Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal cases" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Fotelowi detektywi w XXI wieku. Sposoby angażowania społeczeństwa do rozwiązywania spraw kryminalnych oraz korzyści i zagrożenia z tego płynące
    Armchair Detectives in the 21st Century. How the Public Can Help Solve Criminal Cases: The Benefits and Dangers
    Autorzy:
    Waszkiewicz, Paweł
    Karasek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698564.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    wykrywanie przestępstw
    kryminalistyka
    armchair detectives
    to solve criminal cases
    Opis:
    This is the first article in the criminological literature to describe armchair detectives, i.e. non-professionals who solve criminal cases as a hobby. The phenomenon is mainly discussed in the context of contemporary means of communication, including the internet and social media. While these are increasingly important, this article focuses on more “traditional” types of activity as well. Citing examples from Poland and abroad, the authors come up with their own typology of this highly diversified group. The authors distinguish six ways in which armchair detectives engage in solving detective puzzles: 1) recognizing a person, place or thing; 2) reporting an incident; 3) OSINT; 4) the classic “Oh!”; 5) expert knowledge and skills; 6) and cold cases. The authors also discuss the benefits and threats posed by armchair detectives. These are analyzed from the standpoint of both law enforcement and the common good within the broad meaning of the term. The summary includes a suggestion that the phenomenon be studied under the paradigm of evidence-based policing. Their proposal is to empirically check the extent to which armchair detectives help detect crime and how effective their help is in investigations.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2014, XXXVI; 423-450
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    BGHSt 20, 22 und die Neubürger-Klausel des deutschen Strafanwendungsrechts – ein deutsch-polnischer Fall schreibt Rechtsgeschichte bis heute
    The judgment of the Bundesgerichtshof (Federal Court of Justice) from the 4th September 1964 and the "New Citizenship Clause" as part of the German law of jurisdiction in criminal cases – a German-Polish case and its implications for the legal development
    Autorzy:
    Heger, Martin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945338.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-01
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Federal Court of Justice
    New Citizenship Clause
    criminal cases
    German-Polish case
    Opis:
    In its judgment of the 4th September 1964 the German Federal Court of Justice had to deal with a German-Polish case of murder. The accused persons were members of the German minority in Poland and lived in the Western part of Poland, when German troops occupied that territory in the autumn of 1939. Short after the invasion they killed the members of a Jewish family living in the same territory. Both, the perpetrators as well as the victims were Polish nationals, when the crime was committed. The perpetrators have got the German nationality in the following. It is not clear, whether they have been naturalized by German authorities during WW II, but if not, they were seen as German nationals with the Getting-into-Force of the German Basic Law (Constitution), because they were refugees from Poland to Germany. Therefore, Article 116 § 1 Basic Law naturalized them as German nationals. For the criminal case it was crucial whether the later naturalization can give the German Justice system jurisdiction over a case which happened before the perpetrator has reached the German nationality, as it was (and still is) stated in section 4 (resp. today section 7) of the German Criminal Code. The paper should deal with the implications of this so-called "New Citizenship Clause" and with the circumstances of the case and the following cases at Western German Courts against German people for committing murder in the occupied Polish territories during WWII. Shortly after the named case, the Auschwitz trial started in Frankfurt. On that background, the paper reflects on the situation between West and East Germany as well.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 2; 141-160
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola metafory w mediacji – konceptualizacje teorii sprawiedliwości naprawczej
    The role of metaphor in mediation – conceptualizations of the theory of restorative justice
    Autorzy:
    Leder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27316295.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    mediacje karne
    sprawiedliwość naprawcza
    metafora konceptualna
    mediation in criminal cases
    restorative justice
    conceptual metaphor
    Opis:
    Niniejsze opracowanie ma być szkicem, próbą nowego spojrzenia na filozofię karania przez pryzmat metafor sprawiedliwości naprawczej. Metafora kognitywna – poprzez mechanizm kategoryzacji i tworzenia odesłań między abstrakcyjnymi pojęciami i konkretnym doświadczeniem – pozwala spojrzeć na założenia różnych teorii sprawiedliwości jako na sposoby rozumowania, a nie tylko zbiory twierdzeń. Do najważniejszych metafor sprawiedliwości należy zaliczyć „sprawiedliwość jako równość”, a także odpowiedniki metafor moralności George’a Lakoffa: „surowego ojca” i „opiekuńczego rodzica”, które częściowo korespondują z koncepcjami odpowiednio – sprawiedliwości retrybutywnej i naprawczej. W końcu same mediacje są miejscem, w którym poprzez świadomie stosowane tzw. metafory transformatywne mediator oddziałuje na rozumowanie stron, wpływając na ich wizję konfliktu.
    The objective of the present study is to look at the philosophy of punishment in a new way, namely, through the prism of the restorative justice metaphors. Cognitive or conceptual metaphors – by employing categorization and referring abstract concepts and notions to concrete experience – allows for the various theories of justice to be viewed as modes of reasoning rather than as sets of legal propositions. The most universal metaphors of justice are: “justice as equality”, and the counterparts of George Lakoff ’s morality metaphors of “strict father” and “nurturant parent”, which partially correspond to, respectively, retributive and restorative justice concepts. Finally, the very process of mediation consists in the mediator consciously deploying so-called transformative metaphors that affect the reasoning of mediating parties, thereby influencing their vision of the conflict.
    Źródło:
    Forum Polityki Kryminalnej; 2022, 2(4); 1-15
    2720-1589
    Pojawia się w:
    Forum Polityki Kryminalnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Discourse strategies of handling denials in police – suspect interaction in Ibadan, Nigeria
    Autorzy:
    Sunday, Adesina Bukunmi
    Akinrinlola, Temidayo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082770.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Orientalistyczny. Katedra Języków i Kultur Afryki
    Tematy:
    police interrogation
    criminal cases
    rapport management theory
    strategies of handling denials
    police-suspect interaction
    Ibadan
    Opis:
    Studies on police interrogation have examined interrogating police officers’ (IPOs’) deployment of power abuse in gleaning confessional statements from suspects. However, studies on how IPOs handle denials during interrogation has not been given adequate attention. Therefore, this study investigates discourse strategies of handling denials in police-suspect interaction in Ibadan, Southwest Nigeria. Spencer-Oatey’s rapport management theory served as theoretical anchor. Recorded police interrogation sessions at the State Criminal Investigation and Intelligence Department (SCIID) Ìyágankú, Ibadan constituted the data. Four cases (assault, stealing, Internet fraud and robbery) were sampled, owing to their robust manifestation of facial, sociality and interactional cues between IPOs and suspects. While suspects adopt empathic and explanatory forms of denial to threaten IPOs’ goals, IPOs engage lexical, discursive and paralinguistic choices to negotiate discursive acts of appealing to suspects’ needs, constructing testimonies against suspects, emphasising suspects’ rights and engaging detention and investigation to threaten the face, sociality rights and goals of suspects.
    Źródło:
    Studies in African Languages and Cultures; 2021, 55; 87-109
    2545-2134
    2657-4187
    Pojawia się w:
    Studies in African Languages and Cultures
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do sądu w sprawach karnych w Konstytucji RP
    The right to a fair trial in criminal cases in the Constitution of the Republic of Poland
    Autorzy:
    Czerniak, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941062.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    postępowanie karne
    sprawa karna
    prawo pokrzywdzonego do sądu prawo dostępu do sądu
    prawo do rzetelnego procesu karnego
    criminal proceedings
    criminal case
    right to a fair trial in criminal cases
    victim’s right to a fair trial
    right of access to court
    Opis:
    Rzeczywisty kształt konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do sądu zależy od specyfiki spraw będących przedmiotem danego postępowania. W niniejszym artykule uwzględniając orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego w pierwszej kolejności wskazano, w jaki sposób definiuje się pojęcie „sprawy karnej”. Na tej podstawie ustalono zakres przedmiotowy i podmiotowy prawa do sądu w sprawach karnych, a następnie dokonano analizy jego szczegółowych elementów: prawa dostępu do sądu, prawa do sprawiedliwie ukształtowanej procedury oraz prawa do uzyskania rozstrzygnięcia w rozsądnym terminie. Podkreślono, że w różnym zakresie ono przysługuje pokrzywdzonemu i oskarżonemu w zależności od trybu ścigania przestępstw. Szczególną uwagę poświęcono problematyce prawa do sprawiedliwie ukształtowanej procedury i konieczności zrównoważenia uprawnień uczestników postępowania oraz interesów wymiaru sprawiedliwości. We wnioskach wskazano, że stanowisko Trybunału Konstytucyjnego nie w pełni uwzględnia zmiany zachodzące w prawie karnym, co może prowadzić do faktycznego ograniczenia gwarancji procesowych jednostki wynikających z art. 45 ust. 1 Konstytucji.
    The Constitutionally guaranteed “right to a fair trial” depends on the specific nature of a case which is taken before a court. The paper analyses the real scope of this one of the fundamental human rights in criminal cases. In the first part of the article the concept of “criminal case” is defined on the basis of jurisprudence of the Constitutional Tribunal. Then the objective and subjective scope of the above mentioned right in criminal cases is laid down and analysed its detailed elements: access to court, the right to a fair proceedings and the right to be heard within a reasonable time. The article also points out that the scope of “the right to a fair trial” is different for the victim and the accused according to the model of prosecution procedure. The specific emphasis is placed on to the right to a fair proceedings and the need to balance procedural rights of the parties and the interests of justice. In conclusion it is emphasised that the Constitutional Tribunal does not fully take into account the changes in the criminal law, which could lead to an actual limitation of the entity’s procedural guarantees under an Article 45 paragraph 1 of the Constitution of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 129-162
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Orzecznictwo sądowo-psychiatryczne w świetle 4200 ekspertyz szpitalnych
    Results of forensic-psychiatric examinations of 4200 offenders
    Autorzy:
    Uszkiewiczowa, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699188.pdf
    Data publikacji:
    1960
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    orzecznictwo sądowo-psychiatryczne
    ekspertyzy szpitalne
    sprawy karne
    obserwacja kliniczna
    szpital psychiatryczny
    psychopatia
    alkoholizm
    niedorozwój umysłowy
    schizofrenia
    forensic-psychiatric examinations
    mental hospitals reports
    criminal cases
    delinquency
    offences
    psychiatric hospital
    psychopathy
    mental deficiency
    alcoholism
    schizophrenia
    Opis:
    The present contribution discusses the results of 4200 forensic-psychiatric  reports given, in the years 1953 to 1957, by twenty-one mental hospitals and the Department of Forensic Psychiatry of the Psychoneurological Institute, where copies of such reports, given by all the major mental hospitals in Poland, are collected. The present contribution does not take into consideration 300 reports in which no symptoms of a disease have been found with the subjects investigated, nor yet any mentally abnormal states, as well as 460 reports concerning reactive psychoses and 80 cases of simulation which arose only after the arrest of the investigated. (Cases of reactive psychoses and simulation will be dealt with separately, because of the altogether peculiar problems involved). Even though the leaving out of the account of the psychiatric examinations carried out in the Public Prosecutors’ Offices and the Courts of Law does not allow us to draw conclusions with regard to all those offenders suffering from mental disorders who have been submitted to examination, nevertheless, the large number of hospital reports available would seem to constitute valuable psychopathological and criminological material. 1. In investigating the cases sent by the Public Prosecutors’ Offices and the Courts to mental hospitals for psychiatric observation, we find, on the basis of available material, that the percentage of psychoses – setting aside reactive psychoses – is small, as it does not exceed 22 per cent. Three items: psychopathy, mental deficiency (most frequently a light feeble-mindedness or moronity) and alcoholism jointly account for a total of 50.8 per cent of the cases, and if, over and above that, we take into consideration post-traumatic mental disorders, epilepsy, post-encephalitic disorders and such like cases, it will appear that as many as over three-fourths of the reports given concern non-psychotic  states. Psychopathy accounts for 27.4 per cent of the cases, alcoholism and mental deficiency for 15.8 per cent each, post-traumatic disorders for 5.9 per cent, epilepsy for 4.7 per cent, and post-encephalitic disorders for 1.5 per cent. In the material under investigation cases of psychopathy amount, in reality, to more than 27.4 per cent, since cases of reactive psychoses and simulation, in which psychopaths figure extremely often, have been left out of the account. Similarly, there are probably more post-encephalitic states, which, having failed to be properly diagnosed, figure in cases which come under other heads, because of the lack of reliable interviews and the negative result of the neurological examination (in particular, in the mental deficiency and psychopathy groups). Cases of alcoholism, too, are less numerously represented in the material under investigation than would seem to result from the diagnoses contained in the reports. There can subsist no doubt that, apart from cases where the diagnosis reads ,,chronic (or else habitual) alcoholism", we also meet with alcoholism with a great many of such of the investigated with whom other pathological states have been diagnosed, and where alcoholism merely constitutes an additional factor, as a complication of other mental disorders. Altogether, the percentage of alcohol addicts amounts to at least 28. Among psychoses, schizophrenia is the one most numerously represented (510 cases). Only 29 delinquents suffered from manic-depressive psychosis, 62 from general paralysis, 30 – from involutional psychosis, 28 - from senile dementia. There were 19 cases of delusional psychosis, and 14 cases of paranoia. The number of cases with cerebral arteriosclerosis was 49, and that of cases of cerebral syphilis - only 20. In 44 cases it was a matter of twilight states with non-epileptics; here belong 30 cases of pathological drunkenness, 7 cases of pathological affect, 3 cases of ,,short-circuiting" (the so-called „Kurzschlusshandlungen” in German), and 4 cases of twilight states with an obscure etiology. 87.1 per cent of the reports concern men, 12.9 per cent - women. For every 100 men investigated there were only 14.9 women, while in the 1955 judicial statistics there were as many as 30 convicted women to every 100 convicted men. Cases of psychopathy, mental deficiency and schizophrenia constitute 61.3 per cent of the total of reports concerning women, while with men the above three items only amounted to 63.8 per cent after cases of alcoholism were added to them. Women are relatively most numerously represented in involutional disorders and manic-depressive psychosis. 2. When we examine the data concerning delinquency, it is obvious that it is the perpetrators of manslaughter, sexual offences and arson that are particularly numerously represented in the judicial psychiatric material. The most common offences against property, which constitute 33 per cent of the total number of offences in the material under investigation, reach the highest percentages in those cases which are not psychoses. On the other hand, among the offences perpetrated by persons suffering from psychoses there are relatively more offences against life and health, and, in particular, of manslaughter. Manslaughter amounts to 14 per cent of the offences committed by the persons investigated suffering from involutional psychosis, to 12.2 per cent of those committed by sufferers from schizophrenia, to 11.1 per cent of those committed by sufferers from paranoia, to 10 per cent, with sufferers from senile dementia, while with psychopaths the figure is only 5.7 and with oligophrenics - 4.7. Altogether, there were 288 cases of manslaughter or murder in the material investigated, and of these 77.4 per cent were divided between cases of psychopathy (67 cases), schizophrenia (67 cases), alcoholism (51 cases), and mental deficiency (28 cases). Among the 179 cases of sexual offences the bulk were cases of misconduct with persons under 15 years of age (93 cases), there were 43 cases of rape, 21 cases of incest, 12 cases of exhibitionist acts. Nearly 70 per cent of the sexual offences have been committed by psychopaths (55), oligophrenics (41) and alcohol addicts (28). On the other hand, the relatively highest percentage of such offences is to be met with those suffering from senile dementia, cerebral arteriosclerosis, and with mental deficiency. As far as arson is concerned, which in the material under investigation amounted to 3.3 per cent of the total number of offences, percentages higher than average ones are to be met with in cases of involutional psychosis, senile dementia, schizophrenia and mental deficiency. Out of a total number of 146  cases of arson, 53.4 per cent were accounted for by schizophrenia (40) and mental deficiency (38). With psychopaths and alcoholics comprised by the material under investigation cases of arson are extremely rare. Examining the delinquency of 158 epileptics, we establish that both the percentage of manslaughter and the number of cases of arson are small. What is worth while noting beside that is the fact that only in 24 cases the offence was perpetrated in a twilight state. The data concerning the delinquency of 510 schizophrenics bear witness to the fact that it was only a mere 8 per cent of the investigated that committed the offence during the first year of their illness, while the majority of cases the latter has been going on for above three years. When we analyze the 67 cases of manslaughter we find that it was only in two cases that the manslaughter was committed in the initial stage of the disease and constituted, as it were, the first visible sign of the schizophrenic process. In delusional psychoses cases of manslaughter were frequent, differently from cases of paranoia. In the few (29) cases of manic-depressive psychosis only one offence was committed in the depressive phase, white all the others were committed in the maniac phase or else in the hypomanic state. Deserving our attention is the lack of any more serious offences against life and health in this group. In the 30 cases of involutional psychosis more than one half of the offences consisted of those against life and health. Among the offences committed by the 49 persons with symptoms of cerebral arteriosclerosis, one-third consisted of offences of a serious character, while with the 25 patients suffering from senile dementia as many as one-half of the offences belonged to the category of serious offences. The delinquency of the 62 sufferers from general paralysis is almost exclusively reduced to offences of small importance of similar character as were the offences committed by the 20 sufferers from cerebral syphilis. In the 44 cases of twilight states (pathological drunkenness, pathological affect, and others) still 50 per cent of the offences consist of offences against life and health; 18 people fell victim to manslaughter. 3. The Polish Criminal Code, in force since 1932, contains provisions concerning, both in cases with mentally abnormal states, a state of irresponsibility and of diminished responsibility. A state of irresponsibility occurs when, at the time of committing the offence, the accused did not understand the significance of the deed he was perpetrating, or else was unable to direct his conduct because of psychosis, mental deficiency or other psychical disorders. A diminished responsibility occurs when, because of one of the reasons mentioned above, the ability of the accused to grasp the significance of the offence committed by him, and to direct his conduct was considerably limited. With regard to such and offender the Court may apply an extraordinarily mitigated penalty, while with regard to an offender who has been declared irresponsible, of course, no penalty at all may be applied. The offenders declared irresponsible are, by virtue of the Court's decision, transferred to a general mental hospital, if their staying at large could be dangerous for the legal order. They cannot be released from the hospital by the Court earlier than after the lapse of one year. An offender with regard to whom a diminished responsibility has been decreed and who is dangerous to the legal order may also be placed in a mental hospital (he, too, can be released from there by the Court not earlier than after the lapse of one year at the least). If the Court has sentenced such an offender to serve a term of imprisonment, the question of whether or not the penalty decreed is to be served is decided by the Court after the offender's release from the mental hospital. In cases of psychosis, forensic psychiatrists always decree irresponsibility. In cases of mental deficiency their decree depends on the degree of such deficiency, while in the cases, most frequent in judicial practice, of mild subnormality (morons, debils) –  also on the, category of the offence which has been committed. Psychopaths are, in principle, considered to be fully responsible. Altogether, out of a total of 3900 delinquents examined 24.7 per cent of the cases have been pronounced by experts to be irresponsible, 23.1 per cent of the cases – to have a diminished responsibility, while 50.7 per cent of the offenders have been declared to be fully responsible. 4. As far as experts' opinions are concerned with regard to the application of internment in mental hospitals of offenders pronounced to be dangerous for the legal order, as well as irresponsible, out of a total number of 946 offenders declared irresponsible, a mere 34 per cent have been pronounced to be dangerous. Moreover, in 31 per cent of the cases, experts have pronounced for the necessity of hospital treatment under ordinary circumstances. Finally, 35 per cent of the offenders pronounced to be irresponsible have been described as not standing in need of any hospital treatment. A diminished responsibility has been decreed by the experts in a total of 855 cases, but only 6.4 per cent of the latter number have been pronounced to be dangerous to the legal order and to stand in need of internment in a mental hospital. Apart from the above, only in 10 per cent of the cases, experts have pronounced in favor of the need for hospital treatment. In the remaining 83.5 per cent of the cases the experts have confined themselves to stating that the responsibility of the offenders in question was diminished which, in result, comes merely to a possibility of an extraordinary mitigation of the penalty being decreed by the law-court. It is evident from the analysis of the judicial sentences which we have just carried out that experts a[ too unfrequently declare in favor of the need of applying security measures. The result is an irrational punitive policy with regard to such offenders who ought to be approached first and foremost, from a psychiatric point of view. The Criminal Code provisions concerning security measures are obsolete and demand essential alterations, which can only be done by means of codification. Quite independently of the need for extending the network of ordinary mental hospitals, there also exists a necessity of creating a special type of establishments, of a psychiatric-cum-penitentiary character, for a certain category of offenders who exhibit abnormal mental peculiarities and tendencies to recidivism. Equally needed is the establishing of treatment homes for offenders who are alcohol addicts. As it ensues clearly from experiments made in various countries, the application of ordinary penalties to delinquents who require a special treatment from a psychiatric point of view is altogether inefficacious.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1960, I; 297-359
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mediacja w sprawach karnych i nieletnich w prawie europejskim
    Mediation in Criminal Proceedings and Cases Involving Minors Under European Law
    Autorzy:
    Broński, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1845469.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mediacja
    sprawy karne i nieletnich
    prawo europejskie
    mediation
    criminal proceedings
    cases involving minors
    European law
    Opis:
    Mediation is an integral part of contemporary criminal law. It represents an implementation of restorative justice elements in penal policy. This allows the victim of a crime to be perceived no longer solely as a means of proof, but he or she becomes a lawful subject of criminal procedure, whose rights must be respected by everyone and whose interests must be fully protected. This paper, after presenting the idea of restorative justice, reviews European regulations on mediation in criminal cases firstly and in cases which include minors secondly.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 2; 7-21
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE MINORS IN PENAL SYSTEMS IN SELECTED COUNTRIES OF THE EUROPEAN UNION
    SYSTEM PRAWNY WOBEC OSOBY NIELETNIEJ W WYBRANYCH KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ
    ПРАВОВАЯ СИСТЕМА НЕСОВЕРШЕННОЛЕТНИХ В НЕКОТОРЫХ СТРАНАХ ЕВРОПЕЙСКОГО СОЮЗА
    Autorzy:
    Gwoździewicz, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/576809.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-30
    Wydawca:
    Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
    Tematy:
    Polish criminal law, Slovakian criminal law, Czech Republic criminal law, proceedings in juvenile cases, resocialization
    polskie prawo karne, słowackie prawo karne, czeskie prawo karne, postępowanie w sprawach nieletnich, resocjalizacja
    польское уголовное право, уголовное право словацкое, чешское разбирательство уголовного права по делам несовершеннолетних, реабилитация
    Opis:
    W obcych europejskich systemach prawnych przyjmowane są różne modele odpowiedzialności nieletnich za czyny zabronione. W wielu krajach, podobnie jak w Polsce, wprowadza się zupełnie odrębne regulacje w tym zakresie (Anglia i Walia, Austria, Belgia, Czechy, Francja, Hiszpania, Irlandia, Niemcy, Szkocja, Szwajcaria, Szwecja). W innych państwach np. (Słowacja, Białoruś, Estonia, Grecja do roku 2003, Holandia, Litwa, Rosja, Słowenia, Ukraina) szczególne zasady odpowiedzialności nieletnich zamieszczone są w kodeksach karnych i kodeksach postępowania karnego. Różne rozwiązania w tym względzie wynikają po części z odmiennych tradycji poszczególnych systemów prawnych, a po części z różnych uzasadnień aksjologicznych formułowanych w tych kwestiach. Przegląd przepisów prawnych dotyczących nieletnich wybranych państw europejskich Polski, Słowacji i Republiki Czeskiej pokazuje, że w zakresie podejścia do problematyki nieletnich we wszystkich systemach prawnych, obejmuje się określonym oddziaływaniem zarówno dzieci i młodzież, które wchodzą w konflikt z prawem jak i te, które wykazują przejawy demoralizacji, przez co ich prawidłowy rozwój osobisty i społeczny jest zagrożony. Przyjęcie wybranej koncepcji prawodawstwa nieletnich nie przekłada się jednak w prosty sposób na surowsze bądź łagodniejsze podejście do odpowiedzialności nieletnich. Podjęte zagadnienia teoretyczne jak i praktyczne będą przedmiotem poniższych rozważań, których struktura obejmuje poniższe zagadnienia: 1. Problematykę nieletnich w państwach europejskich. 2. Nieletni w polskim systemie karnym 3. Odpowiedzialność nieletnich w słowackim systemie karnym 4. Czeski system karny wobec nieletniego
    In foreign jurisdictions, various models of responsibility for juvenile offenses are adopted. In many countries, like Poland, entirely separate regulations in this field are adopted (England and Wales, Austria, Belgium, Czech Republic, France, Spain, Ireland, Germany, Scotland, Switzerland, Sweden). In other countries like (Slovakia, Belarus, Estonia, Greece to 2003, the Netherlands, Lithuania, Russia, Slovenia, Ukraine), there are specific rules of responsibility of minors included in criminal codes and codes of criminal proceedings. Different solutions in this regard are partly due to the different traditions of legal systems, and partly due to various axiomatic justifications formulated in these matters. Review of legislation on minority in selected European countries: Poland, Slovakia and the Czech Republic shows that in terms of the approach to the problem of minority in all legal systems, specific interaction of children and young people who come into conflict with the criminal law are included, as well as those that show signs of corruption, making their proper personal and social development threatened. Adoption of selected concepts of minors legislation, however, does not mean more or less severe approach to the liability of minors.Both discussed issues the theoretical and practical ones, are the subject of the deliberations beneath, their structure includes:
    1. Problems of minors in the European countries
    2. Minors in Polish criminal justice system
    3. Minors’ responsibility in Slovakian criminal justice system
    4. Czech criminal justice system in relation to a minor
    В европейских зарубежных правовых системах, принятых в различных моделях ответственности несовершеннолетних за совершенные преступления. Во многих странах, как и в Польше, действуют совершенно отдельные правила в этой связи (Англия и Уэльс, Австрия, Бельгия, Чехия, Франция, Испания, Ирландия, Германия, Шотландия, Швейцария, Швеция). В других странах, например, Словакия, Беларусь, Эстония, Греция, Нидерланды, Литва, Россия, Словения, Украина до 2003 г., специальные правила ответственности несовершеннолетних приведены в уголовных кодексах и уголовно-процессуальных кодексов. Различные решения в этой связи частично зависимы от традиций в различных правовых системах и давно аксиологически сформулированы. Обзор законодательства о несовершеннолетних по отдельных европейских странах, например Польше, Словакии и Чехии, показывает, что с точки зрения подхода к проблемам несовершеннолетних во всех правовых системах, включает в себя специфическое взаимодействие детей и молодых людей, которые приходят в конфликт с законом, и теми, кто проявляет признаки деморализация. Поэтому их правильное личностное и социальное развитие находится под угрозой. Принятие в выбранное законодательство понятия несовершеннолетних, однако, не приводит к строгому или более мягкому подходу к отчетности о несовершеннолетних. Взятые теоретические и практические соображения будут исследоваться по следующих темах: 1. Проблема несовершеннолетних в европейских странах; 2. Несовершеннолетние в польской пенитенциарной системе; 3. Ответственность несовершеннолетних в Словацкой уголовноисполнительной системе; 4. Чешские несовершеннолетние в уголовно-исполнительной системе.
    Źródło:
    International Journal of New Economics and Social Sciences; 2015, 1(1); 165-171
    2450-2146
    2451-1064
    Pojawia się w:
    International Journal of New Economics and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd orzecznictwa w sprawach karnoskarbowych, dotyczący obowiązków podatkowych oraz innych obowiązków względem tzw. interesu finansowego państwa – za rok 2021
    Review of jurisprudence in criminal and fiscal cases regarding tax obligations and other obligations in relation to the so-called financial interest of the state (in 2021)
    Autorzy:
    Izydorczyk, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2123396.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    interes finansowy państwa
    czyny podatkowe
    czyny karnoskarbowe
    wykroczenia skarbowe
    przestępstwa skarbowe
    podatki
    Kodeks karny skarbowy
    przegląd orzecznictwa
    prawo materialne karne skarbowe
    procedura karnoskarbowa
    taxes
    fiscal penal code
    KKS
    criminal and fiscal cases
    financial interest of the state
    courts
    Opis:
    Artykuł prezentuje przegląd orzecznictwa za rok 2021, dotyczący tzw. czynów podatkowych i innych obowiązków wobec tzw. interesu finansowego państwa oraz procedowania w takich sprawach (przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe; Kodeks karny skarbowy). Autor przedstawia wybrane orzeczenia w wyżej wymienionych sprawach.
    The article shows a jurisprudence in criminal and fiscal cases regarding tax obligations and other obligations in relation to the so-called financial interest of the state in 2021. The review is based on the provisions of the fiscal penal code (KKS of 1999).
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2022, 3; 205-227
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nałożenie mandatu przez organ państwa obcego na polską osobę fizyczną za wykroczenie polegające na przekroczeniu dozwolonej prędkości. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2022 r., C-150/21
    Autorzy:
    Piotrowska, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062612.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    pojęcie orzeczenia
    sąd właściwy także w sprawach karnych
    kara o charakterze pieniężnym
    mandat za wykroczenie popełnione za granicą
    decyzja ramowa w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do kar o charakterze pieniężnym
    the concept of adjudication
    court also having jurisdiction in criminal cases
    punishment of a pecuniary
    nature mandate for an offense committed abroad
    framework decision on the application of the principle of mutual recognition to financial penalties
    Opis:
    Glosa dotyczy wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej C-150/21, w którym Trybunał zajął się rozwiązaniem problemu dogmatyczno-prawnego opartego na analizie wykładni pojęcia „orzeczenia” w rozumieniu art. 1 lit. a) ppkt (ii) decyzji ramowej Rady 2005/214/WSiSW oraz pojęcia „sądu właściwego także w sprawach karnych”. Autorka podzieliła stanowisko Trybunału, który rozstrzygnął wątpliwości interpretacyjne Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi stwierdzając, że prawomocne orzeczenie nakładające karę pieniężną wydane przez organ innego państwa członkowskiego w stosunku do osoby fizycznej, która popełniła wykroczenie polegające na przekroczeniu dozwolonej prędkości w innym państwie członkowskim – należy uznać za orzeczenie od którego przysługuje odwołanie do „sądu właściwego także w sprawach karnych”.
    The gloss deals with the judgment of the Court of Justice of the European Union C-150/21, in which the Court addressed the solution of a dogmatic-legal problem based on an analysis of the interpretation of the concept of „judgment” within the meaning of Article 1(a)(ii) of Council Framework Decision 2005/214/JHA and the concept of „court having jurisdiction also in criminal matters”. The author shared the position of the Court, which resolved the interpretative doubts of the District Court for Lodz-Centre in Lodz, stating that a final decision imposing a fine issued by an authority of another Member State against an individual who committed a speeding offence in another Member State – should be considered a decision against which an appeal to a „court having jurisdiction also in criminal matters” is possible.
    Źródło:
    Veritas Iuris; 2023, 6, 2; 113-121
    2657-8190
    Pojawia się w:
    Veritas Iuris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Główne tezy najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach karnoskarbowych, dotyczącego obowiązków podatkowych względem tzw. interesu finansowego państwa
    The main theses of the latest cases of the Supreme Court on penal fiscal law concerning tax obligations
    Autorzy:
    Izydorczyk, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24987657.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    podatki
    interes finansowy państwa
    czyny podatkowe
    czyny karnoskarbowe
    wykroczenia skarbowe
    przestępstwa skarbowe
    kodeks karny skarbowy
    przegląd orzecznictwa
    prawo materialne karnoskarbowe
    procedura karnoskarbowa
    taxes
    fiscal penal code
    KKS
    criminal and fiscal cases
    financial interest of the state
    courts
    the Supreme Court
    Opis:
    Artykuł prezentuje przegląd najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego dotyczącego obowiązków podatkowych wobec tzw. interesu finansowego państwa oraz procedowania w takich sprawach (przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, kodeks karny skarbowy).
    Review of the new sentences of the Supreme Court on criminal tax cases; author presents such cases with commentary on law of tax obligations in relation to the so-called financial interest of the state. The review is based on the provisions of the fiscal penal code (KKS of 1999).
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2023, 3; 121-135
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwość funkcjonalna sądu do rozstrzygania sporów kompetencyjnych w sprawach karnych w świetle nowelizacji z 19 lipca 2019 roku
    Autorzy:
    Łukowiak, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083123.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    nowelizacja procesu karnego
    spór kompetencyjny
    właściwość sądu
    analo-gia
    zasada samodzielności jurysdykcyjnej
    postępowanie karne w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych
    postępowanie w sprawach o wykroczenia
    proces karny
    amendment of the criminal proceedings
    disputes of competence
    competence of the court
    analogy
    principle of independence of jurisdiction
    criminal proceedings in cases subject to the jurisdiction of military courts
    proceedings in minor offences
    criminal proceedings
    Opis:
    W pracy podjęto próbę oceny zmiany przepisów dotyczących rozstrzygania sporów kom-petencyjnych w procesie karnym, wprowadzonej w drodze nowelizacji z 19 lipca 2019 roku. W pierwszej kolejności zaprezentowano dorobek doktryny procesu karnego oraz orzecznictwa sądów karnych ukształtowany jeszcze na gruncie poprzedniego brzmienia art. 38 § 1 Kodeksu postępowania karnego, a następnie poddano analizie celowość zmian wprowadzonych w dro-dze nowelizacji z 19 lipca 2019 roku, jak również samo brzmienie tego przepisu w jego nowym kształcie, wskazując na jego oczywistą wadliwość, a w konsekwencji postulując powrót do poprzedniej wersji tego unormowania. Równocześnie w tekście znajdują się propozycje zasto-sowania określonych zabiegów interpretacyjnych, które de lege lata pozwoliłyby na chociaż częściowe zniwelowanie negatywnych skutków wprowadzenia opisywanej reformy.
    This work attempts to assess the change in the provisions on the settlement of competence disputes in a criminal proceedings, introduced by way of amendment of 19 July 2019. Paper analyze the views of the literature of polish criminal proceedings and of the jurisprudence of criminal courts shaped under the previous wording of Article 38, § 1 of Polish Code of Criminal Procedure, and then the purposefulness of the changes introduced by the amendment of 19 July 2019, as well as the very wording of this provision in its new shape, indicating its obvious defectiveness, and as a consequence postulating a return to the previous version of this regulation. At the same time, the text includes proposals for the use of specific interpretative measures that de lege lata would allow for at least partial mitigation of the negative effects of introducing the described reform.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 3; 67-80
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność osób nieletnich za czyny karalne – uregulowanie dwutorowe
    Autorzy:
    Klimek-Łakomy, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788435.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-19
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nieletni
    demoralizacja
    przestępstwo
    kara
    odpowiedzialność karna
    ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich
    art. 10 §2 kodeksu karnego
    zakład poprawczy
    juvenile
    demoralization
    offense
    punishment
    criminal liability
    the act on proceedings in juvenile cases
    art. 10 §2 of the Criminal Code
    correctional facility
    Opis:
    Opracowanie niniejsze dotyczy odpowiedzialności nieletnich za dokonane przestępstwa. Precyzyjniej rzecz ujmując problemy odnoszą się do ustawy z 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz do art. 10§2 kodeksu karnego. Podstawą do orzekania w sprawach nieletnich jest wspomniana powyżej ustawa z 1982 r. Sąd orzekając karę wobec nieletniego nie „skazuje go” na pobyt w zakładzie poprawczym lecz orzeka jego umieszczenie. Środek poprawczy jest, co prawda, środkiem izolacyjnym, stanowiącym wyjątkową formę pozbawiania wolności, lecz nie pełni funkcji kary. Natomiast z kodeksu karnego nieletni może odpowiadać tylko w ściśle wymienionych sytuacjach w art. 10§2 kodeksu karnego. Na podstawie kodeksu karnego nieletni odpowiada wyjątkowo.
    This paper aims to analyze the responsibility of minors for their crimes in context of the 1982 act on proceedings with minors, as well as with article 10§2 of the Penal Code. It argues that the fundament in judicial adjudication on minors is the 1982 act. Court does not „sentence” them on serving in correctional institution, but he „decides” on their placement there. Correctional measure, is obviously a unique mean of restricting freedom, but it is not perceived as a penalty. Penal Code on the other hand, can be used only in strictly specified circumstances, listed in article 10§2 of the Penal Code. Based on the Penal Code, the responsibilty of minor is unique.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2017, 24; 125-136
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Programy łagodzenia kar w polskim i amerykańskim prawie ochrony konkurencji a dostępność materiałów leniency dla osób dochodzących roszczeń odszkodowawczych w sprawach karteli i antykonkurencyjnych porozumień
    Leniency programmes in Polish and US antitrust law and the access to leniency materials in private damages actions in cases of cartels and other restrictive agreements
    Autorzy:
    Hansberry-Bieguńska, Dorothy
    Krasnodębska-Tomkiel, Małgorzata
    Grzegorz, Materna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508356.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    polskie prawo ochrony konkurencji
    amerykańskie prawo ochrony konkurencji
    art. 1 ustawy Shermana
    programy łagodzenia kar
    prywatnoprawne dochodzenie roszczeń
    unijna dyrektywa odszkodowawcza
    dostęp do materiałów leniency
    odpowiedzialność karna
    Polish competition law
    US competition law
    Section 1 of the Sherman Act
    leniency programmes
    private actions for damages
    EU damages directive
    access to leniency materials
    discovery in civil cases
    criminal liability
    Opis:
    Tematem artykułu są kwestie związane z dostępem do dokumentów leniency w ramach dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w sprawach porozumień ograniczających konkurencję w prawie polskim i amerykańskim. W zakresie prawa polskiego zostały przedstawione rozwiązania prawne zarówno obowiązujące, jak i projektowane w ramach implementacji unijnej dyrektywy odszkodowawczej (dyrektywa 2014/104/UE). Omawiane rozwiązania są przedmiotem analizy w aspekcie wpływu na skuteczność programów łagodzenia kar. Wynikające ze wspominanej dyrektywy przyszłe uregulowanie kwestii dostępu do materiałów leniency na potrzeby dochodzenia roszczeń odszkodowawczych może obniżać skłonność przedsiębiorców do składania wniosków leniency, a przez to skuteczność publicznoprawnego egzekwowanie reguł konkurencji. W związku z tym autorzy artykułu zgłaszają stosowne wnioski de lege ferenda. Jednocześnie, porównując w tym zakresie prawo polskie i USA, dochodzą do wniosku, że to w prawie amerykańskim relacje między prywatnoprawnym i publicznoprawnym egzekwowaniem naruszeń reguł konkurencji są ukształtowane tak, aby oba te narzędzia faktycznie ze sobą współdziałały, nie obniżając wzajemnie swojej skuteczności.
    The article addresses issues concerning access to leniency materials by private damages action litigants in cases of restrictive agreements, and analyzes relevant legal provisions in Polish and US laws. With regard to the former, the article considers both its current rules as well as a draft act which will serve to implement the EU Damages Directive (Directive 2014/104/EU). The issue of disclosure of leniency materials to private damages action litigants is analyzed from the perspective of its impact on the effectiveness of leniency programmes. This article questions whether the upcoming legislation concerning access to leniency materials may lessen the readiness of undertakings to submit leniency applications. A consequence of a dampening of the interest in seeking leniency would be a decrease in the effectiveness of public enforcement of competition rules. The authors make therefore certain proposals de lege ferenda. At the same time, a comparison of relevant Polish and US provisions and practices leads the authors to the conclusion that it is the US and its judicial decisions that design the relationships between public and private competition enforcement so that each of these instruments interacts with each other without lowering the other’s effectiveness.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 5; 20-57
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies