokowa, wyobraźnia przestrzenna i twórcza, myślenie wizualno-figuratywne, zdolności artystyczne, kultura artystyczna, smak estetyczny, jak również szczególny sposób poznania otaczającego świata, ukształtowany poprzez myślenie artystyczne i projektowe.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2017, Zeszyt, XXXI; 435-446
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies