Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal offences" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
The Obligation to Report Cases of Child Sexual Abuse – Comparison of Legal Regulations in Poland, Austria, and the Federal Republic of Germany
Autorzy:
Tuora-Schwierskott, Ewa
Bień-Węgłowska, Iwona Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40454635.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
denucjacja
przestępstwa seksualne
sprawca
niezawiadomienie
denunciation
sexual offences
criminal offender
failure to notify
Opis:
Przedmiotem opracowania jest porównanie regulacji prawnych w zakresie obowiązku zgłoszenia przypadków wykorzystania seksualnego dzieci w Polsce, Austrii i Republice Federalnej Niemiec. Autorki skupiły się na analizie sposobu realizacji zgłoszenia przestępstwa pedofilii, konsekwencji prawnych i społecznych niezawiadomienia oraz na różnicach w podejmowanych działaniach ustawodawczych, administracyjnych, społecznych i wychowawczych służących ochronie dobra dziecka.
The subject matter of this work constitutes the comparison of the legal regulations governing the obligation to report cases of child sexual abuse in Poland, Austria, and the Federal Republic of Germany. The authors have focused on the analysis of the method of reporting the crime of paedophilia, the legal and social consequences of the failure to notify of that kind of offence, and the differences in the legislative, administrative, social, and educational measures taken to protect a child’s welfare.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2023, 54, 3; 221-238
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występek czynnej napaści na Prezydenta RP w Kodeksie karnym z 1997 r.
The offence of active assault on the President of the Republic of Poland in the Criminal Code of 1997
Уголовный проступок активного нападения на Президента Республики Польша в Уголовном кодексе 1997 г.
Злочин активного нападу на Президента Республіки Польща в Кримінальному кодексі 1997 року
Autorzy:
Dąbkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33542483.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
матеріальне кримінальне право
Президент Республіки Польща
кримінально-правовий захист Президента Республіки Польща
активний напад
злочини проти Республіки Польща
материальное уголовное право
Президент Республики Польша
уголовно-правовая охрана Президента Республики Польша
активное нападение
преступления против Республики Польша
substantive criminal law
President of the Republic of Poland
criminal law protection of the President of the Republic of Poland
active assault
offences against the Republic of Poland
prawo karne materialne
Prezydent RP
prawnokarna ochrona Prezydenta RP
czynna napaść
przestępstwa przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przed zachowaniami wyczerpującymi znamiona czynnej napaści. Asumpt do podjęcia studiów nad przywołanym problemem stanowiło jego relatywnie niewyczerpujące omówienie w dotychczasowym piśmiennictwie. W tekście zaprezentowano racje, które skłoniły ustawodawcę do objęcia taką ochroną głowę państwa polskiego. Dokonano również względnie kompletnego omówienia struktury przestępstwa penalizowanego w art. 135 § 1 Kodeksu karnego. Na potrzeby rozważań posłużono się metodą dogmatycznoprawną. Na podstawie poczynionych ustaleń stwierdzono, że polski ustawodawca to Prezydentowi przyznaje najszerszy zakres ochrony przed czynną napaścią spośród katalogu wszystkich funkcjonariuszy publicznych. Dalsze istnienie tej regulacji, pomimo nielicznych stanowisk kontestujących, uznać należy za pożądane. Warte podkreślenia jest też to, że chroni ona nie tyle samą osobę sprawującą urząd prezydencki, co stoi na straży godności i majestatu Rzeczypospolitej Polskiej, której najwyższym przedstawicielem jest, zgodnie z Konstytucją RP, Prezydent. Z tychże racji wywodzić należy uzasadnienie dla dalszej penalizacji tego występku w polskim prawie karnym.
Метою цієї статті є представити кримінально-правовий захист Президента Республіки Польща від будь-якої поведінки, яка є активним нападом. Причиною проведення досліджень із зазначеної проблеми стало її відносно невичерпне обговорення в літературі на сьогоднішній день. У тексті подано причини, які спонукали законодавця поширити такий захист на главу польської держави. Відносно широко обговорено склад правопорушення, передбаченого ст. 135 § 1 Кримінального кодексу. Для цілей міркувань використано догматико-правовий метод. На підставі висновків з’ясувалося, що польський законодавець надає президенту найширшу сферу захисту від активного нападу з-поміж усіх посадових осіб. Подальше існування цього регулювання, незважаючи на кілька протилежних позицій, слід вважати бажаним. Варто також підкреслити, що закон захищає не стільки особу, яка займає президентську посаду, скільки охороняє гідність і велич Республіки Польща, найвищим представником якої, згідно з Конституцією Республіки Польща, є Президент. З цих причин слід вивести обґрунтування для подальшого покарання за цей злочин у польському кримінальному праві.
Цель данной статьи – представить уголовно-правовую охрану Президента Республики Польша от поведения, исчерпывающего состав активного нападения. Поводом для проведения исследования указанной проблемы послужило то, что она на сегодняшний день сравнительно недостаточно исчерпывающим образом обсуждена в литературе. В тексте представлены причины, побудившие законодателя распространить такую охрану на главу польского государства. Также было проведено относительно полное обсуждение структуры преступления, криминализированного в статье 135 § 1 Уголовного кодекса. В статье был использован догматический правовой метод. На основании исследований был сделан вывод о том, что польский законодатель предоставляет президенту самый широкий объем охраны от активного нападения из каталога всех публичных должностных лиц. Дальнейшее существование этого положения, несмотря на небольшое количество оспариваемых позиций, следует считать желательным. Стоит также подчеркнуть, что оно защищает не столько само лицо, занимающее президентский пост, сколько достоинство и величие Республики Польша, высшим представителем которой, согласно Конституции Республики Польша, является президент. По этим причинам следует вывести обоснование для дальнейшей криминализации этого проступка в польском уголовном праве.
The purpose of this article is to present the criminal law protection of the President of the Republic of Poland against conduct with features of active assault. The study of this problem was prompted by its relatively non-exhaustive coverage in the existing literature. The text presents the rationale which led the legislator to extend such protection to the Head of the Polish State. The paper also includes a relatively complete overview of the structure of the offence penalised in Article 135 § 1 of the Criminal Code. For the purpose of the considerations, a dogmatic-legal method was used. Based on the findings, it was concluded that out of all public officials, the Polish legislator grants the widest scope of protection against active assault to the President. The continued existence of this regulation, in spite of the few contesting positions, should be regarded as desirable. It is also worth emphasising that it protects not so much the very person holding the presidential office, as upholds the dignity and majesty of the Republic of Poland whose supreme representative is, according to the Constitution, the President. These are arguments should serve to justify further penalisation of this offence in Polish criminal law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 2; 195-211
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2021 r., w sprawie III KK 561/19
Gloss on the Supreme Court judgment of 3 February 2021, III KK 561/19
Autorzy:
Gałązka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200515.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
przywłaszczenie
przywłaszczenie prawa majątkowego
prawnokarna ochrona współwłasności
przestępstwa przeciwko mieniu
misappropriation
misappropriation of property right
criminal law protection of co-ownership
offences against property
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest krytyczna glosa do wyroku, w którym Sąd Najwyższy uznał bezprawne dyspozycje rzeczą wspólną dokonane przez współwłaściciela za przywłaszczenie cudzej rzeczy. Stanowisko to trudno zaaprobować, ponieważ opiera się ono na szeroko przyjętej, ale błędnej wykładni pojęcia cudzej rzeczy, uznając ją za cudzą wobec współwłaściciela. Opisane zachowanie wyczerpuje raczej znamiona przywłaszczenia prawa majątkowego w postaci uprawnień do rzeczy przysługujących drugiemu ze współwłaścicieli.W swojej argumentacji SN częściowo oparł się na racjach uzasadniających tę ostatnią kwalifikację prawną, jednakże nie wyciągnął z nich właściwych wniosków i nie zdecydował się na odstąpienie od poglądu przeważającego w orzecznictwie.
The paper presents the critical commentary on the judgment, in which the Supreme Court classified unlawfull disposals of a co-owned item commited by a co-owner as misappropriation of someone else’s movable item. The legal assessment carried out by the Supreme Court can hardly be approved, as it is based on a widespread and yet incorrect interpretation of the concept of someone else’s item, considering it to be someone else’s property in relation to its co-owner. The behaviour in question fulfils rather the features of misappropriation of property right in the form of another co-owner’s participation in co-ownership. The Supreme Courtpartially based its assessment on the reasons justifying the latter legal qualification, however did not draw proper conclusions therefrom and did not decide to depart from the dominant case-law opinion.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 4; 189-202
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Criminal Law Protection of the Autonomy of Patients in Ukraine: Analysis of Possible Grounds for Criminal Liability. Part 2
Prawnokarna ochrona autonomii pacjenta na Ukrainie – analiza możliwych podstaw odpowiedzialności karnej. Część druga
Autorzy:
Likhova, Sofiya
Mozgawa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095895.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
patient’s autonomy
criminal liability
offences
medical personnel
criminal law protection
autonomia pacjenta
odpowiedzialność karna
przestępstwa
personel medyczny
ochrona prawnokarna
Opis:
The aim of the article is to analyze the phenomenon of “patient’s autonomy” as an object of criminal law protection. The article is divided into two parts. In this part, attention is focused on discussing possible grounds for criminal liability in case of violation of patient’s autonomy. It should be stressed that, of course, only some of the behaviors violating the legal good of patient’s autonomy is regulated by criminal law and may therefore result in criminal liability. The authors analyze offences whose commission by medical personnel may violate patient’s autonomy. In addition, they present statistics on the number of medical crimes for 2019.
Celem artykułu jest analiza zjawiska „autonomii pacjenta” jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Artykuł został podzielony na dwie części. W tej części uwagę skupiono na omówieniu możliwych podstaw odpowiedzialności karnej w przypadku naruszenia autonomii pacjenta. Należy podkreślić, że oczywiście tylko część zachowań naruszających dobro prawne, jakim jest autonomia pacjenta, jest regulowana przez prawo karne, a zatem może skutkować odpowiedzialnością karną. Autorzy dokonują analizy przestępstw, których popełnienie przez personel medyczny może naruszać autonomię pacjenta. Dodatkowo przedstawiają statystyki dotyczące liczby przestępstw medycznych obejmujące rok 2019.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 391-41
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak nie działać słowami, czyli o penalizowanych aktach mownych w ujęciu prawnym i językoznawczym
How not to Act with Words, or About Criminalised Speech Acts from a Legal and Linguistic Perspective
Autorzy:
Falana-Jafra, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096264.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
crimes
offences
speech acts
jurisprudence
criminal law
przestępstwa
wykroczenia
akty mowy
juryslingwistyka
prawo karne
Opis:
Celem artykułu jest poddanie analizie penalizowanych aktów mownych z perspektywy dwóch metodologii badawczych: prawnokarnej oraz pragmatycznej. Akty tego rodzaju nie zostały dotychczas poddane wnikliwym, zbiorczym badaniom, choć występują relatywnie często zarówno w zasadniczych ustawach polskiego prawa karnego – w Kodeksie karnym oraz w Kodeksie wykroczeń, jak i w ustawach szczegółowych. W artykule skupiono się na przykładach kodeksowych, a podjęte w nim rozważania wpisują się w zakres juryslingwistyki – nauki interdyscyplinarnej łączącej w sobie aspekty nauk prawnych oraz językoznawstwa. Penalizowane na gruncie prawa karnego akty mowne, a więc przestępstwa i wykroczenia, zostały przeanalizowane pod kątem trzech zasadniczych problemów badawczych: ich statusu prawnokarnego, warunków ich fortunności oraz intencji komunikacyjnych ich sprawców. Procedura wyjaśniająca została oparta na próbie uzgodnienia elementów prawnych oraz językoznawczych dla wyjaśnienia istoty penalizowanych aktów mownych oraz wskazania ich charakterystycznych cech. Szczególne znaczenie miało w tym zakresie zestawienie teorii lokucji, illokucji oraz perlokucji z odpowiednimi członami teorii przestępstwa. Autorka podjęła ponadto próbę określenia społecznej rangi penalizowanych aktów mownych jako jednego ze sposobów ludzkiego działania w świecie – działania, od którego ze względu na zagrażające, nierzadko bardzo dotkliwe konsekwencje prawnokarne warto się powstrzymać. 
The aim of the article is to analyse criminalised speech acts from the perspective of two research methodologies: criminal law and pragmatic. Acts of this kind have not yet been subjected to thorough, collective research, although they are relatively frequent both in the basic acts of Polish criminal law – the Penal Code and the Misdemeanour Code – and in specific acts. The article focuses on code examples and the considerations undertaken in it are part of jurisprudence – an interdisciplinary science combining aspects of legal sciences and linguistics. The speech acts penalised on the grounds of criminal law, i.e. offences, have been analysed from the point of view of three fundamental research problems: their criminal law status, the conditions of their fortuity and the communicative intentions of their perpetrators. The explanatory procedure was based on an attempt to reconcile legal and linguistic elements in order to explain the essence of criminalised speech acts and to indicate their characteristic features. The juxtaposition of the theories of locution, illicitation and perlocution with the corresponding elements of the theory of crime was of particular importance in this respect. The author has also attempted to determine the social rank of criminalised speech acts as one of the ways of human action in the world – an action which, due to the threatening, often very severe criminal law consequences, is worth refraining from. 
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2021, 9, 1; 47-59
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwość funkcjonalna sądu do rozstrzygania sporów kompetencyjnych w sprawach karnych w świetle nowelizacji z 19 lipca 2019 roku
Autorzy:
Łukowiak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083123.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
nowelizacja procesu karnego
spór kompetencyjny
właściwość sądu
analo-gia
zasada samodzielności jurysdykcyjnej
postępowanie karne w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych
postępowanie w sprawach o wykroczenia
proces karny
amendment of the criminal proceedings
disputes of competence
competence of the court
analogy
principle of independence of jurisdiction
criminal proceedings in cases subject to the jurisdiction of military courts
proceedings in minor offences
criminal proceedings
Opis:
W pracy podjęto próbę oceny zmiany przepisów dotyczących rozstrzygania sporów kom-petencyjnych w procesie karnym, wprowadzonej w drodze nowelizacji z 19 lipca 2019 roku. W pierwszej kolejności zaprezentowano dorobek doktryny procesu karnego oraz orzecznictwa sądów karnych ukształtowany jeszcze na gruncie poprzedniego brzmienia art. 38 § 1 Kodeksu postępowania karnego, a następnie poddano analizie celowość zmian wprowadzonych w dro-dze nowelizacji z 19 lipca 2019 roku, jak również samo brzmienie tego przepisu w jego nowym kształcie, wskazując na jego oczywistą wadliwość, a w konsekwencji postulując powrót do poprzedniej wersji tego unormowania. Równocześnie w tekście znajdują się propozycje zasto-sowania określonych zabiegów interpretacyjnych, które de lege lata pozwoliłyby na chociaż częściowe zniwelowanie negatywnych skutków wprowadzenia opisywanej reformy.
This work attempts to assess the change in the provisions on the settlement of competence disputes in a criminal proceedings, introduced by way of amendment of 19 July 2019. Paper analyze the views of the literature of polish criminal proceedings and of the jurisprudence of criminal courts shaped under the previous wording of Article 38, § 1 of Polish Code of Criminal Procedure, and then the purposefulness of the changes introduced by the amendment of 19 July 2019, as well as the very wording of this provision in its new shape, indicating its obvious defectiveness, and as a consequence postulating a return to the previous version of this regulation. At the same time, the text includes proposals for the use of specific interpretative measures that de lege lata would allow for at least partial mitigation of the negative effects of introducing the described reform.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 3; 67-80
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem karalności przygotowania do zabójstwa
The Polish Law for the Criminalization of the Planning of Murder
Autorzy:
Gorczowska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098389.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przygotowanie do zabójstwa
przyjęcie zlecenia zabójstwa
karalność przygotowania
przyczyny kryminalizacji
przestępstwa przeciwko życiu
dobro prawne
planning a murder
the undertaking of a contract killing
criminalization of planning murder
grounds for criminalization
criminal offences against life
legal interest
Opis:
W artykule omówiono podstawowe problemy związane z zawartą w ustawie z 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, propozycją wprowadzenia do polskiego porządku prawnego karalności przygotowania do zabójstwa (art. 148 §5 k.k.), a także przyjęcia zlecenia zabójstwa (art. 148a k.k.). W pierwszej kolejności wyjaśnione zostało samo pojęcie przygotowania. Następnie rozważono przyczyny, dla których do tej pory przygotowanie do zabójstwa nie jest karane, tj. niemożność wykazania zamiaru, a także zbyt odległe zagrożenie dla dobra prawnego. Zwrócono uwagę również na relację między karalnością przygotowania do zabójstwa a wprowadzeniem do kodeksu karnego nowego typu przestępstwa, jakim jest przyjęcie zlecenia zabójstwa. Przeanalizowano również zarówno pozytywne, jak i negatywne opinie doktryny dotyczące omawianej instytucji.
The article discusses key problems associated with the amendment of June 13, 2019 to the Polish Criminal Code and related legislation on the criminalization of plans for murder (Art. 148 §5) and the undertaking of a contract killing (Art. 148a). First the article explains what is meant by “plans for murder” under Polish law. Next it shows why the planning of murder is going unpunished, discussing why it is impossible under Polish law to prove intentionality, and argues that the threat to the legal interest involved is defined too vaguely. It also considers the relationship between the criminalization of making plans for a murder and the institution of regulations in the Polish Criminal Code of a new type of criminal offence, the undertaking of a contract killing. The article reviews both the positive and negative opinions of the doctrine of this institution.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 101-118
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Circumstances Which are the Basis Of Exemption of a Person From Criminal Liability for Corruption Offences in the Field of Professional Activities Related to Public Service
Autorzy:
Viktorovich, Shevchyshen Artem
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374832.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
proving
exemption from criminal responsibility
corruption offences in the field of service activities related to the provision of public services
Opis:
The article examines the peculiarities of proving circumstances, which are the basis for the release of a person from criminal responsibility for corruption offences in the field of service activities related to the provision of public services. Substantive and procedural legal basis for such release has been found and the peculiarities of proving circumstances which are the grounds for the release of a person from criminal responsibility on the basis of article 49 and part 5 of article 354 of the Criminal Code of Ukraine have been analysed.
Źródło:
Internal Security; 2019, 11(2); 201-210
2080-5268
Pojawia się w:
Internal Security
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CZY „OBCY” W PAŃSTWIE OZNACZA KŁOPOTY? FENOMEN PRZESTĘPCZOŚCI CUDZOZIEMCÓW W SZWAJCARII ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM POLAKÓW
Does “Foreigner” always Mean Trouble? Crime Committed by Foreigners in Switzerland, with Particular Emphasis on Crime Committed by Poles
Autorzy:
Dajnowicz-Piesiecka, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096449.pdf
Data publikacji:
2019-10-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo karne
przestępczość
Szwajcaria
imigranci
przestępstwa narkotykowe
przestępstwa drogowe
kodeks karny
przestępczość cudzoziemców
criminal law
crime
Switzerland
immigrants
drug offences
traffic offences
the penal code
crime committed by foreigners
Opis:
Artykuł dotyczy fenomenu przestępczości cudzoziemców w Szwajcarii. Ze szczególną uwagą omówiono zwłaszcza obraz przestępczości, której w Szwajcarii dopuszczają się Polacy. Miało to na celu weryfikację prawdziwości funkcjonującego w europejskich społeczeństwach stereotypu Polaka-przestępcy. Badania, których wyniki prezentuje przedmiotowe opracowanie, przeprowadzono za pomocą metody analizy danych wtórnych. Wykorzystano statystyki kryminalne dotyczące skazań cudzoziemców za popełnienie przestępstwa, które pozyskano ze szwajcarskiego Federalnego Urzędu Statystycznego. Analiza danych liczbowych pozwoliła jednoznacznie stwierdzić, iż w obrazie przestępczości osądzonej wyrokiem skazującym w Szwajcarii przeważają sprawcy pochodzenia obcego, ponieważ cudzoziemcy co roku stanowią blisko 60% wszystkich skazanych w Szwajcarii osób. Wśród skazanych cudzoziemców znajdują się również Polacy, którzy coraz częściej postrzegają Helwecję jako atrakcyjny kierunek emigracji. Przestępczości Polaków w Szwajcarii swoją strukturą nie odstaje mocno od ogólnego obrazu przestępczości cudzoziemców w tym kraju, jednak warto wskazać, iż Polacy częściej niż przedstawiciele innych nacji, skazywani są za przestępstwa określone w szwajcarskiej ustawie o ruchu drogowym.
This article is on crime committed by foreigners in Switzerland, with a detailed discussion of crime committed by Poles. The purpose of focusing on the “Polish” crime was to check the authenticity of the stereotype of “the Polish criminal” in European societies. I carried out my research using the secondary data analysis method, and present my results in this study. I used the criminal statistics for the number of convicted foreigners which I obtained from the Swiss Federal Office of Statistics. My analysis of the data showed beyond all doubt that in the breakdown of crime in Switzerland there are more offenders from foreign countries than Swiss citizens. Every year foreigners make up nearly 60% of the offenders convicted in Switzerland. Convicted foreigners include Poles, who are finding Switzerland more and more of an attractive destination for immigration. The breakdown for crime committed by Poles in Switzerland does not differ very much from the general pattern of crime committed foreigners in that country, but it is worth pointing out that Poles are convicted of crimes under the Swiss Road Traffic Act more often than other immigrants.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 3; 203-229
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozkwit doktryny prawa karnego w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym – ośrodki, uczeni, idee
The great age of the criminal law doctrine in Poland between the two World Wars – centres, scholars, ideas
Autorzy:
Janicka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533054.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
legal history
the Second Polish Republic
criminal law of 20th century
history of criminal law science
penalties
safety measures
juvenile criminal law
administrative offences law
historia prawa
II Rzeczpospolita, prawo karne XX w.
historia nauki prawa karnego
kary
środki zabezpieczające
odpowiedzialność karna nieletnich
prawo wykroczeń
Opis:
The interwar period was marked by a significant growth of the criminal law doctrine in Poland. Along with senior academics – professors Krzymuski and Miklaszewski, an extensive research was developed by the representatives of the younger generation, including professors Makarewicz, Makowski, Mogilnicki and Rappaport, and the representatives of the new generation, among those the most prominent were professors: Wolter, Śliwiński, Glaser, Wróblewski, Radzinowicz, Papierkowski, Świda and others. Five university law faculties – in Warsaw, Cracow, Lviv, Vilnius and Poznań – were the most important Polish criminal law centres. The Polish scholars undertook all the fundamental and current issues regarding penal studies in a whole, including criminology and penal policy, which were structuralizing at the time. The theories and ideas presented by them corresponded to the modern European and global trends. Numerous enlightened conceptions of the Polish scholars were realised in the criminal code, administrative offences law, prison act and other legal acts. The original and modern juvenile law created in the interwar period, which was constituted in adequate sections of the criminal code and the code of penal proceedings, deserves a particularly high grade.
Dwudziestolecie międzywojenne było w Polsce okresem wspaniałego rozwoju doktryny prawa karnego. Obok najstarszych profesorów – Krzymuskiego czy Miklaszewskiego, wszechstronną działalność rozwinęli przedstawiciele średniej generacji, zwłaszcza profesorowie Makarewicz, Makowski, Mogilnicki i Rappaport, a także młodego pokolenia, wśród których wyróżniali się profesorowie Wolter, Śliwiński, Glaser, Wróblewski, Radzinowicz, Papierkowski, Świda i inni. Rolę centrów polskiej myśli prawnokarnej odgrywało pięć uniwersyteckich wydziałów prawa: w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Wilnie i Poznaniu. Polscy uczeni podjęli wszystkie fundamentalne i aktualne problemy obejmujące całość nauk penalnych, w tym kształtującej się ówcześnie kryminologii i polityki kryminalnej. Głoszone teorie i idee odpowiadały nowoczesnym trendom europejskim i światowym. Wiele postępowych koncepcji polskich uczonych znalazło odzwierciedlenie w wydanym kodeksie karnym, prawie o wykroczeniach, ustawie o organizacji więziennictwa i innych aktach prawnych. Na szczególnie wysoką ocenę zasługuje wydane w dwudziestoleciu międzywojennym oryginalne i nowoczesne prawo dla nieletnich, które umieszczono w odpowiednich rozdziałach kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2019, 22; 185-208
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impossible attempt versus voluntary withdrawal or prevention of perpetration: comments on the Supreme Court resolution of 19 January 2017 (I KZP 16/16)
NIEUDOLNOŚĆ USIŁOWANIA A DOBROWOLNE ODSTĄPIENIE LUB ZAPOBIEŻENIE DOKONANIU. UWAGI NA MARGINESIE UCHWAŁY SĄDU NAJWYŻSZEGO Z DNIA 19 STYCZNIA 2017 R. (I KZP 16/16)
Autorzy:
Gruszecka, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389853.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
inchoate offences
criminal attempt
impossible attempt
failed attempt
voluntary
withdrawal
“active regret”
criminal liability for attempt
formy stadialne popełnienia przestępstwa
usiłowanie
usiłowanie nieudolne
usiłowanie chybione
dobrowolne odstąpienie od dokonania
czynny żal
odpowiedzialność
karna za usiłowanie
Opis:
Usiłowanie nieudolne, jako szczególna forma stadialna popełnienia przestępstwa, przy której sprawca nie zdaje sobie sprawy, że dokonanie jest ex ante niemożliwe z uwagi na brak przedmiotu lub brak środka nadającego się do popełnienia przestępstwa, stanowi źródło wielu – jak dotąd nierozwiązanych – dogmatycznych dylematów, z uzasadnieniem jego karalności na czele. Jednym z takich właśnie zagadnień jest dopuszczalność stosowania instytucji czynnego żalu wobec zachowania, które nawet gdyby sprawca go nie zaniechał, i tak nigdy nie sprowadziłoby niebezpieczeństwa dla dobra prawnego. Kwestia ta po raz kolejny pojawiła się w związku z ostatnią uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 19.01.2017 r., w której Sąd analizował kryteria udolności usiłowania oraz dobrowolności odstąpienia. Autorka stara się wykazać, że po pierwsze nie ma żadnych przeszkód, by sprawca, który w swoim wyobrażeniu dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego, mógł korzystać z takich samych przywilejów w zakresie odpowiedzialności karnej, co sprawca usiłowania udolnego (zwykłego), choć stosowanie przepisu art. 15 k.k. możliwie jest jedynie na zasadzie analogii. Po drugie, celem artykułu jest przybliżenie konstrukcji usiłowania chybionego, która pozwala na efektywniejsze i teoretycznie poprawniejsze rozwiązanie zarysowanych problemów.
Impossible attempt, as a special form of inchoate offences, where the offender fails to realise that the attempt could under no circumstances lead to the completion of the offence due to the nature of its object or the means by which it was to be committed, is a source of many unsolved dogmatic dilemmas, with the justification of its criminalization in the first place. One of such issue is the admissibility of applying the institution of “active regret” to behavior which, even if the perpetrator did not prevent its completion would never cause any danger to the legal good. This issue has once again appeared in connection with the last Supreme Court’s resolution of 19 January 2017, in which the Court analysed the criteria of the impossible attempt and the voluntariness of withdrawal. The author attempts to prove that, firstly, there are no reasons preventing one from treating an offender, who in his or her vision voluntarily gives up further execution of an offence or prevents its completion as the offender of effective (ordinary) attempt, although the application of Article 15 of the Criminal Code is possible only by analogy. Secondly, the objective of the paper is to explain in more detail the institution of failed attempt, which allows the outlined problems to be solved more effectively and in a more theoretically correct way.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 185-204
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INTERNATIONAL CRIMES WITHIN THE JURISDICTION OF INTERNATIONAL CRIMINAL COURTS AND TRIBUNALS
PRZESTĘPSTWA MIĘDZYNARODOWE PODLEGAJĄCE ROZPOZNANIU PRZEZ MIĘDZYNARODOWE TRYBUNAŁY KARNE
Autorzy:
Olesiuk-Okomska, Magda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567847.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
zbrodnie międzynarodowe
przestępstwa międzynarodowe
międzynarodowe trybunały karne
międzynarodowe sądy karne
international crimes
international offences
international criminal tribunals
international criminal courts
jurisdiction of international criminal courts
Opis:
Chociaż tradycyjnie odpowiedzialność w prawie międzynarodowym należała do państw, wraz z zaangażowaniem się jednostek w konflikty między państwami i dopuszczaniem się przez nie zbrodni na masową skalę, pojawiła się potrzeba kryminalizacji takich czynów i pociągnięcia do odpowiedzialności karnej sprawców najpoważniejszych naruszeń prawa międzynarodowego. Właśnie z potrzeby urzeczywistnienia idei sprawiedliwości na arenie międzynarodowej, ustanowiono międzynarodowe trybunały karne. Rozwój międzynarodowego sądownictwa karnego odzwierciedla różnice m. in. w podejściu do kwestii jurysdykcji przedmiotowej wykonywanej przez poszczególne trybunały. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie i omówienie przestępstw międzynarodowych podlegających rozpoznaniu przez międzynarodowe trybunały karne. Przedstawiono typologię międzynarodowych trybunałów karnych i wskazano najważniejsze z nich. Omówiono jurysdykcję przedmiotową Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze i Międzynarodowego Trybunału Wojskowego dla Dalekiego Wschodu w Tokio, jako pierwszych trybunałów międzynarodowych powołanych do osądzenia przestępców wojennych, oraz Międzynarodowego Trybunału Karnego, jedynego stałego organu w systemie międzynarodowego sądownictwa karnego, posiadającego jurysdykcję uniwersalną. Omówiono także cztery kategorie najpoważniejszych zbrodni wagi międzynarodowej i zasygnalizowano istniejące wątpliwości odnośnie jurysdykcji przedmiotowej Międzynarodowego Trybunału Karnego, jak i szerzej – jego funkcjonowania
Although in international law responsibility traditionally had belonged to states, along with involvement of individuals in conflicts between states and committing by them crimes on a massive scale, a need to criminalize such acts and to bring offenders guilty of the most serious violations of international law to justice - arose. Establishment of international criminal courts resulted from the need to fulfill internationally the idea of justice. Development of international criminal courts reflects differences in inter alia attitude towards ratione materiae of particular courts and tribunals. The purpose of this article is to present and discuss international crimes within the jurisdiction of international criminal courts and tribunals. A typology of international criminal courts was indicated and the most important courts and tribunals were presented in detail. The paper discusses subject jurisdiction of International Military Court in Nuremberg and International Military Tribunal for the Far East in Tokio, the first international courts established to bring war criminals to justice; as well as the subject jurisdiction of the International Criminal Court, the only permanent court in international criminal court system, having universal jurisdiction. Four categories of the most serious crimes of international concern were considered, and doubts concerning subject jurisdiction of the International Criminal Court, as well as its functioning in general, were signalized.
Źródło:
International Journal of Legal Studies (IJOLS); 2017, 2(2); 73-86
2543-7097
2544-9478
Pojawia się w:
International Journal of Legal Studies (IJOLS)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Need to Repeal or Change Art. 87 of the Criminal Code
Autorzy:
Nowosad, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619089.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
restriction of liberty
imprisonment
sequence of the penalties
aggregate penalty
concurrent sentence
amendments to the Criminal Code
concurrent offences, mixed punishment
kara ograniczenia wolności
kara pozbawienia wolności
sekwencja kar
kara łączna
wyrok łączny
reforma prawa karnego
zbieg przestępstw
łączenie kar różnorodzajowych
kara mieszana
Opis:
The author postulates that as a consequence of introducing in the Act of 20 February 2015 the institution of simultaneous adjudication of imprisonment and restriction of liberty, the legislator should repeal Art. 87 of the Criminal Code. According to Art. 87 § 1 of the C.C., in the case of conviction for concurrent offences for penalties of deprivation of liberty and restriction of liberty, the court shall impose an aggregate penalty, assuming that one month of restriction of liberty is equal to 15 days of deprivation of liberty. The sequence of penalties introduced in Art. 37b of the C.C. undermines the purpose of Art. 87 § 1 of the C.C. Since the legislator introduced a new concept of sequential execution of penalties, he should not preserve the obligation to convert restriction of liberty into imprisonment.
Wprowadzając reformą z dnia 20 lutego 2015 r. możliwość jednoczesnego orzeczenia kar ograniczenia wolności i pozbawienia wolności, ustawodawca powinien konsekwentnie uchylić art. 87 Kodeksu karnego nakazujący w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzenie obligatoryjnie kary łącznej pozbawienia wolności. Przewidziane w art. 37b k.k. sekwencyjne wykonanie kar dezaktualizuje ratio legis unormowania art. 87 § 1 k.k. Skoro bowiem ustawodawca uznał za słuszną ideę kolejnego wykonania obu kar, nie powinien utrzymywać obowiązku zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności przy karze łącznej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRZESTĘPSTWO CIĄGŁE WE WSPÓŁCZESNYM ROSYJSKIM PRAWIE KARNYM
Autorzy:
Machlańska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663803.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
continuous crime
concurrence of offences
Russian criminal law
criminal law
reduction mechanism.
przestępstwo ciągłe
zbieg przestępstw
rosyjskie prawo karne
prawo karne
mechanizm redukcyjny.
Opis:
Summary One of the striking features of contemporary Russian criminal law is the fact that the ruling of the Plenum of the Supreme Court of the USSR of 4th March 1929 defining ‘continuous crime’ is still the introduction to the deliberations on this institution, which from the Polish point of view is remarkable, because none of the court decisions issued in Poland in the Communist period has been attributed such importance. It should also be noted that even though in the current Russian Penal Code (1996) there is no regulation for the construction of continuous crime, which is explained by the fact that a common position has still not been set forth on its premises or shape, which in turn raises concern from the point of view of the principle of nullum crimen sine lege.
StreszczenieZnamiennym dla współczesnego rosyjskiego prawa karnego jest fakt, że do tej pory postanowienie Plenum Sądu Najwyższego ZSRR z 4 marca 1929 r., które  definiuje przestępstwo ciągłe, stanowi wstęp do rozważań o tej instytucji, co z polskiego punktu widzenia stanowi fenomen, gdyż żadnemu z judykatów wydanych w okresie PRL nie przypisywano tak ogromnego znaczenia. Należy także podkreślić, że również w obecnie obowiązującym rosyjskim Kodeksie karnym z 1996 r. nie uregulowano konstrukcji przestępstwa ciągłego, co tłumaczone jest tym, że po dzień dzisiejszy nie wypracowano wspólnego stanowiska odnośnie do jego przesłanek czy kształtu, co jednakże budzi zastrzeżenia z punktu widzenia zasady nullum crimen sine lege.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uzasadnianie kryminalizacji na wybranych przykładach przepisów pozakodeksowego prawa karnego sensu largo
Autorzy:
Kacper, Oleksy,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902426.pdf
Data publikacji:
2017-09-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
criminalisation
Constitution
non-codified criminal offences
legislation
kryminalizacja
Konstytucja
pozakodeksowe czyny zabronione
legislacja
Opis:
The axiological fundaments of criminalisation of certain human behaviours are set out in the Constitution of the Republic of Poland. Their application is problematic, especially in the case of crimes and petty offences regulated outside of the Criminal Code and the Code of Petty Offences. The analysis of the examples of such criminal offences, touching in particular the commercial activity, brings to the conclusion that the prinicples of criminalisation used by the Polish legislative power are unclear. The parliament does not provide the courts and administration with any motives of its decisions, which may hinder the proper application of law. Such situation encourages the jurisprudence to propose different procedural schemes for the decision on criminalisation.
Źródło:
Studia Iuridica; 2017, 69; 99-114
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies