Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "czasowniki nieakuzatywne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Limitations on Involuntary-State Constructions in Polish: Between Structure and Semantics
    Ograniczenia konstrukcji niezamierzonego stanu w języku polskim – między strukturą a semantyką
    Autorzy:
    Malicka-Kleparska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1900936.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    morfologia
    semantyka
    walencja
    czasowniki nieakuzatywne
    czasowniki nie-ergatywne
    czasowniki psychologiczne
    konstrukcje stanu niezamierzonego
    polski
    morphology
    semantics
    valency
    unaccusatives
    unergatives
    psychological predicates
    involuntary states
    Polish
    Opis:
    Konstrukcje niezamierzonego stanu w języku polskim, tworzone za pomocą formy klitycznej się, stanowią bardzo złożony materiał z pogranicza morfologii, słownika i syntaksy. Ostatnio zyskały ciekawy, oryginalny opis, w którym ich cechy charakterystyczne i ograniczenia są tłumaczone za pomocą charakterystycznej struktury syntaktycznej, będącej pochodną zaproponowanych w ostatnich latach konstrukcji aplikatywnych. W artykule staram się wykazać, że podejście czysto strukturalne nie pozwala na wyjaśnienie wszystkich ograniczeń dotyczących produkcji tych struktur. Omawiam szczegółowo ograniczenia dotyczące jednoargumentowych predykatów w kontekście kontroli sytuacji przez czynnik ludzki. Ich nieregularne zachowanie tłumaczę istnieniem reguł reanalizy, które są operacjami leksykalnymi, a nie syntaktycznymi, być może powiązanymi z ogólniejszymi tendencjami panującymi w leksykonie, a dotyczącymi przypisywania ról tematycznych argumentom. Inne ograniczenie dotyczy predykatów psychologicznych, których zachowanie wyjaśniam również działaniem tych samych reguł. Rozważam również możliwość istnienia rozróżnienia wśród predykatów psychologicznych, podobnego do rozróżnienia opisanego dla języka hiszpańskiego, które może tłumaczyć, w połączeniu z proponowaną syntaktyczną strukturą, dlaczego tylko predykaty odnoszące się do kontynuacji mogą derywować konstrukcje, którymi się zajmuję.
    Involuntary State Constructions in Polish, formed with the clitic form się, are complex structures at the interface of the lexicon, morphology and syntax. Recently they have been analyzed in a most interesting way, where their properties are explained away with the use of the applicative structure, proposed a few years ago. In this paper we try to show that the uniformly structural analysis does not allow us to explain away all the limitations on the production of Involuntary State Constructions. We discuss the limitations concerning the one-argument predicates used in Involuntary State Constructions in the context of the control of such states by the human element. The irregular behavior of such verbs is explained with the use of re-analysis rules, which are lexical operations, not the syntactic ones, perhaps to be derivative from more general tendencies operating in the lexicon and connected with assigning thematic roles to arguments. Other limitations concern psychological predicates, whose behavior is also explained with the use of the same rules. We also consider the possibility of the existence of a split among psychological predicates, similar to a split proposed for Spanish. This split, together with the proposed syntactic structure, may explain why only the predicates that refer to continuing state may derive the Involuntary State Constructions.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 65-85
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unaccusative or unergative: The case of the English verb to die
    Nieakuzatywny czy nieergatywny – analiza angielskiego czasownika TO DIE ‘umrzeć’
    Autorzy:
    Dąbrowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878782.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    czasowniki nieakuzatywne
    czasowniki nieergatywne
    testy na nieakuzatywność
    rozdźwięk w nieakuzatywności
    interfejs między składnią a leksykonem
    język angielski
    unaccusative verbs
    unergative verbs
    unaccusativity diagnostics
    unaccusative mismatch
    syntax-lexicon interface
    English
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, do jakiej klasy czasowników nieprzechodnich należy czasownik TO DIE ‘umrzeć’ w języku angielskim, który jest zaliczany do semantycznie spójnej grupy tzw. czasowników znikania (obok czasowników takich jak: disappear, expire, lapse, perish, vanish). Aby określić czy badany czasownik jest nieakuzatywny czy nieergatywny, został on poddany powszechnie uznanym testom na nieakuzatywność (Perlmutter 1978; Burzio 1986; Levin i Rappaport Hovav 1995). Na podstawie wyników sześciu przeprowadzonych testów diagnostycznych pokazane jest, że badany czasownik w języku angielskim nie spełnia większości kryteriów na nieakuzatywność, a raczej reprezentuje grupę czasowników o niejasnym statusie syntaktycznym. Może być on zatem przykładem tzw. Unaccusative Mismatch ‘Rozdźwięku w nieakuzatywności’ (Levin 1986), tj. zjawiska, w którym dwa lub więcej testów diagnostycznych potwierdzających nieakuzatywność nie jest spełnionych przez dany czasownik (por. Grimshaw 1987; Zaenen 1993; Levin and Rappaport Hovav 1995).
    The study examines the class status of the verb TO DIE in English. The verb under scrutiny (treated as a member of a semantically coherent class of disappearance verbs, together with disappear, expire, lapse, perish, vanish ) is tested against the six syntactic unaccusativity diagnostics valid for English. It is shown that three diagnostics do not work for the verb TO DIE, i.e., (1) auxiliary selection (inapplicable to all verbs in Modern English), (2) causative alternation, e.g., Philip died./ *The soldier died Philip, since the verb TO DIE belongs to a non-caused disappearance verb class, as argued by Levin (1993) and Levin and Rappaport Hovav (1995, 281–283), and (3) resultative constructions (although some collocations would be theoretically permissible, e.g., *He died stiff, no such sentences appear in the language corpus). On the other hand, the remaining three diagnostics yield positive results, i.e., (4) the occurrence of the adjectival participle, but with a reservation that it must be placed in a post-nominal position (*a DIED uncle / an uncle DIED in an accident), (5) there-insertion (the only existing example from the COCA Corpus: There DIED a myriad), and (6) the locative inversion diagnostics (the only instance found in the literature by Levin and Rappaport Hovav (1995, 303): (…) this year also DIED the possibility of turning the cup races (…)). Since only three unaccusativity tests out of the six mentioned above seem to work for the verb TO DIE, it might be problematic to treat it as a member of the unaccusative class. Additionally, the instances provided to illustrate the three diagnostics valid for the verb TO DIE rarely occur in the literature and the available corpora, and therefore they should rather be viewed as exceptions, which would cast serious doubt on the unaccusative status of the verb TO DIE. This would lead us to the conclusion that the verb TO DIE should be regarded as a real example of an Unaccusative Mismatch (Levin 1986), i.e., a clash between the results of two or more unaccusative diagnostics (discussed in Grimshaw 1987; Zaenen 1993; Levin and Rappaport Hovav 1995).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 25-39
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Existential Use of the Verb "Brakować" ‘to Lack’ in Polish
    Egzystencjalne użycie czasownika brakować w języku polskim
    Autorzy:
    Bondaruk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33306680.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    negative existential clauses
    affirmative existential clauses
    genitive of intentionality
    unaccusative verbs
    small clause
    genitive of negation
    zdania egzystencjalne przeczące
    zdania egzystencjalne twierdzące
    czasowniki nieakuzatywne
    struktura predykatywna
    dopełniacz negacji
    dopełniacz intencjonalności
    Opis:
    This paper examines existential sentences with the verb brakować ‘to lack’ in Polish. We argue that these clauses are semantically equivalent to negative existential clauses with być ‘to be’, which follows from the fact that brakować ‘to lack’ is lexically negative. Despite the fact that brakować ‘to lack’ appears with a genitive DP, it licenses not the genitive of negation but the genitive of intentionality. The structure of existential clauses with brakować ‘to lack’ differs from that of negative existential clauses with być ‘to be’ but resembles the structure of affirmative być ‘to be’ existential clauses. Both być ‘to be’ and brakować ‘to lack’ are treated as monadic predicates whose sole argument is a small clause, represented as PredP. They only differ in the type of complement the Pred head takes: a DP in być ‘to be’ existential clauses, and an Intentional Phrase in brakować ‘to lack’ existential sentences that is responsible for assigning genitive.  
    W artykule analizowane są zdania egzystencjalne z czasownikiem brakować w języku polskim. Przedstawione są argumenty za tym, że zdania te semantycznie odpowiadają przeczącym zdaniom egzystencjalnym z być, co wynika z faktu, że brakować jest przeczące w warstwie leksykalnej. Mimo tego, że brakować występuje z DP w dopełniaczu, nie licencjonuje ono dopełniacza negacji, tylko dopełniacz intencjonalności. Struktura zdań egzystencjalnych z brakować różni się od struktury przeczących zdań egzystencjalnych z być, a przypomina strukturę twierdzących zdań egzystencjalnych z być. Zarówno być, jak i brakować są traktowane jako predykaty jednoargumentowe, których jednym argumentem jest struktura predykatywna PredP. Różnią się od siebie jedynie typem dopełnienia Pred, które odpowiada DP w zdaniach egzystencjalnych z być oraz frazie intencjonalności w zdaniach egzystencjalnych z brakować, odpowiedzialnej za przypisywanie dopełniacza.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2023, 23
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies