Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "czyn ciągły" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Krótkie odstępy czasu jako warunek czynu ciągłego
    Short intervals of time as a condition of a continuous act
    Autorzy:
    Banaszak-Grzechowiak, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962711.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    continuous act; short intervals of time
    czyn ciągły; krótkie odstępy czasu
    Opis:
    The concept of a continuous act is regulated in Article 12 of the Act of 6 June 1997 – Penal Code. This provision indicates the conditions that must be met in order for a continuous act to occur. One of these conditions is short intervals of time. The Penal Code lacks a legal definition of this concept, which entails numerous disputes and controversies as to how it should be understood. Some of the doubts raised by the representatives of the doctrine are presented in this article. They concern, among other issues, whether short intervals of time should occur between the first and last acts of conduct constituting a continuous act, or between successive acts of conduct, and how long a period of time must be to be considered as a short interval of time. The author also presents her own position on the most important issues related to the discussed issues.
    O czynie ciągłym mowa jest w art. 12 ustawy z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny. W przepisie tym wskazano warunki, jakie muszą być spełnione, żeby czyn ciągły zaistniał. Jednym z tych warunków są krótkie odstępy czasu. W Kodeksie karnym brak jednak definicji legalnej tego pojęcia, co pociąga za sobą liczne spory i kontrowersje odnośnie do tego, jak powinno być ono rozumiane. Niektóre z podnoszonych przez przedstawicieli doktryny wątpliwości zostały zaprezentowane w tym artykule. Dotyczą one między innymi tego, czy krótkie odstępy czasu powinny wystąpić pomiędzy pierwszym a ostatnim zachowaniem składającym się na czyn ciągły czy też może pomiędzy kolejnymi zachowaniami, a także jaki okres uznać można za krótki odstęp czasu. Autorka przedstawia również własne stanowisko w najważniejszych kwestiach, które dotyczą omawianej problematyki.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 1; 161-172
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2016 roku, III KK 225/16
    Gloss to the judgment of the Supreme Court of November 23, 2016, III KK 225/16
    Autorzy:
    Nawrocki, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596202.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    continuous crime
    the time of the offense
    expiration
    czyn ciągły
    czas popełnienia czynu zabronionego
    przedawnienie
    Opis:
    Glosa dotyczy problematyki czynu ciągłego i konsekwencji, jakie się z nim wiążą na gruncie prawa karnego. Poruszono w niej zagadnienie istoty czynu ciągłego, ustalania jego ram temporalnych, znaczenia konstrukcji jedności przestępstwa, a w związku z tym również zagadnienie początku biegu okresu przedawnienia czynu ciągłego.
    Gloss refers to the problem of continuous crime and the implications of it in criminal law. It touched on the issue of the essence of a continuous crime, the definition of its temporal framework, the meaning of the construction of the unity of the crime, and, therefore, the issue of the beginning of the period of prescription of a continuous crime.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2017, 20, 4; 5-13
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niektóre problemy tożsamości czynu ciągłego (art. 12 § 1 k.k.). Uwagi na marginesie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 4 września 2019 r. (II AKa 53/19)
    Autorzy:
    Lipiński, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1632206.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    continuing act
    unity of criminal offense
    concurrence of offenses
    czyn ciągły
    tożsamość czynu
    zbieg przestępstw
    Opis:
    The article explores the issue of unity of a continuous act referred to in Art. 12 para 1 of the Criminal Code. The author considers whether and (if so) to what extent it is permissible for the adjudicating court to transform separate, concurrent offenses (as listed in the indictment) into one – supplemented by an element of continuity – continuous act of Art. 12 para 1 CC. According to the thesis advanced in the article, such a transformation should be considered admissible as long as the attributed offence does not encompass any additional behavior not expressly listed in the indictment, occurring chronologically before the first behavior of the indictment, after the last one, or between them.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2020, 86; 129-140
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedawnienie roszczeń odszkodowawczych z tytułu szkody wyrządzonej naruszeniem krajowego i unijnego prawa konkurencji
    Autorzy:
    Mackiewicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2206929.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    private enforcement
    przedawnienie
    efektywność/skuteczność prawa Unii Europejskiej
    odpowiedzialność odszkodowawcza
    czyn ciągły
    naruszenie prawa konkurencji
    Opis:
    Celem wprowadzenia ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji1 (ustawa o roszczeniach) było umożliwienie przedsiębiorcom skutecznego dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od sprawców naruszenia prawa konkurencji. Przedawnienie tego typu roszczeń deliktowych uregulowano w sposób kompleksowy, zabezpieczający interesy poszkodowanych w art. 9 ustawy o roszczeniach. Wydłużony do 5 lat termin przedawnienia, wraz z korzystnymi dla poszkodowanych warunkami rozpoczęcia jego biegu i zawieszenia, dotyczy jednak tylko roszczeń o naprawienie szkody wywodzonych z naruszenia prawa konkurencji, które powstało po jej wejściu w życie (27 czerwca 2017 r.). W przypadku roszczeń wywodzonych z naruszenia prawa konkurencji, które nastąpiło przed wejściem w życie ustawy o roszczeniach, zastosowanie ma reguła przejściowa i krótszy – 3-letni termin przedawnienia. Wnikliwa lektura reguły przejściowej na tle stanów faktycznych spraw, w których szkoda wywodzona jest z naruszenia prawa konkurencji, ujawnia istotne problemy co do wykładni przesłanek początku biegu terminu przedawnienia. Naruszenie prawa konkurencji nie stanowi „typowego deliktu”. Zwykle mamy do czynienia z czynem ciągłym, którego skutki są rozciągnięte w czasie. Poziom skomplikowania relacji handlowych między uczestnikami zakazanych zachowań, potajemny charakter takich czynów i wynikające z tego trudności w identyfikacji bezpośrednich sprawców szkody oraz pozyskania materiału dowodowego, sprawiają, że wykładnia przesłanek warunkujących początek biegu przedawnienia oparta o wąskie ich rozumienie na gruncie prawa krajowego, uniemożliwia, a co najmniej poważnie utrudnia dochodzenie tego typu roszczeń. Niniejsze opracowanie ma na celu przedstawienie wątpliwości interpretacyjnych, ale i możliwości takiej wykładni przesłanek początku biegu terminu przedawnienia, która będzie zgodna z zasadą skuteczności i równoważności prawa unijnego. Nadto, w przypadku roszczeń opartych o naruszenie wyłącznie krajowego prawa konkurencji, proponowana wykładnia stanowić będzie zachętę do faktycznego korzystania z instytucji private enforcement, przy jednoczesnym zachowaniu podstawowej funkcji instytucji przedawnienia – pewności prawa (stabilizacji porządku prawnego).
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2021, 10, 4; 57-72
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O (nie)jednorodności zachowań składających się na czyn ciągły
    About the (in)homogeneity of behaviours that make up a continuous act
    Autorzy:
    Nawrocki, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171606.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
    Tematy:
    czyn ciągły
    przestępstwo ciągłe
    prawo karne
    Kodeks karny
    continuous act
    continuous offence
    criminal law
    Penal Code
    Opis:
    Problematyka jednorodności/niejednorodności zachowań składających się na czyn ciągły ani nie jest nowa, ani nie jest przedmiotem szerszych dysput naukowych. Nie oznacza to jednak, że nie ma istotnego znaczenia teoretycznego czy praktycznego. Bez wątpienia jest to zagadnienie sporne, do którego należy powrócić w związku z dwoma nowelizacjami Kodeksu karnego (w zakresie art. 12 i 57b k.k.), które powinny rzucić nowe światło na dotychczasowe postrzeganie tytułowego problemu. Antycypując dalsze rozważania, wskazać należy, że w czyn ciągły można łączyć tylko takie zachowania, które jednostkowo naruszają za każdym razem tożsame normy prawne.
    The issue of homogeneity/heterogeneity of behaviors that make up a continuous act is neither new nor is it the subject of wider scientific disputes. This does not mean, however, that it has no significant theoretical and practical significance. Undoubtedly, however, this is a contentious issue that should be revisited in connection with the two amendments to the Penal Code (in terms of Articles 12 and 57b of the Penal Code), which should shed new light on the current perception of the title problem. Anticipating further considerations, it should be pointed out that only those behaviors that individually violate the same legal norms each time can be combined into a continuous act.
    Źródło:
    Prawo w Działaniu; 2022, 51; 32-48
    2084-1906
    2657-4691
    Pojawia się w:
    Prawo w Działaniu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwość miejscowa w sprawie o czyn ciągły. Glosa do postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 4 lipca 2019 r., II AKo 94/19, LEX nr 2978569
    The Local Jurisdiction of a Court in the Case of a Crime Constituting a Continuous Act. A Comment on the Judgment of the Court of Appeal in Kraków of July 4, 2019, II AKo 94/19
    Autorzy:
    Kulik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232219.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Tematy:
    właściwość miejscowa
    miejsce popełnienia czynu
    czyn ciągły
    local jurisdiction
    place where the act was committed
    continuous act
    Opis:
    Opracowanie dotyczy problemu określenia właściwości miejscowej sądu w sprawie o przestępstwo stanowiące czyn ciągły. Autor kontestuje stanowisko SA w Krakowie, że miejscem popełnienia całego czynu jest miejsce, gdzie podjęte zostało ostatnie zachowanie wchodzące w jego skład. Autor zwraca uwagę, że dla określenia miejsca popełnienia czynu nie mają znaczenia czynniki istotne dla określenia czasu jego popełnienia. Jednocześnie stwierdza, że czyn ciągły jest popełniony we wszystkich miejscach, w których podjęto którekolwiek z zachowań wchodzących w jego skład. Dlatego właściwość miejscowa winna być ustalona w oparciu o regułę określoną w art. 31 § 1 k.p.k.
    The study concerns the problem of determining the local jurisdiction of a court in a case of a crime constituting a continuous act. The author contests the position of the Court of Appeal in Kraków, that the place of committing the whole act is the place where the last behaviour constituting it was undertaken. The author draws attention to the fact that in order to determine the place, where the act was committed, factors significant for determining the time of its commission are irrelevant. He states that a continuous act is committed in all places, where any of the behaviour constituting it was undertaken. Therefore, the local jurisdiction should be based on the rule set forth in Article 31 § 1 of the Code of Criminal Procedure.
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2021, t. 4, 1 (7); 237-244
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies