Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "david lynch" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Lynchowskie przestrzenie sztuki obrazu
    Lynchs spaces of the art of images
    Autorzy:
    Lipiński, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1856837.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    aranżacja
    ekspresjonizm
    surrealizm
    psychozy
    david lynch
    arrangement
    expressionism
    surrealism
    psychosis
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2019, 107, 4; 188-193
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Surreal Dreams of a “Creative City” (or: How Camerimage Festival Tried to Convince Łódź to Stop Worrying and Love Modern Architecture)
    Autorzy:
    Klejsa, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920847.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    film culture
    the city of Łódź
    Camerimage
    architecture
    creative class
    David Lynch
    Opis:
    The study focuses on the architectural projects proposed by the creators of Camerimage festival for Łódź – which is struggling to maintain its position as a “film-friendly” city. A so-called “David Lynch studio” and “Frank Gehry congress center” were preliminarily commissioned by the city, but soon both projects were subjected to heavy criticism from the city council. The author presents the dynamics of the debate and stresses the need for taking into account discussions of the concepts of the “creative class” and the “creative city”.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 17, 26; 269-275
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The sexuality of crime in David Lynch’s „Blue velvet” (1986) and „Lost highway” (1997)
    Seksualność zbrodni w filmach Davida Lyncha „Blue velvet” (1986) i „Lost highway” (1997)
    Autorzy:
    Zegarlińska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1936217.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
    Tematy:
    David Lynch
    seksualność
    zbrodnia
    archetypy
    Carl Gustav Jung
    niesamowitość
    kompleks
    zaburzenia osobowości
    Opis:
    David Lynch to artysta wyjątkowy, który nie obawia się poruszania w swojej twórczości tematów trudnych i kontrowersyjnych. Jednym z nich jest seksualność zbrodni, a dokładniej związek między zbrodnią a popędami ludzkimi. Rozprawa omawia zastosowanie tych motywów w „Blue Velvet” (1986) i „Lost Highway” (1997, pol. „Zagubiona autostrada”). Podstawą analizy jest teoria archetypów Gustawa Karola Junga. Złoczyńcy w świecie Lyncha są postaciami borykającymi się z problemami emocjonalnymi, zaburzeniami osobowości i kompleksami na tle seksualnym. Popełniane przez nich przestępstwa są motywowane frustracjami seksualnymi i mają być sposobem na wyparcie emocjonalnej i fizycznej impotencji. Rozprawa szeroko cytuje uznanych badaczy twórczości Davida Lyncha.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe PUNO; 2020, 8, 1; 295-309
    2052-319X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe PUNO
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cinema and popular music, a multifold relationship. The cases ofEnnio Morricone and David Lynch
    Autorzy:
    Martinelli, Dario
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780375.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    popular music
    Ennio Morricone
    David Lynch
    soundtrack
    songwriting
    cover versions
    Angelo Badalamenti
    Mina
    Opis:
    The aim of this article is to discuss the complexity of the relationship between popular music and cinema. Since its very birth, cinema has established a solid collaboration with music. When films had no sound, music (back then played live) had the crucial role of creating moods, underlining specific sequences, and in general making speech not too missed. When sound appeared, musicals became immediately a dominant genre (and a rich source for business: cinema halls themselves, but also music-sheets and recordings). Shortly after, the subtle art of film music developed, granting - to film and music histories alike - some of the finest composers of the whole 20th century (Bernard Hermann, Nino Rota, John Williams, Ennio Morricone...), or allowing great composers and musicians in their own right, to deliver some of their best works in form of soundtrack (Miles Davis” Lift to the Scaffold or Duke Ellington’s Anatomy of a Murder, just to focus on jazz only). Whether film music must be considered a form of ’serious“ or ’popular' music is still source of debate, and definitely not in the scopes of the present essay. Instead, the point I wish to make here is that, regardless of its nature, the interaction between cinema and popular music is made of literally dozens of possible combinations, making this relationship one of the most interesting among the many existing within an art, cinema, which makes of multimediality and multimodality its primary strength (let alone identity: up to the point that a good portion of the early years of film studies were spent in deciding whether, after all, cinema could be considered an art of its own, or simply a combination of pre-existing arts). The analysis will proceed in a rather linear manner, by simply taking two case-studies: Ennio Morricone, a most celebrated film composer, and David Lynch, a cult-director who has established a strong bond with popular music in his cinematography. Perhaps unexpectedly, the case of Morricone will be only in part employed to discuss his scores for the likes of Leone or Pasolini: more attention will bedevoted to his not-so-well known (at least outside Italy) activity as pop songwriter and arranger. When it comes to Lynch, instead, the analysis will try to cover more or less all his interests in popular music, including his long-lasting professional collaboration (and personal friendship) with composer Angelo Badalamenti.
    Źródło:
    Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 162-174
    1734-2406
    Pojawia się w:
    Interdisciplinary Studies in Musicology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zanurzenie w przeszłości. O memoracyjnej podróży seniorów na przykładzie wybranych filmów
    Immersion in the past. About the journey of memorising of seniors based on the example of selected films
    Autorzy:
    Gajak-Toczek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521100.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    filmoterapia w edukacji
    starość w filmie
    Ingmar Bergman
    Doris Dörrie
    David Lynch
    cinematherapy in education
    senility in movies
    Opis:
    The author refers to the educational role of film, which can help shape the attitudes of young people so that they can actively accompany seniors and take steps to prepare for a dignified and committed experience of their own “evening” of existence. She indicates that film narratives showing adaptations to the last stage of existence can take various forms. The memorising perspective of the journey into the depths of oneself as a tool for searching for knowledge and acquiring new skills was particularly highlighted.
    Autorka nawiązuje do wychowawczej roli filmu, która może pomóc w kształtowaniu postaw młodych ludzi tak, by potrafili aktywnie towarzyszyć seniorom oraz podjęli działania przygotowujące do godnego i zaangażowanego doznawania własnego „wieczoru” egzystencji. Wskazuje, że narracje filmowe ukazujące przystosowanie do ostatniego etapu istnienia mogą przybierać różne formy. Szczególnie wyeksponowano memoracyjną perspektywę podróży w głąb siebie jako narzędzie poszukiwania wiedzy i zdobywania nowych umiejętności.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 4; 21-35
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kabbalah, "Dybbuks", and the Religious Posthuman in the Shakespearean Worlds of "Twin Peaks"
    Autorzy:
    Starks, Lisa S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048131.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Twin Peaks
    Twin Peaks: The Return, Fire Walk with Me
    Twin Peaks: The Missing Pieces, The Secret History of Twin Peaks
    Twin Peaks: The Final Dossier
    David Lynch
    Mark Frost
    Kabbalah
    religious posthuman
    Shakespeare
    Pericles
    The Tempest
    Hamlet
    Macbeth
    Opis:
    In the series Twin Peaks, Mark Frost, David Lynch and others create a mythological framework structured by and filtered through Shakespeare in a postsecular exploration of the posthuman. Twin Peaks exemplifies a cultural postsecular turn in its treatment of the posthuman, taking the religious and spiritual perspectives to new —and often extreme—heights in its use of Kabbalah and other traditions. Twin Peaks involves spiritual dimensions that tap into other planes of existence in which struggles between benign and destructive entities or forces, multiple universes, and extradimensional, nonhuman spirits question the centrality of the human and radically challenge traditional Western notions of being. Twin Peaks draws from Shakespeare’s expansive imagination to explore these dimensions of reality that include nonhuman entities—demons, angels, and other spirits—existing beyond and outside of fabricated, human-centered worlds, with the dybbuk functioning as the embodiment of the postsecular religious posthuman.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2021, 24, 39; 29-52
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies