Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "culture animator" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Twórczość w polu działalności animatora kultury
Creativity in the field of activity of animator of culture
Autorzy:
Zadłużny, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431819.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
twórczość
postawa twórcza
animator
animacja kultury
animowanie twórczości
creativity
creative attitude
animation of culture
animation of creativity
Opis:
The text has got a form of explanation and review. Its purpose is to explain and sort out notions which are attributable to animation of culture and its relation to creativity. In the first part of the text the theoretical background has been presented. The review of contemporary conceptions of creativity from the area of pedagogy and psychology has been done. In the further part the author has reviewed the conceptions and recognized the notions related to creative attitude of a human. Regarding the presented assumptions, the animation of culture has been presented as a process which facilitates the development of creative attitude and potential resources which human being has at his/her disposal or is able to have. The author points out that this conception is built on the foundations of Western humanism and postmodernism and the vision of our social life they propose. The author believes that the animators should be close to the wide understanding of creativity as every kind of activity which transcends simple scheme. In the text the animation of culture is presented as the process that is focused on supporting human being in striving for the complete self-realization which Abraham Maslow wrote about. The animator, from the author’s point of view, acts as the facilitator of creative processes. He is a catalyst of the creative attitude which is widely interpreted and helps to build self-consciousness of a human. Creativity has been presented as a significant conceptual category defining animation activities. In the text the idea has been presented that each animation of culture implicates emanation of creative potential of human being, which corresponds with humanistic theories of creativity of A. Maslow, C. Rogers and E. Fromm.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2014, 15; 213-226
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Animacja kulturalna dorosłych z perspektywy uczestników i animatorów
The cultural animation among adults from the perspective of culture participants and animators
Autorzy:
Lewartowicz, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431794.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
animacja kulturalna dorosłych
animator kultury
dorosły uczestnik kultury
cultural animation to adults
animator of culture
adult participant in culture
Opis:
This article focuses on the issue of the cultural animation among adults from the perspective of the participants in the animation processes. The study was developed on the basis of group interviews carried out in five workshop groups operating within cultural centres in Lublin (a drama group, painting, film and dancing workshops, and a music band). The animation activities were presented from the perspective of the opportunities and limitations associated with adulthood. An attempt was made to define the characteristics of the animation of culture among adults, which, as the study shows, can be described as a way of supporting the socio-cultural activity, communication, integration and creativity of adults. Animation understood in such terms is primarily based on the following principles: dialogue, autonomy, cooperation, empowerment, respect for otherness and the right to be different. The study also discusses the functions of the cultural animation among adults, serving such purposes as communication and integration, education, participation, recreation and escapism, self-fulfilment, transgression, consolidation and socialisation. Moreover, the role of the animator of culture among adults and their most demanded skills are described.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2015, 16; 279-290
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczyciel religii jako animator kultury w środowisku wiejskim
A religion teacher as an organiser of culture in a rural environment
Autorzy:
Zellma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
nauczyciel religii, animator kultury, środowisko wiejskie, szkoła, aktywność kulturalna i społeczna
religion teacher, organiser of culture, a rural environment, school, cultural and social activity
Opis:
Praca nauczyciela religii ma charakter eklezjalny i społeczny. Jako osoba posłana przez wspólnotę Kościoła ma wypełniać zadania dydaktyczne i wychowawcze oraz składać świadectwo wiary wobec uczniów, rodziców i innych nauczycieli. Dyrekcja szkoły wyznacza mu określone zadania edukacyjne, które wynikają z obowiązków zawodowych określonych m.in. w „Karcie Nauczyciela”. Ich specyficzna forma i sposób realizacji zależy od środowiska lokalnego. Analizy podjęte w niniejszym artykule wiążą się nie tylko z działalnością dydaktyczną i wychowawczą nauczyciela religii, ale także z aktywnością społeczną i kulturalną. Zmierzały do ukazania nauczyciela religii jako animatora kultury w środowisku wiejskim. Aktywność ta ma ścisły związek z działalnością ewangelizacyjną, w której uwzględnia się wartości kulturowe. Najpierw opisano kim jest animator kultury, a następnie zaprezentowano kontekst społeczny środowiska wiejskiego. W powiązaniu z tymi zagadnieniami ukazano zakres aktywności społeczno-kulturalnej nauczyciela religii w środowisku wiejskim. Zwrócono też uwagę na strategie i kompetencje niezbędne w aktywności społeczno-kulturalnej, akceptując nie tylko katechetyczne, ale także pedagogiczne aspekty problematyki. W środowisku wiejskim szkoły często są jedynymi instytucjami publicznymi, spełniającymi, obok funkcji edukacyjnych, również funkcje kulturowe. Stąd też od wszystkich pracowników szkoły, a więc także od nauczycieli religii, oczekuje się zaangażowania w rozwój i integrację społeczności wiejskiej.
The work of a religion teacher is a type of ecclesial and social activity. The role of a religion teacher as a person sent by the community of the Church is to fulfil teaching and educational tasks, and to deliver a testimony of faith to pupils, parents and other teachers. The school management entrusts a religion teacher with specific educational tasks resulting from the professional duties specified, among others, in the Teacher’s Charter. Their specific form and method of performance depends on the local environment. The analyses undertaken in this article are connected not only with the teaching and educational activity of a religion teacher, but also with social and cultural activity. Their goal was to present the religion teacher as an organiser of culture in a rural environment. This activity is strictly connected with evangelisation activity, in which cultural values are taken into account. The author describes the function of an organiser of culture, and then presents the social context of a rural environment. In connection with these issues, the scope of the social and cultural activity of a religion teacher in a rural environment is shown. In addition, the author points out the strategies and skills that are necessary in social and cultural activities, accepting not only the aspect of religious education, but also the aspect of general education in the subject area concerned. In a rural environment schools are often the only public institutions that fulfil both educational and cultural functions. For this reason, all members of school staff, including religion teachers, are expected to engage in the development and integration of the rural community.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 257-269
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowość osób z niepełnosprawnością intelektualną w kulturze artystycznej (część I)
Striving for full subjectivity of the intellectually disabled in the artistic culture (part I)
Autorzy:
Ploch, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442382.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
podmiotowość
diagnoza
animator
kultura artystyczna
niepełnosprawność intelektualna
subjectivity
diagnosis
artistic culture
intellectual disability
Opis:
Podmiotowość w kulturze artystycznej powinna oznaczać stałe, stopniowo narastające, pełne, autentyczne i wolne od ograniczeń „otwarcie się” w stronę dziecka, następnie młodego człowieka i starszej osoby z niepełnosprawnością intelektualną, a wraz z nimi całego otoczenia animatorów, nauczycieli i terapeutów – głównych realizatorów celów, funkcji i zadań aktywizujących twórczo. Współistnienie w kulturze artystycznej ma stanowić uwolniony od wszelkich nacisków i ograniczeń całokształt wielowymiarowych propozycji, sposobów i form, które wspomagają proces wzrastania jednostki z niepełnosprawnością intelektualną w urzeczywistnianiu człowieczeństwa, a przy tym nie naruszają jej podmiotowości. W artykule zwrócono uwagę na konieczność podwyższania kwalifikacji osób prowadzących zajęcia artystyczne z osobami z niepełnosprawnością intelektualną pod kątem dokonywania czynności diagnostycznych i planowania wizji włączania artystycznego tej grupy podopiecznych raz ich podmiotowego traktowania. Dokonano tu analizy wyników badań pilotażowych sprawdzających poziom ogólnej wiedzy stu pedagogów animatorów w ich podstawowym zakresie realizacji diagnozy pedagogicznej dla działań artystycznych.
The subjectivity in the artistic culture should mean constant, gradually growing, full, authentic and limitless openness towards a child, a young person and then an elderly intellectually disabled person, and consequently the entire environment of animators, teachers and therapists – the main supporters in accomplishment of their aims, functions and tasks involving creative stimulation. Their coexistence in the artistic culture is supposed to be free from any pressures and limitations and form an entirety of multidimensional proposals, manners and forms supporting the process of growing up of the intellectually disabled to fulfilment of their humanity without violating their subjectivity. This paper focused on the necessity of increasing the qualifications of those involved in conducting artistic activities with the intellectually disabled in the aspect of diagnostic activities and then, based on this, planning a vision of artistic inclusion of this group of charges and their subjective treatment. The author analysed the findings of pilot studies aimed at checking the knowledge level of one hundred educators and animators in their basic scope of realization of pedagogic diagnosis during artistic activities.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2016, 2; 77-87
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Animator na tle mapy „Kultura we współczesnej Polsce”. O profesjonalizacji zawodowej animatorów kultury
Animator on the background of the map ‘culture in contemporary Poland’. About the professional position of animators of culture
Autorzy:
Cyboran, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431515.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
animator kultury
kształcenie animatorów
kompetencje animatorów
animators of culture
training of animators
animator’s competence
Opis:
W niniejszym artykule autorka prezentuje koncepcje kształcenia animatorów kultury w Polsce i odnosi to do wniosków zaprezentowanych w raporcie „Kultura we współczesnej Polsce”. Celem opracowania jest próba odpowiedzi na pytanie o stan profesjonalizacji zawodowej animatorów. W artykule autorka dokonała przeglądu definicyjnych ujęć zawodu animatora. Zostało to skonfrontowane z koncepcjami kształcenia i kompetencjami nabywanymi przez animatorów w różnych formach kształcenia. Obecnie kształcenie animatorów w większości przypadków odbywa się na uniwersytetach, których mankamentem jest znikome odnoszenie się do praktyki i brak współpracy z otoczeniem zawodowym wykładanego kierunku. Wnioskiem z artykułu jest teza, że nie nastąpiło dotychczas precyzyjne dookreślenie przestrzeni zawodowej animatorów kultury, jak również brak jest umocowania formalno-instytucjonalnego tej specjalności. W opinii autorki jest to głównym aspektem blokującym profesjonalizację zawodową w tej dziedzinie.
In this paper the authoress presents some ideas on education of cultural animators in Poland and compiles them with conclusions presented in the report “Culture in Contemporary Poland”. The aim of this article is to answer the question about the professional position of animators. The authoress reviews definitions of animator and confronts them with different ideas of training in various forms of education. Nowadays, the education of animators most often takes place in universities. But these institutions are not interested, as much, as they should, in the cooperation with the professional environment of animators. The conclusion of this paper is the statement, that we still do not have the precise definition of the professional space of the cultural animators’ job and the institutional emplacement of this specialization. In the opinion of the authoress, this is the main aspect, which blocks the professional development of animators of culture.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2017, 18; 275-286
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowość osób z niepełnosprawnością intelektualną w kulturze artystycznej (część II)
Striving for full subjectivity of the intellectually disabled in the artistic culture (part II)
Autorzy:
Ploch, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442376.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
podmiotowość
diagnoza
animator
kultura artystyczna
niepełnosprawność intelektualna
subjectivity
diagnosis
artistic culture
intellectual disability
Opis:
Podmiotowość w kulturze artystycznej powinna oznaczać stałe, stopniowo narastające, pełne, autentyczne i wolne od ograniczeń „otwarcie się” w stronę dziecka, następnie młodego człowieka i wreszcie starszej osoby z niepełnosprawnością intelektualną, a wraz z nimi całego otoczenia animatorów, nauczycieli i terapeutów – głównych realizatorów celów, funkcji i zadań aktywizujących twórczo. Współistnienie w kulturze artystycznej ma stanowić uwolniony od wszelkich nacisków i ograniczeń całokształt wielowymiarowych propozycji, sposobów i form wspomagających proces wzrastania jednostki z niepełnosprawnością intelektualną w urzeczywistnianiu człowieczeństwa, bez naruszenia przy tym własnej podmiotowości. W artykule zwrócono uwagę na konieczność podwyższania kwalifikacji osób prowadzących zajęcia artystyczne z osobami z niepełnosprawnością intelektualną w zakresie dokonywania czynności diagnostycznych, a na tej bazie planowania wizji włączania artystycznego tej grupy podopiecznych i ich podmiotowego traktowania. Dokonano też analizy wyników badań pilotażowych, sprawdzających poziom ogólnej wiedzy stu pedagogów-animatorów w podstawowym zakresie realizacji diagnozy pedagogicznej dla działań artystycznych.
The subjectivity in the artistic culture should mean constant, gradually growing, full, authentic and limitless openness towards a child, a young person and then an elderly intellectually disabled person, and consequently the entire environment of animators, teachers and therapists – the main supporters in accomplishment of their aims, functions and tasks involving creative stimulation. Their coexistence in the artistic culture is supposed to be free from any pressures and limitations and form an entirety of multidimensional proposals, manners and forms supporting the process of growing up of the intellectually disabled to fulfilment of their humanity without violating their subjectivity. This paper focused on the necessity of increasing the qualifications of those involved in conducting artistic activities with the intellectually disabled in the aspect of diagnostic activities, and then, based on this, planning a vision of artistic inclusion of this group of charges and their subjective treatment. The author analysed the findings of pilot studies aimed at checking the knowledge level of 100 educators and animators in their basic scope of realization of pedagogic diagnosis during artistic activities.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2017, 1; 85-98
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NIE CZYNEM, NIE GŁOSEM, A SERCEM – ROLA WARTOŚCI W ZAWODZIE ANIMATORA KULTURY
NOT WITH ACTION, NOT WITH VOICE, BUT WITH HEART – VALUES IN THE PROFESSION OF A CULTURE ANIMATOR
Autorzy:
Wiendlocha, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/479991.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
animacja kultury
system wartości
świat wartości
zawód animatora
culture animation
system of values
world of values
profession of an animator
Opis:
Artykuł jest analizą wartości w zawodzie animatora kultury oraz prezentuje klasyfikacje wartości w animacji. Pokazuje świat wartości w zawodzie animatora kultury oraz istotę zawodu animatora w świetle kształtowania wartości pośród odbiorców kultury. Istotą w przekazie staje się osobisty pogląd na życie, który jest jednoznaczny z systemem wartości wcielanych w życiu prywatnym i zawodowym. Przesłanie, którym kieruje się autor (animator), – nie czynem, nie głosem, a sercem, którego dopełnieniem staje się myśl: Animatorze, animuj się sam – skierowane jest do animatorów kultury w aspekcie doskonalenia zawodowego i poprawy jakości pracy, ale i spokoju życia osobistego w kontekście zaprezentowanych wartości.
The author analyzes values which appear in the profession of a culture animator and presents classifications of values of animation. He shows the world of values in the profession of a culture animator, as well as the essence of this kind of career in the light of formation of values among receivers of culture. The essence in the message is one’s own view on life, which is tantamount to one’s own system of values in a private and professional life. The message which the author (animator) is governed by – not with action, not with voice, but with heart – and which is complemented with the thought – “Animator, animate yourself ” – is addressed to culture animators in the aspect of professional mastering and improving the quality of work, but also the peace of private life in the context of the values which are presented.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2018, 16; 65-75
1896-4591
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sociocultural Animation in Action: Reflections of a Practitioner From the Perspective of a Quarter of a Century
Animacja społeczno-kulturalna w działaniu. Refleksja praktyka z perspektywy ćwierćwiecza
Autorzy:
Nycz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448770.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sociocultural animation
animator
change
society
culture
animacja społeczno-kulturalna
zmiana
społeczeństwo
kultura
Opis:
The article discusses the civilizational context of the development of sociocultural animation and its former determinants, indicating the evolution of its tasks and functions. Animation means a change which takes place in groups and local communities, becoming the nerve center of democracy and civic society. The article ends with a justification of the need for animation in the complex situation that man finds himself in when functioning in today’s globalized world.
Artykuł omawia cywilizacyjny kontekst powstania animacji społeczno-kulturalnej i jej dawne uwarunkowania, wskazując na rozwój jej zadań i funkcji. Animacja to dziejąca się zmiana w grupach i społecznościach lokalnych, będąca nerwem demokracji i społeczeństwa obywatelskiego. Artykuł kończy uzasadnienie jej potrzeby w skomplikowanej sytuacji funkcjonowania człowieka w zglobalizowanym świecie.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 3; 15-37
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekonstrukcja wybranych elementów współczesnej przestrzeni kulturowej jako źródło dyskursu nad kształtem tożsamości animatorów kultury
Deconstruction of selected elements of contemporary cultural space as a source of discourse on the identity of cultural animators
Autorzy:
Matyjewicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139304.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
animacja kultury
animator
przestrzeń społeczno-kulturowa
socjologia kultury
polityka kulturalna
zaburzenia integracji społecznej
cultural animation
socio-cultural space
sociology of culture
cultural policy
social integration disorder
Opis:
Artykuł porusza problematykę wybranych procesów zachodzących we współczesnej przestrzeni kulturowej naszego kraju. Zjawiska te mają ogromny wpływ na jakość integracji społecznej, poziom uczestnictwa w kulturze, kształtowanie się tożsamości i świadomości kulturowej naszych obywateli – czyli jedne z podstawowych wyznaczników projektowania i prowadzenia działalności animacyjnej w środowisku lokalnym. Ich analiza i dekonstrukcja są dla autora tekstu podstawą do prowadzenia rozważań nad kształtem tożsamości współczesnych animatorów kultury.
The article deals with selected processes taking place in contemporary cultural space. These phenomena have profound impact on the quality of social inclusion, the level of cultural participation, and the identity formation and cultural awareness of citizens, which are the fundamental determinants of the design and conduct of animation in the local environment. To the author, analysis and deconstruction of these processes the basis for the discussion of the identity of modern cultural animators.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2019, 31, 1(61); 11-22
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie profesjonalizacji zawodowej animatorów kultury
The meaning of the professionalisation of the careers of cultural animators
Autorzy:
Cyboran, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130658.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
animator kultury
profesjonalizacja zawodowa
culture animator
professionalisation
Opis:
Animacja społeczno-kulturalna, jako nowatorski sposób organizowania działalności społecznej i kulturalnej, spopularyzowała się w Polsce z początkiem lat 90. XX wieku i stała się jedną z pierwszych (a może nawet jedyną komplementarną do zmian społeczno-politycznych, jakie dokonały się w naszym kraju za sprawą transformacji systemowej) odpowiedzi na dominującą w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej koncepcję scentralizowanego upowszechniania kultury. Innowacyjnością podejścia zafascynowani byli zarówno teoretycy, jak i praktycy działalności społeczno-kulturalnej, czego skutkiem było uruchomienie akademickich kierunków kształcenia w zakresie animacji kultury, zmiana nazewnictwa wielu instytucji zajmujących się działalnością społeczno-kulturalną, jak i organizacja rozlicznych spotkań służących wymianie doświadczeń praktyków czy refleksji teoretyków nad tym nowym zjawiskiem. Wiele rozważań poświęcono także osobie animatora kultury, animatora społeczno-kulturalnego, animatora społecznego. Na wiele sposobów charakteryzowano ten profil zawodowy, przypisując mu określoną wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne. Proces profesjonalizacji animatorów kultury może być różnie interpretowany. Z jednej strony jako zawód związany z pozainstytucjonalną działalnością, opierającą się „wtłoczeniu” w jakieś sztywne ramy działalności społecznej czy kulturalnej, nie powinien podlegać sprofesjonalizowaniu. Z drugiej strony czynni animatorzy „młodego pokolenia” nie chcą godzić się z identyfikowaniem ich działalności zawodowej z amatorstwem i pracą wolontaryjną. Napięcie pomiędzy tymi dwoma podejściami jest widoczne od wielu lat. Obecnie wybrzmiewa jednak coraz silniej za sprawą zmniejszającego się zainteresowania pracą w zawodzie animatora i słabnącym zainteresowaniem młodych ludzi kształceniem na kierunkach związanych z animacją kultury. W obliczu takich procesów ponownie można zadać sobie pytanie o zakres i stopień profesjonalizacji zawodowej animatorów kultury w naszym kraju.
Socio-cultural animation, as an innovative means of organising social and cultural activities, became popular in Poland in the beginning of the ‘90s of the 20th Century. It was the first, and probably the only answer (complimentary to the social change occurring due to the transformation) to the dominating in the Polish People’s Republic (PPR) concept of centralised cultural propagation. The innovativeness of the discussed approach influenced both the theory and practice of socio-cultural activity. As a result of them, there are academic curricula in the field of cultural animation, many institutions working on socio-cultural activity changed names, and many events were organised to foster the experience-sharing about this idea among theorists and practitioners. Part of the reflection was also devoted to those who are cultural animators, socio-cultural animators, and social animators. This professional profile was characterised in many ways by assigning it specific knowledge, skills and social competences. The process of professionalising the careers of cultural animators can be interpreted in two different ways. From one point of view, as a profession associated with non-institutional activity, it should not be subject to professionalisation. On the other, active animators of the “young generation” do not want to reconcile with identifying their professional activities with non-professional and volunteer work. The tension between these two approaches has been evident for many years. Currently, it resounds more and more due to the decreasing interest in working as an animator and the weakening interest of young people in education in fields connected to culture animation. This is good time to ask again about the level of professionalisation of cultural animators in Poland.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2020, 21; 303-316
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Acting for the Local Community: Hybrid Ethnography in the Careers of Local Culture Animators
Działanie na rzecz społeczności lokalnej. Etnografia hybrydowa karier lokalnych animatorów kultury
Autorzy:
Wiśniewski, Rafał
Pol, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812191.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
animator kultury
metoda dzienniczkowa
etnografia hybrydowa
analiza przestrzenna
rola społeczna
kariera zawodowa
culture animator
diary method
hybrid ethnography
spatial analysis
social role
career
Opis:
This article focuses on the innovative methodology used to collect data. We describe how we have utilized the diary method and what analytical potential it contains. We also flag the limitations we have perceived during the research. At the same time, so as not to refrain entirely from a discussion of the study findings, we recreate selected shared attributes in the careers of culture animators. A hybrid research method was used to report and interpret the reality of our surroundings. This involved the use of a diary in which the animators described facts and events from the previous day while also plotting data concerning their location on the Google map; they enriched their notes with short essays, pictures, and video clips. Then, the animators as subjects in the research took part in one-on-one in-depth interviews to summarize their experience. Deliberations on the utility and innovativeness of these ethnographic methods are accompanied by considerations as to the variety of experience held by culture animators and the factors driving their occupational choices.
Artykuł, skupia się na nowatorskiej metodologii, jaką wykorzystano do zbierania danych. Wskazujemy, w jaki sposób wykorzystaliśmy metodę dzienniczkową oraz jaki niesie ona z sobą potencjał analityczny. Sygnalizujemy również ograniczenia, które dostrzegliśmy w trakcie badania. Jednocześnie, by nie rezygnować zupełnie z dyskusji nad wnioskami z badania, odtwarzamy wybrane cechy wspólne w karierach zawodowych animatorów kultury. Do relacjonowania i interpretacji otaczającej ich rzeczywistości posłużyła nam hybrydalna metoda badania. Polegała ona na zastosowaniu dzienniczka, w którym badani opisywali fakty i zdarzenia z dnia poprzedniego, a dane o swojej lokalizacji nanosili na mapę Google; notatki wzbogacali o krótkie eseje, materiał fotograficzny i filmowy. Następnie badani animatorzy wzięli udział w podsumowujących indywidualnych wywiadach pogłębionych. Rozważaniom nad użytecznością i innowacyjnością zastosowanych metod etnograficznych towarzyszy refleksja nad zróżnicowaniem doświadczeń animatorów kultury oraz czynnikami wpływającymi na ich zawodowe wybory.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 164-183
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies