Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cytotoksycznosc" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 39
Tytuł:
The Cytotoxicity of Some Organic Solvents on Isolated Hepatocytes in Monolayer Culture
Autorzy:
Zapór, L.
Skowroń, J.
Gołofit-Szymczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/91193.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
in vitro methods
hepatocytes in monolayer culture
organic solvents
MTT assay
kwasy organiczne
toksykologia
metoda in vitro
cytotoksyczność
hepatocyty
Opis:
The cytotoxic effects of volatile and water-insoluble organic solvents (ethylbenzene, tetrachloroethylene, n-hexane) were tested on isolated hepatocytes in monolayer culture by using the 3-(4,5 dimethylthiazol-2-yl)-2,5 diphenyltetrazolium bromide (MTT) reduction assay. All of the tested compounds inhibited metabolic activity of hepatocytes and this effect depended on the concentration of solvents in the incubatory medium. The presence of fetal calf serum in the medium did not change the cytotoxicity of xenobiotics. IC50 values calculated on the basis of the MTT assay indicated that ethylbenzene was more cytotoxic than tetrachloroethylene and n-hexane. Using hepatocyte monolayer culture and the MTT assay to assess cytotoxicity of organic solvents causes many technical problems. It seems that it cannot be used as a rapid, cheap, and credible method.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2002, 8, 1; 121-129
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie cytotoksyczności i odpowiedzi tkankowej nowych elastomerowych terpoli(estro-etero-estrów) (TEEE)
Investigations of cytotoxicity and tissue response to new terpoly(ester-ether-ester) elastomers (TEEE)
Autorzy:
Prowans, P.
El Fray, M.
Zdebiak, P.
Jakszuk, P.
Masiuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286155.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
cytotoksyczność
elastomery
TEEE
cytotoxicity
elastomers
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań cytotoksyczności i odpowiedzi tkankowej nowych elastomerów poli(estrowo-eterowo-estrowych) (TEEE). Materiały te były dodatkowo modyfikowane hydroksyapatytem (HAP). Stwierdzono, że polimery zawierające hydroksyapatyt spiekany (HAP III) wykazują lepszą biozgodność komórkową, wpływają na mniejszy odsetek komórek apoptycznych oraz powodują lepszą odbudowę kości w porównaniu do polimeru zawierającego hydroksyapatyt niekalcynowany (HAP I).
In this work, the results of cytotoxicity and tissue response to new terpoly(ester-ether-ester) (TEEE) elastomers are presented. The materials were additionally modified with hydroxyapatite. It has been found that polymers containing sintered hydroxyapatite (HAP III) showed better cell compatibility and induced lower number of apoptotic cells with simultaneous better bone regeneration as compared to polymers with non-calcined hydroxyapatite (HAP I).
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, 76; 2-5
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena aktywnosci cytotoksycznej ekstrudatow fasolowo-kukurydzianych wzgledem nowotworowych komorek nablonka jelitowego
Assessment of cytotoxic activity of bean-corn extrudates towards the neoplastic cells in human intestinal epithelium
Autorzy:
Tomczyk, J
Olejnik, A
Kowalska, K
Bialas, W
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827893.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
fasola Red Kidney
ekstrudaty fasolowo-kukurydziane
cytotoksycznosc
nablonek jelitowy
komorki nowotworowe
Opis:
Przedmiotem pracy było określenie właściwości cytotoksycznych i genotoksycznych ekstrudatów fasolowo-kukurydzianych (EFK) wytworzonych z fasoli odmiany Red Kidney względem nowotworowych komórek nabłonka jelitowego Caco-2 i HT-29 MTX. W celu odzwierciedlenia warunków panujących in vivo badany produkt poddano działaniu czynników trawiennych i mikroflory jelitowej, symulując jego pasaż przez przewód pokarmowy. Potencjał cytotoksyczny EFK przed i po procesie trawienia określano poprzez oznaczenie szybkości proliferacji komórek metodą hemocytometryczną oraz przeżywalności komórek testem MTT. Ponadto zbadano wpływ EFK na stopień uszkodzeń DNA komórek nabłonka jelitowego stymulowanych i niestymulowanych H₂O₂. Wyniki doświadczeń wykazały silną aktywność antyproliferacyjną EFK zależną od jego stężenia. Wyznaczone dawki IC₅₀ dla Caco-2 i HT-29 MTX wynosiły odpowiednio 9,24 i 3,55 % (m/v). Trawienie EFK w sztucznym przewodzie pokarmowym, z wydłużonym czasem oddziaływania mikroflory jelitowej, spowodowało znaczny wzrost aktywności cytotoksycznej w stosunku do komórek HT-29 MTX. Wyniki testu kometowego wykazały, że EFK nie indukuje uszkodzeń DNA w komórkach jelitowych, lecz ma działanie ochronne wobec oksydacyjnych uszkodzeń DNA generowanych przez 100 μM H₂O₂ w komórkach HT-29 MTX.
The objective of this paper was to determine cytotoxic and genotoxic properties of bean-corn extrudates (BCE) manufactured from a mixture of Red Kidney beanflour and cornflour towards Caco-2 and HT-29 MTX neoplastic cells in human intestinal epithelium. In order to reproduce the in vivo conditions, the product examined was subjected to actions of digestive agents and intestinal microflora by simulating its passage along the alimentary tract. The cytotoxic potential of BCE before and after the digestion was determined using a hemocytometer to estimate the proliferation rate, and an MTT assay to evaluate the viability of cells. Moreover, the effect of BCE was investigated on a level of DNA damage in intestinal epithelium cells that were either stimulated or not stimulated by H₂O₂. The results obtained showed a high anti-proliferation activity of BCE that depended on its concentration level. The determined values of IC₅₀ doses applied to Caco-2 and HT-29 MTX were 9.24 and 3.55% (w/v), respectively. The in vitro digestion process with a long term exposition of BCE to the action of intestinal microflora caused a significant increase in the cytotoxic effect on HT-29 MTX cells. The comet assay results showed that BCE did not induce DNA lesions in the intestinal cells, but it had a protective action towards the oxidative damages in DNA induced by 100 μM H₂O₂ in HT-29 MTX cells.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 6; 40-54
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena cytotoksyczności kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA) w warunkach in vitro
Cytotoxicity of polylactide-co-glycolide (PLGA) - evaluation in vitro
Autorzy:
Cieślik, M.
Król, W.
Mertas, A.
Morawska-Chochół, A.
Ziąbka, M.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284968.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
kopolimer PLGA
cytotoksyczność
test MTT
test LDH
osteoblasty ludzkie
badania biologiczne
biomaterials
copolymer PLGA
cytotoxicity
MTT assay
LDH assay
human osteoblasts
biological evaluations
Opis:
Celem pracy była ocena in vitro cytotoksycznego działania bioresorbowalnego kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA) na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19 poprzez pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej (test MTT) oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH). Do badań użyto ekstrakt uzyskany po 8 dniach inkubacji kopolimeru PLGA w medium wykorzystywanym do hodowli osteoblastów. Ekstrakt ten następnie kontaktowano przez 24 oraz 48 godziny z zaadherowanymi do dna naczynia hodowlanego osteoblastami. Po upływie założonego czasu inkubacji zarówno test MTT, jak i test LDH nie wykazał cytotoksycznego działania kopolimeru PLGA na ludzkie komórki kościotwórcze.
The aim of the work was to evaluate in vitro the cytotoxic effect of bioresorbable polylactide-co-glycolide (PLGA) on the hFOB 1.19 human osteoblastic cell line by measuring the activity of mitochondrial dehydrogenase (MTT test) and lactate dehydrogenase (LDH test). The research made use of an extract obtained after 8 days of PLGA incubation in a medium used for osteoblast culturing. The extract was then brought into contact with osteoblasts adhered to the bottom of the culture vessel for 24 and 48 hours. After the set incubation time neither the MTT test nor the LDH test showed a cytotoxic effect of PLGA on human osteogenic cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 35-39
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wzmocnionego włóknami węglowymi kopolimeru glokolidu z laktydem na odpowiedź komórkową
The impact of polylactide-co-glycolide reinforced with carbon fibres on cellular response
Autorzy:
Cieślik, M.
Król, W.
Mertas, A.
Morawska-Chochół, A.
Ziąbka, M.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285677.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
kopolimer PLGA
włókna węglowe
cytotoksyczność
test MTT
test LDH
osteoblasty ludzkie
badania biologiczne
biomaterials
copolymer PLGA
carbon fibres
cytotoxicity
MTT assay
LDH assay
human osteoblasts
biological evaluations
Opis:
W pracy dokonano oceny cytotoksycznego wpływu wzmocnionego włóknami węglowymi kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA+CF) na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19. Przeprowadzono w tym celu pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej metodą MTT oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH) w warunkach in vitro. Oba testy nie wykazały toksycznego działania badanego kompozytu na ludzkie komórki kościotwórcze.
This work evaluates the cytotoxic impact of poly-lactide-co-glycolide reinforced with carbon fibres (PLGA+CF) on the hFOB 1.19 human osteoblastic cell line. To this end the levels of miochondrial dehydrogenase (MTT method) and lactate dehydrogenase (LDH test) were measured in vitro. Neither test showed a toxic effect of the studied composite on the human osteogenic cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 40-44
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozaustrojowe badania nad toksycznym oddziaływaniem kopolimeru PLGA z dodatkiem hydroksyapatytu na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19
In vitro examinations of toxic influence of PLGA co-polymer mixed with hydroxyapatite upon human osteoblasts line hFOB 1.19
Autorzy:
Cieślik, M.
Mertas, A.
Morawska-Chochół, A.
Orlicki, R.
Owczarek, A.
Król, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286207.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyt
kopolimer glikolidu z laktydem
hydroksyapatyt
cytotoksyczność
test MTT
test LDH
osteoblasty ludzkie
badania in vitro
composite
lactide-glycolide co-polymer
hydroxyapatite
cytotoxicity
MTT test
LDH test
human osteoblasts
in vitro examinations
Opis:
W celu biologicznej oceny w warunkach in vitro kopolimeru glikolidu z laktydem z dodatkiem hydroksyapatytu (PLGA+HA) dokonano oceny stopnia jego cytotoksyczności względem ludzkich osteoblastów linii hFOB 1.19. Wykonano pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej (test MTT) oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH) po 24 i 48 godzinach kontaktu komórek z ekstraktem uzyskanym poprzez 8-dniową inkubację kompozytu w medium do hodowli osteoblastów. Kontaktowano ponadto badany materiał bezpośrednio z komórkami kościotwórczymi, a stopień cytotoksyczności oceniano po 24, 48 i 72 godzinach stosując w tym celu test LDH. W obu metodach badany materiał nie wpływał w sposób toksyczny na ludzkie osteoblasty.
In order to evaluate lactide-glycolide co-polymer with admixture of hydroxyapatite (PLGA+HA) from biological point of view in vitro conditions, its level of toxicity for human osteoblasts line hFOB 1.19 was assessed. The activity of mitochondrial dehydrogenase and lactate dehydrogenase was measured (MTT test and LDH test respectively) after 24 and 48 hours of the cells’ contact with the extract obtained through 8-day incubation of the composite in osteoblasts cultivation medium. Apart from that the material examined was contacted with bone-forming cells and its degree of toxicity was assessed after 24, 48 and 72 hours using LDH test. In both methods the material under examination did not have any toxic influence upon human osteoblasts.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 98-102
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępna ocena biologiczna kompozytów polioksymetylen/nanosrebro
Preliminary biological evaluation of polyoxymethylene/nanosilver composites
Autorzy:
Ziąbka, M.
Mertas, A.
Król, W.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285552.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
nanokompozyty
polioksymetylen
nanosrebro
bakteriobójczość
cytotoksyczność
nanocomposites
polyoxymethylene
nanosilver
bactericidal
cytotoxicity
Opis:
W pracy przedstawiono ocenę morfologiczną i biologiczną kompozytu polioksymetylen/nanocząstki srebra otrzymanego w procesie wytłaczania i wtrysku. Badania komórkowe przeprowadzono metodą bezpośredniego kontaktu. Na podstawie zmian w morfologii komórek (fibroblasty mysie 3T3 Balb), ich przeżywalności i zdolności do proliferacji oceniono stopień toksyczności materiałów. Wykorzystując tech-nikę osadzania powierzchniowego przeprowadzono badania oceny aktywności przeciwbakteryjnej wobec bakterii Gram-dodatnich – Staphyloccocus aureus i Gram-ujemnych – Escherichia coli. Przeprowadzone badania komórkowe pokazały, że zarówno czysty polioksymetylen jak i modyfikowany nanosrebrem nie posiadają działania cytotoksycznego. Testy aktywności bakteriobójczej dowiodły natomiast, że materiały modyfikowane nanosrebrem wykazują niewielkie działanie bakteriobójcze wobec badanych bakterii.
This paper presents morphological and biological evaluation of polyoxymethylene / silver nanoparticle composite produced in extrusion and injection moulding. Studies of cellular interactions were performed using direct contact method. The toxicity rate of materials was assessed on the basis of changes in cellular morphology (mouse fibroblasts 3T3 Balb), cell survivability and proliferation rates. Antibacterial activity against Gram-positive – Staphyloccocus aureus and Gram-negative – Escherichia coli bacteria was evaluated by means of surface deposition method. In studies of cellular interactions, both, pure polyoxy-methylene and nanosilver-modified polyoxymethylene produced no cytotoxicity. Also, nanosilver-modified materials showed slight bactericidal activity against the tested bacteria.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 197-200
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu Selolu i seleninu sodu na komórki HeLa in vitro
Study of the effect of Selol and sodium selenite on HeLa cells in vitro
Autorzy:
Dudkiewicz-Wilczyńska, J.
Książek, I.
Nowak, K.
Suchocki, P.
Flis, S.
Kiljan, M.
Anuszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1219306.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
selol
selenin sodu
HeLa
cytotoksyczność
selenin
sodium selenite
cytotoxicity
Opis:
Zaprezentowano wyniki z badań nad antyproliferacyjnym działaniem Selolu 5% na komórki nowotworowe HeLa, w odniesieniu do seleninu sodu. Na podstawie uzyskanych wyników w teście MTT, zawartości białka całkowitego, indukcji apoptozy i penetracji selenu do komórek, stwierdzono zależne od czasu inkubacji cytotoksyczne działanie Selolu, (IC50 ~ 80 ?MSe, 48 h), w porównaniu z silnym działaniem cytotoksycznym seleninu sodu (IC50 ~ 5,9 ?M Se, 24 h). Powolna penetracja selenu z Selolu do komórki nowotworowej, wpływająca na przedłużony czas jego działania, umożliwia potencjalne wykorzystanie Selolu w terapii przeciwnowotworowej.
The paper presents results of studies on the antiproliferative effect of Selol 5% on HeLa tumour cells, as compared to sodium selenite. Based on the results of the MTT test, determination of total protein, apoptosis induction and penetration of selenium into the cells, an incubation time-dependent cytotoxic activity of Selol was established (IC50 ∼80 μM Se, 48 h), and compared to the strong cytotoxic activity of sodium selenite (IC50 ∼ 5,9 μM Se, 24 h). Slow penetration of selenium from Selol into the tumour cell, responsible for the prolonged time of its activity, enables potential application of Selol in antitumour therapy.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 2; 105-114
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie systemowe chorych na raka piersi z nadekspresją HER2. Część I
Systemic treatment of HER2+ breast cancer patients. Part 1
Autorzy:
Dębska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031063.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HER receptor family
HER2 gene amplification
HER2 overexpression
amplifikacja genu HER2
antibody-dependent cellular cytotoxic reaction
cytotoksyczność komórkowa zależna od przeciwciał
czynniki prognostyczne w raku piersi
nadekspresja HER2
prognostic factors in breast cancer
rodzina receptorów HER
trastuzumab
Opis:
In Poland, morbidity associated with breast cancer has been increasing over the past 40 years. Current advances in our understanding of breast cancer biology preclude considering this condition as a homogenous nosologic entity. Several subtypes of breast cancer: luminal A (ER+, PR+, HER2-), luminal B (ER+, PR+, HER2+), HER2-dependent (ER-, PR-, HER2+) and the so-called triple-negative or basic (ER-, PR-, HER2-) differ in clinical course and prognosis and require an individualized therapeutic approach. HER2 receptor is one of a family of human growth factor receptors. It may become expressed in different tissues, participating in growth and differentiation of cells. HER2 overexpression in breast cancer cells correlates with worse prognosis, but also enables implementation of targeted, anti-HER2 molecular therapies. As estimated, about 25% of breast tumors are HER2-positive and in these patients the use of “targeted” therapy should be considered. Therefore, at present, standard histological study of breast cancer should include immunohistochemical assessment of HER2 receptor expression. Patients with equivocal result of the IHC study (HER2 2+) require quantitative analysis of HER2 gene copies in cancer cells using the FISH technique. Only patients with HER2 receptor overexpression (HER2 3+) or HER2 gene amplification are candidates for targeted molecular treatment. The first drug of this kind is monoclonal antibody trastuzumab, binding with the HER2 receptor and blocking HER2-dependent intracellular processes, while triggering a cytotoxic cellular antibody-dependent immune reaction directed against cancer cells.
W Polsce od 40 lat obserwuje się rosnącą umieralność z powodu raka piersi. Poszerzająca się wiedza o biologii raka piersi nie pozwala obecnie postrzegać tego nowotworu jako jednorodnej jednostki chorobowej. Różne podtypy raka piersi - luminalny A (ER+ lub PR+ i HER2-), luminalny B (ER+ lub PR+ i HER2+), HER2-zależny (ER- i PR- i HER2+) czy tzw. potrójnie ujemny/podstawny (ER- i PR- i HER2-) - charakteryzują się odmiennym przebiegiem klinicznym i rokowaniem, a także wymagają indywidualnej strategii terapeutycznej. Receptor HER2 należy do rodziny ludzkich receptorów dla czynników wzrostu. Może ulegać ekspresji w różnych tkankach, gdzie zaangażowany jest we wzrost i różnicowanie komórek. Nadekspresja HER2 w komórkach raka piersi związana jest z gorszym rokowaniem, ale także z możliwością zastosowania u tych chorych terapii ukierunkowanych molekularnie anty-HER2. Szacuje się, że około 25% guzów piersi jest HER2-pozytywnych - u tych chorych należy rozważyć wdrożenie leczenia „celowanego”. Z tego względu w chwili obecnej standardowym elementem każdego badania histopatologicznego raka piersi powinna być immunohisto-chemiczna ocena ekspresji receptora HER2. U chorych z niejednoznacznym wynikiem badania IHC (HER2 2+) należy ocenić ilość kopii genu HER2 w komórkach raka piersi metodą FISH. Tylko chore z nadekspresją receptora (HER2 3+) albo amplifikacją genu HER2 kwalifikują się do leczenia ukierunkowanego molekularnie. Pierwszym lekiem z tej grupy jest przeciwciało monoklonalne trastuzumab, które po połączeniu z HER2 nie tylko blokuje procesy wewnątrzkomórkowe zależne od pobudzenia receptora, ale także uruchamia odpowiedź immunologiczną przeciw komórkom nowotworowym w mechanizmie cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 227-237
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena struktury, modułu Younga oraz cytotoksyczności kompozytów na bazie chitozanu
Structural properties, Youngs modulus and cytotoxicity assessment of chitosan-based composites
Autorzy:
Przekora, A.
Pałka, K.
Macherzyńska, B.
Ginalska, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283835.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
chitozan
rusztowanie
struktura
moduł Younga
cytotoksyczność
chitosan
scaffold
structure
Young's modulus
cytotoxicity
Opis:
Ceramika wapniowo-fosforanowa w formie porowatego rusztowania na bazie biodegradowalnego biopolimeru jest materiałem powszechnie stosowanym jako wypełniacz ubytków tkanki kostnej w ortopedii i stomatologii. Chitozan, ze względu na swoje charakterystyczne właściwości takie jak: podobieństwo strukturalne do glikozaminoglikanów (GAG) macierzy pozakomórkowej tkanki kostnej, brak toksyczności, szybka biodegradacja, podatność na chemiczną i enzymatyczną modyfikację, stymulacja adhezji i proliferacji komórek oraz osteoinduktywność, jest często stosowany w inżynierii tkankowej kości jako składnik kompozytów. W niniejszej pracy, określono parametry strukturalne i mechaniczne oraz cytotoksyczność typów kompozytów na bazie chitozanu (chitozan-HA BIOCER oraz chitozan-HT BIOCER). Testy in vitro przeprowadzono z wykorzystaniem linii komórkowej hFOB 1.19 (ludzkie płodowe osteoblasty). Cytotoksyczność ekstraktów z kompozytów oznaczono za pomocą testu LDH. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że wyprodukowane kompozyty na bazie krylowego chitozanu wykazują dobre parametry strukturalne i mechaniczne o dużej zgodności z tkankami, są nietoksyczne i przez to są obiecującym materiałem do stosowania w inżynierii tkankowej kości.
Calcium phosphate ceramics in the form of biodegradable biopolymer-based, porous scaffolds are widely used as bone defect filler in dentistry and orthopedics. Chitosan is often applied in bone tissue engineering as a component of composites because of its characteristic properties such as structural similarity to glycosaminoglycans (GAG) of bone extracellular matrix, nontoxicity, rapid biodegradation, prone to chemical and enzymatic modification, stimulation of cell adhesion and proliferation and osteoinduction. In this work, the structure, mechanical properties and cytotoxicity of 2 types of chitosan-based composites (chitosan-HA BIOCER and chitosan-HT BIOCER) were evaluated. In vitro cell culture tests were carried out using hFOB 1.19 cell line (human fetal osteoblast cells). The cytotoxicity of scaffolds extracts was estimated by LDH test. Our studies clearly indicate that created krill chitosan-based composites show good structural and mechanical properties with good compatibility with human tissues. Furthermore, produced composites are nontoxic and thus are promising materials for bone tissue engineering application.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 114; 52-58
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozdział frakcji soku ziemniaczanego różniących się masą cząsteczkową i charakterystyka ich aktywności biologicznej
Separation of the fractions of potato juice of different molecular weight and characterization of their biological activities
Autorzy:
Lewandowicz, Grażyna
Kowalczewski, Przemysław
Białas, Wojciech
Olejnik, Anna
Rychlik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198390.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
cytotoksyczność
kriokoncentracja
separacja
sok z ziemniaka
suszenie rozpyłowe
cytotoxicity
cryoconcentration
potato juice
separation
spray drying
Opis:
wskazują na jego przydatność terapeutyczną w leczeniu zaburzeń funkcjonowania przewodu pokarmowego. Dane literaturowe nie rozstrzygają jednak jakie składniki soku z ziemniaka wykazują działanie lecznicze. Celem pracy była ocena aktywności biologicznej soku ziemniaczanego wysuszonego w suszarce rozpyłowej oraz jego frakcji rozdzielonych ze względu na różnice w masie cząsteczkowej. Świeży sok z ziemniaka poddano alternatywnie procesowi suszenia rozpyłowego lub kriokoncentracji w wyniku której otrzymano surowiec pięciokrotnie zatężony. Tak przygotowany koncentrat poddano separacji metodą chromatografii żelowej. Wyizolowane frakcje analizowano w aspekcie ich zdolności do hamowania wzrostu i ograniczania żywotności ludzkich komórek nowotworowych. Oznaczenia wykonano również na komórkach prawidłowych. Przeprowadzone badania wykazały, że produkty przetwórstwa soku ziemniaczanego, podobnie jak świeży surowiec, posiadają potencjał cyto¬toksyczny w odniesieniu do komórek nowotworowych żołądka i jelita grubego. Wykazano, że proces suszenia rozpyłowego w niewielkim stopniu obniża aktywność biologiczną soku z ziemniaka. Proces kriokoncentracji pozwala na pięciokrotne zatężenie składników soku ziemniaczanego, które następnie mogą być efektywnie separowane na frakcje różniące się masa cząsteczkową w procesie filtracji żelowej. Największą cytotoksycznością skierowaną specyficznie na komórki nowotworowe cechuje się niebiałkowa, odporna na obróbkę termiczną, frakcja o masie cząsteczkowej poniżej 1 kDa.
The clinical trials on the medicinal use of potato juice proved its efficiency in the therapy of gastrointestinal disorders. However, the literature data don’t determine which substances actually reveal the therapeutic effect. The aim of the work was estimation of the biological activity of potato juice sprayed in the spray dryer, as well as its fractions of different molecular mass. Fresh potato juice was spray dried or alternatively, cryoconcentrated. As the result of the latter process fivefold concentrated potato juice has been obtained. This product was separated by means of gel permeation chromatography. The isolated fractions were analysed in terms of their capability to inhibit the proliferation and to reduce viability of human cancer cell lines. Human normal cell lines were used as a reference. Our studies proved that processed potato juice, similar to the fresh one, reveals cytotoxicity potential to stomach and colon cancer cells. The spray drying only slightly decreased biological activity of potato juice. It is possible to obtain fivefold concentrated potato by application of cryoconcentration process. That product could be effectively separated by means gel filtration process. The highest cytotoxicity, specifically targeted to the cancer cells, was revealed in non-protein, thermally stable fraction of molecular mass below 1 kDa.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 266; 331-344
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ reaktywności jonowej biomateriałów na żywotność komórek in vitro
The effect of biomaterials ion reactivity on cell viability in vitro
Autorzy:
Przekora, A.
Kołodyńska, D.
Ginalska, G.
Ślósarczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285341.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
reaktywność jonowa
kompozyt
cytotoksyczność
hodowla komórek
ion reactivity
composite
cytotoxicity
cell culture
Opis:
Powszechnie wiadomo, że reaktywne jonowo biomateriały indukują różne interakcje z otaczającym środowiskiem, powodując zmiany stężenia jonów, zwłaszcza kluczowych jonów takich jak wapń, magnez i fosfor, co może wpływać na metabolizm i żywotność komórek. Głównym składnikiem części mineralnej kości i zębów jest hydroksyapatyt (HAp) (Ca10(PO4)6(OH)2). W celu polepszenia własności mechanicznych oraz poręczności chirurgicznej hydroksyapatytu można połączyć go z dodatkowym komponentem organicznym np. polisacharydowym. W niniejszej pracy oznaczano reaktywność jonową oraz cytotoksyczność 2 typów kompozytów na bazie glukanu (kompozytu glukan-HAp i kompozytu glukan-C-HAp) oraz poszczególnych ich składników: wysokoporowatych granul hydroksyapatytu (HAp), wysokoporowatych granul HAp węglanowo-magnezowych (C-HAp) oraz glukanu. Reaktywność jonową testowanych materiałów oznaczono za pomocą absorpcyjnej spektrometrii atomowej (ASA). Badania in vitro przeprowadzono z zastosowaniem linii komórkowej hFOB 1.19 (ludzkie płodowe osteoblasty) oraz pierwotnej hodowli fibroblastów skóry (HSF). Cytotoksyczność ekstraktów z biomateriałów określono z użyciem 2 testów - MTT i NRU. Wyniki badań wyraźnie wskazały, że dodatek wysokoporowatych granul HAp i C-HAp do glukanu powoduje, że kompozyt jest reaktywny jonowo, co wpływa na metabolizm i żywotność hodowanych komórek.
It is widely known that surface-reactive biomaterials induce various interaction with surrounded environment, causing changes in the ion concentration, especially with respect to the crucial ions such as calcium, magnesium and phosphorous, what may significantly affect the cell metabolism and viability. Hydroxyapatite (HAp) (Ca10(PO4)6(OH)2) is the main inorganic component of bones and teeth. In order to improve mechanical properties and surgical handiness of hydroxyapatite, an organic component e.g. polysaccharide can be added. In this work, the ion reactivity and cytotoxicity of 2 types of glucan-based composites (composite glucan-HAp and composite glucan-C-HAp) were evaluated. Additionally, the ion reactivity and cytotoxicity of each component of the composites: highly porous hydro- xyapatite (HAp), highly porous carbonated-Mg-HAp (C-HAp) and glucan were evaluated. The ion reactivity of tested materials was assessed by atomic absorption spectrometry (AAS). In vitro tests were carried out using hFOB 1.19 cell line (human fetal osteoblast cells) and human skin fibroblast primary cell culture (HSF). The cytotoxicity of biomaterials extracts was estimated by 2 methods - MTT and NRU. Our studies clearly indicated that addition of highly porous HAp and C-HAp granules to the glucan, make the composite ion reactive, what affects the metabolism and viability of cultured cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 114; 59-65
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł z układu SiO2-CaO wytworzonych metodą zol-żel z zastosowaniem silanów
Study on bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglasses from the SiO2-CaO system obtained by the sol-gel method using silanes
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Żywicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285282.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
bioaktywność
cytotoksyczność
bioglass
sol-gel method
bioactivity
cytotoxicity
Opis:
Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.
The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 21-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane związki kompleksowe miedzi(I) jako potencjalne czynniki przeciwnowotworowe
Selected copper(I) complexes as potential anticancer agent
Autorzy:
Płotek, M.
Dudek, K.
Kyzioł, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207469.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
terapia antynowotworowa
związki kompleksowe miedzi(I)
cytotoksyczność
anticancer therapies
copper(I) complexes
cytotoxicity
Opis:
Choroby nowotworowe są drugą co do częstości występowania przyczyną zgonów na świecie. Jednym z metali przejściowych, którego związki kompleksowe są intensywnie badane pod kątem zastosowania w terapii antynowotworowej jest miedź. W artykule, na wybranych przykładach, omówiono aktywność i mechanizmy cytotoksycznego działania kompleksów miedzi(I).
Cancer is the second most frequent cause of death in the world. One of the transition metal, whose complexes are extensively tested for antitumor application is copper. This article presents selected examples of cytotoxic activity and mode of action of copper(I) complexes.
Źródło:
Chemik; 2013, 67, 12; 1181-1190
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania właściwości fizykochemicznych i cytotoksyczności in vitro bioszkieł dotowanych Mg, Sr, Au
Study on physicochemical properties and in vitro cytotoxicity of bioglasses doped with Mg, Sr, Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392258.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
biomateriał
bioszkło
domieszkowanie
właściwości fizykochemiczne
aktywność biologiczna
cytotoksyczność
metoda zol-żel
biomaterial
bioglass
doping
physical and chemical properties
biological activity
cytotoxicity
sol-gel method
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań wytworzonych bioszkieł w układzie CaO-SiO2-P2O5 dotowanych Mg lub Sr, lub Au. W ramach przeprowadzonych badań określono morfologię otrzymanych bioszkieł, a także ich bioaktywność w warunkach in vitro oraz oddziaływanie cytotoksyczne na komórki L929. Ponadto, bioszkło dotowane Au poddano badaniu przy użyciu mikroskopu transmisyjnego z analizą EDS. Stwierdzono, że wytworzone bioszkła in vitro w kontakcie z symulowanym płynem fizjologicznym (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929
This paper presents the results of research on bioglasses in the system CaO-SiO2-P2O5 doped with Mg, Sr and Au. Within the study the morphology of the bioglasses and in vitro bioactivity and cytotoxic effect on L929 cells were determined. Au doped bioglass was examined using transmission electron microscopy with EDS analysis. It was found that the produced bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were no toxic on L929 cells in vitro tests.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2014, R. 7, nr 16, 16; 17-28
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 39

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies