Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "critical art," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
“Tutti hanno bisogni spirituali”? Fede, religione e arte emergente in Polonia
‘Does everyone have spiritual needs?’. Faith, religion and new art in Poland
Autorzy:
Gawkowski, Jakub
Walaszkowski, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409294.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Engaged art
Critical art
Religious art
Opis:
The article concerns artistic practices of the young generation of Polish artists, who in their works deal with the subjects of faith, religion and the relation with the institution of the Catholic Church. On the examples of Ada Karczmarczyk, Kle Mens and Daniel Rycharski, we analyse the new tendencies in approaching religiosity by interdisciplinary artists, who declare social sensitivity and openness for dialogue, and try to reach a wide audience beyond the field of contemporary art. The practices of these artists are contextualised in the frame of Polish culture, wars and art critics’ discussions. Finally, their approach to religion is juxtaposed and compared with that of artists from the generation of Polish Critical Art, active since the early 1990s.
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2018, 9; 173-186
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witaj w klubie AIDS. Cenzura i kanon wobec nienormatywności na przykładzie wystaw „5000 sztuk” i „Ja i AIDS”
Welcome to the AIDS Club. Censorship and the canon in the face of non-normativity on the example of the exhibitions ‘5,000 pieces’ and ‘Me and AIDS’
Autorzy:
Sosnowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164342.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
transition
HIV/AIDS
critical art
censorship
canon
Opis:
The paper reflects on the censorship after 1989 in the context of its ability to create and paradoxically legitimise the otherness. As an example the author uses Polish imagery around the HIV/AIDS epidemics with special focus on two artistic exhibitions from the early 1990s with the epidemic as the subject. One of them was quite successful, but it is forgotten today; the other is remembered to this day and often mentioned in the context of 1990s art even though it was censored back then. Showing the relations between censorship and discourses of otherness the paper reflects on different political possibilities inscribed in the history of transition.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 172; 112-138
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gry w podmiot. Szkic o (wczesnej) twórczości Mladena Stilinovicia
Autorzy:
Bogusławska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677838.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Mladen Stilinović
Yugoslav art
subjectivity
critical art
anarchism
Croatian art
Opis:
Games of a subject: A sketch of the (early) works of Mladen StilinovićThe article concerns the conceptualization of the subject in the works of the contemporary Croatian visual artist Mladen Stilinović. The object of analysis are most of all works (collages, texts) from the 1970s and early 1980s, when the artist formulated the basis for his creative philosophy and at the same time determined the directions of their research. His system of reference were the socialist state order and the traditionalist, academic system of artistic practice, which he criticized from the perspectives of Diogenes, philosophical Cynicism and constructive anarchism. Until this day, the attitude of resistance is the main creative principle for Stilinović’s art. He sets strong, conscious and autonomous creator’s “I” against symbolic violence of different systems (political, ideological, educational, etc.). This “I” is not so much the material and object of expression as a space of play based on concpetualism and self-irony. Gry w podmiot. Szkic o (wczesnej) twórczości Mladena StilinoviciaArtykuł dotyczy konceptualizacji podmiotu w twórczości współczesnego chorwackiego artysty wizualnego – Mladena Stilinovicia. Przedmiotem analizy są przede wszystkim prace (kolaże, teksty) z lat 70. i początku 80. XX wieku, kiedy to artysta formułował podstawy filozofii twórczej i określał kierunki swych poszukiwań. Układem odniesienia były dla niego wówczas socjalistyczny porządek państwa i tradycjonalistyczny, akademicki system praktyki artystycznej, które poddawał konsekwentnej krytyce z pozycji rozumnego, diogenesowskiego cynizmu i konstruktywnego anarchizmu. Do dziś postawa oporu jest dla Stilinovicia podstawową zasadą twórczą. Przemocy symbolicznej wszelkich systemów (politycznych, ideologicznych, edukacyjnych itp.) przeciwstawia mocne, świadome i niezależne „ja” twórcy. Jest tu ono nie tyle tworzywem i przedmiotem ekspresji, ile polem gry opartej na koncepcie i autoironii.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2016, 16
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karuzela z Madonnami
Carousel with Madonnas
Autorzy:
Nowina-Sroczyńska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54725822.pdf
Data publikacji:
2024-11-05
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
ikonografia maryjna
sztuka krytyczna
subwersja
critical art
subversion
Marian iconography
Opis:
Artykuł prezentuje twórczość młodych polskich artystek i artysty, którzy dokonują transpozycji i wdzierają się do wnętrza ikonografii chrześcijańskiej, przede wszystkim do ikonografii maryjnej.
The article presents the work of young Polish artists who transpose and break into the interior of Christian iconography, especially Marian iconography.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2024, 344, 1-2; 274-283
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piotr Piotrowski. Portret praktyka krytycznej historii sztuki
Autorzy:
Jakubowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909473.pdf
Data publikacji:
2018-09-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Piotr Piotrowski
critical art history
Central-Eastern Europe
modern and contemporary art
Źródło:
Artium Quaestiones; 2015, 26; 5-14
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leszek Przyjemski: Szaleństwo jako Praktyka Krytyczna. Neoawangarda i Polityka
Leszek Przyjemski: Madness as a Critical Practice. Neo-avant-garde and Politics
Autorzy:
Wroniszewski, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011648.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
leszek przyjemski
szaleństwo
histeria
konceptualizm
sztuka krytyczna
madness
hysteria
conceptualism
critical art
Opis:
W artykule przedstawiona została interpretacja sztuki Leszka Przyjemskiego w kontekście kategorii szaleństwa i figury szaleńca. Autor wskazuje na związek działań Przyjemskiego z przypadającym na lata siedemdziesiąte. zainteresowaniem polskiej kultury szeroko ujętym tematem szaleństwa / obłąkania / choroby psychicznej. Wyodrębnienie tego aspektu sztuki Przyjemskiego pozwala na ukazanie jego działalności jako odrębnej od głównego nurtu sztuki konceptualnej. Ponadto uwaga zostaje zwrócona na kwestię odmiennego usytuowania działań Przyjemskiego i Anastazego Wiśniewskiego (współtwórców Galerii Tak) w politycznej rzeczywistości lat siedemdziesiątych. Autor koncentruje się zwłaszcza na interpretacji podejmowanego przez artystę wątku histerii, która przedstawiona zostaje jako reakcja na neurotyczną rzeczywistość kreowaną przez oficjalną propagandę oraz efekt represji wytworzonej przez nadzorczy charakter ówczesnej władzy. Ponadto, w artykule podjęta została kwestia relacji sztuki Przyjemskiego i sztuki krytycznej lat dziewięćdziesiątych.
The article provides an interpretation of Leszek Przyjemski’s art in relation to the category of madness and the figure of a madman. The author indicates the link between Przyjemski’s work and madness/insaneness/mental disorder – themes broadly undertaken and portrayed by the Polish culture of the 1970s. By extracting this specific aspect of Przyjemski’s art, the author is able to present the artist’s activity as separate from the mainstream conceptual art and, what is more, to highlight the distinctive position of the artistic activity by Przyjemski and AnastazyWiśniewski (both co-authors of the Gallery Tak) within the political reality of the 1970s. In particular, the author focuses on the interpretation of hysterics – an issue investigated by the artist and depicted by him as a reaction to the neurotic reality created by the official propaganda on the one hand, and on the other, as an outcome of repression resulting from the supervisory nature of the contemporary authority. Furthermore, the article tackles the relation between Przyjemski’s art and the critical art of the 1990s.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 153-180
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja, Rewolucja, Rewolucja,
Revolution, Revolution, Revolution
Autorzy:
Turowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424601.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
rewolucja, awangarda, sztuka krytyczna, sztuka polityczna, demokracja
revolution,
avant-garde,
critical art,
political art,
democracy
Opis:
Przedmiotem refleksji poniższego tekstu jest kondycja współczesnej sztuki rewolucyjnej (tożsamej z pojęciem sztuki krytycznej) wyrosłej z dziedzictwa teorii i praktyki awangardy, pojmowanej jako świadomej politycznie aktywności i demokratycznej odpowiedzialności. Pytanie o jej współczesny status musi - z natury rzeczy - wypływać dziś z dwubiegunowej perspektywy zakreślającej, z jednej strony, jej (sztuki rewolucyjnej) skomercjalizowany "walor" marketingowy, a dopiero z drugiej, jej zdolność kształtowania współczesnej historii. Istota rewolucyjnego charakteru współczesnego Artysty-Intelektualisty tkwi więc nieustannie w jego subwersyjnej postawie demokratyczno-obywatelskiej, ale także w permanentnej czujności przed niebezpieczeństwem utraty ostrości dziejowego horyzontu.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 11-16
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OŻYWIĆ ŚMIERĆ Motyw śmierci w fotografii
Autorzy:
Tomaszczuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487619.pdf
Data publikacji:
2017-12-12
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
death in photograph
optogram
embalming time
photography as memory
critical art trivializing
violence
taboo
Opis:
The text is a reflection on the subject of using the motif of death in photography. It is not, however, about mentioning the photographer as a person memorizing events. A witness of events is replaced by an artist using the subject in order to build their own artistic strategy, to create symbolic works with deepened reflection on death, violence and cruelty, but also constituting a contemporary form of taming death. The medium of photography is used here both in the context of form, which can bring about certain practical effects, and in the context of a specific feature of photography, which is for example its ability to „embalm time”.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 24; 124-136
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„I will survive” – reprezentacja Holocaustu w sztuce współczesnej
„I will survive” – Representation of the Holocaust in Contemporary Art
Autorzy:
Maciudzińska-Kamczycka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/919851.pdf
Data publikacji:
2011-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
(critical) art
memory
public space
Christian Boltanski
Shimon Attie
Rafał Jakubowicz
Rafał Betlejewski
Opis:
 Jane Korman, a Jewish artist, filmed the video „Dancing Auschwitz” on a trip to former concentration camps with her three children and her father, Adolek Kohn, who is a Holocaust survivor. The film shows three generations of an Jewish family dancing to the Gloria Gaynor song “I Will Survive” in front of Holocaust land marks in Poland, including infamous rail tracks and “Arbeit Macht Frei” sign and a memorial in Łódź, where Adolek Kohn and his wife spent most of his youth during World War II. This video is a demonstration of the will to survive. Moreover, Korman’film shows other places in Poland like The Main Market Square in Kraków, a Polish synagogue or one of the bus station from eastern Poland. These places may represent the sites and the traces of the History in the contemporary Polish reality which has been radically transformed after Auschwitz. Memories are a way to remain connected to the past. The great power of the images, the clichés of the unimaginable trauma of the Holocaust, is still in our imagination and in the landscape of Polish cities. In my presentation I will not only try to explain the abovementioned case but I will focus also on some others examples of the idea. One of the Polish projects that bring about associations with the Holocaust and the memory of Nazi camps is „Swimming Pool” („Pływalnia”, 2003) by Rafał Jakubowicz (projection, two videos, postcard). By projecting the Hebrew equivalent of the word „swimming pool” on the wall of the former synagogue (in 1940 the Nazis converted synagogue into a swimming pool for the Wehrmacht), the artist managed to reactivate this place, to revive its memory and transform it into a living monument. In his video, entitled „Swimming Pool”(13 min.), Jakubowicz is showing the interior of the building that provokes the associations with the concentration camps.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2011, 9, 17-18; 83-105
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experience of faith and participation in culture in times of critical art
Doświadczenie wiary i uczestnictwo w kulturze w czasach sztuki krytycznej
Autorzy:
Klimski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2132471.pdf
Data publikacji:
2020-09-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
devout believers
believers
indifferent to the faith
non-believers
critical art
christian art
participation in culture
Opis:
Tematem artykułu jest uczestnictwo w kulturze (w jej drugim układzie) osób o różnym stosunku do wiary (głęboko wierzących; wierzących; niezdecydowanych, ale przywiązanych do tradycji religijnej; obojętnych religijnie i niewierzących). Materiał empiryczny, który został tutaj zreinterpretowany stanowią zastane wyniki badań socjologicznych dotyczące uczestników Nocy Muzeów. Zostały one przeprowadzone przez Pracownię Polskiego Pomiaru Postaw i Wartości Instytutu Socjologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie w nocy z 14 na 15 maja 2016 roku. Zrealizowana próba liczyła 829 respondentów.Autor odwołując się faktu upowszechniania się z końcem XX w. w polskim społeczeństwie sztuki krytycznej, stawia pytanie o to, jak pod 26 latach jej obecności w życiu publicznym (i niemal regularnie wywoływanych przez jej dzieła dyskusji i protestów) wyglądają kontakty z instytucjami kultury osób o różnym stosunku do wiary religijnej. Stara się również ustalić, czy doświadczenie kontrowersji (a niekiedy nawet paniki moralnej powodowanej przez te dzieła) zniechęca głęboko wierzących i wierzących do sztuki jako takiej bądź do jej pewnych form. Podjęta została także kwestia wykorzystywania przez badanych sztuki do poznania świata bądź legitymizowania światopoglądu przez respondentów luźno związanych z katolicyzmem i wcale z nim niezwiązanych. Przeprowadzone wnioskowanie pokazało, że uczestnictwo w drugim układzie kultury nie różni się znacząco w zależności od deklaracji wiary. Żywa obecność sztuki krytycznej w polskiej kulturze końca XX w. i w początkach XXI w. nie dystansuje osób religijnych od sztuki i jej poszczególnych form. Nie zaobserwowano zależności wedle, której większe zaangażowanie religijne koresponduje ze wzmożonymi relacjami z którąś z form sztuki. Sztuka nie jest wykorzystywana do pogłębiania relacji z sarum. Jeżeli już, to traktuje ją w ten sposób zdecydowaną mniejszość. Nie mniej, pewne formy artystycznego wyrazu budzą wątpliwości w wierze. Również ostrożnie wolno sądzić, że polscy niewierzący (ze względu na silną dominację katolicyzmu) między innymi w sztuce poszukują legitymizacji ich niereligijnego światopoglądu.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2020, 3/277; 213-227
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KAPITALIBALIZM 2
Autorzy:
Klaman, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424470.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Grzegorz Klaman,
stocznia w Gdańsku,
kapitalizm,
sztuka współczesna,
sztuka krytyczna,
capitalism,
Gdansk shipyard,
critical art,
contemporary art
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 125-130
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katarzyna Kozyra. An Artist in the Art Field. A Case Study
Katarzyna Kozyra – artystka w polu sztuki. Studium przypadku
Autorzy:
Kidoń, Dagna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027800.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka krytyczna
Katarzyna Kozyra
pole sztuki
Pierre Bourdieu
percepcja sztuki
komunikacja artystyczna
critical art
art field
reception of art
artistic communication
Opis:
The purpose of the paper is to present the artistic accomplishments of Katarzyna Kozyra as a representative of critical art in the context of her position in the art field. The analysis was expanded to her relationship with the audience, based on a chain of artistic communication exemplified by the Nude Study sculpture of 1991. In March 2021, a study on the reception of modern artworks was carried out in the Zachęta Gallery in Warsaw. The respondents were asked to view and to interpret, among others, the Nude Study by Katarzyna Kozyra of 1991. To confront the general understanding of the work and to verify the efficiency of artistic communication, a free-form interview with the artist was also carried out, where she presented her own interpretation of the study. The artist’s responses and opinions of the audience became the research material quoted here. The analysis disclosed consistency of the message and even though the answers did not overlap closely with the artist’s intention, they were fully accepted by her. The interview also offered an impetus for reflecting on the position of the artist in the art field and her relationship with the agents in the field. It turns out that the artist is clearly dominated by the political field which affects her functioning in the art field. The results above may offer an inspiration for further research on the creative activities of other artists, who may struggle with completely different problems and create different layouts in the art field.1
Celem artykułu jest zaprezentowanie działalności artystycznej Katarzyny Kozyry w kontekście jej pozycji w polu sztuki, a także przeanalizowanie jej relacji z widzem w oparciu o łańcuch komunikacji artystycznej na przykładzie rzeźby Studium aktu z 1991 roku. Katarzyna Kozyra to jedna z czołowych polskich artystek nurtu sztuki krytycznej. Porusza tematy uznawane za społeczne tabu, otwarcie mówi o śmierci, chorobie, kruchości ciała czy stereotypach kobiecego ciała funkcjonujących w sferze publicznej. Dlatego jej działania bywają postrzegane jako kontrowersyjne. Zgodnie z terminologią Pierre’a Bourdieu Kozyra tworzy sztukę krytyczną, przez co należy do pola ograniczonej produkcji kulturalnej. Jak sama przyznaje, niektóre instytucje sakralizacji kulturalnej jej nie uznają, a niektóre, jak krytycy sztuki i galerie, traktują ją jako uznanego twórcę i umiejscawiają ją w polu kultury prawomocnej. Do jej świata społecznego należą również sponsorzy, właściciele galerii, inni znajomi artyści oraz oczywiście odbiorcy. To ci ostatni stanowią niezbędny element w komunikacie artystycznym, potwierdzający społeczną wartość dzieła. Aby sprawdzić sposób rozumienia i interpretacji sztuki współczesnej, w marcu 2021 roku zrealizowano badania recepcji dzieł na wystawie Rzeźba w poszukiwaniu miejsca w warszawskiej Galerii Zachęta. Respondentów poproszono o obejrzenie m.in. pracy Katarzyny Kozyry Studium aktu z 1991 roku. W wyniku rozmów z odbiorcami oraz przeprowadzonych testów powstał obraz potocznego rozumienia dzieła. Aby skonfrontować odbiór uczestników oraz sprawdzić skuteczność komunikatu artystycznego, przeprowadzono również wywiad swobodny z artystką, która przedstawiła interpretację odautorską studium. Wypowiedzi artystki nagrane podczas wywiadu stały się materiałem badawczym cytowanym w niniejszym artykule. Konfrontacja intencji autorki z komentarzem widzów pozwoliła zbadać pełen łańcuch komunikacji artystycznej (artysta – dzieło – odbiorca). Analiza wykazała spójność komunikatu oraz możliwość odczytywania intencji emocjonalnych artystki. Chociaż interpretacje nie pokrywały się wiernie z jej zamysłem, to liczne koncepcje i interpretacje dodatkowo wzbogaciły sens pracy i zostały w pełni zaakceptowane przez autorkę. Rozmowa stała się również przyczynkiem do refleksji nad miejscem artystki w polu sztuki, jej relacjami z innymi twórcami, instytucjami mediatyzującymi i organizacjami dotującymi projekty. Okazało się, że artystka, choć w pewnych kręgach ceniona i rozpoznawalna, wyraźnie zdominowana jest przez pole polityczne, co ostatecznie wpływa na jej funkcjonowanie w polu sztuki. Powyższe wyniki mogą być inspiracją do przeprowadzenia dalszych badań na temat działalności twórczej innych artystek, które być może mierzą się z zupełnie innymi problemami i tworzą odmienne układy w obrębie pola sztuki.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 77-94
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THESES TO THE FUSS ABOUT PRINCIPLES
TEZY DO AWANTURY O PRYNCYPIA
Autorzy:
Bator, Andrzej P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487770.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
ARTYSTA –PRECEPTOR/UCZESTNIK ARTEFAKTU
SZTUKA KRYTYCZNA
ESTETYKA
PIĘKNO
SENS
ARTIST – PRECEPTOR/ARTIFACT PARTICIPANT
CRITICAL ART
AESTHETICS
BEAUTY
SENSE
Opis:
TEZY DO AWANTURY O PRYNCYPIA Treścią tekstu jest przedstawiona w formie tak zwanej prozy poetyckiej wyimaginowana dyskusja na temat kondycji sztuki współczesnej, a ściśle rzecz ujmując, jej dominujących od kilku dekad cech: z jednej strony pomieszanie konwencji, labilność ideowa, wolność artystyczna czy alinearność, zaś z drugiej rezygnacja z funkcji dzieła jako próby zaspokajania sensu na rzecz wywoływania szoku estetycznego i poczucia moralnego zagrożenia.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 112-122
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
André Cadere: Rozpocząć Sztukę od Nowa. Komentarz do Konferencji z Louvain
André Cadere: To Begin Art from Scratch. A Comment upon the Conference in Louvain
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
André Cadere,
sztuka konceptualna,
sztuka krytyczna,
teoria instytucjonalna,
dokumentacja,
certyfikacja,
komodyfikacja,
utowarowienie
Conceptual Art,
critical art,
institucional theory,
documentation,
certification,
commodification
Opis:
Wychodząc od opublikowanego w 1974 roku tekstu André Cadere pod tytułem Prezentacja pracy. Sposoby jej użycia, drugie wydanie Dokumentów Artystów w Galerii im. Andrzeja Pierzgalskiego przedstawia mało w Polsce znaną pracę tego artysty. Reprodukowany tutaj dokument nie zastępuje dzieła i nie jest równoważny praktyce artystycznej: ale nie jest on jedynie czymś wtórnym, bo jest także jednym z jego sposobów prezentacji własnej sztuki. Wygłoszony przez artystę na Uniwersytecie w Louvain wykład nie jest konstrukcją teoretyczną sensu stricto, której jego praktyka artystyczna byłaby realizacją; miał on jedynie na celu uwypuklenie pojęć i refleksji naturalnie zawartych w jego codziennej praktyce sztuki. A praktyka Cadere otwierała nowy sposób tworzenia i prezentowania sztuki, którego istotą było całkowite uwolnienie jej od instytucji takich, jak galeria, muzeum czy centrum sztuki. Pozwalającą na to metoda opierała się na założeniu, że każdy uczyniony z tej pracy użytek jest pewnym sposobem jej prezentacji. Jego sztuka nie potrzebuje przestrzeni wystawowej innej, niż jakakolwiek przestrzeń, w jakiej się on znajduje, a miejsce dzieł zajęły w niej wielobarwne, złożone z segmentów drążki, tworzone według ściśle określonego systemu, którego elementem był także błąd. Tym sposobem dzieło traciło swe uprzywilejowane miejsce w centrum uwagi i w przestrzeni, a jego misją nie miało już być niesienie treści narratywnych i jakości estetycznych, lecz skupienie uwagi na przestrzeni, w której jest ono prezentowane. Drążki Cadere nie potrzebują ani postumentów, ani galeryjnych ścian, bo każdy sposób ich użycia jest zarazem pełnoprawnym sposobem ich prezentacji: mogą być oparte o ścianę, w galerii lub w jakiejkolwiek innej przestrzeni, położone na stole lub na podłodze, mogą też być niesione przez samego artystę na ulicy, w mieście, czy w przestrzeniach jakichkolwiek instytucji, w muzeum; mogą też znaleźć dla siebie miejsce poza salami wystawienniczymi, nie tracąc ani sensu ani wartości, a nawet przeciwnie, nabierając właściwego im znaczenia. Ta antropologiczna koncepcja sztuki opuszczającej ramy instytucjonalne, aby przeniknąć do codziennej rzeczywistości, podważa dominującą ciągle jeszcze w społeczeństwach zachodnich koncepcję socjologiczną, zgodnie z którą to właśnie instytucje „świata sztuki” nadają ostatecznie status dzieł różnym przedmiotom. Odmawiając instytucjom tego typu władzy, Cadere stał się dla nich samych rodzajem zagrożenia i wielokrotnie spotykał się z ich strony z brutalnymi reakcjami: niejednokrotnie zakazywano mu wstępu na wernisaż lub wręcz „wypraszano” manu militari z ich przestrzeni. Ale jego sztuka była nie tylko eksperymentalną prowokacją zwróconą przeciwko instytucjom sztuki; proponowała ona także radykalnie odmienną jej ekonomię, odrzucając miedzy innymi praktykę podpisu artysty na samym dziele, kluczowy element fetyszyzacji dzieła jako towaru na rynku sztuki, i zastępując go certyfikatem sporządzonym przez notariusza, przewidującym również ewentualną rekonstrukcję drążków w wypadku ich zaginięcia lub zniszczenia. Opierając się na tych fundamentach, Cadere proponował dogłębne przemyślenie doświadczenia sztuki w kontekście epoki, w której przyszło mu żyć. Był świadom tego, że praktyka jaką wymyślił i wdrażał w życie miała charakter nierozłącznie artystyczny i polityczny, a jego krytyczna postawa w największym może stopniu dotyczyła pytań o przyszłość kultury, którą Cadere wiązał ze sferą widzenia, decydującym doświadczeniem epoki reklam, telewizji i rozwoju mass mediów. Wyzwolił sztukę z wąskiego kręgu instytucji sztuki poszerzając granice pola artystycznego, określonego przez możliwość poznania rzeczywistości za sprawą widzenia. „Dlatego widzenie, sztuka, malarstwo są w pierwszej linii walki ideologicznej”, mówił w Louvain, podkreślając znaczenie sfery widzenia dla kształtu kultury: „Praca tu prezentowana” – mówił – „trzyma się na uboczu, pozwalając ujawnić się naturze miejsca, gdzie się znajduje, oraz widza, który na nią patrzy.”
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 281-291
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idealistic Philosophy of Participation and Contemporary Art. Selected Examples of Polish Art at the turn of the Twenty First Century
Idealistyczna filozofia partycypacji i sztuka współczesna. Wybrane przykłady sztuki polskiej na przełomie XX i XXI wieku
Autorzy:
Solewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593839.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
philosophy of participation
being
act
geometric abstraction
critical art
symbol
paradox
poetry
filozofia partycypacji
byt
akt
abstrakcja geometryczna
sztuka krytyczna
paradoks
poezja
Opis:
The article begins with elements of the idealistic philosophy of participation. The introduction includes both Plato’s thought regarding the possibility of participating in the world of ideas and the concepts of being (including the Absolute Being), acting and existence of Saint Thomas Aquinas. Finally, the notion of religious faith in participating in God’s truth and love is discussed. The examples of works by Janusz Orbitowski, Grzegorz Sztabiński, Mirosław Bałka, Sebastian Wywiórski and Zbigniew Libera are described then as contemporary artistic attempts to participate in the metaphysical reality. The participation not only occurs thanks to the very metaphysical nature of art, but it is also the content and theme of works. Artists address the issues of being, essence, act, ideal pattern, the idea of writing, eternity, love relationship as participation in the idea of the Good. The poetic use of symbols and paradoxes also serves to relate to metaphysics. It is precisely poetics that is ultimately indicated as a way of participating in the metaphysical reality clearly present in contemporary visual arts.
Tekst rozpoczyna wprowadzenie w idealistyczną filozofię partycypacji. Zawiera ono przypomnienie o myśli Platona dotyczącej możliwości uczestniczenia w świecie idei, o koncepcjach bytu (w tym Bytu Absolutnego), aktu i egzystencji w filozofii Św. Tomasza z Akwinu oraz o religijnej wierze w uczestniczenie w prawdzie i miłości Boga. Opisane dalej przykłady dzieł Janusza Orbitowskiego, Grzegorza Sztabińskiego, Mirosława Bałki, Sebastiana Wywiórskiego * i Zbigniewa Libery zinterpretowane zostają jako współczesne próby artystycznego uczestniczenia w rzeczywistości metafizycznej. Dzieje się to przez samą metafizyczność sztuki oraz przez podejmowanie w treści i formie dzieł zagadnień bytu, esencji, akt, idealnego wzoru, idei pisma, wieczności, relacji miłosnej jako uczestniczenia w idei Dobra. Relacji z metafizyką służy także poetyckie wykorzystanie symbolu i paradoksu. Właśnie poetyckość zostaje ostatecznie wskazana jako sposób partycypowania w rzeczywistości metafizycznej wyraźnie obecny we współczesnych sztukach wizualnych.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 245-255
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies