Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "contract for specific work" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Bezpieczeństwo i higiena pracy w zatrudnieniu niepracowniczym
Health and safety in non-employee employment
Autorzy:
Szyjka, Grzegorz
Śpiewak-Szyjka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/135950.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
umowa zlecenia
umowa o dzieło
bezpieczeństwo
szkolenia BHP
contract of mandate
contract for specific work
safety
OHS training
Opis:
Wstęp i cel: Zgodnie z art. 66 Konstytucji RP każdy ma prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, a sposób realizacji tego prawa oraz obowiązki pracodawcy określa ustawa. Zapewnienie właściwych, bezpiecznych i higienicznych warunków pracy jest podstawowym obowiązkiem każdego pracodawcy oraz podmiotu zatrudniającego osoby na innej podstawie niż stosunek pracy. Celem niniejszego artykułu jest analiza przepisów prawa z zakresu stosowania BHP przy zatrudnieniu na umowy cywilnoprawne. Materiał i metody: Metoda syntezy, przegląd literatury. Wyniki: Dokonano analizy przepisów prawa w zakresie stosowania BHP podczas świadczenia usług na podstawie umów cywilnoprawnych oraz liczby poszkodowanych w wypadkach przy pracy zaistniałych w latach 2016-2018 - zbadanych przez inspektorów pracy, wg podstawy świadczenia pracy innej niż umowa o pracę. Wniosek: Przedstawiona analiza pozwala na stwierdzenie, że ochrona zdrowia i życia osób pracujących w warunkach zatrudnienia pracowniczego jest kompleksowa, o tyle w stosunkach niepracowniczych jest ona jeszcze często niewystarczająca, bo pracodawca nie ma nałożonego przez przepisy obowiązku organizować szkoleń bhp osobom wykonującym pracę na podstawie umów cywilnoprawnych.
Introduction and aim: In accordance with art. 66 of the Polish Constitution, everyone has the right to safe and hygienic conditions of work, and the manner in which this right is exercised, and the employer's obligations, are specified by statute. Ensuring proper, safe and hygienic working conditions is the basic responsibility of every employer and the entity employing persons on a basis other than an employment relationship. The purpose of this article is to analyze the legal provisions on the use of health and safety at work under civil law contracts. Material and methods: Synthesis method, literature review. Results: An analysis of the legal provisions regarding the application of OHS (i.e. Occupational Health and Safety) when providing services based on civil law contracts and the number of persons injured in accidents at work occurred in the years 2016-2018 - examined by labour inspectors, according to the basis for providing work other than an employment contract. Conclusion: The presented analysis allows to state that the protection of health and life of people working under conditions of employee employment is comprehensive, whereas in non-employment relations it is still often insufficient, because the employer is not required by law to organize OSH training for persons performing work on the basis of civil law contracts.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2019, 10; 107-114
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowa o dzieło jako zobowiązanie rezultatu
A Contract for Specific Work as an Obligation of Result
Autorzy:
Wolak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476945.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
egal events
nominate contract
contract for specific work
obligation of result and due diligence
freedom of contract
zdarzenie prawne
umowa nazwana
umowa o dzieło
zobowiązanie rezultatu i starannego działania
swoboda umów
Opis:
A contract for specific work regulated in art. 627–646 of the Civil Code belongs to the result agreements. The division into obligations of result and due diligence is sometimes questioned in the literature in the field of civil law. In the opinion of the author of the article, however, it is legitimate. Each contract for specific work is a result agreement, however, not every result agreement must be a contract for specific work. A specific work cannot be referred to as any result of work. Issues of the legal character of the contract for specific work, together with the concept of work, is generally discussed in this article, including selected decisions of the Supreme Court and Appellate Courts. Indisputably, proper comprehension of the concept of specific work should facilitate the qualification of a specific civil law relationship as a contract for specifi c work, or another contract, e.g. a service contract. Assessment of the nature of contracts concluded by civil law entities may sometimes pose difficulties which is illustrated by judicial decisions quoted in the article.
Umowa o dzieło uregulowana w art. 627-646 k.c. należy do umów rezultatu. Podział zobowiązań na zobowiązania rezultatu i starannego działania bywa kwestionowany w piśmiennictwie z zakresu prawa cywilnego. W ocenie autora artykułu jest on jednak uprawniony. Każda umowa o dzieło jest umową rezultatu, jednak nie każda umowa rezultatu musi być umową o dzieło. Dziełem nie można nazwać jakiegokolwiek rezultatu pracy. W artykule omówiona zostanie ogólnie, z uwzględnieniem wybranych orzeczeń Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych, problematyka charakteru prawnego umowy o dzieło, w tym pojęcie dzieła. Właściwe rozumienie pojęcia dzieła niewątpliwie powinno ułatwić zakwalifi kowanie określonego stosunku cywilnoprawnego jako umowy o dzieło, bądź innej umowy, np. umowy o świadczenie usług. Ocena charakteru prawnego umów zawartych przez podmioty prawa cywilnego może niekiedy nastręczać trudności. Ilustrują to podane w artykule orzeczenia sądowe.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 1(24); 77-99
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja umowy o dzieło twórcze. Analiza krytyczna
The concept of a contract for creative work. Critical analysis
Autorzy:
Duraj, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685812.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
umowa o dzieło
utwór
prawo autorskie
artysta jako podmiot przyjmujący zamówienie
umowa o świadczenie usług
zobowiązanie rezultatu
contract for specific work
creative work
copyright
the artist as the entity accepting the order
contract for services
commitment of result
Opis:
The author of the study makes critical evaluation of the concept of a contract for specific creative (artistic) work that has been in force for some time in judicial decisions. Its essence consists in limiting the scope of application of specific work contracts in legal transactions only to those cases where the work which results from the contract meets the features of the piece of work in the meaning of the provisions of copyright law. Under this concept, the acceptability of using the contract for specific work is permitted only in situations where the result is original creation, which is unique, protected by copyright and requiring special skills from the author being commissioned to do the work, constituting an expression of their creativity and specific skills. The author of the study, showing the significant shortcomings of the analyzed concept, tries to prove that de lege lata it has no grounds in the applicable law, and the interpretation of the provisions of the Civil Code governing the contract for specific work made by judicature is an interpretation of contra legem. De lege ferenda should consider subjecting a contract for specific work to social security and health insurance and creation of a separate definition of a contract for specific work, which will apply only to the law of social insurance.
W opracowaniu dokonuje się krytycznej oceny obowiązującej od jakiegoś czasu w orzecznictwie sądowym koncepcji umowy o dzieło twórcze (artystyczne). Jej istota polega na ograniczeniu zakresu stosowania umów o dzieło w obrocie prawnym jedynie do tych przypadków, gdy dzieło, które jest rezultatem tej umowy, spełnia cechy utworu w rozumieniu przepisów prawa autorskiego. W ramach tej koncepcji przyjmuje się dopuszczalność wykorzystywania umowy o dzieło wyłącznie w sytuacjach, gdy rezultat jest tworem oryginalnym, jedynym w swoim rodzaju, niepowtarzalnym, chronionym prawem autorskim i wymagającym specjalnych umiejętności od przyjmującego zamówienie (autora), stanowi wyraz jego kreatywności i szczególnych umiejętności. Autor ukazując istotne wady analizowanej koncepcji, próbuje udowodnić, że nie ma ona de lege lata żadnych podstaw w obowiązującym prawie, a dokonana przez judykaturę wykładnia przepisów Kodeksu cywilnego regulujących umowę o dzieło jest wykładnią contra legem. De lege ferenda należy zastanowić się nad objęciem umowy o dzieło składką na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz sformułowaniem odrębnej od prawa cywilnego definicji umowy o dzieło, która będzie miała swoje zastosowanie jedynie na gruncie przepisów regulujących ubezpieczenia społeczne.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2019, 88; 69-87
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość modyfikacji terminów przedawnienia roszczeń na przykładzie umowy o dzieło
Possibility of modifying limitation periods for claims on the example of contract for specific work
Возможность изменения сроков исковой давности требований на примере договора подряда
Можливість зміни строків позовної давності на прикладі договору підряду
Autorzy:
Sowul, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33518407.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
позовна давність
договір підряду
строк погашення вимог
строки позовної давності
исковая давность
договор подряда
сроки погашения требований
сроки исковой давности
przedawnienie roszczeń
umowa o dzieło
wymagalność roszczeń
terminy przedawnienia
statute of limitations for claim
contract for specific work
maturity of claims
limitation periods
Opis:
Przedawnienie roszczeń jest istotną instytucją prawa cywilnego. Ma ono miejsce wtedy, gdy po upływie określonego przez ustawodawcę terminu nie można skutecznie dochodzić roszczenia na drodze sądowej. Przepisy regulujące tę materię są bezwzględnie obowiązujące, co dotyczy również zakazu możliwości modyfikacji terminów przedawnienia. Niemniej wśród przedstawicieli doktryny pojawiają się głosy, iż wyjątkiem od tej reguły jest umowa o dzieło. Chodzi o sytuację, w której przewidziany przez strony termin zapłaty przypada po upływie dwuletniego terminu przedawnienia liczonego od dnia oddania dzieła. Z uwagi na pojawiające się w tej materii wątpliwości, przedmiotem niniejszego artykułu będzie zbadanie możliwości modyfikacji terminów przedawnienia na przykładzie umowy o dzieło. Stąd celem jest próba odpowiedzi na pytanie, czy taka zmiana jest faktycznie możliwa, a jeżeli tak, to w jakich przypadkach. Posłużono się metodą badań niereaktywnych, tj. analizą aktów prawnych, literatury przedmiotu oraz orzecznictwa. Autor stawia hipotezę, że modyfikacja terminu przedawnienia jest możliwa tylko wtedy, gdy przepis szczególny przewiduje taką możliwość. Jedyny wyjątek od zasady został przewidziany w Kodeksie morskim. Regulacje prawne dotyczące instytucji przedawnienia mają bowiem charakter norm ius cogens, a Kodeks cywilny wprost wskazuje, że terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną.
Позовна давність є важливим інститутом цивільного права. Вона настає тоді, коли після спливу встановленого законодавцем строку позовна давність не може бути ефективно застосована в суді. Положення, що регулюють це питання, є імперативними, що стосується і заборони на можливість зміни строків позовної давності. Проте серед представників доктрини існують думки, що договір підряду є винятком з цього правила. Йдеться про ситуацію, коли обумовлений сторонами строк оплати припадає на період після спливу дворічного строку позовної давності, який обчислюється з дня передання роботи. У зв'язку із сумнівами, що виникають у цьому питанні, предметом цієї статті буде розгляд можливості зміни строків позовної давності на прикладі договору підряду на виконання певної роботи. Таким чином, метою є спроба відповісти на питання, чи можлива така зміна, і якщо так, то в яких випадках. Було використано нереактивний метод дослідження, тобто аналіз нормативно-правових актів, літератури на цю тему та судової практики. Автор висуває гіпотезу, що зміна перебігу позовної давності можлива лише у випадку, якщо конкретна норма передбачає таку можливість. Єдиний виняток з цього правила передбачений у Морському кодексі. Це пов'язано з тим, що правові норми, які стосуються інституту позовної давності, мають характер норм ius cogens, а Цивільний кодекс прямо вказує на те, що позовна давність не може бути скорочена або продовжена юридичною дією.
Исковая давность является важным институтом гражданского права. Она возникает, когда по истечении установленного законодателем срока иск не может быть эффективно предъявлен в суд. Положения, регулирующие этот вопрос, являются императивными, что относится и к запрету на возможность изменения сроков исковой давности. Тем не менее, среди представителей доктрины существует мнение, что договор подряда является исключением из этого правила. Речь идет о ситуации, когда оговоренная сторонами дата оплаты наступает после истечения двухлетнего срока исковой давности, исчисляемого со дня сдачи работы. В связи с сомнениями, возникающими в этом вопросе, предметом данной статьи будет рассмотрение возможности изменения сроков исковой давности на примере договора подряда на выполнение конкретных работ. Таким образом, целью является попытка ответить на вопрос, действительно ли такое изменение возможно, и если да, то в каких случаях. В статье был использован нереактивный метод исследования, то есть анализ нормативно-правовых актов, литературы по теме и судебной практики. Автор выдвигает гипотезу, что изменение срока исковой давности возможно только в том случае, если такая возможность предусмотрена конкретным положением. Единственное исключение из этого правила предусмотрено в Морском кодексе. Это объясняется тем, что правовые нормы, касающиеся института исковой давности, имеют характер норм ius cogens, а Гражданский кодекс прямо указывает, что сроки исковой давности не могут быть сокращены или продлены в результате совершения судебного действия.
The statute of limitations for claims is an important institution of civil law. It occurs when, after the expiry of a time limit set by the legislator, a claim cannot be effectively pursued in court. The rules governing this matter are mandatory, which also includes banning the possibility of modifying limitation periods. However, according to some representatives of the doctrine an exception to this rule is contract for specific work. This concerns situation where the payment deadline stipulated by the parties falls after the expiry of the two-year limitation period calculated from the date of delivery of the work. Given the doubts that arise in this matter, the subject of this article will be to examine the possibility of modifying the limitation periods on the example of contract for specific work. Hence, the aim is to try to answer the question of whether such a change is actually possible and, if so, in which cases. A non-reactive research method was used, i.e. analysis of legal acts, literature and case law. The author hypothesises that a modification of the limitation period is only possible if a special regulation provides for this. The only exception to the rule is provided for in the Maritime Code. This is because the legal regulations concerning the institution of the statute of limitations are ius cogens norms, and the Civil Code explicitly indicates that limitation periods cannot be shortened or extended by a legal action.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 177-192
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptation of Contracts to New Circumstances in Polish Law
Autorzy:
Pisuliński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519134.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Tematy:
termination of contract
amendment of contract
change of circumstances
clausula rebus sic stantibus
unilateral change of contract
contracts for a specific work
tenancy contract
lease contract
mandate contract
Opis:
The aim of the article is to analyse selected issues relating to the statutory provisions and contrac- tual terms which allow to amend or terminate a contract in the event of a change in circumstances occurred after the conclusion of the contract. Many provisions of the Polish Civil Code1 grant in such a case one of the parties the right to unilaterally amend or ter- minate the contract by its declara- tion of will or a right to demand for a change or dissolving the contract by the court. The parties may also agree the specific terms in the con- tract which allow adopting their contractual relation to new cir- cumstances. If a party affected by change of circumstances exercises its right to modify the contract it should be considered a problem of how the interests of the other party should be protected.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2019, 3 (53); 48-60
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies