Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "competent court" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Dochodzenie roszczeń wynikających z umów o świadczenie usług turystycznych w aspekcie międzynarodowym
Autorzy:
Wolski, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527399.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
tourism
international
globalization
tourist services contract
claims
conflict of laws
proper law
competent court
Opis:
Tourism is nowadays predominantly international. This trend was begun somewhere about the second half of 20th Century and there is not any indications towards change it at the moment. This is not only a consequence of integration of European Union states, including free flow of person, but also still progressive globalization process. Therefore, the majority of contracts within the scope of tourist services is cross-border or includes international component. On the background of this type of contracts can arise tourist’s claims against tourist services providers as well as the latter against their subcontractors (hotel owners, tourist guides, carriers, etc.). Taking into account practical aspects in case of coming to existence these kind of claims, there is usually necessary to considered two main points. It has to be determined both law applicable to the contract and competent court. Mentioned above point of view is practical, because in accordance with the views of doctrine, law applicable to the legal relationship shall be considered irrespectively, even if the relationship does not include any foreign components. To consideration both cases mentioned above normally will be appropriate European Union acts applicable directly. In relation to the applicable law it is Regulation (EC) 593/2008 of the European Parliament and Council of 17 June 2008 on the law applicable to contractual obligations (Rome I). Competent court shall be considered in accordance with Council Regulation (EC) No 44/2001 of 22 December 2000 on jurisdiction and the recognition and enforcement of judgments in civil and commercial matters (Brussels I). The majority of tourist services contracts is concluded by consumers, what was refl ected in mentioned regulations as well. From the application of those regulations as well as previous acts (especially Brussels Convention) aroused a lot of particular questions and interpretational issues. Both the views of doctrine and jurisprudence, especially judgments of the Court of Justice of the European Union are very useful to consideration mentioned issues. This article was dedicated questions arising from the consideration of applicable law and competent court with respect to contracts on tourist services.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2011, 1; 37-64
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w przedmiocie wytknięcia właściwemu sądowi oczywistej obrazy przepisów. Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 sierpnia 2019 r. (II KO 56/19, OSNKW 2019, nr 10, poz. 58)
Proceedings with Respect to Reproach for a Flagrant Violation of the Law by a Competent Court: Commentary on the Decision of the Supreme Court of 28 August 2019 (II KO 56/19, OSNKW 2019, no. 10, item 58)
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095982.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
decision on an appeal
time limit
reproach for a flagrant violation of the law by a competent court
reproaching for a violation
an appeal
środek odwoławczy
cezura czasowa
wytknięcie właściwemu sądowi oczywistej obrazy przepisów
wytknięcie uchybienia
odwołanie
Opis:
W analizowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy wyraził pogląd, iż odwołanie od postanowienia wytykającego właściwemu sądowi stwierdzoną przy rozpoznawaniu sprawy karnej oczywistą obrazę przepisów (art. 40 § 2a i 2b ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych) podlega rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy w Izbie Karnej przy zastosowaniu regulacji prawnych Kodeksu postępowania karnego o zażaleniu. Rozpoczęcie procedury określonej w art. 40 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych objęte jest cezurą czasową, wyznaczoną datą orzekania w przedmiocie środka odwoławczego, a jej zakończenie powinno nastąpić niezwłocznie po wpłynięciu wyjaśnień lub upływie terminu do ich złożenia przez wydanie postanowienia w przedmiocie wytknięcia uchybienia. Sąd odwoławczy wydaje orzeczenie zarówno wtedy, gdy dochodzi do wytknięcia uchybienia, jak i wówczas, gdy z tego rezygnuje. W glosie zaaprobowano powyższe tezy, rozwijając argumentację na ich poparcie. Skrytykowano natomiast pogląd przeciwny, opierający się na twierdzeniu, że zainicjowanie procedury wytknięcia uchybienia dopuszczalne jest także po wydaniu orzeczenia kończącego sprawę. Dokonując systemowej analizy problematyki wytyku jurysdykcyjnego, zgłoszono postulat ujednolicenia art. 97 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym z art. 40 § 2a ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych i wprowadzenia – w ramach instancji poziomej – odwołania od orzeczenia Sądu Najwyższego.
In the commented judgement, the Supreme Court stated that an appeal against a decision reproaching a competent court for flagrant violation of the law while hearing a criminal case (Article 40 § 2a and 2b of the Law on the common court system) is heard by the Supreme Court in the Criminal Chamber in accordance with the provisions of the Code of Criminal Procedure on appeals. Commencement of the procedure laid down in Article 40 § 1 of the Law on the Common Court System is subject to the time limit set on the date of rendering a decision on an appeal, and its termination should take place immediately after the receipt of explanations or the expiry of the deadline for submitting them, in either case by issuing a decision on reproaching for a violation. The appellate court should issue its decision both when it finds the violation took place and when it resigns to do so. This commentary approves such an attitude, developing arguments to support it. On the other hand, the opposite view was criticized, based on the claim that initiation of the procedure for reproach for violation is also admissible after the final ruling has been issued. Having analysed the issue of reproach for violation of the law from the systemic point of view, the author postulates to unify Article 97 § 1 of the Act on the Supreme Court with Article 40 § 2a of the Law on the Common Court System and to introduce an appeal against a ruling of the Supreme Court heard within so called horizontal instance.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 643-654
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Notion of “Court” under the Succession Regulation
Autorzy:
Wilderspin, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029997.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
EU Succession Regulation
the notion of “court”
authentic instruments
judicial body
competent authority
Opis:
The article concerns the notion of “court” in the Succession Regulation. This notion is used in the Brussels I and Brussels Ia Regulations, where it does not necessarily have the same scope. The author attempts to interpret the concept in the light of the recitals to the Succession Regulation (in particular Recital 20) and of the case law of the Court of Justice. The very general description of the concept contained in Article 3(2) of the Regulation might potentially embrace other authorities and legal professionals, where they exercise judicial functions by way of delegation of power from the court. In the author’s view, the European Court, especially in Oberle and WB v Notariusz Przemysława Bac correctly navigated its way through the Succession Regulation and ruled in a way which is both coherent as regards the operation of the Regulation and consistent with the intentions of the legislator. The above judgments are analysed also with regard to Poland’s omission to notify notaries as “courts” under Article 79 of the Succession Regulation. The European Court found that the criteria for determining whether an authority or a legal professional, in particular a notary public, constitutes a “court” aredetermined by Article 3(2) and not by Article 79. Consequently, Poland’s omission to notify was not conclusive, but was in any event correct in substance. The author expresses the opinion that the judgment is accurate on this point.
Źródło:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego; 2020, 26; 45-56
1896-7604
2353-9852
Pojawia się w:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies