Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cultivars" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Variation and heritability of sixteen characters in West Africa okra, Abelmoschus caillei (A. chev) Stevels
Autorzy:
Alake, C.O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199658.pdf
Data publikacji:
2012-08-20
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
West African okra
heritability
Genetic variability
Cultivars
Seasons
Opis:
Genotypic and phenotypic variances, genotypic and phenotypic coefficients of variation, heritability and genetic advance were estimated for 16 agronomical characters in West African okra for two seasons, using 25 West African okra lines of diverse origin. Considerable differences were observed for some characters in the two seasons. Number  of days to flowering, number of leaves at flowering, plant height at flowering and number of pods at branches showed  seasonal differences. The estimates of genotypic coefficients of variation (gcv) in the two seasons were close in many cases. The gcv values ranged from 1.41 for number of days to flowering in the early season to 68.63 for number of branches per plant in the late season planting. Heritability estimates ranged from 5.02% for number of leaves at flowering in the early season to 99.54% for weight of matured pod during the early season. This study highlighted the significance of genotype-environment interaction in the breeding programmes of West African okra. The relatively large genotypic coefficient of variation, heritability estimates and genetic advance for number of pods at stem, number of pods per plant, number of branches per plant, weight of matured pods and seed yield per plant, were indicative of likely effectiveness of selection for such characters.
Źródło:
Plant Breeding and Seed Science; 2012, 66; 51-62
1429-3862
2083-599X
Pojawia się w:
Plant Breeding and Seed Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Density and degree of damage to leaves and shoots of some plum and pear cultivars by eriophyoid mites (Eriophyoidea)
Zasiedlenie oraz stopień uszkodzenia liści i pędów kilku odmian śliwy i gruszy przez szpeciele Eriophyoidea
Autorzy:
Badowska-Czubik, T.
Danelski, W.
Rozpara, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337545.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
plum tree
pear tree
cultivars
damage
Vasates fockeui (Nal.)
Eriophyes piri (Pgst.)
śliwa
grusza
odmiana
uszkodzenie
Opis:
In 2011-2013, a study was conducted on the colonization and damage to the leaves and shoots of plum trees by the plum rust mite Vasates fockeui (Nal.) and on the damage to the leaves of pear trees by the pear-leaf blister mite Eriophyes piri (Pgst.). Observations were carried out in the Experimental Ecological Orchard of the Research Institute of Horticulture, located in Nowy Dwór-Parcela near Skierniewice. Colonization of leaves by the plum rust mite was checked four times during the growing season, from May to August. In late July or early August, there was executed an assessment of the damage to the leaves and shoots of 4 plum cultivars (‘Herman’, ‘Żółta Afaska’, ‘Čačanska Rana’ and ‘Valjevka’) and 6 pear cultivars (‘Faworytka’, ‘Radana’, ‘Konferencja’, ‘Erika’, ‘Concorde’ and ‘Amfora’). The damage was assessed on a 4-point grade scale, where 0 - meant no symptoms of feeding by the mites, and 3 - severe damage (90% discoloured leaves of pear trees, and premature drop of plum tree leaves). The highest degree of damage to plum trees by the plum rust mite was recorded in the cultivar ‘Herman’, and the lowest in ‘Valjevka’. The average extent of grade 3 damage to shoots was 31.8% and 2.7%, respectively. On pear trees, leaves most severely damaged by the pear-leaf blister mite were observed in the cultivars ‘Amfora’ and ‘Erika’, while the lowest degree of damage was shown by the cultivars ‘Radana’ and ‘Konferencja’.
W latach 2011-2013 badano zasiedlenie oraz uszkodzenie liści i pędów śliwy przez pordzewiacza śliwowego Vasates fockeui (Nal.) i uszkodzenie liści gruszy przez podskórnika gruszowego Eriophyes piri.( Pgst.). Badania wykonano w Ekologicznym Sadzie Doświadczalnym Instytutu Ogrodnictwa, w Nowym Dworze-Parceli k. Skierniewic. Zasiedlenie liści przez pordzewiacza śliwowego sprawdzano czterokrotnie w sezonie od maja do sierpnia. W końcu lipca lub na początku sierpnia oceniano uszkodzenia liści i pędów 4 odmian śliwy (‘Herman’, ‘Żółta Afaska’, ‘Cacanska Rana’ i ‘Valjevka’) oraz 6 odmian gruszy (‘Faworytka’, ‘Radana’, ‘Konferencja’, ‘Erika’, ‘Concorde’ i ‘Amfora’). Ocenę prowadzono wg. czterostopniowej skali gdzie 0 - oznaczało brak objawów żerowania roztoczy, a 3 silne uszkodzenia (90% przebarwionych liści gruszy i przedwczesne opadanie liści śliwy). Najwyższy stopień uszkodzenia śliwy przez pordzewiacza śliwowego notowano na odmianie ‘Herman’, a najniższy na odmianie ‘Valjevka’. Średni stopień uszkodzenia pędów w stopniu 3 wyniósł odpowiednio 31,8 i 2,7%. Na gruszy, najsilniej uszkadzane liście przez podskórnika gruszowego notowano na odmianie ‘Amfora’ i ‘Erika’, a najniższym stopniem uszkodzenia charakteryzowały się odmiany ‘Radana’ i ‘Konferancja’.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2014, 59, 3; 5-7
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of herbicides and their application dates on the content of phosphorus, potassium and total nitrogen in potato tubers
Autorzy:
Barbas, P.
Sawicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192564.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
herbicides
cultivars
tuber mineral composition
macroelements
nutritional value
Opis:
The aim of the study was to determine the impact weed infestation control technologies on the mineral composition of potato tubers. The results of the research originated from a field experiment conducted in 2007-2009 at the Plant Breeding and Acclimatization Institute – National Research Institute in Jadwisin (52°29′N, 21°03′E). The experiment was designed with the method of random subblocks in a dependent system of split-plots, in three replications. Two factors were included: the first factor composed of potato cultivars, Irga and Fianna, and the second one comprising weed control methods: 1) control – without chemical protection, mechanical treatments; 2) extensive (every 2 weeks) from planting to row compaction; 3) Sencor 70 WG – 1 kg ha-1 pre-emergence potato; 4) Sencor 70 WG – 1 kg ha-1 + Titus 25 WG – 40 g ha-1 + Trend 90 EC – 0.1% prior to the emergence of potato; 5) Sencor 70 WG – 0.5 kg ha-1 after the emergence of potato; 6) Sencor 70 WG – 0.3 kg ha-1 + Titus WG 25 – 30 g ha-1 + Trend 90 EC – 0.1% after the emergence of potato; 7) Sencor 70 WG – 0.3 kg ha-1 + Fusilade Forte 150 EC – 2 dm3 ha-1 after the emergence of potato; 8) Sencor 70 WG – 0.3 kg ha-1 + Apyros 75 WG 26.5 g ha-1 + Atpolan 80 SC – 1 dm3 ha-1 after the emergence of potato. After harvesting, the fresh weight of tubers assayed nitrogen, phosphorus and potassium according to the adopted methods. The use of herbicides to regulate weeds increased the content of nitrogen and phosphorus, and the amount of potassium was not dependent on the herbicides used and the timing of their application. Meteorological conditions had a significant effect on the content of nitrogen and potassium, the higher their accumulation was found in the dry year, the lowest in the year with a higher amount of rainfall and lower amplitude of air temperatures.
Źródło:
Journal of Elementology; 2020, 25, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartość witaminy C w bulwach ziemniaka w zależności od sposobu pielęgnacji
The content of vitamin C in potato tubers depending on different methods of potato production
Autorzy:
Barbaś, Piotr
Sawicka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199080.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
ziemniak
odmiana
metody pielegnowania
witamina C
potato
cultivars
weeding control methods
vitamin C
Opis:
Celem badań polowych przeprowadzonych w latach 2007–2009 była ocena zawartości witaminy C w bulwach ziemniaka uprawianego w warunkach stosowania różnych metod pielęgnacji. Doświadczenie przeprowadzono w zakładzie doświadczalnym IHAR — PIB w Jadwisinie na glebie płowej, o składzie granulo¬metrycznym piasku gliniastego. Eksperyment założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym, split-plot, w trzech powtórzeniach. Czynnikiem I rzędu były odmiany ziemniaka: Irga i Fianna, czynnik II rzędu stanowiły sposoby pielęgnacji: 1) Obiekt kontrolny — bez chemicznej ochrony i zabiegów mechanicznych; 2) Ekstensywne zabiegi mechaniczne, (co 2 tygodnie) od posadzenia aż do zwarcia rzędów; 3) Sencor 70 WG — 1 kg·ha-1 przed wschodami ziemniaka; 4) Sencor 70 WG — 1 kg·ha-1 + Titus 25 WG – 40 g·ha-1 + Trend 90 EC — 0,1% przed wschodami ziemniaka; 5) Sencor 70 WG — 0,5 kg·ha-1 po wschodach ziemniaka; 6) Sencor 70 WG — 0,3 kg·ha-1 + Titus 25 WG — 30 g·ha-1 + Trend 90 EC — 0,1% po wschodach ziemniaka; 7) Sencor 70 WG — 0,3 kg·ha-1 + Fusilade Forte 150 EC — 2 dm·ha-1 po wschodach ziemniaka; 8) Sencor 70 WG — 0,3 kg·ha-1 + Apyros 75 WG 26,5 g·ha-1 + Atpolan 80 SC — 1 dm·ha-1 po wschodach ziemniaka. Do opryskiwania roślin herbicydami zużywano 300 dm∙ha-1 wody. Zbiór bulw przeprowadzono w fazie dojrzałości technicznej ziemniaka. Oznaczenia witaminy C przeprowadzono metodą Tillmansa. O zawartości witaminy C w bulwach ziemniaka istotnie decydował czynnik odmianowy. Wyższą zawartością witaminy C charakteryzowała się średnio późna Fianna niż średnio wczesna Irga. Wpływ sposobów pielęgnacji na zawartość witaminy C był uzależniony od warunków atmosferycznych w latach badań.
The test results were based on a field experiment conducted in 2007–2009 in IHAR — PIB in Jadwisin on lessive soil with granulometric composition of the loamy sand. Experiment was planned according to the method of drawn subblocks in the dependent arrangement, split-plot, in three replications. The first tested factor were cultivars of potato, Irga and Fianna, factor II, row weed control methods were: 1. object control — without chemical protection and mechanical treatments; 2. extensive mechanical treatments (every 2 weeks) after planting until row closure; 3. Sencor 70 WG — 1 kg·ha-1 pre-emergence of the potatoes; 4. Sencor 70 WG — 1 kg·ha-1 + Titus 25 WG — 40 g·ha-1 + Trend 90 EC — 0.1% pre-emergence of the potatoes; 5. Sencor 70 WG — 0.5 kg∙ha-1 after emergence of the potatoes; 6. Sencor 70 WG — 0.3 kg·ha-1 + Titus 25 WG — 30 g·ha-1 + Trend 90 EC — 0.1% after emergence of the potatoes; 7. Sencor 70 WG 0.3 kg∙ha-1 + Fusilade Forte 150 EC — 2 dm·ha-1 after emergence of the potatoes; 8. Sencor 70 WG — 0.3 kg·ha-1 + Apyros 75 WG 26.5 g·ha-1 + Atpolan 80 SC — 1 dm·ha-1 after emergence of the potatoes. Spraying og the plants with herbicides was consuming 300 dm·ha-1 of water. Harvests of tubers were performed when technical maturity of the potato was reached. Vitamin C content measurements were performed according to the Tillmans’s method. Genetic factor decided largely about the value of this trait. Higher content of vitamin C was found in medium late cultivar Fianna than in medium early Irga. The influence of weed control systems on the content of vitamin C was dependent on weather conditions during the years of research.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2015, 278; 39-48
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culinary quality of tubers of selected potato varieties depending on the foliar fertilization used
Jakość konsumpcyjna bulw wybranych odmian ziemniaka w zależności od stosowania nawożenia dolistnego
Autorzy:
Bienia, Bernadetta
Sawicka, Barbara
Krochmal-Marczak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216505.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
consistency
cultivars
foliar fertilization
overcooking
potato
taste
konsystencja
nawożenie dolistne
odmiany
rozgotowywanie
smak
ziemniak
Opis:
Background. The aim of this study was to determine the eating quality of tubers of selected potato cultivars depending on the foliar fertilization used. Material and methods. The study was based on a 3-year (2013–2015) field experiment carried out in Haczów (49°40' N; 21°54' E), in brown, slightly acidic soil. The experiment was established with the randomized split-plot method, where the first-order factor was foliar fertilization with the following fertilizers: Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop (A), Fortis B Mo + Ferti Agro (B), Fortis Duotop Zn Mn + Fortis B Mo (C) and a standard treatment, without foliar application. Second-order factors were 4 potato cultivars from different earliness groups (Agnes, Jelly, Viviana, Vineta). Results. Foliar application of fertilizers has reduced tuber tendency of overcooking. The combination of fertilizers Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop improved tuber palatability and tuber flesh structure, while their consistency was positively influenced by the application of fertilizers Fortis B Mo + Ferti Agro. The foliar fertilizers used did not affect the tuber mealiness of the studied cultivars. Varietal characteristics of potato tubers modified the culinary properties of potato. The cultivars Agnes and Viviana were characterized by the worst palatability, while the cultivar Jelly had the best taste and aroma. Under the dry summer conditions, of 2015 the tubers had the worse taste, the least delicate flesh and were the most susceptible to overcooking, while in the year with excess rainfall, they had the best taste and aroma, and their flesh was soft, delicate and the least prone to overcooking. Conclusion. Varietal characteristics determined the palatability, flesh structure, tendency to overcook and consistency to a greater extent than the foliar application of foliar fertilizers containing macro- and micronutrients. Water shortage during the growing season contributed to a deterioration of the potato culinary characteristics, while, on the contrary, excess water contributed to their improvement.
Celem badań było określenie jakości konsumpcyjnej bulw wybranych odmian ziemniaka w zależności od stosowanego nawożenia dolistnego. Badania oparto na 3-letnim (2013–2015) doświadczeniu polowym przeprowadzonym w Haczowie (49°40' N; 21°54' E), na glebie brunatnej, lekko kwaśnej. Eksperyment założono metodą losowanych podbloków, gdzie czynnikiem I rzędu było nawożenie dolistne następującymi nawozami: Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop (A), Fortis B Mo + Ferti Agro (B), Fortis Duotop Zn Mn + Fortis B Mo (C) i obiekt standardowy, bez nawożenia dolistnego. Czynnikiem II rzędu były 4 odmiany ziemniaka z różnych grup wczesności (Agnes, Jelly, Viviana, Vineta). Aplikacja dolistna nawozów przyczyniła się do zmniejszenia skłonności bulw do rozgotowywania. Kombinacja nawozów Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop wpływała na poprawę smakowitości bulw oraz strukturę miąższu bulw, zaś na ich konsystencję oddziaływała korzystnie aplikacja nawozów Fortis B Mo + Ferti Agro. Stosowane nawozy dolistne nie wpływały na mączystość miąższu bulw badanych odmian. Cechy odmianowe bulw ziemniaka modyfikowały właściwości kulinarne ziemniaka. Najgorszą smakowitością odznaczały się odmiany Agnes i Viviana zaś odmiana Jelly odznaczała się najlepszym smakiem i zapachem. W warunkach suchego lata bulwy miały gorszą smakowitość, najmniej delikatny miąższ i były w największym stopniu podatne na rozgotowywanie, zaś w roku z nadmiarem opadów charakteryzowały się najlepszym smakiem i zapachem, a ich miąższ był miękki, delikatny i najmniej skłonny do rozgotowania. Cechy odmianowe decydowały w większym stopniu o smakowitości, strukturze miąższu, skłonności do rozgotowywania i konsystencji niż stosowanie nawozów dolistnych z zawartością makro- i mikroelementów. Niedobór wody w okresie wegetacji przyczynił się do pogorszenia cech kulinarnych ziemniaka, zaś ich nadmiar odwrotnie – do ich poprawy.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2020, 19, 3; 123-136
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical Composition of Pumpkin Fruit Depending on Cultivar and Storage
Skład chemiczny owoców dyni w zależności od odmiany i przechowywania
Autorzy:
Biesiada, A.
Nawirska, A.
Kucharska, A.
Sokół-Łętowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388923.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
gatunki dyni
odmiany
przechowanie
skład chemiczny owoców dyni
pumpkin species
cultivars
storage
chemical composition of pumpkin fruit
Opis:
The investigation carried out in the years 2006-2008 aimed at the assessment of pumpkin fruit of 12 cultivars belonging to Cucurbita maxima ('Amazonka', 'Ambar', 'Bambino', 'Karowita', 'Melonowa Zolta', 'Uchiki Kuri') and Cucurbita pepo ('Danka Polka', 'Miranda', 'Junona', 'Pyza' and 'Warszawska Makaronowa', as well as 'Jet' FI). The evaluation involved the content of carotenoids, vitamin C. starch, polyphenols, soluble solids, dry matter, total and reducing sugars, as well as nitrates and macroelements (P, K, Mg, Ca) in pumpkin fruit immediately after harvest and after 90-day storage in gravity storehouse. Pumpkin was cultivated from transplants planted to a destination site in the second decade of May. Mature pumpkin fruits were harvested in the second week of September. Cultivars of Cucurbita ma-dma featured higher content of carotenoids, vitamin C, starch, soluble solids, dry matter. total and reducing sugars than those belonging to Cucurbita pepo. The highest content of carotenoids was recorded in 'Amazonka' (18.40 mg o 100 g-1 d.m.) and 'Ambar' (15.49 mg o 100 g-1 d.m.) cvs. The richest source of starch proved to be fruits of 'Ambar' (61.5 mg o 100 g-1 d.m.), 'Amazonka'(31.3 mg o 100 g-1 d.m.) and 'Uchiki Kuri' (20.95 mg o 100 g-1 d.m.) cvs. Different levels of total phenolics in pumpkin fruit of all estimated cultivars were less yisible as far as carotenoids, vitamin C and starch contents were concerned. After 90 days of storage contents of carotenoids, vitamin C, starch, total and reducing sugars, dry matter and nitrates as well as pH value decreased, while the level of potassium, phosphorus, tnagnesium and calcium increased. There was not observed significant decrease in total phenolics content in fruits of C. maxima and C. pepo after storage.
Badania przeprowadzone w latach 2006-2008 miały na celu ocenę jakości dojrzałych owoców dyni pochodzących od 6 odmian dyni olbrzymiej Cucurbita maxima ('Amazonka', 'Ambar, 'Bambino', 'Karowita', 'Melonowa Żółta', 'Uchiki Kuri') i 6 odmian dym zwyczajnej Cucurbita pepo ('Danka Polka', 'Miranda'. 'Junona', 'Pyza' i 'Warszawska Makaronowa' oraz 'Jet') przed i po przechowaniu. Oceniono zawartość karotenoidów, witaminy C, skrobi, polifenoli, ekstraktu, suchej masy, cukrów redukujących i ogółem, azotanów oraz makroelementów (P, K, Mg, Ca) w owocach bezpośrednio po zbiorze i po 90-dniowym przechowywaniu w przechowalni grawitacyjnej. Dynię uprawiano z rozsady sadzonej w pole w połowie maja. owoce zbierano w drugim tygodniu września. Owoce odmian należących do dyni olbrzymiej zawierały więcej karotenoidów, witaminy C. skrobi, ekstraktu, suchej masy oraz cukrów ogółem i redukujących niż owoce dyni zwyczajnej. Największą zawartość karotenoidów odnotowano w częściach jadalnych odmian 'Amazonka' (18,40 mg o 100 g-1 d.m.), 'Ambar' (15,49 mg o 100 g-1 d.m.). Najwięcej skrobi miały owoce odmiany 'Ambar' (61.5 mg o 100 g-1 d.m.), 'Amazonka' (31,3 mg o 100 g-1 d.m.) i "Uchiki Kuri' ((20,95 mg o 100 g-1 d.m.). Różnice w zawartości polifenoli pomiędzy badanymi odmianami były mniej widoczne niż w przypadku karotenoidów, witaminy C czy skrobi. Po 90-dniowym przechowywaniu zawartość karotenoidów, witaminy C, cukrów, suchej masy i azotanów oraz wartość pH malały, podczas gdy poziom makroskładników wzrastał. Nie odnotowano znaczących zmian w zawartości polifenoli po przechowaniu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 1; 9-18
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość i zdolność przechowalnicza jabłek kilku odmian z sadu ekologicznego
Quality and storability of apples of some cultivars from organic orchard
Autorzy:
Bryk, H.
Kruczyńska, D. E.
Rutkowski, K. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/336514.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
jabłka
odmiany
choroby
przechowywanie
jakość
apples
cultivars
diseases
storage
quality
Opis:
W latach 2011-2013 prowadzono w Sadzie Ekologicznym Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach badania nad jakością i zdolnością przechowalniczą owoców kilku odmian jabłoni genetycznie odpornych na parcha jabłoni (‘Free Redstar’, ‘Melfree’, ‘Rajka’, ‘Enterprise’, ‘Rewena’, ‘Rubinola’ i ‘Topaz`) oraz odmian charakteryzujących się mniejszą podatnością na tę chorobę (‘Delbard Jubile’, ‘Ligolina’, ‘Pinova’). Oceniano cechy jakościowe jabłek oraz występowanie chorób w czasie zbioru oraz po przechowaniu w chłodni zwykłej z normalną atmosferą. Stwierdzono, że cechy jakościowe jabłek produkowanych metodami ekologicznymi zależą głównie od cech genetycznych odmiany. Różnice między odmianami dotyczyły przede wszystkim barwy i intensywności rumieńca. Najciemniejszym rumieńcem charakteryzowały się jabłka ‘Free Redstar’, ‘Enterprise’ i ‘Rajka’. W warunkach sadu ekologicznego dobre wyrastanie jabłek stwierdzono u odmian ‘Melfree’, ‘Rajka’, ‘Enterprise’ i ‘Delbard Jubile’, natomiast ‘Pinova’, ‘Rewena’ i ‘Ligolina’ charakteryzowały się drobnymi jabłkami. Z uwagi na wysoką kwasowość, jabłka wszystkich badanych odmian nadają się na rynek owoców świeżych, jak i surowiec do przetwórstwa. Przy zastosowaniu ograniczonego programu ochrony jabłoni przed chorobami najmniej porażone przez parcha jabłoni były jabłka odmian `Pinova` i `Ligolina` oraz odmian parchoodpornych. Dla większości odmian długość okresu przechowywania wynosiła 4 miesiące. Wydłużanie tego okresu skutkowało znacznym spadkiem jędrności miąższu oraz nasileniem występowania chorób pochodzenia fizjologicznego. Długość okresu przechowywania w chłodni zwykłej, owoców produkowanych systemem ekologicznym, była limitowana przez choroby przechowalnicze, głównie gorzką zgniliznę jabłek (Pezicula sp.). Najbardziej podatne na tę chorobę były jabłka odmian `Pinova` i `Topaz`.
The study was conducted in the years 2011-2013 in a certified organic orchard belonging to Research Institute of Horticulture in Skierniewice on 7 scab resistant apple cultivars (‘Free Redstar’, ‘Melfree’, ‘Rajka’, ‘Enterprise’, ‘Rewena’, ‘Rubinola’ and ‘Topaz`) and 3 low susceptible cvs. (‘Delbard Jubile’, ‘Ligolina’ and ‘Pinova’). A main goal of the study was to assess quality and storability of apples from organic orchard. It was found that the quality characteristics of apples depend largely on the genetic background of the variety. Differences between studied cultivars concerned quantity and intensity of skin color. Among them 'Free Redstar', 'Enterprise' and 'Rajka' belong to the group of dark-skinned ones. Under organic orchard conditions the highest weight of 100 fruits was obtained in case of ‘Melfree’, ‘Rajka’, ‘Enterprise’ and 'Delbard Jubile', while 'Rubinola', 'Rajka' and ‘Pinova’ produced the smallest apples. Due to the high acidity of apples, all studied cultivars are suitable both for the fresh market and processing. Study have shown that using the limited protection program against fungal diseases the smallest number of symptoms of apple scab was observed on ‘Pinova’ and ‘Ligolina’ fruits as well as on scab resistant cultivars. Apples of most cultivars were kept in cold storage for four months. Extending that period led to decreasing flesh firmness and increasing physiological disorders. The period of keeping organic apples in common cold storage was limited by storage diseases, mostly bull’s eye rot (Pezicula sp.). ‘Pinova’ and ‘Topaz’ cvs. were the most susceptible to the disease.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2013, 58, 3; 59-65
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stabilności plonowania odmian żyta ozimego na podstawie parametrycznych i nieparametrycznych metod
Evaluation of yield stability of rye cultivars on the basis of parametric and nonparametric methods
Autorzy:
Bujak, Henryk
Jedyński, Stanisław
Kaczmarek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41514324.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
miary parametryczne i nieparametryczne
odmiany mieszańcowe
odmiany populacyjne
stabilność plonowania
żyto
adaptation
nonparametric measures
parametric measures
rye hybrid cultivars
open-pollinated cultivars
yield stability
Opis:
W pracy wykorzystano cztery metody parametryczne i pięć nieparametrycznych opartych na różnych przesłankach metodycznych. Spośród metod parametrycznych zastosowano liniowy współczynnik regresji oraz wariancje odchyleń od regresji Eberharta i Russella, statystykę stabilności Shukli, miernik stabilności genotypowej Hansona i ekowalencję Wrickego. Z metod niepara-metrycznych wykorzystano: dwa mierniki stabilności Hühna, metodę Kanga, oraz nową metodę nieparametryczną opartą na rangach grup jednorodnych i współczynnikach zmienności. Materiałem do opracowania statystycznego były wyniki plonowania 12 odmian żyta: Fernando, Klawo, Konto, Picasso, Stach, Caroass, Agricolo, Amilo, Bosmo, Motto, Rostockie, Słowiańskie. Doświadczenia na dwóch poziomach agrotechniki przeprowadzono na Dolnym Śląsku w Kondratowicach, Krościnie Małej, Naroczycach, Tarnowie Śląskim i Tomaszowie Bolesłwieckim w latach 2005–2007. Stwierdzono, że najwyżej plonowały i były najbardziej stabilne odmiany mieszańcowe. Na szczególne wyróżnienie zasługują odmiany: mieszańcowa Fernando oraz populacyjna Bosmo. Zaproponowana nowa metoda Rang Grup Jednorodnych daje łatwe do oszacowania mierniki, w których plon jest liniowo współzależny ze średnią rangą, wyliczoną dla grup jednorodnych odmian. Na podstawie tego miernika najlepsze odmiany to Fernando, Picasso i Konto, które również charakteryzowały się najniższymi współczynnikami zmienności plonowania na obu poziomach agrotechniki.
The objective of this study was to compare parametric and non-parametric methods in G × E interaction analysis. Experimental data were from trials conducted in the years 2005–2007 in Lower Silesia at the following locations: Kondratowice, Krościna Mała, Naroczyce, Tarnów Śląski and Tomaszów Bolesławiecki. Twelve rye cultivars: Fernando, Klawo, Konto, Picasso, Stach, Caroass, Agricolo, Amilo, Bosmo, Motto, Rostockie and Słowiańskie were grown at two levels of cultivation (low input and intensive). Stability evaluation was based on parametric methods: linear regression coefficient (bi), variance of the regression deviations (Sdi), Shukla’s stability variance (σ2i), Wricke’s ecovalence (Wi2) and Hanson’s statistics (Di). Nonparametric methods included two Hühn’s measures (Si1, Si2), Kang’s parameter (RS) and new measure of stability based on homogeneous groups and coefficient of variability. The hybrid cultivars produced higher yield and were more stable than the open-pollinated cultivars. Hybrid Fernando and open-pollinated cultivar Bosmo were found to be most remarkable. The new method proposed is simple and gives measures highly correlated with yield and thus it can be recommended for selection of stable genotypes. According to the new method, Fernando, Picasso and Konto were the most stable hybrid cultivars.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 250; 189-201
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ różnych substancji aktywnych fungicydów na plonowanie odmian jęczmienia jarego o zróżnicowanej genetycznej odporności na mączniaka prawdziwego
The effects of different active substances in fungicides on yielding of spring barley cultivars expressing diversified genetic base of resistance to powdery mildew
Autorzy:
Bujak, Henryk
Nadziak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41492469.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
fungicydy
geny odporności
jęczmień jary
odmiany
substancje aktywne
active substances
fungicides
cultivars
resistance genes
spring barley
Opis:
W pracy oceniono działanie substancji aktywnych zawartych w fungicydach na odmiany jęczmienia jarego o zróżnicowanej odporności na mączniaka prawdziwego. W tym celu w latach 2006–2007 założono doświadczenia polowe w dwóch miejscowościach w trzech wariantach stosowania fungicydów i odmiany wysiewane w wariancie kontrolnym. W doświadczeniu użyto fungicydów z następującymi substancjami aktywnymi: fenpropimorf, spiroksamina i proquinazid. Odmiany jęczmienia jarego reprezentowały cztery źródła odporności (Mlo, Ly, Ar i We). W pracy przedstawiono plonowanie, porażenie mączniakiem prawdziwym oraz redukcję występowania objawów choroby. Do oceny plonowania użyto miar: procentowe porównanie do kontroli i nieparametryczne metody statystyki oparte na kolejności (rangach) zwyżki plonowania w porównaniu do kontroli w poszczególnych wariantach. Do oceny występowania i redukcji mączniaka prawdziwego użyto miary AUDPC. Na podstawie analizy wariancji wykazano istotną interakcję pomiędzy odmianami a stosowanymi substancjami aktywnymi. Stwierdzono istotny wpływ zastosowanych zabiegów ochrony fungicydami na plon badanych odmian jęczmienia jarego. Stosowane fungicydy w różnym stopniu wpływały na zmniejszenie porażenia odmian przez mączniak prawdziwy.
The effects of active substances contained in fungicides on spring barley cultivars of diversified genetic base of resistance to barley powdery mildew were evaluated. In the years 2006–2007, field experiments were set up at two locations in three variants of fungicide usage, and the same cultivars were sown in a control variant. The fungicides applied in the experiment contained the following active substances: fenpropimorph, spiroxamine and proquinazid. The cultivars represented four sources of resistance: Mlo, Ly, Ar and We. The paper describes yielding, infection by barley powder mildew and reduction of spread of the disease symptoms. Yielding was measured by percentage comparison to a control variant and by non-parametric statistical methods based on the ranks of yield increase as related to the control in particular variants. The infection intensity and reduction of barley powdery mildew were evaluated by the AUDPC measure. The variance analysis revealed significant interaction between the cultivars and the active substances used. The fungicide protection measures used in the experiments were found to significantly influence the cultivars yielding. The fungicides applied reduced the rate of infection of barley cultivars by powdery mildew.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 249; 157-166
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of Productive Value of Several White Cabbage Cultivars Resistant to Clubroot (Plasmodiophora brassicae Wor.)
Ocena wartości użytkowej kilku odmian kapusty głowiastej białej odpornych na kiłę (Plasmodiophora brassicae Wor.)
Autorzy:
Cebula, S.
Mazur, S.
Kalisz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388125.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kapusta głowiasta biała
kiła
odmiany odporne
white cabbage
clubroot
resistant cultivars
Opis:
In a 3-year experiment three late cultivars of clubroot-resistant white cabbage: ‘Kilafur F1’, ‘Kilaton F1’ and ‘Kilaxy F1’ were compared with 3 standard cultivars: ‘Bloktor F1’, ‘Kingston F1’ and ‘Novator F1’. The experiment was located on a stand where in the previous year also cabbage was cultivated. During vegetation the degree of plants affected by clubroot was determined. Yield as well as commercial and nutritional quality of cabbage heads were evaluated. In all three years of the experiment it was demonstrated that clubroot-resistant cultivars were not at all affected by Plasmodiophora brassicae pathogen while other cultivars were affected to a varied degree. High commercial yield of clubroot-resistant cultivars and a very good head quality were obtained. In the same conditions, non-resistant cultivars demonstrated a significantly lower yield level.
W trzyletnich badaniach porównywano 3 późne odmiany kapusty głowiastej białej odporne na kiłę: 'Kilafur F1', 'Kilaton F1' i 'Kilaxy F1' oraz 3 standardowe: 'Bloktor F1', 'Kingston F1' i 'Novator F1'. Doświadczenie zlokalizowano na stanowisku, na którym w poprzednim roku była również uprawiana kapusta. W czasie wegetacji szacowano stopień porażenia roślin przez kiłę. Oceniano plonowanie oraz jakość handlową i odżywczą główek kapusty. We wszystkich latach prowadzenia badań wykazano brak jakiegokolwiek porażenia odmian odpornych przez patogena Plasmodiophora brassicae, podczas gdy pozostałe uległy w różnym stopniu infekcji. Uzyskano duży plon handlowy odmian odpornych oraz bardzo dobrą jakość ich główek. W tych samych warunkach uzyskano znacząco niższe plony odmian nieodpornych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 9; 1083-1088
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leaf rust resistance in spring barley cultivars and breeding lines.
Autorzy:
Czembor, Henryk J.
Czembor, Jerzy H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199099.pdf
Data publikacji:
2007-06-20
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
barley
cultivars
leaf rust
resistance
Opis:
A total of 67 barley cultivars and breeding lines were tested for leaf rust resistance were tested with eight differential isolates. These isolates originated from IHAR Radzików collection and were chosen according to their virulence spectra. Among 67 cultivars and breeding lines 41 (61%) showed resistance reaction after inoculation with at least one isolate of leaf rust. In 29 cultivars and breeding lines (43.2%) the presence of specific resistance alleles was postulated.
Źródło:
Plant Breeding and Seed Science; 2007, 55; 3-18
1429-3862
2083-599X
Pojawia się w:
Plant Breeding and Seed Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) odmian jęczmienia włączonych do badań rejestrowych w Polsce w latach 2004–2006
Resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) in barley cultivars included in 2004–2006 in registration trials in Poland
Autorzy:
Czembor, Henryk J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41456485.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
jęczmień
mączniak prawdziwy
odporność odmian
barley
gene
powdery mildew
resistance of cultivars
Opis:
Określono genetyczne uwarunkowania odporności na mączniaka (Blumeria graminis f.sp. hordei) u 20 odmian jęczmienia ozimego i 55 jarego włączonych do badań rejestrowych w Polsce w latach 2004–2006. Badane odmiany ozime mają jeden lub więcej genów odporności związanych z locus Mlra, Mla6, Mla7, Mla7(Ab), MlSt, Ml(SI-1), Mlh, Mlk i 6 bliżej nieokreślonych. W odmianach jarych stwierdzono obecność genów Mla1, Mla3, Mla7, Mla9, Mla12, Mla13, Mlg, MlLa, Ml(SI-1), Ml(St), Mlk, mlo i pięć genów bliżej nieokreślonych. Na populację mączniaka występującą w Polsce odporne są tylko odmiany z genem mlo i Ml(SI-1).
Genetic resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f. sp. hordei) of 20 cultivars of winter barley and of 55cultivars of spring barley from Polish Registration trials 2004–2006 is presented. All the winter barley cultivars have one or more genes for resistance in loci Mlra, Mla6, Mla7, Mla7(Ab), MlSt, Ml(SI-1), Mlh, Mlk, and six unknown genes were detected. Twelve different resistance genes: Mla1, Mla3, Mla7, Mla9, Mla12, Mla13, Mlg, MlLa, Ml(SI-1), Ml(St), Mlk, mlo and five unknown genes were detected in spring varieties. Only cultivars with gene mlo and Ml(SI-1) have a high level of resistance to powdery mildew in Poland.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 248; 33-42
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) odmian jęczmienia włączonych do badań rejestrowych w Polsce w roku 2010
Resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) in barley cultivars included to registration trials in Poland in 2010
Autorzy:
Czembor, Henryk J.
Czembor, Jerzy H.
Pietrusińska, Aleksandra
Domeradzka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198118.pdf
Data publikacji:
2011-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
jęczmień
mączniak prawdziwy
odporność odmian
barley
resistance genes
powdery mildew
resistance of cultivars
Opis:
Określono uwarunkowania genetyczne odporności na mączniaka (Blumeria graminis f.sp. hordei) u 9 odmian jęczmienia ozimego i 21 odmian jęczmienia jarego, które zostały włączone badań rejestrowych w Polsce w roku 2010. U odmian ozimych stwierdzono występowanie jednego lub więcej genów odporności związanych z locus Mla (Mla6, Mla14). W odmianach jarych stwierdzono obecność genów Mla1, Ml 1-B-53 oraz mlo. W 3 odmianach ozimych oraz 2 odmianach jarych odporność uwarunkowana była genami niezidentyfikowanymi. Prowadzone badania wykazały, że na populację Blumeria graminis f.sp. hordei występującą w Polsce odporne są tylko odmiany z genem mlo oraz 2 odmiany o bliżej nieokreślonych genach.
Genetic resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) was investigated among 9 winter barley cultivars and 21 spring barley cultivars included in the registration trials in Poland in the year 2010. Winter cultivars had one or more genes for resistance (Mla6, Mla14). In the spring cultivars the presence of the following genes was detected: Mla1, Ml 1-B-53 and mlo. In 3 winter cultivars and 2 spring cultivars resistance was determined by unidentified genes. Based on the obtained results it was possible to conclude that only cultivars with gene mlo and 2 cultivars with unidentified genes had high level of resistance to population of Blumeria graminis f.sp. hordei occurring in Poland.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 260/261; 219-228
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) odmian jęczmienia włączonych do badań rejestrowych w Polsce w roku 2011
Resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) in barley cultivars included to registration trials in Poland in 2011
Autorzy:
Czembor, Henryk J.
Czembor, Jerzy H.
Pietrusińska, Aleksandra
Domeradzka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198322.pdf
Data publikacji:
2012-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
jęczmień
mączniak prawdziwy
odporność odmian
barley
resistance genes
powdery mildew
resistance of cultivars
Opis:
Określono uwarunkowania genetyczne odporności na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) w kolekcji 13 odmian jęczmienia ozimego i 26 odmian jęczmienia jarego włączonych do badań rejestrowych w Polsce w roku 2011. Do postulowania specyficznego genu warunkującego odporność badanych odmian wykorzystano zestaw izolatów różnicujących o znanych genach wirulencji. W grupie odmian ozimych, dwie z nich były podatne na wszystkie patotypy B. graminis f.sp. hordei . Odporność pozostałych odmian jęczmienia ozimego uwarunkowana była genami Mla3, Ml(Tu2), Mla6 + Mla14, Mla13 + ?, Mlg, Ml(CP) lub Mlh. W grupie odmian jarych stwierdzono obecność genów Mla3,Mla13, Ml(Ab),Ml(La),Mlg, Mlk i mlo. Odporność 3 odmian ozimych oraz 4 odmian jarych uwarunkowana była genami dotychczas niezidentyfikowanymi. Prowadzone badania wykazały, że na populację B. graminis f.sp. hordei występującą w Polsce odporne są tylko odmiany z genem mlo.
Genetic resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) in collection of 13 winter barley cultivars and 26 spring barley cultivars included in the registration trials in Poland in the year 2011 was investigated. To postulate a presence of specific resistance genes, these cultivars were tested with a set of differentiating powdery mildew isolates of known virulence genes. Winter cultivars had one or more resistance genes (Mla6, Mla14). In the spring cultivars the presence of the following genes was detected: Mla1, Ml 1-B-53 and mlo. In 3 winter cultivars and 4 spring cultivars resistance was determined by unidentified genes. Based on the obtained results it was possible to conclude that only cultivars with gene mlo and 2 cultivars with unidentified genes had high level of resistance to population of B. graminis f.sp. hordei occurring in Poland.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 265; 23-33
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność odmian jęczmienia na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) włączonych do badań rejestrowych w Polsce w latach 2007–2009
Resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) of barley cultivars included in the registration trials in Poland in the years 2007–2009
Autorzy:
Czembor, Henryk J.
Czembor, Jerzy H.
Pietrusińska, Aleksandra
Domeradzka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43018584.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
jęczmień
mączniak prawdziwy
odporność odmian
barley
resistance genes
powdery mildew
resistance of cultivars
Opis:
Określono uwarunkowania genetyczne odporności na mączniaka (Blumeria graminis f.sp. hordei) u 28 odmian jęczmienia ozimego i 62 odmian jęczmienia jarego, które zostały włączone do badań rejestrowych w Polsce w latach 2007–2009. U odmian ozimych stwierdzono występowanie jednego lub więcej genów odporności związanych z locus Mla6, Mla14, Mla7, Mla12, Ml(St1), Mlg, MlG2, Mlh oraz Mlk.. W odmianach jarych stwierdzono obecność genów Mla1, Mla3, Mla7, Mla9, Mlg, Ml(St1), Ml(Ab), Ml(IM9), Ml(Ru3), MlG2 oraz mlo. W 13 odmianach ozimych oraz 18 odmianach jarych odporność uwarunkowana była genami niezidentyfikowanymi. Prowadzone badania wykazały, że na populację Blumeria graminis f.sp. hordei występującą w Polsce odporne są tylko odmiany z genem mlo oraz 26 odmian o bliżej nieokreślonych genach.
Genetic resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f. sp. hordei) of 28 winter barley cultivars and 62 spring barley cultivars included in the registration trials in Poland in the years 2007–2009 was investigated. Winter cultivars have one or more genes for resistance in loci Mla6, Mla7, Mla12, Mla14, Ml(St1), Mlg, MlG2, Mlh and Mlk. In the spring cultivars the presence of the following genes was detected: Mla1, Mla3, Mla7, Mla9, Mlg, Ml(St1), Ml(Ab), Ml(IM9), Ml(Ru3), MlG2 and mlo. In 13 winter cultivars and 18 spring cultivars the resistance was determined by unidentified genes. Based on the results obtained it was possible to conclude that only cultivars with gene mlo and 26 cultivars with unidentified genes have a high level of resistance to the population of Blumeria graminis f.sp. hordei occurring in Poland.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 256; 81-96
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies