Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cytotoksycznosc" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 39
Tytuł:
In vitro assay of the biological activity of bisphosphonates
Autorzy:
Chmielewska, E.
Miszczyk, P.
Kafarski, P.
Kempińska, K.
Wietrzyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1190037.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
bisfosfoniany
cytotoksyczność
in vitro
aktywność biologiczna
inhibitor
bisphosphonates
cytotoxicity
biological activity
Opis:
Nowadays, the use of bisphosphonates are the gold standard of treatment of bone diseases. Due to the high utility of these compounds, scientists still search for better and better structures, with a variety of substituents at carbon’s atom and create new libraries or improve methods of their synthesis. To determine the potential effect of newly discovered bisphosphonates, for example antiosteoporotic activity, there are in vitro tests which allow to determine the half maximal inhibitory concentrations (IC50) of cells. This paper describes in detail the methodology for test the biological activity of bisphosphonates. Shows the results of biological activity for synthesized bisphosphonates in relation to the commercial-incadronate and zoledronate.
Źródło:
Interdisciplinary Journal of Engineering Sciences; 2014, 2, 1; 13--16
2300-5874
Pojawia się w:
Interdisciplinary Journal of Engineering Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena cytotoksyczności kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA) w warunkach in vitro
Cytotoxicity of polylactide-co-glycolide (PLGA) - evaluation in vitro
Autorzy:
Cieślik, M.
Król, W.
Mertas, A.
Morawska-Chochół, A.
Ziąbka, M.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284968.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
kopolimer PLGA
cytotoksyczność
test MTT
test LDH
osteoblasty ludzkie
badania biologiczne
biomaterials
copolymer PLGA
cytotoxicity
MTT assay
LDH assay
human osteoblasts
biological evaluations
Opis:
Celem pracy była ocena in vitro cytotoksycznego działania bioresorbowalnego kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA) na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19 poprzez pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej (test MTT) oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH). Do badań użyto ekstrakt uzyskany po 8 dniach inkubacji kopolimeru PLGA w medium wykorzystywanym do hodowli osteoblastów. Ekstrakt ten następnie kontaktowano przez 24 oraz 48 godziny z zaadherowanymi do dna naczynia hodowlanego osteoblastami. Po upływie założonego czasu inkubacji zarówno test MTT, jak i test LDH nie wykazał cytotoksycznego działania kopolimeru PLGA na ludzkie komórki kościotwórcze.
The aim of the work was to evaluate in vitro the cytotoxic effect of bioresorbable polylactide-co-glycolide (PLGA) on the hFOB 1.19 human osteoblastic cell line by measuring the activity of mitochondrial dehydrogenase (MTT test) and lactate dehydrogenase (LDH test). The research made use of an extract obtained after 8 days of PLGA incubation in a medium used for osteoblast culturing. The extract was then brought into contact with osteoblasts adhered to the bottom of the culture vessel for 24 and 48 hours. After the set incubation time neither the MTT test nor the LDH test showed a cytotoxic effect of PLGA on human osteogenic cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 35-39
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozaustrojowe badania nad toksycznym oddziaływaniem kopolimeru PLGA z dodatkiem hydroksyapatytu na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19
In vitro examinations of toxic influence of PLGA co-polymer mixed with hydroxyapatite upon human osteoblasts line hFOB 1.19
Autorzy:
Cieślik, M.
Mertas, A.
Morawska-Chochół, A.
Orlicki, R.
Owczarek, A.
Król, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286207.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyt
kopolimer glikolidu z laktydem
hydroksyapatyt
cytotoksyczność
test MTT
test LDH
osteoblasty ludzkie
badania in vitro
composite
lactide-glycolide co-polymer
hydroxyapatite
cytotoxicity
MTT test
LDH test
human osteoblasts
in vitro examinations
Opis:
W celu biologicznej oceny w warunkach in vitro kopolimeru glikolidu z laktydem z dodatkiem hydroksyapatytu (PLGA+HA) dokonano oceny stopnia jego cytotoksyczności względem ludzkich osteoblastów linii hFOB 1.19. Wykonano pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej (test MTT) oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH) po 24 i 48 godzinach kontaktu komórek z ekstraktem uzyskanym poprzez 8-dniową inkubację kompozytu w medium do hodowli osteoblastów. Kontaktowano ponadto badany materiał bezpośrednio z komórkami kościotwórczymi, a stopień cytotoksyczności oceniano po 24, 48 i 72 godzinach stosując w tym celu test LDH. W obu metodach badany materiał nie wpływał w sposób toksyczny na ludzkie osteoblasty.
In order to evaluate lactide-glycolide co-polymer with admixture of hydroxyapatite (PLGA+HA) from biological point of view in vitro conditions, its level of toxicity for human osteoblasts line hFOB 1.19 was assessed. The activity of mitochondrial dehydrogenase and lactate dehydrogenase was measured (MTT test and LDH test respectively) after 24 and 48 hours of the cells’ contact with the extract obtained through 8-day incubation of the composite in osteoblasts cultivation medium. Apart from that the material examined was contacted with bone-forming cells and its degree of toxicity was assessed after 24, 48 and 72 hours using LDH test. In both methods the material under examination did not have any toxic influence upon human osteoblasts.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 98-102
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wzmocnionego włóknami węglowymi kopolimeru glokolidu z laktydem na odpowiedź komórkową
The impact of polylactide-co-glycolide reinforced with carbon fibres on cellular response
Autorzy:
Cieślik, M.
Król, W.
Mertas, A.
Morawska-Chochół, A.
Ziąbka, M.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285677.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
kopolimer PLGA
włókna węglowe
cytotoksyczność
test MTT
test LDH
osteoblasty ludzkie
badania biologiczne
biomaterials
copolymer PLGA
carbon fibres
cytotoxicity
MTT assay
LDH assay
human osteoblasts
biological evaluations
Opis:
W pracy dokonano oceny cytotoksycznego wpływu wzmocnionego włóknami węglowymi kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA+CF) na ludzkie osteoblasty linii hFOB 1.19. Przeprowadzono w tym celu pomiar aktywności dehydrogenazy mitochondrialnej metodą MTT oraz dehydrogenazy mleczanowej (test LDH) w warunkach in vitro. Oba testy nie wykazały toksycznego działania badanego kompozytu na ludzkie komórki kościotwórcze.
This work evaluates the cytotoxic impact of poly-lactide-co-glycolide reinforced with carbon fibres (PLGA+CF) on the hFOB 1.19 human osteoblastic cell line. To this end the levels of miochondrial dehydrogenase (MTT method) and lactate dehydrogenase (LDH test) were measured in vitro. Neither test showed a toxic effect of the studied composite on the human osteogenic cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 40-44
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł z układu SiO2-CaO wytworzonych metodą zol-żel z zastosowaniem silanów
Study on bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglasses from the SiO2-CaO system obtained by the sol-gel method using silanes
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Żywicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285282.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
bioaktywność
cytotoksyczność
bioglass
sol-gel method
bioactivity
cytotoxicity
Opis:
Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.
The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 21-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej bioszkieł zawierających Mg, Sr i Au wytworzonych metodą zol-żel
In vitro studies of antibacterial activity of sol-gel bioglasses containing Mg, Sr and Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
cytotoksyczność
aktywność przeciwbakteryjna
bioglass
sol-gel method
cytotoxicity
antibacterial activity
Opis:
Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.
The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 134; 25-30
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania właściwości fizykochemicznych i cytotoksyczności in vitro bioszkieł dotowanych Mg, Sr, Au
Study on physicochemical properties and in vitro cytotoxicity of bioglasses doped with Mg, Sr, Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392258.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
biomateriał
bioszkło
domieszkowanie
właściwości fizykochemiczne
aktywność biologiczna
cytotoksyczność
metoda zol-żel
biomaterial
bioglass
doping
physical and chemical properties
biological activity
cytotoxicity
sol-gel method
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań wytworzonych bioszkieł w układzie CaO-SiO2-P2O5 dotowanych Mg lub Sr, lub Au. W ramach przeprowadzonych badań określono morfologię otrzymanych bioszkieł, a także ich bioaktywność w warunkach in vitro oraz oddziaływanie cytotoksyczne na komórki L929. Ponadto, bioszkło dotowane Au poddano badaniu przy użyciu mikroskopu transmisyjnego z analizą EDS. Stwierdzono, że wytworzone bioszkła in vitro w kontakcie z symulowanym płynem fizjologicznym (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929
This paper presents the results of research on bioglasses in the system CaO-SiO2-P2O5 doped with Mg, Sr and Au. Within the study the morphology of the bioglasses and in vitro bioactivity and cytotoxic effect on L929 cells were determined. Au doped bioglass was examined using transmission electron microscopy with EDS analysis. It was found that the produced bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were no toxic on L929 cells in vitro tests.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2014, R. 7, nr 16, 16; 17-28
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cement typu MTA na bazie krzemianu trójwapnia wzbogaconego ZnO – ocena cytotoksyczności oraz działanie bakteriobójcze
MTA-type cement based on ZnO-enriched tricalcium silicate – evaluation of cytotoxicity and bactericidal activity
Autorzy:
Ciołek, Lidia
Jaegermann, Zbigniew
Zaczyńska, Ewa
Czarny, Anna
Biernat, Monika
Gąsiński, Arkadiusz
Pagacz, Joanna
Tymowicz-Grzyb, Paulina
Jastrzębska, Agnieszka
Gloc, Michał
Olszyna, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36127540.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
cement typu MTA
bioaktywność
cytotoksyczność
działanie bakteriobójcze
MTA-type cement
bioactivity
cytotoxicity
antibacterial
activity
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań in vitro dotyczące cytotoksyczności i działania bakteriobójczego materiału do stosowania w endodoncji – cementu typu MTA (ang. Mineral Trioxide Aggregate) o nowym składzie chemicznym. Cement wytworzono na bazie krzemianu trójwapnia wzbogaconego ZnO i płynu będącego 15% roztworem CaCl2 , a jako czynnik wprowadzający kontrast RTG zastosowano ZrO2 . Wytworzony cement MTA oceniono poprzez scharakteryzowanie właściwości fizykochemicznych obejmujących: czas wiązania, wytrzymałość na ściskanie, a także kontrast RTG i bioaktywność w roztworze symulującym osocze (SBF). Do zbadania wpływu ziaren ZrO2 na ilość i wielkość porów w cemencie wykorzystano technikę mikrotomografii komputerowej (µCT). Działanie cytotoksyczne cementów oceniano przez zastosowanie referencyjnej linii komórkowej L-929. Warunki hodowli komórkowej w kontakcie z badanymi materiałami lub ekstraktami z cementów oceniano za pomocą analizy obrazu lub testu kolorymetrycznego MTT. Do badania aktywności przeciwbakteryjnej wykorzystano dwa szczepy paciorkowców: Streptococcus mutans i Streptococcus sanguinis. Opracowany cement typu MTA charakteryzuje się odpowiednimi właściwościami użytkowymi i spełnia wymagania zawarte w normie PN-EN ISO 10993-5:2009 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych, część 5: Badania cytotoksyczności in vitro”. Jednak, aby mógł być rozważany jako bezpieczny wyrób medyczny do wypełniania wstecznego kanałów korzeniowych, wymaga dalszych badań.
The article presents the results of in vitro cytotoxicity and bactericidal activity of MTA-type cement (Mineral Trioxide Aggregate) for endodontics with a new chemical composition. The cement was made on the basis of ZnO-enriched tricalcium silicate and a liquid being a 15% CaCl2 solution. ZrO2 was used as an X-ray radiopacity agent in the cement. The produced MTA-type cement was assessed by characterizing the physicochemical properties including: setting time, compressive strength, as well as X-ray radiopacity and bioactivity in a simulated body fluid (SBF). Microtomography technique (µCT) was used to investigate the effect of ZrO2 grains on the number and size of pores in the cement. The cytotoxic activity of the cements was assessed by using the reference L-929 cell line. Cell culture conditions in contact with test materials or cement extracts were assessed by image analysis or MTT colorimetric test. Two strains of streptococci were used to test the antibacterial activity: Streptococcus mutans and Streptococcus sanguinis. The developed MTA cement has appropriate functional properties and meets the requirements of the PNEN ISO 10993-5:2009 standard "Biological evaluation of medical devices, Part 5: In vitro cytotoxicity tests". However, in order to be considered a safe medical device for retrograde root canal filling, it requires further research.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2022, 73, 4; 34-41
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie systemowe chorych na raka piersi z nadekspresją HER2. Część I
Systemic treatment of HER2+ breast cancer patients. Part 1
Autorzy:
Dębska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031063.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HER receptor family
HER2 gene amplification
HER2 overexpression
amplifikacja genu HER2
antibody-dependent cellular cytotoxic reaction
cytotoksyczność komórkowa zależna od przeciwciał
czynniki prognostyczne w raku piersi
nadekspresja HER2
prognostic factors in breast cancer
rodzina receptorów HER
trastuzumab
Opis:
In Poland, morbidity associated with breast cancer has been increasing over the past 40 years. Current advances in our understanding of breast cancer biology preclude considering this condition as a homogenous nosologic entity. Several subtypes of breast cancer: luminal A (ER+, PR+, HER2-), luminal B (ER+, PR+, HER2+), HER2-dependent (ER-, PR-, HER2+) and the so-called triple-negative or basic (ER-, PR-, HER2-) differ in clinical course and prognosis and require an individualized therapeutic approach. HER2 receptor is one of a family of human growth factor receptors. It may become expressed in different tissues, participating in growth and differentiation of cells. HER2 overexpression in breast cancer cells correlates with worse prognosis, but also enables implementation of targeted, anti-HER2 molecular therapies. As estimated, about 25% of breast tumors are HER2-positive and in these patients the use of “targeted” therapy should be considered. Therefore, at present, standard histological study of breast cancer should include immunohistochemical assessment of HER2 receptor expression. Patients with equivocal result of the IHC study (HER2 2+) require quantitative analysis of HER2 gene copies in cancer cells using the FISH technique. Only patients with HER2 receptor overexpression (HER2 3+) or HER2 gene amplification are candidates for targeted molecular treatment. The first drug of this kind is monoclonal antibody trastuzumab, binding with the HER2 receptor and blocking HER2-dependent intracellular processes, while triggering a cytotoxic cellular antibody-dependent immune reaction directed against cancer cells.
W Polsce od 40 lat obserwuje się rosnącą umieralność z powodu raka piersi. Poszerzająca się wiedza o biologii raka piersi nie pozwala obecnie postrzegać tego nowotworu jako jednorodnej jednostki chorobowej. Różne podtypy raka piersi - luminalny A (ER+ lub PR+ i HER2-), luminalny B (ER+ lub PR+ i HER2+), HER2-zależny (ER- i PR- i HER2+) czy tzw. potrójnie ujemny/podstawny (ER- i PR- i HER2-) - charakteryzują się odmiennym przebiegiem klinicznym i rokowaniem, a także wymagają indywidualnej strategii terapeutycznej. Receptor HER2 należy do rodziny ludzkich receptorów dla czynników wzrostu. Może ulegać ekspresji w różnych tkankach, gdzie zaangażowany jest we wzrost i różnicowanie komórek. Nadekspresja HER2 w komórkach raka piersi związana jest z gorszym rokowaniem, ale także z możliwością zastosowania u tych chorych terapii ukierunkowanych molekularnie anty-HER2. Szacuje się, że około 25% guzów piersi jest HER2-pozytywnych - u tych chorych należy rozważyć wdrożenie leczenia „celowanego”. Z tego względu w chwili obecnej standardowym elementem każdego badania histopatologicznego raka piersi powinna być immunohisto-chemiczna ocena ekspresji receptora HER2. U chorych z niejednoznacznym wynikiem badania IHC (HER2 2+) należy ocenić ilość kopii genu HER2 w komórkach raka piersi metodą FISH. Tylko chore z nadekspresją receptora (HER2 3+) albo amplifikacją genu HER2 kwalifikują się do leczenia ukierunkowanego molekularnie. Pierwszym lekiem z tej grupy jest przeciwciało monoklonalne trastuzumab, które po połączeniu z HER2 nie tylko blokuje procesy wewnątrzkomórkowe zależne od pobudzenia receptora, ale także uruchamia odpowiedź immunologiczną przeciw komórkom nowotworowym w mechanizmie cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 227-237
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanical properties and cell viability of MgO-reinforced biografts fabricated for biomedical applications
Autorzy:
Demirel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306588.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
MgO
sol-gel
biograft
cytotoksyczność
sol–gel
cytotoxicity
Opis:
In the present study, biografts were produced by sol gel method by adding different rates of MgO which has bone-like crystal structure and high endurance into different proportions of Ca(NO3)24H2O, KOH, NaNO3, and P2O5 compounds. The biografts were investigated in terms of mechanical and biocompatibility properties. FTIR, SEM and XRD analyses were carried out to examine the chemical characteristics and changes in structural morphology. Mechanical properties were also investigated by conducting hardness and compression tests. In addition, cytotoxicity tests were conducted by using osteoblast cells. While results of FTIR and XRD analyses revealed that all biografts had HA (hydroxyapatite) and β-TCP contents, MgO peaks were also observed in biografts. In SEM images, grains of NonMgO and MgO-10 biografts had sharper edges, pores formed between grains and grain size increase with increasing MgO amount (MgO-20 and MgO-30). It was found that compression stress and hardness values increased as MgO content elevated. From the cytotoxicity tests, no any toxic effect was observed in the syntesized biografts.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2018, 20, 4; 83-90
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu Selolu i seleninu sodu na komórki HeLa in vitro
Study of the effect of Selol and sodium selenite on HeLa cells in vitro
Autorzy:
Dudkiewicz-Wilczyńska, J.
Książek, I.
Nowak, K.
Suchocki, P.
Flis, S.
Kiljan, M.
Anuszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1219306.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
selol
selenin sodu
HeLa
cytotoksyczność
selenin
sodium selenite
cytotoxicity
Opis:
Zaprezentowano wyniki z badań nad antyproliferacyjnym działaniem Selolu 5% na komórki nowotworowe HeLa, w odniesieniu do seleninu sodu. Na podstawie uzyskanych wyników w teście MTT, zawartości białka całkowitego, indukcji apoptozy i penetracji selenu do komórek, stwierdzono zależne od czasu inkubacji cytotoksyczne działanie Selolu, (IC50 ~ 80 ?MSe, 48 h), w porównaniu z silnym działaniem cytotoksycznym seleninu sodu (IC50 ~ 5,9 ?M Se, 24 h). Powolna penetracja selenu z Selolu do komórki nowotworowej, wpływająca na przedłużony czas jego działania, umożliwia potencjalne wykorzystanie Selolu w terapii przeciwnowotworowej.
The paper presents results of studies on the antiproliferative effect of Selol 5% on HeLa tumour cells, as compared to sodium selenite. Based on the results of the MTT test, determination of total protein, apoptosis induction and penetration of selenium into the cells, an incubation time-dependent cytotoxic activity of Selol was established (IC50 ∼80 μM Se, 48 h), and compared to the strong cytotoxic activity of sodium selenite (IC50 ∼ 5,9 μM Se, 24 h). Slow penetration of selenium from Selol into the tumour cell, responsible for the prolonged time of its activity, enables potential application of Selol in antitumour therapy.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 2; 105-114
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New design of patient-specific, antimicrobial bioactive finger implants for durable functional reconstruction after amputation
Autorzy:
Dyner, Marcin
Byrski, Adam
Major, Roman
Gawlikowski, Maciej
Kasperkiewicz, Katarzyna
Lackner, Juergen M.
Dyner, Aneta
Major, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058387.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
finger implant
thin coatings
microstructure
cytotoxicity
microbiology
implanty
palce
cytotoksyczność
mikrobiologia
Opis:
The absence of even a single finger results in a major impairment in the hand function (precise grasping, grip power), therefore significantly affecting the social and professional life of victims who are frequently young people. Finger amputation is a surgical treatment for ~69.000 patients in the EU after traumatic injury, in which replantation microsurgery fails due to the severity of tissue damage. The surgical reconstruction is currently possible only via autograft transplantation, e.g. a toe-to-hand transfer, thus leading to foot impairment. Some motion functional restoration is also possible using a bone-anchored silicone prosthesis but without the sense revalidation. Our current research focuses on alternatives for surgical reconstruction by means of novel patient- -specific, durable, biomimetic, bioactive and antibacterial implants for reconstructing lost bone and joints. The implant design – and the improved micro(neuro) surgery (beyond the project) – will consist in the fast successful rehabilitation, including the soft-tissue related mobility, the implantation of state-of-the-art nerve conduits as well as the aesthetic appearance. Key issues for the long-term functionality of the biomaterial-based reconstruction of hard tissue are based on surgical demands, such as: (1) perfect integration of a bone-substituting metal with the surrounding bone tissue (a) with no signs of loosening due to stress shielding at the interface and (b) enhanced with protective activity against bacterial inflammation (antimicrobial properties and formation of vascularized bone tissue (ossification)) even months to years after the injury; (2) biomimetic finger joints based on non-wearing materials without ossification meant to prevent the loss of the motion function.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2021, 24, 161; 8--14
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ rodzaju rozpuszczalnika na wybrane biologiczne właściwości ekstraktów z liści pietruszki zwyczajnej Petroselinum crispum (Mill)
Impact of solvent type on some selected biological properties of parsley Petroselinum crispum (Mill) leaf extracts
Autorzy:
Gawel-Beben, K.
Rybczynska, K.
Bujak, T.
Karas, M.
Jakubczyk, A.
Niziol-Lukaszewicz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828277.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
pietruszka
przeciwutleniacze
zwiazki fenolowe
flawonoidy
cytotoksycznosc
ekstrakty roslinne
Opis:
Pietruszka zwyczajna (Petroselinum crispum Mill) jest wykorzystywana jako surowiec w przemyśle spożywczym m.in. ze względu na dużą zawartość związków fenolowych. W niniejszej pracy badano wpływ rozpuszczalników na skład oraz wybrane biologiczne właściwości ekstraktów z liści P. crispum. Porównano ekstrakty: wodny (W), etanolowy (ET), glikolowo-wodny (GLW) i glicerolowo-wodny (GCW). Największą zawartość związków fenolowych ogółem oznaczono w ekstraktach GLW (2,63 ± 0,03 mg/g s.m.) i GCW (2,12 ± 0,08 mg/g s.m.), natomiast najwięcej flawonoidów zawierał ekstrakt ET (0,86 ± 0,02 mg/g s.m.). Głównymi związkami fenolowymi ekstraktu wodnego były: epikatechina, katechina i jej pochodne, ekstraktu etanolowego – kwasy fenolowe (np. rozmarynowy), ekstraktu GLW – apigenina, natomiast ekstraktu GCW – daidzeina, naryngenina i pochodne. Oprócz znacznych różnic w składzie ilościowym i jakościowym badanych ekstraktów wykazywały one także zróżnicowaną aktywność przeciwrodnikową. Ekstrakt GCW w największym stopniu neutralizował rodnik DPPH• (IC₅₀ = 6,89 ± 056 μg/ml), natomiast ekstrakt W – kationorodnik ABTS•+ (IC₅₀ = 31,44 ± 4,11 μg/ml). Wszystkie ekstrakty wykazywały porównywalną zdolność do chelatowania jonów Fe²⁺. W badaniu cytotoksyczności ekstraktów w warunkach in vitro w stosunku do ludzkiej linii komórkowej BJ (ATCC CRL-2522) wykazano najwyższą cytotoksyczność ekstraktów ET i W. Cytotoksyczność ekstraktów GLW i GCW była porównywalna z cytotoksycznością samych rozpuszczalników. Dowiedziono wpływu rozpuszczalników na skład, właściwości przeciwutleniające oraz cytotoksyczność ekstraktów z P. crispum, wskazując równocześnie na możliwość zastosowania tych ekstraktów w przemyśle spożywczym.
Parsley (Petroselinum crispum Mill) is used as a raw material in the food industry because it has, among other things, a high content of phenolics. Under the research study presented, the impact of solvents on the content and some selected biological properties of P. crispum extracts was studied. The following extracts were compared: aqueous (W), ethanolic (ET), aqueous-glycolic (GLW), and aqueousglycerinic (GCW). The highest concentration of total phenolics was determined in the GLW (2.63 ± 0.03 mg/g sm) and GCW (2.12 ± 0.08 mg/g sm) extracts, while the ET extract contained the highest amount of flavonoids (0.86 ± 0.02 mg/g sm). In the W extract, epicatechin, catechin and its derivates were the main phenolic compounds, in the ET extract: phenolic acids (e.g. rosmarinic acid), in the GLW extract: apigenin, and in the GCW extract: daidzein, naringenin, and the derivates. In addition to significant differences in the quantitative and qualitative composition of the extracts analysed, their antioxidant activity was highly differentiated. The GCW extract neutralized the DPPH• radical to the greatest extent (IC₅₀ = 6.89 ± 0.56 μg/ml) and the W extract: the ABTS•+ radical (IC₅₀ = 31.44 ± 4.11 μg/ml). All the extracts had a comparable ability to chelate Fe²⁺ ions. The in vitro analysis of cytotoxicity of the extracts against the BJ human cell line (ATCC CRL-2522) demonstrated that the ET and W extracts were the most cytotoxic ones. The cytotoxicity of GLW and GCW extracts was comparable to the cytotoxicity of that of the solvents. The impact was proved of the solvents on the content, antioxidant properties, and cytotoxicity of P. crispum leaf extracts, and, at the same time, it was suggested that it would be possible to use those extracts in the food, pharmaceutical, and cosmetic industry.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie konstruktu genowego katG::lux do monitoringu cytotoksyczności i genotoksyczności metoprololu w środowisku
Application of katG::lux gene construct for cytotoxicity and genotoxicity monitoring of metoprolol in environment
Autorzy:
Hawrylik, E.
Matejczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401577.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biosensor bakteryjny
gen reporterowy lux
metoprolol
cytotoksyczność
genotoksyczność
bacterial biosensors
reporter gene lux
cytotoxicity
genotoxicity
Opis:
Celem niniejszej pracy była ocena możliwości wykorzystania mikrobiologicznego biosensora Escherichia coli z konstruktem genowym katG::lux w badaniach monitorujących cytotoksyczność i genotoksyczność metoprololu w środowisku. Organizmem modelowym w przeprowadzonej ocenie był szczep Escherichia coli K-12 RFM 443 zawierający konstrukt genowy katG::lux, natomiast analizowanym farmaceutykiem był metoprolol – powszechnie stosowany w leczeniu ludzi lek kardiologiczny należący do grupy β – blokerów. Lek stosowano w stężeniach od 10–1 mg/cm3 do 10–5 mg/cm3. Badania wykazały, że metoprolol w stosowanych stężeniach zmieniał poziom ekspresji genu lux i wpływał na aktywność promotora katG. Otrzymane wyniki świadczą o możliwości potencjalnego zastosowania biosensora bakteryjnego Escherichia coli K–12 RFM 443 z fuzją genową katG::lux w monitoringu cytotoksyczności i genotoksyczności pozostałości metoprololu w środowisku.
The aim of the study was the evaluation of usefulness of Escherichia coli K-12 RFM 443 katG::lux for cytotoxicity and genotoxicity monitoring of metoprolol in the environment. Metoprolol is one of the most popular cardiac drug which belongs to the group of β – blockers. The drug was applied at concentrations ranging from 10–1 mg/cm3 to 10–5mg/cm3. Obtained data indicated the influence of metoprolol on lux gene expression and katG promotor activity in E.coli K-12. The results indicato the possibility of using of Escherichia coli K-12 RFM 443 strain with katG::lux gene construct in the monitoring of cytotoxicity and genotoxicity cardiac drug residues in the environment.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2017, 18, 3; 56-63
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena biologiczna in vitro nowych biomateriałów stomatologicznych
In vitro biological evaluation of new dental biomaterials
Autorzy:
Jaegermann, Z.
Ciołek, L.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285858.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
cementy stomatologiczne
cytotoksyczność
bakteriobójczość
biomaterials
dental cements
cytotoxicity
bactericidal
Opis:
Ponieważ znane jest działanie bakteriobójcze srebra i złota, podjęto próbę wytworzenia nowej grupy biomateriałów bakteriobójczych do stosowania w stomatologii odtwórczej, zawierających cząstki nanosrebra i nanozłota. Celem opisanych badań była ocena cytotoksyczności i aktywności przeciwbakteryjnej nowo wytworzonych biomateriałów. Do ich przygotowania zastosowano roztwory koloidalne srebra i złota, a także dodatek bioszkieł zawierających nanosrebro. Badania oparto na cemencie szkło-jonomerowym zarabianym wodą. Jako bioszkieł zawierających nanosrebro użyto dwóch rodzajów szkieł otrzymanych metodą zol-żel. Przeprowadzono badania podstawowych właściwości użytkowych wytworzonych cementów – czasu wiązania i wytrzymałości na ściskanie. Badania cytotoksyczności wykonano metodą bezpośredniego kontaktu zgodnie z normą ISO 10993-5. Badanie działania przeciwbakteryjnego przeprowadzono metodą rozcieńczeń z wykorzystaniem bakterii Pseudomonas aeruginosa oraz Staphylococcus aureus. Wyniki powyższych prac wykazały, że zastosowana metoda dotowania srebrem lub złotem cementów szkło-jonomerowych zarabianych wodą pozwala na otrzymanie materiałów wykazujących działanie przeciwbakteryjne w stosunku do pałeczki ropy błękitnej Pseudomonas aeruginosa oraz gronkowca złocistego Staphylococcus aureus. Wśród cementów najlepszymi właściwościami przeciwbakteryjnymi charakteryzowały się cementy GJ-S2/W-P0-Ag i GJ-S2/W-Ag, nieco gorsze działanie przeciwbakteryjne wykazywały materiały GJ-S2/W-Z8 i GJ-S2/W-Au, a najsłabsze - cement GJ-S2/W. Ponieważ badane materiały wykazywały cytotoksyczność w stopniu słabym lub umiarkowanym po 48 i 72 godzinach inkubacji, dlatego w dalszych badaniach należy wyjaśnić przyczyny cytotoksyczności tych materiałów. Chociaż otrzymane materiały wymagają udoskonalenia i optymalizacji, szczególnie w zakresie przygotowania proszków szkieł ze srebrem i właściwości użytkowych cementów, to otrzymane wyniki zachęcają do prowadzenia dalszych prac nad materiałami stomatologicznymi o działaniu przeciwbakteryjnym.
Since the bactericidal effect of silver and gold is known, an attempt has been made to produce a new group of bactericidal biomaterials for use in restorative dentistry, containing nanoparticles of silver and gold. The aim of this research was to evaluate the cytotoxicity and antibacterial activity of newly produced biomaterials. Colloidal solutions of silver and gold, as well as the addition of nanosilver-containing bioglass were used for the preparation of these materials. The study was based on water-mixable glass-ionomer cement. Two types of glass, obtained by sol-gel method were used as nanosilver-containing bioglass. The basic performance properties of produced cements - setting time and compressive strength - were studied. Cytotoxicity assays were performed by a direct contact method, in accordance with ISO 10993-5 standard. The test of antimicrobial activity was performed using a dilution method, with Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. The results of the above work have shown that the method used to supplement water-mixable glass-ionomer cements with silver or gold allows to obtain materials with antibacterial properties against Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. Also, the addition of nanosilver and nanogold to cement did not cause significant changes in the level of cytotoxicity relative to the basic cement. The resulting materials, however, require improvement and optimization, particularly regarding the preparation of glass powders with silver and performance of cements. The obtained results encourage the further study of dental materials with antibacterial properties.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2015, 18, 131; 32-39
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 39

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies