Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal offences" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Peculiarities of an inspection of a scene of an accident during investigations of crashes and accidents at railway transport according to the legislation of Ukraine
Autorzy:
Basysta, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861718.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
investigation of criminal offences
investigator
algorithm of one’s work
version
investigation
accident
crash
railway transport
Opis:
During investigations of criminal offences of this category it is extremely important for an investigator to have proper access to the scene of an accident and to develop their own algorithm of work. According to the results of our study of the statistical data and materials of criminal proceedings (cases), we have found out that a lot of criminal cases in Ukraine were closed for various reasons for the past three years. In particular, there were registered 88 cases according to the constituent elements of offence, provided for in Art. 276 of the Criminal Code of Ukraine in 2011. There were 5 cases closed by procedure, and 67 ones taken to courts. In 2012, there were registered 53 cases according to the constituent elements of offence, provided for in Art. 276 of the Criminal Code of Ukraine. 13 of them were closed by procedure, and 71 cases were taken to court. And in 2013, the rate got worse since out of 237 registered cases according to the constituent elements of offence, there were 1429 closed by procedure and 11 ones taken to courts. Taking into consideration these data, it is timely and necessary to update scholarly attention to the key aspects of the issues, to develop the mechanism of improving current legislation and the algorithms for the proper functioning of investigators.
Źródło:
Security Dimensions; 2014, 12(12); 109-116
2353-7000
Pojawia się w:
Security Dimensions
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orzeczenia zbieżne (concurrent sentences) i orzeczenia konsekutywne (consecutive sentences) w angielskim prawie karnym
Autorzy:
Błachnio-Parzych, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788176.pdf
Data publikacji:
2016-09-15
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
orzeczenia zbieżne
orzeczenia konsekutywne
angielskie prawo karne
zbieg przepisów
kwalifikacja prawna czynu
wymiar kary
kara łączna
zbieg przestępstw
państwa obce
Wielka Brytania
concurrent sentences
consecutive sentences
English criminal law
concurrence of legal rules
legal qualification
assessment of penal sanctions
aggregate penalty
concurrence of offences
foreign country
Great Britain
Opis:
The purpose of this article is to analyze the institution of the concurrent and the consecutive sentences in the English criminal law. The differences between them are based on the way they are executed and on the premises which courts take into consideration. Generally, the concurrent sentences are imposed for offences which arose out of a single act and therefore the terms of imprisonment shall run at the same time (concurrently). However, a deeper analysis of the literature and the case law of the English courts leads to the conclusion that the differences between them are not so important, because the main role plays the totality principle. It changes the way the institution of the concurrent and the consecutive sentences shall be perceived.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2016, 2 (206); 157-170
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
Autorzy:
Byczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
penal law
criminal law
criminal procedure
accused
the right to lie
justification
German law
law comparatistics
history of law
penal process
exception to the prohibition of committing offences
criminal procedure and the constitution
prawo karne
postępowanie karne
oskarżony
prawo do kłamstwa
kontratyp
prawo niemieckie
komparystyka prawna
historia prawa
proces karny
kontratypy pozaustawowe
gwarancje procesowe
Opis:
An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka z terroryzmem jako zadanie prawa karnego – uwagi na marginesie wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 259a
Fighting terrorism as an objective of criminal law – remarks concerning the introduction of Article 259(a) to the Polish Penal Code
Autorzy:
Byczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694084.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
amendment of the criminal law
terrorist offences
unconstitutionality
nowelizacja prawa karnego
przestępstwa terrorystyczne
niekonstytucyjność
Opis:
By virtue of the Anti-Terrorist Act of 10 June 2016, the provisions of the Additional Protocol to the Council of Europe Convention on the Prevention of terrorism have been incorporated into to the Polish legal system. As the result, a new Article 259a has been added to the Polish Penal Code. A short analysis of this new regulation conducted within this paper has revealed a number of profound doubts about its wording and its possible interpretations. The legislator appears to be clearly violating the basic principles of good criminal law by valuing twice the same the intent of a perpetrator: primarily as the very ratio legis of criminalization and secondly as the basis for theobligatorily increased severity of punishment. Consequently, the perpetrator is being punished for a normally legal act yet committed with a special intent and because of this special intent is being punished more severely (sic!). Those doubts constitute the starting point for more general considerations about the choice of a proper method of criminal reaction to prohibited acts committed by the perpetrators, whose the motifs are considered to have been especially noxious, like in the case of the terrorists. The analysis has led to a conclusion that the current shape of the regulations in Poland aimed at combating the growing phenomena of terrorism gives rise to seriousdoubts about their inner coherence and congruence with the constitutional norms. It is to be hoped that as soon as the full democratic procedures in Poland are restored they will be verified by a competent and independent constitutional court.
Mocą ustawy z dnia ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych do polskiego porządku prawnego implementowane zostały postanowienia Protokołu dodatkowego Konwencji Rady Europy o Zapobieganiu Terroryzmowi, w wyniku czego do Kodeksu karnego dodano m.in. art. 259a. Analiza tej regulacji wywołuje szereg wątpliwości o charakterze dogmatycznym, chociażby z powodu dwukrotnego wartościowania szczególnego zamiaru sprawcy, po pierwsze - jako ratio legis kryminalizacji, po drugie - jako podstawa do obligatoryjnego zaostrzenia kary. Wątpliwości te stanowią punkt wyjścia rozważań o charakterze bardziej ogólnym, tj. wyboru właściwego sposobu prawnokarnej reakcji na czynu zabronione sprawców działających z pobudek zasługujących na szczególne potępienie. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że obecny kształt regulacji ukierunkowanych na zwalczanie coraz bardziej rozpowszechnionego w Europie niebezpiecznego zjawiska terroryzmu budzi poważne zastrzeżenia co do ich wewnętrznej spójności oraz zgodności z normami konstytucyjnymi.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 1; 73-84
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występek czynnej napaści na Prezydenta RP w Kodeksie karnym z 1997 r.
The offence of active assault on the President of the Republic of Poland in the Criminal Code of 1997
Уголовный проступок активного нападения на Президента Республики Польша в Уголовном кодексе 1997 г.
Злочин активного нападу на Президента Республіки Польща в Кримінальному кодексі 1997 року
Autorzy:
Dąbkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33542483.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
матеріальне кримінальне право
Президент Республіки Польща
кримінально-правовий захист Президента Республіки Польща
активний напад
злочини проти Республіки Польща
материальное уголовное право
Президент Республики Польша
уголовно-правовая охрана Президента Республики Польша
активное нападение
преступления против Республики Польша
substantive criminal law
President of the Republic of Poland
criminal law protection of the President of the Republic of Poland
active assault
offences against the Republic of Poland
prawo karne materialne
Prezydent RP
prawnokarna ochrona Prezydenta RP
czynna napaść
przestępstwa przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przed zachowaniami wyczerpującymi znamiona czynnej napaści. Asumpt do podjęcia studiów nad przywołanym problemem stanowiło jego relatywnie niewyczerpujące omówienie w dotychczasowym piśmiennictwie. W tekście zaprezentowano racje, które skłoniły ustawodawcę do objęcia taką ochroną głowę państwa polskiego. Dokonano również względnie kompletnego omówienia struktury przestępstwa penalizowanego w art. 135 § 1 Kodeksu karnego. Na potrzeby rozważań posłużono się metodą dogmatycznoprawną. Na podstawie poczynionych ustaleń stwierdzono, że polski ustawodawca to Prezydentowi przyznaje najszerszy zakres ochrony przed czynną napaścią spośród katalogu wszystkich funkcjonariuszy publicznych. Dalsze istnienie tej regulacji, pomimo nielicznych stanowisk kontestujących, uznać należy za pożądane. Warte podkreślenia jest też to, że chroni ona nie tyle samą osobę sprawującą urząd prezydencki, co stoi na straży godności i majestatu Rzeczypospolitej Polskiej, której najwyższym przedstawicielem jest, zgodnie z Konstytucją RP, Prezydent. Z tychże racji wywodzić należy uzasadnienie dla dalszej penalizacji tego występku w polskim prawie karnym.
Метою цієї статті є представити кримінально-правовий захист Президента Республіки Польща від будь-якої поведінки, яка є активним нападом. Причиною проведення досліджень із зазначеної проблеми стало її відносно невичерпне обговорення в літературі на сьогоднішній день. У тексті подано причини, які спонукали законодавця поширити такий захист на главу польської держави. Відносно широко обговорено склад правопорушення, передбаченого ст. 135 § 1 Кримінального кодексу. Для цілей міркувань використано догматико-правовий метод. На підставі висновків з’ясувалося, що польський законодавець надає президенту найширшу сферу захисту від активного нападу з-поміж усіх посадових осіб. Подальше існування цього регулювання, незважаючи на кілька протилежних позицій, слід вважати бажаним. Варто також підкреслити, що закон захищає не стільки особу, яка займає президентську посаду, скільки охороняє гідність і велич Республіки Польща, найвищим представником якої, згідно з Конституцією Республіки Польща, є Президент. З цих причин слід вивести обґрунтування для подальшого покарання за цей злочин у польському кримінальному праві.
Цель данной статьи – представить уголовно-правовую охрану Президента Республики Польша от поведения, исчерпывающего состав активного нападения. Поводом для проведения исследования указанной проблемы послужило то, что она на сегодняшний день сравнительно недостаточно исчерпывающим образом обсуждена в литературе. В тексте представлены причины, побудившие законодателя распространить такую охрану на главу польского государства. Также было проведено относительно полное обсуждение структуры преступления, криминализированного в статье 135 § 1 Уголовного кодекса. В статье был использован догматический правовой метод. На основании исследований был сделан вывод о том, что польский законодатель предоставляет президенту самый широкий объем охраны от активного нападения из каталога всех публичных должностных лиц. Дальнейшее существование этого положения, несмотря на небольшое количество оспариваемых позиций, следует считать желательным. Стоит также подчеркнуть, что оно защищает не столько само лицо, занимающее президентский пост, сколько достоинство и величие Республики Польша, высшим представителем которой, согласно Конституции Республики Польша, является президент. По этим причинам следует вывести обоснование для дальнейшей криминализации этого проступка в польском уголовном праве.
The purpose of this article is to present the criminal law protection of the President of the Republic of Poland against conduct with features of active assault. The study of this problem was prompted by its relatively non-exhaustive coverage in the existing literature. The text presents the rationale which led the legislator to extend such protection to the Head of the Polish State. The paper also includes a relatively complete overview of the structure of the offence penalised in Article 135 § 1 of the Criminal Code. For the purpose of the considerations, a dogmatic-legal method was used. Based on the findings, it was concluded that out of all public officials, the Polish legislator grants the widest scope of protection against active assault to the President. The continued existence of this regulation, in spite of the few contesting positions, should be regarded as desirable. It is also worth emphasising that it protects not so much the very person holding the presidential office, as upholds the dignity and majesty of the Republic of Poland whose supreme representative is, according to the Constitution, the President. These are arguments should serve to justify further penalisation of this offence in Polish criminal law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 2; 195-211
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CZY „OBCY” W PAŃSTWIE OZNACZA KŁOPOTY? FENOMEN PRZESTĘPCZOŚCI CUDZOZIEMCÓW W SZWAJCARII ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM POLAKÓW
Does “Foreigner” always Mean Trouble? Crime Committed by Foreigners in Switzerland, with Particular Emphasis on Crime Committed by Poles
Autorzy:
Dajnowicz-Piesiecka, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096449.pdf
Data publikacji:
2019-10-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo karne
przestępczość
Szwajcaria
imigranci
przestępstwa narkotykowe
przestępstwa drogowe
kodeks karny
przestępczość cudzoziemców
criminal law
crime
Switzerland
immigrants
drug offences
traffic offences
the penal code
crime committed by foreigners
Opis:
Artykuł dotyczy fenomenu przestępczości cudzoziemców w Szwajcarii. Ze szczególną uwagą omówiono zwłaszcza obraz przestępczości, której w Szwajcarii dopuszczają się Polacy. Miało to na celu weryfikację prawdziwości funkcjonującego w europejskich społeczeństwach stereotypu Polaka-przestępcy. Badania, których wyniki prezentuje przedmiotowe opracowanie, przeprowadzono za pomocą metody analizy danych wtórnych. Wykorzystano statystyki kryminalne dotyczące skazań cudzoziemców za popełnienie przestępstwa, które pozyskano ze szwajcarskiego Federalnego Urzędu Statystycznego. Analiza danych liczbowych pozwoliła jednoznacznie stwierdzić, iż w obrazie przestępczości osądzonej wyrokiem skazującym w Szwajcarii przeważają sprawcy pochodzenia obcego, ponieważ cudzoziemcy co roku stanowią blisko 60% wszystkich skazanych w Szwajcarii osób. Wśród skazanych cudzoziemców znajdują się również Polacy, którzy coraz częściej postrzegają Helwecję jako atrakcyjny kierunek emigracji. Przestępczości Polaków w Szwajcarii swoją strukturą nie odstaje mocno od ogólnego obrazu przestępczości cudzoziemców w tym kraju, jednak warto wskazać, iż Polacy częściej niż przedstawiciele innych nacji, skazywani są za przestępstwa określone w szwajcarskiej ustawie o ruchu drogowym.
This article is on crime committed by foreigners in Switzerland, with a detailed discussion of crime committed by Poles. The purpose of focusing on the “Polish” crime was to check the authenticity of the stereotype of “the Polish criminal” in European societies. I carried out my research using the secondary data analysis method, and present my results in this study. I used the criminal statistics for the number of convicted foreigners which I obtained from the Swiss Federal Office of Statistics. My analysis of the data showed beyond all doubt that in the breakdown of crime in Switzerland there are more offenders from foreign countries than Swiss citizens. Every year foreigners make up nearly 60% of the offenders convicted in Switzerland. Convicted foreigners include Poles, who are finding Switzerland more and more of an attractive destination for immigration. The breakdown for crime committed by Poles in Switzerland does not differ very much from the general pattern of crime committed foreigners in that country, but it is worth pointing out that Poles are convicted of crimes under the Swiss Road Traffic Act more often than other immigrants.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 3; 203-229
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak nie działać słowami, czyli o penalizowanych aktach mownych w ujęciu prawnym i językoznawczym
How not to Act with Words, or About Criminalised Speech Acts from a Legal and Linguistic Perspective
Autorzy:
Falana-Jafra, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096264.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
crimes
offences
speech acts
jurisprudence
criminal law
przestępstwa
wykroczenia
akty mowy
juryslingwistyka
prawo karne
Opis:
Celem artykułu jest poddanie analizie penalizowanych aktów mownych z perspektywy dwóch metodologii badawczych: prawnokarnej oraz pragmatycznej. Akty tego rodzaju nie zostały dotychczas poddane wnikliwym, zbiorczym badaniom, choć występują relatywnie często zarówno w zasadniczych ustawach polskiego prawa karnego – w Kodeksie karnym oraz w Kodeksie wykroczeń, jak i w ustawach szczegółowych. W artykule skupiono się na przykładach kodeksowych, a podjęte w nim rozważania wpisują się w zakres juryslingwistyki – nauki interdyscyplinarnej łączącej w sobie aspekty nauk prawnych oraz językoznawstwa. Penalizowane na gruncie prawa karnego akty mowne, a więc przestępstwa i wykroczenia, zostały przeanalizowane pod kątem trzech zasadniczych problemów badawczych: ich statusu prawnokarnego, warunków ich fortunności oraz intencji komunikacyjnych ich sprawców. Procedura wyjaśniająca została oparta na próbie uzgodnienia elementów prawnych oraz językoznawczych dla wyjaśnienia istoty penalizowanych aktów mownych oraz wskazania ich charakterystycznych cech. Szczególne znaczenie miało w tym zakresie zestawienie teorii lokucji, illokucji oraz perlokucji z odpowiednimi członami teorii przestępstwa. Autorka podjęła ponadto próbę określenia społecznej rangi penalizowanych aktów mownych jako jednego ze sposobów ludzkiego działania w świecie – działania, od którego ze względu na zagrażające, nierzadko bardzo dotkliwe konsekwencje prawnokarne warto się powstrzymać. 
The aim of the article is to analyse criminalised speech acts from the perspective of two research methodologies: criminal law and pragmatic. Acts of this kind have not yet been subjected to thorough, collective research, although they are relatively frequent both in the basic acts of Polish criminal law – the Penal Code and the Misdemeanour Code – and in specific acts. The article focuses on code examples and the considerations undertaken in it are part of jurisprudence – an interdisciplinary science combining aspects of legal sciences and linguistics. The speech acts penalised on the grounds of criminal law, i.e. offences, have been analysed from the point of view of three fundamental research problems: their criminal law status, the conditions of their fortuity and the communicative intentions of their perpetrators. The explanatory procedure was based on an attempt to reconcile legal and linguistic elements in order to explain the essence of criminalised speech acts and to indicate their characteristic features. The juxtaposition of the theories of locution, illicitation and perlocution with the corresponding elements of the theory of crime was of particular importance in this respect. The author has also attempted to determine the social rank of criminalised speech acts as one of the ways of human action in the world – an action which, due to the threatening, often very severe criminal law consequences, is worth refraining from. 
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2021, 9, 1; 47-59
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2021 r., w sprawie III KK 561/19
Gloss on the Supreme Court judgment of 3 February 2021, III KK 561/19
Autorzy:
Gałązka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200515.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
przywłaszczenie
przywłaszczenie prawa majątkowego
prawnokarna ochrona współwłasności
przestępstwa przeciwko mieniu
misappropriation
misappropriation of property right
criminal law protection of co-ownership
offences against property
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest krytyczna glosa do wyroku, w którym Sąd Najwyższy uznał bezprawne dyspozycje rzeczą wspólną dokonane przez współwłaściciela za przywłaszczenie cudzej rzeczy. Stanowisko to trudno zaaprobować, ponieważ opiera się ono na szeroko przyjętej, ale błędnej wykładni pojęcia cudzej rzeczy, uznając ją za cudzą wobec współwłaściciela. Opisane zachowanie wyczerpuje raczej znamiona przywłaszczenia prawa majątkowego w postaci uprawnień do rzeczy przysługujących drugiemu ze współwłaścicieli.W swojej argumentacji SN częściowo oparł się na racjach uzasadniających tę ostatnią kwalifikację prawną, jednakże nie wyciągnął z nich właściwych wniosków i nie zdecydował się na odstąpienie od poglądu przeważającego w orzecznictwie.
The paper presents the critical commentary on the judgment, in which the Supreme Court classified unlawfull disposals of a co-owned item commited by a co-owner as misappropriation of someone else’s movable item. The legal assessment carried out by the Supreme Court can hardly be approved, as it is based on a widespread and yet incorrect interpretation of the concept of someone else’s item, considering it to be someone else’s property in relation to its co-owner. The behaviour in question fulfils rather the features of misappropriation of property right in the form of another co-owner’s participation in co-ownership. The Supreme Courtpartially based its assessment on the reasons justifying the latter legal qualification, however did not draw proper conclusions therefrom and did not decide to depart from the dominant case-law opinion.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 4; 189-202
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem karalności przygotowania do zabójstwa
The Polish Law for the Criminalization of the Planning of Murder
Autorzy:
Gorczowska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098389.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przygotowanie do zabójstwa
przyjęcie zlecenia zabójstwa
karalność przygotowania
przyczyny kryminalizacji
przestępstwa przeciwko życiu
dobro prawne
planning a murder
the undertaking of a contract killing
criminalization of planning murder
grounds for criminalization
criminal offences against life
legal interest
Opis:
W artykule omówiono podstawowe problemy związane z zawartą w ustawie z 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, propozycją wprowadzenia do polskiego porządku prawnego karalności przygotowania do zabójstwa (art. 148 §5 k.k.), a także przyjęcia zlecenia zabójstwa (art. 148a k.k.). W pierwszej kolejności wyjaśnione zostało samo pojęcie przygotowania. Następnie rozważono przyczyny, dla których do tej pory przygotowanie do zabójstwa nie jest karane, tj. niemożność wykazania zamiaru, a także zbyt odległe zagrożenie dla dobra prawnego. Zwrócono uwagę również na relację między karalnością przygotowania do zabójstwa a wprowadzeniem do kodeksu karnego nowego typu przestępstwa, jakim jest przyjęcie zlecenia zabójstwa. Przeanalizowano również zarówno pozytywne, jak i negatywne opinie doktryny dotyczące omawianej instytucji.
The article discusses key problems associated with the amendment of June 13, 2019 to the Polish Criminal Code and related legislation on the criminalization of plans for murder (Art. 148 §5) and the undertaking of a contract killing (Art. 148a). First the article explains what is meant by “plans for murder” under Polish law. Next it shows why the planning of murder is going unpunished, discussing why it is impossible under Polish law to prove intentionality, and argues that the threat to the legal interest involved is defined too vaguely. It also considers the relationship between the criminalization of making plans for a murder and the institution of regulations in the Polish Criminal Code of a new type of criminal offence, the undertaking of a contract killing. The article reviews both the positive and negative opinions of the doctrine of this institution.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 101-118
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impossible attempt versus voluntary withdrawal or prevention of perpetration: comments on the Supreme Court resolution of 19 January 2017 (I KZP 16/16)
NIEUDOLNOŚĆ USIŁOWANIA A DOBROWOLNE ODSTĄPIENIE LUB ZAPOBIEŻENIE DOKONANIU. UWAGI NA MARGINESIE UCHWAŁY SĄDU NAJWYŻSZEGO Z DNIA 19 STYCZNIA 2017 R. (I KZP 16/16)
Autorzy:
Gruszecka, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389853.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
inchoate offences
criminal attempt
impossible attempt
failed attempt
voluntary
withdrawal
“active regret”
criminal liability for attempt
formy stadialne popełnienia przestępstwa
usiłowanie
usiłowanie nieudolne
usiłowanie chybione
dobrowolne odstąpienie od dokonania
czynny żal
odpowiedzialność
karna za usiłowanie
Opis:
Usiłowanie nieudolne, jako szczególna forma stadialna popełnienia przestępstwa, przy której sprawca nie zdaje sobie sprawy, że dokonanie jest ex ante niemożliwe z uwagi na brak przedmiotu lub brak środka nadającego się do popełnienia przestępstwa, stanowi źródło wielu – jak dotąd nierozwiązanych – dogmatycznych dylematów, z uzasadnieniem jego karalności na czele. Jednym z takich właśnie zagadnień jest dopuszczalność stosowania instytucji czynnego żalu wobec zachowania, które nawet gdyby sprawca go nie zaniechał, i tak nigdy nie sprowadziłoby niebezpieczeństwa dla dobra prawnego. Kwestia ta po raz kolejny pojawiła się w związku z ostatnią uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 19.01.2017 r., w której Sąd analizował kryteria udolności usiłowania oraz dobrowolności odstąpienia. Autorka stara się wykazać, że po pierwsze nie ma żadnych przeszkód, by sprawca, który w swoim wyobrażeniu dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego, mógł korzystać z takich samych przywilejów w zakresie odpowiedzialności karnej, co sprawca usiłowania udolnego (zwykłego), choć stosowanie przepisu art. 15 k.k. możliwie jest jedynie na zasadzie analogii. Po drugie, celem artykułu jest przybliżenie konstrukcji usiłowania chybionego, która pozwala na efektywniejsze i teoretycznie poprawniejsze rozwiązanie zarysowanych problemów.
Impossible attempt, as a special form of inchoate offences, where the offender fails to realise that the attempt could under no circumstances lead to the completion of the offence due to the nature of its object or the means by which it was to be committed, is a source of many unsolved dogmatic dilemmas, with the justification of its criminalization in the first place. One of such issue is the admissibility of applying the institution of “active regret” to behavior which, even if the perpetrator did not prevent its completion would never cause any danger to the legal good. This issue has once again appeared in connection with the last Supreme Court’s resolution of 19 January 2017, in which the Court analysed the criteria of the impossible attempt and the voluntariness of withdrawal. The author attempts to prove that, firstly, there are no reasons preventing one from treating an offender, who in his or her vision voluntarily gives up further execution of an offence or prevents its completion as the offender of effective (ordinary) attempt, although the application of Article 15 of the Criminal Code is possible only by analogy. Secondly, the objective of the paper is to explain in more detail the institution of failed attempt, which allows the outlined problems to be solved more effectively and in a more theoretically correct way.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 185-204
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozkwit doktryny prawa karnego w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym – ośrodki, uczeni, idee
The great age of the criminal law doctrine in Poland between the two World Wars – centres, scholars, ideas
Autorzy:
Janicka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533054.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
legal history
the Second Polish Republic
criminal law of 20th century
history of criminal law science
penalties
safety measures
juvenile criminal law
administrative offences law
historia prawa
II Rzeczpospolita, prawo karne XX w.
historia nauki prawa karnego
kary
środki zabezpieczające
odpowiedzialność karna nieletnich
prawo wykroczeń
Opis:
The interwar period was marked by a significant growth of the criminal law doctrine in Poland. Along with senior academics – professors Krzymuski and Miklaszewski, an extensive research was developed by the representatives of the younger generation, including professors Makarewicz, Makowski, Mogilnicki and Rappaport, and the representatives of the new generation, among those the most prominent were professors: Wolter, Śliwiński, Glaser, Wróblewski, Radzinowicz, Papierkowski, Świda and others. Five university law faculties – in Warsaw, Cracow, Lviv, Vilnius and Poznań – were the most important Polish criminal law centres. The Polish scholars undertook all the fundamental and current issues regarding penal studies in a whole, including criminology and penal policy, which were structuralizing at the time. The theories and ideas presented by them corresponded to the modern European and global trends. Numerous enlightened conceptions of the Polish scholars were realised in the criminal code, administrative offences law, prison act and other legal acts. The original and modern juvenile law created in the interwar period, which was constituted in adequate sections of the criminal code and the code of penal proceedings, deserves a particularly high grade.
Dwudziestolecie międzywojenne było w Polsce okresem wspaniałego rozwoju doktryny prawa karnego. Obok najstarszych profesorów – Krzymuskiego czy Miklaszewskiego, wszechstronną działalność rozwinęli przedstawiciele średniej generacji, zwłaszcza profesorowie Makarewicz, Makowski, Mogilnicki i Rappaport, a także młodego pokolenia, wśród których wyróżniali się profesorowie Wolter, Śliwiński, Glaser, Wróblewski, Radzinowicz, Papierkowski, Świda i inni. Rolę centrów polskiej myśli prawnokarnej odgrywało pięć uniwersyteckich wydziałów prawa: w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Wilnie i Poznaniu. Polscy uczeni podjęli wszystkie fundamentalne i aktualne problemy obejmujące całość nauk penalnych, w tym kształtującej się ówcześnie kryminologii i polityki kryminalnej. Głoszone teorie i idee odpowiadały nowoczesnym trendom europejskim i światowym. Wiele postępowych koncepcji polskich uczonych znalazło odzwierciedlenie w wydanym kodeksie karnym, prawie o wykroczeniach, ustawie o organizacji więziennictwa i innych aktach prawnych. Na szczególnie wysoką ocenę zasługuje wydane w dwudziestoleciu międzywojennym oryginalne i nowoczesne prawo dla nieletnich, które umieszczono w odpowiednich rozdziałach kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2019, 22; 185-208
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uzasadnianie kryminalizacji na wybranych przykładach przepisów pozakodeksowego prawa karnego sensu largo
Autorzy:
Kacper, Oleksy,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902426.pdf
Data publikacji:
2017-09-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
criminalisation
Constitution
non-codified criminal offences
legislation
kryminalizacja
Konstytucja
pozakodeksowe czyny zabronione
legislacja
Opis:
The axiological fundaments of criminalisation of certain human behaviours are set out in the Constitution of the Republic of Poland. Their application is problematic, especially in the case of crimes and petty offences regulated outside of the Criminal Code and the Code of Petty Offences. The analysis of the examples of such criminal offences, touching in particular the commercial activity, brings to the conclusion that the prinicples of criminalisation used by the Polish legislative power are unclear. The parliament does not provide the courts and administration with any motives of its decisions, which may hinder the proper application of law. Such situation encourages the jurisprudence to propose different procedural schemes for the decision on criminalisation.
Źródło:
Studia Iuridica; 2017, 69; 99-114
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WPŁYW DYSPOZYCJI WYROKU SĄDU POWSZECHNEGO NA KRYTERIUM NIEKARALNOŚCI ŻOŁNIERZY ZAWODOWYCH
THE INFLUENCE OF DISPOSITION TO THE JUDGMENT OF THE COURT OF GENERAL JURISDICTION FOR THE CRIMINAL RECORD OF PROFESSIONAL SOLDIERS
Autorzy:
Kodłubański, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418547.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
criminal record
no criminal record
judgment
decree
provision
register
criminal code
Code of Petty Offences. act
soldier
police
border guard
crime
a summary offence
penalty
forfeiture
arrest
Supreme Court
court of general jurisdiction
Regional Court
District Court
Opis:
A candidate for a professional soldier must meet a number of physical, psychological and legal criteria. These include the requirement of a clean criminal record included within the article. 124 paragraph. 2 of the act on military service for professional soldiers from the 11 September 2003. In the article you will find the analysis of the practical issues on this aspect, within the accordance to the legal regulations included in the criminal law. It also considers the types and contents of judgments of the court of general jurisdiction.
Źródło:
Colloquium; 2016, 8, 2; 37-54
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obligatoryjny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych . za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione . w związku z prowadzeniem pojazdów niemechanicznych oraz . przez osoby piesze – Niektóre wątpliwości konstytucyjne
The obligatory disqualification from driving motor vehicles for the traffic offences committed while driving non – motor vehicles and by pedestrians – some of the constitutionary doubts
Autorzy:
Krawczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595742.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Prawo karne
Zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych
Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji
Criminal Law
Disqualification from driving motor vehicles
Traffic offences
Opis:
The article focuses on the relation between a disqualification from driving motor vehicles for the traffic offences committed while driving non – motor vehicles or by pedestrians (obligatory in the polish penal law) and the constitutionary citizen’s rights. In the author’s opinion, the obligatory character of disqualification from driving motor vehicles is an excessive form of punishment for the traffic offences committed while driving non – motor vehicles and by pedestrians due to the lack of connection between the committed crime and the type of disqualification. In consequence, it infringes disproportionately such constitutionary freedoms and rights like: right to a self – decision about a personal private life, freedom of choosing a profession, freedom of movement. It also unduly reduces courts in their judicial discretion. This type of disqualification should be facultative at most. A possibility to sentence such a culprit for even a 10-years disqualification is also criticized in this article.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2010, LXXXI (81); 65-92
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Criminal Law Protection of the Autonomy of Patients in Ukraine: Analysis of Possible Grounds for Criminal Liability. Part 2
Prawnokarna ochrona autonomii pacjenta na Ukrainie – analiza możliwych podstaw odpowiedzialności karnej. Część druga
Autorzy:
Likhova, Sofiya
Mozgawa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095895.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
patient’s autonomy
criminal liability
offences
medical personnel
criminal law protection
autonomia pacjenta
odpowiedzialność karna
przestępstwa
personel medyczny
ochrona prawnokarna
Opis:
The aim of the article is to analyze the phenomenon of “patient’s autonomy” as an object of criminal law protection. The article is divided into two parts. In this part, attention is focused on discussing possible grounds for criminal liability in case of violation of patient’s autonomy. It should be stressed that, of course, only some of the behaviors violating the legal good of patient’s autonomy is regulated by criminal law and may therefore result in criminal liability. The authors analyze offences whose commission by medical personnel may violate patient’s autonomy. In addition, they present statistics on the number of medical crimes for 2019.
Celem artykułu jest analiza zjawiska „autonomii pacjenta” jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Artykuł został podzielony na dwie części. W tej części uwagę skupiono na omówieniu możliwych podstaw odpowiedzialności karnej w przypadku naruszenia autonomii pacjenta. Należy podkreślić, że oczywiście tylko część zachowań naruszających dobro prawne, jakim jest autonomia pacjenta, jest regulowana przez prawo karne, a zatem może skutkować odpowiedzialnością karną. Autorzy dokonują analizy przestępstw, których popełnienie przez personel medyczny może naruszać autonomię pacjenta. Dodatkowo przedstawiają statystyki dotyczące liczby przestępstw medycznych obejmujące rok 2019.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 391-41
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies