Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "crisis of social sciences" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Co po socjologii?
What Will Replace Sociology?
Autorzy:
Hartman, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904419.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
socjologia
kryzys nauk społecznych
świadomość społeczna
sociology
crisis of social sciences
social consciousness
Opis:
Artykuł poświęcony jest diagnozie teoretycznej i społecznej sytuacji nauk społecznych oraz ich perspektywom. Nauki społeczne dawno już zrytualizowały odtwarzający się nieustannie "dyskurs kryzysowy". Czerpanie przez nie korzyści z ciągłego diagnozowania własnego kryzysu jest etycznie dwuznaczne. To samo dotyczy nieustannego powracania do dialektyki niezaangażowania i zaangażowania, czyli opisu i oceny. Nieuchronność zaangażowania aksjologicznego socjologii często staje się alibi dla zadowalania się tylko jego pozorami. Socjologia nie jest niewinna. Wpływa ona silnie na świadomość społeczną, dostarczając klasie średniej i elitom narzędzi samowiedzy i w rezultacie tworząc "społeczeństwo małych socjologów". Socjologia zmieniła społeczeństwo, narzuciła mu swój idiom, lecz nie bierze odpowiedzialności za konsekwencje tego faktu. Jest sceptyczna i swym sceptycyzmem zaraża społeczeństwo. Jeśli dyskurs socjologii miał pełnić funkcję terapeutyczną, to poniósł porażkę. W artykule twierdzi się, że socjologia musi przejść w fazę "postyczną", czyli przeobrazić się w coś, co nie będzie już socjologią. W związku z tym autor poddaje krytycznej ana-Ezie kilka założeń, jakie przyjmują (zwykle) nauki społeczne. Bo przyszłość nauk społecznych i przyszłość społeczeństwa są ze sobą najściślej splecione.
The article offers an analysis of the theoretical and social condition of social sciences and their prospects. Long ago. social sciences managed to ritualize the 'crisis discourse' that has perpetuated itself since. Deriving benefits from repeatedly diagnosing its own crisis is an ethically dubious pursuit. The same observation applies to the incessant revisiting of the dialectics of involvement and non-involvement, in other words, description versus evaluation. The inevitability of axiological commitment of sociology often becomes an alibi for being satisfied with appearances only. Sociology is not innocent. It impacts social consciousness by supplying the middle class and elites with tools that help them strive for self-awareness, which results in the emergence of a 'society of self-taught sociologists'. Sociology has changed society, imposed its own idiom on it, but it refuses to accept responsibility for the consequences of this fact. It is sceptical and infects society with its scepticism. If the sociological discourse was meant to be therapeutic, it has failed. The author of the article claims that sociology must enter its 'post' phase, that is, transform into something pat will no longer be construed as sociology. In so doing, the author critically analyzes several assumptions (usually) adopted by social sciences, since the future of social sciences and the future of society are very closely intertwined.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2012, 1(19); 43-51
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambiwalencja ulokowania bezpieczeństwa i zagrożenia w dyskursie nauk społecznych. Wybrane perspektywy
Autorzy:
Bielska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614565.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
paradigm of ambivalence
safety
risk
crisis
social sciences
paradygmat ambiwalencji
bezpieczeństwo
ryzyko
kryzys
nauki społeczne
Opis:
The main topic of analysis was status of risk and crisis in the chosen structures of social science theory. Analysis are enrooted mainly in the paradigm of ambivalence. Ambivalence was identified as an element typical for symbolic space of modernity and postmodernity. In this context, ambivalence is treated as an implicated element recognized in studies related to the risk and crisis.
Przedmiotem analiz było ulokowanie podejmowanych w narracji nauk społecznych refleksji dotyczących bezpieczeństwa oraz kryzysu, ryzyka i traumy w kontekście paradygmatu ambiwalencji. Ambiwalencja została przedstawiona jako element typowo występujący w symbolicznej przestrzeni nowoczesności i ponowoczesności, a tym samym jako nieodłączny element podejmowanych w ramach nauk społecznych studiów nad faktami społecznymi zaliczanymi do kategorii ryzyka i kryzysu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2019, 32, 3
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies