Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "decadence" wg kryterium: Temat


Tytuł:
« Une impression posthume des sensations d’autrefois » : le jeu nostalgique dans La Décadence latine de Joséphin Péladan
“Une impression posthume des sensations d’autrefois”: Games of Nostalgia and Mysticism in Joséphin Péladans La Décadence latine
Autorzy:
Doherty, Ryan Atticus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201898.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Joséphin Péladan
La Décadence latine
Donald Winnicott
psychoanalyse
décadence
nostalgie
psychoanalysis
decadence
nostalgia
Opis:
Pour le psychanalyste Donald Winnicott, le jeu constitue une « valeur positive de l’illusion » qui, pour l’adulte, ainsi que pour l’enfant, permet d’accéder à la réalité de façon graduelle et supportable. Bien que connu plutôt pour son concept de l’objet transitionnel chez les enfants, Winnicott revendique pourtant le rôle essentiel des phénomènes transitionnels à toutes les étapes de la vie, à tout le moins celui de la création artistique. Cet article vise à mettre en jeu la psychologie de Winnicott, surtout de son livre Jeu et réalité (1971) et La Décadence latine (1884 & seq.) de Joséphin Péladan, œuvre méconnue et insuffisamment étudiée de la littérature décadente. S’appropriant un regard nostalgique sur l’histoire, Péladan la transforme en fantaisie contre-culturelle qui constitue un acte de résistance au présent. Il se crée une alternative à l’histoire, une « expérience illusoire » qui, moitié jeu, moitié reformulation de la réalité, lui fournit une façon de contourner la déchéance morale. Or, Péladan oppose à ses peurs de la fin de la latinité une nouvelle trajectoire historique de son innovation propre afin de réécrire le monde à rebours.
For the psychoanalyst Donald Winnicott, playing constitutes a “positive value of illusion” which, for the adult as well as the child, allows access to reality in a way that is gradual and bearable. Although better known for his concept of the transitional object for children, Winnicott makes the claim for an essential role played by transitional phenomena at all stages of life, particularly in artistic creation. This article seeks to read together the psychology of Winnicott, especially Playing and Reality (1971) and Joséphin Péladan’s La Décadence latine (1884 & seq.), a little-known and poorly studied work of decadent literature. Through his use of a nostalgic gaze on history, Péladan transforms it into a counter-cultural fantasy, an act of resistance to the present. He creates for himself an alternative to history which acts as an “illusory experience” – a half game, half remaking of reality – allowing him to overcome the moral decadence that he laments. Thus, Péladan opposes his new arc of history to the fears he has about the end of the Latin race, effectively rewriting the world à rebours.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2023, 13; 82-95
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les Hors Nature de Rachilde : la querelle des nationalistes et des cosmopolites à la sauce décadente
Rachilde’s Les Hors Nature: the quarrel between nationalists and cosmopolitans in decadent sauce
Autorzy:
Staroń, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676309.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Rachilde
roman
nationalisme
cosmopolitisme
décadence
novel
nationalism
cosmopolitism
Decadence
Opis:
The central theme of Rachilde’s Les Hors Nature, written at the peak of French nationalism, is the confrontation between two nationalities, representing two cultures, two homelands and two personalities. The novel describes two opposite positions: a cosmopolitan one versus a traditional and historical one. Rachilde, despite her open anti-German declarations during the two World Wars, seems here inclined to much more moderate opinions. She does so in her own way, combining ideological statements with a wish to be original and provocative.
Dans Les Hors Nature de Rachilde, la confrontation des deux nationalités qui signifient deux cultures, deux patries et deux caractères constitue l’axe central de ce roman, écrit au moment de la montée du nationalisme en France. Deux positions contraires sont décrites : la première relève du cosmopolitisme, dont la querelle se déroule en France précisément à cette époque, la deuxième se réclame d’une vision plus traditionnelle et historique. Rachilde, qui, à l’occasion des deux grandes guerres, manifestera bien ouvertement sa haine de l’ennemi, semble ici exprimer des opinions beaucoup plus modérées. Elle ne manque pas de le faire à sa manière, combinant aux réflexions idéologiques le désir d’originalité et de provocation.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2016, 3; 63-74
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZCZEROŚĆ WYZNANIA CZY POZA DEKADENTA? LITERACKI COMING OUT JIŘEGO KARÁSKA ZE LVOVIC
Autorzy:
Gawarecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697045.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
homosexuality;
decadence;
posing
social taboo;
identity;
Opis:
The trial of Oscar Wilde, which was widely commented on in the Czech decadent magazine “Moderní revue”, not only revealed the range of the social condemnation of homosexuality,but also opened a discussion about distinctive features of the homosexual identity. The poetry and prose of Jiří Karásek from Lvovice, in the common opinion representing first of all the decadent world outlook, may be regarded as an attempt to bring closer these determinants of the homoerotic way of love and life to the reader. To accomplish this task the writer needed to find out the appropriate literary medium. Karásek rediscovered it in devices of symbolic and decadent poetics, which enable to replace the literal senses of representation by means of semantic undecidability. This solution allowed him to suggest the personal sincerity of the literaryexpression and to avoid allegations of affectations and decadent pose.
Źródło:
Studia et Documenta Slavica; 2019, 1; 7-23
2658-1620
Pojawia się w:
Studia et Documenta Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Icarus: Gustav von Aschenbach’s Journey towards the Sun
Autorzy:
Sieradzan, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032281.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Venice
Mann
sun
mythology
love
decadence
novella
Opis:
The point of departure for the reflections contained in this article is the motif of the sun in Tomasz Mann’s Death in Venice. Analysing the presence of the sun in the work turns out to be fruitful for distinguishing and connecting several symbolic planes, on which the issues of Death in Venice and the drama of the main character are depicted: the relationship between contemporary times and antiquity, the cultural North-South axis, the destructive power of beauty as well as the individual fate of the artist marked by decadence. The figure of the sun seems to provide material for the interpretation of the figure of Gustav von Aschenbach as an incarnation of contemporary Icarus and allows the reader to see the path which the protagonist of Death in Venice follows in a new light.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2020, 9; 139-154
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bohater heterogeniczny – opera, cyrk i kicz w filmie Filipa Bajona „Aria dla atlety”
Heterogeneous Character – Opera, Circus and Kitsch in the Filip Bajon’s Film Aria for an Athlete
Autorzy:
Izabela, Tomczyk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187259.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Filip Bajon
circus
clown
opera
wrestling
decadence
parody
kitsch
Opis:
The author analyzing Filip Bajon’s film Aria for an Athlete focuses on the relationship between opera and circus, paying attention primarily to their interrelationship and not the differences. According to the author, the category common to both shows is kitsch. Any kind of art has in its history phase of kitsch, yet what is derived from the kitsch can become the beginning of art. While describing the coexistence of opera and circus, author makes a study of three movie characters: Władysław Góralewicz, clown Max and tenor Babtisto Messalini. In her opinion, these representatives of respectively the world of circus or the opera, have a number of attributes that allow to assign them the culture which is alien to them. Max, circus clown, elevates kitsch, but also shows a duality of nature of both commedia dell’arte and film, Góralewicz, artist-wrestler rooted in the circus, longs for the opera, singer Messalini, whose profession is to create a culture, brings to life kitsch.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2016, 3; 114-135
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Italie au tournant du siècle : Paradis perdu des homosexuels dans la littérature décadente européenne
Italy at the Turn of the Century: The Lost Paradise of Homosexuals in European Decadent Literature
Autorzy:
Thil, Eric
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056907.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
homosexuality
décadence
mythology géocritical
Italy
homosexualité
mythologie: géocritique
italie
Opis:
Révéler l'homosexualité des personnages à travers un voyage en Italie semble un topos caractéristiques des oeuvres décadentes au tournant du XIXe-XXe siècle. La présente étude s'attache aux origines de cette mythologie littéraire à travers une série de textes issus de diverses sources linguistiques en adoptant une méthodologie géocritique. Ce choix d'un pays encore vierge de culture industrielle permet des rencontres épiphaniques dont l'aboutissement est la redécouverte de soi-même par chacun des personnages. Confrontés à des monstres et autres divinités mythologiques secondaires, les protagonistes feront l'expérience de devenir eux-mêmes.
The choice of Italy to reveal the homosexuality of the characters seems to be a recurring stereotype in the decadent European literature at the turn of the century. The present study examines the origins of such a literary mythology by confronting various linguistic sources in order to identify an intertextual and geocritical network. The choice of a country still untouched by an industrial culture allows for epiphanic encounters whose outcome is the rediscovery of oneself by each of the characters. Confronted with monsters and other secondary mythological deities, the protagonists will experience becoming one themselves.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2020, 44, 4; 99-109
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasna antika: dekadencija ili „demokratizacija“ kulture?
Late Antiquity: Decadence or “Democratization” of Culture?
Autorzy:
Milinović, Dino
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636214.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Roman Empire
Late Antiquity
Roman art
democratization of culture
decadence
Opis:
In our age “without the emperor”, fascination with empires and with the emperor mystique continues. Take for witness Tolkien and his Return of the King, the third sequel of The Lord of the Rings, or the television serial Game of Thrones. In the background, of course, is the lingering memory of the decline and fall of the Roman Empire, “a revolution which is still felt by all nations of the world”, to quote Edward Gibbon. It comes as a surprise that in this dramatic moment of its history, in times marked by political, economic and spiritual crisis that shook the very foundations of the Empire during the 3rd century, historians and art historians have recognized the revival of plebeian culture (arte plebea, kleinbürgerliche Kultur). It was the Italian historian Santo Mazzarino, talking at the XI International Congress of the Historical Sciences in Stockholm in 1960, who introduced a new paradigm: the “democratization of culture”. In the light of the historical process in the late Roman Empire, when growing autocracy, bureaucracy, militarization and social tensions leave no doubt as to the real political character of the government, the new paradigm opened up fresh approaches to the phenomenon of decadence and decline of the Roman world. As such, it stands against traditional scenario of the “triumph of barbarism and Christianity”, which was made responsible for the fall of the Roman Empire and the eclipse of the classical civilization of ancient Greece and Rome. It is not by accident that the new paradigm appeared around the middle of the 20th century, at the time when European society itself underwent a kind of “democratization of culture”, faced with the phenomenon of mass culture and the need to find new ways of evaluating popular art. Today, more than anything else, the notion of “democratization of culture” in late Roman Empire forces us to acknowledge a disturbing correspondence between autocratic and populist forms of government. It may come as a shock to learn that the very emperors who went down in Roman history as villains and culprits (such as Caligula, Nero or Commodus), were sometimes considered the most “democratic” among Roman rulers. Do we need to feel certain unease at this historical parallel?
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 17; 145-158
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eine linguistische Annäherung an das Thema Sprachverfall. Mit Berücksichtigung der Frage, ob Sprachwandel Gegenstand des DaF-Unterrichts sein soll
Autorzy:
Foschi Albert, Marina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912404.pdf
Data publikacji:
2018-12-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
language decadence
language mixture
language deterioration
language loss
language change
Opis:
The concept of language decadence can be interpreted in different ways: as mixing of languages, language deterioration, or language loss. As linguists are aware, all these manifestations commonly attributed to so-called language decadence are actually phenomena of language change. The debate on language decadence, while fascinating to public opinion, is based upon an abstract inconsistent view of language as a perfect, immutable instrument, to be used according to precise rules. Nevertheless, it is unavoidable in foreign language instruction to refer to rules and to a manageable model of standard language. The transmission of awareness about language change can avoid the creation of myths about language decadence
Źródło:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics; 2018, 45, 2; 105-118
0072-4769
Pojawia się w:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parodic and Post-Classic, British Decadent Aestheticism Re-Approached
Autorzy:
Budziak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/889036.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
British Decadence
postmodernism
Max Beerbohm
Oscar Wilde
stylistic parody
social parody
Opis:
Considering the fact that postmodernism may, from a certain viewpoint, be called “neo-Decadence” and Oscar Wilde a “pre-postmodernist,” this essay approaches the affinity between Decadence and postmodernism in terms of their shared post-classical and parodist condition. Indicating the insufficiency of the romantic/classicist model, and taking as the point of departure Symons’s description of Decadence as the disfiguring of the “classic,” it looks at Decadent subversions through Linda Hutcheon’s twofold parodist paradigm. It shows how Decadence, which is doubly parodist – in the stylistic sense (as in Max Beerbohm) and in social sense (as in Wilde) – subverts its classical heritage, thus, anticipating postmodernist strategies.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2014, 23/1; 83-93
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Transformation of Ugly into Beautiful in the Literature of Decadence
Autorzy:
Fuchs, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/504782.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Decadence
beauty
ugliness
Anti-classicism
Anti-naturalism
the power of art
Opis:
The transformation of ugly into beautiful is a feature of decadent literature. The embellishment of ugliness was important for the decadents to distinguish themselves from the followers of Classicism, who rejected the close representation of ugliness, from the naturalists who inserted ugliness in their works for the sake of a faithful representation of reality, and from such writers and theorists, who allowed the representation of ugliness only on condition that it turns the attention to its opposite, i.e. the beauty. The decadents, by inserting ugly subjects in their works, wanted to prove the power of art, which can embellish ugliness too. By their artistic solutions, the decadents showed that ugly subjects need not be banished from literature, because the form of a work is more interesting than the subject. Huysmans writes on his hero, Duke Des Esseintes: “only the work of his brain [the writer’s] insterested him, regardless of the subject” (2009: 244). The decadent embellishment of ugliness had influence on the later periods of literature too. Even if there are important differences between Decadence and Avant-garde, the concept that art can embellish ugliness was a prior condition of the birth of the historical Avant-garde trends.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2015, 4; 33-40
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Body, spirit and gender in Maria Komornicka’s poetry
Autorzy:
Lisowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628197.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
androgyny, anthropology, body, decadence movement, spirit, expressionism, evolutionism, cultural construct, convention, gender, scientism, identity
Opis:
This paper concerns three significant concepts in Maria Komornicka’s writings: body, spirit and gender. The first two are closely related to each other, thus initial paragraphs are devoted to them both. On the basis of these reflections, I draw some conclusion about the image of gender created by the poet. The notion of gender is analysed in terms of Young Poland discourse of gender and from the perspective of modern methodologies: feminist criticism as well as gender and queer studies. This paper aims at encouraging the reader to reinterpret M. Komornicka’s output with contemporary awareness.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2011, 2, 1; 96-106
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieokreśloność gatunkowa i rozbieżność interpretacji: postmodernistyczne spojrzenie na Salome Oscara Wilde’a
Generic indeterminacy and divergence of interpretation: post-modernist look at Oscar Wilde’s Salomé
Autorzy:
Słowik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459606.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
fi n de siècle
dekadentyzm
Wilde
dramat
parodia
postmodernizm
fin de siècle
Decadence
drama
parody
post-modernism
Opis:
Oscar Wilde. Mistrz ciętej riposty i błyskotliwego aforyzmu a jednocześnie przenikliwy obserwator wyższej klasy społeczeństwa wiktoriańskiego. W swojej twórczości wielokrotnie krytykuje społeczeństwo brytyjskiego dekadentyzmu, jednak nigdy w sposób oczywisty. Najlep-szym tego przykładem jest sztuka Salomé, przez wielu krytyków traktowana jako dramat czy też klasyczna tragedia, będąca jednak zawoalowaną drwiną a nawet metaforą zdegenerowanych wyższych sfer brytyjskiego fi n de siècle. Autor celowo defamiliaryzuje sztukę poprzez osadzenie akcji w czasach biblij nych w celu nie tylko spotęgowania jej odbioru, ale także zapobiegnięcia automatyzacji percypowania. Dzięki temu Salomé jest nie tylko głównym obrazem archetypu femme fatale czyli kobiety fatalnej, ale staje się także samoświadomym i samorefl eksyjnym satyrycznym krytycyzmem. Jednakże taka interpretacja możliwa jest tylko przy postmodernistycznym spojrzeniu na teorię parodii i autoironii reprezentowaną m.in. przez Lindę Hutcheon czy Michele Hannoosh
In his play Salomé, Oscar Wilde provides readers with the veiled commentary on the vices of nineteenth century bourgeois society. He sets the action in Biblical times in order to point out the characteristic qualities of the Victorian man by means of defamiliarization. Wilde manages to heighten the awareness of his reading public, not only by the use of such a ploy, but also - most importantly - by skilful deployment of parody, which once again allows him to delude his contemporaries with a ‘knife in the pillow’ device. Indeed, even though the reading of Salomé in terms of its parodic quality at fi rst might seem as atypical, it reinforces the play’s deeply ironic and critical overtone and allows multi-layered interpretation. Therefore, it is due only to such a post-modernist analysis that the play can be understood as both a self-conscious and self-refl exive criticism, and an extended metaphor of the fi n de siècle upper class society.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Pembroke": A Script of Decadence
"Pembroke": scenariusz dekadencji
Autorzy:
Wilczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311188.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Nowa Anglia
kryzys
system symboliczny
"Pembroke"
dziedzictwo purytańskie
New England
decadence
Civil War
Pembroke
Mary E. Wilkins Freeman
Opis:
The article is an interpretation of Mary E. Wilkins Freeman’s novel Pembroke (1994). Even though it is set in the third decade of the 19th century, the year of publication suggests that it just as well refers to the condition of New England after the Civil War. Hit by a complex crisis, concerning demography, economy, and mores, after 1865 the region entered a stage of decadence. Wilkins Freeman diagnosed its symptoms, such as the collapse of interpersonal communication and the hypertrophy of individual will, showing that the portents of the decline of Puritan heritage had its roots in the first half of the century. With time, the symbolic system of New England culture collapsed and gave way to a new social order.
Artykuł dotyczy powieści Mary E. Wilkins Freeman Pembroke (1894). Powieść jest interpretowana w kontekście wielopłaszczyznowego kryzysu Nowej Anglii po wojnie secesyjnej, obejmującego nie tylko demografię (straty wojenne w populacji męskiej) czy gospodarkę (bankructwo fabryk tekstylnych w regionie, przejęcie handlu morskiego przez Nowy Jork), lecz także kultury opartej na tradycji purytanskiej sięgającej XVII wieku. Autorka umieściła wprawdzie akcję w latach 1830-tych, jednak zarówno data publikacji książki, jak i realia miasteczka na nowoangielskiej prowincji wskazują na okres znacznie późniejszy. Wilkins Freeman kontynuuje w Pembroke realistyczną konwencję przedstawieniową tzw. "powieści domowej", sięgającą roku 1822, łącząc ją zarazem z elementami gotyckimi bliskimi romantycznej prozie Nathaniela Hawthorne'a. Konkluzja opiera się na rozumieniu kultury przez Jacquesa Lacana (Realne - Wyobrażeniowe - Symboliczne). Porządek symboliczny ufundowany na patriarchalnie zdefiniowanym "Imieniu Ojca" ulega w Pembroke rozpadowi poprzez regresję do wyobrażeniowej relacji dziecka z matką, kwestionujacej tradycyjną pozycję ojca. Innym kluczowym symptomem upadku spuścizny purytańskiej jest utrata zdolności komunikowania się przez postaci męskie i kobiece, co stawia pod znakiem zapytania przyszłość wspólnoty.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 370-377
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Экзістэнцыйнае падарожжа Эдзіка Мазько
Podróż egzystencjalna Edzika Maźko
Edick Mazko’s existential peregrination
Autorzy:
Брусевіч, Анатоль
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944932.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Belarusian poetry
surrealism
decadence
pronouns
love
death
urban landscape
poeta białoruski
surrealizm
dekadentyzm
zaimek osobowy
miłość
śmierć
miejski pejzaż
Opis:
W artykule zwrócono uwagę na szereg pierwiastków artystycznych w poezji jednego z niedocenionych współczesnych poetów białoruskich Edzika Maźko (1970–2011). Spuścizna literacka przedwcześnie zmarłego poety jest z pogranicza estetyki surrealizmu i dekadentyzmu.
In the article the attention is concentrated on the specific art of Edick Mazko’s poems (1970–2011). He is one of the underestimated modern Belarusian poets whose heritage is located in the esthetic area of surrealism and decadence.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6; 135-151
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Экзістэнцыйнае падарожжа Эдзіка Мазько
Podróż egzystencjalna Edzika Maźko
Edick Mazko’s existential peregrination
Autorzy:
Брусевіч, Анатоль
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106765.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
poeta białoruski
surrealizm
dekadentyzm
zaimek osobowy
miłość
śmierć
miejski pejzaż
surrealism
Belarusian poetry
decadence
pronouns
love
death
urban landscape
Opis:
W artykule zwrócono uwagę na szereg pierwiastków artystycznych w poezji jednego z niedocenionych współczesnych poetów białoruskich Edzika Maźko (1970–2011). Spuścizna literacka przedwcześnie zmarłego poety jest z pogranicza estetyki surrealizmu i dekadentyzmu.
In the article the attention is concentrated on the specific art of Edick Mazko’s poems (1970–2011). He is one of the underestimated modern Belarusian poets whose heritage is located in the esthetic area of surrealism and decadence.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014; 135-151
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies