Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "courtiers" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Przedstawiciele szlachty mazowieckiej w składzie dworu królewskiego za panowania Jana Olbrachta (1492-1501)
    Autorzy:
    Nalewajek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449990.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    John Albert
    royal court
    courtiers
    noble families
    Mazovia
    Opis:
    The article presents the members of the royal court of John Albert (1492-1501) hailing from the nobility of Mazovia. In 1495, the King incorporated into his Kingdom the region of Płock that was part of Mazovia, which resulted in the appearance at his royal court of representatives of influential magnate’s families who possessed their estates in the region of Mazovia. They were accepted into the circles of royal courtiers and granted honourable posts at the court. In this way, they strengthened their position and were promoted to high rank offices. Some representatives of the Mazovian nobility performed the functions of royal clerks or secretaries. The reign of John I Albert was marked by a greater inclusion of Mazovian noble families in services at the Polish royal court.  
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2019, 26, 2; 71-83
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwór królewny Elżbiety Jagiellonki w latach 1505-1515
    The Court of Elizabeth Jagiellon (1505-1515)
    Autorzy:
    Rombek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36850983.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    dwór
    otoczenie
    dworzanie
    Elżbieta Jagiellonka
    court
    entourage
    courtiers
    Elizabeth Jagiellon
    Opis:
    Trwające od wielu lat badania nad dworami przede wszystkim ogniskowały się na osobie króla lub jego małżonki (małżonek). Rzadko była podejmowana kwestia królewskich dzieci, co przede wszystkim jest związane ze szczupłością podstawy źródłowej pozwalającej na ich rekonstruowanie. Sytuacja nieco lepiej przedstawia się dla synów władcy, szczególnie tych, których przygotowywano do objęcia tronu, o wiele gorzej – jego córek. Brakuje w literaturze przedmiotu pogłębionych studiów nad dworem i otoczeniem młodych Jagiellonek – wyjątkami są tu jedynie Jadwiga (1408–1431), córka Władysława Jagiełły, oraz Jadwiga (1513–1573) i Anna (1515–1520), córki Zygmunta Starego. Niniejszy artykuł stanowi próbę odtworzenia struktury dworu Elżbiety Jagiellonki (1482–1517), najmłodszej córki Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, funkcjonującego w latach 1505–1515.
    Research, which had been going on for many years, was primarily focused on the person of the king or his wife. The issues of royal children were rarely raised, which is primarily related to the scarcity of the source base, allowing for their reconstruction. The situation is a bit better for the ruler’s sons, especially those who were being prepared to take up the throne, and much worse for his daughters. The literature on the subject lacks in-depth studies on the court and the surroundings of young Jagiellonian women, theexceptions being Jadwiga (1408–1431), daughter of Władysław Jagiełło, as well as Jadwiga (1513– 1573) and Anna (1515–1520), daughters of Sigismund the Old. This article is an attempt to recreate the structure of the court of Elizabeth Jagiellon (1482– 1517), the youngest daughter of Casimir IV Jagiellon and Elizabeth of Austria, functioning in the years 1505–1515.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 73-92
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dworzanie i pokojowcy księcia mazowieckiego Janusza II (1471–1495). Studium prozopograficzne
    Courtiers and valets of Prince Janusz II of Mazovia (1471–1495). A prosopographical study
    Autorzy:
    Grabowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364373.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-22
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Janusz II
    Mazowsze
    dworzanie
    pokojowcy
    dwór książęcy
    Mazovia
    courtiers
    valets
    ducal court
    Opis:
    W artykule scharakteryzowano grupę społeczną tworzącą środowisko dworskie księcia mazowieckiego Janusza II. Zebrany materiał umożliwił poznanie dworzan i pokojowców księcia, a także ich dalszej kariery na Mazowszu i w Koronie. Dwory książąt mazowieckich z XV w. były urządzone na wzór dworów Jagiellonów, jednak ze względu na skromne dochody Piastów w porównaniu z królewskimi, miały własną specyfikę. Zwierzchnikiem dworu książęcego był marszałek, który był przełożonym wszystkich osób zatrudnionych na dworze, z wyjątkiem personelu kancelaryjnego. Cechą charakterystyczną dworu Janusza II (podobnie jak innych Piastów mazowieckich z tego okresu) był prawie jednolity skład etniczny. Wśród dworzan i pokojowców Janusza II spotykamy głównie Mazowszan wywodzących się z kręgu bogatej i średniozamożnej szlachty. Byli to przedstawiciele rodów: Dołęgów, Prawdziców, Radwanów, Rogalów, Junoszów, Prusów, Boleściców, Pierzchałów, Ślepowronów. Dwór Janusza II odegrał ważną rolę w propagowaniu wzorców kulturowych i obyczajowych i stwarzał możliwości szybkiego awansu, także materialnego. Czas spędzony na dworze książęcym poszerzał horyzont kulturalny i geograficzny, stwarzając szansę młodzieży szlacheckiej z Mazowsza zetknąć się z dobrami kultury materialnej i duchowej innych krajów. Praca na dworze była początkiem kariery dla wielu osób pochodzących z rodzin możnowładczych i szlacheckich na Mazowszu. Część z nich po inkorporacji księstwa płockiego do Korony (1495) kontynuowała karierę na dworze królewskim Jagiellonów.
    The article describes the social group forming the court of Duke Janusz II of Mazovia. The collected material allowed study of the Duke’s courtiers and valets, as well as their further career in Mazovia and the Crown. The courts of the dukes of Mazovia in the 15th century were organized in imitation of the courts of the Jagiellons, however, since the income of the Piasts was modest in comparison with that of the royal courts, the ducal courts had their own distinctive characteristics. The head of the ducal court was a marshal, who was the superior of all the people employed at the court, except for the clerical staff. One characteristic feature of the court of Janusz II (as well as of other Mazovian Piasts of that period) was its almost uniform ethnic composition. Among the courtiers and valets of Janusz II we find mainly wealthy and moderately affluent Mazovian noblemen. Dołęga, Prawdzic, Radwan, Rogal, Junosza, Prus, Boleścic, Pierzchała, Ślepowron families are represented. The court of Janusz II played an important role in promoting cultural and moral paradigms and created opportunities for rapid advancement, including material advancement. The time spent at the ducal court broadened cultural and geographical horizons, creating an opportunity for the noble youths of Mazovia to come into contact with both material and spiritual culture of other countries. Employment at the court was the start of a career for many descendants of noble and magnate families in Mazovia. After incorporation of the Duchy of Płock into the Crown (1495), some of them continued their careers at the royal court of the Jagiellons.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2021, 28; 7-36
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego w epoce bitwy pod Kleckiem
    The Grand Duchy of Lithuania Troops in Times of the Battle of Kletsk
    Autorzy:
    Kazakou, Aliaksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131663.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-19
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    armed forces
    mass levy
    hospodar courtiers
    weaponry
    Grand Duchy of Lithuania
    wojsko
    pospolite ruszenie
    dworzanie hospodarscy
    uzbrojenie
    Wielkie Księstwo Litewskie
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na zagadnieniach organizacji i uzbrojenia oddziałów litewskich, które pokonały Tatarów w bitwie pod Kleckiem w 1506 r., na tle systemu militarnego Wielkiego Księstwa Litewskiego na przełomie XV i XVI stulecia.
    The article is devoted to the organisation and armament of the forces that defeated the Tatars in the Battle of Kletsk of 1506, presented against the background of the military system of the Grand Duchy of Lithuania at the end of the fifteenth and in the early sixteenth century.
    Źródło:
    Rocznik Lituanistyczny; 2020, 6; 55-75
    2450-8454
    2450-8446
    Pojawia się w:
    Rocznik Lituanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’Adieu du monde, ou Le Mespris de ses vaines grandeurs et plaisirs périssables du Chartreux Dom Polycarpe de la Rivière (1619) : une rhétorique de l’offuscation ?
    Autorzy:
    Pittion, Jean-Paul
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912414.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Grande Chartreuse
    Marguerite de Valois
    patristique
    humanisme
    ἔρως
    ἁγάπη
    rhétorique
    spiritualité
    femmes
    courtisans
    Renaissance
    France
    patrology
    humanism
    rhetoric
    spirituality
    women
    courtiers
    Opis:
    L’Adieu du Monde ou Le Mespris de ses vaines grandeurs et plaisirs périssables de Dom Polycarpe de la Rivière est paru à Lyon en 1619. Son auteur qui fut chantre de la chapelle de Marguerite de Valois à Usson, et passa neuf ans à la Grande Chartreuse, met en écriture un vaste savoir joignant textes patristiques, érudition humaniste et poésies grecque, latine et française. Dom Polycarpe pratique la rhétorique de la citation, l’assortit de disquisitiones savantes et la met au service d’une dénonciation des attraits du Monde. Il convoque les autorités qu’il cite en juges et témoins. Le discours d’un mépris implacable envers les princes de l’Église, les courtisans et les femmes, n’arrive toutefois pas à masquer la parole d’un homme toujours hanté par la sensualité. Entre amour charnel et amour spirituel, l’ἔρως qui inspire le texte est plus proche de l’ésotérisme de Philon ou de Grégoire de Nysse que de l’ἁγάπη du maître de la spiritualité cartusienne, Saint Bernard. Le texte de L’Adieu du Monde est le témoin d’une forme de spiritualité partagée par certains cercles humanistes et un exemple d’écriture baroque, au crépuscule de la Renaissance française.
    L’Adieu du Monde ou Le Mespris de ses vaines grandeurs et plaisirs périssables by Dom Polycarpe de la Rivière was published in Lyon in 1619. The author was chorister in the chapel of the exiled Marguerite de Valois at Usson, and spent nine years in the monastery of la Grande Chartreuse. Dom Polycarpe displays a remarquable knowledge of Patristic and Humanist sources, and a taste for Greek, Latin and French contemporary poetry. The rhetoric of L’Adieu du Monde combines quotations from these sources, supported by learned disquisitions, with a relentless denunciation of Church grandees, courtiers and women. Dom Polycarpe summons his authorities as judges and witnesses to his contempt. Nevertheless, his learned rhetoric and his exposé of wordly vanities do not succeed in concealing a sensuality that still haunts him. Between spiritual and sensual love, the ἔρως that inspires the text is closer to Philo and Gregory of Nyssa than to Saint Bernard’s ἁγάπη. L’Adieu du Monde is an example of a form of spirituality shared by some humanist circles and of a baroque style of writing practised in the later period of the French Renaissance.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 91-106
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dworzanie konni królowej Bony Sforzy wobec curiensorum króla Zygmunta I Starego (1518–1525)
    Queen’s Bona Sforza’s Mounted Courteirs in Comparison to the Curiensorum of King Sigismund I the Old (1518–1525)
    Autorzy:
    Gładysz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36853807.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    dworzanie konni
    królowa Bona Sforza
    poczet
    wojna pruska
    walki z Tatarami
    mounted courtiers
    queen Bona Sforza
    fellowship (poczet)
    prussian war
    fights against Tatars
    Opis:
    Artykuł przedstawia skład osobowy grupy dworzan konnych Bony Sforzy zestawionych z wojskowym otoczeniem jej królewskiego męża. Na podstawie rejestrów popisowych dworzan i rachunków królewskich zidentyfikowano grupę dwudziestu osób, które można powiązać z otoczeniem królowej, poddając analizie okres ich służby, charakter i wielkość pocztu, z jakim ją podejmowali, oraz ewentualne ich zmiany w trakcie obecności w otoczeniu monarchini. Pokrótce opisano również najważniejsze obowiązki podejmowane przez tę grupę, zwłaszcza w kontekście udziału dworu królewskiego w kampaniach wojennych przeciwko Tatarom i Turkom (1519 i 1524) oraz w wojnie pruskiej (1520–1521). Dokonano także zestawienia wpisów na temat składu curiensorum królowej w okresie pokoju. Przedstawiony szkic stanowi również przyczynek do przygotowania kompletnego zestawienia dworzan konnych włoskiej księżniczki na polskim tronie oraz gruntownej analizy jej świty w Polsce w latach 1518–1556, z uwzględnieniem roli królowej w procesie kształtowania nowożytnego dworu monarszego Rzeczypospolitej.
    The article presents the composition of Bona Sforza’s mounted courtiers, comparing them with the military escort of her royal husband. Based on the signature registers of courtiers and royal accounts, a group of twenty people was identified, who can be associated with the queen’s entourage, analyzing their period of service, the character and size of the fellowships (poczet) which they commanded and their possible changes during their presence in the monarch’s retinue. The most important duties undertaken by this group are also briefly described, especially in the context of the participation of the royal court in the military campaigns against the Tatars and Turks (1519 and 1524) on top of in the Prussian war (1520–1521). Moreover, entries were made about the composition of the queen’s curiensorum during the period of peace. The presented sketch is also a contribution to the preparation of a complete list of the mounted courtiers of the Italian princess on the Polish throne and a thorough analysis of her entourage in Poland in the years 1518–1556, including her role in the process of shaping the modern royal court of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 93-110
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rejestr dworzan konnych Zygmunta I Starego wysłanych do walki z Krzyżakami pustoszącymi Mazowsze na przełomie lipca i sierpnia 1520 roku
    A Register of Sigismund I the Old’s Mounted Courtiers sent to Fight with the Teutonic Knights in Mazovia in the in Late July and Early August of 1520
    Реестр конных придворных Сигизмунда I Старого, посланных на битву с тевтонскими рыцарями в Мазовии в конце июля – начале августа 1520 года
    Autorzy:
    Gładysz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1916460.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    dworzanie konni
    Zygmunt I Stary
    woja pruska
    chorągiew
    poczet
    mounted courtiers
    Sigismund I the Old
    Prussian war
    banner
    retinue
    конные придворные
    Зигмунт I Старый
    Польско-тевтонская война
    хоругвь
    отряд
    Opis:
    Dworzanie konni Zygmunta I Starego, obok swojej funkcji reprezentacyjnej, stanowili nieliczny, wyćwiczony odwód, pozostający stale u boku króla, który mógł dysponować nimi w dowolnym momencie. Podczas tzw. wojny pruskiej z lat 1519–1521 liczebność tej grupy osiągnęła swoje apogeum latem 1520 r. w Toruniu (539 koni w 121 pocztach dworskich). W trakcie walk z Krzyżakami dworzanie nieustannie odpowiadali za bezpieczeństwo monarchy w miejscu jego przebywania, ale mniejsze ich grupy uczestniczyły w działaniach zbrojnych. Analiza krótkiego fragment źródłowego, wchodzącego w skład rękopisu o sygnaturze 49 (Archiwum Główne Akt Dawnych, Archiwum Skarbu Koronnego, Oddział 1: Rachunki królewskie), pozwoliła na dokonanie szczegółowej charakterystyki niewielkiej chorągwi, złożonej z 69 koni w 15 pocztach dworzańskich, biorącej udział w walkach z rejzami krzyżackimi na północne Mazowsze na przełomie lipca i sierpnia 1520 r. Omówiono skład osobowy oddziału, charakter i wielkość pocztów, poruszono kwestię dowodzenia grupą, poniesionych na jej akcję kosztów oraz, na podstawie badań Mariana Biskupa, podano szlak bojowy. Przedstawiony przykład można przyjąć jako punkt wyjścia do dyskusji na temat organizacji wojskowej dworu. Można przypuszczać, że z hufca dworzan konnych król lub marszałek – jako przełożony dworu – wydzielał poszczególne poczty, z których formowana była jedna lub więcej funkcjonujących równocześnie i niezależnie chorągwi nadwornych. Ich liczebność i charakterystyka były zapewne warunkowane przewidzianymi dla jednostek zadaniami.
    The mounted courtiers of Sigismund I the Old, in addition to their representative function, were a small, trained reserve formation remaining permanently at the side of the king, who could issue them an order at any time. During the so-called Prussian war of 1519–1521, the size of this group reached its peak in the summer of 1520 in Toruń (539 horses in 121 court detachments – pocztach dworskich). During the fights with the Teutonic Knights, the courtiers were constantly responsible for the safety of the monarch in his place of residence, but smaller groups took part in military actions. The analysis of a short fragment of source material included in the manuscript no. 49 (Main Archive of Old Files, Crown Treasury Archive, Section 1: Royal Accounts) allowed to make a detailed description of a small banner, consisting of 69 horses in 15 retinues, taking part in the fight against the Teutonic Knights’ plundering raids to northern Mazovia at the turn of July and August 1520. The composition of the unit and the nature and size of the retinues were discussed, as well as the issue of commanding the group, the costs incurred for its action and, based on Marian Biskup’s research, the battle route was presented. The presented example can be taken as a starting point for a discussion on the military organization of the court. It can be assumed that the king or the marshal, as the court’s superior, would decide which of the individual retinues of mounted courtiers would form one or more court banners that functioned simultaneously and independently. Their number and composition were probably determined by the tasks envisaged for the units.
    Конные придворные Сигизмунда I Старого, помимо выполнения своей репрезентативной функции, составляли небольшой обученный резерв, который постоянно оставался на стороне короля, а тот, в свою очередь, мог воспользоваться ими в любой момент. Во время так называемой Польско-тевтонской войны 1519–1521 гг. численность этой группы достигла своего пика летом 1520 г. в Торуни (539 лошадей в 121 придворном отряде). Во время боев с тевтонскими рыцарями придворные постоянно несли ответственность за безопасность монарха в месте его пребывания, при этом меньшие их группы участвовали в военных действиях. Анализ краткого фрагмента источника, включенного в рукопись № 49 (Центральный архив исторических документов, архив Королевского казначейства, раздел 1: королевские данные), позволил подробно описать небольшую хоругвь, состоящую из 69 лошадей в 15 придворных отрядах, которая участвовала в борьбе с тевтонскими рейзами в северную Мазовию на рубеже июля и августа 1520 г. В статье представлен личный состав части, характер и размер этих отрядов, а также поднят вопрос командования группой и затрат на ее функционирование, а на основании исследований Мариана Бискупы был указан маршрут боя. Представленный в статье пример можно использовать как отправную точку для обсуждения военной организации двора. Можно предположить, что король или маршал (как настоятель двора) формировал из отряда конных придворных отдельные подразделения, из которых, в свою очередь, создавалась одна или несколько придворных хоругвей, функционирующих одновременно и независимо друг от друга. Их количество и характеристики, вероятнее всего, были обусловлены поставленными перед этими отрядами задачами.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 172-190
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies