Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cultural policy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 165
Tytuł:
Cultural Diplomacy as a Tool of the External Relations Between the UE and the USA
Dyplomacja kulturalna jako narzędzie relacji zewnętrznych między UE a USA
Autorzy:
Gierat-Bieroń, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233326.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
External Cultural Relations of the EU
transatlantic Cultural Diplomacy
Soft power
Cultural policy
Competences of the EU’s institutions
zewnętrzne stosunki kulturalne UE
transatlantycka dyplomacja kulturalna
soft power
polityka kulturalna
kompetencje instytucji UE
Opis:
The paper will analyse political strategies deployed for promoting European culture in America. It will compare ‘theoretical’ goals with ‘actual’ actions, that is, cultural activities undertaken by the cultural operators in Washington DC, focusing on spreading the achievements of European art in the US. Finally, it will evaluate the activities undertaken within of cultural diplomacy conducted by the EU and its partners. The paper focuses on how policy/policies is/are performed, discursively negotiated and constructed in different political and cultural environment abroad. Effectiveness of various type of actions such as European Month of Culture, European Days, or European Houses, in propagating knowledge about European history of the nations, its culture. The paper investigates strong/weak points of the current state of affairs in implementing the external cultural relations between the EU in the USA, as well as the issue of implementation of the EU’s soft power in America. The paper aims to verify the following research hypothesis: The European Union interacts with the US audiences through culture. In line with the EU’s capacity and institutional limitations within the sphere of external relations, the EU’s cultural diplomacy in the USA is formal, hierarchical and proper, which in effect builds a stable but not deepened intercultural bond. Additionally, a research question was formulated: What kind of intercultural dialogue is being formally conducted between the European Union and the USA through the cultural actions of the EU Delegation?
Artykuł analizuje strategie polityczne stosowane w celu promowania kultury europejskiej w Ameryce. W ramach komparatystycznej metody badawczej porównane zostaną „teoretyczne” cele z „rzeczywistymi” działaniami, tj. działaniami kulturalnymi podejmowanymi przez operatorów kulturalnych w Waszyngtonie, koncentrującymi się na rozpowszechnianiu osiągnięć sztuki europejskiej w USA. Na koniec dokonana zostanie ocena działań podejmowanych w ramach dyplomacji kulturalnej (soft power), prowadzonej przez UE i jej partnerów. Artykuł koncentruje się na analizie metod kształtowania relacji zewnętrznych EU w stosunku do USA, na tym, w jaki sposób polityka/polityki są wykonywane, negocjowane i konstruowane w różnych środowiskach politycznych i kulturowych za granicą. Analizuje możliwe efekty różnego rodzaju działań promocyjnych UE w USA, takich jak: Europejski Miesiąc Kultury, Dni Europejskie czy Domy Europejskie i ich skuteczność w propagowaniu wiedzy o europejskiej historii narodów i ich kulturze. W artykule wykazano mocne i słabe strony obecnego stanu rzeczy w realizacji relacji zewnętrznych UE w Ameryce, podjęto także kwestię wdrażania miękkiej siły UE w USA.Celem artykułu jest weryfikacja następującej hipotezy badawczej: Unia Europejska wchodzi w interakcje z publicznością amerykańską poprzez kulturę. Zgodnie z możliwościami i ograniczeniami instytucjonalnymi UE w sferze stosunków zewnętrznych, dyplomacja kulturalna UE w USA ma charakter formalny, hierarchiczny i poprawny, co w efekcie buduje stabilną, ale nie pogłębioną więź międzykulturową. Artykuł koncentruje się na analizie metod kształtowania relacji zewnętrznych EU w stosunku do USA, na tym, w jaki sposób polityka/polityki są wykonywane, negocjowane i konstruowane w różnych środowiskach politycznych i kulturowych za granicą. Analizuje możliwe
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2023, 17; 95-112
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Institution and Institutional Culture from the Transcultural Perspective: What Is the Culture behind the Stage, and What Is the Culture inside a Cage?
Instytucja kultury i kultura instytucjonalna z perspektywy transkulturowej: Czym jest kultura za kulisami, a czym w klatce?
Autorzy:
Yung, Danny
Szatkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14204775.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr azjatycki
Hongkong
Danny Yung
teatr chiński
polityka kulturalna
Asian theater
Hong Kong
Chinese theater
cultural policy
Opis:
This article presents the profile of the East Asian theatre artist Danny Yung, director of the acclaimed Zuni Icosachedron theatre in Hong Kong. In the first part, Maciej Szatkowski offers a synthesis of his artistic biography, from his early years as a theatre maker in Hong Kong in the 1980s to the creation of a transnational Chinese theatre, which provides a space for artistic encounters of established and emerging artists from the Sinosphere and beyond. The article focuses on highlighting the main areas of Yung’s work and contextualizing them in terms of the realities of Chinese cultural life. The author describes the central distinguishing features of Yung’s activity and its consecutive stages over the years, as well as the impact of his work on theatres in China and Taiwan. The appendix provides a transcript of Yung’s talk at the conference Contemporary Acting Techniques in Eurasian Theatre, Performance and Audiovisual Art: Intercultural and Intermedia Perspective (2021). The guiding idea of the lecture is the role of institutions in shaping theatre policy and connecting artists and ideas. Yung draws on examples from his own experience, describing the process of creating his most recent productions. He emphasizes the importance of collaboration and dialogue between artists, as well as the role of theatre institutions as major actors influencing the development of theatre art in contemporary Eurasia.
Tekst przedstawia sylwetkę Danny’ego Yunga, wschodnioazjatyckiego twórcy teatralnego, dyrektora uznanego teatru Zuni Icosachedron działającego w Hongkongu. W pierwszej części Maciej Szatkowski syntetycznie prezentuje jego biografię artystyczną, poczynając od wczesnych lat działalności teatralnej w Hongkongu w latach osiemdziesiątych XX wieku aż po stworzenie transnarodowego teatru chińskiego, który stanowi forum spotkań artystycznych dla uznanych oraz początkujących twórców, nie tylko z obszaru sinosfery. W artykule skupiono się na wyeksponowaniu głównych obszarów działalności Yunga i ich kontekstualizacji w realiach chińskiego życia kulturalnego. Tekst charakteryzuje najważniejsze wyróżniki twórczości Yunga oraz kolejne jej etapy, a także wpływ na teatry w Chinach i na Tajwanie. Aneks tekstu stanowi zapis wystąpienia Danny’ego Yunga podczas konferencji Contemporary Acting Techniques in Eurasian Theatre, Performance and Audiovisual Art: Intercultural and Intermedia Perspective (2021). Wykład jest refleksją nad rolą instytucji w kształtowaniu polityki teatralnej i łączeniu artystów oraz idei. Yung przywołuje przykłady z własnych doświadczeń, opisując proces powstawania swoich najnowszych spektakli. W wystąpieniu podkreśla wagę współpracy i dialogu między twórcami, a także znaczenie instytucji teatralnych jako ważnych aktorów wpływających na rozwój sztuki teatralnej we współczesnym świecie eurazjatyckim.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 3; 73-86
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Policy of the Democratic Republic of Georgia (1918–1921)
Polityka kulturalna Demokratycznej Republiki Gruzji (1918–1921)
Autorzy:
Shatberashvili, Vazha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339694.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Demokratyczna Republika Gruzji
kultura
polityka
model polityki kulturalnej
Democratic Republic of Georgia
culture
policy
cultural policy model
Opis:
Culture, cultural heritage is a kind of text allowing us to “read” about the identity and genetic code of a nation, or, in other words, providing a key to understanding the “personality” and mindset of the nation and, at the same time, creating a path to the future. Therefore, protecting and developing culture to ensure cultural continuity is an essential prerequisite for ensuring the existence and progress of each nation and country – this is the firmly held axiom on which the cultural policy of states is based. This becomes all the more relevant for Georgia, which, due to its unique location and geopolitical, cultural and strategic importance, already in the distant past embraced the cultural achievements of the eastern and western civilisations and succeeded in creating its uniquely distinct and diverse national culture, thus putting itself firmly on the map of world culture. Of utmost importance in this process is the brief transitional period of existence of the Democratic Republic of Georgia (1918–1921), during which the country actively set about defining and implementing state cultural policy and establishing a national administration system in this sphere. The article argues that the state vision of culture or, in modern terms, cultural policy corresponding to the political system then in place, existed within the aforesaid time frame long before the world, including modern Georgia, saw the need to develop a cultural policy. Considering the country’s legislative framework, the institutional administration system of the cultural sphere, the dynamics of cultural life and its peculiarities, and internationally recognised concepts and models, we tentatively define the cultural policy model of the Democratic Republic of Georgia in the last part of the article. We liken it, to a certain extent, to the Architect State model as developed by Harry Hillman Chartrand and Claire McCaughey. The bureaucratic-educational concept model offered by Milena Dragićević-Šešić and Branimir Stoykovich also proved to be of interest. The international models put forward by the aforesaid scholars undoubtedly differ from the historically existing ktitoric/protective model of Georgian culture, as well as from the protective model established by the Democratic Republic of Georgia. There are, however, some common features between them: centralised patronage/support of culture by the state, non-intervention in the content of art; considering culture and art as one of the precursors to the social wellbeing of society; highlighting the priority importance of the educational function of culture and art. With due regard for the foregoing, we have tentatively designated the cultural policy model applied by the Democratic Republic of Georgia as the educational model of the Architect State.
Dziedzictwo kulturowe jest rodzajem tekstu pozwalającego czytać tożsamość i kod genetyczny narodu, dostarczając klucza do zrozumienia jego osobowości i mentalności, a jednocześnie wytycza ścieżkę jego rozwoju. Dlatego też ochrona i rozwój kultury w celu zapewnienia ciągłości kulturowej jest niezbędnym warunkiem wstępnym do zapewnienia istnienia i postępu każdego narodu i państwa – jest to aksjomat, na którym opiera się polityka kulturalna państw. Staje się to tym bardziej istotne w przypadku Gruzji, która ze względu na swoje wyjątkowe położenie oraz znaczenie geopolityczne, kulturowe i strategiczne już w odległej przeszłości przyjęła dorobek kulturowy cywilizacji wschodniej i zachodniej i zdołała stworzyć swoją unikalną i różnorodną kulturę narodową, tym samym mocno odznaczając się na mapie kultury światowej. Niezwykle ważny w tym kontekście jest krótki i przejściowy w swym wymiarze okres istnienia Demokratycznej Republiki Gruzji (1918–1921), podczas którego władze tego kraju aktywnie przystąpiły do definiowania i wdrażania państwowej polityki kulturalnej oraz ustanowienia krajowego systemu administracji w tej sferze. Artykuł dowodzi, że państwowa wizja kultury lub, w nowoczesnym ujęciu, polityka kulturalna odpowiadająca ówczesnemu systemowi politycznemu istniała we wspomnianych ramach czasowych na długo przed tym, jak świat, w tym współczesna Gruzja, dostrzegł potrzebę opracowania polityki kulturalnej. Biorąc pod uwagę ramy prawne, system administracji instytucjonalnej w dziedzinie kultury, dynamikę życia kulturalnego i jego specyfiki oraz uznane na arenie międzynarodowej koncepcje i modele, w ostatniej części artykułu wstępnie zdefiniowano model polityki kulturalnej Demokratycznej Republiki Gruzji. Porównano go do modelu państwa-architekta opracowanego przez H.H. Chartranda i C. McCaugheya. Interesujący okazał się również model koncepcji biurokratyczno-edukacyjnej zaproponowany przez M. Dragićević-Šešić i Br. Stoykovicha. Modele koncepcji międzynarodowych przedstawione przez wyżej wymienionych badaczy niewątpliwie różnią się od historycznie istniejącego modelu ochrony kultury gruzińskiej, a także od modelu ochronnego ustanowionego przez Demokratyczną Republikę Gruzji. Istnieją jednak pewne cechy wspólne między nimi: scentralizowany mecenat i wsparcie kultury przez państwo, nieingerencja w treść sztuki, uznanie kultury i sztuki za jedną z podstaw dobrobytu społecznego, podkreślenie priorytetowego znaczenia edukacyjnej funkcji kultury i sztuki. Mając na uwadze powyższe kwestie, wstępnie określono model polityki kulturalnej stosowany przez Demokratyczną Republikę Gruzji jako Model Edukacyjny Państwa-Architekta.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2023, 12; 1-18
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Bedeutung von Kuno von Klebelsberg als Minister für Kultur und Bildung (1922–1931) in der ungarischen Kulturpolitik
The importance of Kuno von Klebersberg as Minister of Culture and Education (1922–1931) in Hungarian cultural policy
Autorzy:
Huszar, Zoltan
Klein, Agnes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312181.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
cultural and educational policy
Hungarian education
revenge
structure of the
school system
structure of the school system
Opis:
The Government of Hungary’s view of the transformed economic and political situation in the new country can be vividly presented through the main features of Hungary’s cultural and educational policy in the 1920s. The government tried to find a way out of the national shock caused by the Treaty of Trianon by focusing on and promoting the quality and quantity of education, culture, and training, although revenge was still at the front of their minds. This bipolar process of swing ‑ ing between past and future was led by Klebelsberg, who, as Minister of Education, headed the Ministry of Religion and Education from June 16, 1922, to August 14, 1931. Through his work and speeches, we can learn much about the spirit of the time, the main currents in politics and humanities, people’s thoughts about the Treaty of Trianon, and the ways it was dealt with – and it should also be emphasized that his work and the spirit of the time can still be felt today. Our most important research method is the processing of historical sources and, of course, the use of relevant specialist literature.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2023, 15; 105-119
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecna polityka kulturalna Unii Europejskiej i jej wpływ na bezpieczeństwo kulturowe w regionie
Current cultural policy of the European Union and its impact on cultural security in the region
Autorzy:
Chyc, Aleksandra
Kogut, Bogusław
Malec, Norbert
Tyburska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446576.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
culture
cultural policy
cultural security
European Union
kultura
polityka kulturalna
bezpieczeństwo kulturowe
Unia Europejska
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie szerokiego spektrum działań w obszarze kultury w ramach polityki kulturalnej Unii Europejskiej, które mają wpływ na zapewnienie bezpieczeństwa kulturowego w regionie. Priorytetem było przeanalizowanie realizowanej przez Unię Europejską polityki kulturalnej i wykazanie jej wpływu na bezpieczeństwo kulturowe. Postawiono i udowodniono tezę, iż działania w zakresie polityki kulturalnej w UE oraz realizowane w obrębie tej polityki różnorodne inicjatywy uzupełniają krajowe działania dotyczące kultury i mają wpływ na bezpieczeństwo kulturowe. Dokonano w ramach przyjętej metody przeglądu najnowszych źródeł informacji odnoszących się do polityki kulturalnej UE. Skorzystano z opublikowanych, naukowych monografii tematycznych, ale przede wszystkim dokonano analizy najnowszych dokumentów, planów działań, programów, strategii i inicjatyw przygotowanych przez UE.
The aim of the article is to show a wide spectrum of activities in the field of culture that take place as part of the cultural policy of the European Union, which have an impact on ensuring cultural security in the region. The priority was to analyze the European Union's cultural policy and its current activities in this field, and demonstrate its impact on cultural security. The thesis has been put forward and proven that activities under the cultural policy in the EU and various initiatives implemented under this policy complement national activities in the field of culture and have an impact on cultural security. The latest sources of information on EU cultural policy have been reviewed as a method. Published, scientific thematic monographs were used, but most of all, the latest documents, action plans, programmes, strategies and initiatives prepared by the EU were analyzed.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2023, 22, 2; 5-19
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od uniwersalizmu do różnorodności. Uznanie różnicy kulturowej i rasowej we francuskich sztukach performatywnych
From Universalism to Diversity. Recognising Cultural Difference in French Performing Arts
Autorzy:
Semenowicz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22181105.pdf
Data publikacji:
2023-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
interculturalism
black dramaturgy
diversity policy
French theatre
racial and cultural difference
Opis:
The article shows the transition from the universalist idea to the idea of diversity in the practice of French theatre and dance institutions. It sets this transition in an ideological and historical context while it presents the most recent strategies of French cultural institutions and the impact of the opening up of the institutions on the contents and language of the performing arts. Citing the work of Nadia Beugré, Ana Pi, Rachid Ourmadane, Koffi Kwahulé, Dieudonné Niangouna, and Léonora Miano, among others, it shows what male and female Afroeuropean artists contribute to the socio-cultural order being built on diversity.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 177; 7-39
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rivalry for influence between the Catholic Church and political regimes in the Lithuanian education system in 1918–1940
Autorzy:
Mačiulis, Dangiras
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33335463.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół katolicki
szkoły katolickie
Republika Litewska (1918-1940)
autonomia kulturalna
polityka edukacyjna
Catholic Church
Catholic schools
Republic of Lithuania (1918–1940)
cultural autonomy
education policy
Opis:
In the interwar period of the 20th century, the formation of the national education system took place in Lithuania. The Catholic Church sought to actively participate in the creation of this system in order to consolidate the principles of the organization of its educational system. The political regimes in interwar Lithuania sought to create a unified national education system, and the Catholic Church sought to make the educational system in line with its principles in the field of education. The article reviews how the Catholic Church and political regimes competed for dominant influence in the field of education in Lithuania during the interwar period (1918–1940). It is said that the struggle for influence in youth education was most clearly manifested in the field of secondary education (higher than primary education), because the position of the Catholic Church in this field was the strongest: Catholic educational societies had created a network of private schools. The Catholic Church and the Christian Democrats defending its position held the view that only a confessional school that nurtures the Christian spirit is suitable for Catholic children. Therefore, the state is required to finance private Catholic schools that meet the educational ideals of Catholic society. Catholic public figures and Christian Democrat politicians proposed to implement the principle of cultural autonomy in the country’s education system, which would guarantee the financing of private Catholic schools. During the period of Lithuanian parliamentarism (before the coup d’état of December 17, 1926), the position of the Catholic Church in the field of education clashed most strongly with the viewpoint of left-wing political forces. The leftist political forces sought to entrust the state with the right to determine educational ideals. The idea of a denominational school was alien to the left wing – they considered it an internal concern of the religious community itself, and the introduction of compulsory religious education in schools contradicted the fundamental values of the left-wing activists. After December 17, 1926 the nationalist political regime, established during the coup d’état, was guided by the rule that the monopoly of education must be in the hands of the state – only it has the exclusive right to educate its citizens. These attitudes were reflected in the education reform carried out in the mid-forties, which not only unified the educational chain up to high school, but also demonstrated the government’s unwavering political course towards the monopolization of the educational system. The monopolization of education by the state brought the nationalist government into conflict with the Catholic Church, which, defending its rights in the education system, demanded the implementation of the principle of cultural autonomy. The government sought to monopolize education and ended this process in 1938, the year the new Constitution of Lithuania was adopted.
W okresie międzywojennym XX wieku w Litwie kształtował się narodowy system edukacji. Kościół katolicki starał się aktywnie uczestniczyć w jego tworzeniu, aby utrwalić zasady organizacji swojego systemu szkolnictwa. Władze państwowe w Litwie międzywojennej dążyły do stworzenia jednolitego narodowego systemu edukacji, a celem Kościoła katolickiego było, aby tworzony system odpowiadał jego założeniom w tej dziedzinie. W artykule zanalizowano jak Kościół katolicki i władze polityczne rywalizowały o dominujące wpływy w dziedzinie edukacji w Litwie w okresie międzywojennym (1918-1940). Stwierdzono, że walka o wpływy najdobitniej przejawiała się na polu szkolnictwa średniego (wyższego niż podstawowe), ponieważ pozycja Kościoła katolickiego była tu najsilniejsza: katolickie towarzystwa oświatowe miały sieć szkół prywatnych. Kościół katolicki i broniący jego pozycji chrześcijańscy demokraci stali na stanowisku, że dla katolickich dzieci odpowiednia jest tylko szkoła wyznaniowa, która pielęgnuje ducha chrześcijańskiego. Dlatego żądano od państwa finansowania prywatnych szkół, które spełniają ideały edukacyjne społeczeństwa katolickiego. Katoliccy działacze społeczni i politycy chadecji proponowali wprowadzenie do systemu edukacji zasady autonomii kulturalnej, która gwarantowałaby finansowanie prywatnych szkół katolickich. W okresie parlamentaryzmu litewskiego (przed zamachem stanu z 17 grudnia 1926 roku) stanowisko Kościoła katolickiego w dziedzinie edukacji najmocniej kolidowało z poglądami lewicowych sił politycznych, które dążyły do powierzenia państwu prawa do określania ideałów wychowawczych. Idea szkoły wyznaniowej była przedstawicielom lewicy obca – uważali ją za wewnętrzną sprawę wspólnoty wyznaniowej, a wprowadzenie obowiązkowej nauki religii w szkołach stało w sprzeczności z podstawowymi wartościami lewicowymi. Narodowcy, którzy doszli do władzy w wyniku zamachu stanu z 17 grudnia 1926 roku kierowali się zasadą, że monopol na edukację musi być w rękach państwa – tylko ono ma wyłączne prawo do kształcenia swoich obywateli. Poglądy te znalazły odzwierciedlenie w przeprowadzonej w połowie lat trzydziestych reformie, wskutek czego nie tylko ujednolicono system edukacyjny aż do szkoły wyższej, ale także pokazano niezłomny kurs polityczny władzy w kierunku monopolizacji przestrzeni edukacyjnej w rękach państwa. Doprowadziło to rząd narodowców do konfliktu z Kościołem katolickim, który broniąc swoich praw, domagał się realizacji zasady autonomii kulturalnej w systemie szkolnictwa. Władze dążyły do zmonopolizowania edukacji w rękach państwa i zasadniczo zakończyły ten proces w 1938 roku, uchwalając nową Konstytucję Litwy.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 289-310
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studium władzy i recepcji z perspektywy źródeł archiwalnych
Power and Public Reception: An Archival Investigation
Autorzy:
Biskupski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24910035.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
film studies
film distribution
film history
cultural policy
People's Republic of Poland
filmoznawstwo
dystrybucja filmowa
Polska Rzeczpospolita Ludowa
historia filmu
polityka kulturalna
Opis:
Recenzja dotyczy książki Krzysztofa Jajki, Konrada Klejsy, Jarosława Grzechowiaka i Ewy Gębickiej Rozpowszechnianie filmów w Polsce Ludowej w latach 1944-1956 (2022), będącej krytycznym wydaniem tekstów źródłowych poświęconych rodzimej dystrybucji filmowej w pierwszej dekadzie po II wojnie światowej. Recenzent zwraca uwagę na wysoką wartość naukową publikacji, która stanowi cenne źródło informacji oraz analiz dotyczących kinematografii w Polsce Ludowej. Podkreśla, że książka ta ma istotny wkład w rosnący zasób literatury na ten temat i przyczynia się do wzbogacenia wiedzy, stanowiąc również podstawę dla przyszłych dociekań, a także dając szansę na silniejsze powiązanie analiz z obszaru historii kina z badaniami historii politycznej, społecznej i gospodarczej.
The review discusses the book Rozpowszechnianie filmów w Polsce Ludowej w latach 1944-1956 [Film Distribution in the Polish People’s Republic in 1944-1956] (2022), which provides critical editions of source texts related to film distribution in the early years of the Polish People’s Republic after World War II. The reviewer notes the high scientific value of the publication, which constitutes a valuable source of information and analysis on cinema in the Polish socialist state. He emphasizes that the book makes a significant contribution to the growing body of literature on the subject and results in expanding our knowledge, while also serving as a basis for future research and providing an opportunity for stronger connections between film history research and research on political, social, and economic history.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 122; 203-210
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Holocaust in Polish and American culture. Deliberations, politics and watershed moments.
Autorzy:
Krawiec, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312246.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Auschwitz
the United States Holocaust Memorial Museum
Holocaust education
museums
memory policy
cultural policy
Opis:
This article addresses issues related to Holocaust education in two emblematic sites: the Auschwitz-Birkenau State Museum (A-BSM) and the United States Holocaust Memorial Museum (USHMM) in Washington, DC. Every year, these institutions are visited by millions of people, which contributes to their enormous impact on the memories of future generations. Their method of education, however, cannot be understood outside its historical, cultural and political context. Auschwitz contains the history of a former concentration and extermination camp, and the institution itself is also linked to the history of another totalitarian regime. In the United States, the National Holocaust Museum underwent years of deliberation over why the country should nationally commemorate Jewish victims, and why a memorial should stand on the National Mall in Washington, a place associated with American democracy. A broad view of the subject, as outlined in the article, not only allows for an awareness of what these centres are and how they educate, but it allows for an understanding of their perspective, excluding numerous criticisms that would seek to invalidate their discourse, while favouring criticism based on historical facts.
Artykuł porusza zagadnienia związane z edukacją o Holokauście w dwóch emblematycznych miejscach - w Państwowym Muzeum Auschwitz-Barkanu (PMA-B) i Narodowym Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie (The United States Holocaust Memorial Museum - USHMM). Niniejsza praca pokazuje polską i amerykańską perspektywę edukacji o Holokauście w ramach tych muzeów, bowiem ośrodki te są zinstytucjonalizowane - są odpowiednio państwową i federalną instytucją. Ich sposobu edukacji nie da się zrozumieć jednak bez kontekstu historycznego, kulturowego i politycznego. W Auschwitz zapisana jest bowiem historia byłego obozu koncentracyjnego i zagłady, a sama instytucja związana jest z też z historią kolejnego totalitaryzmu. W USA, Narodowe Muzeum Holokaustu wiąże się z latami deliberacji o tym, dlaczego państwo to powinno upamiętnić w ofiary żydowskie i dlaczego pomnik pamięci powinien stanąć w National Mall w Waszyngtonie, miejscu związanym z amerykańską demokracją. Szerokie spojrzenie na temat, zarysowany w artykule, nie tylko pozwala na uświadomienie sobie czym są te ośrodki i jak edukują, ale jednocześnie pozwala zrozumieć ich perspektywę, która wyklucza szereg krytyk, które powzięłyby za cel unieważnienie ich dyskursu, jednocześnie gloryfikuje krytykę w oparciu o fakty historyczne.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2023, 16; 132-148
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wystawy polskich awangardzistów w Danii, Finlandii i Norwegii w latach 1967, 1985 i 1986 jako element polityki kulturalnej PRL
Exhibitions of Polish Avant-garde Artists in Denmark, Finland, and Norway in 1967, 1985, and 1986 as an Element of the Cultural Policy of the Polish People’s Republic
Autorzy:
Siemianowski, Jordan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33918813.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Polish abstract painting
cultural policy of the Polish People’s Republic
Polish-Scandinavian cultural relations
Polish art abroad
exhibitions of Polish painting abroad
polskie malarstwo abstrakcyjne
polityka kulturalna PRL
polsko-skandynawskie stosunki kulturalne
polska sztuka za granicą
wystawy polskiego malarstwa za granicą
Opis:
W okresie zimnej wojny władze PRL próbowały wykorzystać rodzimą kulturę w stosunkach z państwami zachodnioeuropejskimi, próbując ocieplić wizerunek Polski na arenie międzynarodowej. Istotną rolę odgrywało w tej aktywności polskie malarstwo awangardowe prezentujące wysoki poziom artystyczny i budzące uznanie za granicą, w tym na obszarze nordyckim. Celem artykułu jest wyjaśnienie wpływu polityki zagranicznej PRL na wystawy polskiego malarstwa abstrakcyjnego w Danii, Norwegii i Finlandii w latach 1967, 1985 oraz 1986. Postulat badawczy został zrealizowany poprzez analizę niewykorzystanych dotychczas źródeł aktowych pochodzących z Archiwum Państwowego w Łodzi, a także artykułów z prasy państw nordyckich przechowywanych w Muzeum Sztuki w Łodzi. Skonfrontowanie niniejszych materiałów z literaturą przedmiotu pozwoliło zbadać specyfikę prezentowanych wystaw na tle sytuacji międzynarodowej.
During the Cold War, the authorities of the Polish People’s Republic tried to use the native culture to maintain relations with Western European countries, trying to establish a warmer image of Poland in the international arena. An important role in this activity was played by Polish avant-garde painting, presenting a high artistic level and recognition abroad, including in the Nordic area. The aim of the article is to explain the influence of the Polish People’s Republic’s foreign policy on the exhibitions of Polish abstract painting in Denmark, Norway, and Finland in 1967, 1985, and 1986. The research postulate was implemented through the analysis of previously unused file sources from the State Archives in Łódź, as well as articles from the press of Nordic items stored in the Museum of Art in Łódź. Confronting these materials with the literature on the subject made it possible to examine the specificity of the presented exhibitions against the background of the international situation.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 995-1026
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Культурна дипломатія як інструмент сприяння розвитку відносин між Україною та Румунією в культурно-гуманітарній сфері
Dyplomacja kulturalna jako narzędzie promocji rozwoju stosunków Ukrainy i Rumunii w sferze kulturalnej i humanitarnej
Autorzy:
Melnychuk, Liubov
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343700.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
cultural diplomacy
cultural communication
foreign policy of the state
Cultural and Information Centеr
Ukraine
Romania
dyplomacja kulturalna
komunikacja kulturalna
polityka zagraniczna państwa
Centrum Kulturalno-Informacyjne
Ukraina
Rumunia
культурна дипломатія
культурна комунікація
зовнішня політика держави
Культурно-інформаційний центр
Україна
Румунія
Opis:
В статті аналізується культурна дипломатія як інструмент зовнішньої політики сучасної держави. Визначено сутнісні характеристики та особливості культурної дипломатії. Характеризується її місце та значення у зовнішній політиці держави. Висвітлено особливості розвитку міжнародної культурної комунікації України. Розкрито особливості культурної взаємодії України з Румунією. Зазначено, що культурно-інформаційний центр у складі Посольства України в Румунії є одним з осередків співпраці України та Румунії в культурно-гуманітарній сфері. За роки роботи центру його діяльність спрямовувалася на зміцнення двосторонніх відносин між Україною та Румунією, поглиблення співпраці у культурній, гуманітарній, інформаційній сферах; поширення в Румунії інформації про Україну, її історію і культуру, туристичні можливості і привабливість; зміцнення зв’язків з українською меншиною, сприяння задоволенню її національно-культурних потреб.
In the article cultural diplomacy is analysed as an instrument of foreign policy of the modern state. The essence and features of cultural diplomacy are defined. It is characterized its place and importance in the foreign policy of the state. Specificities of the development of international cultural communication in modern Ukraine are highlighted. The peculiarities of cultural interaction between Ukraine and Romania are described. It is noted that the cultural and information centеr within the Embassy of Ukraine in Romania is one of the centеrs of cooperation between Ukraine and Romania in the cultural and humanitarian sphere. Over the years of the centеr’s work, its activities have been aimed at strengthening bilateral relations between Ukraine and Romania, deepening mutual cooperation in the cultural, humanitarian and informational spheres. The centеr promotes spreading of information in Romania about Ukraine, its history and culture, tourist opportunities and attractiveness, strengthening ties with the Ukrainian minority, helping to satisfy its national and cultural needs.
W artykule podjęto analizę dyplomacji kulturalnej jako instrumentu polityki zagranicznej współczesnego państwa. Określono istotę i cechy dyplomacji kulturalnej. Scharakteryzowano jego miejsce i znaczenie w polityce zagranicznej państwa. Podkreślono specyfikę rozwoju międzynarodowej komunikacji kulturalnej we współczesnej Ukrainie. Opisano specyfikę interakcji kulturowych pomiędzy Ukrainą i Rumunią. Należy zauważyć, że centrum kulturalno-informacyjne Ambasady Ukrainy w Rumunii jest jednym z ośrodków współpracy Ukrainy i Rumunii w sferze kulturalnej i humanitarnej. Przez lata działalności centrum jego działania miały na celu wzmocnienie dwustronnych relacji między Ukrainą a Rumunią, pogłębienie wzajemnej współpracy w sferze kulturalnej, humanitarnej i informacyjnej. Centrum promuje rozpowszechnianie w  Rumunii informacji o  Ukrainie, jej historii i  kulturze, możliwościach i atrakcyjności turystycznej, wzmacnianie więzi z mniejszością ukraińską, pomagając w zaspokajaniu jej potrzeb narodowych i kulturalnych.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 139-160
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artyści współcześni nadal niewidoczni. Konsekwencje braku efektywnej polityki publicznej wobec twórców sztuki w latach 2020-2021
Contemporary artists still invisible. Consequences of the lack of an effective public policy towards art creators in the years 2020-2021
Autorzy:
Wijas, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148695.pdf
Data publikacji:
2022-12-04
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
cultural policy
Polish government
art
pandemic
COVID-19
polityka kulturalna
sztuka
pandemia
rząd Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
Doświadczenie związane z pandemią COVID-19 uwidoczniło m.in. braki w politykach publicznych w Polsce. Według autora artykułu do polityk publicznych można zaliczyć również działania władzy wobec artystów. W tekście zdiagnozowany został status artystów jako grupy docelowej polityki publicznej w systemie demokratycznym. Opisano proces tworzenia regulacji prawnych statusu artysty zawodowego w Polsce. Przedmiotem szczegółowej analizy stały się decyzje rządu Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące artystów podejmowane w latach 2020-2021. Problemy techniczne, formalne i medialne władz z dystrybucją środków pomocowych dla artystów w Polsce są wiązane z brakiem prawnej definicji artysty w polskim systemie ubezpieczeń społecznych, a szerzej - w politykach publicznych. Wobec nieukończenia prac legislacyjnych dotyczących statusu artysty przed wystąpieniem 5. fali pandemii COVID-19 przewidywane jest ponowne wystąpienie problemów w zarządzaniu pomocą publiczną dla artystów w Polsce.
The premise of the article is that the experience of the COVID-19 pandemic, among others, will highlight the shortcomings in public policies in Poland. It is also assumed that public policies include actions of the authorities towards artists. The status of artists as a target group of public policy in a democratic system is diagnosed as well as the process of creating regulations for the status of a professional artist in Poland is described. The subject of a detailed analysis are the decisions of the Polish government regarding artists in the years 2020-2021. Technical, formal, and media problems of the authorities with the distribution of aid funds for artists in Poland are related to the lack of a law definition of an artist in the Polish social security system, and more broadly, in public policies. Due to the fact that the legislative work on the artist's status has not been completed before the 5th wave of the COVID-19 pandemic, problems in managing public aid for artists in Poland are expected to reoccur.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2022, 9, 4(36); 47-69
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Czesława Chowańca w sferze polityki kulturalnej i wojskowości (do 1944 roku)
The Activity of Czesław Chowaniec in the Sphere of Cultural Policy and the Military (Until 1944)
Autorzy:
Skrzyński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341408.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Czesław Chowaniec
cultural policy
military history
Stanisławów
polityka kulturalna
historia wojskowości
Opis:
Czesław Chowaniec (1899–1968) odgrywał bardzo ważną rolę najpierw w życiu kulturalnym Stanisławowa lat 20. XX wieku, a następnie w polskiej działalności kulturalnej i popularyzatorskiej na terenie Francji. Jako naukowiec do 1944 roku najwięcej swej energii twórczej skupiał na historii wojskowości. Wydane z tego zakresu teksty zapewniły mu ważne miejsce wśród polskich historyków wojskowości. Służba w wojsku, w czasie kształtowania granic państwa, miała znaczny wpływ na jego zainteresowania naukowe. W okresie II wojny światowej w armii m.in. był zaangażowany w pracy oświatowo-kulturalnej.
Czesław Chowaniec (1899–1968) played a very important role, first in the cultural life of Stanisławów in the 1920s, and then in the Polish cultural and popularization activities in France. As a scientist, he focused most of his creative energy until 1944 on military history. The published texts on this topic ensured him an important position among Polish military historians. His service in the army during the time of the shaping of state borders had an immense influence on his scientific interests. During World War II, in his military service he used his skills, among other things, in his work in the sphere of education and culture.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2022, 77; 295-317
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucje ramowe. Publiczne instytucje kultury jako katalizator metagovernance w polityce kulturalnej
Framework institutions: public cultural institutions as a catalyst for metagovernance within cultural policy
Autorzy:
Zbieranek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148697.pdf
Data publikacji:
2022-12-04
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
metagovernance
cultural institutions
cultural policy
social networks
instytucje kultury
polityka kulturalna
sieci społeczne
Opis:
Wzrost złożoności świata społecznego wymusza przemiany polityki publicznej, której przedstawiciele starają się dostosować ją do dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Powszechną formą tej adaptacji wydaje się wdrażanie nowych technik zarządczych zgodnych z modelem metagovernance. Zakłada on m.in. uzupełnienie istniejących modeli zarządzania publicznego o horyzontalne sieci interesariuszy polityki publicznej, ale też oparcie polityki na trzech zasadach - wymaganej różnorodności, wymaganej refleksyjności i postawy ironicznej. Publiczne instytucje kultury nazywane instytucjami ramowymi wspierają wdrażanie nowych technik zarządczych przede wszystkim poprzez tworzenie nowych sieci interesariuszy polityki kulturalnej i wsparcie już istniejących. Niniejszy opis instytucji powstał na podstawie wywiadów indywidualnych z osobami zaangażowanymi w tworzenie polityki publicznej w obszarze kultury zrealizowanych w drugiej połowie 2018 r.
The increasing complexity of the social world forces transformations within public policies, which are trying to adapt to the dynamically changing reality. The implementation of new management techniques in line with the model of metagovernance appears to be a common formula of such adaptation. The model involves complementing the existing management models with horizontal networks of public policy stakeholders as well as establishing the policy regarding three principles - of the required diversity, required reflexivity, and ironic attitude. Public cultural institutions that serve the role of framework institutions support the implementation of new management techniques, primarily by means of creating new and supporting existing networks of cultural policy stakeholders. The description of the institution is based on in-dept-interviews with individuals involved in the creation of public policy in the area of culture pursued in the second half of 2018.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2022, 9, 4(36); 71-93
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturowo-edukacyjny wymiar rewitalizacji miasta
Cultural and educational aspect of urban regeneration
Autorzy:
Leszkowicz-Baczyński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232735.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
urban regeneration
cultural revitalisation
wine heritage
urban policy
monument
education
rewitalizacja kulturowa
dziedzictwo winiarskie
polityka miejska
zabytek
edukacja
Opis:
Tekst zawiera propozycję wdrożenia programu rewitalizacji kulturowej związanej z winiarskimi zabytkami i artefaktami Zielonej Góry. Do jego utworzenia wykorzystano z jednej strony analizę materiałów dotyczących lokalnych zasobów kulturowych miasta, z drugiej analizę dotyczącą nowoczesnych polityk miejskich, rewitalizacji kulturowej i dzielnic kulturowych. Analizy desk research wsparte zostały technikami obserwacji uczestniczącej i spaceru badawczego. Proponowany projekt rewitalizacyjny uznać można za innowacyjny, ze względu na niewykorzystywane dotąd w kraju połączenie idei rewitalizacji społecznej z projektem dzielnic kulturowych. Ostatnia część tekstu uwzględnia założenia związane z projektem edukacyjnym, który powstać może na bazie przyjętych rozwiązań i określa zasady działań edukacyjnych niestosowane dotąd w tematyce winiarskiej.
The paper proposes the implementation of a cultural revitalization programme related to Zielona Góra’s wine monuments and artefacts. It is based, on the one hand, on an analysis of materials concerning the local cultural resources of the city and, on the other, on modern urban policies, cultural revitalisation and cultural quarters. The desk research analysis was supported by the techniques of participatory observation and a research walk. The proposed regeneration project can be considered innovative, due to the combination of the idea of social revitalisation with the cultural quarters project, which has not yet been used in Poland. The last part of the text considers the assumptions related to the educational project, which can be created on the basis of the adopted solutions, and defines the principles of educational activities not yet applied to the subject of wine.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2022, 48, 2; 31-45
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 165

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies