Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "community theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Community Theatre as a Tool for Birth Control in Bekwarra Local Government Area, Cross River State-Nigeria
    Autorzy:
    Donaldson Ushie, Afo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927349.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    community theatre
    birth
    birth control
    Opis:
    This study examined the problem of understanding Community Theatre as a tool for controlling outrageous birth rate in Bekwarra Local Government Area, Cross River State, Nigeria. In line with the study problem, Albert Bandura’s Social Learning Theory served as the frame. The study blended qualitative and quantitative methods of research for data collection and analysis. Because of the enormous population size of the people which was 105,497 according to Federal Republic of Nigeria’s official Gazette 25, a multi-stage cluster sampling technique was used to draw out a sample of 150 respondents for the study. Data generated were analyzed, using simple percentages and thematic analysis of emerging issues during the investigation. Findings reveal that community theatre is a better medium for sensitization to birth control because of its strong influence on personal and social development of the people through drama. This study therefore recommends that Bekwarra Healthcare Management teams should form community drama group and frequently develop interventions, using drama and workshop which are community theatre strategies that embody the capacity to make people understand the importance of using artificial contraceptive methods for births regulation.
    Źródło:
    International Journal of Pedagogy, Innovation and New Technologies; 2020, 7(2); 88-97
    2392-0092
    Pojawia się w:
    International Journal of Pedagogy, Innovation and New Technologies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drama is for Life! Recreational Drama Activities for the Elderly in the UK
    Autorzy:
    Sextou, Persephone
    Smith, Cory
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641677.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Applied Theatre
    wellbeing
    community
    Opis:
    Applied Theatre is an inclusive term used to host a variety of powerful, community-based participatory processes and educational practices. Historically, Applied Theatre practices include Theatre-in-Education (TiE), Theatre-in-Health Education (THE), Theatre for Development (TfD), prison theatre, community theatre, theatre for conflict resolution/reconciliation, reminiscence theatre with elderly people, theatre in museums, galleries and heritage centres, theatre at historic sites, and more recently, theatre in hospitals. In this paper we are positioning the application of recreational dramatic activities with older adults (55+) under Applied Theatre and we are exploring the benefits they offer to the participants. We are concerned that their health and wellbeing in western societies is not prioritized and it is clear that loneliness in particular is a current and ongoing issue. We will present research results from a drama dissertation study that took place in a community hall in the South East England where drama is placed at the core of their practice with old populations. Data was collected by a mixed method (semi-structured interviews and semi-immersive observations) and was critically discussed amongst the authors to conclude that attending recreational drama classes brings a certain degree of happiness, social belonging and improvement of interaction with others to old people’s lives.
    Źródło:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2017, 7; 273-290
    2083-2931
    2084-574X
    Pojawia się w:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Human condition in the tragedies of fate by Ancient Greeks, Wyspiański and Sartre
    Autorzy:
    Zakrzewska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2167596.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-26
    Wydawca:
    Fundacja Instytut Nauki o Polityce
    Tematy:
    metaphysics
    patriotism
    religion
    faith
    sacred
    kerygma
    nation
    theatre
    tragedy
    community
    Opis:
    In the article I introduced selected concepts of fate expressed in the dramatic works by authors of different cultural backgrounds, at various stages of the development of civilisation. By analysing the selected literary works, I presented a multidimensional man’s attitude toward metaphysics, the consciousness of the aim of his life and death, based on the works of great artists who are both sensitive observers revealing the spirit of their own times and educators promoting their courageous outlook on the stage. The works of chosen artists showed that there is certain connection between the way of understanding the human fate and formation of the mentality model and the degree of moral and social activity of man, thus the condition of the entire community, and consequently the nation.
    Źródło:
    Polish Journal of Political Science; 2019, 5, 4; 61-88
    2391-3991
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Political Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Druga Reforma Teatru – Prolegomena
    The Second Reform of Theatre
    Autorzy:
    Braun, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311191.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Second Theatre Reform
    First (Great) Theatre Reform
    acting
    community
    directing
    playwrighting
    theatre space
    Druga Reforma Teatru
    Pierwsza (Wielka) Reforma Teatru
    aktorstwo
    dramat polski
    przestrzeń teatralna
    reżyseria
    wspólnota
    Opis:
    Historia teatru XX wieku wyróżnia dwie reformy teatru. Pierwsza z nich toczyła się od końcowych lat XIX wieku do końca lat trzydziestych XX w. Druga zaś od połowy lat pięćdziesiątych do końca lat osiemdziesiątych tegoż wieku. Były to ruchy odnowy i uwspółcześnienia sztuki teatru. Rozpoczynane przez indywidualnych artystów i niewielkie grupy, wspomagane przez dramatopisarzy i teoretyków, którymi byli często sami twórcy, obie reformy stopniowo docierały do coraz szerszych obszarów życia teatralnego. Pierwsza z tych reform zwana była przez wiele lat „Wielką Reformą Teatru”, a otrzymała tę nazwę przez analogię z „Wielką Wojną”, lub „Wielką Wojną Światową”, jak zwana była wojna lat 1914-1918.  Gdy w roku 1939 wybuchła i stopniowo rozszerzała się na cały świat następna wielka wojna, uzyskała ona nazwę „Druga Wojna Światowa”. A wtedy ta poprzednia, „Wielka Wojna” zaczęła być nazywana „Pierwszą Wojną Światową”. Analogicznie, gdy w latach pięćdziesiątych narodził się nowy ruch odnowy teatru, który obejmował stopniowo wiele krajów, narastała świadomość, że jest to kolejna, już druga w XX wieku, reforma teatru. W tej sytuacji „Wielka Reforma Teatru” zaczęła być nazywana „Pierwszą Reformą Teatru”, zaś ta następna reforma „Drugą Reformą Teatru”. Mówimy więc o „Pierwszej (Wielkiej) Reformie Teatru” i o „Drugiej Reformie Teatru”. (W dalszym ciągu tych rozważań nie będą już potrzebne cudzysłowy). Pierwsza Reforma Teatru uznała widowisko teatralne za dzieło sztuki, podobnie jak dzieła sztuk plastycznych egzystujące niezależnie od obserwującego go widza. Druga Reforma Teatru taktowała widowisko jako międzyludzki proces ukształtowany artystycznie. Mówiąc o tych dwóch reformach – mówimy o teatrze, którego już nie ma. Tym bardziej należy utrwalać pamięć o nim.
    The history of theatre in the 20th century distinguishes two theatre reforms. The first took place from the final years of the 19th century to the late 1930s. The second was from the mid-1950s to the late 1980s. These were movements of renewal and modernization of the art of theatre. Started by individual artists and small groups, assisted by playwrights and theorists, who were often the artists themselves, both reforms gradually reached wider areas of theatre life. The Second Reform was a reformist movement of young, avant-garde, rebellious, experimental, and searching theatre. The movement was born in the 1950s in Poland within student and alternative theatres and in the United States, as Off-Broadway and then Off-Off-Broadway. It reached tremendous expression in the 1960s in the work of Jerzy Grotowski’s Laboratory Theatre, Bread and Puppet Theatre, Living Theatre and several other companies in many countries around the world. It matured in the seventies, bringing out the powerful theatre of Tadeusz Kantor, and extremely original “Gardzienice” of Włodzimierz Staniewski.However, it did not reach some areas of theatre at all. Throughout the West, in South America, Australia, in Japan, the Second Reform was a challenge and an alternative to commercial, popular, traditional theatre. In this part of Europe, which was under the control of the Soviet Union, the Second Reform was a challenge to totalitarian regimes; it undermined totalitarian censorship and tore the communist iron curtain. Its productions were manifestations of freedom. In the field of a performance’s creation, the Second Reform brought out and accentuated the communality and processuality of theatre art. In the field of directing, the Second Reform decisively placed the director at the head of the team of creators preparing and executing a theatrical performance. In the field of acting, the Second Reform introduced “acting of being” in place of “acting of character.” In the field of space, the Second Reform sought to integrate the playing area and the observation area of the show; its lasting achievement became a theatre with variable space – “The black box”. In the field of literature, the Second Reform questioned the underlying function of drama in the theatre, practiced “writing on stage,” with the actors themselves “creating” the text of the show, and the director “adapting” existing dramas. The author of this article witnessed, chronicled and participated in the Second Theatre Reform. He published books about it and created production in its spirit.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 315-337
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powstanie i działalność teatrów amatorskich na Zamojszczyźnie w latach 1944 –1955.
    Autorzy:
    Kuźma, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141780.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    amateur and semi-professional theatres
    theatre reportoir approved of by the government
    community initiative
    Association of Theatre Authors and Composers
    area departament of art and culture
    Opis:
    The article discusses the reconstruction and then liquidation of area departments of art and culture. In the period directly after the war they supported the spontaneous revival of amateur and semi-professional theatres. Through their drama activity amateur actors got rid of the mental tension accumulated in the period of Nazi occupation. Their work also brought financial benefits, which they used for various community initiatives. Starting form 1947 the government tended to limit this kind of cultural activity by making it to difficult to register it with the regional authorities, imposing taxes and shaping a reportoir which did not satisfy the audiences. In the 1950’s so called amateur theatre groups were under strict control and functioned only thanks to government subsidies.
    Źródło:
    Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2009, 3(3); 377-388
    1898-8431
    Pojawia się w:
    Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The ‘Theatrical’ in Public Participation: How Can Theatre Contribute to Citizens’ Engagement in Legislative Development?
    Teatr a partycypacja – co dobrego może wnieść „teatralność” dla zaangażowania obywatelskiego?
    Autorzy:
    Bodziński-Guzik, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11855303.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    public participation
    law
    community
    politics
    legislative theatre
    therapy
    protest
    partycypacja publiczna
    prawo
    wspólnota
    polityka
    teatr legislacyjny
    terapia
    Opis:
    The paper is devoted to the notion of public participation and an attempt to propose a slightly different understanding and approach to this than usual. The author acknowledges the potential of theatrical methods, especially the proposal of A. Boal, the Legislative Theatre, whereby the theatre is used to create proposals for legislation, bringing additional value to the participation process. The LT is a point of reference, but the following reflections refer to theatre and performance in a more general sense. The article focuses on the corelations between theatre and different relevant fields of social activity to determine and present potential benefits of using theatre in the process of participation. It is to present a preliminary review of relevant ideas that can stimulate future reflection about theatricalizing participation, rather than presenting a direct and comprehensive proposal.
    Poniższy artykuł poświęcony jest pojęciu partycypacji publicznej, analizowanemu z perspektywy teatralnej. Głównym punktem odniesienia dla rozważań jest koncepcja Teatru Legislacyjnego A. Boal’a, zgodnie z którą teatr może służyć do tworzenia propozycji ustaw, wnosząc dodatkową wartość do procesu partycypacji; artykuł ten ma jednak na celu skupienie się na teatrze w szerokim ujęciu. Artykuł skupia się na relacjach pomiędzy teatrem i różnymi istotnymi przejawami aktywności społecznej, aby określić i zaprezentować potencjalne korzyści z wykorzystania teatru w procesie partycypacji. Celem tekstu jest przedstawienie wstępnego przeglądu istotnych dla tematu koncepcji i analiz, które mogą pobudzić i wesprzeć przyszłą refleksję nad „teatralnością” partycypacji.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2023, 35, 2; 5-19
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Not a leader, nor an original thinker". A portrait of the Russian Jewish journalist Mikhail Berkhin (Benediktov)
    „Ani lider, ani oryginalny myśliciel”. Portret rosyjsko-żydowskiego dziennikarza Michaiła Berchina (Benediktowa)
    «Ни вождь, ни оригинальный мыслитель». Портрет русско-еврейского журналиста Михаила Берхина (Бенедиктова)
    Autorzy:
    Balestrieri, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2191577.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-19
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    русско-еврейская журналистика
    Берхин
    Россия
    еврейская община
    Харьковский университет
    театр «Голубой глаз»
    dziennikarstwo rosyjsko-żydowskie
    Bierchin
    Rosja
    społeczność żydowska
    Uniwersytet Charkowski
    teatr „Gołuboj głaz”
    Russian-Jewish journalism
    Berkhin
    Russia
    Jewish community
    Kharkov University
    Blue Eye theatre
    Opis:
    Mikhail Berkhin (Benediktov) was one of the famous Russian and Russian-Jewish journalists, and a Zionist leader, and a loyal supporter of V. Jabotinsky. His life, activity, and literary production have, however, not actually been studied. Without any exaggeration, we can say that Berkhin, as a person and the author of a rather voluminous journalistic heritage in different languages (Russian, English, Hebrew, Yiddish), is little known to the modern reader. Experts have not yet tried to fully discover his depths or describe him neither from the point of view of his private biography, nor as a historical phenomenon. This article is, in fact, the first attempt of this kind to give a relatively complete overview of the currently known biographical material of Berkhin and his ideological and creative heritage.
    Михаил Берхин (Бенедиктов) был одним из важных русских и русско-еврейских журналистов, это сионистский лидер и верный сторонник Владимира Жаботинского. Его обширная журналистская деятельность на русском, английском, иврите и идише остается почти неизвестной, а его личная жизнь, деятельность и литературное творчество до сих пор подробно не расследовано. Данная статья представляет собою, в основном, первую попытку дать достаточно полный обзор доступного биографического материала, касающегося Берхина, а также его идейно-творческого наследия.
    Michaił Bierchin (Bieniediktow) to jeden z ważnych rosyjskich czy też rosyjsko-żydowskich dziennikarzy, przywódca syjonistyczny i lojalny zwolennik Władimira Żabotyńskiego. Jego obszerny dorobek dziennikarski w języku rosyjskim, angielskim, hebrajskim i jidysz pozostaje niemal nieznany, a jego życie osobiste, działalność i twórczość literacka nie zostały dotąd zbadane. Niniejszy artykuł stanowi pierwszą, w zasadzie, próbę przedstawienia w miarę pełnego przeglądu dostępnego materiału biograficznego, dotyczącego Bierchina oraz jego dorobku ideologicznego i twórczego.
    Źródło:
    Iudaica Russica; 2022, 1(8); 1-34
    2657-4861
    2657-8352
    Pojawia się w:
    Iudaica Russica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Twarze nieistniejącego miasta” – pamięć obrazu z Lublinem w tle
    "Faces of the non-existent town" – memories of images with Lublin in the background
    „Лица города, которого нет” – память картины на фоне Люблина
    Autorzy:
    Kurczuk, Kaja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462844.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
    Tematy:
    „Twarze nieistniejącego miasta”
    szklane negatywy
    fotografia tradycyjna
    fotografia dokumentalna
    ikonografia
    film dokumentalny
    film ikonograficzny
    Lublin
    społeczność żydowska
    okres międzywojenny
    pamięć obrazu
    flâneur
    wielokulturowość
    Władysław Panas
    Marianne Hirsch
    Stefan Kiełsznia
    Edward Hartwig
    Walter Benjamin
    Natasza Ziółkowska-Kurczuk
    Brama Grodzka-Teatr NN
    "Faces of the non-existent town"
    glass-plate negatives
    traditional photography
    documentary photography
    iconography
    documentary film
    iconographic film
    Jewish community
    interwar period
    memories of the images
    multiculturalism
    Grodzka Gate-NN Theatre Centre
    „Лица города, которого нет”
    стеклянные негативы
    традиционная фотография
    документальная фотография
    иконография
    документальный фильм
    иконографический фильм
    Люблин
    еврейская среда
    межвоенное время
    память картины
    фланер
    многокультурность
    Владыслав Панас
    Марянне Хирш
    Стефан Келшня
    Эдвард Хартвиг
    Вальтер Беньямин
    Наташа Зюлковска-Курчук
    Брама Гродска-Театр NN
    Opis:
    Niniejszy tekst wpisuje się w zagadnienie wielokulturowej tożsamości Lublina. Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca pamięci obrazu, przywracanego za pomocą medium, jakim jest fotografia. Poruszony obszar badawczy dotyczy charakterystyki kolekcji szklanych negatywów, zatytułowanej później „Twarze nieistniejącego miasta”, odnalezionej po 70 latach na strychu kamienicy Rynek 4 w Lublinie. Zbiór, liczący ponad 2700 negatywów, jest zapisem codzienności społeczności żydowskiej w latach 1914–1939. Istotne znaczenie ma tutaj koncepcja miasta-księgi profesora Władysława Panasa, który wędrował po Lublinie niczym „benjaminowski” flâneur, odkrywając nieoficjalne przestrzenie miasta, „czytając” je jak księgę. Problem poruszany w artykule dotyczy możliwości przywracania pamięci kulturowej (obyczajowości i tradycji), zarówno za pomocą odnalezionej kolekcji, jak i krótkometrażowego filmu ikonograficznego według pomysłu i w reżyserii Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk o tym samym tytule.
    This text is consistent with the issue of the multicultural identity of Lublin. The subject matter of the article is matters related to the memories of the images restored by means of media such as photography. The research area referred to concerns the characteristics of a collection of glass-plate negatives, later given the title "Faces of the non-existent town", found after 70 years in the attic of a tenement house at Rynek 4 in Lublin. The collection consists of more than 2700 negatives and is a record of the daily life of the Jewish community in the years 1914–1939. The important concept here is that of a town-book by Professor Władysław Panas, who wandered around Lublin as "Benjamin's" flaneur, discovering the "unofficial" spaces of the town, "reading" it like a book. The issue addressed in the article concerns the possibility of the restoration of cultural memories (customs and traditions), with the aid of both the discovered collection and a short iconographic film based on the concept and directed by Natasza Ziółkowska-Kurczuk under the very same title.
    Статья вписывается в проблему многокультурности Люблина. Главный вопрос касается образа прошлого, которое возвращается благодаря фотографии. Исследования сосредоточены на коллекции стеклянных негативов, которую назвали „Лица города, которого нет”. Коллекция была найдена после 70 лет на крыше здания на улице Рынек 4 в Люблине. Она включает 2700 негативов и является записью будничной жизни еврейской среды в 1914-1939 гг. Важную роль играет здесь концепция города-книги профессора Владыслава Панаса, который ходил по Люблину как „беняминовский” фланер, вскрывая неофициальные пространства города и „читал” их как книгу. В статье затрагивается вопрос о возможности возвратить культурную память (образ жизни и традиции), так при помощи найденной коллекции, как и короткометражного фильма, автором и режиссером которого является Наташа Зюлковска-Курчук.
    Źródło:
    Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 171-193
    0137-9895
    Pojawia się w:
    Bibliotekarz Lubelski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies