Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "das Narrative" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
‘touched’ by Humour in Life: Characters in John Mcgahern’s Fiction
Vom Humor im Leben „berührt“: Figuren in John McGaherns Werken
Życie „naznaczone” humorem: bohaterowie dzieł Johna McGaherna
Autorzy:
Radler, Dana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395269.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
John McGahern
das Narrative
der Humor
das Lachen
narracja
humor
śmiech
narrative
humour
laughter
Opis:
In John McGahern’s stories, stories bring to life characters in both comic and tragic instances, and their whole existence comes under the spotlight, as the writer uses mild, ironic or sarcastic touches. In between automatisms and mobility often directed at dogmatism or mental stereotypes displayed by characters, clergymen, workers, teachers, writers or family members display their ignorance, occasional (lack of) manners, boredom or elevation, often imitating what seems to be ‘decent’ in terms of taste. This paper explores how class, gender and false pretences are ridiculed and exposed in both novels and short stories, and how laughter moves from a classical Kantian play instance to a Freudian-supported analysis of condensation and ambiguity as vehicles employed by a realist creator. The narrative often alternates between family roles and poles of power, visible and invisible laughter, as natural and changing (or hybrid) as human nature.
W twórczości Johna McGaherna pojawiają się zarówno postaci komiczne, jak i tragiczne. Temat ten nie był wcześniej eksplorowany. Ich istnienie ujawnia się w zależności od tego, jak łagodnie, ironicznie lub sarkastycznie traktuje je autor. Pomiędzy automatyzmami i mobilnościami, często stającymi się dogmatyczne lub prowadzącymi do mentalnych stereotypów, bohaterowie (czy to duchowni, robotnicy, nauczyciele, pisarze, czy członkowie rodziny) manifestują ignorancję, chwilowy brak dobrych manier, nudę lub erudycję, a często naśladują to, co można nazwać „przyzwoitością”.Celem artykułu jest zbadanie sposobów prezentacji klas społecznych, płci i fałszywych przekonań, szczególnie sposobu ich wyśmiewania w utworach prozatorskich irlandzkiego pi-sarza. Jak wynika z przeprowadzonych badań, śmiech (komizm) przechodzi rodzaj transformacji od klasycznej kantowskiej optyki gry do freudowskiej analizy kondensacji i wieloznaczności. Również perspektywa narracyjna często oscyluje pomiędzy rolami rodzinnymi a biegunami władzy, a wraz z nią śmiech, który raz jest widoczny a innym razem niewidoczny, naturalny i podlegający zmianom (lub hybrydowy) jak ludzka natura.Przykłady z powieści, opowiadań, wspomnień i esejów McGaherna ujawniają różnice w działaniach bohaterów, takie jak naśladowanie i powtarzanie jako atrybuty rutyny i porażki, oraz strach i przemoc opierające się na reaktywnych, nieczułych zachowaniach, co wpływa na długość narracji. Takie doświadczenia – dzielone lub nie przez innych – podtrzymują irlandzką tożsamość, a mieszanka humoru i realizmu zachęca do dalszej lektury, łącząc prace McGaherna na przykład z psychoanalizą, śmiechem anielskim lub demonicznym, a nawet śmiechem karnawałowym (Alfie Bown).
Im Werk von John McGahern gibt es sowohl komische als auch tragische Figuren. Ihre Existenz rückt ins Rampenlicht, je nachdem der Autor sie sanft, ironisch oder sarkastisch behandelt. Zwischen Automatismen und Mobilitäten, die oft dogmatisch werden oder zu mentalen Stereotypen führen, zeigen die Protagonisten, seien sie Kleriker, Arbeiter, Lehrer, Schrifststeller oder Familienangehörige, ihre Ignoranz, vorübergehenden Mangel an guten Manieren, Langeweile oder Gelehrsamkeit und imitieren häufig das, was als “anständig” bezeichnet werden kann. Dieser Aufsatz befasst sich mit der Art, wie die Gesellschaftsklassen, das Geschlecht und die falschen Ansprüche in den Erzählungen und Romanen dargestellt und lächerlich gemacht werden. Er verfolgt aber auch, wie das Lachen (das Komische) sich von der klassischen kantianischen Perspektive des Spiels zu einer Freudschen Analyse von Verdichtung und Mehrdeutigkeit bewegt als Mittel eines realistischen Prosaautors. Die Erzählperspektive schwankt oft zwischen Familienrollen und Machtpolen, das Lachen wird sichtbar und unsichtbar, genauso natürlich und veränderbar (oder hybrid) wie die menschliche Natur.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2020, 5; 143-157
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unter der Glasglocke: generationelle Befindlichkeiten in Zoë Jennys "Das Blütenstaubzimmer"
Autorzy:
Firaza, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032502.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Zoë Jenny
„Kwietny pył”
‚Fräuleinwunder‘
powieść adolescencyjna
narracja
Sylvia Plath
„Szklany klosz”
intertekstualność
„The Pollen Room”
Fräuleinwunder
youth novel
narrative
„Bell Jarr”
intertextual approach
„Das Blütenstaubzimmer”
‚Fräuleinwunders‘
Adoleszenzroman
Narration
„Die Glasglocke”
Intertextualität
Opis:
Zoë Jennys Debütroman Das Blütenstaubzimmer (1997) schreibt sich einerseits in die literarische Tendenz des sogenannten ‚Fräuleinwunders‘, andererseits in die Tradition des Adoleszenzromans ein. Als Leistung des Textes ist seine plastische, sinnliche Sprache anzusehen, in der sich die nach innen gekehrte Perspektive der Ich-Erzählerin ausdrückt. Der hier vorgenommene Versuch einer differenzierten Analyse der Poetik des Textes ergibt eine verblüffende Nähe zu Sylvia Plaths autobiographischem Roman Die Glasglocke (1963). Der intertextuelle Ansatz wirft ein Licht auf den latenten Anspruch des Textes, über das Individuelle und Nationale hinauszugehen, sowie auf die universelle Botschaft über gegenwärtige Befindlichkeiten, die dem Text einen tragischen Unterton verleiht.
Debiutancka powieść Zoë Jenny Kwietny pył (1997, wydanie polskie w tłumaczeniu Reginy Tyszkiewicz, 1999) wpisuje się z jednej strony w tendencję literacką ‚Fräuleinwunder‘, z drugiej w tradycję powieści adolescencyjnej. Na uznanie zasługuje plastyczny, zmysłowy język powieści, w którym wyraża się zwrócona do wewnątrz, pierwszoosobowa perspektywa narracyjna. Podjęta tu próba szczegółowej analizy poetyki tekstu szwajcarskiej autorki wykazała zaskakujące pokrewieństwo do autobiograficznej powieści Sylvii Plath Szklany klosz (1963). Intertekstualne podejście rzuca światło na latentną intencję tekstu wyjścia poza horyzont indywidualny czy narodowy oraz na uniwersalny przekaz na temat współczesnej kondycji jednostki, który nadaje tekstowi wydźwięk tragiczny.
Das Blütenstaubzimmer, a debut novel by Zoë Jenny published in 1997 (The Pollen Room, 1999, English translation by Elizabeth Gaffney), can be perceived as a book belonging to the ‚Fräuleinwunder‘ and adolescent novel traditions. What should be exceptionally appreciated is the artistic and sensuous language that reflects a looking inward first person narrative perspective. The thorough analysis of the poetics used by the Swiss author surprisingly bears resemblance to The Bell Jar, an autobiographical novel by Sylvia Plath (1963). An inter-textual approach sheds light on the latent intention of the text to go beyond an individual or national level and on the universal message on a contemporary condition of man and its tragic overtones.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2014; 169-184
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies