Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cultural concept" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
"Limes Slavicus": A Project of the Department of History and Theory of Literature at Konstantin Preslavsky University of Shumen (Bulgaria)
Autorzy:
Chavdarova, Dechka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508873.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
cultural concept
Slavic idea
Slavdom
boundaries of Slavdom
Opis:
Limes Slavicus: A Project of the Department of History and Theory of Literature at Konstantin Preslavsky University of Shumen (Bulgaria)The text presents the three volumes of the Limes Slavicus series of the Faculty of Humanities at Konstantin Preslavsky University of Shumen. It gives an idea of the main concepts of the articles featured in the issues, while putting forth the question of what the "Slavic cultural concept" means as a notion, and discussing the problems facing research of the Slavic cultural community (the danger of ideologization, the "Slavification" of universal concepts). Limes Slavicus – Проект на Факултета за История и Теория на Литература в Шуменския Университет Константин Преславски (България)Текстът представя трите книги от поредицата „Limes Slavicus“ на факултета по хуманитарни науки при Шуменския университет „Епископ Константин Преславски“. Той дава представа за основните идеи на включените в изданията статии, но също така поставя въпроса за съдържанието на понятието „славянски културен концепт“ и дискутира проблемите пред изследването на славянската културна общност (опасността от идеологизация, „славизирането“ на универсални концепти). Limes Slavicus – Projekt Wydziału Historii i Teorii Literatury Uniwersytetu Konstantyna Presławskiego w Szumen (Bułgaria)Artykuł prezentuje trzy tomy serii „Limes Slavicus”, wydawanej przez Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Biskupa Konstantyna Presławskiego w Szumen. W artykule zaprezentowano podstawowe tezy tekstów włączonych do serii, ale także poruszono problem zawartości semantycznej tytułowego pojęcia „słowiańskich konceptów kulturowych”, jak również kwestie wymagające ponownego zbadania ze strony słowiańskiej wspólnoty kulturowej: strach przed ideologizacją, slawizacja idei uniwersalnych.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2019, 8
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Momenty wychowawcze” w projektowaniu procesu kształcenia kulturowej kompetencji dzieci
“Educational moments” in designing the process of developing cultural competence
Autorzy:
Wiśniewska-Kin, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1387388.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
concept of Janusz Korczak
"educational moments"
project of language education
cultural competence
Opis:
The article presents the results of an educational research project implemented in the school year 2018/2019 in selected primary schools in urban environment (Łódź). The aim of the study was to diagnose Janusz Korczak’s “educational moments” in designing the process of developing cultural competence. The investigator appeared in the role participant as an observer (the researcher came from the examined environment and had the opportunity to “blend into” the events). The material came from participant observation. The observation embraced practical and socio-cognitive activity of the pupils. The results allow recognition in how a child, applying language, marks its being in the world, how it acts via language, how it uses language to reach the mysteries of the world and what it does with language during this operation. The final comment suggests that school is there to help a child to interpret the world, to recognize various phenomena, to assume attitudes towards them, and to make their independent evaluation.
Źródło:
Problemy Wczesnej Edukacji; 2019, 46, 3; 37-46
1734-1582
2451-2230
Pojawia się w:
Problemy Wczesnej Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Album dwupłytowy w muzyce rockowej
The double album in rock music
Autorzy:
Gornat, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146909.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
album dwupłytowy
tekst kultury
forma fonograficzna
typologia
koncept
double album
cultural text
audio format
typology
concept
Opis:
Tekst jest próbą analizy fenomenu podwójnego albumu jako znaczącego formatu LP i CD w muzyce rockowej. Rozpoczyna się definicją podwójnego albumu i krótkim omówieniem głównych powodów jego pojawienia się w przemyśle muzycznym. Następnie zawiera przegląd głównych typów podwójnego albumu. Można wyróżnić cztery specyficzne rodzaje tego formatu: podwójny album komplementarny, koncepcyjny album dwupłytowy, podwójny album koncertowy oraz przekrojowy album kompilacyjny. Oprócz tych szeroko rozpowszechnionych typów istnieje również kilka interesujących podkategorii. Najczęstszymi pokrewnymi formami są tak zwane albumy towarzyszące, które w jakiś sposób są powiązane z głównym albumem, ale zostały wydane oddzielnie (czasami w tym samym czasie). Autor koncentruje się na motywach powstania podwójnego albumu i krytycznie omawia jego niektóre elementy jako tekstu kulturowego. Najtrudniejszy element w tworzeniu podwójnego albumu to oczywiście muzyczna i tekstowa realizacja jego koncepcji, ale są też problemy z występami na żywo wydanymi na klasycznych podwójnych albumach. Ostatnia część tekstu odpowiada na pytania o obecny status i uzasadnienie istnienia podwójnych albumów w epoce zdominowanej przez cyfrowe formaty audio i streaming.
This text analyses the phenomenon of the double album as a significant LP and CD format in rock music. It commences with a definition of the double set and a brief discussion of the main reasons for its use in the music industry. The paper provides an overview of the principal types of the double album: double complementary album, double concept album, double live set and double compilation. In addition to these four most popular categories, there are also several interesting subtypes of this format. The most common are companion pieces – albums associated with and complementing each other even though packaged and released separately (sometimes at the same time). The author also focuses on the motives behind the formation of a double album, offering a brief critical discussion of certain shortcomings of this cultural text. Naturally, the greatest challenge in the making of a double album is to express its concept through music and lyrics; however, certain problems may also be identified in the case of live performances released on classic double sets. The final section addresses the questions of the present status of the double album and the rationale for its existence in an age dominated by digital audio formats and streaming.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2022, 119, 3; 34-45
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Andalusian View of Death in Translation: ‘Clamor’ by Federico García Lorca and its Polish Translation
Autorzy:
Jamka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912426.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
linguistic worldview
translation studies
Federico García Lorca
death
cultural concept
Opis:
Death, an essential part of life, is a mesmerizing topic for a number of reasons. Without a shadow of a doubt, it is a universal phenomenon. Nevertheless, the variety of death rites as well as myths and beliefs related to the act of passing, suggest certain differences in its understanding among individuals, communities, and cultures. Are such differences manifested in language? And if so, can they be examined in an analysis of translations of highly artistic, poetic texts?In this study I seek to reconstruct the linguistic view of death in ‘Clamor’ by Federico García Lorca and its latest Polish translation (2019) by Jacek Lyszczyna. Having in mind that language constitutes the raw material of literature (Pajdzińska, 2013), I believe that analyzing poetry in light of the linguistic worldview is crucial for its deeper understanding and, as a consequence, delivering a good translation. What is more, I am convinced that applying the analytical tools developed by cultural linguistics, and in particular, the Ethnolinguistic School of Lublin, in translation studies may be useful not only in an assessment of translation quality, but also as very telling of the role of translated texts in the target language, culture and literary system. Therefore, I intend to analyse Lyszczyna’s translation in view of the linguistic worldview to assess its quality and determine what such an ‘infected’ view of death may tell us about our own (Polish) take on this concept.Firstly, I will analyse García Lorca´s poem to identify the key linguistic exponents of death and reconstruct its non–standard linguistic view (Gicala, 2018) in ‘Clamor’. Secondly, I will capture the key linguistic exponents of death in the form of holistic cognitive definitions following the principles established by Bartmiński et al. (1988, 1996, 2006, 2010, 2013, 2018). Furthermore, I will do the same with their Polish equivalents used in Lyszczyna’s translation. On the basis of the outcomes of the study, I will reconstruct the ‘translated’ linguistic view of death and answer the research questions.
Źródło:
New Horizons in English Studies; 2020, 5; 48-62
2543-8980
Pojawia się w:
New Horizons in English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co nas łączy, a co dzieli? Stereotyp domu w języku polskim, serbskim i rosyjskim
Autorzy:
Pazio-Wlazłowska, Dorota
Lazić-Konjik, Ivana
Ristić, Stana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34607336.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
linguistic worldview
home/house
Polish
Russian
Serbian
cultural concept
Axiological Lexicon
EUROJOS
axiological linguistics
językowy obraz świata
dom
język polski
język rosyjski
język serbski
koncept
LASiS
aksjolingwistyka
дом
концепт
стереотип
русский язык
польский язык
сербский язык
языковая картина мира
Аксилогический лексикон славян и их соседей
Opis:
The artricle compares the concept of home/house in Polish, Serbian, and Russian. It is a continuation of research carried out by the authors within the EUROJOS project and the volume on home/house of the Axiological Lexicon of Slavs and their Neighbours. The analysis aims to identify the common conceptual base, as well as the culture-specific aspects that distinguish each of the languacultures under scrutiny. The relevant cultural concepts in the three languacultures share a common base image but are distinguished through their culture-specific characteristics. That base is universal: rather than being limited to the Slavic context, it can be found in other languages, sometimes very distant ones. In Polish, Serbian, and Russian, home is above all viewed as a non-material, social, and functional value, as a community of people that share it, one that provides the sense of security and unconditional acceptance. Common features are also found in the network of relationships triggered by each cultural concept in question, such as the notion of family. The culture-specific content, in turn, derives from different historical and cultural conditions: those contribute to the peculiarities of the Polish patriotic manor, the Serbian Kosovo, or the Russian communal apartments. These specific cultural concepts reflect changes in the culture, mentality, and worldview in each languaculture.
W artykule podjęto próbę porównania konceptu dom w języku polskim, serbskim i rosyjskim. Tekst stanowi kontynuację prac prowadzonych przez autorki w ramach projektu EUROJOS nad tomem dom Leksykonu aksjologicznego Słowian i ich sąsiadów. Celem analizy jest wyodrębnienie wspólnego pojęcia bazowego oraz wyszczególnienie elementów relewantnych kulturowo, wyróżniających każdą z badanych lingwokultur. Prześledzenie polskiego, serbskiego i rosyjskiego obrazu domu dowodzi istnienia wspólnego wyobrażenia bazowego, na którym w każdym z języków nadbudowany jest konstrukt szczegółowych charakterystyk, doprecyzowujących jego sens. Baza ta jest uniwersalna, charakteryzuje nie tylko Słowiańszczyznę. Odnajdziemy ją również w obrazach domu w innych językach, także bardzo odległych pod względem geograficznym. W językach polskim, serbskim i rosyjskim dom postrzegany jest przede wszystkim jako wartość ponadmaterialna, w wymiarze społecznym i funkcjonalnym, jako wspólnota osób zamieszkujących go, zapewniająca jednostce poczucie bezpieczeństwa i bezwarunkową akceptację. W siatce powiązań domu z innymi konceptami również odnajdujemy cechy wspólne. W każdym z analizowanych języków dom jest ściśle połączony z konceptem rodzina, utożsamiany jest z osobami bliskimi. O cechach specyficznych, jakie dostrzegamy w obrazie domu w badanych językach, przesądziły zaś odmienne uwarunkowania historyczne i kontekst kulturowy. To one ukształtowały obraz polskiego patriotycznego dworu, serbskiego Kosowa czy rosyjskiej komunałki. Koncept dom odzwierciedla zmiany w kulturze, mentalności i poglądach każdej z badanych społeczności.
Статья посвящена сопоставительному анализу концепта ДОМ в трех славянских языках: польском, сербском и русском и представляет собой продолжение исследований, проведенных авторами в ходе работы над томом ДОМ Аксиологического лексикона славян и их соседей. Целью данного текста является выявление общего базового понятия, а также признаков, характеризующих рассматриваемый концепт в каждом их анализируемых языков. Проведенный анализ доказывает существования общей базы, которая, кстати, актуальна также для других языков, на которую, в свою очередь, накладывается целый ряд признаков, характерных для каждого из языков. Исследование показало, что в польском, сербском и русском языках дом воспринимается прежде всего как нематериальная ценность, в социальном и функциональном аспектах. Основной функцией дома является укрытие, обеспечение безопасности и покоя как в физическом, так и духовном отношении. Дом защищает жителей, является для них пристанищем. В каждом из рассматриваемых языков дом тесно связан с концептом СЕМЬЯ, он отождествляется с близкими. В отличительных признаках в каждом из языков, в свою очередь, отражается не только индивидуальный исторический опыт каждого из исследуемых этносов, но также разные культурные контексты, так как именно в концепте ДОМ высвечиваются изменения в менталитете и аксиосфере каждой из рассматриваемых лингвокультур. 
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2020, 32; 67-84
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education Process Digitalization in Sociocultural Activity Managers’ Training
Autorzy:
Lubarets, Vladislava
Pavlenko, Dmitro
Litvinova, Tetyana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042770.pdf
Data publikacji:
2020-11-05
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
vocational training
future manager of socio-cultural activity
information and educational environment
concept
institutions of higher educationIntroduction
Opis:
The process of the future sociocultural activity managers’ professional training under the conditions of information and educational environment in the higher education institutions is recreational-aesthetic and psychological-rehabilitative restoration of the future specialists’ intellectual and professional potential, which can be effectively applied in the different spheres of life.
Źródło:
Journal of Education, Technology and Computer Science; 2020, 11, 1(31); 30-35
2719-6550
Pojawia się w:
Journal of Education, Technology and Computer Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja podkultury przemocy a wyjaśnianie przestępczości agresywnej
The subculture of violence thesis and explaining violent criminal behavior
Autorzy:
Krajewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699216.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
subkultura
przestępczość agresywna
pojęcie kulturowe
zachowanie
przemoc
brutalny przestępca
zachowanie jednostek
teoria
koncepcja
subculture
aggressive crime
concept cultural
behaviour
violence
violent criminal
individuals behavior
theory
concept
Opis:
This article dears with some problems related to application of Wolfgang’s and Ferracuti's subculture of violence theory explanation of violent criminal behaviour. Wolfgang and Ferracuti adopted in their concept cultural  approach to explanation of crime in general, and violent crime in  particular. Doing so, they rejected openly usefulness in this particular area of Merton’s anomie theory. They adopted so-called normative theory of culture, when means that they understand under the term culture a normative system consisting of values, norms and behavioral patterns, which exert pressure over individuals being under their influence, what results in uniformity of human behaviour. Application of this concept in criminology means that there may exist specific normative systems containing such values and norms which may lead individuals influenced by them to criminal behaviour. In other words it means, that when we observe within certain social group high criminality rates, higher than the average ones in a given society we may explain  them in terms of  the specific features of the culture of this group. This way of thinking is not totally new in American criminological literature. The best example of it constitutes W.B. Miller’s concept of flower-class culture as a generating milieu of gang delinquency. Wolfgang and Ferracuti claim that disproportionately high rates of violent crimes among and members of American lower-class (especially members of ethnic minorities) result from specific subculture existing within this social group, which they call subculture of violence. This subculture is the specific normative system which is characterized by tolerance and permissiveness which respect to the use of violence in interpersonal relations. The use of violence is  perceived by members of such subculture as something normal and natural, they do not consider it as either illegal or immoral. On the contrary, violent people showing physical prowess and readiness of high enjoy many social rewards, high social status and prestige. People who do not conform to the requirements of such subculture face many troubles within their groups, including even possible ostracism.             Wolfgang's and Ferracuti's concept contains evidently two separate layers. The first one, sociological, deals with subculture of violence as a social phenomenon and the problems related to the existence, functioning and transmission of violence related norms and values within society. The concept of subculture itself plays here a key role. The second one, psychological, deals with psychological consequences for the individuals of being under influence of such subcultural ethos. The main concern here are changes in attitudes and ways of perceiving environment resulting from the adoption of subcultural values, which one observes among violent people. These two layers are connected by very important thesis that aggression and violence constitute learned behaviour deeply internalised in the personalities of individuals. As it was said before subculture of violence thesis was conceived by Wolfgang and Ferracuti primarily to explain excessively high rates of violent crime among members of American lower class. But they point out as well to other examples of such subcultures as for example barbaricino code in Sardinia, customary vendetta in Albanova district in Italy, Colombian violencia or ,,criminal tribes'' in India. All  this means that they treat their concept as a broader integrated criminological theory of violent criminal behaviour not limited to specific American context.      One can point out to many attempts in the USA at empirical verification of the violent subculture thesis. First of all it is necessary to mention researches done by S. Ball-Rokeach and H. Erlanger. They attempted to verify Wolfgang's and Ferracuti's claims that there must exist significant differences in value systems and attitudes towards the use of violence between violent and non-violent persons, and that people who engage very often in violent incidents enjoy within their communities many social rewards including high status and prestige. The subculture of violence thesis was also used to explain a well-known in the American literature phenomenon of excessively high rates of violent crimes, especially homicides in the southern states. Among attempts at cultural explanations of this phenomenon one can point out first of all to contributions by Hackney, Gastill and Erlanger as well. All mentioned above researches hardly brought conclusive results. They involve many methodological shortcomings' and generally speaking seem to be too simply conceived, using too crude tools to pretend to be real tests of the subculture of violence thesis. This concept still awaits real, comprehensive attempt at empirical verification.             When evaluating Wolfgang's and Ferracuti's concept from the theoretical point of view one has to start from the proposition which seems - as it was said before-to constitute the core of the entire concept: aggression and violence constitute learned behaviour. At this moment it is easy to observe similarity with E. D. Sutherland's differential association theory. Sutherland was speaking about conflict between criminal and non-criminal cultures. Existence of this conflict made it possible for an individual to have contacts with patterns of both criminal and law-abiding behaviour.  Prevalence of one of them in the immediate environment of the individual decided about its future behavior. Very similarly Wolfgang and Ferracuti speak about the conflict between dominant culture (which they call non-violent culture) and subculture (which they call subculture of violence). This conflict makes possible differential association in the Sutherland’s meaning of the term. There is however one important difference. Sutherland, as it is well know, was strongly influenced in his thinking by G. H. Mead’s symbolic interactionism and sociology of Ch. H. Cooley, what resulted in particular attention paid to the primary social groups  and direct interaction. For Sutherland the process of learning criminal behaviour could take place only by means of direct interaction within primary social groups. It is not easy to interpret Wolfgang’s and Ferracuti’s theory with respect to this problem, as they are not very explicit within the subculture. It makes it necessary to  carry out a more detailed analysis of what they understand under the term subculture. They say on the one hand that the concept of subculture is strictly connected with the concept of social group. It seems however that this last concept they understand very broadly, when they say that individuals  sharing certain values, norms and behavioral patterns constitute social  groups. This means that under the term subculture they understand just individuals sharing particular norms and values, at least partly distinct from those existing in the dominant culture. This means as well that such sharing of values does not require direct interaction between individuals. It leads finally to a very important statement that subculture may exist widely dispersed spatially. It is necessary to underline that such understanding of the term subculture is not totally alien even to the contemporary adherents  of symbolic interactionism. An article by A. Fine and S. Kleinman constitutes clear example. The essence of this approach is an attempt to avoid ,,reification’’-as above authors call it-of the concept of subculture, what means equaling it with certain social structure, in other words social group. It seems however that one should not press this point of view to the extreme. Interpretation of the meaning of the term culture in terms of individuals behaviour is quite popular in social anthropology, to mention only R. Linton. But it may lead also to certain consequences absurd from sociological and behaviour point of view. It may mean that if somebody behaves in a certain way, he adheres to certain norms and values of which his behaviour is a result. If not, it means that he  does not adhere to them. In fact, it is a great simplification from the point of view of the mechanisms of human behaviour. In such a situation the concept of subculture lacks clear empirical meaning and loses its explaining potential. It seem  that Wolgang's and Ferracuti's stance results from a very individualistic approach paying attention only to the relation culture-individual, while neglecting a very important one: culture-social group.  Very helpful in solving presented above problems may be more detailed analysis of the psychological mechanisms of learning. What is interesting is that Wolfgang and Ferracuti do not go into details with respect to this, and mention only eventual usefulness of either Eysenck's or Bandura’s concepts. This lust one seems to be particularly suitable for the purposes of interpreting subculture of violence concept. Bandura's concepts of observational learning, as well as clear distinction between learning and performance, and analysis of the process of learning from three separate points of view, i.e. acquisition mechanisms instigation mechanism and maintenance mechanisms may be here particularly useful. It means that subculture of violence supplies to individual patterns of violence and aggression which are observed, memorized and in this way learned. It is also obvious that these patterns are not supplied by abstract subculture itself, but by behaviour of other individuals in the immediate environment. It is clear however that there are no people who behave constantly violently, what Wolfgang and Ferracuti admit, but do not elaborate on it. Learned violent patterns may result in violent behaviour only sometimes, when they meet necessary instigating stimuli. They may become more consistent and durable behavioral patterns only when necessary maintaining mechanisms come into being. It is obvious that subculture of violence may, serve as the supplier of both instigating and maintaining mechanisms. Especially these last may be very important. Bandura provides a very important distinction between internal and external control of human behaviour .Internal control means rewards, reinforcements coming from the individual's self. Here internalized values and norms come into action and play on important role. Behaviour, being in accordance with them brings satisfaction to the individual. This aspect of maintaining mechanisms constiutes main subject for Wolfgang and Ferracuti. But there is another one: external control, reinforcements, rewards coming from social environment, from social groups. Wolfgang and Ferracuti pay less attention or almost none to this aspect, because to analyse it one has to connect the meaning of the term subculture with the term social group, what they refuse to do. External control can not be an attribute of subculture itself. It is the function of groups. When one recognizes that subcultural system may be analysed only as a normative system of given- social groups, the possible influence of it becomes much broader. In such an interpretation subcultural influence is not limited only to mechanisms of internal control. Individuals may behave violently because they receive many external rewards for such behaviour. Because of this violent behaviour does not have necessarily to bring special satisfaction to the individual. Such behaviour may result from well known in social psychology mechanisms of group pressure and conformity with group standards.    In sum, it seems to be very profitable to use Bandura’s social learning theory to interpret and to broaden Wolfgang's and Ferracuti’s subculture of violence thesis. It is necesary of course to modify their use of the term subculture and connect it strictly with social structures and groups. In such a situation subcultural influence from the psychological point of view may not be limited to the mechanisms of internal control but extended to the external control by social groups, -what makes possible application of the theory as a theory of violent behaviour in general.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1987, XIV; 7-42
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja poziomicy – cudowne lekarstwo czy utopijna terapia?
The Spirit Level Concept: Wonderful Remedy or Utopian Therapy?
Autorzy:
Szlendak, Tomasz
Karwacki, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135583.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
koncepcja poziomicy
rozpiętość dochodów
zaufanie
zdrowie
aktywność społeczna
nierówność społeczna
aktywność kulturalna
income gap
inequality
trust
health condition
social activity
cultural activity
The Spirit Level concept
Opis:
Celem artykułu jest weryfikacja ustaleń Richarda G. Wilkinsona i Kate E. Pickett (2009) wskazujących na silną korelację między nierównością w rozkładzie dochodów a jakością życia obywateli. Ich teza, nazywana tu „koncepcją poziomicy”, mówi, że wszelkie problemy społeczne są bezpośrednio związane ze skalą nierówności społecznych występującą w danym kraju. „Koncepcję poziomicy” weryfikujemy w odniesieniu do krajów Unii Europejskiej w zakresie stanu zdrowia, zaufania, aktywności społecznej i kulturalnej. Burząc uniwersalistyczny wymiar „koncepcji poziomicy” wykazujemy, że: 1) im bardziej kraj jest egalitarny, tym jego obywatele są bardziej zadowoleni z życia, 2) nie istnieje wyraźna korelacja między subiektywnie postrzeganym stanem własnego zdrowia obywateli a skalą nierówności dochodowych w ich kraju, 3) nie istnieje wyraźna korelacja między zaufaniem do innych ludzi a skalą rozpiętości dochodów w danym kraju, 4) istnieje wyraźna korelacja między wzrastającą nierównością a spadkiem uczestnictwa w pracach stowarzyszeń, 5) istnieje wyraźny związek między egalitaryzmem w rozkładzie dochodów a dużą aktywnością kulturalną.
This article aims at verifying the findings by Richard G. Wilkinson and Kate E. Pickett (2009) which point to a strong correlation between the income gap and the escalation of social problems. Wilkinson and Pickett’s thesis, described here as ‘the Spirit Level concept’, states that all kinds of social problems (ranging from drug abuse to lack of trust among people) are directly connected with the scale of social inequality in a given country. In this article we test this concept by analyzing the relation between the income gap in a particular country and four important problems: health condition, trust, social activity and cultural activity. We investigate this relation in European Union countries.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2010, 1(196); 35-67
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncept SANTÉ w języku francuskim
Autorzy:
Koselak-Marechal, Arkadiusz
Underhill, James W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611424.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
santé
illness
cultural concept
cognitive definition
Axiological Lexicon of Slavs and their Neighbours
SANTÉ
zdrowie
choroba
koncept
definicja kognitywna
Leksykon aksjologiczny Słowian i ich sąsiadów
Opis:
The article follows the methodology of the Axiological Lexicon of Slavs and their Neighbours in analysing the French cultural concept of santé ‘health’. The concept has been analysed on the basis of systemic (lexicographic) data, questionnaires, and texts. They propose a shortened cognitive definition, where santé is defined as a state or the functioning of an organism or a group (sometimes also another living organism, organisation, or process); it has a physical, psychological, and/or intellectual dimension; it is an equilibrium. When one has santé, it is not noticed: a person feels well. However, its absence is noticed, when one becomes ill. Santé is strength, goodness (wealth), the possibility of doing many things. In order to maintain santé, one must do many things. The environment can have a positive and negative effect on it.In contemporary French journalistic discourse santé is not only an individual but also a social value: health is in the field of interest of state authorities and international organisations. It is a good in its own right but although it is natural, it is not given once and for all: one must make an effort to have it.
W artykule opisano francuski koncept santé [zdrowie] zgodnie z metodologią przyjętą w Leksykonie aksjologicznym Słowian i ich sąsiadów. Autorzy przeanalizowali koncept na podstawie źródeł systemowych (leksykograficznych), ankietowych i tekstowych i zbudowali skróconą definicję kognitywną, zgodnie z którą santé jest stanem lub funkcjonowaniem organizmu albo grupy (czasami również innego żywego organizmu, organizacji, procesu), ma wymiar fizyczny, psychologiczny i/lub intelektualny, jest równowagą. Kiedy ma się santé, nie zauważa się go – człowiek czuje się dobrze. Kiedy nie ma się santé, zauważa się jego brak, który nazywa się chorobą. Santé to siła, możliwość robienia wielu rzeczy, to dobro (bogactwo). By zachować santé, trzeba robić różne rzeczy. Otoczenie wpływa na santé pozytywnie lub negatywnie.We współczesnych francuskich dyskursach publicystycznych santé jest nie tylko wartością indywidualną, lecz również społeczną – zdrowiem zajmują się władze państwowe i nawet organizacje międzynarodowe. Jest dobrem samym w sobie, ale mimo swojej naturalności, nie jest dane raz na zawsze i trzeba się ciągle starać, by je mieć.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2019, 31
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mapa krajobrazu kulturowego Polski w Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania kraju 2030
The map of cultural landscape of Poland in the National Spatial Development Concept 2030
Autorzy:
Śleszyński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87698.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
mapa krajobrazu kulturowego
Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030
zagospodarowanie przestrzenne
polityka przestrzenna
Corine Land Cover
map of the cultural landscape
National Spatial Development Concept Poland 2030
spatial organization
spatial policy
Opis:
W artykule opisano problemy koncepcyjne i realizacyjne jednej z 23 plansz, stanowiących załącznik diagnostyczno-kartograficzny aktualnej Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, przyjętej przez Radę Ministrów w grudniu 2011 r. Głównym celem tego załącznika było przedstawienie w możliwie syntetyczny i kompleksowy sposób zagadnień związanych z aktualnym stanem i oceną zagospodarowania przestrzennego Polski. Mapa krajobrazu kulturowego została wykonana w skali 1:2 500 000 i zawiera następujące warstwy informacyjne: granice obszarów historyczno-kulturowych, gęstość granic pochodzenia antropogenicznego (według bazy pokrycia terenu Corine Land Cover 2006), udział budownictwa mieszkaniowego zrealizowanego po 1989 r. oraz klasyfikację miast według pierwszego okresu nadania praw miejskich. Ponadto na mapie uzupełniającej zamieszczono dane obrazujące koncentrację i nasycenie zabytkami nieruchomymi (według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa).
The paper presents conceptual and realization problems of one of the 23 charts, forming diagnostic-cartographic annex in the current National Spatial Development Concept 2030 (of the Republic of Poland), passed by the Council of Ministers in December 2011. The main aim of this annex is to present a possible synthetic and comprehensive manner issues related to the state and evaluation of spatial organization of Poland. Map of the cultural landscape has been made on a scale 1:2,500,000 and contains the following information layers: the boundaries of historical and cultural regions, density of anthropogenic boundaries (according to the database Corine Land Cover 2006), the share of housing construction realized after 1989 and the towns and cities classification by the first period of civic rights. In addition, a supplementary map contains among others data showing the concentration and saturation sights fixed (according to the register of monuments of the National Heritage Institute).
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2015, 27; 45-61
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa Huta - miasto zielone, miasto socrealistyczne - koncepcja architektoniczno krajobrazowej rewitalizacji centrum Nowej Huty
Nowa Huta - green city, city socrealistic - concept of architectural landscape revitalization of Nowa Huta downtown
Autorzy:
Zieliński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369361.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
kierunek kulturowy
kierunek przyrodniczy
materiał biologicznie żywy
koncepcja architektoniczno krajobrazowa
cultural direction
natural direction
alive biological material
landscape architectural concept
Opis:
Współcześnie zauważa się kilka kierunków w podejściu do projektowania przestrzeni publicznych w miastach. Nowa Huta jest fascynującym tworem urbanistycznym, której tożsamość wyrasta z genezy socrealistycznej i walorów przyrodniczych. Artykuł prezentuje koncepcję rewitalizacji Centrum Nowej Huty opartej na jej walorach kulturowo naturalnych.
Nowadays, it is noted several trends in the approach to the design of city public spaces. Nowa Huta is a fascinating urban creature whose identity derives from social realism and the genesis of natural assets. The article presents the concept of revitalizing the Centre of Nowa Huta, based on cultural natural values.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2010, 13; 293-310
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pojmowaniu antropologii politycznej na gruncie politologii
On understanding “political anthropology” within political science research
Autorzy:
Gierycz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833066.pdf
Data publikacji:
2020-05-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia polityczna
koncepcja człowieka
politologia
antropologia filozoficzna
antropologia kulturowa
political anthropology
concept of the man
political science
philosophical anthropology
cultural anthropology
ethnology
Opis:
In its first part, the article shows the variety of interpretations of “political anthropology” within scientific research and proposes their classification. Coming from that point, in the second part of the article, the author presents the arguments on the need of different from up to date existing anthropological approach within political science research. Taking into account that crucial problems of current political discourse are connected with different visions of man presented by different political actors, the author shows that only by integrating the two methodological approaches in political anthropology (philosophical and ethno-cultural) political science can successfully tackle the most important issues of current political discourse.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 42, 3; 171-194
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O TRUDNOŚCIACH GLOTTODYDAKTYKÓW Z KONCEPTUALIZACJĄ POJĘCIA ŚWIADOMOŚCI INTERKULTUROWEJ. REFLEKSJA METAGLOTTODYDAKTYCZNA
On the difficulties glottodidactics has with conceptualization of intercultural awareness. A meta-glottodidactic reflection
Autorzy:
Griso, Grażyna Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037922.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Collegium Novum. Polskie Towarzystwo Neofilologiczne
Tematy:
świadomość kulturowa (SK)
interkulturowa kompe-tencja komunikacyjna (IKK)
zakres pojęcia
treść pojęcia
cultural awareness
intercultural communicative competence
extension of a concept
content of a concept
Opis:
With its focus on foreign language teaching/ learning as the subject of study, glottodidactics belongs to empirical sciences which not only refer to the reality perceived with the senses but also necessitates empirical verification. Glottodidactics, being in the development phase and striving to consolidate its status, requires relative consistency in its use of key terms. According to researchers representing the intercultural approach, cultural awareness is such term. For an autonomy-seeking science, precision and relative coherence in defining concepts are necessary not only in the external dimension, but also in the consolidation of knowledge which occurs in the process of scientific communication. Reviewing the literature on glottodidactics, the article shows the current state of research in the field of conceptualizing cultural awareness.
Źródło:
Neofilolog; 2019, 52/2; 263-277
1429-2173
Pojawia się w:
Neofilolog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O założeniach i postulatach lingwistyki kulturowej (na przykładzie definicji PRACY)
On the Assumptions and Claims of Cultural Linguistics. The Case of Polish PRACA ‘work’
Autorzy:
Bartmiński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192509.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
lingwistyka kulturowa
seria „Język a Kultura”
rocznik „Etnolingwistyka”
lubelska etnolingwistyka kognitywna
językowy obraz świata
koncept kulturowy
praca
cultural linguistics
“Language and Culture” series
journal Etnolingwistyka
Lublin cognitive ethnolinguistics
linguistic worldview
cultural concept
PRACA/work
Opis:
Artykuł składa się z czterech części. W pierwszej autor przypomina początki formowania się lingwistyki kulturowej  w Polsce, związane z wrocławskim programem badań nad polską kulturą narodową, utworzeniem konwersatorium „Język a kultura” (też serii wydawniczej pod takim tytułem) i lubelskiego rocznika „Etnolingwistyka” w roku 1988. W drugiej podaje przykłady traktowania faktów językowych w perspektywie kulturowej, eksponując rolę słownictwa jako zwierciadła kultury. W trzeciej przedstawia 7-punktowe instrumentarium pojęciowe wypracowane w ramach lubelskiej etnolingwistyki kognitywnej (językowy obraz świata, stereotypy traktowane jako koncepty kulturowe, definicja kognitywna, punkt widzenia i perspektywa interpretacyjna; profilowanie bazowych wyobrażeń; wartości; podmiot doświadczający, konceptualiujący i werbalizujący). Na koniec na przykładzie jednego konceptu PRACA pokazane zostają efekty analizy z zastosowaniem przedstawionego tego instrumentarium pojęciowego.Słowa kluczowe: lingwistyka kulturowa, seria „Język a Kultura”, rocznik „Etnolingwistyka”, lubelska etnolingwistyka kognitywna, językowy obraz świata, koncept kulturowy, praca
The study consists of four parts. The first part is devoted to the beginnings of cultural linguistics in Poland, connected with the Wrocław-based programme for research on Polish national culture, the emergence of the “Language and Culture” research network (and a publication series with the same title), and the launch of the Lublin-based journal “Etnolingwistyka” in 1988. The second part contains examples of linguistic facts being viewed in cultural perspective, with a special role of the lexicon as the “mirror of culture”. Part three presents a repertoire of seven conceptual constructs proposed in Lublin cognitive ethnolinguistics (linguistic worldview, stereotypes as cultural concepts, cognitive definition, viewpoint and interpretive perspective, profiling of base images, values, and the experiencing, conceptualizing, and speaking subject). Finally, the fourth part illustrates the application of this theoretical framework in an analysis of the Polish cultural concept of PRACA ‘work’.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2018, 3, 1
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz sprawiedliwości w języku chorwackim
Autorzy:
Kapetanović, Amir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34605956.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
justice
pravda
Croatian
cultural concept
ethnolinguistics
sprawiedliwość
język chorwacki
językowy obraz świata
etnolingwistyka
Opis:
This paper analyses the linguistic concept of justice (pravda) in Croatian according to the methodology of the Lublin Ethnolinguistic School. Recent monolingual dictionaries of Croatian typically list only one meaning of the lexeme pravda and lexicographic definitions focus on the social aspect of the term. The paper also analyses the relationship of this lexeme with others (synonyms, antonyms) and lists phrases and sayings related to pravda. An analysis of  a corpus of Croatian texts (of the last 150 years) and the results of  a survey (100 respondents) point to weaknesses in lexicographic definitions of the lexeme pravda, as well as to the complexity of the concept of pravda in Croatian. According to the results of the survey, the most important characteristics of pravda are equality and acting on merit, followed by the ethical aspect (respect, morality, truth) and the psychological aspect (satisfaction/happiness, freedom, conscience).
W pracy dokonano analizy językowego obrazu (konceptu) sprawiedliwości (chorw. pravda)  w języku chorwackim  z wykorzystaniem metodologii lubelskiej szkoły etnolingwistycznej.  W nowszych jednojęzycznych słownikach języka chorwackiego zwykle podaje się tylko jedno znaczenie leksemu pravda, jego definicje leksykograficzne zawężone są do aspektu społecznego. Analizie poddano także relacje wspomnianego wyrazu  z innymi leksemami (synonimy, antonimy), przytoczone zostały frazemy  i przysłowia,  w których występuje. Analiza korpusu chorwackich tekstów (powstałych na przestrzeni ostatnich 150 lat) oraz badanie ankietowe przeprowadzone wśród 100 respondentów ujawniły pewne luki  w słownikowych definicjach leksemu pravda  i pokazały złożoność konceptu sprawiedliwość  w języku chorwackim.  W świetle wyników badań ankietowych najważniejszymi cechami sprawiedliwości są równość (równoprawność) oraz traktowanie według zasług, następnie pojawiają się cechy związane  z aspektem etycznym (poszanowanie prawa/norm, moralność, prawda)  i psychologicznym (satysfakcja/szczęście, wolność, sumienie).
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2020, 32; 101-108
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies