- Tytuł:
-
The Evolution of the Institution of President’s Prerogative Powers in the Polish Legal System
Ewolucja instytucji prerogatyw prezydenta w polskim systemie prawnym - Autorzy:
- Dąbrowski, Marcin
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/942125.pdf
- Data publikacji:
- 2018-12-31
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Tematy:
-
President
member of the Council of Ministers Council of Ministers
authorities
countersignature
political system
prerogative
constitution, independent presidential competences
the head of the State
Prezydent
członek Rady Ministrów
Rada Ministrów
władze
kontrasygnata
ustrój
prerogatywa
konstytucja
samodzielne uprawnienia prezydenta
głowa państwa. - Opis:
-
The essay describes the concept and evolution of a countersignature and prerogatives of the President of the Republic of Poland. The countersignature is a special signature (a consent) of a member of the Council of Ministers which is necessary to validate the President’s legal (official) act. Prerogatives are enumerated in a constitutional act as presidential competences, which do not require a signature of a member of the Government (a countersignature). The author claims that the institution of independent presidential competences was invented by Polish lawyers and used for the first time ever in the Polish Constitution of 1935. Further, the author describes the evolution of the institution of a countersignature and prerogatives in the Polish political system. It is said that nowadays the number of independent competences does not have such significant importance as it is claimed in constitutional law and in reality prerogatives do not strengthen the political position of the President significantly. His/her power depends on whole relations between the authorities described in constitutional provisions.
Autor w opracowaniu przedstawia istotę i rozwój instytucji kontrasygnaty oraz samodzielnych uprawnień Prezydenta Rzeczypospolitej. Kontrasygnata jest szczególnego rodzaju mechanizmem (podpisem właściwej osoby, z zasady członka rządu), który jest niezbędny do legalizacji aktu urzędowego głowy państwa. Członek rady ministrów poprzez akt podpisania aktu prezydenta przejmuje za niego odpowiedzialność polityczną. Równocześnie akt urzędowy głowy państwa jest nieważny do czasu opatrzenia go kontrasygnatą. Prerogatywy są to natomiast enumeratywnie wyliczone kompetencje prezydenta, które dla swojej ważności nie potrzebują współpodpisu członka rządu. W publikacji autor podnosi tezę, że prerogatywy są owocem polskiego konstytucjonalizmu i zostały po raz pierwszy w historii wprowadzone do ustroju w Konstytucji kwietniowej z 1935 r. Ponadto w opracowaniu została przedstawiona ewolucja instytucji kontrasygnaty i powiązanych z nią prerogatyw w polskim systemie prawnym. Autor wskazuje, że współcześnie prerogatywy nie mają tak doniosłego znaczenia jak im się to przypisuje w nauce prawa ustrojowego i że w praktyce samodzielne uprawnienia głowy państwa wcale tak istotnie nie wzmacniają pozycji i funkcji prezydenta. Jego władza i status zależą od całokształtu postanowień ustawy zasadniczej, które definiują relacje pomiędzy organami państwa. - Źródło:
-
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 155-165
2082-1212 - Pojawia się w:
- Przegląd Prawa Konstytucyjnego
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki