Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "contemporary dance" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Książka-kłącze. O „Słowniku tańca współczesnego”
    A rhizome-book. About the ‘Dictionary of Contemporary Dance’
    Autorzy:
    Müller, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340791.pdf
    Data publikacji:
    2024-02
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Dictionary of Contemporary Dance
    disability
    imperialism
    Opis:
    The author discusses the Dictionary of Contemporary Dance (2022) reconstructing its structure and the main thematic areas. She refers to the metaphor of the rhizome book by Gilles Deleuze and Félix Guattari, activating it both in the context of the dictionary’s shape and dramaturgy, and in relation to contemporary dance as a field of performative arts characterized by heterogeneity and multiplicity. The main focus of the article is on the absence of the history of non-normative bodies and the work of artists with disabilities; the author critically examines this omission. Another strongly emphasized theme in the article is the connections between contemporary dance and phenomena such as orientalism and cultural imperialism. The aim of the article is, on one hand, to highlight the importance of the dictionary as a publication strengthening the autonomy of dance and choreography in Poland, and on the other hand, to expand the stories presented therein by reflecting on the mechanisms of exclusion and appropriation.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2024, 179; 188-213
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja ruchu w dyskursie o tańcu współczesnym
    The Concept of Movement in the Discourse about Contemporary Dance
    Autorzy:
    Pędzisz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070572.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    movemen
    contemporary dance
    performance
    discourse analysis
    text linguistics
    Opis:
    The aim of the considerations presented in this paper is to determine the specificity of movement in contemporary dance. This specificity is considered at three levels: as the relationship of body parts to each other, as the relation of the body and part of it to the stage space, and as the relation of the body and parts of it to the qualitative parameters of movement such as speed, tension and size. The research data consist of the descriptions of dance performances, which are published in printed or electronic form during the organization of conferences, meetings and dance theatre festivals.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2020, XXII/2; 83-96
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Straight into the Eyes – Jacek Łumiński and the Silesian Dance Theatre(1991-2011)
    Autorzy:
    IWANSKA, ALICJA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/628821.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    Jacek Łumiński, Silesian Dance Theatre, contemporary dance, history of dance in Poland – 20th century, dance education
    Opis:
    The fi nal decade of the 20th century was the turning-point for the development of Polish contemporary dance. In 1991 Jacek Łumiński established the Silesian Dance Theatre in Bytom. The theatre is said to be in the avant-garde of all activities related to contemporary dance development in Poland. It was J. Łumiński and his theatre who pioneered new trends in contemporary dance at the beginning of the nineties of the 20th century, at the same time they have conducted educational activity over the intervening twenty years.The aim of this article is to present the artistic and educational activity of the Silesian Dance Theatre of the recent twenty years. In the beginning the author presents a choreographic por-trait of J. Łumiński, the founder and choreographer of the Silesian Dance Theatre, and creator of the Polish contemporary dance technique. Then an analysis of J. Łumiński’s dance style is car-ried out, and the review of the Silesian Dance Theatre’s choreographic attainments is presented.The fi nal part of the article discusses the wide spectrum of educational activities under-taken in the fi eld of contemporary professional dance by theSilesian Dance Theatre, and the phenomenon of the theatre on the Polish stage.
    Źródło:
    Journal of Education Culture and Society; 2012, 3, 1; 31-46
    2081-1640
    Pojawia się w:
    Journal of Education Culture and Society
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Brazilian Contemporary Dance Scene of the Periferia
    Współczesna brazylijska scena taneczna na peryferiach
    Autorzy:
    Alves Guimarães, Maria Claudia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520822.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    taniec współczesny
    Brazylia
    peryferie
    dekolonializacja
    contemporary dance
    Brazil
    periphery
    decolonialism
    Opis:
    The aim of this article is to discuss the recent changes in scenic dance in Brazil. Until the beginning of the 2000s, scenic dance was primarily practiced by middle class white dancers, whereas more recently there is a greater representation of Afro-Brazilians and socially less privileged people who come from the outskirts of cities (periferia). The author argues that this change of paradigm is happening due to cultural policies implemented by local governments, as they attempted to provide entertaining and creative activities to help diminish violence in large urban centers, starting in the 1990s. Since these cultural policies have been developing and increasing during the last twenty years, and taking into consideration the issues of decolonialization present in the broader panorama of Latin America, this article’s goal is to discuss the growing presence of artists and dance collectives addressing ethnic and social issues in their work in an attempt to challenge established hegemonic values. In order to accomplish this task, the author refers to social theories related to decolonialization and marginalized communities of the periphery as established by various theoreticians, including Frantz Fanon, Milton Santos, Stuart Hall, Boaventura de Souza Santos, Walter Mignolo, and Anibal Quijano.
    Celem tego artykułu jest omówienie zmian w tańcu scenicznym w Brazylii w ostatnich latach. Do początku XXI wieku praktykowany był głównie przez białych tancerzy z klasy średniej, ale od niedawna w większym stopniu uczestniczą w nim także Afro-Brazylijczycy i osoby ze środowisk mniej uprzywilejowanych społecznie pochodzące z obrzeży miast (periferia). Zdaniem autorki ta zmiana paradygmatu jest efektem polityki kulturalnej władz lokalnych, które począwszy od lat dziewięćdziesiątych starają się zapobiegać przemocy w dużych ośrodkach miejskich, zapewniając mieszkańcom rozrywkę i zajęcia artystyczne. Celem artykułu jest omówienie rosnącej obecności artystów i grup tanecznych poruszających kwestie etniczne i społeczne i rzucających wyzwanie hegemonicznym wartościom, uwzględniając efekty prowadzonej od dwudziestu lat polityki kulturalnej, a także procesy dekolonializacji w szerszej panoramie Ameryki Łacińskiej. Autorka odwołuje się do teorii społecznych związanych z dekolonizacją i marginalizowanymi społecznościami peryferii, sformułowanych między innymi przez Frantza Fanona, Miltona Santosa, Stuarta Halla, Boaventurę de Souza Santosa, Waltera Mignolo i Anibala Quijano.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 57-81
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prosto w oczy – Jacek Łumiński i Śląski Teatr Tańca (1991-2011)
    Straight in the Eyes: Jacek Łumiński and the Silesian Dance Theatre (1991-2011)
    Autorzy:
    Iwańska, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459959.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    Jacek Luminski
    Silesian Dance Theatre contemporary dance
    history of dance in Poland – 20th century
    dance education
    Opis:
    The last decade of the 20th century marked a turning-point in the development of Polish contemporary dance. In 1991, Jacek Luminski established the Silesian Dance Theatre in Bytom.The theatre is said to have been the avant-garde of all activities around contemporary dance in Poland. It was J. Luminski and his theatre that set new trends in contemporary dance of the early 1990s, at the same time having fulfilled educational purposes for the last twenty years. The aim of this article is to present the artistic and educational activity of the Silesian Dance Theatre of the last twenty years. It first presents a choreographic portrait of J. Luminski, founder and choreographer of the Silesian Dance Theatre, the creator of the Polish contemporary dance technique. Then, this paper analyses Luminski’s dance style and reviews the Silesian Dance Theatre’s choreographic achievements. The final part of the article discusses a wide spectrum of educational activities undertaken in the field of contemporary professional dance by the Silesian Dance Theatre, and the phenomenon of theatre on the Polish stage.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2012, 2
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesny taniec afrykański jako praktyka dekolonizacyjna
    Contemporary African dance as a decolonising practice
    Autorzy:
    Szymajda, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11855271.pdf
    Data publikacji:
    2023-06
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Africa
    choreography
    practices of decolonisation
    postcolonialism
    contemporary African dance
    Opis:
    This article takes a closer look at the processes of re-appropriation of the aesthetic field within which the phenomenon known as ‘contemporary African dance’ was shaped in the second half of the 20th century, mainly for the use of Western audiences. In the context of the generally outlined political and economic conditions of production, and using examples of performances that illuminate the basic concepts of postcolonial theories (e.g. H.K. Bhabha, E.W. Said and R. Bharucha), the main historical and aesthetic lines of the formation of the term ‘contemporary African dance’ and its possible designations are presented, and the artistic attitudes and formal procedures that artists of different generations employ in the process of reclaiming and transforming the aesthetic field that this term defines are evoked.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 175-176; 35-59
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Verschlüsselte Kommunikation der zeitgenössischen Tänzer*innen (?)
    Zaszyfrowana komunikacja tancerzy współczesnych (?)
    Encoded communication between contemporary dancers (?)
    Autorzy:
    Pędzisz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27315984.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Schlüsselwörter
    zeitgenössischer Tanz
    verschlüsselte Kommunikation
    entschlüsselte Bedeutung
    słowa klucze
    tancerz współczesny
    komunikacja zaszyfrowana
    rozkodowane znaczenie
    key words
    contemporary dance
    encoded communication
    decoding the meaning
    Opis:
    Der vorliegende Beitrag zielt darauf ab, die Mikroebene der verschlüsselten Kommunikation zeitgenössischer Tänzer*innen in den Blick zu nehmen. Der Fokus der hier präsentierten Ausführungen liegt demnach auf der Identifikation von Schlüsselwörtern, die die zeitgenössischen Tänzer*innen im schöpferischen Prozess während der Arbeit an einer Aufführung verwenden. Während der nicht teilnehmenden Beobachtung, die als methodische Herangehensweise gilt, werden die während der Tanzproben verwendeten Schlüsselwörter erkannt, ihre Funktion auf Grund der Analyse des Kontextes sowie die Motive ihres Gebrauchs bestimmt. Hiermit lässt sich die Frage beantworten, ob die Bezeichnung verschlüsselt bezüglich der Kommunikation zeitgenössischer Tänzer*innen legitim ist.
    Celem przedłożonego artykułu jest refleksja nad mikroskalą zaszyfrowanej komunikacji tancerzy współczesnych. W centrum zainteresowania znajdują się słowa klucze, którymi posługują się tancerze współcześni w procesie twórczym, podczas pracy nad spektaklem tanecznym. Zastosowanie metody obserwacji jawnej nieuczestniczącej pozwala na identyfikację słów kluczy stosowanych podczas prób do spektaklu tańca współczesnego, rozkodowanie ich znaczenia, określenie funkcji słów kluczy oraz motywów ich użycia. Tym samym możliwa staje się odpowiedź na pytanie o zasadność użycia określenia komunikacji tancerzy współczesnych mianem zaszyfrowana.
    The aim of the presented paper is to specify the micro-level of encoded communication between contemporary dancers. The focus of the statements is the identification of the key words that contemporary dancers use in the creative process while working on the performance. During the non-participating observation, which is considered a methodical approach, the key words are identified, their function and the motives for their use are determined on the basis of the analysis of the context. Thus, it becomes possible to answer the question about the legitimacy of using the term encoded for the communication of contemporary dancers.
    Źródło:
    Wortfolge. Szyk Słów; 2022, 6; 1-15
    2544-4093
    Pojawia się w:
    Wortfolge. Szyk Słów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Taniec jako sztuka relacji
    Dance - the art of relations
    Autorzy:
    Zerek, Ula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424732.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    sztuka tańca,
    współczesna choreografia,
    improwizacja,
    ciało,
    ruch,
    art of dance,
    contemporary choreography,
    improvisation,
    body,
    movement
    Opis:
    Humans were expressing their needs and emotions in movement far before developing speech or any other civilised skills. The body as a source of movement is the closest and primary form of experiencing life as well as perceiving the surrounding world. Dealing with dance as a form of artistic expression, I question the essence and meaning contained in dance presentations from both the perspective of a dancer and as a researcher. Contradictory to visual arts, literature and even music, dance is a living ephemeral art that evolves in time and space in front of the spectator. Without time and space the experience would not be possible. By observing transformations within the art of dance, searching for deeper understanding of its roots as well as for artistic self reflection, I have come upon with principles which can define the essence of dance. In addition to the previously mentioned condition of time and space, there is a fusion of body and mind. Dance exceeds stereotypes and limiting ideologies. Dance as a field of art practice is able to challenge both the artist and the spectator. All the elements – body, mind, time, space, artist, spectator may take different configurations influencing each other. Therefore dance is the art of relations. The direct input on the individual character of dance experience and interpretation lays in body awareness. This phenomenon is explained through the phenomenology of perception by the French philosopher Maurice Merleau-Ponty, and further developed studies by the contemporary researcher Richard Shusterman. The potential of dance seems to be infinite which might be the reason for the unlimited explorations of artists in relation to dance voyaging beyond the boundaries of the discipline. In this text a variety of contemporary dance art is presented by introducing examples of chosen artists and their works. Art performances which are hard to classify, often cause controversy and difficulties with reception and interpretation. There is another element necessary for the understanding of the contemporary art of dance and this is the theory and practice which builds a discourse that develops a tradition. This paper is a reflective analyses which goes beyond explicit meanings and theories while at the same time following the primal essence of dance.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2016, 14; 118-143
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uruchomiona Plastyka. Elementy Praktyki i Idei Bauhausu w Działalności i Twórczości Gdańskich Teatrów Niezależnych
    Art in Movement. The Elements of the Practice and Ideas of Bauhaus in the Activities and Performances of Gdańsk Independent Theatres
    Autorzy:
    Świąder-Puchowska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1015443.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    bauhaus
    polski teatr współczesny
    polski teatr niezależny
    taniec
    teatr narracji plastycznej
    polish contemporary theatre
    polish independent theatre
    dance
    theatre of visual narrative
    Opis:
    Artykuł jest próbą wskazania w działalności i spektaklach wybranych gdańskich teatrów niezależnych bezpośrednich inspiracji, ale i bardziej odległych analogii do spuścizny Bauhausu m.in. na poziomie organizacyjnym, artystycznym, a także jeśli chodzi o kontekst społeczno-polityczny. Autorka skupia się zarówno na praktyce, jak i ideach, które mogły być świadomie bądź nieświadomie podejmowane przez twórców pierwszych gdańskich teatrów studenckich z lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku i grup działających w kolejnych dekadach, aż po początek dwudziestego pierwszego wieku: Bim-Bomu, Cyrku Rodziny Afanasjeff, Co To, Galerii, Ą, Teatru Ekspresji, Teatru Snów i Teatru Dada von Bzdülöw. Wpływ poszukiwań Bauhausu objawił się najpełniej, przede wszystkim w fascynacji Jerzego Krechowicza, twórcy Teatru Galeria eksperymentami László Moholy-Nagy’a. Na poziomie widowisk, proponowanych przez przywołane tu gdańskie teatry niezależne, pobrzmiewające w nich mniej lub bardziej odległe analogie i nawiązania do poszukiwań scenicznych Bauhausu układają się w dwa przenikające się w realizacjach poszczególnych grup nurty, które autorka omawia – narracji plastycznej i tańca/ruchu. Zasadniczą kwestią wydaje się fakt, że teatr, zarówno w Bauhausie, jak i w pierwszych gdańskich grupach studenckich, był tworzony i zmieniany głównie przez artystów plastyków, a nie przez ludzi teatru. Dla gdańskich teatrów studenckich pierwszego okresu charakterystyczna była właśnie dominacja aspektu plastycznego, wręcz pewna malarskość, co miało się utrzymać później w znacznym stopniu jako pewien rys charakterystyczny gdańskich grup niezależnych. Autorka, przyjmując za Zbigniewem Taranienką, że teatr narracji plastycznej został w pełni stworzony w teorii i zrealizowany w praktyce przez twórców Bauhausu, głównie Oskara Schlemmera i Moholy-Nagy’a, umieszcza gdańskie teatry plastyków na tej linii tradycji poszukiwań scenicznych, w których, jak pisał badacz, „Uruchomiona plastyka pełni (…) nadrzędną funkcję konstrukcyjną i określa treści.” Celem niniejszego szkicu jest wskazanie, jak poszczególne elementy, zbliżone do tych z praktyki i koncepcji formacji stworzonej przez Gropiusa, są obecne w innych odsłonach, innym czasie i miejscu oraz w odmiennych, niesionych przez nie kontekstach, które tekst prezentuje w syntetycznym ujęciu.
    This article is an attempt to indicate, in the activities and performances of selected Gdańsk-based independent theatre ensembles, direct inspiration, along with more remote analogies to the legacy of the Bauhaus, in terms of (among other things) organizational and artistic issues, as well as with regard to the sociopolitical context. The author also focuses on practice and on ideas that might, consciously or unconsciously, have been taken up by the founders of the first Gdańsk student theatres of the 1950s and by alternative theatre groups of the subsequent decades, until the beginning of the twenty-first century. The latter include Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff (The Afanasjeff Family Circus), Co To (What’s That), Galeria Ą (Ą Gallery), Teatr Ekspresji (Theatre of Expression), Teatr Snów (The Theatre of Dreams) and Teatr Dada von Bzdülöw (The Dada von Bzdülöw Theatre). The influence of the artistic research of the Bauhaus was most entirely revealed, above all, in the fascination of Jerzy Krechowicz, the founder of Teatr Galeria, with the experiments of László Moholy-Nagy. With regard to the performances that were proposed by the independent Gdańsk theaters mentioned above, their more or less distant analogies and references to Bauhaus's stage experiments form two strands, which intertwine in the activity of individual groups, namely that of visual narrative and that of dance/movement – these are discussed by the present author. What appears to be the main issue is the fact that in the Bauhaus as well as in the first university student groups in Gdańsk, this theatre was created and transformed mainly by visual artists and not by “theatre people”. What was characteristic for the Gdańsk student theatres of the first period was this dominance of visual art, even a certain pictoriality, which remained to a large extent as a characteristic feature of independent groups from Gdańsk. With the assumption (after ZbigniewTaranienko) that the theatre of visual narrative was entirely created in theory and realized in practice by the artists of the Bauhaus, mainly by Oskar Schlemmer and by Moholy-Nagy, the author situates Gdańsk theatres within such a tradition of theatrical experimentation, in which "The art in movement fulfills (...) the superior structural function and determines the content." The purpose of this text is to demonstrate how individual elements, similar to those of the practice and of Gropius’s concept of formation are visible in various scenes, in different times and places, and in other contexts, which this text demonstrates in a concise manner.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 35-41
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    When I Fall in Love with Machine. O tożsamości kulturowej Tajwańczyków w epoce postmediów, cyberfizycznej kultury przemysłowej i wojen technologicznych oraz roli, jaką odgrywa działalność artystyczna w jej wytwarzaniu
    When I Fall in Love with Machine: Cultural Identity of the Taiwanese in the Era of New Technology with Regard to the Works of Huang Yi Studio
    Autorzy:
    Gryszkiewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2135664.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    contemporary art of Taiwan
    Taiwanese dance
    technoculture of Taiwan
    Huang Yi Studio
    Guattari
    KUKA
    Sindelfingen
    współczesna sztuka Tajwanu
    taniec tajwański
    technokultura Tajwanu
    Opis:
    Artykuł należy traktować jako wielogłosowy, dynamiczny i nieskończony (in progress) model relacji, które łączą̨ (mogłyby łączyć́) choreograficzny klip tajwańskiej grupy tanecznej Huang Yi Studio +, powstanie nowej fabryki Daimlera w Sindelfingen i nagłe przyspieszenie prac nad umową inwestycyjną między Chinami i Unią Europejską pod koniec 2020 roku. Zawieszonemu w sieci innych zdarzeń, ponad trzyminutowemu nagraniu autorstwa studio Huang Yi zadaję pytanie: Czym jest tożsamość kulturowa Tajwańczyków w epoce postmediów, cyber-fizycznej kultury przemysłowej oraz wojen technologicznych oraz jaką rolę odgrywa działalność artystyczna w jej wytwarzaniu.
    This article could be read as a multi-voice, dynamic and being-in-progress model of relations that connect (could be linked to) a choreographic clip of the Taiwanese dance group Huang Yi Studio +, the establishment of a new Daimler AG factory in Sindelfingen and a sudden acceleration of work on Comprehensive Agreement on Investment between China and the EU at the end of 2020. Considering all of these events, I ask the question: What is the cultural identity of Taiwanese in the era of post-media, cyber-physical industrial culture and technological wars, and what role does artistic activity play in its production.
    Źródło:
    Porównania; 2022, 31, 1; 295-324
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies