Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal code" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 172
Tytuł:
Ретроспективный анализ института давности привлечения к уголовной ответственности
Retrospective Analysis of the Institute of Privacy of Criminal Responsibility
Autorzy:
Быстриков, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142751.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prescription institute
Laws of 12 tables
Ekloga
Code of Law of Casimir of 1554
Granted letter to the nobles of Catherine II
class privilege
institution of exemption from criminal liability
Opis:
Goal – study of the legal and social origins of the institution of the statute of limitations for criminal prosecution in foreign and domestic criminal law. Research methodology – on the basis of a retrospective analysis, the moment of introducing the statute of limitations to criminal liability was established in the legislation, an attempt was made to identify the social and legal grounds for its introduction. Score/results – the reason for the study is the lack of theoretical research in the field of historical analysis of the causes and conditions of the institution of the statute of limitations for criminal liability. Originality/value – in the science of criminal law of the Republic of Belarus, there are no theoretical studies regarding the statute of limitations for criminal liability, the regulation of the application of this legal institution is not well developed. No earlier attempts have been made to retrospectively analyze this legal institution.
Źródło:
Studia Sieci Uniwersytetów Pogranicza; 2019; 101-110
2544-5790
Pojawia się w:
Studia Sieci Uniwersytetów Pogranicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się instytucji obrony obligatoryjnej w świetle ostatnich zmian kodeksu postepowania karnego
Autorzy:
Zimna, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393449.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
mandatory defence
obligatory defence
mandatory counsel for the defence
amendment to the Code of Criminal Procedure
obligatory defence as of the amendment
obrona obowiązkowa
obrona obligatoryjna
obrońca obowiązkowy
nowelizacja kodeksu postępowania karnego
obrona obligatoryjna po nowelizacji
Opis:
Przedmiotem artykułu jest wskazanie ewolucji zakresu obrony obligatoryjnej w polskim postępowaniu karnym. Autorka przybliża problematykę tematu obrony obowiązkowej od uregulowań kodeksu postępowania karnego z 1928 roku. Następnie omówione zostały treści przepisów o obronie obowiązkowej kodeksu postępowania karnego z 1969 roku. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na aktualne przepisy oraz zmiany w zakresie instytucji obrony obowiązkowej, które zgodnie z ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw55, zmieniają w sposób istotny zakres przedmiotowy i podmiotowy omawianej instytucji. W artykule przedstawiono analizę zmian przepisów kodeksu postępowania karnego w kwestii obrony obligatoryjnej. Dokonana została również ocena ostatniej nowelizacji w zakresie wskazanych gwarancji kodeksowych oskarżonego, oraz konsekwencji wynikających ze zmian.
The article discusses the evolution of the scope of obligatory defence in the Polish criminal proceeding. The author introduces the topic of obligatory defence with the presentation of the provisions of the Code of Criminal Procedure of 1928. Next, she discusses the contents of the obligatory defence provisions in the Code of Criminal Procedure of 1969. Particular attention is paid to the current regulations and changes in the institution of obligatory defence, which – under the Act of 27 September 2013 amending the Act – Code of Criminal Procedure and other laws – substantially alter the subjective and objective scope of this institution. The article presents an analysis of the amendments to the Code of Criminal Procedure with respect to the issue of obligatory defence. The article also provides assessment of the latest amendment with regard to the statutory guarantees for the accused, and the consequences of the changes.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 4; 32-47
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYŁĄCZENIE PRZEDAWNIENIA PRZESTĘPSTW FUNKCJONARIUSZY PRL
EXCLUSION OF PRESCRIPTION OF OFFENCES COMMITTED BY THE FUNCTIONARIES OF THE POLISH PEOPLE’S REPUBLIC Autor: Zawłocki, Robert
Autorzy:
Zawłocki, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693255.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Penal Code
criminal substantive law
prescription of offences
prescription of the enforcement of sentence
communist crimes
abuse of power
kodeks karny
prawo karne materialne
przedawnienie karalności
przedawnienie wykonania kary
funkcjonariusz publiczny
zbrodnia komunistyczna
nadużycie władzy
Opis:
The paper features the issue of the prescription of offences and the enforcement of a sentence for homicide, grievous bodily harm, severe impairment to health or deprivation of liberty entailing particular suffering committed by a functionary in connection with the performance of his or her duties (art. 105 § 2 Penal Code). This institution of criminal law has been analysed in the context of intergenerational solidarity. It may be concluded that the ‘no prescription’ institution in respect of serious offences committed by functionaries under article 105 § 2 of the Penal Code is an unquestionable and obvious example of intergenerational solidarity understood as social solidarity and justice. In this very case, pursuant to tightly interrelated axiological and praxeological premises, the state’s right to punish clearly constitutes a particular element of implementation of the idea of intergenerational solidarity.
Artykuł dotyczy problematyki wyłączenia przedawnienia karalności i wykonania kary kryminalnej za umyślne przestępstwo zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała i uszczerbku na zdrowi lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, popełnione przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych (art. 105 § 2 k.k.). Analiza tej instytucji karnoprawnej została przeprowadzona w kontekście zagadnienia solidarności międzypokoleniowej. Należy stwierdzić, że instytucja nieprzedawnienia się ciężkich przestępstw popełnionych przez funkcjonariuszy PRL z art. 105 § 2 k.k., choć wyjątkowo, to jednak bezspornie stanowi karnoprawny przejaw solidarności międzypokoleniowej, rozumianej jako przejaw solidarności i sprawiedliwości społecznej. W tym wypadku państwowe prawo karania, opierając się na ściśle powiązanych przesłankach aksjologicznych i prakseologicznych, bez wątpienia stanowi szczególny element realizacji idei solidarności międzypokoleniowej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 3; 111-121
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reguła wyłączności polskiego ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako ,,przestępstwa skarbowego’’ lub ,,wykroczenia skarbowego’’
The rule of exclusivity of the Polish fiscal criminal code in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or a ‘fiscal petty crime’
Autorzy:
Włodkowski, Olaf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693574.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
fiscal criminal law
fiscal criminal code
fiscal offence
fiscal petty crime
codification
polskie prawo karne skarbowe
Kodeks karny skarbowy
przestępstwo skarbowe
wykroczenie skarbowe
odyfikacja
ekodyfikacja
przestępstwa i wykroczenia skarbowe
Opis:
The rule of exclusivity of fiscal criminal legislation in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or ‘fiscal petty crime’ has been a traditional normative regulation of fiscal criminal law since 1926. It is one of the specifics of that law. Despite the fact that the above rule is in force and binding, there occur problems related to the location of this category of prohibited acts in legislative practice. Whether a certain prohibited act is classified as a fiscal offence or a fiscal petty crime is decided by the legislator who locates a given act in the Detailed Part of the Fiscal Penal Code. Acts that have been included in that part of the Fiscal Penal Code are either fiscal offences or fiscal petty crimes while all other acts, not included in that part, are either common offences or common petty crimes. In practice this means that Articles 1-53 of the Fiscal Penal Code apply only to fiscal offences and fiscal petty crimes referred to in the Detailed Part of the Fiscal Penal Code. A further analysis leads to a conclusion that the provisions of the Fiscal Penal Code cannot be divided and transferred to the Criminal Code regulations and the Code of Petty Crimes. The rule of exclusivity of fiscal criminal legislation in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or ‘fiscal petty crime’ is a well-founded and indispensable regulation of fiscal criminal law.
Reguła wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego” jest tradycyjnym rozwiązaniem normatywnym prawa karnego skarbowego od 1926 r. Jest to jedna z swoistości prawa karnego skarbowego na tle prawa karnego powszechnego (pospolitego). Pomimo obowiązywania reguły wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego”, w praktyce legislacyjnej pojawiają się problemy związane z lokalizacją tej kategorii czynu zabronionego. O zaliczeniu danego typu czynu zabronionego do kategorii przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego decyduje normodawca, lokalizując ten typ czyn zabronionego w części szczególnej Kodeksu karnego skarbowego. To, co jest w części szczególnej Kodeksu karnego skarbowego, jest przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym, a to, co jest poza Kodeksem karnym skarbowym, jest przestępstwem powszechnym lub wykroczeniem powszechnym. W praktyce oznacza to, że przepisy art. 1-53 k.k.s stosuje się tylko do przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych z części szczególnej k.k.s. Analiza przeprowadzona przez autora prowadzi także do wniosku, że rozparcelowanie przepisów Kodeksu karnego skarbowe (do Kodeksu karnego i Kodeksu wykroczeń) nie jest możliwe do przeprowadzenia. Reguła wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego” jest rozwiązaniem normatywnym zasadnym i niezbędnym na gruncie ustawodawstwa karnego skarbowego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 123-138
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z seminarium „Czy i jak definicja pracy przymusowej powinna być włączona do Kodeksu Karnego?”, 6 czerwca 2019 r., INP PAN
Autorzy:
Włodarczyk-Madejska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2104404.pdf
Data publikacji:
2019-06-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
praca przymusowa
Kodeks karny
forced labour
Criminal Code
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2019, 26; 176-179
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępczość komputerowa – aspekty prawne
Legal Aspects of Cybercrime
Autorzy:
WITEK, KATARZYNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/457436.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
przestępczość komputerowa
cyberprzestępczość
Kodeks karny
rodzaje przestępstw komputerowych
kryminologia
computer crime
cybercrime
The Criminal Code
cybercrime classifications
criminology
Opis:
Autorka omawia wybrane aspekty prawne przestępczości komputerowej. W pierwszej części artykułu poruszono kwestie związane z definiowaniem przestępczości komputerowej. Kolejne zagadnienie dotyczą rodzaju przestępstw możliwych do popełnienia z wykorzystaniem komputera z uwzględnieniem klasyfikacji przestępstw komputerowych na gruncie polskiego prawa karnego. Autorka wykorzystuje dwie prawno-porównawcze metody badawcze, tj. historyczno-opisową oraz formalno-dogmatyczną.
The author discusses selected legal aspects related to computer crime. In the first part of the article, the author discusses issues related to the definition of computer crime. Another issue con-cerns the type of crimes that can be committed using a computer, classifying computer crime sunder Polish criminal law. In the article, the author uses two comparative research methods, i.e. historical-descriptive method and formal-dogmatic method.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 2; 39-47
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona informacji niejawnych w Bośni i Hercegowinie oraz Chorwacji. Wybrane regulacje karne i administracyjne
Protection of classified information in Bosnia and Herzegovina and Croatia. Selected criminal and administrative regulations
Autorzy:
Wądołowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156553.pdf
Data publikacji:
2022-12-09
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
kodeks karny
ujawnienie tajemnicy
informacje niejawne
poświadczenie bezpieczeństwa
kontrwywiad.
postępowanie sprawdzające
criminal code
disclosure of secrets
classified information
verification procedure
security clearance
counterintelligence.
Opis:
W artykule omówiono regulacje administracyjne odnoszące się do organizacji systemu ochrony informacji niejawnych w Republice Chorwacji oraz w Bośni i Hercegowinie, a także przedstawiono przepisy karne dotyczące przestępstw przeciwko ochronie informacji niejawnych obowiązujące w tych krajach wraz z interpretacją tych przepisów. W artykule zaprezentowano również wybrane przepisy administracyjne regulujące procedurę realizacji postępowań sprawdzających w celu wydania poświadczenia bezpieczeństwa umożliwiającego dostęp do informacji niejawnych. Dodatkowo omówiono przesłanki klasyfikacji informacji i przyznania im określonej klauzuli tajności. Na podstawie analizy przepisów obowiązujących w Bośni i Hercegowinie (art. 164 § 9 Kodeksu karnego) i porównania ich z przepisami obowiązującymi z Polsce m.in. sformułowano wniosek, że polskie ustawodawstwo nie obejmuje kontratypu, który uwalniałby od odpowiedzialności karnej depozytariuszy tajemnic przekazujących informacje niejawne (bez uzyskania zgody określonych prawem organów) w celu ścigania sprawców przestępstw. Powyższe może być podstawą legislacyjnego postulatu de lege ferenda. Artykuł nie wyczerpuje poruszanego tematu, a jedynie wskazuje wybrane zagadnienia systemu ochrony informacji niejawnych. Zainicjowana eksploracja może zostać wykorzystana do przeprowadzenia w przyszłości pogłębionych badań przedmiotowego zagadnienia.
The article discusses administrative regulations relating to the organization of the system for the protection of classified information in the Republic of Croatia and Bosnia and Herzegovina, as well as presents the criminal laws on crimes against the protection of classified information in force in these countries, along with an interpretation of these laws. The article also presents selected administrative regulations governing the procedure for carrying out security clearances for the issuance of a security clearance allowing access to classified information. In addition, the rationale for classifying information and assigning it a specific classification is discussed. On the basis of an analysis of the provisions in force in Bosnia and Herzegovina (Article 164 § 9 of the Criminal Code) and a comparison with those in force in Poland, among other things, a conclusion was drawn that Polish legislation does not include a countertype that would relieve from criminal liability depositaries of secrets who transfer classified information (without obtaining the consent of the authorities specified by law) in order to prosecute the perpetrators of crimes. The above can be the basis of a legislative de lege ferenda request. The article does not exhaust the topic covered, but merely indicates selected issues of the system of protection of classified information. The exploration that has been initiated may be used to conduct in-depth studies of the issue at hand in the future.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 27 (14); 66-89
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protection of classified information in Bosnia and Herzegovina and Croatia. Selected criminal and administrative regulations
Ochrona informacji niejawnych w Bośni i Hercegowinie oraz Chorwacji. Wybrane regulacje karne i administracyjne
Autorzy:
Wądołowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156562.pdf
Data publikacji:
2022-12-09
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
criminal code
disclosure of secrets
classified information
verification procedure
security clearance
counterinelligence
kodeks karny
ujawnienie tajemnicy
informacje niejawne
poświadczenie bezpieczeństwa
postępowanie sprawdzające
kontrwywiad
Opis:
The article discusses administrative regulations relating to the organization of the system for the protection of classified information in the Republic of Croatia and Bosnia and Herzegovina, as well as presents the criminal laws on crimes against the protection of classified information in force in these countries, along with an interpretation of these laws. The article also presents selected administrative regulations governing the procedure for carrying out security clearances for the issuance of a security clearance allowing access to classified information. In addition, the rationale for classifying information and assigning it a specific classification is discussed. On the basis of an analysis of the provisions in force in Bosnia and Herzegovina (Article 164 § 9 of the Criminal Code) and a comparison with those in force in Poland, among other things, a conclusion was drawn that Polish legislation does not include a countertype that would relieve from criminal liability depositaries of secrets who transfer classified information (without obtaining the consent of the authorities specified by law) in order to prosecute the perpetrators of crimes. The above can be the basis of a legislative de lege ferenda request. The article does not exhaust the topic covered, but merely indicates selected issues of the system of protection of classified information. The exploration that has been initiated may be used to conduct in-depth studies of the issue at hand in the future.
W artykule omówiono regulacje administracyjne odnoszące się do organizacji systemu ochrony informacji niejawnych w Republice Chorwacji oraz w Bośni i Hercegowinie, a także przedstawiono przepisy karne dotyczące przestępstw przeciwko ochronie informacji niejawnych obowiązujące w tych krajach wraz z interpretacją tych przepisów. W artykule zaprezentowano również wybrane przepisy administracyjne regulujące procedurę realizacji postępowań sprawdzających w celu wydania poświadczenia bezpieczeństwa umożliwiającego dostęp do informacji niejawnych. Dodatkowo omówiono przesłanki klasyfikacji informacji i przyznania im określonej klauzuli tajności. Na podstawie analizy przepisów obowiązujących w Bośni i Hercegowinie (art. 164 § 9 Kodeksu karnego) i porównania ich z przepisami obowiązującymi z Polsce m.in. sformułowano wniosek, że polskie ustawodawstwo nie obejmuje kontratypu, który uwalniałby od odpowiedzialności karnej depozytariuszy tajemnic przekazujących informacje niejawne (bez uzyskania zgody określonych prawem organów) w celu ścigania sprawców przestępstw. Powyższe może być podstawą legislacyjnego postulatu de lege ferenda. Artykuł nie wyczerpuje poruszanego tematu, a jedynie wskazuje wybrane zagadnienia systemu ochrony informacji niejawnych. Zainicjowana eksploracja może zostać wykorzystana do przeprowadzenia w przyszłości pogłębionych badań przedmiotowego zagadnienia.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 27 (14); 276-299
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyczne inspiracje niemieckich regulacji prawnych w zakresie kazirodztwa
The ancient inspirations for the German legal regulations on the incest
Autorzy:
Vesper, Ewa M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621851.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
kazirodztwo, Niemcy, przestępstwo kazirodztwa, prawo rzymskie, §173 niemieckiego kodeksu karnego.
incest, Germany, offence of incest, roman law, §173 of German Criminal Code.
Opis:
Since the German Ethic Council in September 2014 recommended revision of the incest law and questioned the justification for criminalising consensual sexual activity between siblings, the incest law became the subject of many public debates in Europe. This arti- cle is a contribution to show the evolution of the legal regulation of incest in Germany throughout the ages. A short overview of incest legislation in ancient cultures and in Ro- man law, shows that in nearly every past society, incest was considered taboo. Although, in theory, incest legislation in Roman law was very limited, it was in fact strictly forbid- den. The present legal norms in Germany, which are based on Roman legal heritage and influenced by Christianity, also prohibit it. Incest is defined in § 173 of the German Crimi- nal Code (Strafgesetzbuch) as an act of sexual intercourse between lineal ancestors and descendants and between siblings. The penalisation of incest is justified by protection of the family unit. Nevertheless, due to the radical changes in moral values of society, the current German legislation is facing a crisis.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2016, 15, 1; 11-31
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara pozbawienia wolności w protokołach Wydziału Karnego Komisji Kodyfikacyjnej II RP oraz w kodeksie karnym z 1932 r.
The penalty of imprisonment in the protocols of the criminal division of the Codification Commission of the Second Polish Republic and in the Criminal Code of 1932
Autorzy:
Trybus, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348399.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
criminal code
Codification Commission
alternative sentence of imprisonment
Makarewicz Criminal Code
kodeks karny
Komisja Kodyfikacyjna
pozbawienie wolności
kodeks karny Makarewicza
Opis:
Katalog kar zasadniczych w kodeksie karnym z 1932 r. obejmował dwie kary pozbawienia wolności, tj. więzienie i areszt. Kara więzienia miała przede wszystkim za cel resocjalizację sprawców. Szczególną jej odmianą była kara dożywotniego pozbawienia wolności. Z kolei areszt uznawano za karę względnie izolacyjną o charakterze przymusowo-zapobiegawczym. Traktowano go również jako surogat niehańbiącej kary pozbawienia wolności. W artykule przybliżono rozważania prowadzone w trakcie obrad Komisji Kodyfikacyjnej II RP, Wydział Karny (Prawo materialne), dotyczące wskazanych form reakcji karnej na przestępstwo, jak również przedstawiono te kary w świetle przepisów kodeksu karnego Makarewicza.
The catalogue of basic punishments in the 1932 Criminal Code included two types of imprisonment, i.e. prison and jail. The main purpose of prisons was to rehabilitate offenders. A particular variant of this punishment was life imprisonment. On the other hand, the jail was considered a punishment of relative isolation which was coercive and preventive in nature. It was also treated as a surrogate for non-degrading penalty of imprisonment. The purpose of the paper is also to portray the deliberations of the Codification Commission of the Second Polish Republic, its Criminal Division (Substantive Law), concerning the indicated forms of criminal reactions to a crime as well as to present these punishments in light of the provisions of the Makarewicz Criminal Code.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 2; 89-102
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O przesłuchaniu pokrzywdzonych przestępstwami z art. 197–199 k.k. Studium z zakresu stosowania prawa
About questioning people harmed by offences under art. 197–199 of the Polish Penal Code. Study on application of law
Autorzy:
Tkacz, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686280.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kodeks postępowania karnego
przesłuchanie
ofiara czynności seksualnej
Rzecznik Praw Obywatelskich
skuteczność przepisów prawa
Code of Criminal Procedure
hearing
victim of sexual activity
Ombudsman
effectiveness of legal provisions
Opis:
The subject matter of the considerations is the issue of the application of art. 185c § 2 of the [Polish] penal procedure code, according to which people harmed by offences under art. 197–199 p.c. are interrogated as witnesses at a court session. This provision introduces a special mode of interrogation of a victim witness while conducting proceedings in cases involving sexual offences. The intention of the legislator is to guarantee the victims of these crimes a higher standard of protection. In the course of the conducted analyses, the findings made by the Commissioner for Citizens’ Rights in the course of the proceedings were presented, aiming at determining how the legislator’s objectives are implemented in practice. It has been noticed that often several dozen days pass between the notification of a crime and the questioning of the victim. As a result, the intention of the legislator cannot be implemented. The undertaken analyses were concluded with a theoretical reflection on the effectiveness of legal provisions. In conclusion, it was pointed out that effectiveness requires, in particular, taking into account the relationship between the behavior of recipients and the goals assumed by the legislator.
Przedmiot podjętych rozważań stanowi problematyka stosowania art. 185c § 2 k.p.k., zgodnie z którym osoby pokrzywdzone przestępstwami z art. 197–199 k.k. przesłuchiwane są w charakterze świadków na posiedzeniu sądowym. Przepis ten wprowadza szczególny tryb przesłuchania świadka pokrzywdzonego przy prowadzeniu postępowań w sprawach o przestępstwa seksualne. Intencją prawodawcy jest zagwarantowanie ofiarom tych przestępstw wyższego standardu ochrony. W wyniku analiz przedstawiono ustalenia poczynione przez Rzecznika Praw Obywatelskich w ramach postępowania mającego określić, w jaki sposób cele prawodawcy są realizowane w praktyce. Zauważono, że niejednokrotnie pomiędzy zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa a przesłuchaniem osoby pokrzywdzonej upływa kilkadziesiąt dni. W następstwie tego intencja prawodawcy nie może zostać zrealizowana. Podjęte analizy zakończone zostały refleksją teoretycznoprawną poświęconą skuteczności przepisów prawa. W konkluzji wskazano, że skuteczność wymaga w szczególności wzięcia pod uwagę relacji zachowań adresatów do założonych przez prawodawcę celów.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 85; 91-100
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Meaning of the Likelihood of Severe Penalty Being Imposed upon the Accused in Making a Decision on Pre-trial Detention
Znaczenie grożącej oskarżonemu surowej kary w podejmowaniu decyzji w przedmiocie tymczasowego aresztowania
Autorzy:
Tarapata, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348238.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
pre-trial detention
severe penalty
coercive measures
Code of Criminal Procedure
tymczasowe aresztowanie
grożąca surowa kara
środki przymusu
Kodeks postępowania karnego
Opis:
This article is of a scientific nature, that employs a dogmatic method. The aim of the study is to establish the status and function of the severity of penalty under Article 258 § 2 of the Code of Criminal Procedure (hereinafter: the CCP) in making decisions on the application of pre-trial detention. This issue is controversial both in doctrine and jurisprudence. The text presents a new approach that Article 258 § 2 of the CCP does not set out a specific premise for the imposition of pre-trial detention. This provision cannot express an independent criterion for imposing the most severe preventive measure as Article 258 § 2 of the CCP is of auxiliary character. It expresses an auxiliary criterion for determining whether the special premises for imposing pre-trial detention under Article 258 § 2 of the CCP have been realized. The proposals contained in the article are intended to facilitate the interpretation of national provisions on coercive measures and to facilitate their application in the practice of the judiciary. The article indicates the factors that are important in assessing whether the likelihood of imposing severe punishment crystalizes the risk of fleeing, hiding or obstructing justice. For the application of pre-trial detention there may be arguments, i.a., pertaining to the nature of the offense alleged. In this context, it should be important whether the potential perpetrator is charged with a crime with a use of violence or threat thereof. His posture in the course of criminal proceedings so far is also not without significance. It may be, however, that the likelihood of imposing severe penalty may give rise to the fear of obstruction of justice even in a situation where the accused, who knew about the pending criminal case, did not take any unlawful action. Nevertheless, the correct posture of the accused in the course of criminal proceedings will often be a significant factor against the use of pre-trial detention.
Niniejszy artykuł ma charakter naukowy. Zastosowano w nim metodę dogmatyczną. Celem jest ustalenie statusu i funkcji grożącej surowej kary z art. 258 § 2 Kodeksu postępowania karnego (dalej: k.p.k.) w podejmowaniu decyzji w przedmiocie stosowania tymczasowego aresztowania. Kwestia ta jest sporna zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie. W tekście zaprezentowano nowy pogląd, że w art. 258 § 2 k.p.k. nie została wyrażona szczególna przesłanka stosowania tymczasowego aresztowania. Przepis ten nie może wyrażać samodzielnego kryterium orzekania o izolacyjnym środku zapobiegawczym. Art. 258 § 2 k.p.k. ma charakter służebny. Wyraża on kryterium pomocnicze służące do ustalenia, czy spełnione zostały przesłanki szczególne stosowania tymczasowego aresztowania z art. 258 § 1 k.p.k. Wnioski zawarte w tekście mają za zadanie ułatwić wykładnię krajowych przepisów dotyczących środków przymusu procesowego oraz ułatwić ich stosowanie w praktyce wymiaru sprawiedliwości. W artykule wskazano na czynniki, które mają znaczenie w czasie oceny, czy grożąca surowa kara aktualizuje obawę ucieczki, ukrycia się lub matactwa procesowego. Za stosowaniem tymczasowego aresztowania może przemawiać m.in. charakter czynu zarzuconego oskarżonemu. W tym kontekście istotne powinno być to, czy potencjalny sprawca stoi pod zarzutem przestępstwa popełnionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia. Nie bez znaczenia jest też jego dotychczasowa postawa w toku postępowania karnego. Może być jednak tak, że grożąca surowa kara może rodzić obawę matactwa nawet w sytuacji, gdy oskarżony, który wiedział o toczącej się sprawie karnej, nie podejmował żadnych bezprawnych działań. Niemniej prawidłowa postawa oskarżonego w toku postępowania karnego często będzie istotną okolicznością przemawiającą przeciwko stosowaniu tymczasowego aresztowania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 3; 233-254
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi de lege lata na tle stosowania art. 168B K.P.K.
Autorzy:
Szmurło, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131386.pdf
Data publikacji:
2022-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Article 168b of the Code of Criminal Procedure
evidence
operating surveillance
pro-constitutional interpretation
derivative interpretation
Opis:
The article presents the issue of so-called “subsequent consent” for evidence obtained in thecourse of operating surveillance, and interpretation of Art. 168b of the Code of Criminal Procedure(CCP). The analysis covers, inter alia, the nature of the prosecutor’s decision on the use of evidencein criminal proceedings as well as the issue of meaning of expression “an offence prosecuted ex officio or a fiscal offence other than the offence, against which the control was directed” in the context of its constitutionality and the possibility of its pro-constitutional interpretation.
Źródło:
Civitas et Lex; 2022, 35, 3; 45-60
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność wykorzystania w procesie opinii psychiatrycznej wydanej po przeprowadzeniu obserwacji z przekroczeniem maksymalnego terminu przewidzianego w art. 203 § 3 k.p.k.
Autorzy:
Szlachta, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054192.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
psychiatric opinion
observation in a medical institution
Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code
evidence in the case
opinia psychiatryczna
obserwacja w zakładzie leczniczym
art. 203 § 3 k.p.k.
dowód w sprawie
Opis:
Autorka omawia tematykę związaną z możliwością dowodowego wykorzystania opinii psychiatrycznej sporządzonej po przeprowadzeniu obserwacji z przekroczeniem maksymalnego terminu, o którym mowa w art. 203 § 3 k.p.k. W sposób aprobujący odnosi się do poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 19 listopada 2014 r. (V KK 259/14), zgodnie z którym fakt przekroczenia maksymalnego terminu obserwacji w zakładzie leczniczym (art. 203 § 3 k.p.k.) nie uzasadnia przyjęcia braku możliwości posłużenia się opinią sporządzoną po przeprowadzeniu takiej obserwacji w procesie. Zwraca również uwagę na ewentualne konsekwencje procesowe uznania, że opinia sporządzona na podstawie obserwacji psychiatrycznej z przekroczeniem maksymalnego terminu z art. 203 § 3 k.p.k. nie może posłużyć jako dowód w sprawie.
The author discusses the issues related to the possibility evidentiary use of a psychiatric opinion drew up with overrun maximum date determined in Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code. The commentator agrees with the view of the Supreme Court in its decision of 19 November 2014 (V KK 259/14), according to which the fact of exceeding the maximum observation period in a medical institution (Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code) does not justify the impossibility to use an opinion prepared after such observation in the process. Furthermore, the commentator draws attention to the possible procedural consequences of recognizing that psychiatric opinion drawn up with overrun maximum date determined in Article 203 § 3 of the Criminal Procedure Code cannot serve as evidence in the case.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 2; 181-199
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo „prania brudnych pieniędzy” w regulacjach polskiego i niemieckiego kodeksu karnego
Autorzy:
Szewczak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617644.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
“money laundering”
legal regulations
Criminal Code
crime
criminal law
„pranie pieniędzy”
regulacje prawne
Kodeks karny
przestępstwo
Opis:
In today’s world money are the value that wants to achieve almost everyone. Unfortunately, the desire to have them sometimes leads to reach for illegal means and the offense which is also a “money laundering”. In the case of this particular crime we can say that this is a global problem. Combating these practices are legal regulations, also in the field of criminal law. This article aims to bring regulation of Polish and German Criminal Code on “money laundering”, to identify the similarities and differences as well as the attempt to answer the question whether such regulations are needed.
We współczesnym świecie pieniądze stanowią wartość, którą chce osiągnąć prawie każdy. Niestety, chęć ich posiadania niekiedy prowadzi do sięgania po nielegalne środki i do popełnienia przestępstwa. Należy do niego „pranie brudnych pieniędzy”. W przypadku tego przestępstwa można powiedzieć, że jest to problem globalny. Zwalczaniu tego procederu służą regulacje prawne, choćby w zakresie prawa karnego. Artykuł ma na celu przybliżenie regulacji polskiego i niemieckiego kodeksu karnego w zakresie „prania pieniędzy”, wskazanie podobieństw i różnic oraz jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy tego typu regulacje są potrzebne.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2016, 19, 29
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 172

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies