Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cytrynian potasu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Współczesne możliwości leczenia kamicy układu moczowego u dzieci
Current options of medical treatment of paediatric urolithiasis
Autorzy:
Bochniewska, Violetta
Jung, Anna
Jurkiewicz, Beata
Straż-Żebrowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031550.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
citrate
conservative treatment
potassium
surgical treatment
urolithiasis
kamica układu moczowego
cytrynian potasu
leczenie zachowawcze
leczenie zabiegowe
dzieci
Opis:
Successful pharmacological treatment in patients with urolithiasis is currently possible. It is estimated that 80% of stones are passing urinary tract spontaneously. The essential management strategies in all type of urolithiasis is to sterilize the urinary tract, ensure proper diuresis and reduce salt intake. Low urine citrate levels is observed in 5-10% of the patients with the first episode of kidney stones. Potassium as well as sodium citrate are being used in medical practice. Surgical therapy should be considered when the stone dimension is increasing and at the same time recurrent episodes of renal colic or urinary tract infections are observed. Indications for surgical treatment of urolithiasis, regardless of the stone size, are: urinary tract infection coexisting with the high risk of pylonephritis or kidney abscess, difficulties in urine outflow with risk of worsening renal function, chronic pain, urolithiasis diagnosed in the single or transplanted kidney, bilateral block of the urine outflow from kidneys. The patients selection to ESWL depends on the present indications and contraindications. In recent years the view on the treatment of staghorn kidney stones has changed. In the past staghorn stones were qualified to open surgery. Nowadays ESWL and PCNL are recommended. The first-line treatment for ureteral stones is endoscopic treatment. Invasive treatment of urolithiasis has been changing lately, there is less open surgery in favour of endoscopic management.
Obecnie wielu pacjentów z kamicą nerkową może być z powodzeniem leczonych zachowawczo. Ocenia się, że 80% złogów rokuje na samoistne wydalenie. Utrzymanie jałowości dróg moczowych, zapewnienie prawidłowej diurezy, ograniczenie podaży soli stanowią podstawę terapii wszystkich typów kamicy. U 5-10% chorych z pierwszym incydentem kamicy moczowej obserwuje się zmniejszone wydalanie cytrynianów z moczem. W praktyce klinicznej cytryniany stosowane są w postaci soli sodowych i potasowych. W przypadku zwiększenia wymiarów konkrementów, zwłaszcza przy częstych nawrotach kolek nerkowych i zakażeń układu moczowego, należy rozważyć postępowanie zabiegowe. Wskazaniami do zabiegu usunięcia złogu, niezależnie od jego wielkości, są: współistnienie zakażenia układu moczowego z ryzykiem rozwoju odmiedniczkowego zapalenia nerek lub roponercza, znaczne utrudnienie odpływu moczu z dróg moczowych z zagrożeniem pogorszenia funkcji nerki, przewlekły ból, kamica jedynej lub przeszczepionej nerki, obustronny blok odpływu z nerek. W kwalifikacji do ESWL należy uwzględnić obowiązujące aktualnie wskazania i przeciwwskazania. W ostatnich latach zmienił się pogląd na temat leczenia złogów odlewowych. Dawniej kamica odlewowa była wskazaniem do postępowania operacyjnego. Obecnie zaleca się stosowanie ESWL i/lub PCNL. W leczeniu kamicy moczowodowej podstawową metodę stanowią zabiegi endoskopowe. Obecnie w zabiegowym leczeniu kamicy układu moczowego obserwuje się zmniejszenie liczby zabiegów otwartych na korzyść endoskopowych metod usuwania złogów.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 304-308
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Węgle aktywne z tworzywa mocznikowo-formaldehydowego: synteza i badanie właściwości adsorpcyjnych
Activated carbons based on urea-formaldehyde resin: synthesis and adsorption properties
Autorzy:
Dziura, A.
Osuchowski, Ł.
Szczęśniak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297221.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
urea-formaldehyde resin
activation
microporous carbon
potassium citrate
żywice mocznikowo-formaldehydowe
aktywacja
mikroporowate węgle aktywne
cytrynian potasu
Opis:
In this work the synthesis of porous carbon through one-step process of carbonization and activation was described. As a carbon precursor synthetized urea-formaldehyde resin was used. The activator in the process was potassium citrate. Its effectiveness has been tested at three weight ratios from 4:1, 5:1 to 6:1 w/w activator to precursor at three different temperatures. The resulting activated carbons had specific surface area in the range of 600÷2560 m2/g, total pore volume in the range of 0.35÷1.50 cm3/g, volume of small micropores in the range 0.17÷0.62 cm3/g, and volume of micropores and small mesopores in the range 0.23÷0.91 cm3/g. The resulting carbons showed good adsorption properties toward carbon dioxide and benzene. The best uptakes for these adsorptives were 6.8 mmol·g-1 of CO2 at 0°C and 800 mmHg, 3.69 mmol·g-1 of CO2 at 25°C and 800 mmHg, 20.8 mg/g H2 at −196°C and 800 mmHg, and 16.2 mmol·g-1 of C6H6 at 20°C and saturation pressure. The excellent adsorption properties of the prepared carbons render them as potential adsorbents in CO2 and H2 capture and storage, and VOCs adsorption/separation.
W pracy opisano proces otrzymania porowatych węgli w wyniku jednoetapowej karbonizacji i aktywacji. Jako prekursor węglowy zastosowano zsyntezowaną żywicę mocznikowo-formaldehydową, natomiast jako aktywatora użyto cytrynianu potasu. W procesie otrzymywania zastosowano cytrynian potasu w proporcjach 4:1, 5:1 i 6:1 w stosunku do prekursora polimerowego. Proces prowadzono w trzech różnych temperaturach 600, 700 i 800°C. Otrzymane węgle charakteryzowały się powierzchnią właściwą w przedziale 600÷2560 m2/g, całkowitą objętością porów w przedziale 0,35÷1,50 cm3/g, objętością ultramikroporów w przedziale 0,17÷0,62 cm3/g oraz objętością mikroporów wraz z małymi mezoporami w przedziale 0,23÷0,91 cm3/g. Bardzo dobrze rozwinięta struktura mikroporowata otrzymanych węgli aktywnych spowodowała, że w znacznych ilościach adsorbowały one dwutlenek węgla, wodór i benzen. Najlepszy z węgli adsorbował CO2 w ilościach 6,8 mmol/g (0°C, 800 mmHg) i 3,69 mmol/g (25°C, 800 mmHg), w ilości 20,8 mg/g (‒196°C, 800 mmHg) oraz C6H6 w ilości 1,2 mmol/g (20°C, p/p0~1,0). Łatwy sposób otrzymywania i możliwość kontroli struktury porowatej powodują, że otrzymane węgle mogą być z powodzeniem stosowane jako adsorbenty do magazynowania CO2 i H2.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2016, 19, 2; 195-204
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies