Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "crop sequence" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Share of anthropophytes in the crop sequence: winter wheat - maize - spring wheat depending on tillage system
Udział antropofitów w następstwie roślin: pszenica ozima, kukurydza, pszenica jara w zależności od sposobu uprawy roli
Autorzy:
Sekutowski, T.R.
Smagacz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27002.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
anthropophyte
crop sequence
winter wheat
maize
spring wheat
wheat
tillage system
Opis:
An experiment, conducted over the period 2008–2010, evaluated the effect of tillage system on the occurrence and species composition of anthropophytes in winter wheat, maize and spring wheat. Regardless of crop plant and tillage system, anthropophytes (73.9%), represented by archaeophytes and kenophytes, were the main component of the flora in the crops studied, whereas apophytes accounted for the remaining 26.1%. Most archaeophytes (13 species) were found in the spring wheat crop under no-tillage, while their lowest number (6 species) occurred in the spring wheat crop under conventional tillage. The only kenophyte, Conyza canadensis, was found to occur in the spring wheat and maize crops in the no-tillage system. The following taxa were dominant species among archeophytes: Geranium pusillum, Anthemis arvensis, and Viola arvensis (regardless of tillage system and crop plant), Anthemis arvensis (in spring wheat – conventional tillage), Echinochloa crus-galli and Setaria glauca (in maize – reduced tillage and no-tillage), Chenopodium album (in maize – no-tillage) as well as Apera spica-venti, Anthemis arvensis and Papaver rhoeas (in winter wheat – no-tillage).
W doświadczeniu przeprowadzonym w latach 2008–2010 oceniano wpływ systemu uprawy roli na występowanie oraz skład gatunkowy antropofitów w pszenicy ozimej, kukurydzy i pszenicy jarej. Niezależnie od rośliny uprawnej oraz zastosowanego systemu uprawy roli, główny składnik flory w badanych roślinach uprawnych stanowiły antropofity (73,9%), reprezentowane przez archeofity i kenofity, natomiast pozostałe 26,1% przypadało na apofity. Najwięcej archeofitów stwierdzono w uprawie zerowej w łanie pszenicy jarej (13 gatunków), a najmniej w uprawie tradycyjnej w łanie pszenicy ozimej (6 gatunków). Jedyny stwierdzony kenofit – Conyza canadensis, występował tylko w uprawie zerowej w łanie pszenicy jarej oraz kukurydzy. W obrębie archeofitów gatunkami dominującymi były następujące taksony: Geranium pusillum, Anthemis arvensis i Viola arvensis (niezależnie od sposobu uprawy roli i rośliny uprawnej), Anthemis arvensis (w pszenicy jarej – uprawa tradycyjna), Echinochloa crus-galli i Setaria glauca (w kukurydzy – uprawa uproszczona i zerowa), Chenopodium album (w kukurydzy – uprawa zerowa) oraz Apera spica-venti, Anthemis arvensis i Papaver rhoeas (w pszenicy ozimej – uprawa zerowa).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie owsa w zaleznosci od stanowiska w plodozmianie
Autorzy:
Nowicki, J
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47233.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
gleby
nasiona
uprawa roslin
chwasty
owies
przedplony
stanowisko w zmianowaniu
plodozmian
zachwaszczenie
crop rotation locality
crop sequence
forecrop
oat
plant cultivation
seed
soil
weed
weed infestation
Opis:
W latach 1990-2000 w ścisłym doświadczeniu polowym na glebie średniej porównywano uprawę owsa po różnych przedplonach w płodozmianach z jego zróżnicowanym udziałem: 25, 50 i 75%, w aspekcie zachwaszczenia łanów i gleby. Wykazano, że wzrost częstotliwości występowania owsa w płodozmianach nie różnicował liczebności, biomasy i składu florystycznego zbiorowisk chwastów. W czteropolówce z 50% udziałem owsa, w której wysiewano go po dwóch kolejnych gatunkach niezbożowych (ziemniaku i koniczynie perskiej) oraz po sobie, nastąpiło skuteczne ograniczenie liczebności chwastów; szczególnie Chenopodium album i Thlaspi arvense. Po 11 latach w warstwie uprawnej gleby stwierdzono wyraźny przyrost nagromadzonych nasion chwastów – największy w płodozmianie, w którym owies zajmował 50% zasiewów (w stanowiskach po ziemniaku i grochu siewnym), najmniejszy – gdy uprawiano go po sobie.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2003, 02, 2; 51-60
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja grochu siewnego na uprawę w narastającej monokulturze
Autorzy:
Rychcik, B.
Tyburski, J.
Zawislak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47415.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
fungicydy
herbicydy
ochrona roslin
groch siewny
uprawa roslin
nastepstwo roslin
plodozmian
plonowanie
monokultury
crop sequence
fungicide
garden pea
herbicide
monoculture
plant cultivation
plant protection
plant succession
yielding
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki 6-letnich badań, uzyskane w doświadczeniu płodozmianowym, zlokalizowanym na glebie płowej kompleksu pszennego dobrego i żytniego bardzo dobrego. Oceniano plonowanie dwóch odmian grochu siewnego Ergo i Agat, uprawianych w płodozmianie 6-polowym oraz w narastającej 1-6-letniej monokulturze, stosując trzy warianty jego ochrony. Plon nasion grochu w płodozmianie wyniósł średnio 3,99 t·ha-1, zaś w uprawie po sobie był niższy o 47%. W monokulturze nastąpiło zmniejszenie obsady roślin o 12,1%, liczby strąków o 44,2%, a liczby i masy nasion odpowiednio o 48,9 i 21,9%. Odmiany reagowały na zbliżonym poziomie zarówno na rodzaj następstwa (płodozmian, monokultura), jak i na poziom zabiegów plonochronnych (herbicydy, fungicydy). Stosowanie herbicydów i fungicydów w płodozmianie nie jest uzasadnione, natomiast w monokulturze przyczynia się do wzrostu plonu nasion.
The paper presents the results of a 6-year investigation in a crop-rotation experiment on lessive soil (Orthic Luvisols) of a good wheat complex and of a very good rye complex. There was evaluated yielding of field pea cultivars, Ergo and Agat, grown in a 6-field crop rotation and an increasing 1-6 year monoculture with three pea protection variants. The field pea seed yield in the crop rotation amounted to an average of 3.99 t·ha-1, while in the continuous cropping – it was 47% lower. In monoculture there was a decrease in the plant density by 12.1%, the number of pods by 44.2% and the number and 1000 seed weight by 48.9 and by 21.9%, respectively. The field pea cultivars reacted similarly to both the kind of crop sequence (crop rotation, monoculture) and the crop protection levels (herbicides, fungicides). The application of herbicides and fungicides in crop rotation is not justifiable, while in monoculture it increases the seed yield.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 1; 195-201
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies