Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal punishment" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 42
Tytuł:
Purposes and Functions of Public Punishment in Roman Law in the Perspective of Justinians Codification
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046740.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
funkcje kary
rzymskie prawo karne publiczne
kodyfikacja justyniańska
cesarska polityka karna
functions of the punishment
the Roman penal public law
Justinian’s Codification
imperial criminal policy
Opis:
The objectives and functions of the punishment for a public offence (crimen) had already been discussed by M. Tullius Cicero, Seneca the Younger, or Aulus Gellius many centuries before Emperor Justinian. According to their statements, the Romans distinguished in principle all the types of punitive functions known today: deterrence (special and general prevention), reprisal (retaliation), elimination (protection of society against the perpetrator), and even the rehabilitation (educative) function. The emergence of the imperial judiciary extra ordinem in criminal matters could have been conducive to performance of various functions assigned to various penalties, along with the possibilities offered by the discretionary power of judicial decisions. However, when reading Emperor Justinian’s Constitutio Tanta and the numerous accounts from the Roman jurists included in his codification, contained in Book 48 of the Digest, one may be convinced that the function of paramount importance for the emperor was to deter potential perpetrators by means of severe penalties, including notably the death penalty. The educational function was rather marginal. The primary objective of the imperial criminal policy was the ruthlessly severe punishing for criminal offences (severitas, atrocitas) and the implementation of the postulate of inevitability of criminal responsibility.
O celach i funkcjach kary za przestępstwo publiczne (crimen) rozprawiali już na wiele wieków przed cesarzem Justynianem: M. Tulliusz Cyceron, Seneka Młodszy, Aulus Gellius. Z ich wypowiedzi wynika, że Rzymianie rozróżniali w zasadzie wszystkie rodzaje znanych dzisiaj funkcji karania: funkcję odstraszającą (prewencję szczególną i ogólną), odpłacającą (odwetową), eliminacyjną (ochrona społeczeństwa przed sprawcą), a nawet resocjalizacyjną (wychowawczą). Pojawienie się cesarskiego sądownictwa extra ordinem w sprawach karnych mogło sprzyjać realizacji różnych funkcji przypisanych do różnych kar, wraz z możliwością, jaką dawała dyskrecjonalność orzeczeń sądowych. Lektura Konstytucji Tanta cesarza Justyniana oraz licznych przekazów jurystów rzymskich włączonych do jego kodyfikacji, zawartych w Księdze 48 Digestów przekonuje jednak, że funkcją mającą dla cesarza pierwszorzędne znaczenie było odstraszanie potencjalnych sprawców przestępstw surowymi karami, w tym szczególnie karą śmierci. Funkcja wychowawcza miała raczej marginalne znaczenie. Podstawowym celem cesarskiej polityki karnej jawiło się bezwzględnie surowe karanie za przestępstwa (severitas, atrocitas) oraz realizacja postulatu nieuchronności odpowiedzialności karnej.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 21-37
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Summum supplicium in the Legislation of Christian Roman Emperors
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046742.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
summum supplicium
kara śmierci
rzymskie ustawodawstwo karne
chrześcijaństwo
capital punishment
Roman criminal legislation
Christianity
Opis:
This publication is an attempt to answer the question: what was the role of the criminal penalty, especially in its strictest form (summum supplicium) in the Roman legislation of Christian emperors? Finally, whether is it noticeable, based on the example of summum supplicium, that Christianity influenced the Roman criminal law in any way? As it has been demonstrated, the new state religion did not radically change the Roman criminal legislation. The legislation of the Christian emperors confirmed both, the division of society into servi and liberii that had existed for centuries in the Roman state and the diversity of the legal situation of individual social groups. Punishment in the legislation of Christian emperors continued to fulfil the role it had played in the previous centuries and became, even more than ever before, an essential tool for the political struggle of the present state authority. The finest example of this was the legislation of Constantine the Great, followed by all the severity of criminal repression which resulted in the issuing of this legal act. A great desire to bring about a new order, maintain power and even the fear of losing it can be detected in the strictness of the Constantine’s legislation. Finally, the once persecuted Christians began to behave like their previous persecutors.
Niniejsza publikacja została poświęcona próbie udzielenia odpowiedzi na pytanie – jaką rolę pełniła kara kryminalna, a zwłaszcza jej najsurowszy wymiar (summum supplicium), w ustawodawstwie rzymskich cesarzy chrześcijańskich? W końcu, czy na przykładzie summum supplicium można zauważyć, że chrześcijaństwo wpłynęło w jakiś sposób na rzymskie prawo karne. Jak wykazano, nowa religia państwowa nie zmieniła w radykalny sposób rzymskiego ustawodawstwa karnego. Prawodawstwo cesarzy chrześcijańskich utwierdziło istniejący od wieków w państwie rzymskim podział społeczeństwa na servi i liberii oraz zróżnicowanie sytuacji prawnej poszczególnych grup społecznych. Kara w ustawodawstwie cesarzy chrześcijańskich nadal spełniała te funkcje, które pełniła w poprzednich wiekach, ale stała się w jeszcze większym stopniu niż do tej pory, zasadniczym narzędziem walki politycznej obecnej władzy państwowej. Najlepszym tego przykładem było ustawodawstwo Konstantyna Wielkiego, ale także cała surowość represji karnej, której efektem było wydanie tego aktu prawnego. W surowości ustawodawstwa Konstantyna widać wielką chęć zaprowadzenia nowego porządku, utrzymania władzy, ale jeszcze bardziej strach przed jej utratą. W końcu prześladowani wcześniej chrześcijanie zaczęli postępować tak, jak ich poprzedni prześladowcy.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 39-56
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Lipcowa” nowelizacja Kodeksu karnego. Nowa filozofia prawa i wątpliwości konstytucyjne
“July” Amendment of the Criminal Code. New Philosophy of Law and Constitutional Concerns
Autorzy:
Daśko, Natalia
Bojarski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27177682.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
kodeks karny
polityka kryminalna
kara kryminalna
populizm penalny
criminal code
criminal policy
criminal punishment
penal populism
Opis:
The Act of July 7, 2022 introduced a thorough reform of criminal law. The effect of these changes is a significant tightening of criminal repression, e.g. in the form of extending the possible sentence of imprisonment from one month to 15 years to a period from one month to 30 years, lowering the age of criminal responsibility in special cases to 14 years or the possibility of imposing a penalty life imprisonment without the possibility of conditional early release. The changes that appeared in the Penal Code can be considered the next stage in the political struggle through activities known as penal populism. However, these changes can be viewed as the result of adopting a philosophy of criminal law different from the previous one and adopting the assumptions of neoclassicism in criminal law. However, some of these changes raise serious constitutional questions.
Ustawą z 7 lipca 2022 r. dokonano gruntownej reformy prawa karnego. Efektem tych zmian jest znaczne zaostrzenie represji karnej, np. w postaci wydłużenia możliwej do orzekania kary pozbawienia wolności z okresu od miesiąca do 15 lat, na okres od miesiąca do 30 lat, obniżenia wieku odpowiedzialności karnej w szczególnych przypadkach do 14 lat czy możliwości orzeczenia kary dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego przedterminowego zwolnienia. Zmiany, które pojawiły się w Kodeksie karnym, można uznać za kolejny etap w walce politycznej poprzez działania określane mianem populizmu penalnego. Jednakże można na te zmiany spojrzeć jako na efekt przyjęcia odmiennej od dotychczasowej filozofii prawa karnego i przyjęcie założeń neoklasycyzmu w prawie karnym. Niektóre z tych zmian budzą jednak poważne wątpliwości konstytucyjne.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 6(76); 287-302
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social and Legal Issues of Corporal Punishment of Children
Autorzy:
Grinevičiūtė, Kristina
Vitkutė - Zvezdinienė, Iveta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046850.pdf
Data publikacji:
2018-12-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kary cielesne
prawa dziecka
odpowiedzialność karna
corporal punishment
children’s rights
criminal responsibility
Opis:
Research problem. A democratic state is guided by the rule of law and the principles of the human rights and freedoms. Ratifying the European Convention on Human Rights and The European Social Charter or Revised European Social Charter, Member States undertake to respect all people of their jurisdiction rights, including all children. The child is not the family or the state property. Child is a citizen from birth, so it is necessary to look seriously into each such member public offense. When we talk about the criminal cruelty, especially in serious case of child rights violation (murder, sexual assault, and so on), everyone unanimity agree, that no one member of the society cannot tolerate such child abuse. But society begins to split into different camps – from the positive approach into the sentence, to the punishment classification into violence-category - when the discussion is tilting about the child's upbringing without violence. This tendency is due to several reasons. First is that a deliberate arm lift against a child is the belief that slapping "educated" child will become better. Second, parenting is the natural values, or in other words, the right of parents to educate their children in their own training methods. The aim of this article is to provide legal assessment of corporal punishment of children for educational purposes. In order to achieve this aim will be analyse the position of legislator of corporal punishment of children for educational purposes; by analyse proposals and ideas regarding delimitation of corporal punishment, to single out the theories of corporal punishment of children for educational purposes in criminal law jurisprudence.
W artykule przedstawiono obowiązujące akty prawa międzynarodowego oraz wewnętrznego wybranych krajów dotyczące stosowania kar fizycznych wobec dzieci. Ukazano, że dziecko jest obywatelem od urodzenia i ma wszystkie prawa, które muszą być chronione. Kiedy mówimy o okrucieństwie kryminalnym, szczególnie w poważnym przypadku naruszenia praw dziecka (morderstwo, napaść na tle seksualnym itd.), wszyscy jednomyślnie zgadzają się, że nikt z członków społeczeństwa nie może tolerować takiego wykorzystywania dzieci. Ale społeczeństwo zaczyna się dzielić na różne obozy – od pozytywnego podejścia do zdania po klasyfikację kar w kategorię przemocy – kiedy dyskusja toczy się wokół wychowania dziecka bez przemocy. Ta  tendencja wynika z kilku powodów. Po pierwsze, to wiara ze celowe podniesienie ręki przeciwko dziecku lepiej „wykształci” dziecko. Po drugie, rodzicielstwo jest wartościami naturalnymi i to jest prawo rodziców do wychowywania dzieci w ich własnych metodach. Celem tego artykułu jest ocena prawna kary cielesnej wobec dzieci w celach wychowanie. Aby osiągnąć ten cel będzie analizowana stanowisko ustawodawcy oraz orzecznictwo prawa karnego.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 4; 93-104
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara ograniczenia wolności z zastosowaniem dozoru elektronicznego – utracona szansa naprawy tej kary w polskim prawie karnym
A restriction of liberty order monitored electronically – a lost chance in Polish criminal law
Autorzy:
Grudecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693914.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
criminal law
system of punishment
restriction of liability
electronic surveillance
prawo karne
system kar
kara ograniczenia wolności
dozór elektroniczny
Opis:
The Act on the Amendments to the Penal Code and some other Acts of 20 February 2015 modified many regulations concerning the structure and the way of executing penalties, including the restriction of liberty. In this paper, the reasons for the implementation of an order requiring a person to remain within their home or stay at the restriction place, being electronically monitored, are presented and assessed. This is followed by the assessment of the provisions of the Executive Penal Code governing this form of punishment, which was briefly available under Polish criminal law. The author presents the reasons why a restriction of liberty order had been introduced in the first place and then abolished by the Act Amending the Executive Penal Code of 11 March 2016 and offers his own explanation of this. He also examines whether the amendment of February 2015 was a right decision and presents his own views, concluding with some de lege ferenda points regarding the possibility of re-introducing the order of the restriction of liability, but with certain amendments pertaining to the detailed execution of this order.
Ustawa z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 396) wprowadziła liczne zmiany w przepisach dotyczących struktury oraz wykonywania kar, m.in. reformując sposób wykonywania kary ograniczenia wolności. W publikacji autor przedstawił powody wprowadzenia obowiązku pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym wyznaczonym miejscu z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego jako jednej z form kary ograniczenia wolności, dokonał oceny tej, niestety krótko obowiązującej, zmiany w polskim prawie karnym. Autor omówił również pokrótce przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, które regulowały dokładnie sposób wykonywania kary ograniczenia wolności w formie stanowiącej przedmiot publikacji, a także zaprezentował przyczyny cofnięcia tej części reformy ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i ustawy – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. poz. 428). Podjął też próbę odpowiedzi na pytanie, czy przywrócenie dozoru elektronicznego jako systemu wykonywania kary pozbawienia wolności było słuszne. Autor zaproponował też uwagi de lege ferenda odnośnie do przywrócenia usuniętej ustawą z 11 marca 2016 r. omawianej formy kary ograniczenia wolności z pewnymi zmianami co do szczegółów dotyczących sposobu jej wykonywania, które powinny znaleźć się w Kodeksie karnym wykonawczym.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 4; 121-133
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OBOWIĄZEK PRACY NA CELE SPOŁECZNE JAKO ELEMENT KARY KRYMINALNEJ
COMPULSORY COMMUNITY WORK AS AN ELEMENT OF CRIMINAL SANCTION
Autorzy:
Hryniewicz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693550.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
punishment of restricted freedom
criminal sanction
work for community
compulsory work
forced labour
kara ograniczenia wolności
kara kryminalna
praca na cele społeczne
praca przymusowa
Opis:
The object of the analysis is a duty of unpaid controlled work for the community as an element of punishment of restricted freedom in Polish criminal law. The paper presents the function of compulsory work in Polish criminal codes of 1932, 1969 and 1997. It also shows, on the example of the Criminal Code of the Russian Federation, that it is possible to differentiate between a punishment of restricted liberty and a punishment of compulsory work. Next, the authoress attempts to answer the question whether the duty of work for the community can be seen as an inconvenience characteristic of criminal punishment. Finally, the compulsory character of work is being examined to establish whether that kind of penalty is in conformity with the provisions of international treaties that prohibit forced and obligatory labour, to which the Republic of Poland is a signatory.
Przedmiotem analizy jest obowiązek wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne jako element kary ograniczenia wolności w polskim prawie karnym. Artykuł obrazuje, jaką funkcję miał i ma obowiązek pracy na gruncie polskich kodeksów karnych z 1932 r., 1969 r. i z 1997 r. Wskazywany jest przykład Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, w której obowiązek pracy i ograniczenie wolności stanowią osobne rodzaje sankcji. W dalszej części artykułu autorka stara się ustalić, czy obowiązek wykonywania pracy na cele społeczne może być traktowany jako dolegliwość cechująca karę kryminalną. W końcowej części artykułu bada niedobrowolny charakter takiej pracy z punktu widzenia zgodności tej regulacji z umowami międzynarodowymi, których sygnatariuszem jest Rzeczpospolita Polska, a które zabraniają pracy przymusowej lub obowiązkowej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 105-117
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Merytoryczne przesłanki orzekania kar i innych środków wobec wielokrotnych recydywistów
Penalties and other measures applied towards multiple recidivists
Autorzy:
Janiszewski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699228.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
recydywa
wielokrotny recydywista
kara
kodeks karny
środki karne
polityka karna
wymiar kary
kara pozbawienia wolności
orzecznictwo
badania empiryczne
statystyki sądowe
recidivism
multiple recidivists
punishment
penal code
penal measures
criminal policy
sentence
imprisonment
case law
empirical research
court statistics
Opis:
The aims of the present study have been: 1) to ascertain the actual conditions of the courts' decisions applying penalties and other measures towards multiple recidivists; 2) to determine the present penal policy towards this category of convicted persons; 3) to compare this policy with the assumptions included in the Penal Code in force. Punishment imposed upon multiple recidivists is regulated by the provisions of Art. 60, para. 2 and 3 Art. 61 of the Penal Code. Their formulation is as follows: on a perpetrator sentenced twice in the conditions specified in para. 1 (special basic recidivism), who has served altogether at leat one year of deprivation of liberty and in the period of 5 years after the serving of the last penalty commits again an intentional offence with the purpose of obtaining a material benefit or of a hooligan character, similar to at least one of the previously committed offencęs, the court shall impose a penalty within the limits of from three times the lowest sanction, but not less than 2 years, up to the highest statutory sanction increased by one half, and if the highest statutory sanction is not higher than 3 years: up to 5 years deprivation of liberty. The increase of the lowest statutory sanction provided in para. 1 or 2 shall not apply, when the offence is a serious offence; in this case the court shall consider the commission of the offence in the conditions specified in para 1 or 2 as a circumstance increasing the penalty. In particularly justified cases when even the lowest penalty imposed on the basis of Art. 60. paras 1 or 2 would be incommeasurably Severe by reason of the motives for the action of the perpetrator, his traits and personal conditions as well as his way of life before the commission and his behaviour after the perpetration of the offence, the court when imposing the penalty may refrain from applying the rules specified in Art. 60. paras 1 or 2; in these cases the court shall take into consideration the commission of the offence in the conditions specified in Art. 60, para 1or 2 as circumstances influencing increasing the penalty. With regard to a perpetrator sentenced in the conditions specified in Art. 60, para. 2 he court shall adjudge protective supervision; if adjudging this supervision is not sufficient to prevent recidivism, the court shall adjudge .the commitment of the sentenced person to a social readaptation centre. (Art. 62, para. 2). The present work has been based on the author's own research and to a minimum extent only on the analysis of the national statistical data. The point of departure for the study of the actual conditions of the courts decisions were the conditions specified in the Penal Code now in force. The conditions specified in Art. 61 of the Penal Code and related to the offender only have been assumed to form the ratio legis of special recidivism in the Polish penal legislation. If, however, when aplying this provision, the courts prefer the conditions related to the most recent act of the offender, this mignt be an indication of their different attitude towards the aim of punishment in the case of the discussed category of offenders. The existence of such divergences between the conditions of application of Art 61 of the Penal Code as included in the law on the one hand, and those applied by the courts on the other hand  has been one of the hypotheses verified in the present study.  The study has been based on the examination of court records. All the accessible records of criminal cases (230) have been included in it, in which Sentences were passed with regard to multiple recidivists (under Art 60. para. 2  and Art. 61 in connection with Art. 60, para. 2 of the Penal Code) in the District Court of the city of Poznań in the years 1975-1981. The question arised whether this could be treated as an equivalent to a random sample of the national population of convicted multiple recidivists. As shown by a comparison of distributions in question are highly convergent. A questionnaire to investigate the ourt records consisted of 41 questions concerning the convicted recidivist, his previous offences and criminal record, his last offence and the content of the last sentence. The impact of a number of variables on the application of Art. 61 of the Penal Code, on the length  of the prison sentence and on the decision of commitment to a social readaptation centre has been analysed in succession. Conclusions from the study are as follows: 1. In the application of Art.61 of the Penal Code ,the predominating part is played by the conditions connected with the degree of socil danger of the act and with its legal label. The conditions connected with the person of the perpetrator seem to have a much smaller effect. The reason of this state of affairs may be seeked in the fact that the court is obligated by Art. 60, para.2 of the Penal Code to impose long-term penalties of deprivation or liberty regardless of the degree of social danger (seriousness) of the offence which may be trivial in particular cases. Therefore, it is not to be wondered at that in these cases the courts apply Art. 61 of the Penal Code so as to impose a lower or more lenient penalty in order to make it commeasurable with the offence. The following conditions have been found to exert the greatest influence on the length of sentences to deprivation of liberty under Art. 60, para. 2: firstly, the legal appraisal of the offence and the related content of the instructions for meting out punishment specified in Art. 60, para. 2 of the Penal Code, and secondly, the degree of social danger of the offence. The character of the offence and the appraisal of its social danger influence the sentence too, including the type of penalty, when Art. 61 of the Penal Code is applied by the court. This is probably a further result of following the same conditions already when deciding on the application of Art. 61 of the Penal Code. When adjudging the commitment of convicted persons to a social readaptation centre, the courst were guided by the conditions connected with intense symptoms of demoralization of these persons and with a previous application of various penal measures towards them; thus the conditions were formally the same as those to be found in the Penal Code. At the same time, conditions connected with the recently committed offence were left out of account here. One should be particularly careful when interpreting the findings in this case aS the decisions in question may be conditioned by the courts' various attitudes towards the practical functioning of the centers, and by different purposes of their adjudgement in definite cases. The length of the perod for which commitment to a social readaptation centre was adjudged has appeared to increase with the length of the sentence to deprivation of libety. Admittedly, outright conclusions as to the need for amendments of the provisions of the Penal Code in its part concerning recidivists do not follow immediately from the findings of the present study. These findings have. however, demonstrated the degree to which the instructions for meting out, punishment specified in Art. 60, para. 2 of the Penal Code sever the relation between the offence and punishment, as  well as the fact that the corrective function of punishment imposed upon multiple recidivists - officially assumed by the legislator-has a fictious character in practice. In consequence, Art. 61 of the Penal Code is used in discord with its purpose; it is applied to adjust the adjudicated punishment to the seriousness of the offence committed.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1986, XIII; 109-139
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Represyjność czy łagodność w polskim prawie karnym
Repressiveness or Leniency in Polish Criminal Law
Autorzy:
Jaroch, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33574572.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Penal policy
criminal punishment
restitutionary remission
restorative justice
incarceration rate
Polityka karna
kara kryminalna
umorzenie restytucyjne
sprawiedliwość naprawcza
współczynnik prizonizacji
Opis:
Polityka karna jest jednym z elementów polityki kryminalnej, stąd pozostaje w obszarze szczególnego zainteresowania społecznego, zwłaszcza że nie ma jednolitego przekonania i stanowiska, co do kierunku zmian dotyczących realizacji celów, jakie ma spełniać kara. W artykule zawarta została analiza określonych zmian legislacyjnych prawa karnego pod względem jego skuteczności w sferze przeciwdziałania przestępczości, w szczególności dotyczy kwestii, czy zwiększona represyjność prawa karnego ma przełożenie na ograniczenie przestępczości w praktyce. Autor podejmuje próbę oceny zmian legislacyjnych w obszarze prawa karnego, stąd też swoje zainteresowania koncentruje na modyfikacjach założeń polityki karnej. Stosowanie sankcji prawnokarnych (tj. poszczególnych jej rodzajów, częstotliwości, stopnia nasilenia) – czyli polityka karania – zależy od poglądów i założeń dotyczących stosowania reakcji karnych, przy czym wiele zależy od akcentu położonego na wybrane cele stosowania sankcji prawnokarnych. Preferencyjny wybór prowadzi do osiągania i realizacji określonych celów. Z badań wynika bowiem, iż konsekwencją przyjętych założeń jest zaostrzenie sankcji wielu przestępstw, prymat kar izolacyjnych, odejście od kar alternatywnych dla pozbawienia wolności, co z kolei pozostaje w sprzeczności z zaleceniami polityki karnej Unii Europejskiej, gdzie w większości państw obserwuje się wzrost liczby kar alternatywnych, przy jednoczesnym spadku liczby kar izolacyjnych. W Polsce analiza danych nie wskazuje na zmniejszenie się liczby osób pozbawionych wolności czy liczby przestępstw (od 2014 r. utrzymuje się na poziomie 700–800 tys. przestępstw). Zauważalne są natomiast – utrzymujące się na wysokim poziomie w porównaniu z innymi krajami – tendencje wzrostu orzeczeń bezwzględnego pozbawienia wolności i spadku liczby orzeczeń warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności. Autor poprzez analizę danych, które przedstawia w formie tabel oraz wykresów, dochodzi do wniosków, iż surowość kary ani jej zaostrzanie nie prowadzi do ograniczenia przestępczości, ale kara pozostaje środkiem realizacji jej celów (sprawiedliwościowy, ogólno- i szczególnoprewencyjny czy kompensacyjny).
Penal policy is one of the elements of criminal policy, and, as such, it continues to be of particular interest to society, especially since there is no uniform conviction and standpoint as to the direction of changes regarding achieving the objectives of punishment. The aim of the article is to analyse and verify legislative changes in criminal law in terms of its effectiveness in preventing crime, in particular to show whether increased repressiveness of criminal law has an impact on crime reduction. The author attempts to assess legislative changes in the area of criminal law, hence he focuses his interest on modifications to the assumptions of penal policy. The research shows that the consequence of the adopted premises is the toughening of sanctions for many crimes, the dominance of custodial punishments, the departure from other forms of punishments as alternative to imprisonment, which stands in contrast to the policy of the European Union, where, in most countries, an increase in the number of alternative punishments is observed, accompanied by a decrease in the number of custodial sentences. Analysis of the relevant data indicates neither a decrease in the number of persons deprived of their liberty nor a decrease in the number of crimes committed. There is a noticeable trend of an increase in absolute prison sentences and a decrease in the number of conditionally suspended imprisonment sentences. Incarceration rates remain high, compared to other countries. The author analyses the data and presenting them in the form of tables and graphs. Research findings are clear: the severity of punishment and its aggravation do not lead to a reduction in crime, but punishment remains a means to achieve its goals of justice, general and special-prevention or compensation.
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2023, 2; 29-62
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia rozwoju kary śmierci na przestrzeni wieków w wybranych koncepcjach filozoficznych
Autorzy:
Jurczyk, Marcin Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617636.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
capital punishment
criminal law
abolitionism
retentionism
philosophy
Christianity
kara śmierci
prawo karne
abolicjonizm
retencjonizm
filozofia
chrześcijaństwo
Opis:
The paper presents the attitude of society towards capital punishment during different historical periods and describes the development of philosophical and moral thought regarding the death penalty. Presented terse overview of views on the death penalty in the history of Christian thought. Furthermore, the paper details the most important arguments of the abolitionists and discusses the traditional movement in the philosophy of capital punishment called retentionism (rigorism). It presents basic arguments of the rigorists (supporters of the death penalty) which are in opposition to the arguments of the abolitionists.
Praca przedstawia stosunek społeczeństwa do kary śmierci na przełomie poszczególnych epok oraz rozwój myśli filozoficzno-moralnej dotyczącej wymierzania tej kary. Zaprezentowano lakoniczny przegląd poglądów na temat kary śmierci w historii rozwoju myśli chrześcijańskiej. Opisano najważniejsze argumenty abolicjonistów i tradycyjny kierunek w filozofii kary śmierci nazwany retencjonizmem (rygoryzmem). Omówiono również podstawowe argumenty wysuwane przez rygorystów (zwolenników kary śmierci), które stoją w opozycji do argumentów abolicjonistów.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2016, 19, 28
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola ustawowych wskazań sądowego wymiaru kary w kontekście praw jednostki karanej
The role of statutory indications of judicial sentencing in the context of the rights of a convicted individual
Autorzy:
Kania, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697692.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
judicial sentencing
protection of the individual in criminal proceedings
just punishment
Opis:
The aim of the article is to determine whether statutory indications of sentencing enable the court – and if they do, to what extent – to make the correct choice with regard to the type of sentence. The analysis leads to the conclusion that although the normative presence of the said regulations prevents the courts from exceeding their discretion, their practical usefulness is highly doubtful. An attempt to translate the meaning of the said provisions to the specific type of sentence turns out to be an extremely complex process. Additionally, there are controversies regarding empirically confirmed cases when during sentencing judges make reference to an informal penalty classification in the form of their personal knowledge or life and work experience.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2019, 17, 1; 99-105
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność osób nieletnich za czyny karalne – uregulowanie dwutorowe
Autorzy:
Klimek-Łakomy, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788435.pdf
Data publikacji:
2021-07-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
nieletni
demoralizacja
przestępstwo
kara
odpowiedzialność karna
ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich
art. 10 §2 kodeksu karnego
zakład poprawczy
juvenile
demoralization
offense
punishment
criminal liability
the act on proceedings in juvenile cases
art. 10 §2 of the Criminal Code
correctional facility
Opis:
Opracowanie niniejsze dotyczy odpowiedzialności nieletnich za dokonane przestępstwa. Precyzyjniej rzecz ujmując problemy odnoszą się do ustawy z 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz do art. 10§2 kodeksu karnego. Podstawą do orzekania w sprawach nieletnich jest wspomniana powyżej ustawa z 1982 r. Sąd orzekając karę wobec nieletniego nie „skazuje go” na pobyt w zakładzie poprawczym lecz orzeka jego umieszczenie. Środek poprawczy jest, co prawda, środkiem izolacyjnym, stanowiącym wyjątkową formę pozbawiania wolności, lecz nie pełni funkcji kary. Natomiast z kodeksu karnego nieletni może odpowiadać tylko w ściśle wymienionych sytuacjach w art. 10§2 kodeksu karnego. Na podstawie kodeksu karnego nieletni odpowiada wyjątkowo.
This paper aims to analyze the responsibility of minors for their crimes in context of the 1982 act on proceedings with minors, as well as with article 10§2 of the Penal Code. It argues that the fundament in judicial adjudication on minors is the 1982 act. Court does not „sentence” them on serving in correctional institution, but he „decides” on their placement there. Correctional measure, is obviously a unique mean of restricting freedom, but it is not perceived as a penalty. Penal Code on the other hand, can be used only in strictly specified circumstances, listed in article 10§2 of the Penal Code. Based on the Penal Code, the responsibilty of minor is unique.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2017, 24; 125-136
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryteria rozgraniczania przestępstw i wykroczeń
The differences between crimes and misdemeanours
Autorzy:
Kowalski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478537.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa ELSA Poland
Tematy:
crime
offense
punishment
social harm
criminal and administrative law
Opis:
The aim of this article is to defi ne boundaries between crime and misdemeanours. The reference point for discussion are provisions of the Codes as well as out of them. First discussed part presents three main European models of responsibility for the misdemeanours (French, Austrian and German) and stages of development of the law on misdemeanours in Poland. The second part concerns strict criteria for delimiting areas of crime and delinquency. Particular attention is given to the following issues: decision-making body, breach or threat different to the penalty, the adjudicating authority, violating the legal interests, criminal threats and the degree of social harm. One of the conclusions of the thesis is the absence of the present possible solutions to the dispute over the qualitative or quantitative difference between the offenses
Źródło:
Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland; 2014, 2; 11-22
2299-8055
Pojawia się w:
Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sędziowski wymiar kary w badaniu prawno-socjologicznym 2012–2014
Judiciary Sentencing in Legal and Sociological Research in 2012-2014
Autorzy:
Królikowska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698774.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
kara
prawo karne
badania prawno-socjologiczne
sędziowie
punishment
criminal law
law and sociological research
judges
aggression
violence towards people
violence towards animals
perpetrator of violence
Opis:
This article presents selected results of a legal and sociological research project entitled“Penal cultures. Cultural context of criminal policy and criminal law reforms. Legal,penological, historical, sociological, and cultural (anthropological) analysis of criminallaw reforms in Poland against the background of European and world trends”, conductedin 2012-2014 on a sample of 160 Polish judges. The research was carried out usingthe questionnaire method supplemented with in-depth interviews with 12 judges.The questionnaire was sent by email to all the presidents of district, regional, andappellate courts in Poland with a request to pass it to their judges. The questionnaire wasaccompanied by a recommendation letter from the Vice-Rector for Scientific Researchat the University of Warsaw with the information about the research unit, that is aboutthe Professor G. Rejman Division of Culturally Integrated Legal and Social Studiesand the European Centre for Penological Studies at the University of Warsaw. Thequestionnaire was either sent back in bulk from individual courts, or the respondentssent it back individually by post or email to the university address provided.The punishment phenomenon was examined in a processual approach. Theresearchers adopted the hypothesis that criminal judges were the first link in thisprocess and knew more about punishment and punishing as social and legal phenomena than the general public. The presented research refers thematically to the studiescarried out by Bronisław Wróblewski and Witold Świda before World War II, reportedin their book Sędziowski wymiar kary w Rzeczypospolitej Polskiej. Ankieta [The judiciarysentencing of punishment in the Republic of Poland. A Questionnaire], publishedin Vilnius in 1939. Similarly to those studies, the present research asks questions aboutthe determinants of the judiciary dimension of punishment, but it emphasises morestrongly the cultural, philosophical and moral dimensions of punishment attitudesdisplayed in sentencing.The statements of the respondents show a varied l evel of the judges’ knowledge aboutmatters concerning the socio-cultural and psychological aspects of punishment. Theyalso reveal a strong legal orientation of views and remain within the set of notions andtheories focused on law. Similarly to the Vilnius pre-war studies, the judges’ statementsshow a strong formative influence of lawyers’ education curricula implemented at alllevels of education.The results of the research carried out in 2012-2014 illuminate the judges’ viewson the goals and functions of punishment and punishing. They show the declaredhierarchy of the most important variables defining professional decisions regardingthe sentences imposed by the judges. They show the influence of systemic and culturalvariables on the professional attitudes and motives of the judges’ decisions in this matter.The judges’ statements on the effectiveness of penalties in individual and generalprevention are generally subdued. Although these factors are taken into account inthe process of sentencing, there is no deep conviction about their high impact. It issignificant that the research shows a clear distancing of the judges from the assumptionthat they may be subservient to influences from their superiors, scholarly authorities,public opinion or the decisions of colleagues in similar matters. Independence isdeclared by judges to be an important feature of their professional ethos and appliesto all sources of influence. On the other hand, what the judges indicate as variablesrelevant to their decisions on sentencing are the personal and family conditions ofthe perpetrator and their potential for rehabilitation, which may occur as a resultof criminal sentencing and end the state of impunity. The respondents also indicatethat the fairness of a sentence and the doing of justice to the offender is a significantaspect of the court’s action.Although the research procedure in this case was strongly grounded in empiricism,this was not its main distinguishing feature – it was the conducting of research inthe culture of methodological and theoretical integration of the empirical material.It makes it possible to deduce a complex structure of the researched process andto undertake an analysis explaining many more variables than would appear in thedisciplinary mono analysis.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2018, XL; 371-400
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka słów o karze – ujęcie ogólne
A few words about punishment – general view
Autorzy:
Krzeczek, Monika
Molis, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476435.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Punishment
Criminal Code
General Prevention
Special Prevention
prevention
kara
Kodeks karny
prewencja ogólna
prewencja szczególna
profilaktyka
Opis:
Punishment, its purpose and essence is a research issue around which many controversies have arisen. Previous studies indicate that almost everything has been said about the punishment. However, it is important to point out that the future of punishment and penalization, and issues that continue to raise topics for discussion, are important areas. Penalty plays an important role in the social sphere and highlights important issues such as substance, prevention and punishment.
Kara, jej cel i istota to zagadnienie badawcze, wokół którego narosło wiele kontrowersji. Dotychczasowe badania wskazują, że o karze powiedziano już prawie wszystko. Jednak należy zaznaczyć, że ważnym obszarem jest przyszłość kary i karania oraz zagadnienia, które nadal stają się tematem do dyskusji. Kara odgrywa ważną rolę w obszarach społecznych i należy podkreślać ważne zagadnienia, jakimi są istota, profilaktyka oraz celowość kary.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2017, 1(20); 133-140
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymiar miłosierdzia w stanowieniu i stosowaniu prawa
The Dimention of Mercy in the Appointment and Aplication of Law
Autorzy:
Krzewicki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792708.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
prawo
moralność
sprawiedliwość
miłosierdzie
kara kryminalna
przebaczenie
pojednanie
law
morality
justice
mercy
criminal punishment
forgiveness
reconciliation
Opis:
Miłosierdzie jako kategoria życia społecznego niejako automatycznie wchodzi w stosunki społeczne podlegające prawnej regulacji. Obok wymiaru przedmiotowego, jest związane z pewną postawą, która polega na afirmacji człowieka, okazaniu mu współczucia i otwarciu drogi do naprawy zburzonych relacji. Dziś konieczne jest odważniejsze oznaczenie podstaw aksjologicznych, na których zbudowany jest system praw w chrześcijańskim kontekście kulturowym. Dotyczy to głównie Konstytucji. Na tej podstawie możliwe byłoby odkrycie elementów treściowo i funkcjonalnie dopełniających zasadę sprawiedliwości w prawie, które odpowiadają zasadzie miłosierdzia. Choć miłosierdzie nie przynależy do słownika pojęć prawnych, to jego zadomowienie się w nim wydaje się możliwe i pożądane. Bogate w treść pojęcie miłosierdzia progresywnie zakorzenia się w świadomości społecznej. Pożytkiem wprowadzenia go do systemu prawa może być większa elastyczność prawa, jego bardziej konkretny i indywidualny charakter oraz większa bliższość życiu.
The mercy as a category of social life automatically enters into the social relations subject to legal regulation. In addition to the objective dimension, it is associated with a certain attitude, which is based on the affirmation of a man, showing him compassion and opening the way to repair the broken relations. Today, it is necessary to bolderly determine the axiological foundations on which the system of rights is built in the Christian cultural context. This mainly applies to the Constitution. On this basis, it would be possible to discover elements that content and functionally complement the principle of justice in law, which correspond to the principle of mercy. Although mercy does not belong to the dictionary of legal concepts, its establishment in it seems possible and desirable. The content-rich concept of mercy is progressively rooted in the social consciousness. The introduction of it into the legal system may be greater flexibility of the law, its more specific and individual character and greater closeness to life.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 159-176
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 42

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies