Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "decolorization" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Cactus and Holm Oak Acorn for Efficient Textile Wastewater Treatment by Coagulation-Flocculation Process Optimization Using Box-Benhken Design
Autorzy:
Adachi, Abderrazzak
Soujoud, Radouane
El Ouadrhiri, Faiçal
Tarik, Moubchir
Hmamou, Anouar
Eloutassi, Noureddine
Lahkimi, Amal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202904.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
coagulation-flocculation
textile wastewater
response surface methodology
decolorization
cactus
holm oak acorn
Opis:
In this study, the effectiveness of using natural bio-coagulants and bio-flocculants to treat textile wastewater through the coagulation-flocculation method was examined. These bio-based agents have several advantages over chemical agents, including biodegradability, natural abundance, low toxicity, and low cost. A bio-coagulant (holm oak acorn (HOA)) and a bio-flocculant (cactus juice) were used to investigate the capacity for turbidity removal and decolorization of textile wastewater. The UV spectrophotometer was used to characterize the discharges before and after treatment, and the chemical oxygen demand (COD) and biological oxygen demand (BOD5) levels were calculated. Box-Behnken design (BBD) coupled with response surface methodology (RSM) were utilized to optimize the process and reduce turbidity and decolorization in textile wastewater. The obtained results show that under the optimal conditions (0.5 g•L-1 of HOA, 15 mL•L-1 of cactus juice, and a pH of 7), decolorization and turbidity removal were achieved at 69% and 90%, respectively. This study demonstrates the potential of using bio-coagulants and bio-flocculants in the treatment of textile wastewater.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2023, 24, 6; 315--328
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experimental Observations and Assessment of Landfill Leachate Bioremediation by Autochthonous Fungi Species and their Effective Geoactivities
Autorzy:
Muksy, Renjbar
Kolo, Kamal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2202342.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
autochthonous fungi
pathogenic fungi
biosorption
biomineralization
decolorization
Opis:
Autochthonous fungi are potential successful agents in the process of bioremediation through their efficient adaptation to pollutant toxicity and competition with other microorganisms that are present in the leachate treatment plant. The leachate from municipal waste landfills was an important source of fungi. Even though some of these fungi have the potential to be human pathogens, such strains wh en used in biolo gical treatment approaches may serve as a possible tool for integrating the leachate bioremediation process because of the extracellular enzymes produced by fungal strains. In this study, the leachate sample was tested with regard to four parameters, including total dissolved solids (TDS), electrical conductivity (EC), pH, and the decolorization of the leachate sample by a number of indigenous species of fungi, which were observed by use of the culture techniques. The scanning electron microscope coupled with energy dispersive x-ray analysis, UV-spectrum, and reflected and transmitted polarizing light microscope were used in the research project to o bserve and assess the obtained data from the experimental work. The results indicated the various levels of efficiency of the isolated fungal strains in eliminating color, lowering TDS, EC, and pH through their geoactivities potential in metal biosorption and immobilization by biomineralization of new minerals in the growth environment and eventually reducing the metal bioavailability and toxicity.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2023, 24, 1; 312--327
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradation of dyes by fungi: an insight into mycoremediation
Autorzy:
Rajhans, G.
Barik, A.
Sen, S.K.
Raut, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096808.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Dyes
mycoremediation
decolorization
fungal enzymes
Opis:
Currently, globalization, urbanization and industrialization have led to several environmental issues. In many industries, particularly in textile industries, the extensive use of synthetic dyes has increased. Dye is an integral element used to impart color to textile materials. Wastes generated during the processing and treatment of the dye contain inorganic and organic compounds that are hazardous, thereby posing a serious threat to the ecosystem. It is therefore important to implement cost-efficient and successful measures against these emissions in order to preserve habitats and natural resources. In this context, biodegradation by fungi or mycoremediation of dyes using potential fungi is a fairly inexpensive and environmental friendly method for decomposing or mineralizing barely or less decaying dye compounds. Fungi play a crucial role in degrading and decolorizing organic dyes by enzymes and processes such as absorption, adsorption and aggregation of effluent colorants. The factors affecting the decolorization and biodegradation of dye compounds through fungal bioremediation, such as pH, temperature, dye concentration, agitation, effects of carbon and nitrogen sources, dye structure, enzymes, electron donor and redox mediators are discussed in this review. The review also includes a summary on the mechanism and kinetics of dye degradation as well as recent advances and future perspectives in mycoremediation of dyes.
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2021, 102, 4; 445-455
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optimization of culture conditions for improved green biodecolorization of methylene blue by Rhodococcus pyridinivorans strain UCC 0003
Autorzy:
Maniyam, M.N.
Hari, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096404.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
agricultural waste
dye removal
kinetic study
methylene blue
repeated decolorization
Rhodococcus pyridinivorans strain UCC 0003
Opis:
Methylene blue is a toxic dye present in the textile industry, and if left untreated, it causes harm to the environment. Therefore, to decolorize methylene blue from industrial effluents, a green approach using Rhodococcus pyridinivorans strain UCC 0003 was attempted. Methylene blue decolorization was measured spectrophotometrically, and the static condition yielded 86% decolorization after 24 h as compared to the shaking mode (20%). Optimization of static conditions using the one-factor-at-a-time approach resulted in 100% decolorization at 30EC, pH 6, inoculum size of 16% (v/v), and 5% (v/v) banana peel addition as a carbon source. The R. pyridinivorans strain UCC 0003 could successfully and completely decolorize 0.75 g/l methylene blue for 4 consecutive cycles, which is advantageous from an economic point of view. The rate of methylene blue disappearance was investigated using 10% (v/v) R. pyridinivorans strain UCC 0003 at 30EC over a certain incubation time with 0.4 g/l to 10.0 g/l methylene blue as the substrate. This study revealed Vmax and Km values of 37.04 g/l/h and 55.69 g/l, respectively, as the kinetic behavior of methylene blue-decolorizing enzymes from the bacterial strain. The properties of the treated solution of methylene blue resembled the control system (distilled water) for the phytotoxicity study, thereby indicating the complete removal of dye toxicity as evidenced by the growth of Vigna radiata and Triticum aestivum, respectively, in the treated methylene blue solution. This local bacterial strain has therefore a huge potential to be used as a green biocatalyst for the bioremediation of methylene blue-containing industrial effluents.
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2021, 102, 2; 125-140
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioremediation of melanoidin contamination in distillery effluent using Aspergillus brasiliensis
Autorzy:
Singh, T.A.
Singh, T.
Singh, R.
Pandey, P.K.
Gaur, R.
Jamal, F.
Patel, S.K.
Bansal, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097092.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
spent wash
effluent
melanoidin
bioremediation
decolorization
Opis:
The current investigation is the first report of utilization of Aspergillus brasiliensis for the decolorization of melanoidin in distillery effluent. The effluent generated from alcohol distilleries is one of the most complex wastewater with a high biological oxygen demand (BOD) and other organic, inorganic, and toxic constituents. The effluent contains melanoidin, a dark brown compound, which is difficult to remediate by using conventional technologies. The disposal of spent wash in the natural environment is hazardous and can deteriorate land and water resources. The decolorization of spent wash through physical and chemical methods remains unsuitable, and the only alternative to decolorize spent wash is biological treatment. In the current study, three fungal strains were isolated from the distillery waste and screened for their ability to decolorize melanoidin.The isolate RS2 exhibited maximum decolorization of 83% and was identified as Aspergillus brasiliensis. Its optimum growth temperature was 37EC, and the maximum efficiency was recorded after 120 h of incubation. Nutritional sources were investigated for the fungi showing the maximum decolorization of melanoidin, and starch and peptone were found to be the best carbon and nitrogen sources, respectively. At 1.5% starch concentration and 1.5% peptone concentration, the decolorization level attained was 87.45% and 88.74%, respectively. A. brasiliensis exhibited a high potential to decolorize melanoidin. The decolorization percentage was high, which makes this fungus a potential candidate for use at the industrial scale for the bioremediation of spent wash.
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2020, 101, 3; 205-213
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distillery wastewater decolorization by Lactobacillus plantarum MiLAB393
Dekoloryzacja wywaru gorzelniczego przez Lactobacillus plantarum MiLAB393
Autorzy:
Wilk, Marta
Krzywonos, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204867.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
decolorization
Lactobacillus plantarum
sugar beet molasses vinasse
wastewater
odbarwienie
melasa z melasy buraczanej
ścieki
Opis:
Sugar beet molasses vinasse is a high-strength distillery wastewater. It contains colored substances which significantly affect the degree of pollution and toxicity of vinasse. This study aimed to optimize the medium composition and the process condition of sugar beet molasses vinasse decolorization by Lactobacillus plantarum MiLAB393. The research was conducted in two stages: the shake-flask stage in the 250 cm3 Erlenmeyer flasks and the batch experiments in the 5 dm3 working volume stirred-tank bioreactor. During the study, the concentrations of glucose and yeast extract were optimized using experimental design of experiments (DOE). The influences of the initial value of pH and pH control, temperature, stirrer speed and glucose concentration on decolorization were tested. The highest color reduction of 24.1% was achieved for an experiment in which 24.93 g/dm3 of glucose was added to the medium and stirrer speed was 200 rpm. This efficiency of 30% v/v sugar beet molasses vinasse decolorization was obtained at non-controlled pH 6.0 and at 35.8°C. It was found that pH control determines vinasse decolorization. When the pH was controlled, decolorization did not exceed 9%. The glucose and yeast extract concentration and the stirrer speed have a great influence on the process. Changes in these parameters may increase biomass growth while decreasing the decolorization.
Buraczany wywar melasowy to gorzelniany produkt uboczny charakteryzujący się wysokim ładunkiem zanieczyszczeń. Zawiera substancje barwne, które znacząco wpływają na jego toksyczność i stopień zanieczyszczenia. Celem pracy było zoptymalizowanie składu podłoża i parametrów procesu dekoloryzacji buraczanego wywaru melasowego przez Lactobacillus plantarum MiLAB393. Badania przeprowadzono w dwóch etapach: w hodowli wytrząsanej w kolbach Erlenmeyera o pojemności 250 cm3 oraz w eksperymentach okresowych w bioreaktorze o pojemności roboczej 5 dm3, z mieszaniem. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem metody planowania eksperymentu (DOE), dzięki której zoptymalizowano stężenia glukozy i ekstraktu drożdżowego. Badano również wpływ regulacji i początkowej wartości pH oraz wpływ temperatury, prędkości mieszania i stężenia glukozy na stopień usunięcia związków barwnych. Największą redukcję barwy uzyskano dla doświadczenia, w którym do pożywki dodano 24,93 g/dm3 glukozy, a szybkość mieszadła wynosiła 200 obrotów na minutę. 24,1% stopień dekoloryzacji 30% v/v buraczanego wywaru melasowego otrzymano przy nieregulowanym pH równym 6,0 i temperaturze 35,8°C. Stwierdzono, że regulacja pH determinuje proces odbarwiania wywaru. Gdy pH było regulowane, dekoloryzacja nie przekraczała 9%. Stężenie glukozy i ekstraktu drożdżowego oraz prędkość mieszania mają duży wpływ na proces. Zmiany tych parametrów mogą zwiększać wzrost biomasy przy jednoczesnym zmniejszeniu odbarwienia.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2020, 46, 1; 76-84
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Improvement of efficiency of dye removal by immobilization of fungal biomass
Poprawa efektywności usuwania barwników poprzez immobilizację biomasy grzybowej
Autorzy:
Przystaś, Wioletta
Zabłocka-Godlewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819501.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fungi
decolorization
azo dyes
anthraquinone dyes
triphenylmethane dyes
grzyby
odbarwienie
barwniki azowe
barwniki antrachinonowe
barwniki trifenylometanowe
Opis:
One of the ways to increase the efficiency of the decolorization process is the immobilization of biomass. In order to improve the efficiency of the dyes removal, a set of tests were carried out. The immobilized mycelium of the following strains: Pleurotus ostreatus (BWPH), Hypholoma fasciculare (L3) and Pluteus sp. (RSW3) were used to remove dyes from different classes (azo, antraquinone and triphenylmethane dyes). Two types of carriers were used – natural and synthetic. It was shown that the immobilization of the mycelium on the carriers allowed for the complete decolorization but not for all dyes. It was noted that the efficiency of the process depended on the strain, dye and carrier used for immobilization. Strain RSW3 (immobilized on pistachio shell) and RWP17 (immobilized on sponge) removed completely the RBBR anthraquinone dye, and almost all Evans blue. In case of brilliant green almost all dye was removed by strain L3 immobilized on pistachio shell.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2020, 27, 1-2; 1-11
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starch-iodine assay method underestimates alpha-amylase inhibitory potential of antioxidative compounds and extracts
Autorzy:
Ononamadu, C.J.
Ezeigwe, O.C.
Owolarafe, T.A.
Ihegboro, G.O.
Lawal, T.A.
Salawu, K.
Umeoguaju, U.F.
Aminu, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096980.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
α-amylase inhibition
starch-iodine
diabetes mellitus
limitations
decolorization
Opis:
Starch-iodine assay method for the determination of α-amylase activity is also used in screening extracts for α-amylase inhibitors. However, there are indications that this method may not be appropriate for screening some classes of compounds or plant extracts. The present study investigated the limitation(s) of this method in screening plant extracts/compounds for α-amylase inhibition. A crude methanol extract (CR) of Dacryodes edulis, its solvent fractions (ethyl acetate (EA), aqueous methanol (AM), and hexane (HX)), quercetin (QC), and benzoic acid (BA) were used for this study. The phytochemical content and antioxidant activity were screened spectrophotometrically. α-Amylase inhibition (expressed in percentage and as IC50) was determined by starch-iodine method approach I and II (ST-ID I and ST-ID II, respectively) and dinitrosalicylic acid (DNSA) as the control method. The results showed that the extracts/compounds (AM, EA, and QC) with significantly high polyphenolic content, antioxidant activity, and starch-iodine complex decolorization effect yielded contrary results of α-amylase inhibition when the results of ST-ID I and II methods were compared to that of the DNSA method. The other test samples (CR, HX, and BA) yielded similar results for all the three methods. The result also showed the decolorization (%) of starch-iodine complex by the test samples correlated significantly (r = 0.877, P < 0.05) with DPPH reduction (%). In conclusion, the present study showed that the starch-iodine method is not appropriate for screening antioxidative extracts/compounds for α-amylase inhibitors – they decolorize the assay reagent in a manner similar to DPPH reduction and hence confound the result.
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2020, 101, 1; 45-54
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The preliminary studies of application the algae Mougeotia sp. for the removal of synthetic dyes
Badania wstępne zastosowania glonów Mougeotia sp. w usuwaniu barwników syntetycznych
Autorzy:
Zabłocka-Godlewska, Ewa
Przystaś, Wioletta
Adamkowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819581.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Mougeotia sp.
decolorization
azo dyes
antraquinone dye
triphenylmethane dyes
fluorone dyes
odbarwienie
barwniki azowe
barwniki antrachinonowe
barwniki trifenylometanowe
barwniki fluorenowe
Opis:
Biological methods of removal of synthetic dyes are cost effective and environmentally safe but still need improvement. The preliminary studies were focused on possibility of application of the freshwater algae Mougeotia sp. for the removal of synthetic dyes belonging to different chemical groups. Decolorization of water solutions of six dyes from four chemical groups were studied: azo – Evans blue (EB) and Congo red (CR); triphenylmethane (TPM) – brilliant green (BG) and crystal violet (CV); fluorone – bengal rose (BR) and anthraquinone – remazol brilliant blue R (RB). Dyes were used at three concentrations 0.005, 0.025 and 0.05 g/dm3. The best results of dyes removal were reached in case of both triphenylmethane dyes (BG and CV) and fluorone BR for all used dyes concentrations (97–100 %). Increase of azo dyes concentration was connected with the decrease of the removal efficiency (CR – 68–100 %; EB – 37–87 %). In case of the antraquinone RB the inverse effect was observed and the best removal results were reached at higher dye concentrations. Preliminary results point out the possibility of use Mougeotia sp. in processes of synthetic dyes removal, but further studies are required.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2020, 27, 1-2; 1-10
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mixture of dyes – study of zootoxicity and removal by selected fungal strains
Mieszaniny barwników – badania zootoksyczności i usuwania przez wybrane szczepy grzybów
Autorzy:
Przystaś, Wioletta
Zabłocka-Godlewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388240.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
mixture of dyes
zootoxicity
fungi
decolorization
azo dyes
triphenylmethane dyes
antraquinone dye
mieszanina barwników
zootoksyczność
grzyby
dekoloryzacja
barwniki azowe
barwniki trójfenylometanowe
barwniki antrachinonowe
Opis:
Synthetic dyes, due to their toxicity and low biodegradability, belong to hazardous and hardly removable contaminants present in environment. Even bigger problems are caused by their mixtures. The aim of the study was the analysis of caused by mixtures of dyes (dyes from various classes) for aquatic organisms and the effectiveness of mixtures removal by strains of basidiomycota fungi. Two-component mixtures consisting of anthraquinone remazol brilliant blue R (RBBR), azo Congo red and triphenylmethane brilliant green (concentration range of mixtures 0.01–0.15 g/dm3) were tested. Zootoxicity was tested on Daphnia magna. Three strains of fungi were used: strains BWPH and K4 belonging to the Pleurotus ostreatus species and RWP17 belonging to the Polyporus picipes species. Removal of dyes was analyzed at the wavelengths corresponding to the highest absorbance. It was found that mixtures of dyes are much more toxic to the test organism than single dyes. In decolorization studies with increasing of the concentration of mixture 1 (CK+RBBR), increased removal of colour by BWPH and K4 strains was observed. This mixture was well removed by the RWP17 strain and decolorization efficiency decreased with increasing concentration (from 95% to 75%). Removal of mixture 2 (CK + ZB) was very high for Pleurotus strains – increase of the dye concentration caused a decrease in the efficiency of the process (from 100% to 0%). Studies have showed that the presence of dye mixtures in water is dangerous for organisms and the removal of them is very challenging. Efficiency of the process depends on the mixture composition, concentration and the strain used.
Barwniki syntetyczne zaliczane są do zanieczyszczeń trudno usuwalnych ze środowiska, co wiąże się z ich toksycznym wpływem i niską podatnością na biodegradację. Jeszcze większy problem mogą stwarzać ich mieszaniny. Celem badań było zatem określenie toksycznego wpływu mieszanin (barwników z różnych klas) na organizmy wodne, a także efektywności usuwania ich przez grzyby zaliczane do podstawczaków. Badano dwuskładnikowe mieszaniny zawierały antrachinonowy remazolowy błękit brylantowy R (RBBR), azową czerwień Kongo i trófenylometanową zieleń brylantową (zakres stężeń 0.01–0.15 g/dm3). Zootoksyczność określono z wykorzystaniem Daphnia magna. W badaniach wykorzystano trzy szczepy grzybów: BWPH i K4 zaliczane do gatunku Pleurotus ostreatus i RWP17 zaliczany do Polyporus picipes. Usunięcie barwników analizowano dla długości fal odpowiadającej najwyższej absorbancji mieszaniny. Stwierdzono, że mieszaniny barwników są o wiele bardziej toksyczne dla organizmów żywych aniżeli pojedyncze substancje wchodzące w ich skład. W przypadku mieszaniny 1 (CK + RBBR) podczas testów dekoloryzacji obserwowano wzrost efektywność dekoloryzacji przez szczepy BWPH i K4 wraz ze wzrostem jej stężenia. Ta mieszanina była również dobrze usuwana przez szczep RWP17, a efektywność procesu dekoloryzacji malała wraz ze wzrostem stężenia (od 95 % do 75 %). Usuwanie mieszaniny 2 (CK + ZB) było bardzo duże dla szczepów zaliczanych do rodzaju Pleurotus – wzrost stężenia barwników powodował spadek efektywności procesu (z 100 % do 0 %). Badania wykazały, że obecność mieszanin barwników w wodzie jest niebezpieczna dla organizmów w niej bytujących, a ich usuwanie stanowi duże wyzwanie. Efektywność procesu dekoloryzacji zależy od składu mieszaniny, jej stężenia, a także od wykorzystywanego w procesie szczepu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2019, 26, 1-2; 99-112
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Textile azo dye decolorization and detoxification using bacteria isolated from textile effluents
Autorzy:
Karnwal, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/79836.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
azo dye
dye decolorization
detoxification
textile effluent
chemical method
physical method
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2019, 100, 4
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Use of Natural Mineral Sorbents (Zeolite, Bentonite, Halloysite) for Decolorization of Corn-sugar Beet Molasses Vinasse
Zastosowanie naturalnych sorbentów mineralnych (zeolit, bentonit, haloizyt) do usuwania związków barwnych z wywaru kukurydziano-melasowego
Autorzy:
Borowiak, Daniel
Krzywonos, Małgorzata
Dąbrowska, Klaudia
Seruga, Przemysław
Wilk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811745.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
decolorization
vinasse
mineral sorbents
zeolite
bentonite
halloysite
dekoloryzacja
wywar
sorbenty mineralne
zeolit
bentonit
haloizyt
Opis:
The molasse’s vinasse, because it contains three groups of color processes in it, i.e., melanoidins, hexose alkaline degradation products, and sucrose caramelization products, is one of the most difficult to treat wastewater. Vinasse is toxic to various microorganisms, harmful to soil, groundwater, and vegetation. The aim of the study was using five natural sorbents: halloysite (PJC and KR), two types of zeolites differing in grain thickness and bentonite. The highest decolorization (74% and 62%) was obtained in the process with bentonite and halloysite PJC. Melanoidins and hexose alkaline degradation products were removed when KR and PJC were dosed. After decolorization, in almost all experiments COD and phosphate phosphorus contents were reduced. When bentonite was tested, the organic acids were removed.
Wywar melasowy, ze względu na zawarte w nim trzy grupy związków barwnych tj. melanoidyn, produktów alkalicznego rozkładu inwertu oraz produktów karmelizacji sacharozy, jest jednym z najtrudniejszych do unieszkodliwienia ścieków. Wywar jest toksyczny dla wielu mikroorganizmów, szkodliwy dla gleby, wód podziemnych i roślinności, dlatego przed odprowadzeniem wywaru do środowiska naturalnego substancje barwne muszą zostać z niego usunięte. W pracy sprawdzono jak do usuwania związków barwnych z kukurydziano-melasowego wywaru gorzelniczego nadaje się pięć naturalnych sorbentów mineralnych: haloizyty PJC i KR, dwa zeolity różniące się grubością ziarna oraz bentonit. Najbardziej efektywne odbarwienie (na poziomie 74% i 62%) uzyskano w procesie z zastosowaniem bentonitu oraz haloizytu PJC. Melanoidyny i produkty alkalicznego rozkładu inwertu najskuteczniej zostały usunięte przy udziale bentonitu, natomiast karmele w obecności haloizytów KR oraz PJC. Po procesie dekoloryzacji prawie we wszystkich próbach zmalała zawartość ChZT oraz zawartość fosforu fosforanowego, natomiast wzrosła zawartość ogólnego węgla organicznego. Po procesie dekoloryzacji wywaru z wykorzystaniem bentonitu zmalała również zawartość poszczególnych kwasów.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2019, Tom 21, cz. 1; 493--505
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości zastosowania grzybów w technologiach oczyszczania i remediacji wybranych elementów środowiska
Possible applications of fungi in purification and environmental remediation technologies
Autorzy:
Kołwzan, B.
Adamiak, W.
Dziubek, A. M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236820.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
environment purification
wastewater
soil
gases
toxic pollution
biodegradation
bioremediation
mycoremediation
biofiltration
decolorization
white rot fungi
ligninolytic
biofilm
xenobiotics
bioaccumulation
biosorption
oczyszczanie środowiska
ścieki
gleba
gazy
zanieczyszczenia toksyczne
biodegradacja
bioremediacja
mykoremediacja
biofiltracja
odbarwianie
grzyby białej zgnilizny
biofilm
ksenobiotyki
bioakumulacja
biosorpcja
Opis:
Grzyby wykazują wiele cech przydatnych w inżynierii środowiska, dających im przewagę nad bakteriami. Udowodniono, że potrafią one rozkładać wiele skomplikowanych związków organicznych, także ksenobiotyków, takich jak trudnobiodegradowalne wielopierścieniowe związki aromatyczne, polichlorowane węglowodory, dioksyny, pestycydy oraz pozostałości materiałów wybuchowych. Ważną rolę w naturalnej regulacji liczebności populacji roślin odgrywają pasożytnicze gatunki grzybów, a gatunki symbiotyczne są niezbędne do prawidłowego rozwoju i wzrostu wielu gatunków roślin. Ich różnorodność taksonomiczna, genetyczna i funkcjonalna jest ogromna i stanowi obszerne źródło organizmów użytecznych w procesie bioremediacji. W dokonanym przeglądzie piśmiennictwa wykazano, że różne gatunki grzybów mogą znaleźć zastosowanie w remediacji środowiska gruntowo-wodnego oraz w oczyszczaniu ścieków i gazów odlotowych. Jednakże dotychczasowe badania nad wykorzystaniem grzybów najczęściej były prowadzone w skali laboratoryjnej. Eksperymenty w skali półtechnicznej i polowej wykazały, że na obecnym etapie praktyczne wykorzystanie grzybów w systemach inżynierii środowiska nie jest ekonomicznie uzasadnione. Problemem, który wymaga rozwiązania jest utrzymanie dominacji szczepów grzybów o wysokiej aktywności degradacyjnej w otwartych układach oczyszczających w warunkach konkurencji ze strony mikroorganizmów autochtonicznych. Duże nadzieje wiąże się z jednoczesnym wykorzystaniem w układach oczyszczania środowiska grzybów i bakterii, których skuteczność biodegradacyjna może się wzajemnie uzupełniać. Aby w pełni wykorzystać specyficzne walory grzybów niezbędne są badania przesiewowe w celu izolacji szczepów o szerszych zdolnościach metabolicznych, a także udoskonalanie szczepów metodami in vitro. Podobnie przyszłościowe jest wykorzystanie w bioremediacji immobilizowanych enzymów grzybowych. Rozwój technik molekularnych pozwoli na zmniejszenie nadal jeszcze wysokich kosztów wytwarzania, oczyszczenia i immobilizacji enzymów na odpowiednich nośnikach.
Fungi possess many features useful to environmental engineering, which gives them an advantage over bacteria. Their ability to decompose many complex organic compounds, including xenobiotics, such as difficult to biodegrade polycyclic aromatic compounds, polychlorinated hydrocarbons, dioxins, pesticides and explosive residues has been documented. Parasitic fungi species play an important role as natural regulators of plant population size, while symbiotic species are essential to proper development and growth of many plant species. The enormous taxonomic, genetic and functional diversity of fungi constitutes a rich source of organisms useful in bioremediation process. The literature review demonstrated that various types of fungi could be employed in remediation of soil-water environment as well as in treatment of wastewater and waste gases. However, most often current studies on fungal applications are carried out on a laboratory scale. At the current stage, as demonstrated by semi-technical and field-scale experiments, practical use of fungi in environmental engineering systems is not economically justified. Maintenance of dominance of fungal strains with high degradation activity in open purification systems in competition with indigenous microorganisms remains an open problem. Great promises are held out for simultaneous use of fungal and bacterial environments in treatment systems, as their biodegradation effectiveness may complement each other. Improvement of strains by the in vitro methods and screening tests to isolate strains with broader metabolic abilities are necessary in order to take full advantage of the specific benefits of fungi. Similarly, use of immobilized fungal enzymes in bioremediation offers good prospects for the future. Development of molecular techniques will allow for reduction of persistently high costs of enzyme production, purification and immobilization on appropriate carriers.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2018, 40, 1; 3-20
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Novel laccase-like multicopper oxidases from the Myrothecium roridum fungus - production enhancement, identification and application in the dye removal process
Autorzy:
Jasińska, Anna
Góralczyk, Aleksandra
Soboń, Adrian
Długoński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038404.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
multicopper oxidases
laccase
bilirubin oxidase
Myrothecium roridum
decolorization
Opis:
The aim of this study was to overproduce, identify and apply novel laccase-like multicopper oxidases (LMCOs) from Myrothecium roridum in a dye removal process. LMCOs' production was enhanced by modifying the medium and adding copper ions. After purification, two proteins, LMCO1 and LMCO2, with molecular masses of 46.7 and 66.3 kDa were discovered. Peptide analysis by mass spectrometry revealed that they belong to the cupredoxin superfamily. Characteristic peptide sequences were obtained for MCOs and bilirubin oxidases. Crude enzymes were applied in a dye decolorization process. Supplementation with 1 mM of vanillin allowed an almost complete elimination of the Indigo carmine within 3 hours. The dye was removed from a solution containing metals, surfactants and organic solvents. The in-gel assessment of the activity and decolorization ability of MCOs, followed by protein extraction and SDS-PAGE, confirmed that only LMCO2 was responsible for the dye removal. MCOs produced by Myrothecium sp. have been poorly studied before. The obtained results broaden knowledge on this subject and may contribute to the development of an eco-friendly method of dye elimination.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 2; 287-295
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investigation of the Efficiency of the UV/H2O2 Process on the Removal of Dye Acid Green 16 from Aqueous Solutions: Process Optimization and Toxicity Assessment
Badania efektywności procesu UV/H2O2 w usuwaniu barwnika Acid Green 16 z roztworów wodnych: optymalizacja procesu i ocena toksyczności
Autorzy:
Płonka, I.
Pieczykolan, B.
Barbusiński, K.
Kalka, J.
Thomas, M.
Piskorz, P. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/231882.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
Acid Green 16
decolorization
toxicity
UV/H2O2 process
odbarwianie
toksyczność
proces UV/H2O2
Opis:
The effects of the removal of Acid Green 16 (100 mg AG-16/dm3, COD=111 mg O2/dm3) from aqueous solutions by the UV/H2O2 process in UV reactors: low pressure lamp (LP, 15W) and medium pressure lamps (MP, 150W) are presented. The best results of AG-16 removal were obtained for H2O2 250 mg/dm3 (99.85%, AG-16=0.15 mg/dm3) and 200 mg/dm3 (99.80%, AG-16=0.20 mg/dm3) for LP and MP lamps, respectively, with the same parameters, i.e. 30 min reaction time and pH 6. Under these conditions, the AG-16 solution was completely discolored and the COD removal efficiency was 57.3% (LP lamp) and 63,4% (MP lamp). However, at optimum conditions of decolorisation, no decrease in the toxicity of solutions (Microtox test) was observed. For the MP lamp, the toxicity of solutions remained at the same level as in the initial solutions (Toxicity Unit, TU=3), whereas in the case of the LP lamp, the TU value after the process increased to 6. In conclusion, the AOPs for toxic pollutants should also be optimised from the point of view of toxicity.
Przedstawiono efekty usuwania barwnika Acid Green 16 (100 mg AG-16/dm3, ChZT=110.9 mg O2/dm3) z roztworów wodnych metodą UV/H2O2 z zastosowaniem dwóch reaktorów UV: z lampą niskociśnieniową (LP, 15W) i średniociśnieniową (MP, 150W). Najlepsze efekty usunięcia AG-16 uzyskano dla H2O2 250 mg/dm3 (99.85%, AG-16=0.15 mg/dm3) i 200 mg/dm3 (99.80%, AG-16=0.20 mg/dm3) odpowiednio dla lamp LP i MP przy tych samych pozostałych parametrach, tj. czasie reakcji 30 min i pH 6. W tych warunkach uzyskano całkowite odbarwienie roztworów barwnika AG-16, a obniżenie wartości ChZT wynosiło 57.3% (lampa LP) i 63,4% (lampa MP). Dla wyznaczonych optymalnych warunków dekoloryzacji roztworów AG-16 ich toksyczność (Microtox test) nie uległa obniżeniu. Dla lampy MP toksyczność pozostała na tym samym poziomie jak roztworów wyjściowych (Jednostka Toksyczności, TU=3), natomiast w przypadku lampy LP wartość TU wzrosła do 6. Wynika z tego, że procesy AOPs dla zanieczyszczeń toksycznych powinny być optymalizowane także z uwzględnieniem analizy toksyczności.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2017, 6 (126); 103-107
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies