Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "composition of a court" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Konstytucyjność zasady jednoosobowego rozpoznawania spraw cywilnych w dobie pandemii Covid-19
The Constitutionality of Hearing Civil Cases by a Single Judge in the Time of the Covid-19 Pandemic
Autorzy:
Kościółek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123366.pdf
Data publikacji:
2022-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
skład sądu
prawo do sądu
pandemia Covid-19
postępowanie cywilne
zasada udziału obywateli w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości
Covid-19 pandemic
right to a fair trial
civil proceedings
principle of participation of citizens in administration of justice
composition of a court
Opis:
The subject of this article is the analysis of the constitutionality of the principle of hearing cases by a single judge in civil proceedings. Considerations presented in this study first of all address the issue of whether the principle of hearing cases by a single judge is consistent with minimum requirements set by the legislator of the constitutional system towards the ordinary legislator as regards shaping of the institution of the participation of the social factor in the administration of justice. The second aspect of considerations presented in this article is whether the introduction of the principle of hearing cases by a single judge in civil proceedings may be considered a violation of the right to a fair trial. The analysis of the issue in question is undoubtedly of practical importance due to significant consequences of the potential examination of a civil case in a non-constitutional composition.
Przedmiotem artykułu jest analiza konstytucyjności zasady jednoosobowego rozpoznawania spraw w postępowaniu cywilnym. Zasada ta dotyczy rozpoznawania spraw cywilnych zarówno przez sądy pierwszej jak i drugiej instancji. Znajduje ona zastosowanie w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w ciągu roku od odwołania ostatniego z tych stanów. Przedstawione w niniejszym opracowaniu rozważania w pierwszej kolejności podejmują kwestię tego, czy zasada jednoosobowego rozpoznawania spraw cywilnych jest zgodna z minimalnymi wymogami stawianymi przez ustrojodawcę względem ustawodawcy zwykłego w zakresie ukształtowania instytucji udziału czynnika społecznego w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości. Drugim aspektem rozważań jest kwestia tego, czy wprowadzenie zasady rozpoznania każdej sprawy cywilnej w składzie jednoosobowym może zostać uznane za naruszenie prawa do sądu, a w szczególności prawa do rozpoznania sprawy przez sąd właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły. Analiza przedmiotowego zagadnienia ma niewątpliwe znaczenie praktyczne z powodu doniosłych konsekwencji potencjalnego rozpoznania sprawy cywilnej w składzie niezgodnym z konstytucją.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 253-264
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skład sądu drugiej instancji w postępowaniu cywilnym
Second instance court’s bench composition in civil proceedings
Autorzy:
Łazarska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200522.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
bench composition
one-person composition
collective composition
judicial independence
order of a court president
invalidity of a bench composition
invalidity of a proceeding
skład sądu
skład jednoosobowy
skład kolegialny
niezawisłość sędziowska
zarządzenie prezesa
niezmienność składu
nieważność postępowania
Opis:
Celem artykułu jest omówienie skutków nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego, wprowadzonych Ustawą z dnia 28 maja 2021 r. w zakresie zmiany składu sądu w postępowaniu apelacyjnym. Nowe rozwiązania budzą liczne kontrowersje i w wielu aspektach ingerują w niezawisłość sędziowską. Po pierwsze, odwracając zasadę składów kolegialnych na rzecz jednoosobowych, nie zapewniono wystarczających gwarancji kontynuacji tak zwanych starych spraw w niezmienionym składzie, co może naruszać zasadę niezmienności składów. Po drugie, powierzając wyłącznie czynnikowi administracyjnemu prezesowi sądu decydowanie o składzie sądu, nie zapewniono wystarczających gwarancji poszanowania niezawisłości sędziowskiej. Sprzeciw budzi decydowanie przez prezesa sądu o tym, czy zachodzi potrzeba wyznaczenia składu z uwagi na szczególną zawiłość lub precedensowy charakter sprawy. Nie jest rzeczą prezesa ocenianie charakteru sprawy, którą rozstrzyga sędzia. Kwalifikowane przesłanki zaś do ustanowienia składu kolegialnego sprawią, że przedmiotowa regulacja będzie niezwykle rzadko stosowana.
The aim of the article is to discuss the effects of the amendment to Code of Civil Procedure introduced by Act of 28 May 2021 within the scope of a change of a court bench compositionin appeal proceedings. The new solutions are controversial and in some aspects interfere with the principle of judicial independence. By reversing the principle of a collective composition infavour of a one-person composition, there were insufficient guarantees for the continuation ofthe so-called unchanged bench composition for old cases, which may violate the principle of invariability of a bench composition. Secondly, entrusting a decision on a court composition to a court president that is an administrative body did not provide sufficient guarantees forrespect for judicial independence. A court president’s decision on whether it is necessary to designate a bench due to the complexity or precedent-like nature of a case also raises objections. It is not within a court president’s competence to assess a nature of a case on which a judge adjudicates. On the other hand, classified conditions for establishing collective benches cause that the discussed regulation will be very rarely applied.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 130-151
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reconsidering a civil case in the same court composition when the decision making in the case may be problematic
Ponowne rozpatrzenie sprawy cywilnej w tym samym składzie sądu, gdy podjęcie decyzji w sprawie może być problematyczne
Autorzy:
Partyk, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324392.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
judge
reconsidering a case
composition of a court
emotions in adjudication
sędzia
ponowne rozpoznanie sprawy
skład sądu
emocje w orzekaniu
Opis:
According to art. 386 § 5 of Civil Procedure Code where the judgment is set aside and the case is referred to be re-examined, the court examines it in the same composition, unless it is not possible or it would cause excessive delay in the proceedings. Such a provision is controversial as, in principle, the judge will have to conduct the same civil case again – even if they already gave judgement in the case. The current regulation in which the same judge is to adjudicate in the case for the second time may be seen as inappropriate in view of the content of another legal regulation. According to art. 386 § 6 of Civil Procedure Code a legal assessment expressed in the statement of reasons for a judgment issued by the court of the second instance is binding on the court to which the case was referred and the court of the second instance in the case of re-examining the case. However, this does not apply to a situation when there was a change in facts or the legal situation, or when after the court of the second instance issued a judgment the Supreme Court of the Republic of Poland expressed a different legal assessment in a resolution settling a legal issue. In the paper I pay attention to the regulation from the judges’ perspective. I present some observations on the difficult role of a judge who is to pass the judgment in the case for the second time. I focus on the issue of psychological mechanisms relating to the reconsideration of a decision that has been challenged. The paper is partly based on the interviews with Polish judges.
Zgodnie z art. 386 § 5 Kodeksu postępowania cywilnego w przypadku uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sąd rozpoznaje ją w tym samym składzie, chyba że nie jest to możliwe lub powodowałoby to nadmierną zwłokę w postępowaniu. Taka regulacja jest kontrowersyjna, gdyż jako zasadę przewiduje, że sędzia ponownie orzeka w sprawie cywilnej, jeśli wydał już w sprawie orzeczenie. Obecna regulacja, zgodnie z którą ten sam sędzia ma orzekać w sprawie po raz drugi, może być postrzegana jako niewłaściwa z uwagi na treść innej regulacji prawnej. Na podstawie art. 386 § 6 Kodeksu postępowania cywilnego ocena prawna wyrażona w uzasadnieniu wyroku sądu drugiej instancji wiąże zarówno sąd, któremu sprawa została przekazana, jak i sąd drugiej instancji przy ponownym rozpoznaniu sprawy. Nie dotyczy to jednak przypadku, gdy nastąpiła zmiana stanu prawnego lub faktycznego albo po wydaniu wyroku sądu drugiej instancji Sąd Najwyższy w uchwale rozstrzygającej zagadnienie prawne wyraził odmienną ocenę prawną. W artykule zwrócono uwagę na regulację z perspektywy sędziów. Przedstawiono spostrzeżenia na temat trudnej roli sędziego, który ma wydać wyrok w sprawie po raz drugi. Skupiono się również na kwestii mechanizmów psychologicznych związanych z ponownym rozpatrzeniem zaskarżonej decyzji, która została zakwestionowana. Artykuł jest w części oparty na wywiadach przeprowadzonych z polskimi sędziami.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2023, 33, 2; 57-74
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2018 rok
Autorzy:
Stefański, Ryszard A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337401.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
abstrakcyjne pytanie prawne
klauzula wykonalności
kontrola operacyjna
odmowa wszczęcia postępowania przygotowawczego
omyłka pisarska
postępowanie w sprawach o wykroczenia
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
skład sądu
spółka jawna
uchylenie wyroku
umorzenie postępowania przygotowawczego
wyrok łączny
zażalenie
abstract legal question
enforcement clause
surveillance
refusal to instigate preparatory proceedings
editorial error
proceedings in petty offence cases
legal question
Supreme Court
court bench composition
general partnership
quashing of a sentence
discontinuation of preparatory proceedings
cumulative sentence
complaint
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza orzeczeń Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjętych w 2018 r. w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.), budzących poważne wątpliwości co do wykładni przepisów prawa (art. 82 § 1 u. o SN) lub wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa, będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN), w zakresie prawa karnego procesowego. Rozstrzygając przedstawione mu zagadnienia, Sąd Najwyższy opowiedział się: za dopuszczalnością sprostowania jako oczywistej omyłki pisarskiej określenia w sposób odmienny cyfrowo i słownie wymiaru kary (art. 105 § 1 k.p.k.); możliwością podejmowania przez prokuratora decyzji w przedmiocie wykorzystania dowodu w postępowaniu karnym, uzyskanego w wyniku kontroli operacyjnej zarządzonej na wniosek uprawnionego organu w stosunku do innego przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego innego niż przestępstwo objęte zarządzeniem kontroli operacyjnej, ale tylko wtedy gdy do tego innego przestępstwa jest dopuszczalne zarządzenia takiej kontroli (art. 168b k.p.k.); niezaskarżeniem w ówczesnym stanie prawnym ponownego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego lub o jego umorzeniu (art. 330 § 2 k.p.k.); możliwością uchylenia wyroku uniewinniającego lub umarzającego postępowanie karne i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, związaną z regułą ne peius (art. 454 § 1 k.p.k.); ograniczeniem sądu rozpoznającego skargę na wyrok o uchyleniu wyroku sądu pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania do zbadania, czy stwierdzone przez sąd odwoławczy uchybienie daje podstawę do wydania orzeczenia kasatoryjnego (art. 539a § 1 i 3 k.p.k.); dopuszczalnością wydania przez sąd odwoławczy wyroku łącznego raz pierwszy kary łącznej albo orzeczenia jej w innym zakresie niż orzekł sąd pierwszej instancji (art. 568a § 2 k.p.k.); pobraniem w postępowaniu karnym wykonawczym opłaty od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, złożonego przez osobę inną niż wskazana w tytule egzekucyjnym, na którą przeszły uprawnienia po powstaniu tytułu (art. 25 § 1 k.k.w.); niedopuszczalnością zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego, wydanego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia (art. 109 § 1 k.p.w.); kontynuowaniem postępowania w danej instancji w składzie dotychczasowym w razie jego zmian w wyniku nowelizacji przepisów o składzie sądu (art. 30 ustawy z dnia 27 września 2013 r.); każdy wspólnik spółki jawnej jest obowiązany jest udzielić uprawnionemu organowi informacji, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie (art. 78 ust. 5 p.r.d.). Ponadto organ ten wyjaśnił przesłanki przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni (art. 441 § 1 k.p.k.) oraz wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN).
The article presents an analysis of the judgments of the Supreme Court Criminal Chamber passed in 2018 as a result of resolving legal issues that require fundamental interpretation of statute (Article 441 § 1 CPC), raising serious doubts concerning the interpretation of the provisions of law (Article 82 § 1 of the Act on the Supreme Court) or causing discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions of law that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court) within criminal procedure law. Resolving the legal issues referred to it, the Supreme Court held that: the correction of an obvious editorial error consisting in the different transcription of a penalty amount in words and digits is admissible (Article 105 § 1 CPC); a prosecutor may take a decision to use evidence in criminal proceedings that was obtained as a result of surveillance ordered on an authorised body’s request in relation to another offence prosecuted ex officio or a fiscal offence other than the offence covered by the surveillance order, but only when ordering surveillance is admissible in relation to this offence (Article 168b CPC); a repeated decision on the refusal to instigate preparatory proceedings or on their termination was not subject to an appeal pursuant to the legal circumstances at that time (Article 330 § 2 CPC); the acquittal or discontinuation of criminal proceedings and referring a case for rehearing is possible based on the ne peius rule (Article 454 § 1 CPC); an adjudicating court that hears a complaint about quashing a judgment of the first-instance court and referring a case for rehearing is limited to examining whether the default recognised by an appellate court constitutes grounds for cassation (Article 539a § 1 and § 3 CPC); an appellate court may issue a cumulative sentence for the first time or rule it in an amount different from the one imposed by a court of first instance (Article 568a § 2 CPC); a fee is charged for a motion in penalty enforcement proceedings to append an enforcement clause filed by a person other than the one indicated in an enforcement title to whom the entitlement was transferred after the title occurred (Article 25 § 1 PEC); a complaint about a ruling on refusal to admit a motion to develop in writing and deliver an appellate court’s sentence justification issued in cases concerning petty offences is inadmissible (Article 109 § 1 POPC); proceedings before a given instance court’s same bench are continued in case the provisions on a court bench are amended (Article 30 of the Act of 27 September 2013); every partner of a general partnership is obliged to provide an authorised body with information who was entitled to drive or use their vehicle in a particular period (Article 78 para. 5 LRT). In addition, the Court explained the requirements that must be met in order to ask the Supreme Court legal questions on issues that need fundamental interpretation (Article 441 § 1 CPC) and cause discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court).
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 119-154
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies